m pi
lazen voor U
Weer vijf
wilde busdiensten
stopgezet
Winkelier door
bandieten overvallen
Radioprogramma
1^^-SVegEN
o)|,
Sci
W
l'it
JL
door
edgar ricl.
!j burroughs
No. 21.
Opeen9 kwam er een glimp van hoop in se
ogen van Tarzan. „Kunt U zich nog iets van
de kaart van Athair herinneren?" vroeg nij-
Gregory knikte. „Ik weet niet precies de
bijzonderheden van de route, maar ik weet,
dat Athair ten Oosten van Bonga ligt. He:pt
dat iets?" voegde hij er opgewonden *an
toe. „Ja. Wij zullen de richting van Athair
inslaan en trachten Thome op zijn weg te
kruisen. Als dat niet lukt, zullen we naar
Athair gaan," zei Tarzan, alsof hg een prettig
uitstapje aankondigde inplaats van een ge
vaarlijke expeditie naar de verboden stad. Met
nieuwe moed liep het kleine gezelschap achter
zijn leider aan. Die nacht hield de onvermoei
de aapman de wacht, terwijl de anderen slie
pen. Bij het aanbreken van de dag wekte .ilj
hen en zij gingen weer op weg steeds voor
waarts naar hun gevaarlijke doel. De jungle
werd minder dicht alsof men in een park liep.
Tarzan werd voorzichtiger. „Blijf dicht bjj
elkaar," beval hg, „kapitein Lavac, en U,
Mr. Gregorg, houdt Uw geweren gereed. WQ
komen op het spoor van leeuwen en ook van
kannibalen!"
Uit de Pers van heden
een zwarte week voor kabinet
EN KAMER.
De Haagsche Post maakt de balans op
L-er de parlementaire gebeurtenissen in
ons laod in de afgeloopen weken.
Ka Ie hebben vastgesteld, dat de regecring
plan heeft om de voorgestelde tarief-
ihligingswet, dienstbaar te gaan maken
m protectionistische plannen, waarmede
|cn lievelingsdenkbeeld van den vroegeren
jt-industrieel, tegenwoordig minister
jn Economische Zaken, mr. Steenberghe,
fordt verwezenlijkt, noemt het blad diens
tuding „listig", omdat volgens hem ook in
i toekomst de Kamer „volkomen vrij zou
jjvcn". Wij kennen dat! zegt het blad. Als
beschermend tarief er eenmaal is en
enmaal werkt, laat de Kamer dan maar
3 ens probecren het van de baan te krijgen.
De Kamer scheen eerst niet van plan zich
bij neer te leggen. Tot jhr. De Geer uit-
imst bood.
lij stelde nu voor, in de wet te brengen,
verplichting om na de inwerkingstelling
in hoogere invoerrechten, de goedkeurin
tn de Kamer te vragen.
_ij zeer gemengde stemming werd dit
oorstel met kleine meerderheid, n.1. 44
gen 41 stemmen, aangenomen, Ook Ncrlcr-
nd gaat nu voortaan met volle zeilen don
'eg der bescherming op. De minister mag
ijn gang gaan, mits hij binnen een half
m naar do meening dor Kamer vraagt,
jTwislotte een ander geval. Het betreft de
Iraebetaling van crisishcffingen op onver-
akte spijsvetten. Dc biscuitfabrikanten
ooral hebben daar cle schade van onder-
inden. Zij achtten deze heffing in strijd
et de Crisiszuivclwet en spanden een
actie in, waarbij zij door den rechter in het
elijk werden gesteld. Minister Steenberghe
lad reeds het sombere vooruitzicht, binnen-
iort plus minus 5 millioen gulden te moeten
irugbetalen uit een van zijn vele crisis-
otjes. Geen nood, dacht deze heldhaftige
nsisbestrijder, met een kleine wetswijzi-
in" snijd ik don klagers den weg naar
en rechter af. En de Kamer volgde hem.
Verheffend is het o. i. niet. Het was een
zwarte week voor Kabinet èn Kamer!,
aldus cle H. P.
SLACHTOFFERS VAN BANKZWENDEL.
Uit de „Gelderlander":
Dezer dagen zijn door politie cn justitie
veer zwendel p ra c tij ken ontdekt eener par
ticuliere bankonderneming te Amsterdam.
Tal van menschen, vooral kleine spaarders,
zijn daarbij, blijkens wat tot dusver over
die practijken bekend is geworden, gedu
imd. Het betreft hier weer een gang van
zaken, die niet alleen staat.
Bij herhaling zijn gevallen aan den dag
getreden, waarbij derden het slachtoffer
werden van onverantwoordelijke operatics
van bankinstellingen of wat zich daarvoor
uitgeeft.
Het wordt dan ook meer dan tijd,
dat van hoogerhand wettelijke voor
zieningen worden getroffen ter
voorkoming van misleidende prac
tijken op financieel gebied.
AUTORITEITEN EN HET TAFELGEBED.
De „Maasbode" (R.K.) schrijft:
Het niet bidden in de openbare lichamen
heeft ook gevolgen daarbuiten.
Zoo organiseerde in het begin van deze
maand het departement van Sociale Zaken
een excursie voor werken in Overijssel en
Drenthe. Er waren autoriteiten, hoofdambte
naren uit binnen- en buitenland en -journa
listen. Te Assen zaten allen aan lafel onder
leiding van den heer Draayer. Noch vóór.
noch na het eten achtte deze ambtenaar het
noodig, even stilte te verzoeken. Verschil
lende katholieken en geloovige protestanten
hebben zich daar terecht aan geërgerd
Minister Romme zelf vroeg op een latere
excursie wel degelijk stilte om „een goed
woord te spreken."
Minister Goseling liet wel degelijk bidden
op het diner, dat gegeven werd hij de her
denking van het eeuwfeest van het Burger
lijk Wetboek.*
En menigeen herinnert zich wellicht, dat
mr. Kooien tijdens zijn kortstondig minister
schap op een toen nog sterk opvallende
wijze aan een feestelijke maaltijd gelegen
heid tot bidden gaf.
Maar kortgeleden was er een persmaaltijd
in de kazerne van de Koloniale Reserve te
Nijmegen. Daar nam een hoofdambtenaar
van Koloniën het tafelpresidium waar. En
er werd weer niet gebeden.
Deze heeren schijnen niet te begrijpen,
dat hun houding geloovigen geen Chris
tenen alleen ergert. Is het hun echter
euvel te duiden, nu ook in openbare licha
men niet gebeden wordt?
Wij gelooven, dat het hier geen kwade
wil is.
De meeste Nederlanders eerbiedigen an
dermans overtuiging. Wat zouden zij er be
zwaar tegen hebben, anderen te laten bid
den. óók al hebben zij zelf er geen behoefte
aan?
Maar in elk geval wie bidden wil,
moet, aldus het blad, daarin niet belet
worden door onachtzaamheid van anderen.
ONAANTASTBAAR.
Zooals wij dezer dagen gemeld hebben,
heeft een professor aan de Technische Hoo-
geschool te Delft een rede gehouden, waar
in hij een betere donk-lecliniek aanbeveelt.
Wij zouden volgens dezen professor onze
denktechniek moeten verbeteren teneinde ons
te kunnen verweren tegen de invloeden van
de moderne reclame en propaganda-metho-
den.
Hier liggen, zoo meent het „Volk" (S.D.
A.P.) geweldige mogelijkheden.
Niet op het afgeven op de nationaal-socialis-
tische humbug moeten wij ons, aldus het
blad, instellen, maar op het aankweeken
eener betere denk-technick, die voor zulk
bedrog onaantastbaar maakt. Indien de
wiskunde ons hierbij kan helpen, dan zijn
wij bereid haar veel te. vergeven.
Ook verbod, geëischt van de
Noordholland Express Alkmaar-
Amsterdam.
Gistermorgen is voor den president der
Amsterdamsche Arrondissementsrechtbank,
wederom gepleit in een kort geding, aan
hangig gemaakt door de spoorwegen tegen
een busonderneming.
De Spoorwegen eischten stopzetting van
den dienst die de N. V. Reverti tusschen
Amsterdam en Arnhem, tusschen Amster
dam en Dusseldorf en tusschen Amsterdam-
GorcumBredaAntwerpen onderhield.
Voor de busonderneming trad op Mr. No-
lon, die o.a. aanvoerde, dat de Spoorwegwet
geen monopolie aan de Spoorwegen geeft,
hoogstens zou gesproken kunnen worden
van een monopolie voor railvervoer.
De president zal in deze zaak Vrijdag 4
November vonnis wijzen.
Voorts dienden nog twee korte
gedingen, aanhangig gemaakt door
de Spoorwegen togen de firma Oor
beek (de Noordholland Express),
die een dienst Amsterdam-Alkmaar
onderhoudt en tegen den Univer-
seelen automobielhandel, die het tra
ject Amsterdam-Arnhem berijdt.
Voor deze twee wilde autobusdiensten
waren geen procureurs opgekomen, zoodat
er niet in gepleit werd. In deze beide laat
ste zaken wijst de president Dinsdag a.s.
vonnis.
De Amsterdamsche rechtbank heeft gis
teren voorts uitspraak gedaan in vijf korte
gedingen tegen wilde autobusdiensten, waar
van de Nederlandsche Spoorwegen stopzet
ting hadden geëischt.
De president verbood de volgende busdien
sten:
N.V. Avanti (dienst tusschen Amsterdam
cn Den Haag), Lindbergh Touringcar N.V.
(Amsterdam-Arnhem en Amsterdam—Gro
ningen), N.V. Autoverhuur Centrale W, van
der Weyden (AmsterdamDen Haag) N.V.
Touringcar „Zilvermeeuw" (Amsterdam
Eindhoven) en de N.V. Royale (Amsterdam-
Utrecht)
Zijn dochter worstelt met één
der roovers. Twee arrestaties
te Spekholzerheide.
Zaterdagavond- omstreeks acht uur dron
gen twee met revolvers gewapende man
nen den winkel van den heer van H. aan
den Kcrkraderweg te Heerlen binnen. Zij
hielden den onthutsten winkelier hun wa
pens voor en eischten zijn geld. Toen van
H. een paar stappen achteruit deed, loste
een der overvallers een schot, begaf zich
achter de toonbank en eigende zich daar
een kistje met een bedrag van dertig gul
den toe. Daarop verlieten de roovers den
winkel. Op ditzelfde momenit had de win
kelier zich echter hersteld en hij riep luid
om hulp. Zijn dochter, die kwam toesnel
len, wist een der kerels vast te «rijpen.
Er ontstond een worsteling, waarbij de
handiet een schot loste. Hierdoor kreeg de
dochter een brandwonde aan het gelaat.
De bandiet rukte zich ten slotte los cn ont
kwam, echter met achterlating van een
mouw van zijn overjas. De schoonzoon van
tl. zette den anderen roover achterna, doch
slaagde er niet in hem te achterhalen.
Een schrikpistooL
De politie, die dra van het gebeurde was
verwittigd, wist al spoedig, dat het spoor
der evolverhelden naar Spekholzerheide
leidde. Het gelukte haar, in samenwer
king met de marechaussee uit Spekholzer
heide, in den vorigen nacht de beide da
ders aan te houden. Het zijn H. van B. en
M. H., beiden woonachtig te Spekholzer
heide. II. meldde izch zelve hij de kazerne.
B^den hebben een volledige bekentenis
afgelegd. Ecu der revolvers werd in beslag
genomen. Het bleek een z.g. schrikpistool
te zijn, bijna niet van een echte revolver te
onderscheiden Het geldkistje met inhoud en
de jas zonder mouw werden in een wei
land gevonden.
Beide mannen zijn naar Maastricht over
gebracht en daar in het Huis van Bewaring
ingesloten.
De „Hunze XIII" naar Groningen
De „Hunze XIII", die onlangs op het
IJsselmeer verging en de vorige week werd
geborgen, is van Amsterdam naar Gronin
gen vertrokken. Het zwaar beschadigde
schip wordt gesleept door een andere boot
van den lijndienst AmsterdamGroningen
der Groningar—Rotterdamsche Stoomboot
maatschappij „De Hunze". In Groningen zal
worden beslist of het de moeite en de
kosten loont de „Hunze XIII" te repareeren.
WOENSDAG 2 NOVEMBER 1938.
Hilversum I. 1875 en 415,5 m.
NCRV-uitzending. 6.307.00 Onderwtf®.
fonds voor de Scheepvaart.
8.00 Schriftlezing, meditatie.
8.15 Berichten, gramofoonmuziek. (9.309.45
Geluk wenschen
10.30 Morgendienst.
11.15 Cellovoordracht met pianobegeleiding,
en gramofoonmuziek.
12.00 Berichten.
12.15 Gramofoonmuziek. (Om 12.30 Ber.)
12.45 Het All-Round-sextet en gramofoon
muziek.
3.03 Zang met pianobegeleding en gramofoon
muziek.
3.45 Berichten, gramofoonmuziek.
4.00 Pianovoordraeht en gramofoonmuziek.
4.45 Gelukwenschen.
5.00 Voor de kinderen.
6.30 Taalles en causerie over het Binnenaan-
varingsreglement.
5.45 Orgelspel.
7.00 Berichten.
7.15 Muzikale causerie.
7.45 Causerie over leerbewerking.
8.00 Berichten ANP, herhaling SOS-Ber.
8.15 Gramofoonmuziek.
8.20 Causerie „De groeiende beteekenis van
de Nederlandsch-Indische burgerlucht
vaart"
9.00 Causerie: „Voor wat hoort wat."
9.10 Reportage.
10.00 Berichten ANP, hierna actueele uitzen
ding.
10.45 Gymnastiekles.
11.00 Zang met pianobegeleiding.
11.35 Gramofoonmuziek.
11.50—12.00 Schriftlezing.
Hilversum n. 301,5 m.
VARA-uitzending. 10.0010.20 v.m. VPRO.
11.00—11.30 en 6.30—7.00 RVU. 7.30—8.00
VPRO.
8.00 VARA-Kalender.
8.15 Gramofoonmuziek. (Om 8.16 Berichten).
9.30 Causerie: „Onze keuken".
10.00 Morgenwijding.
10.20 Uitzending- voor Arbeiders in de Con
tinubedrijven.
11.00 Causerie „Onze woning".
11.40 Causerie: „Hoe staat het met de indu
strialisatie?"
12.00 Gramofoonmuziek 'Om 12.15 Berichten)
1.001.45 Het VARA-orkest en gramofoon
muziek (Om 12.15 Berichten).
I.001.45 Het VARA-orkest en gramofoon
muziek.
2.U0 Voor de vrouw.
3.15 Voor de kinderen.
6.00 Orgelspel.
6.30 Causerie over erfelijkheid en solidariteit.
7.00 Felicitaties.
7.15 Causerie: „Van streven en strijden".
7.30 Causerie: „Vernieuwing van opvoeding
en onderwijs."
8.03 Berichten ANP. VARA-Varia.
8.15 „Esmeralda", m.m.v. solisten.
10.00 Berichten ANP.
II.00 Pianovoordracht.
11.3012.00 Gramofoonmuziek.
feuilleton
maurice walsh
27!
i Rogue knikte en sloeg zijn whiskey in één
teug achterover, zonder er water bijgedaan te
hebben, „We nemen er nog een," zei hij ter
wijl hij den tapknecht een wenk gaf.
«Als jij op zoo'n manier begint," merkte
Shamus Og droogjes op, „dan weet ik wel
wie van ons beiden het eerst in de goot be
landt en binnen de tien jaar ook!"
„Dat was noodig! Nu nullen we het wat
kalmer aanleggen." Rogue schonk water bij
en haalde diep adem. „Ik lijk wel niet wijs,
dat ik me zoo van streek laat brengen!"
Zjjn gezicht herkreeg langzamerhand zgn
normale kleur en zijn hart klopte niet meer
zoo beangstigend. De eerste, zuiverste prikkel
van den alcohol begon in zgn hersens te wer
ken; instinct tot zelfbehoud en gezond ver
stand herkregen den voorrang.
..De Zwarte Hoofdman heeft je niet her
kend. wel?" vroeg Shamus Og nieuwsgierig
„Nog niet." zei Rogue.
..Ben je wel eens met hem aan het bakke
leien geweest?"
"Neen het kwam er aarzelend uit, daar
na vervolgde Rogue: „Er was een tijd, dat ik
hem vermoord zou hebben, als ik hem te pak
ken gekregen had."
..Heeft hij jt op een minne manier behan
deld?"
Weer had Rogue dat gebaar van uitknijpen
en weggooien.
Shamus Og knikte. „Zoo doet hH. Praat er
niet verder over."
Maar Shamus Og kon zelf niet van het
chapiter afblijven. Halverwege zijn tweede glas
kwam hij er op terug.
„Ik wou je één goedm raad geven, Rogue
McCoy."
„Ik kon jou er wel meer dan één geven."
„Goed goed, ik we-'t het al en ik neem
ze dankbaar aan. Je mag dan een" kerel van
stavast zijn en wie Kanjer Flynn er onder
heeft gekregen, dat is gee stumper. En mij
zou je er ook wel onder kunnen krijgen, hoe
wel, dat weet ik nog niet -00 nauw. Maar let
op mgn woorden, met Kapitein Eudmon Butler
heb je niet de minstt kans. Dat kan ik je be
loven. De Zwarte Hoofdman is de taaiste man
van heel Ierland vooi een worstelpartij in het
wilde weg en jij bent op geen enkele manier
een portuur voor nem."
De alcohol had Rogue zijn gewone philoso-
fische kalmte teruggeven. Hij weerde met een
handgebaar alle verdere verhalen af.
„Hou maar op, Shamus Og; al die dwaas
heden zijn voorbg. Ik raakte van streek, omdat
het zoo onverwacht kwam. Laa„ Butler zgn
eigen weg maar gaan, i> wensch hem nooit
terug te zien. Praat er niet meer over, dat zei
je immers zelf."
„Goed!" stemde Shamus koitaf toe. Hij had
eerlijkerwijze zijn waarschuwing gegeven,
maar, vechtersbaas als hij was, speet het
hem, dat de kans op zoo'n interessante klop
partij zgn neus voorbij ging. Wie weet,
voeld hrj iets als een zweem van verachting.
Er kwamen langzamerhand meer klanten
in de kroeg, waaronder ook dr'e van den
troep van F:ynn, de afreis van het Hoofd van
Jut. Zij n -.men plaats in een hokje vlak in de
buurt van Rogue en Shamus Ojg bij de toon
bank... één van de drie, een lange lummel
van e°' vent met rood haar, kreeg Rogue in
de gaten en dook uit het rezicht als een vos
in zijn hol. Rogue lachte grimmig en dronk
zijn glas leeg.
Een oogenblikje, Shamus Og", zei hij.
„Hie achte" ons zit een kr iap, daar heb ik
een appeltje mee te sclv.llen."
Hij deed een paar passen achteruit, tot hij
voor het hokje stond; da drie mannen die er
zaten keken hem onderzoeker d aan. Eén van
de drie was een groote, zwaargebouwde man,
die, niet onvriendelijk grinnikte, waarbij te
zien kwam, dat de rij van zgn voortanden een
leelijke gaping vertoonde.
„Ben jij dat, logue?" was zijn groet. „Hoe
staat het leven jou?"
„Prachtig, Kanjer, prachtig. En jij?"
„Schitterend, gelukkig! Kom bij ons en
drink er eentje mee!"
„Eerst heb ik een vriendelijk verzoek,
Kanjer!"
„Tot je dienst!"
„Stel me eens voor aan dien knappen roo-
den kere», die daar zoo beschimmeld zit te
kghen!"
Weer grinnikte de Kanjer. „Dat is mijn
neef, Liam Rua Rooie Tllem."
„Loop naar den bliksem, Rogue McCoy!"
barstte Liam Rua uit, klaarblijkelijk niet op
zgn enii.k. „Ik heb niets me* je te maken."
„Over vijf minuten zul je dat ook nog wel
denken," zei Rogue McCoy zachtzinnig. „Zou
je zoo vriendelijk willen z:jn, even mee naar
buiten te komen? Ik wou je wat zeggen."
„Het kan me niet schelen, wat je te zeg
gen hebt."
„Het zijn maar een paar woorden." Rogue's
stem werd narder. „Kom je mee of moet
„Heeren, heeren!" brulde de forsche tap
knecht, terw;jl ni. met een tinnen kroes op
de toonbank klopte. „Niet vechten hier
voor dat het morgena/ond is, kun je nog
vechten, zooveel als je wilt. Als je vechten
wilt, dan moet je buiten in het steegje gaan
anders zal ik jullie met dit dingsigheidje
hier op je hersens slaan."
„Nou hoor je het, Liam Rua!" drong Rogue,
„ik zal je maar eventjes ophouden."
„Ik zei ook maar zoo wat maar hoor
eens hier, Rogue. Geef me tijd om nog een
paar glazen te drinken, om moed te verzame
lenen dan, zal ik je eens op je tabberd
komen".
„Ik zou niet anders van je verwachten,
Liam!" moedigde de Kanjer hem aan.
„Straks zal hij die paar glazen eerder noodig
hebben, Kanjer. Ik fuif hem er op!"
„Mooier kan het niet," vond de Kanjer.
„Jammer, dat je niet eerder aan haar ge
dacht hebt, voor je een vuilen bek opzette
tegen een fatsoenlijk meisje als Julie Brien!"
Shamus Og, die had zitten grinniken om het
over en weer, kwam uit zijn gemakkelijke hou
ding overeind en stiet een vloek uit. „Wie
heeft er smerige taal durven uitslaan tegen
Julie Brien? Dien wil ik ook wel eens in de
oogen zien!"
Hij stapte naar Rogue toe, lei een hand op
diens schouder en duwde hem opzg. Dat oogen-
blik werd door Liam Rua, slimme os die hg
was, uitverkoren om de plaat te poetsen.
De tegenover het hokje gelegen achterdeur
was open gegaan om een werkman binnen te
laten en voor die nog dicht kon zgn, was Liam,
dubbelgebogen, er uit gesneld, onder 's mans
arm door. Daarbij tolde hij half tegen een nieu
wen bezoeker aan en dat was voldoende voor
een seconde vertraging. In die seconde deed
Rogue McCoy's voetbal training zich gelden.
De teen van zijn sterke bruine schoen miste
zijn doel niet, met het gevolg, dat Liam Rua
over den kop de steeg in schoot, waar hij op
zijn schouder terecht kwam; met een lenige
zwaai stond hij weer op de been.
„Loop naar de maan, jullie ellendelin
gen!" brulde hij, terwijl hij zijn vlucht vervolg
de, met een steeds toenemende snelheid.
In de kamer ging een storm van gelach op,
maar Rogue deed daar niet aan mee.
„Verdraaid, Shamus Og!" zei hij. „Nu kun
nen we weer van voren af aan beginnen!"
„Dat heeft den tijd nog wel," zei Shamus
Og, met een grijns die al zgn witte tanden liet
zien.
„Mijn hoofd eraf, als je Lian Rua aan dezen
kant van de Dingle te pakken krijgt!" zei Kan
jer vroolijk, „en dat heer zal den eersten tijd
ook niet zoo heel gemakkelijk zitten! Wat drin
ken jullie jongens? Komaan we zullen c.kaar
toch niets nahouden? Alles is vergeten en
vergeven en als het er toe komt, neem ik
het met elk van jullie twee op, als het me
zoo eens in het hoofd komt."
b.
Kort na zonsondergang, op het uur, waar»
op het troostelooze licht van de late avond
schemering de wereld met een sluier over
dekt, begaf Rogue McCoy zich op weg van
Castleinch naar zijn kamp. Ver in het westen,
waar de golvende lijnen der veenlanden zich
tegen de lucht afteekenden, dreef een lange
streep rood goud boven een streep van het
meest intense groen, dat men zich voor kan
stellen, een groen, dat scheen te pulseeren
van innerlijk licht. Onder dat levende groen
lagen de heuvels wonderlijk zwart ineenge
doken, geheimzinnige, vreemde gewesten, on-
vereenigbaar met de gedachte aan de men
schen en hun werken. Naar het oosten deinde
het grauwe akkerland over naar het bru'ne
veen. dat in deze belichting zeldzaam vlak
zonder relief aandeed. En, noewel er eei vaag
stadsgeroezemoes uit Castleinch opsteeg,
scheen er een groot zwiigen uit den hemel te
dalen dat alle gerucht tot een zwakken zucht
afdempte. De kraaien hadden hun avond
gesprek beëindigd, er koerde geen duif in de
boomtoppen, er zong geen vink, geen kneutje
fladderde meer rond, de geheele natuur
scheen den adem in te houden, onderworpen
aan en overheerscht door het bleeke schemer
licht van den avond.
Maar Rogue Mc Coy voelde zich heel frisch,
zf oals hij daar op den weg het veen in, aller
lei wijze bedenksels liep te spinnen, op voe
ten, die hij niet geheel en al de baas kon
blijven. Dronken was hij niet, alleen maar een
beetje boven zijn theewater; het bleeke licht
van den avond, dat noch met de zon, noch
met de sterren te maken schijnt te hebben,
was neergedaald in zijn ziel e- verleende hem
voor het oogenblik iets van zijn eigen boven-
aardsche wijsheid.
(Wordt vervolgd.)