flilte pngmi en metifed,! Gelukkig, er ligt een hele stapel briefjes op m'n lessenaar en dat bewijst, dat de lief hebberij er bij jullie nog niet uit is. Trou wens, eerlijk gezegd, heb ik daar ook geen ogenblik aan getwijfeld. Jullie hebben zeker wel gemerkt dat het al weer echt herfstig begint te worden. Van de week heb ik voor het eerst m'n hand schoenen opgezocht, want als je zo om een uur of vijf, zes langs de weg fietst, is het allesbehalve warm. Er waren zo waar een stuk of wat mot gaatjes in die handschoenen gekomen. Dat hebben die lieve beestjes van de zomer ge daan toen ik lag te zonnen op het strand in Schoorl en Kamperduin en toen ik m'n vacantie verluierde. Tjongeals ik daar aan nog terugdenk Maar laten we het niet over die vacantie hebben die voorbij is, maar over de briefjes. En natuurlijk over de gelukkige winnaar van'het boek. Dat is van de week: MIEP DEKKER, Molenvaart 149, Anna-Paulowna. die we naturlijk hartelijk feliciteren. En nu de briefjes: Miep Dekker, Anna Paulowna. Ik vind je nieuwe postpapier magnifiek, Miep. Heus, het is zo mooi, dat ik warempel zou wensen dat het van me zelf was. Dat je blij bent als je naam op 't bord gezet wordt voor goed gedrag kan ik me begrijpen. En ook dat je het snoepje lust dat je krijgt als je een week lang goed opgepast hebt. Dag Miep! Hendricus Peetoom, Keinsmerbrug. - Hendricus was in het tentenkamp in Bak- kurn en in Alkmaar, en in Uitgeest en in Bergen bij het bloemencorso en in nog tal van andere plaatsen in Noord-Holland. Dat was dan wel een bijzondere fijne vacantie, zèg. Daar kun je weer een heel jaar op teren. Wat jij! Bep en Trien Tysen, Anna Paulowna. Bep en Trien hebben ook al niet te klagen gehad over hun vacantie. Die zijn in ver schillende plaatsen geweest. Maar ik wil volgende weck wel eens weten wat er met die twee witte konijntjes gebeurd is, Bep en Trien. Hebben jullie ze opgegeten? Of weg gegeven Jan Brommer, Barsingerhorn. Nee Jan, ik vind je niet opschepperig, als je schrijft dat je het hoogste cijfer voor opstellen had, want als jij over de voetballerij schrijft, dan flapperen mijn oren altijd heen en weer van plezier, omdat je er zo geweldig goed inzit. Ik zie jou altijd nog wel eens sportjournalist worden. Zelf ben ik niet zo'n beste voet baller, maar in ,de kiep" was ik altijd ge weldig. Geen balletje kwam er door. Nu vindt je mij natuurlijk een opschepper Marie Spoor, Dirkshorn. Dat is heel behoorlijk Marie, als je met 11 jaar 108 pond weegt en ik zou zeggen: denk om de slanke lijn. Maar je behoeft er heus je boter ham niet voor te laten staan. Ze zeggen tegen de Kindervriend ook wel eens: wat wordt je dik, maar ik heb het tot nu toe nooit langer met een vermageringskuur uit gehouden dan een halve dag. Heb je genoten op Texel, Marie Siem de Vet, Oudkarspel. Ik hoop, dat die ballon die helemaal in Brussel is aan gekomen van jou is Siem, maar dat hoor ik nog wel van je. Stel je voordan sleepte je zo maar eventjes de eerste prijs in de wacht. Het is me anders een eind, zeg, hele maal naar Brussel. Ik wou dat ik er zat. En jij Janske Peetoom, Winkel. Wat is het daar mooi hè in Lisse en Hillegom en Haar lem? Ik was er in de vacantie ook nog een paar maal en steeds vermaak ik me in die omstreken opperbest. Ik dank je voor je vriendelijk compliment aan mijn adres. Daar stel ik prijs op, hoor! Jan Stove, Schagerbrug. Ik kan me voorstellen, Jan, dat die kermis met twee kramen en een paar stalletjes niet naar je zin was. Nee, dat is zo, daar heb je niet veel aan. Maar ik schrok wat je me daar in dat broefje naar 't hoofd goo:'1-, Jan... „meneer, •we zijn weer aan 't knikkeren, maar niet dat spelletje wat U altijd zo gemeen deed" Nu vraag ik je, jongens en meisjes Anne Baas, Schagerbrug. Dat was een heel avontuur, Anne. Een geweer gekregen, toen daarmee de ruiten van buurman kapot geschoten, het geweer kwijt en een aanval op je spaarpot plus 5 dagen huisarrest. Als jeblieft. Maar je was zeker blij dat die spaarpot juist leeg was, hè? Bets de Goede, Dirkshorn. Ta het was een prachtig feest, Bets, dat heb ik wel van honderd kinderen gehoord endaarbij heb ik het ook zelf gezien. Zelden zag ik zoveel kinderen die zoveel plezier hadden! Ennie Bos, Noord-Scharwoude. Je hebt een leuke verjaardag gehad Ennie, leuker dan heel wat jongens en meisjes in deze tijd, want behalve dat ze allemaal lief voor je waren, kreeg je nog een massa cadeautjes ook. Ik wil je wel vertellen, dat ze mij nooit zo verwendden vroeger. Het leek er niet op. Klaas Borst, Schagen. Klaas schrijft dat hij z'n vacantie liever thuis doorbrengt dan ergens anders en ik vind dat nog niet eens zo gek. Toen ik zo oud was als jij voelde ik er ook niets voor bij m'n ooms en tantes op te zitten en pootjes te geven. Ik bleef net zo lief thuis met m'n boeken van de Indianen, en van spoorzoekers, van ont dekkers en avonturiers. te Hier hebben we weer eens een grote onbekende. Het is het meisje (ik geloof tenminste dat het 'n meisje is) dat meegedaan heeft met de „Siamesche Twelingloop". Dat is jammer, dat je vergat je naam op de brief te schrij ven onbekende, want hoe zou het moeten als je de prijs gewonnen had...?? Pietje de Vet, Schagen. Zo, is je zusje naar de vacantiekolonie in Nunspeet ge gaan? Bedank haar maar vriendelijk voor de groeten die ze mij liet doen. Ik hoop dat ze na 6 weken als een roos van gezondheid terug komt. Maar dat zal wel. Heb jij ook al een tante Cor, Pietje? Ik heb er ook een, maar die vond ik nooit aardig. Hoe is die van jou? Marie en Wim Boontjes, Schagerbrug. Haaaè.... de gelukkige winnaars van de taart. Marie en Wim waren dolblij met de smulpartij en ze zeggen dat ik gerust mag schrijven, dat Kistemaker fijne taarten bakt. Nu, dat wist ik allang, jongens. Als ik voorbij de winkel kom loop ik altijd met m'n neus dichtgeknepen, want anders moet ik gewoon even binnenstappen... Mientje van Essen, Petten. Nee, dat is waar Mientje, een grote brief is het niet geworden. Dat ben ik anders van jou ge wend hoor. Maar daar het een uitzondering is vind ik het niets erg. Maar wat klaag jij over de zomer, Mien tje. Ik vond dat we toch niet zo heel veel slecht weer gehad hebben. Dat kon erger hoor! Tinie Zeeman, Sint Pancras. Ooo... wat jammer, dat je met de feesten niets, gewonnen hebt, Tinie. Nee, dan je vader en moeder. Hadden die even een flinke prijs, zeg, vier gulden...!! Ik vind het leuk, dat ik jouw briefje weer tussen de andere tegenkom, blijf ze nu ook schrijven tot volgend jaar Juli? Corrie Keijzer, Schagen. Wat hebben jullie een plezier gehad bij Joop Joop en Miek Leguit, toen ze jarig was. Ik had er dolgraag bij willen zijn en ook dat spelletje meedoen van de stoel waar je doorzakt en de vliegmachine. En jullie zullen wel ge weldig gesnoept hebben ook denk ik. Is het niet waar? Rika Keyzer, Schagen. Ja, het rapport vond ik prachtig. Dat kan bijna niet mooier. Ik wil natuurlijk de tekening, die je me belooft, dol graag hebben. Is hij al bijna klaar. Dan komt hij te hangen bij de kalen der, want die heb ik ook nog. Dag Rika, tot volgende week! Gerie Dekker, ^cliagerbrug. Ik vond het vroeger net zoo» fijn als m'n grootouders kwamen als jij Gerie. Ik klom bij m'n groot moeder op de rug, ik trok aan haai- zwarte mutsje, ik kriebelde aan haar voeten, maar wat ik ook deed, ze werd nooit boos'op me. Zo zijn grootouders. Die van jouw ook Piet en Sjaantje Zeeman. Ik moet toe geven, dat de brief vorige week mooier ge schreven was, maar... ook deze ziet er in de puntjes uit. Als ze zo allemaal waren had de Kindervriend nooit geen bril behoe ven te gaan dragen. Helaas... daar valt niets meer aan te veranderen. Schrijven jullie vol gende week weer? Nellie en Kees Everts, Keinsmerbrug. Leuk, Nellie en Kees, dat jullie met de brief je bij elkaar staan en thuis naast elkaar wonen. Jullie zijn ook weer aan het knikke ren geslagen, lees ik. Ik was al bang dat Kees ook zou informeren of ik nog wel eens zo gemeen speel als vroeger. Maar ge lukkig, Kees vraagt het niet. Annie Rademaker, Petten. Dat zal je gebeuren Annie, dat je, net als jij, in een mierennest terecht komt. Wat zul je je af geschud hebben Annie en wat zal je een jeuk gehad hebben. Ik kan het me voorstel len. Dat gebeurt je vast en zeker voorlopig niet meer. Jeltje Peetoom, Noord-Scharwoude. Bedankt voor de lange brief Jeltje en voor het vele nieuws. Jij hebt ook een massa meegemaakt in de vacantie en een fijne tijd gehad. Dat vind ik geweldig leuk voor je. Schrijf je volgende week weer? Dat was het laatste briefje, jongens en meisjes, ik zet er nu een punt onder. Tot volgende week. KindeAiM-Utid Goede oplossingen ontvangen vant Goede oplossingen zijn binnengekomen van: Tinie Z., Sint Pancras; Marie en Wim B., Stolpen; Ennie B., Noord-Scharwoude; Jan St., Schagerbrug; Siem de V., Oudkarspel; Marie Sp., Dirkshorn; Hendrikus P., Keins merbrug; Xnnie R., Petten; Piet en Sjaan tje Zeeman; Mientje van E„ Petten; Nellie P., Kolhorn; Bets de G., Dirkshorn; Janske P., Winkel; Jan Br., Barsingerhorn; Miep D.. Anna Paulowna; Jeltje P., Noord-Schar woude; Nelile en Kees E., Schagerbrug; Geri D., Schagerbrug. Oplossing raadsel vorige week Van links naar rechts: 1. tafel; 4. stoom; 7. Alida; 8. Olst 9. rok; 11. stee; 12. jakje; 13. Essen; 14. eland. Van boven naar beneden: 1. tak; 2. fiets; 3. Olst; 4. sokje; 5. Osa- ka; 6. Ot; 10. bed. Nieuw raadsel Dit kruiswoordraadsel is een beetje an ders, dan de meeste raadsels. Jullie zien ook hier een paar vakjes, die zwart ge maakt zijn, maar de vakjes, die je in moet vullen zijn niet horizontaal en verticaal, maar liggen in een kringetje. Elk cijfer staat in een zwart vakje en daarom heen zijn vier witte getekend In één van die witte staat een pijltje. In dat vakje begint het woord, dat je zoeken moet. Het gaat van dat vakje uit rechtsom, dus volgens de wijzers van de klok. Er komen een paar moeilijke woorden in dit raadsel voor en daarom is het niet geschikt voor de klein tjes. Alleen de groteren onder jullie zullen het op kunnen lossen. Misschien zullen zelfs die de moeilijke woorden niet kunnen vinden, maar dan willen vader of moeder wel even helpen. een boom een deel van het lichaam een deel van een boom. ligt op de weg, als het in lang niet ge regend heeft een ander woord voor: mogelijkheid een dakbedekking in Indië zit in een bijenkorf een ander woord voor: klap zit in een kiektoestel. gebruikt men om mee te wandelen gepelde gerst een Indische groet niet echt een Indisch wapen het Latijnsche woord voor: dus een rivier in Spanje Wie wordt ballenkoning? Hans had een mooie bal op zijn verjaar dag gekregen. Hij had met zijn vriendjes al allerlei spelletjes gedaan, jagerbal, sta- bal en wie-heeft-de-bal. Toen zei Jan, een vriendje van Hans ineens: „Ik weet nog een ander leuk spel letje. Ballenkoning heet het, het is erg leuk en je kan het met net zoveel kinderen spelen, als je maar wilt. Hoe meer er aan meedoen, hoe aardiger het is Eén van de kinderen moet in het midden gaan staan, dat moet Hans dan nu maar doen, en wij gaan er allemaal omheen staan. Nu moet Hans steeds met de baJ tegen de grond kaatsen. Hij mag stil blijven staan of hij kan ook heen en weer lopen, maar hij moet steeds blijven kaatsen. Plotseling moet hij dan de naam van één van ons noemen en die moet dan proberen om er zó gauw bij te zijn, dat hij of zij de bal verder kan- slaan. Maar omdat je meestal zo onverwacht geroepen wordt, gebeurt het heel vaak, dat je valt, omdat je zo hard moet lopen. Wie gevallen of gestruikeld is, valt uit. Zo wordt de kring steeds kleiner en degene, die het laatst over blijft, is bal lenkoning. Je kunt het ook nog een beetje anders doen. Dan mag de kring niet te groot zijn. Wanneer nu een naam af wordt geroepen, moet diegene vlug een keer om den jon gen of het meisje, dat naast hem staat, heen lopen en dan naar de bal toerennen. Maar dat is wel erg moeilijk. Hans moet er aan denken, dat hij zo onverwacht mogelijk een naam roept, want juist, als het onver wacht is, heb je 'meer kans, dat je" valt of struikelt." Dat vonden ze allemaal een grappig spel, ze hadden het nog nooit gespeeld en ze be gonnen dan ook maar gauw. Toen ze het een tijdje gedaan hadden en er een beetje in begonnen te komen, wilden ze geen an der spel meer doen en ze speelden verder alleen nog maar Ballenkoning. WETENSWAARDIGHEDEN. In hét plaatsje Kirt in Indië is de slaap ziekte uitgebroken. In vier weken tijd, stierven 300 inwoners De ziekte begon met lichte koorts, vervolgens vielen de patiën ten in slaap en stierven daarna. In het plaatsje Elham in Engeland heeft men er tegen geprotesteerd, dat de wegwij zer niet vast aan de grond staat. De wind draait hem in de rondte en daardoor ver gissen de touristen zich telkens in de rich ting! Bij een voetbalwedstrijd in Weijmouth werd de scheidsrechter zó enthousiast, dat toen hij wilde fluiten, zijn fluitje inslikte. Hij werd naar het ziekenhuis gebracht en moest geopereerd worden om het fluitje weer te voorschijn te halen. Een zekere meneer F. Davis schonk een grote som geld voor arme schooljongens van een school in Massachusetts in Ameri ka. Hij deed dat, omdat één van de leerlin gen van die school de hoed van zijn vrouw uit een sloot had gehaald, toen het erg stormde. Harmonica's Het Duitse stadje Trossingen heeft iets meer dan 5000 inwoners. Hier staat de gro te fabriek voor Hohner harmonica's en in deze fabriek alleen werken al net zoveel mensen, als in het stadje wonen. De arbei ders komen ook uit de dorpen in de omge ving naar de fabriek. Er zijn nog wel meer Hohner fabrieken, maar in Trossingen staat de grootste. Per jaar worden daar ongeveer 20 tot 25 millioen mondharmonica's en een paar honderd duizend trekharmonica's ge maakt. Meer dan de helft hiervan gaat naar het buitenland. Het ongelofelijke van deze fabriek is, dat niet, zoals in de meeste andere moderne fa brieken alles machinaal gebeurt, maar al les door de arbeiders zelf gedaan wordt. Aan de fabriek is een harmonicaschool verbonden. Daar kan je voor handharmoni caleraar opgeleid worden. Het merendeel van alle harmonicaleraren in Duitsland hebben hun opleiding in deze school gehad. Op het ogenblik zijn er ongeveer 70 jon gens en meisjes op de school. Ieder heeft een eigen kamertje om te oefenen, dat on geveer twee maal zo groot is als een tele fooncel In een grote zaal krijgen ze allen met elkaar] es. Elke cursus duurt ongeveer 8 of 10 weken en na afloop wordt er een diploma uitgereikt. Dikwijls komen de leer lingen later nog eens terug om de plaatste nieuwtjes op harmonicagebied erbij te le ren. Goedkope overtocht Het allergoedkoopste vervoermiddel, dat je je maar denken kunt is de veerboot van de Russendam in het Duitse stadje Pillau. Dit veer is een openbaar vervoermiddel en kostniets! Het gaat weg uit Pillau, vlak bij de aanlegsteiger van de grote stoombo ten en vaart naar de Russendam. Dit is een dam, die de Russen in de zevenjarige oorlog hebben aangelegd, toen ze bezit van de vesting genomen hadden en hun vloot in Pillau legden. De bezoekers van Pillau, die met de gro te stoomboten aankomen, gaan altijd enige malen op de veerboot heen en weer en verwonderen zich dan vooral over het ge mak, waarmee de boot heen en weer kan draaien, wat bij de meeste veerboten niet het geval is. De boot kan bijna helemaal om zijn eigen as draaien en dat komt om dat op de plaats van de schroef en het stuur een grote propeller is, die ook in de meeste boten zit, die over het Bodenmeer en andere grote meren varen. edg ar rice; burroughs i No. 89. De daaropvolgende nacht, dat Korak wan hopig 0p de grond lag, omdat hij wist, dat de ol .'ant de touwen niet kon losmaken, waar mode hij gebonden was, reden Meriem en Baynes naar het Noorden langs de rivier. De jonge Engelsman was licht gewond door en van de kogels der Arabieren en door de messteek opgelopen in zjjn worsteling met do zvarte slaaf en zij waren daarom dubbel ver- 1: gend om het huis van Bwana te bereiken. H t was nauwelijks dag, toen ze plotseling op een troep stootte, die haastig naar het Zuiden reed. Het was Bwana zelf met zijn zwarte krijgers, op zoek naar Meriem^ Bij het zien van Baynes fronste de grote man zijn wenk brauwen; maar hij wachtte tot het meisje haai; avonturen verteld had, voordat hij lucht gaf aan de woede, die in zijn borst opgekropt was. Toen ze uitgepraat was, scheen hij Baynes vergeten te hebben. Zijn gedachten waren met iets anders bezig. „Je zei, dat je Korak gezien hebt?" vroeg hij. „Ja", ant woordde Meriem, „even duidelijk als ik U zie!" Nog twijfelend, herhaalde Bwana zjjn vraag aan Baynes en vroeg hem de aapman te be schrijven. „Hij is ongeveer van m\jn leeftijd", zei Baynes, „opmerkelijk gespierd en heel bruin". Zijn haar en ogen, welke kleur hebben die?" Nu antwoordde Meriem hem. „Het haar van Korak is zwarte en zijn ogen zijn grijs zoals de Uwe", zei ze. Bwana keerde zich naar de leider van -de troep. „Breng Miss Meriem en Mr. Baynes naar huis", zei hij. „Ik ga de jungle in." „Laat met met U mee gaan. Bwana", smeekte Meriem. „U gaat Korak zoeken, ik weet het". Bwana keerde zich verdrietig maar flink naar haar toe. „Je is", zei hij, „bij de man, die je lief- hebt". Er was een draagbaar gemaakt voor de koortsige Baynes en de kleine troep ver volgde langzaam haar weg. Bwana keek hen na totdat zij uit het gezicht waren. Meriem had niet éénmaal omgezien. Met gebogen hoofd en hangende schouders reed hij verder, Bwana zuchtte. Hij hield van het kleine, Arabische meisje, alsof zij zijn dochter was. Langzaam keerde hij zich naar de dichtst bijzijnde boom.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1938 | | pagina 15