Reuzen dansen-
in Belgisch stadje
e: r
OET
DE
- T,
te
DE VROUW VAN GOLIATH IN EEN
HOEPELROK.
Er leven in België reuzen. Men
ziet hen op gezette tijden van het
jaar dansen en wandelen in de ste
den waar zij wonen en alle voor
bijgangers bewonderen hen en:
juichen hen toe.
Iedere stad is trolsch op haar reuzen en
zij, die er geen bezitten, benijden de ge
meenten, die een gcheelc familie binnen
haar grenzen hebben: Brussel, Antwerpen,
Doornik en Ath en nog andere steden en
dorpen in Vlaanderen en het Walenland.
De reuzen vertoonen zich gewoonlijk bij
gelegenheid van de jaarlijkschc gemeente
feesten en zoo waren het deze weck Goli
ath, zijn vrouw en kameraad, die zich in
de straten van het aardige Waalsche stadje
Ath lieten zien.
Ath is, aldus de N. R. Crt., een van dc
oudste gemeenten van België en de bewo
ners zijn daar trotsch op. Voor dc toeris
ten op weg naar Doornik bestaat er weinig
aanleiding in Ath uit lo stappen, want
behalve een mooi kerkje treft men er
niets bezienswaardigs aan, doch gedurende
de „Ducassc" de kermis met den uitgang
van de reuzen, is het zeker de moeite
■waard eens in de stad rond te kijken.
Het optooien van de reuzen.
Lang van te voren is men bezig met cje
voorbereidingen tot de feestweek, die ook
nog een artistiek tintje draagt, omdat tij
dens de „Ducassc" alle plaatselijke kunst
schilders hun werk tentoonstellen. Dit keer
waren zelfs zeven exposities ingericht!
Dit alles en zelfs het versieren van de
praalwagens voor den grooten jaarlijkschen
optocht, is niet zoo belangrijk als het op
tooien van de reuzen. Deze arbeid kan
niet aan iedereen toevertrouwd worden,
evenmin als iedereen zich mag belasten met
de zorg van dc reuzen gedurende den tijd
van hot jaar dat zij thuis blijven. Een
van de oudste families van Ath is daarvoor
uitverkoren en zij kwijt zich met den
grootstcn ernst van die taak.
Madame Goliath bijvoorbeeld,
had, alvorens uit te gaan, dringend
een paar nieuwe krullen noodig
zij heeft een haardos, die tot haar
middel reikt en haar gezicht
moest siellig opgeverfd worden.
'Met behulp van een ladder zij
is 1.30 M. lang bereikt men dus
liaar gezicht cn dat van haar man
Monsieur Goliath en van haar ka
meraden.
Mademoiselle Victoire, Samson's en Goli-
ath's vrouw hebben behoefte aan wijde
hoepelrokken die bij het walsen kunnen
zwieren cn die tevens haar uit riethout be
staande onderstel moeten bedekken. Ambio-
rix, een krijgsheld uit den tijd der Bour
gondiërs, draagt een wijden mantel en
Samson en Goliath bezitten een alles be
dekkend kuras
Gevecht tusschen David en Go
liath.
Als dragers kiest men de sterkste man
nen van het dorp cn geheel in het wit
gcklccde jongelui, die een last van 112 kilo
hebben te torsen. Ook al lossen zij elkaar
voortdurend af, wordt er veel van hun
krachten gevergd, want dc reuzen moeten
dagen achtereen onvermoeibaar dansen.
Dezer dagen vond to Ath voor het stad
huis liet traditionccle gevecht plaats tus
schen David en Goliath 011 werd de plechtige
ommegang gehouden. Het was vol in dc
stad, veel Brusselaars kwamen kijken en
ook uit Hallc cn Doornik was men, nieuws
gierig naar de reuzen, naar Ath gekomen.
Het stadje maakt, vooral tijdens de feeste
lijkheden, een blij moedigen indruk. De
smalle straten hebben niet het benauwde
van kleine provinciesteden: netjes gerijde
huizen met spionnetjes cn men wordt ver
rast door een markt, waar alle wegen op uit
ioopen, die door de enkele oude gevels, een
eigen karakter draagt. Deze Grand Place
werd nu geheel in beslag genomen door
de kermisaantrekkelijkheden waar zich een
vroolijkc menigte verdrong, terwijl dc bal-
cons van de particuliere huizen, hotels cn
café's al bezet waren door dc belangstellen
den, die den stoet afwachtten.
Aan de grens van de gemeente stonden de
reuzen reeds, onbeweeglijk nog, alsof zij zich
spaarden voor de komende vermoeienissen.
Men zou trouwens niet vertrekken voordat
do rijtuigen met burgemeester cn wethou
ders cn hun dames zouden zijn aangeko
men. In Wallonië zoowel als in Vlaande
ren is het bijna gewoonte geworden, dat
alle evenementen 'n uur later beginnen dan
aangekondigd is
Dansende duivels.
Eindelijk was het zoover. De stoet zette
zich in beweging, voorafgegaan door ma
rechaussees en dansende duivels. Daarna
volgde de tweekoppige adelaar, liet wapen
van dc stad. Dc vogel werd geleid door 'n
bleek jongetje met fel rood omrande
oogen, die wat zenuwachtig heel in de
hoogte zat cn de teugels hield.
Goliath vermaakt de inwoners van het
Belgische stadje Ath.
Na fanfaremuziek van een van de vele
muziekcorpsen die deelnamen aan den
stoet, kwam de eerste reus, Samson, die
nog een stuk pilaar in zijn handen gekneld
hield.
Dóór de menscheiimenigte zag men
eerst zijn kolossalen romp opdoe
men, toen het star blikkende ge
zicht. Statig deinde hij op en neer,
draaide den hoek 0111 en zakte wat
in en stond stil.
„Dansez, dansez!" werd er geroepen en
van de balcons werd met bloemen en
ook wel met geldstukken geworpen.
Een muziekkapel zette een wals in en plot
seling leefde de reus weer op. Het boven
lijf wat naar achteren, het hoofd naar
voren gericht begon hij zijn dans. Hij tolde
rond, zoodat de lange haren slierden. Toch
behield dc immense gestalte zijn waardig
heid, misschien door de onverschilligheid
van het gezicht alsof dit alles Samson in
wezen niet aanging. Het publick keek
gespannen, ademloos, steeds weer verrukt
door het dansen van de reuzen.
Rangverschil.
De praalwagens, hoe mooi ook opge
tuigd, kregen nimmer zoo n applaus als dc
reuzen. En onder die reuzen bestaat ook
een merkbaar rangverschil. Samson, Am-
biorix cn Mademoiselle Victoire, hoe popu
lair zij ook zijn, kunnen niet tegen Goliath
cn zijn vrouw op, de ecnige reuzen, die
nooit van elkaar scheiden cn die men al
tijd samen ziet dansen
Nog vóór zij op de markt 1e zien waren
zag men hen in een spiegelruit, eentonig
om elkaar draaiend, log een buiging voor
elkaar makend, van elkaar heen wijkend cn
weer naderend. Op dc markt' zette de mu
ziek een nieuw wijsje in cn nu draaiden zij
ver van elkaar af. Dc gekrulde lokken van
Madame Goliath zetten uit, haar rokken
bolden op en haar gazen sluier stond
bijna recht van haar hoofd af. Plotseling
bewoog Goliath zich in haar richting, ving
haar op cn beiden maakten een deftige
révérence. Toen zakte al hun leven uit
hen... cn twee doodvermoeide dragers kro
pen uit het onderstel van het tweetal.
Verrassing voor étagebewoners.
Het feest ging door. Na den optocht
dwaalden de immense gestalten door dc
stad, omstuwd door de massa.
Zij gluurden plotseling door dc
ramen van de bovenhuizen, door
hun afmetingen toch even verschrik
kend cn aangehitst door de feest
vierders dansten zij cn tolden zij
tot laat in den avond. De duivels
slopen door de straten heen, klap
pen uitdcclcnd met. een varkens
blaas, of plotseling op een klein kind
afschietend om het de hand te
drukken. Het kind met wijdgeopen
de oogen kijkend.
4 Voor kinderen is er veel vermakelijks te
zien in Ath tijdens de feestweek. En niet
alleen voor hen. Op weg naar het station
sloeg Samson plotseling den hoek van een
stille straat om, reusachtig tegen dc lage
huizen, stom voort waggelend. Dan loopt
men onwillekeurig wat sneller om weer
in het licht en bij mcnschen te zijn
DE AANHOUDER WINT.
Hij trouwde toch met de vrouw
zijns harten.
De vijf cn zeventigjarige Samuel Bonner
trouwde te Leyton met de drie en zeventig
jarige weduwe mrs. Ann. Picrce.
Na de trouwplechtigheid zeide dc bruide
gom. dat hij dertig jaar geleden, toen hij en
z'n vrouw naast elkander woonden, verliefd
op haar werd. Hij was toen weduwnaar.
„Wij verloren elkander uit liet oog en
trouwden beiden nog eens. To- n stierf haar
tweede man en ook mijn tweede vrouw
ging dood.
En toen ik in de Markhouse-Avertue
tc Wallhamston ging wonen kwam zij daar
ook een huis huren. En ziet nu zijn we
toch een paar geworden!" vertelt de oude
man aan een verslaggever van de Daily
Express.
ZONDAG 4 SEPTE3IBER 1938.
Hilversum L 1875 m.
8.55 VARA. 10.30 VPRO. 12.00 AVRO. 5.00
VARA. 8.00—12.00 VARA.
8.55 Gramofoonmuziek.
9.01 Berichen,
9.05 Tuinbouwpraatje.
9.30 Gramofoonmuziek.
9.59 Berichten.
10.00 Orgelspel.
10.30 Nederl. Hervormde Kerkdienst.
12.00 Causerie „Weest gegroet met jubel-
toonen..."
12.05 Het Omroeporkest. (Van 12.451.00
Sportreportage).
1.30 Causerie.
I.50 Gramofoonmuziek.
2.00 Boekbespreking.
2.30 Zang met pianobegeleiding.
3.00 Residentie-orkest en solisten. In de
pauze: Gramofoonmuziek.
4.305.00 Sportreportage.
5".05 Meisjeskoor van „De Stem des Volks",
Wormerveer en gramofoonmuziek.
5.35 Gramofoonmuziek.
6.15 Sportnieuws ANP, hierna: Gramofoon
muziek.
6.30 Sportreportage.
8.00 Berichten ANP. Mededeelingen.
8.15 Residentie-orkest en solist.
9.00 Gramofoonmuziek.
9.10 Radiojournaal.
9.30 AVRO-Musette-ensemble en solist.
10.00 Radiotooneel.
10.15 Renova-kwintet.
II.00 Berichten ANP. Sportreportage.
11.30 Gramofoonmuziek.
11.4012.00 Orgelspel.
Hilversum II. 301,5 en 415,5 m.
8.30 NCRV. 9.30 KRO. 5.00 NCRV. 7.45—
11.00 KRO.
8.30 Morgenwijding.
9.20 Gramofoonmuziek.
10.00 Hoogmis en Te Deum.
12.00 Gramofoonmuziek.
12.15 KRO-orkest (1.001.20 Boekbespre
king).
2.00 Causerie „Amsterdam in het Kronings
jaar".
2.15 De KRO-Melodisten en solist.
4.00 Ziekenlof.
4.55 Gramofoonmuziek.
5.05 Gewijde muziek (gr.pl.).
5.50 Nederduitsch Hervormde kerkdienst.
Hierna: Gewijde muziek (gr.pl.)
7 45 Gramofoonmuziek.
7.50 Causerie: „Maakt U klaar voor het
leven".
8.10 Berichten ANP. Mededeelingen.
8.25 KRO-orkest.
9.00 Herinneringen uit den regeeringstgd van
H.M. de Koningin.
10.20 Gramofoonmuziek.
10.30 Berichten ANP.
10.40—11.00 Epiloog.
MAANDAG 5 SEPTEMBER 1938.
Hilversum I. 1875 m.
Algemeen Programma, verzorgd door de
AVRO.
8.00 Gramofoonmuziek. (Om 8.15 Berichten.
Van 9.159.30 Ontvangst van de school
jeugd op het Prinsenhof).
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gewijde muziek (Gr.pl.).
10.30 Viool en piano.
11.00 Declamatie.
11.25 Orgel en zang.
12.15 Berichten. Hierna Jetty Cantor's en
semble. (Van 1.001.30 Gramofoonmuziek).
2.00 Uit Indië: Toespraak door den Gouver
neur-Generaal.
2.30 Reportage van den Intocht van H.M. de
Koningin te Amsterdam.
5.30 Het Aeolian-orkest.
6.30 De Twilight Serenaders.
7.15 Gramofoonmuziek.
Volgen
hebben,
met pianobegeleiding jechterof
jonmuziek.
7.30 Causerie „Veertig Koninklijke Jaren"]
8.00 Berichten ANP. Mededeelingen.
8.15 Gramofoonmuziek.
9.00 Declamatie.
9.20 Het Omroeporkest en solist.
10.30 Reportage.
11.00 Berichten ANP. Hierna orgelspel,
11.3012.00 Carillonbespeling en bazu
schal.
Hilversum n. 301,5 en 415,5 na.
NCRV-uitzending.
8.00 Schriftlezing en meditatie.
8.15 Berichten, gramofoonmuziek. (Om
gelukwenschen)
10.30 Morgendienst.
11.00 Christelijke lectuur.
11.30 Gramofoonmuziek.
12.00 Berichten.
12.15 Accordeonkwartet en gramofoonmn
1.00 Gramofoonmuziek.
I.15 Sopraan en tenor
de pauze's: Gramofoonmuziek.
2.00 Uit Indië: Toespraak door den Goi
neur-Generaal.
2.15 Gramofoonmuziek,
2.20 Reportage van den feestelijken
van H.M. de Koningin te Amsterdam,
wisseld door gramofoonmuziek.
4.10 Gramofoonmuziek.
4.15 Bijbellezing.
5.15 Kinderuurtje.
6.20 Amsterdams Salonorkest.
7.00 Berichten.
7.15 Vervolg concert.
7.45 Reportage, eventueel gramofoonmi^_
8.00 Berichten ANP. Herhaling SOS-Ber.: knn def'
8.15 Gramofoonmuziek.
8.30 Gedachtenisdienst uit de We9tei
Amsterdam.
9.30 Gramofoonmuziek.
9.40 Orgelconcert.
10.00 Berichten ANP,
10.05 Apollokwintet.
10.25 Feestklanken.
10.45 Gymnastiekles.
II.00 Vervolg concert.
11.30 Gramofoonmuziek.
11.5012.00 Schriftlezing.
neezen 1
Na bel
Kioe
van Kioe
tüin de
ia Yoeki
fcglsch c
Volgen
Japai
4*'
t. hun
Lin
iven.
zen, die
gesteld,
20.000 mi
hen zich
•oljrens et
in Ch
iprokei
zouden
verklc
'T KON NIET MOOIER!
Engelsch schrijver maakt
schipbreuk mee op het oogei
dat hij aan een nieuwen ro
over een schip-in-nood wilde
ginnen.
iet, vol
igtsjen
beide
m, doe
■cn ma
van
De vijf en dertigjarige acteur Mr. feUe,'!'"c'
Co wan; de twee en dertig jarige scVVj regelen
Mr. Paddy Trench en een jonge vrouw,?. 3nghai
naam de Daily Express niet weet mede
deelen, werden door een Hollandsehen
torschoener te Southend aan 'land gezet
bemanning van den schoener pikte hetd
tal óp, toen het zich op een zinkend jack
vond, twintig mijlen van North Forclani :sje?s.]
Mr. Cowan vertelde aan den correspojj
van het blad: „Wij verlieten Harwich vi j6'®. f'
in den morgen. Toen ik mij beneden bevi t)evi
om de eerste hoofdstukken te schrijven
een nieuwe roman, welke zou handelen
een schipbreuk, hoorde ik plotseling
luid gekraak. Ik vloog naar het dek en
ons roer door een stuk wrakhout nied
sleept. Spoedig daarop begon ons jacht
zinken. Wij gaven noodsignalen welke i
de bemanning van een schoener werdenl
gemerkt en zoo konden wij juist op tijd* j i
den gered. QOOd
Loesjai
egensf
iet get
rflank
IN EEN WESP GESTIKT.
puinunn
Een nolitieagcnt, genaamd William btogeluk
kins uit Raunds in Norlhamptonshire jeV|
met. vacantic te Skegners vertoefde, slikn 1
aldus dc Daily Express een wesp in, ®rsonei
hij een glas limonade dronk. l ij stikte, vfewond
dat een dokter ter plaatse was.
len de
FEUILLETON.
ETHEL M. DELl
Bevend van opgewondenheid wachtte hij.
De man met de camera stond vlak naast
hem, maar op dit oogenhlik was Rollo zijn
bestaan vergeten. Hij trilde van ongeduld. Hij
was nu niet langer bang zich bekend te
maken.
Langzaam kwamen de twee mannen naar
heneden, de kleinste, met één hand geleund
op zijn stok en met de andere op zijn met
gezel, vorderde slechts voetje voor voetje
Maar hij keek vroolijk om zich heen en
lachend zei hij af en toe iets tegen zijn vriend.
Zoo kwamen ze heel langzaam dichter b$
Rollo. Deze kon zich niet langer inhouden en
snel liep hij naar boven om den kreupelen
man zijn hulp aan te bieden.
„Wilt U niet op mijn leunen, sir?" vroeg hy.
Hij werd beloond met een dankbaar glim
lachje.
„Dat is heel vriendelijk van U," zei Geof-
frey Asleiiey en zonder 'n moment te aarze
len legde hg een hand op Rollo's schouder
En zoo bereikten ze den wal, terwgl de ca
mera vlak bg hen klikte.
„Hier zijn je stokken, Geoffrey," zei zijn met
gezel.
„Dank je wel!" De ander glimlachte. „Niets
beter dan de „terra firma", wanneer je maar
één been hebt." Hij keek Rollo opnieuw aan.
„Ik heb zoo'n gevoel dat U hier speciaal ge
komen bent om ons te verwelkomen," zei hg.
„Dat is ook zoo." zei Rollo gretig.
„Ik ben een oude vriend, ofschoon ik er
honderd gulden om wil verwedden dat U niet
weet wie ik ben!"
Ferrars keek den jongen lang en doordrin
gend aan toen stak hij zijn hand uit. „Prach
tig! Ik heb gewonnen!" zei hij. „Je bent Tom
my, is het niet?"
„Waarachtig!" riep Rollo uit. „Ik was heele-
maal vergeten dat U me zoo noemde!"
„Dacht je dat ik mijn oude vrienden zou ver
geten? En dan nog wel wanneer ze me hon
derd gulden komen aanbieden!"
Rollo greep zijn hand. „Ja, U hebt gewon
nen. sir en ik zal het eerlijk betalen. Maar ik
had nooit gedacht dat U zich mij nog zou
herinneren. Ik hoop niet dat U het erg idioot
van mij vindt dat ik speciaal voor U hierheen
ben gekomen."
„Maar mgn beste jongen, dat is het mooiste
compliment, dat ik sinds twintig jaar gehad
heb. Natuurlgk herinner ik me je. We waren
allebei hopeloos in den put, weet je nog wel?"
En toen, hem verder naar voren trekkend:
„Geoffrey, mag ik je voorstellen aan een
ouden vriend van mij Tommy!"
Hij had een charmanten glimlach, waardoor
Rollo een oogenblik geheel in de war was ge
bracht. De man, die hem bijgestaan had in
zijn kinderlgk verdriet, nu acht jaar geleden,
kon heelemaal niet glimlachen. Het kwam hem
voor dat zijn heele persoon een verandering
had ondergaan. Of was hij het misschien zelf,
die veranderd was?
Hij grinnikte en zei op verontschuldigenden
toon tegen Geoffrey: „Ik moet toegeven dat
ik U mgn gezelschap ongevraagd heb opge
drongen en dat ik speciaal hier gekomen ben
om Mr. Ferrars te ontmoeten, maar ik heb
heusch niets te maken met de pers."
Geoffrey nam hem met welgevallen op. „Ik
vind het heerlgk dat er iemand is gekomen
om ons welkom te heeten," zei hij. „Is die
andere heer een vriend van U?"
„Nee, dat is hg niet!" antwoordde Rollo.
„Ik ben hier op mijn eigen houtje
gekomen: ik had namelijk in de courant ge
lezen dat Mr. Ferrars aan boord van dit schip
zou zijn."
„Nu, dan zijn we de pers toch wel eenigen
dank verschuldigd," zei Geoffrey, goed ge
humeurd. „We zullen nu zeker eerst naar de
douane moeten. En daarna gaan we probee-
ren een plaatsje in den trein te veroveren."
„Wilt U dat niet aan mij overlaten?" vroeg
Rollo. „Ik kan plaatsen voor U reserveeren
vóór de anderèn er kunnen zijn."
Hij was big dat hg zich nuttig kon maken.
Hij voelde zich eigenaardig bevangen hij
had ook niet verwacht dat Craven Ferrars
zoo'n belangrijk persoon zou zijn. Zijn rustige
zelfverzekerdheid ontwapende den anders lang
niet verlegen Rollo eenigszins en maakte dat
hg zich jong en onbeholpen voelde.
„Zou U er iets op tegen hebben als ik met
U meerijd?" vroeg hij bijna bedeesd.
Ferrars, in druk gesprek gewikkeld met den
journalist, draaide zich om cn klopte hem op
zijn rug.
„Ik zou niets liever willen," zei hij. „Laat
ik je, nu we elkaar pas weergevonden hebben,
niet meteen weer uit het oog verliezen!"
En Rollo ging met een opgewekt hart heen
om zijn opdracht te volvoeren. Weg was al
zijn bange twgfel Hij vond het leven heerlijk
en floot schel een vroolijk deuntje, als een
schooljongen, die een standje verwacht en in
plaats daarvan een belooning krijgt.
HOOFDSTUK XXVIII.
Craven Ferrars.
„Nu. ik geloof dat ik dien journalist genoeg
heb verteld om er een kolom vol over te schrij
ven," zei Craven Ferrars. terwijl hij in den
trein stapte. „Wel, wel, Tommy, dit is reus
achtig!" Hij gaf Rollo een flinken klap op zgn
schouder. „Zit je daar goed, Geoff?"
„Ja, dank je, best! Daar heeft Tommy voor
gezorgd," antwoordde Geoffrey Asterby en
op zijn smalle gezicht verscheen die glimlach,
waarmee hg iedereen direct voor zich innam-
„En wat gaan we nu doen? Blijven we hier
kalm zitten wachten totdat de trein ver
trekt?"
„Ja. dat doe jij." antwoordde Ferrars. „Ik
ga onderwijl eens kijken of ik thee voor ons
kan krijgen."
„Daar heb ik al voor gezorgd," zei Rollo
snel. „Het wordt gebracht zoodra we weg
rijden. Is de bagage al ingeladen? Wil ik er
eens even naar gaan kijken?"
Ferrars glimlachte en plagend zei hij: „Het
schijnt een groot gemak te zijn jou in de
buurt te hebben. Maar wat de bagage betreft
dat is in orde, hoor! Ga zitten en laat ik
je nu eens goed bekgken. Je bent grooter ge
worden, zeg!"
Rollo lachte. Bij dezen man voelde je je
direct thuis: hij had zoo iets prettigs en hij
deed zoo gewoon heelemaal niet zooals
Rollo gedacht had dat een beroemdheid zich
zou gedragen. „U bent ook wel een beetje ver
anderd, sir," zei hg. „U bent jonger gewor
den."
„Dat zijn allemaal kunstgrepen," zei de
acteur en, met een knik naar Asterby: „Die
vent is eigenlijk een aartsbedrieger. Hij plakt
de brokstukken weer aan elkaar en dan kneedt
en boetseert hij zijn modellen net zoo lang,
totdat hij er iets toonbaars van gemaakt heeft.
Een van zijn resultaten zie je hier voor je, een
„afgod van het publiek", zooals onze journa
list zooeven zei."
„Wat een brutaliteit!" zei Rollo veront
waardigd.
„Och. zoo moet je het niet opvatten, mgn
jongen. Wanneer iemand niet gesteld is op
publiciteit, zit hem dat in zijn eigen gevoelens.
Daar kan de pers niets aan doen die staat
nu eenmaal in dienst van de publiciteit. Ik voor
mij weiger nooit een interview met het
plezierige resultaat dat nooit iemand iets
meer over mij te weten komt dan ik zelf wen-
schelijk acht."
„Het lijkt me dat daar iets in zit,' gaf
Rollo toe.
„Oh. daar zit een heeleboel in. Alleen zg,
die terughoudend zgn, wekken de nieuwsgie-
«en vrc
iljl twe
(verled
righeid van het publiek op. Wanneer je
menschen vermijdt, zitten ze je achterin ji
een troep hongerige wolven; zoek je ze da*
tegen en schenk je ze je vertrouwen, dar. s onl
je big zijn als ze naar je willen luisteren.'' j, ]e2er
met een glimlach van onderwerp verander
Irmarr V.» T-. „4. B *-
e tege
raat to
vroeg hij: „En hoe is het nu met jou. jong
Je hebt het druk gehad met groeien, na*
zie. Heb je ook nog tgd gehad om iets ara !Tl
tedoen?" het da
„Een beetje tijd wel,' antwoordde E
lachend. „Maar veel heb ik niet bereikt
eigenlijk nog niets. Met U is het heel
anders, sir! U hebt de heele wereld verove
tt brani
brandsi
öd, ter
OVt 1
„Tut-tut! De heele wereld daar zet nc
men nogal zooiets! Ik ben nog niet verder
komen dan Amerika. Nu ja, ik weet weiL
ik hier een contract heb, maar dat wiljfV
niet zeggen dat ik in Engeland succes zallpL/Ul
ben."
„Oh, maar daar ben ik van overtuigdlj
verwed er wat om dat U een reusachtig
ces hier zult hebben. Ik heb het wel ge«*-c
jaren geleden al!" p» VI
„Ja, je vertrouwen was toen erg bem»
gend," zei Ferrars. „Maar je bent een be;
royaal met het afsluiten van weddenschap!
Ben je bijgeval millionnair
Rollo maakte een vroolijke grimas,
nee! Ik ben zoo arm als een kerkrat
inga
autori
a h Tw
bovendien ben ik thuis heelemaal niet popul grenz
tot e
Ze vinden me daar een nietsnut."
„Maar dat vindt „Molly" toch ma
wel?" Ferrars keek den jongen scherp a*f)uitsc'
„Oh nee, Molly natuurlijk niet. Maar sf ^infl
twgfelt ze toch ook wel eens aan me. IKfkrach
haar niets van onze plannen verteld van i
was toch ook afgesproken, niet?" ÏF.nscl
„Ja, dat was afgesproken," antwoorddeTkinde'
rars en in zgn herinnering zag hij E
voor zich het varenboschje, dicht bij AtM
stone Castle. „En wat doe je nu 'eigera;'Voor
Zou het een beleediging zijn als ik vroeg Gander*
nog op school bent?" wacht
gel d:
(Wordt tWToM-j&omei
