Bridge-drive
m
mk
„pokter
Een bril noodig?
Herinnering aan 1911
Afbraakveiling
*%dkiiyïfj
Voor ÏAXATIES
Morgen is 't vrede!.
Boerderij
een
Roosjes
Succes
MOERBEEK.
Woensdag 2 November '38
de Huismans»
woning
gsnaamd „PAUWEGEESI",
Lutjewinkel.
Woensdag 2 November 1938
Woonhuis
2. een Huis
't Zand
Timmer- en
Werkhout
Bridgeclub Schagen
Uw waarborg
„Dat moet je mee maken
Na afloop BAL
„HET GROENE KRÜIS"
A. Sleutel Jz.
Schoorl
Woon- en
Winkelhuis
F
fereldj
Notaris P. DE BOER te Scha
pen. zal op
's middags V> uur, in het café
van den heer J. VAN DER
MOLEN te Moerbeek, ten ver
zoeke van den heer A. VAN
DER OORD te Barsingerhorn.
c.s., publiek verkoopen:
met schuur, erf. kade, en wei
land te Wester-Moerbeek, gem.
Barsingerhorn, groot 4.08.00
H.A., thans in huur bij den
heer P. Wit.
Vrij van huur te aanvaar
den: gebouwen met aanh. 1
Mei 1939, het land met Kerst
mis 1938. Betaling kooppen
ningen: 14 Dec. 1938. Nadere
inl. bij genoemden notaris, ten
wiens kantore tijdig schets
kaartjes verkrijgbaar zullen
zijn.
ZIJPE
Notaris H. J. VAN VEEN te
Zijpe, zal op
W oensdagen 2 en 9
November 1938
des nam. 1 uur, in café KUI
PER te Schagerbrug, publiek
verkoopen: De in goeden staat
.verkeerende
gunstig gelegen aan de Groote
Sloot, nabij Schagerbrug, gem.
Zijpe, bestaande in woning,
schuren, erf, tuin, boomgaard
en weiland, groot totaal
13.51.40 H.A., in huur bij A. van
Schaik: de landerijen tot Kerst
mis 1939 en de gebouwen tot 1
Mei 1940.
Huuropbrengst f 1283.83, Las
ten f270.77.
Aanvaarding in huurgenot
25. Dec. a.s.
Nadere inlichtingen ten kan
tore van voorn, nolaris en bij
den heer P. Dekker Sr. te St,
Maartensbrug.
Inmiddels uit de hand te
koop, te bevragen bij genoem
den heer Dekker.
Notaris G. J. VAN LEERSUM
te Winkel, zal op
des avonds 7 uur. ten lokale
van den heer W. FIJNHEER.
te Lutjewinkel.
publiek verkoopen:
1. Een voor eenige jaren
nieuw gebouwd
met erf. aan den Lutjewinkel-
denveg te Winkel, kad. Sectie
A. nr. 1724 groo* 4 a. 58 c.a.
Verhuurd aan den heer De
Meijer voor f3.75 p. w.
met erf in de Weere. Zoutkaag-
weg aldaar, kad. sectie A nr.
1060. groot 1 are 20 c.a., ver
huurd aan den heer U. Bilstra
voor f 1.75 p. w.
Behoorende aan de erven van
wijlen Mej. de Wed. J. Bakker,
geb. M. Wit.
Nadere inlichtingen verstrekt
voornoemde Notaris.
op WOENSDAG 2 NOV. a.s
des v.m. 10 uur, van goed
t. v. v. de Fa. A. H. Ver-
burgt en Zn. te A'dam.
Deurw. VAN HUIT.
te houden op
8 November a.s.
's avonds 8 uur, in lokaal
C. BOONTJES, alhier.
Aangifte bij den hoer C.
Boontjes. Markt. Schagen. tot
uiterlijk Zondag 6 November
1938.
lnleggeld 50 ct. per persoon.
Spreekuur van
„Dokter Hartje
Het loopt zoo storm, dat ik
me voor vanavond genood
zaakt zie maar een groot bord
buiten te zetten, zoodat ik
niemand behoef teleur te stellen.
Het is me werkelijk onmogelijk
zooveel menschen in één uurtje
allemaal persoonlijk te helpen,
daarom geef ik vanavond mijn
raad in het algemeen.
„Dokter Hartje" adviseert
een „Mijnhardtje" bij: Hoofd
pijn, kiespijnzenuwpijnenrheu-
matiek, spit in den rugspierpijn
koortsgriep, niaandbezwaren,
lusteloosheid, migraine, ziek-
gevoel, lendenpijn, moe-gevoel,
gevatte koude.
„Mijnhardtjes" zijn een geheel nieuw fabrikaat van de
Pharm. Fabrieken A. Mijnhardt te Zeist, waar reeds
meer dan 25 jaar uitnemende geneesmiddelen
worden gemaakt, die ook buiten Nederland een
uitstekende reputatie genieten.
1 „Mijnhardtje" 5 ct.
1 2 „Mijnhardtjes" 50 ct.
Bij Apothekers en Drogisten.
Noordhollandsch
Koffiehuis
SCHAGEN. TEL. 63.
De R.V.S. presenteertÜ!
JAN BUISMAN's nieuwste revue
Met muziek cn arrangementen van
Jo van Stipriaan.
Grime en kap-
Regie en algem.
Groote Revue
werk
leiding
orkest 0. 1. V.
Fa. IJ. Veenis.
Jan Buisman Jz.
Jo van Stipriaan.
ALEX LEONEFF AND HIS 1? R.V.S. GIRLS
Décors: Jan Koning.
Verlichting: Jan Balk.
Requisietcn: Rijn Kok.
Costuumontw.:
Mevr. Schenk-Zwaag.
Costuums: Serné Adam.
Tooncelaankl. Beijne Adam.
Een weelde van costuums.
Schitterende finales. Dol-komische scènes.
Deze revue wordt alleen te Schagen opge
voerd.
'n Avond van dolle vreugd!
'n Revue met:
RIA KIKKERT,
MIEP MORANSHARD JAN WIJKER
en
„DE SCHAGER BUZIAU"
SOLISTEN - KOOR - ORKEST.
Vanaf hedenochtend 10 uur precies kaar
ten verkrijgbaar:
Entree le Rang fl.—2e Rang f0.75, belas
ting inbegrepen.
Plaatsbespreking dagelijks N.-H. Koffiehuis
Tel. 63.
Haast U, het loopt weer storm!
27
Nov.
8 uur
precies
Haast U! 3 November Fransche Trekking
Millioenen Francs uitloting.. Talrijke kapitale Hoofdprij
zen. Volle uitbetaling!
Zendt terstond f3.— en omgaand volgt toezending van
Uw nummer. Nog verkrijgbaar bij: GELUKSKANTOOR
H. STARREVELD, Landbouwstraat 1S3, Schagen. Tel. 154
Giro 233248, en de agenten: JOH. BRKMER, kapper,
Loet; P. OUD, Kapper, Winkel; M. ROOS, Vlietstraat, Ju-
lianadorp; M. SCHM1DT. Kapper. Callantsoog.
Ga naar
J. H VRIELINK,
300GZIJDE 115 SCHAGEN.
Ziekenfondslev erancier.
Den Helder.
Schagen. Noord 75a, TeL 153
Alkmaar, Zaadmarkt 66-68.
Tel. 2975.
noodig voor de successierech
ten. wende men zich tot hel
van ouds bekende adres:
Beëedigd Taxateur van vaste
en roerende goederen.
"CHAGEN. TEL. 72.
Te koop:
8 10 zware, nog bij de zeug
liggende BIGGEN.
G. GROEN, Zwarteweg, 't Veld
Te koop:
6 beste BIGGEN,
S. HARTMAN, Barsingerhorn.
Te koop aangeboden: Een
pracht
WAAKHOND,
(Herder,. Te bevragen J. G. v.
d, HOEK Schonveg 2, Breezand
WONING
te huur en twee Kachels te
koop. D. SWAKMAN, Dorpen,
Schagen.
hebben steeds
Te koop:
waarin de met succes gediv
ven zaak in Manufacturen ei.
aanverwante artikelen.
Aanv. nader overeen te ko
men.
Inl. geven K. P. ZUURBIER
te Schoorl, Tel. no. 253 en P.
GRIN. te St. Maartensbrug.
Te koop gevraagd:
20.000 Kg. VOERBIETEN,
met opgaaf van prijs, franco
thuis. Adres: A. C. BEETS,
Bclkincnvcg 4, 't Zand, Zijpe.
Unsdag 1
toen hij onze grenzen overschreed
zeide de Duitsche Keizer
„IK LAAT U ER BESLIST NIET DOOR",
ZEI DE WACHTCOMMANDANT.
Zondag 10 November 1918, zes uur
in den morgen.
De sergeant van de grenswacht van
het oude, vriendelijke Limhurgsche
stadje, Eysden, in Neerland's uiter
sten Zuidhoek, wordt in zijn niet-of-
ficieel, maar wel officieus dutje, ge
wekt door den post van het geweer,
'n Ongewone tijd om wakker ge
maakt te worden en nog wel op 'n
Zondagmorgen. Dat waren ze daar
in 't Zuiden niet zoo gewend. Dus:
iets bizonders natuurlijk!
„Sergeant, kom-d'eens gauw mee! D'r
staan wel een stuk of tien Duitsche auto's
met Duitsche officieren aan de grens, die
d'r over willen!" De wachtcommandant
springt overeind. Hij is paraat en present.
Duitsche auto's met officieren, wat 'willen
die lui zoo vroeg op Zondagmorgen? Eerst
schenkt hij maar weinig aandacht aan 't
geen hem zoojuist is meegedeeld, maar bui
tengekomen, ziet hij ze staan, de grijze Duit
sche legerauto's met officieren, héél hooge,
een paar generaals d'r bij. In 't Duitsch
maken ze den Nederlandsrhen onderofficier,
den landstorm-serireant Pierre Pinckaers,
thans een welgesteld, rustig burger van het
Limburgsche dorpje Gronsveld, hun bedoe
ling kenbaar: het gezelschap wil zonder
meer naar Nederland! De auto's kunnen
echter niet verder, want juist op de grens
scheiding liggen de dreigend uitziende,
groote en afdoende Spaansche ruiters, die
er, met 't oog op mogelijke gebeurtenissen,
een versperring vormen, welke langdurig
oponthoud veroorzaken zal.
De krantenman wint!
„Nee, nee, ik doe 't niet! Beslist niet. 'k
Heb 't al zóó dikwijls verteld, en 'k heb
vanmiddag ook druk werk d'r bij! 'k Het)
mezelf gezworen, 't niet en nooit meer te
doen. 't Is de laatste keer geweest!"
„Maar dan nou d'n alleriaafsten keer! Was
U daar in Eysden kantonnemonts- of grens
wachtcommandant? 'k Heh zelf ook a'n de
grens gelegen, in Brabant, en nou heb ik
drie sterren op den kraag. Dat was toch wel
'n grenswachie?"
„Ja, ja, grenswacht!"
„Zwaar?"
„Och nee, 'k had zes man op wacht, zes in
rust, om de 24 uur wisselen. Een luitenant
was commandant, maar die was dien Zon-
•dag juist met verlof, van Zaterdagmiddag
tot. Maandagochtend."
„Met zes en dertig uur?"
„Ja, juist, dat had je daar wel noodig!"
Het ijs is ongemerkt gebroken: de „aller
laatste keer" neemt 'n goede wending. Twee
mobilisatie-mcnschen snreken met elkaar,
begrijpen eikaars militaire jargon. En waar
om dan ook eigenlijk niet? 't Gaat ge
smeerd, ongemerkt, achter 't. huis, tegen de
binnenplaats aan, de typische Limburgsche
binnenplaats van 'n groot. huis. En net als
in de mobilisatie-jaren: sigaretje voor en
sigaretje na. 't Heeft er bijna veel van. alsof
't gisteren gebeurd is, en niet twintig jaar
geleden. Pinckaers herinnert zich alles nog
als de beste.
„Wat wilden die officieren?"
„Ze zeiden, dat ze over de grens moesten,
nach Holland! D'r was groote haast bij en
ze hadden maar heel weinig tijd."
„Ja, maar, dat gaat zóó niet! Laat Uw
„Scheine" eens zien. Nou, en wat. ik daar
zag, géén goeie papieren. U komt er niet
over. d'r staat geen stempel van den Hol-
landschen consul in Luik, Antwerpen of
Brussel op. 't Gaa£ niet!"
„Interneeren!"
De officieren bleven aandringen, maar ik
zei: „Ik laat U er beslist niet door! Als U
zich laat interneeren, dan kunt U in Hol
land komen!"
„Ja, schon gut! Internieren! Aber bald!
We hebben de grootste haast!"
„Waren ze gewapend en nam U hun de
wapens af?"
„Ze waren 7,waar bewapend, sabels, reyol-
vers, en voor in eiken wagen stond aan elke
kant een geladen karabijn. De wapens leg
den ze direct in de auto's, die hierna de
grensscheiding over trokken. Bij bet café
even over de grens bleven ze staan; daar
moesten ze wachten."
„Nu moest ik den bataljonscommandant,
majoor Van Dijl, in Maastricht, telefonisch
waarschuwen, 't Was onderhand half zeven
geworden. Een van mijn wachtsoldaten kon
ik 't niet laten doen; ik als wachteomman-
zou dus moeten weggaan, 'n Moeilijk ge
val, maar ik deed 't. Doch ik had 'n ste-
vigen landstormkerel d'r hij, zoo eentje met,
haar op de tanden. „Jij bent zoo lang wacht
commandant, totdat ik d'n majoor opgebeld
heb. totdat ik weer terug ben."
„Komt best in orde. sergeant, en als d'r
een 'm smeren, wil, schiet ik h'm dood!"
'k Deelde d'n generaal mee, dat ik den
bataljonscommandant in Maastricht zou
gaan opbellen. Dadelijk verbinding. Je kon
echt merken, dat de majoor in z'n slaap
gewekt werd: hij begreep eftrst weinig van
rn'n verhaal. Maar toen: ik kom met lui
tenant Brouwer."
Een generaal met een oude pet.
Ik terug naar de grens, en Jawel,
daar liepen ze allemaal langs en hij
de auto's. Ik ging 'r ook eens langs
'oopen. Bij den derden wagen stond
^en hooge officier, 'n generaal, den
linkerarm wat omhoog, lang geen
nieuwe kleeding aan, en ook geen
Het Belgische douane-kantoor, waan* I
Duitsche auto's niet verder konden, vu
men den wensch te kennen had gegeven, j
geinterneerd te willen worden.
ja teen z<
wil op.
Jr zijn twe
•den en z
nieuwe pet op, en de knevelpunten
naar beneden, 'k Keek hem eens
goed aan, dien had ik vaker op fo- Herhaalde!ijl
to's gezien, maar z'n naam wou me nlksdeel dat
niet direct te binnen schieten, idersdenkend
e Katholieke
Hij sprak me aan: „Wie neent man so'j Maar als ze
einene Soldat in Holland?", terwijl hij
m'n strepen wees. „Sergeant, Zijne Excell
tie," zei ik, „onderofficier. Zijne Excell
tie." „Ach so, bei uns ist das ein Untero!
zier.". En voortgaande: „Wat is 't hier#
mooi landschap, Prachtig! Ik ken Holln r
heel goed, ben er meer dan eens gewet nienscl
Als kwajongen in de buurt van Arnlie nam niet m
Daar was zoo'n trammetje, dat vaak uit lekken, zoc
rails liep, en dan mochten wij jongens o emt in zijn
conducteur helpen, om de tram weer in schikt voor
rails te zetten. En dan kregen we er 'n g schaamte
tis tochtje mee! En dan Amsterdam. Hat üding man
ganz schönes Museum, das schönste rament va
ganze Welt. En in Den Haag ben ik ve aanvaar
meer dan eens geweest; daar kwam ik bij ie methode
prinses Von Wied! En vin je 't niet fijn, wetend te
er morgen vrede is?" {schillende
„Vrede, Zijne Excellentie???" jtërpen lii
„Ja, ja, morgen is 't vrede. Morgenochto ar, streng
om elf uur wordt de wapenstilstand ges ei vrouweli.
ten!" den vooi
,,'t Is eml" iten over
tenen is.
Toen ging me 'n licht op, ik twijfelde ni tor den m«
langer. Dat moest de Duitsche keizer zij normen v
Dat kan niet anders- Ilc kan dus met di ze Tolstoi's
keizer gesproken. euzersonat
,,'k Liep nog eens verder cn toen weer ti Deze meth
rug. Daar zag ik meneer W. de Graaf, i n heeft j
rijksontvanger, wien ik 't vertelde. B tvoudige
moest eerst lachen. De keizer! Maar w drang o:
gingen samen naar z'n huis, 't was aan d !t geremd
grens; hij had nog 'n oude foto van d< n der gri
keizer. „Ja, hij is 't! 't Is de Duitsche keizer, ortplantin
Meneer de Graaf ging met me mee, e stelezen
ook hij zei: ,,'t Is de Duitsche keizer, 'tl voorbeeld
'em!" Onderdehand hieven we op d'n mi n (ien
joor wachten: de officieren stonden met e m Lindse'
kaar te praten; de keizer stond d'r ook bi l[0men tj
Toen ze den majoor met den luitenant Bro: js
wer zagen komen, gingen ze allemaal op' Ug(| 6p0C(
rij staan, de keizer in 't midden. Dat wi erantwoor
natuurlijk op Ilollandsch gebied, zooalsj
begrijpt. De majoor ging eerst naar den kc chter Qok
zer: hij kreeg van allemaal 'n hand. ^alanhetvic
de majoor was nogal zenuwachtig, doch li*-
tenant, Brouwer heelemaal niet. Die was
ze flink! Die heeft later ook met Den Hl
getelefoneerd. Natuurlijk met d'n Oppei
velhebber, met Generaal Snijders. Intt
schen was Eysden wakker geworden; mt
schen, die naar de vroegmis van half ai
Ihode v
|»t vcroud
ir ze
iriijk g<
maken.
<De meth
schen, die naar tie vroegmis van nair ae.
zouden gaan, misten de Mis, zoo nieuwfgi^ e.°
rig waren ze." pn
„Maar moesten de officieren dan zoo lari, J,
blijven wachten?" 1
„Ja, van zes tot acht hebben ze gewacMIEn0R
ongeveer 20 officieren en 9 auto's. Als SL
loopend vuurt je ging 't door Eysden, dat |EF:r .*ra
keizer in Holland was, en heel het dorp#? EZ j1'
uit. D'r waren hier toen een massa Be!Af™ de
nou, en die waren lang niet vriendelijk Wyjrlal)CS<
hem! Dat kun-de- wel begrijpen, nietwaadgy"'zc *c
„En hoe ging 't toen verder"? leSf
„Om acht uur gingen ze rechtstreeks re Jeei
de auto's naar het station hier in Eysde®ulK.neid
Daar heeft de keizer lang met den station®
chef W. de Clercq gepraat. D'r was 'n grooii tn.
belangstelling daar bij 't station, dat ik ds
delijk heb lafen afzetten. De keizer heen
lang op 't perron geloopen. Eerst om ong*
veer elf uren is hij in z'n trein gegaan, ei v
hij is d'r niet meer uitgekomen?"
„Trein?"
„Ja, zeker, ze wisten, dat. op de lijn, was
over in vier jaren van Visé geen trein g®' Q
komen was, de Duitsche trein van d'n kei*
zer zou komen. Maar wij militairen hebben
d'r niets van geweten, dat de keizer zou 1'""
men. De spoormenschen wèl."
„Wat was dat met dien trein?" D
„De trein van d'n keizer had twee groote
locomotieven voorop; d'r waren salonwagens
en keukenwagens bij. En koks in keurig®
witte kleeding."
„Hebt U naderhand nog wel eens wat van
den keizer gehoord of gemerkt.?"
„Nee, nooit meer!" j,
Om één uur dien middag kwamen er veel
marechaussees. En dat was ook wel noodig
ook, want van alle kanten uit Limburg, te
voet, met de fiets, wagens, waren de men-
se,hen hiernaar toegekomen.'!. Was 'n gewei-
dig,e drukte. Maar de meesten hebben den j
keizer natuurlijk niet eens gezien! En nou,
heusch, meneer ,is het do allerlaatste keer
geweest, dat. ik 't verteld heb! 'k Doe het e
nóóit -meert"
