flilte pngmi en metifed,!
Gelukkig, er ligt een hele stapel briefjes
op m'n lessenaar en dat bewijst, dat de lief
hebberij er bij jullie nog niet uit is. Trou
wens, eerlijk gezegd, heb ik daar ook geen
ogenblik aan getwijfeld.
Jullie hebben zeker wel gemerkt dat het
al weer echt herfstig begint te worden. Van
de week heb ik voor het eerst m'n hand
schoenen opgezocht, want als je zo om een
uur of vijf, zes langs de weg fietst, is het
allesbehalve warm.
Er waren zo waar een stuk of wat mot
gaatjes in die handschoenen gekomen. Dat
hebben die lieve beestjes van de zomer ge
daan toen ik lag te zonnen op het strand
in Schoorl en Kamperduin en toen ik m'n
vacantie verluierde. Tjongeals ik daar
aan nog terugdenk
Maar laten we het niet over die vacantie
hebben die voorbij is, maar over de briefjes.
En natuurlijk over de gelukkige winnaar
van'het boek.
Dat is van de week:
MIEP DEKKER, Molenvaart 149,
Anna-Paulowna.
die we naturlijk hartelijk feliciteren.
En nu de briefjes:
Miep Dekker, Anna Paulowna. Ik vind
je nieuwe postpapier magnifiek, Miep. Heus,
het is zo mooi, dat ik warempel zou wensen
dat het van me zelf was. Dat je blij bent als
je naam op 't bord gezet wordt voor goed
gedrag kan ik me begrijpen. En ook dat je
het snoepje lust dat je krijgt als je een week
lang goed opgepast hebt. Dag Miep!
Hendricus Peetoom, Keinsmerbrug. -
Hendricus was in het tentenkamp in Bak-
kurn en in Alkmaar, en in Uitgeest en in
Bergen bij het bloemencorso en in nog tal
van andere plaatsen in Noord-Holland. Dat
was dan wel een bijzondere fijne vacantie,
zèg. Daar kun je weer een heel jaar op
teren. Wat jij!
Bep en Trien Tysen, Anna Paulowna.
Bep en Trien hebben ook al niet te klagen
gehad over hun vacantie. Die zijn in ver
schillende plaatsen geweest. Maar ik wil
volgende weck wel eens weten wat er met
die twee witte konijntjes gebeurd is, Bep en
Trien. Hebben jullie ze opgegeten? Of weg
gegeven
Jan Brommer, Barsingerhorn. Nee Jan,
ik vind je niet opschepperig, als je schrijft
dat je het hoogste cijfer voor opstellen had,
want als jij over de voetballerij schrijft, dan
flapperen mijn oren altijd heen en weer van
plezier, omdat je er zo geweldig goed inzit.
Ik zie jou altijd nog wel eens sportjournalist
worden. Zelf ben ik niet zo'n beste voet
baller, maar in ,de kiep" was ik altijd ge
weldig. Geen balletje kwam er door. Nu
vindt je mij natuurlijk een opschepper
Marie Spoor, Dirkshorn. Dat is heel
behoorlijk Marie, als je met 11 jaar 108
pond weegt en ik zou zeggen: denk om de
slanke lijn. Maar je behoeft er heus je boter
ham niet voor te laten staan. Ze zeggen
tegen de Kindervriend ook wel eens: wat
wordt je dik, maar ik heb het tot nu toe
nooit langer met een vermageringskuur uit
gehouden dan een halve dag. Heb je genoten
op Texel, Marie
Siem de Vet, Oudkarspel. Ik hoop, dat
die ballon die helemaal in Brussel is aan
gekomen van jou is Siem, maar dat hoor ik
nog wel van je. Stel je voordan sleepte
je zo maar eventjes de eerste prijs in de
wacht. Het is me anders een eind, zeg, hele
maal naar Brussel. Ik wou dat ik er zat.
En jij
Janske Peetoom, Winkel. Wat is het
daar mooi hè in Lisse en Hillegom en Haar
lem? Ik was er in de vacantie ook nog een
paar maal en steeds vermaak ik me in die
omstreken opperbest. Ik dank je voor je
vriendelijk compliment aan mijn adres. Daar
stel ik prijs op, hoor!
Jan Stove, Schagerbrug. Ik kan me
voorstellen, Jan, dat die kermis met twee
kramen en een paar stalletjes niet naar je
zin was. Nee, dat is zo, daar heb je niet veel
aan. Maar ik schrok wat je me daar in dat
broefje naar 't hoofd goo:'1-, Jan... „meneer,
•we zijn weer aan 't knikkeren, maar niet dat
spelletje wat U altijd zo gemeen deed"
Nu vraag ik je, jongens en meisjes
Anne Baas, Schagerbrug. Dat was een
heel avontuur, Anne. Een geweer gekregen,
toen daarmee de ruiten van buurman kapot
geschoten, het geweer kwijt en een aanval
op je spaarpot plus 5 dagen huisarrest. Als
jeblieft. Maar je was zeker blij dat die
spaarpot juist leeg was, hè?
Bets de Goede, Dirkshorn. Ta het was
een prachtig feest, Bets, dat heb ik wel van
honderd kinderen gehoord endaarbij heb
ik het ook zelf gezien. Zelden zag ik zoveel
kinderen die zoveel plezier hadden!
Ennie Bos, Noord-Scharwoude. Je hebt
een leuke verjaardag gehad Ennie, leuker
dan heel wat jongens en meisjes in deze tijd,
want behalve dat ze allemaal lief voor je
waren, kreeg je nog een massa cadeautjes
ook. Ik wil je wel vertellen, dat ze mij nooit
zo verwendden vroeger. Het leek er niet op.
Klaas Borst, Schagen. Klaas schrijft
dat hij z'n vacantie liever thuis doorbrengt
dan ergens anders en ik vind dat nog niet
eens zo gek. Toen ik zo oud was als jij
voelde ik er ook niets voor bij m'n ooms en
tantes op te zitten en pootjes te geven. Ik
bleef net zo lief thuis met m'n boeken van
de Indianen, en van spoorzoekers, van ont
dekkers en avonturiers.
te Hier hebben we weer
eens een grote onbekende. Het is het
meisje (ik geloof tenminste dat het 'n
meisje is) dat meegedaan heeft met de
„Siamesche Twelingloop". Dat is jammer,
dat je vergat je naam op de brief te schrij
ven onbekende, want hoe zou het moeten
als je de prijs gewonnen had...??
Pietje de Vet, Schagen. Zo, is je zusje
naar de vacantiekolonie in Nunspeet ge
gaan? Bedank haar maar vriendelijk voor
de groeten die ze mij liet doen. Ik hoop dat
ze na 6 weken als een roos van gezondheid
terug komt. Maar dat zal wel. Heb jij ook
al een tante Cor, Pietje? Ik heb er ook een,
maar die vond ik nooit aardig. Hoe is die
van jou?
Marie en Wim Boontjes, Schagerbrug.
Haaaè.... de gelukkige winnaars van de
taart. Marie en Wim waren dolblij met de
smulpartij en ze zeggen dat ik gerust mag
schrijven, dat Kistemaker fijne taarten bakt.
Nu, dat wist ik allang, jongens. Als ik
voorbij de winkel kom loop ik altijd met
m'n neus dichtgeknepen, want anders moet
ik gewoon even binnenstappen...
Mientje van Essen, Petten. Nee, dat is
waar Mientje, een grote brief is het niet
geworden. Dat ben ik anders van jou ge
wend hoor. Maar daar het een uitzondering
is vind ik het niets erg.
Maar wat klaag jij over de zomer, Mien
tje. Ik vond dat we toch niet zo heel veel
slecht weer gehad hebben. Dat kon erger
hoor!
Tinie Zeeman, Sint Pancras. Ooo...
wat jammer, dat je met de feesten niets,
gewonnen hebt, Tinie. Nee, dan je vader en
moeder. Hadden die even een flinke prijs,
zeg, vier gulden...!!
Ik vind het leuk, dat ik jouw briefje
weer tussen de andere tegenkom, blijf ze nu
ook schrijven tot volgend jaar Juli?
Corrie Keijzer, Schagen. Wat hebben
jullie een plezier gehad bij Joop Joop en
Miek Leguit, toen ze jarig was. Ik had er
dolgraag bij willen zijn en ook dat spelletje
meedoen van de stoel waar je doorzakt en
de vliegmachine. En jullie zullen wel ge
weldig gesnoept hebben ook denk ik. Is het
niet waar?
Rika Keyzer, Schagen. Ja, het rapport
vond ik prachtig. Dat kan bijna niet mooier.
Ik wil natuurlijk de tekening, die je me
belooft, dol graag hebben. Is hij al bijna
klaar. Dan komt hij te hangen bij de kalen
der, want die heb ik ook nog. Dag Rika, tot
volgende week!
Gerie Dekker, ^cliagerbrug. Ik vond
het vroeger net zoo» fijn als m'n grootouders
kwamen als jij Gerie. Ik klom bij m'n groot
moeder op de rug, ik trok aan haai- zwarte
mutsje, ik kriebelde aan haar voeten, maar
wat ik ook deed, ze werd nooit boos'op me.
Zo zijn grootouders. Die van jouw ook
Piet en Sjaantje Zeeman. Ik moet toe
geven, dat de brief vorige week mooier ge
schreven was, maar... ook deze ziet er in
de puntjes uit. Als ze zo allemaal waren
had de Kindervriend nooit geen bril behoe
ven te gaan dragen. Helaas... daar valt niets
meer aan te veranderen. Schrijven jullie vol
gende week weer?
Nellie en Kees Everts, Keinsmerbrug.
Leuk, Nellie en Kees, dat jullie met de brief
je bij elkaar staan en thuis naast elkaar
wonen. Jullie zijn ook weer aan het knikke
ren geslagen, lees ik. Ik was al bang dat
Kees ook zou informeren of ik nog wel
eens zo gemeen speel als vroeger. Maar ge
lukkig, Kees vraagt het niet.
Annie Rademaker, Petten. Dat zal je
gebeuren Annie, dat je, net als jij, in een
mierennest terecht komt. Wat zul je je af
geschud hebben Annie en wat zal je een
jeuk gehad hebben. Ik kan het me voorstel
len. Dat gebeurt je vast en zeker voorlopig
niet meer.
Jeltje Peetoom, Noord-Scharwoude.
Bedankt voor de lange brief Jeltje en voor
het vele nieuws. Jij hebt ook een massa
meegemaakt in de vacantie en een fijne tijd
gehad. Dat vind ik geweldig leuk voor je.
Schrijf je volgende week weer?
Dat was het laatste briefje, jongens en
meisjes, ik zet er nu een punt onder. Tot
volgende week.
KindeAiM-Utid
Goede oplossingen ontvangen vant
Goede oplossingen zijn binnengekomen
van:
Tinie Z., Sint Pancras; Marie en Wim B.,
Stolpen; Ennie B., Noord-Scharwoude; Jan
St., Schagerbrug; Siem de V., Oudkarspel;
Marie Sp., Dirkshorn; Hendrikus P., Keins
merbrug; Xnnie R., Petten; Piet en Sjaan
tje Zeeman; Mientje van E„ Petten; Nellie
P., Kolhorn; Bets de G., Dirkshorn; Janske
P., Winkel; Jan Br., Barsingerhorn; Miep
D.. Anna Paulowna; Jeltje P., Noord-Schar
woude; Nelile en Kees E., Schagerbrug; Geri
D., Schagerbrug.
Oplossing raadsel vorige week
Van links naar rechts:
1. tafel; 4. stoom; 7. Alida; 8. Olst 9. rok;
11. stee; 12. jakje; 13. Essen; 14. eland.
Van boven naar beneden:
1. tak; 2. fiets; 3. Olst; 4. sokje; 5. Osa-
ka; 6. Ot; 10. bed.
Nieuw raadsel
Dit kruiswoordraadsel is een beetje an
ders, dan de meeste raadsels. Jullie zien
ook hier een paar vakjes, die zwart ge
maakt zijn, maar de vakjes, die je in moet
vullen zijn niet horizontaal en verticaal,
maar liggen in een kringetje. Elk cijfer
staat in een zwart vakje en daarom heen
zijn vier witte getekend In één van die
witte staat een pijltje. In dat vakje begint
het woord, dat je zoeken moet. Het gaat
van dat vakje uit rechtsom, dus volgens de
wijzers van de klok. Er komen een paar
moeilijke woorden in dit raadsel voor en
daarom is het niet geschikt voor de klein
tjes. Alleen de groteren onder jullie zullen
het op kunnen lossen. Misschien zullen
zelfs die de moeilijke woorden niet kunnen
vinden, maar dan willen vader of moeder
wel even helpen.
een boom
een deel van het lichaam
een deel van een boom.
ligt op de weg, als het in lang niet ge
regend heeft
een ander woord voor: mogelijkheid
een dakbedekking in Indië
zit in een bijenkorf
een ander woord voor: klap
zit in een kiektoestel.
gebruikt men om mee te wandelen
gepelde gerst
een Indische groet
niet echt
een Indisch wapen
het Latijnsche woord voor: dus
een rivier in Spanje
Wie wordt ballenkoning?
Hans had een mooie bal op zijn verjaar
dag gekregen. Hij had met zijn vriendjes
al allerlei spelletjes gedaan, jagerbal, sta-
bal en wie-heeft-de-bal.
Toen zei Jan, een vriendje van Hans
ineens: „Ik weet nog een ander leuk spel
letje. Ballenkoning heet het, het is erg
leuk en je kan het met net zoveel kinderen
spelen, als je maar wilt. Hoe meer er aan
meedoen, hoe aardiger het is Eén van de
kinderen moet in het midden gaan staan,
dat moet Hans dan nu maar doen, en wij
gaan er allemaal omheen staan. Nu moet
Hans steeds met de baJ tegen de grond
kaatsen. Hij mag stil blijven staan of hij
kan ook heen en weer lopen, maar hij
moet steeds blijven kaatsen. Plotseling
moet hij dan de naam van één van ons
noemen en die moet dan proberen om er
zó gauw bij te zijn, dat hij of zij de bal
verder kan- slaan. Maar omdat je meestal
zo onverwacht geroepen wordt, gebeurt het
heel vaak, dat je valt, omdat je zo hard
moet lopen. Wie gevallen of gestruikeld is,
valt uit. Zo wordt de kring steeds kleiner
en degene, die het laatst over blijft, is bal
lenkoning.
Je kunt het ook nog een beetje anders
doen. Dan mag de kring niet te groot zijn.
Wanneer nu een naam af wordt geroepen,
moet diegene vlug een keer om den jon
gen of het meisje, dat naast hem staat, heen
lopen en dan naar de bal toerennen. Maar
dat is wel erg moeilijk. Hans moet er aan
denken, dat hij zo onverwacht mogelijk
een naam roept, want juist, als het onver
wacht is, heb je 'meer kans, dat je" valt of
struikelt."
Dat vonden ze allemaal een grappig spel,
ze hadden het nog nooit gespeeld en ze be
gonnen dan ook maar gauw. Toen ze het
een tijdje gedaan hadden en er een beetje
in begonnen te komen, wilden ze geen an
der spel meer doen en ze speelden verder
alleen nog maar Ballenkoning.
WETENSWAARDIGHEDEN.
In hét plaatsje Kirt in Indië is de slaap
ziekte uitgebroken. In vier weken tijd,
stierven 300 inwoners De ziekte begon met
lichte koorts, vervolgens vielen de patiën
ten in slaap en stierven daarna.
In het plaatsje Elham in Engeland heeft
men er tegen geprotesteerd, dat de wegwij
zer niet vast aan de grond staat. De wind
draait hem in de rondte en daardoor ver
gissen de touristen zich telkens in de rich
ting!
Bij een voetbalwedstrijd in Weijmouth
werd de scheidsrechter zó enthousiast, dat
toen hij wilde fluiten, zijn fluitje inslikte.
Hij werd naar het ziekenhuis gebracht en
moest geopereerd worden om het fluitje
weer te voorschijn te halen.
Een zekere meneer F. Davis schonk een
grote som geld voor arme schooljongens
van een school in Massachusetts in Ameri
ka. Hij deed dat, omdat één van de leerlin
gen van die school de hoed van zijn vrouw
uit een sloot had gehaald, toen het erg
stormde.
Harmonica's
Het Duitse stadje Trossingen heeft iets
meer dan 5000 inwoners. Hier staat de gro
te fabriek voor Hohner harmonica's en in
deze fabriek alleen werken al net zoveel
mensen, als in het stadje wonen. De arbei
ders komen ook uit de dorpen in de omge
ving naar de fabriek. Er zijn nog wel meer
Hohner fabrieken, maar in Trossingen staat
de grootste. Per jaar worden daar ongeveer
20 tot 25 millioen mondharmonica's en een
paar honderd duizend trekharmonica's ge
maakt. Meer dan de helft hiervan gaat naar
het buitenland.
Het ongelofelijke van deze fabriek is, dat
niet, zoals in de meeste andere moderne fa
brieken alles machinaal gebeurt, maar al
les door de arbeiders zelf gedaan wordt.
Aan de fabriek is een harmonicaschool
verbonden. Daar kan je voor handharmoni
caleraar opgeleid worden. Het merendeel
van alle harmonicaleraren in Duitsland
hebben hun opleiding in deze school gehad.
Op het ogenblik zijn er ongeveer 70 jon
gens en meisjes op de school. Ieder heeft
een eigen kamertje om te oefenen, dat on
geveer twee maal zo groot is als een tele
fooncel In een grote zaal krijgen ze allen
met elkaar] es. Elke cursus duurt ongeveer
8 of 10 weken en na afloop wordt er een
diploma uitgereikt. Dikwijls komen de leer
lingen later nog eens terug om de plaatste
nieuwtjes op harmonicagebied erbij te le
ren.
Goedkope overtocht
Het allergoedkoopste vervoermiddel, dat
je je maar denken kunt is de veerboot van
de Russendam in het Duitse stadje Pillau.
Dit veer is een openbaar vervoermiddel en
kostniets! Het gaat weg uit Pillau, vlak
bij de aanlegsteiger van de grote stoombo
ten en vaart naar de Russendam. Dit is
een dam, die de Russen in de zevenjarige
oorlog hebben aangelegd, toen ze bezit van
de vesting genomen hadden en hun vloot
in Pillau legden.
De bezoekers van Pillau, die met de gro
te stoomboten aankomen, gaan altijd enige
malen op de veerboot heen en weer en
verwonderen zich dan vooral over het ge
mak, waarmee de boot heen en weer kan
draaien, wat bij de meeste veerboten niet
het geval is. De boot kan bijna helemaal
om zijn eigen as draaien en dat komt om
dat op de plaats van de schroef en het
stuur een grote propeller is, die ook in de
meeste boten zit, die over het Bodenmeer
en andere grote meren varen.
edg ar rice;
burroughs i
No. 89.
De daaropvolgende nacht, dat Korak wan
hopig 0p de grond lag, omdat hij wist, dat de
ol .'ant de touwen niet kon losmaken, waar
mode hij gebonden was, reden Meriem en
Baynes naar het Noorden langs de rivier.
De jonge Engelsman was licht gewond door
en van de kogels der Arabieren en door de
messteek opgelopen in zjjn worsteling met do
zvarte slaaf en zij waren daarom dubbel ver-
1: gend om het huis van Bwana te bereiken.
H t was nauwelijks dag, toen ze plotseling op
een troep stootte, die haastig naar het Zuiden
reed. Het was Bwana zelf met zijn zwarte
krijgers, op zoek naar Meriem^ Bij het zien
van Baynes fronste de grote man zijn wenk
brauwen; maar hij wachtte tot het meisje
haai; avonturen verteld had, voordat hij lucht
gaf aan de woede, die in zijn borst opgekropt
was. Toen ze uitgepraat was, scheen hij
Baynes vergeten te hebben. Zijn gedachten
waren met iets anders bezig. „Je zei, dat je
Korak gezien hebt?" vroeg hij. „Ja", ant
woordde Meriem, „even duidelijk als ik U zie!"
Nog twijfelend, herhaalde Bwana zjjn vraag
aan Baynes en vroeg hem de aapman te be
schrijven. „Hij is ongeveer van m\jn leeftijd",
zei Baynes, „opmerkelijk gespierd en heel
bruin". Zijn haar en ogen, welke kleur hebben
die?" Nu antwoordde Meriem hem. „Het haar
van Korak is zwarte en zijn ogen zijn grijs
zoals de Uwe", zei ze. Bwana keerde zich
naar de leider van -de troep. „Breng Miss
Meriem en Mr. Baynes naar huis", zei hij.
„Ik ga de jungle in." „Laat met met U mee
gaan. Bwana", smeekte Meriem. „U gaat
Korak zoeken, ik weet het". Bwana keerde
zich verdrietig maar flink naar haar toe. „Je
is", zei hij, „bij de man, die je lief-
hebt". Er was een draagbaar gemaakt voor
de koortsige Baynes en de kleine troep ver
volgde langzaam haar weg. Bwana keek hen
na totdat zij uit het gezicht waren. Meriem
had niet éénmaal omgezien. Met gebogen
hoofd en hangende schouders reed hij verder,
Bwana zuchtte. Hij hield van het kleine,
Arabische meisje, alsof zij zijn dochter was.
Langzaam keerde hij zich naar de dichtst
bijzijnde boom.