RADIO
Wij lazen voor U
ï^RV£VeG eN
Verboden hakenkruis
Prins Bernhard naar de
mariniers
Een kapitein verdronk
^iüü©[Ö>llil
J0OOR
l
Iedgar ric^
iBURROUGHS
47.
Atan Thome was geen lafaard, maar hij
trilde nu toch als een espenblad bij het zien
van die lichtende doodskop tussen de donkere
boomstammen. Daarna klonk er een holle
stem, die in de Swahili-taal riep: „U bevindt
zich op verboden terrein. Zodra de zon op
komt moet U terugkeren!" Thome was niet
gemakkelijk van zijn standpunt af te brengen.
Hij trok zijn revolver te voorschijn en vuurde
snel op de doodskop, doch het spookachtige
gezicht bleef op zijn plaats en de griezelige
stem sprak opnieuw: ,,U kunt mij niet doden,
want ik ben de dood zelf. Ik ben onsterfe
lijk!" Atan Thome werd nu ook bang. Hij was
geneigd om toe te geven. „Goed, riep hij, „zo
dra het dag wordt zullen wij teruggaan." Ter
wijl hij sprak, verdween het spook. Enkele
minuten later kwam Lal Taask weer bij uit
zijn bewusteloosheid en bevend zaten de beide
mannen tezamen. Bij het aanbreken van de
dag begonnen de mannen het gevaarlijke pad
weer terug te gaan, nog geheel ontdaan door
hetgeen zij in fte nacht hadden meegemaakt,
doch opeens hield Thome stil en zei: „Kom,
we moeten niet opgeven, misschien was het
alleen maar een truc om ons bang te ma
ken". Daarna liet hij er op volgen: „Ik zou de
houding van den groten Tarzan wel eens wil
len zien, als hij dat spook tegenkomt."
HUWELIJK EN OUDERPLICHT.
De „N. Venlosche Crt." schrijft:
In een onzer beschaafde, zoo degelijke
Hollandsche bladen was de volgende af
schuwelijke advertentie te lezen:
OUDERS.
ie gaan scheiden, willen afstand doen van
m lief meisje, 15 nind., met wagen en stoel
[bij-
[Br. fr. no...
Bij cleze gruwelijke annonce geeft een
sedewerker van de liberale „Avondpost"
ader meer den volgenden commentaar:
Heeft deze gezins-liquidatic met de oprui
ming van tafel en stoel en kind, ons niet
vóór alles dit te zeggen: dat bet gezinsver-
ht "and zoek is? Het is of, sinds Lindsev bet
luwelijk in kameraadschap gepropageerd
beeft, de kameraadschappelijkheid van de
wders onderling schipbreuk lijdt op Lind-
sey's idealisme en goed vertrouwen.
Hier: twee menschen, die in het, huwelijk
tiun bestemming wilden vindon. En nu: op-
hiiming. Ieder zijn weg. Maar het kind?
la, het kind. Dat is te lastig. En gelijk met
«fel en stool, komt het kind onder den
toer. Wie de statistiek der echtscheidingen
tfgt met de noodwendige toewijzing aan
der ouders van het kind of de kinderen,
raagt zich waarlijk met ernst af: treft
te opgroeiende jeugd eenig verwijt, wan-
WT zij hot leven ondermijnd vinden?
%t het huis, het begin voor de jeugd
sin zijn moet en zijn kan, dat breekt hier
iionze moderne samenleving aan stukken
«l over de scherven zijn we verontwaar-
fal.
Dit is de kern van het vraagstuk: het
rerantwoordelijkheidsgevoel van do ouders
«aalt beneden het peil, waarop een opvoe
ding waarde houdt. Gezinsliefde en gezins-
tucht, dat zijn de twee ontbrekende ele
menten en met die gruwelijke advertentie
-open en bloot in een dagblad, is alle
verantwoordelijkheid karikatuur geworden.
Huwelijk? Hot is oen woord gojvonden,
zonder moer. Precies eender als kachel of
koodtrommol. En nu kies ik, aldus de
Avondpost, nog te mooie woorden. Want
een kachel, nog te mooie woorden. Want
broodtrommel voeding. Dit aan de kaak
gestelde huwelijk bad de warmte niet 011-
flil plichtsbesef niet.
PROF. SLOTEMAKER DE BRUINE
KREEG GEEN „RUGGESTEUN".
Het Volk schrijft, naar aanleiding van
het verwijt, van roomsch-katholieke zijde
&n het adres van den minister van Onder
is, als zou diens beleid te lijdelijk zijn,,
ia. het volgende:
Zeker: deze bewindsman is geen sterke
- Uit de Pers van heden
figuur. Maar men doet hem onrecht, in
dien men het uitblijven van verbeteringen
zoo overwegend toeschrijft aan wat men
zijn „lijdelijkheid" noemt. De katholieken
weten even goed als wij, dat de heer Slote-
maker bij herhaling gepoogd heeft om in
hot. kabinet de geesten te winnen voor een
ruimere bedeeling van hot onderwijs. Een
pogen, dat, echter stebvast is afgestuit op
de tegenwerking zijner ambtgenooten.
Indien de vier sterke katholieke
mannen in het kabinet den minis
ter van Onderwijs een ruggesteun
hadden gegeven, dan zou de ver
betering in de leerlingenschaal er
nu zijn.
Het is dan ook schrijnend onrechtvaardig,
het uitblijven van de noodige beterschapt
uitsluitend op rekening van den heer Slo-'
temaker te schrijven. Beter deed men zijn
critiek in de eerste plaats tot den eigen
kring te richten.
WAT SCHEELT HET DEN BOER?
Zooals bekend, zullen de landbouwcrisis-
maatregelen binnen afzionbaren tijd worden
overgedragen aan de landbouw-organisaties
zelve.
De minister heeft daar in de onlangs ver
schenen memorie van antwoord inzake het
Landbouwcrisisfonds nog eens nadrukkelijk
op gewezen.
De Nieuwe Rotterd. Crt. (lib.) merkt nu
op, zich wel eens te hebben afgevraagd,
welk verschil het toch maakt, voor een
boer, of hem nu benaalde regelingen opge
legd worden door de ambtenaren van zijn
organisatie, dan wel dat, zooals thans, over
zijn wel en wee wordt beschikt door regoe-
ringsambten-arenDat er in wezen geen
verschil zal zijn, vinden wij, aldus het
blad. in deze memorie van antwoord be
vestigd. De te vormen bedrijfsorganen (dus
b.v. de landbouworganisatie, maar dan met
een anderen naam) zouden immers regelin
gen kunnen treffen. Maar de Regeering zegt
zich niet aan haar verantwoordelijkheid te
kunnen onttrekken. Begrijpelijk, daar het
nakomen van de regelingen der bedrijfsor
ganen niet anders zal kunnen worden afge
dwongen dan uit hoofde van een wet en het
gehoorzamen aan de regelingen dus een
gehoorzamen «jan de overheid is. Aan de
Regeering worden dan ook vernietigings
recht en gocdkeuringsrecht ten aanzien van
de regelingen voorbehouden. De Minister
wijst er daarbij nog in het bijzonder op,
dat de bevoegdheid voor het leggen va.n
heffingen op anderen dan bedrijfsgenooten,
waar liet hier gaat om belastingen, niet aan
de bedrijfsorganen kan worden overgelaten.
E. H. ridder van Rappard voor
de rechtbank.
De leider van de Nationaalsocialistisc/he
Nederlandsche Arbeiderspartij, E. H. ridder
van Rappard, stond gisteren in hooger be
roep terecht voor de Amsterdamsche arr.
rechtbank, verdacht van twee overtredin
gen van het uniformverbod. De kantonrech
ter had den, man verordeeld tot 'twee geld
boeten, resp. van f 6 en f 25.
Van dit vonnis was verdachte in hooger
beroep gekomen.
Hem was ten laste gelegd, dat hij tijdens
een voor het publiek toegankelijke en open
bare vergadering van de N.S.N.A.P. op de
revers van zijn jas een speldje van die
partij gedragen had, welk speldje uitdruk
king is van het staatkundig streven van
de N.S.N.A.P.
In de tweede plaats was verdachte ten
laste gelegd, dat. hij twee vlaggen van de
N.S.N.A.P. in het vergadieringslokaal had
opgehangen. Deze vlaggen vertoonden het
zelfde embleem als het. speldje.
Verdachte gaf de feiten toe.
De Officier, die zeide, dat het hakenkruis
op het 6pcldje direct opviel, vorderde be
vestiging van het vonnis.
De verdediger, betwistte de opzichtigheid
van het insigne; pl. voerde t.a.v. de vlag
gen aan, dat deze niet werden „gevoerd",
zij hingen rustig aan de muren.
Rechter (tot verd.): Hing daar in uw
lokaal dus de Duitsche vlag?
Verd.: Ja. die is precies dezelfde.
Rechter: Uw bedoeling is d$ ophefing
van den Nederlandschen staat en aanslui
ting bij Duitschiand?
Verd.: Neen. Wij willen de wederbewust-
making van den Duitschen volksaard van
den Nederlander.
Rechter: En daarom hangt u de Duitsche
vlag in uw vergaderlokaal??
Verd.: Die vlag is de uitdrukking van
een volksgemeenschap en niet van een
staatsgemeenschap
De rechtbank zal 20 December vonnis
wijzen.
Ongelukkige minnaar
moet boeten
Hij loste revolverschoten op zijn
gewezen meisje.
De rechtbank te Amsterdam veroordeelde
een jonge man, die op 9 April j.1. te Maars-
scn eenige revolverschoten had gelost op het
meisje, waarmee hij vroeger verloofd was
geweest en die de verloving had verbro
ken, wegens poging tot doodslag tot drie
jaar gevangenisstraf.
Het meisje werd niet ernstig gewond.
De procureur-generaal had vier jaar ge
vangenisstraf geëischt met aftrek van de
preventieve hechtenis.
De rechtbank te Utrecht had hem twee
en een half jaar gevangenisstraf opgelegd.
Tot bijwoning van een jubileum
Naar wij uit Rotterdam vernamen, zal
Z.K.H. Prins Bernhard op Zaterdag 10 De
cember a.s. den dag, waarop het korps
mariniers 273 jaar bestaat. een bezoek
aan dit. korps brengen. Z.K.H. arriveert
om 10.45 per auto uit Den Haag op liet
Schuttersveld te C roos wijk, alwaar een ba
taljon mariniers, samengesteld uit detache
menten van Willemsoord, Vlissingen, Am
sterdam en Rotterdam, zal staan opgesteld
onder commando van den luitenant-kolonel
der mariniers, F. Lugt. Alle officieren van
het korps mariniers, dienende in Nederland,
zullen tegenwoordig zijn. Het geheel staat
onder leiding van den kolonel van de ma
riniers H. F. J. M. A. von Freitag Drabbe,
chef van het korps mariniers. Hij zal te
vens Z. K. H. ontvangen en vergezellen
Op Crooswijk zullen de officieren door den
kolonel, von Freitag Drabbe aan den Prins
worden voorgesteld, waarna Z.K.H. den
troep zal inspectecren. Vervolgens zal voor
hem worden gedefileerd.
Na afloop zal Z.K.H. een kort bezoek
brengen aan het Scheepvaarttechnisch Mu
seum aan den Haringvliet, waarna de Prins
te 11.45 uur de marinierskazerne aan het
Oostplein zal bezoeken. To ongeveer 12.15
uur vertrekt de Prins naar Den Haag.
Des avonds om zeven uur zal Z.K.H. aan
zitten aan den korpsmaaltijd, welke ieder
jaar door de officieren., reserve-officieren
tijd vindt plaats in hotel Weimar.
en oud-officieren wordt gehouden. De maal-
Noodlottige manoeuvre in de
de haven van Antwerpen.
De raad voor de Scheepvaart heeft gister
morgen een onderzoek ingesteld naar de
oorzaak van een ongeval, dat S Juli van
dit jaar in de haven van Antwerpen is ge
beurd en waarbij tijdens het manoeuvree
ren van het s.s. „Streefkerk" met behulp
van twee sleepbooten ,de achter-sleepboot
omver is getrokken, tengevolge waarvan die
kapitein van deze boot is verdronken.
Als getuige werd gehoord de kapitein
van de „Streefkerk," die de betreffende ma
noeuvre en de wijze, waarop het ongeluk
gebeurde uitvoerig toelichtte.
Kapseizen en zinken zoo vertelde de
kapitein was een kwestie van slechts een
halve minuut.
De sleepbooten achtte hij te klein voor dit
werk. Hij manoeuvreert veel liever alleen,
dan met. behulp van deze booten.
Later is gebleken, dat de slipbaak op de
gezonken sleepboot niet in orde was. Deze
kon namelijk niet van het stuurhuis af
worden losgetrokken.
De Raad zal later uitspraak doen.
PROGRAMMA
DONDERDAG 8 DECEMBER 1938.
Hilversum I, 1875 en 415,5 m.
8.00—9.15 KRO. 10.00 NCRV. 11.00 KRO,
2.00—12.C0 NCRV.
8.00—9,15 Gramofoonmuzjiek. (ca. 8.15 Ber.).
10.00 Gramofoonmuziek.
10.15 Morgendienst.
10.45 Gramofoonmuziek.
11.30 Godsdienstige causerie.
12.00 Berichten.
12.15 KRO-orkest.
(1.001.20 Gramofoonmuziek).
2.002.55 Handwerkuurtje.
3.00 Hobo, 'piano en gramofoonmuzi
3.40 Gramofoonmuziek.
3.45 Bijbellezing.
4.45 Gramofoonmuziek.
5.00 Handenarbeid voor de jeugd.
5.30 All Round Sextet en gramofoc -
(Ca. 6.30 Berichten).
6.45 CNV-kwartiertje.
7.00 Berichten.
7.15 Boekbespreking.
7.45 Gramofoonmuziek.
8.00 Berichten ANP, herhaling SOS-Berichten,
8.15 Orgelconcert.
9.00 „De geboorte van Johannes den Dooper",
causerie.
9.30 Vocale duetten, piano en gamofoonmuziek
10.00 Berichten ANP. actueele uitzending.
10.30 Gramofoonmuziek.
10.45 Gymnastiekles.
11.00 Gramofoonmuziek.
Ca. 11.50—12.00 Schrifltezing.
Hilversum H, 301,5 m.
AVRO-Uitzending.
8.00 Gramofoonmuziek. (Ce. 8.15 Berichten).
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gewijue muziek (gr.pl).
10.30 Voor de vrouw.
10.35 Omroeporkest en colist. In de pauze;
Declamatie. (Ca. 12.15 Berichten).
12.30 AVRO-Amusementsorkest.
I.15 Ensemble Jetty Cantor.
2.00 Causerie „Wat een vrouw bereiken kaa",
2.30 Vervolg concert.
3.00 Cursussen voor de vrouw.
3.45 Gramoioonmuziek.
4.00 Ziekenhalfuur.
4.30 Pianovoordracht.
5.00 AVRO-Week-Kaleidoscoop
5.20 Gelukwenschen.
5.30 AVRO-Aeolian-orkest.
6.25 Berichten.
6.30 Sportpraatje.
7.00 Voor de kinderen.
7.05 AVRO-Dansorkest en soliste.
7.30 Engelsche les.
8.00 Berichten ANP, Radiojournaal, mededee-
lingen,
8.25 Concertgebouw-orkest en instrumentaal'
trio. (Ca. 9.25 Radiotooncel).
10.30 Disco-Nieuws,
II.00 Berichten ANP. Hierna: Orgel, fluit en
cello.
11-4012.00 Dansmuziek (gr.pl.).
FEUILLETON
MAURICE WALSH
iilk," zei Daheen woedend, „ik zoek een
stuk touw en een steen voor om zijn hals te
linden voor jou!"
.Jouw kleine moordenaar! Ik zal op mijn
%n manier wel met hem afrekenen. Luister
etnsfcogue..."
•Maar Rogue was al op weg. Een half uur
liter kwam hij terug, met haastige stappen
e" de dokter, een vriendelijke, jonge kerel, liep
®ven haastig achter hem aan. Rogue had hem
den indruk gegeven, dat hier een geval van
dubbele longontsteking met veel complicaties
°P hem wachtte.
..Hallo, Jamesy!" groette de dokter, en hij
«•om het trapje op naar den woonwagen, die
door Julie keurig was opgeruimd; Rogue bleef
buiten staan en keek naar binnen over de
onderdeur, klaar om het slechte nieuws aan
•Jamesy en Daheen verder te geven, die
heneden waren gebleven.
dokter, een man van ervaring, keek
®ens naar zijn patiënt, knikte en begon te
lachen.
..Er is niet zoo heel veel met u aan de
pols*' ^°ne'e dame'" zei zÜn hand op haar
,^°en hij haar onderzocht had stak hij zijn
r^hoscope weer in zijn zak en grinnikte
-Au dat valt nog al mee. Een goede verkoud-
oid met een beetje koorts en de keel wat
aangedaan meer niet. Houd haar maar zoo
'aag mogelijk in bed."
"®en maand dokter," vroeg Rogue.
diger hoofd op de schouders, jonge man. Drie
dagen, als het lukken wil ze heeft vetleeren
longen en een hart van steen. Medicijnen zijn
er niet noodig. Geef haar zooveel te drinken
als ze verlangt sinaasappelen, spuitwater,
melk je weet wel hoe ik het bedoel, Maag
Carty?"
„Als ik dat nu nog niet wist, dokter Tim!"
Hij gaf de patiente een klopje op den
schouder. „Is dat uw man. jonge dame?"
vroeg hij met een nieuwsgierigen blik. Hij
vroeg zich af, hoe een meisje uit een woon
wagen aan een zijden nachtjapon kwam. Maar
hij kende Jamesy Coffey en Jamesy had de
wonderlijkste kennissen uit alle lagen der
maatschappij.
Rogue wachtte Ailish's antwoord niet af;
hij keerde zich zoo haastig om, dat hij met
een sprong en een halve tuimeling van het
trapje moest zien af te komen.
„Die beroerde trap!" zei hij woedend.
„Wat is het?" vroeg Jamesy.
„Niet meer dan een verkoudheid, net zoo
als je gezegd hebt. Drie dagen in bed blijven."
„De drommel zal haar halen om den schrik,
die ze ons bezorgd heeft. Ik zou wel zin heb
ben, je nu maar vast dien te geven, waar we
het over gehad hebben."
„Stil! Daar komt de dokter."
„Dokter Tim," drong Jamesy aari. „u zult
haar toch zeker een flink bitter drankje ge
ven. nietwaar?"
„Ditmaal niet, Jamesy. Haal haar maar
een beetje drop, als je in de stad komt. Nu
ga ik maar weer."
„Wacht nog even, dokter. We zijn u toch
zeker wat schuldig?"
De dokter knipoogde eens tegen Jamesy.
..Voor dubbele longontsteking met complica
ties neem ik gewoonlijk tien guineas maar
als het alleen maar een verkoudheid is met
een beetje koorts, dan stel ik me tevreden
met een paar booze woord Laat me nog eens
weten, hoe het er mee gaat Met die woorden
haastte hij zich naar z(jn auto, die op den weg
was blijven staan.
„Laat hem maar gaan," zei Jamesy. „Wij
zullen een paar mooie antieke pulletjes b|j
hem aanreiken, als we langskomen. We kon
den hem best nog eens noodig hebben; ze zeg
gen, dat' hij zoo heel goed is bij bevallingen.
Heb je gehoord, wat ik zei?"
„Loop naar den maan, jou oude schurk!"
zei Rogue McCoy.
Jamesy en Daheen waren naar de stad
gegaan onder het voorwendsel, dat ze Meehaul
Bwee gingen verdrinken. Maag Carty was
naar de kerk en Julie Brien zocht in het bosch
naar sprokkelhout voor haar moeder's
vuurtje. De woonwagens stonden tusschen de
schaarsche boomen beneden den boog der
steenen leuningen van de brug over de Feale;
de rivier stroomde snel onder de vier andere
bogen door, de gezwollen wateren glansden in
het licht van de zon als goud. Het ruwe No
vemberweer had tijdelijk plaats gemaakt voor
een zachte, weldadig aandoende warmte, die
door de open deur van den woonwagen naar
binnen stroomde.
Rogue Mc-Coy, geïnstalleerd als verpleger,
zat in de deur op z\jn gemak een pijp te roo-
ken. Een verdwaalde bij zoemde om zijn ooren
en maakte hem slaperig, maar voorkwam dat
hij zich eenzaam ging voelen en het zachte
briesje droeg het geluid van het babbelende,
klaterende water naar hem toe. Zeker! Dit
was nog zoo'n verkeerd leven niet daar kon
een mensch het bij uithouden. Je kon zoo
voor je uit zitten kijken, zoolang als je wilde
en je gedachten laten zwerven, en de dingen
van een afstand bezien; je kon je verliezen In
zulke abstracte gedachten, dat al je denken
eigenlijk niet meer dan een geestelijke stra
ling werd; op zoo'n manier raakte je verzoend
met de eenzaamheid, die aan elk leven ten
grondslag ligt. Maar plotseling kwam hij tot
de overtuiging, dat dat prettige, fatalistische
gevoel maar een stootje noodig had om om
te slaan in de vreeselijkste verlatenheid, als
die stille metgezel, Ailish Conroy daar niet
in de kooi achter hem gelegen had. Hjj be
woog zich onrustig, waarop Ailish begon te
hoesten. Over zgn schouder keek hij haar aan.
Haar stem was al weer aan het terugkomen.
„Ik wou, dat ik in de zon mocht zitten, het
is hier binnen zoo benauwd!"
„Kleine mopperpot!" Hij legde zijn pjjp neer
en kwam naar haar toe. De koorts kleurde
nog steeds haar wangen rood en haar voor
hoofd voelde warm aan. Hij pakte haar kin
beet en bewoog haar hoofd van den eenen
kant naar den anderen. „Heeft Maag Carty
je vanmorgen wel gewasschen?"
„Alleen maar wat zij noemt met den Fran-
schen slag.
„Dan zal ik je eens een spons geven." Hij
stapte naar het kleine kastje, dat als toilet
tafel dienst deed, onder de roode lamp en
zocht haar spons. Het water in de ketel was
nog lauw, hij schonk een beetje in een blik
ken kom, liet de spons vol trekken, drukte
haar een paar maal uit en sponsde vervolgens
haar voorhoofd, wangen en hals af, terwijl zij
met een zucht van welbehagen de oogen
sloot.
„Wat ben je sterk en toch zoo zacht!"
Met een plotselinge beweging duwde hij
haar krullen weg en begon haar roze oortjes
te wasschen.
Zij begon te giechelen. „Je kriebelt me!"
„Lig stil," dreigde hij, „anders krijg je de
spons in je mond. Nu je hoofd omdraaien."
Daarna droogde hij haar gezicht zorgvuldig
met een handdoek af, waarbij ze zoo'n kin
derlijk snoetje trok, dat 'n vlaag van herin
nering en warmte door hem heen schoot.
Daarna waschte hij ook haar armen en han
den en droogde ze vlug af; toen trok hij
Maag's krukje naar zich toe en ging naast de
kooi zitten.
„Ben je nu wat frisscher?"
„Heerlijk! Geef me nu een dropje om op te
zuigen."
Hij schudde er één uit het zakje ln zh'n hand
en zij hapte het speelsch tusschen zijn vin
gers weg.
Haar arm was buiten het dén gebleven; hij
nam haar bruine handje in zjjn hand en keer
de het om. Ze had zachte palmen zonder een
enkel eeltplekje.
„Wat een handje van niets!" mompelde hij.
Zij maakte een vuist. „Zie eens hier! Daar
heb je bij onze eerste ontmoeting mee op je
gezicht gehad je kon maar met moeite
op de been blijven."
„Nee, dat was de andere hand!"
Daarna zwegen ze een langen tijd.
„Heb je wel eens bedacht, meisjelief, dat
dit leven te hard voor je is?" vroeg hij ein
delijk.
„Enkel maar een gewone verkoudheid
„Maar dat kan weer gebeuren. Zeg me
eens, Ailish, ben je nu weer in orde? Ik be
doel heb je geen verdriet meer?"
„Ik ben nog nooit in mijn leven zoo geluk
kig geweest."
..Maar je kunt niet altijd zoo blijven door
gaan!"
„Waarom niet? ach nee. ie hebt gelijk.
Ik denk, dat ik een huisje ga bouwen voor mij
alleen in Dounbeg vlak bij de baai
of ergens verstopt, het dal op misschien
kon je me dan van tijd tot tijd eens komen
opzoeken!"
Hy gaf geen antwoord en zij keek van ter
tieT CenS naar Z'jn krachtig: &eteekend pro-
„En jij? Wat ga jjj doen na Juni?"
„Weer aan het werk, denk ik. Ik heb een
partner in Dublin, die me al een tijd uitscheldt
voor al wat leelijk is en hier in mijn te
genwoordig leven heb ik me ook allerlei ver
antwoordelijkheden op de hals gehaald."
„Wat alzoo?"
„Daheen bijvoorbeeld. Er zit nog wat goeds
m Daheen en ik ben niet van plan hem uit
het oog te verliezen,"
„Nog anderen?"
Hij glimlachte schertsend. „Er is no°-
iemand anders. Ailish Conroy."
Wordt vervolgd.)
