DE LAMP
Wij lazen voor U
m
mmm
EM Oi
VERBÓDEN
STAD
en
in de Woestijn
Losse locomotief
op trein gereden
Grijpautomaten
geen hazardspel
Radioprogramma
DOOR
EDGAR
BURROUGHS
57.
Het kleine kamp was verslagen bij het ho
ren van de vreselijke tijding van Magra, dat
Helen.gevangen was genomen door de Athai-
rianen. ,,Ik ben bang, dat U haar nooit meer
terug zult zien," Thetan verklaarde dit in
volle ernst. „Wat zal er met haar gebeuren?"
vroeg Gregory angstig. De Thobothaanse
krijger zuchtte. „Zij zullen haar waarschijn
lijk naar de tempel van „Den Vader der Dia
manten" brengen en haar tot priesteres
maken. Geen vreemdeling, die ooit de tempel
binnentreedt, komt er levend uit. Morgen zal
zij in de tempel gebracht worden." Tarzan
klemde zyn tanden op elkaar. Vastberaden
zei hij: „Kom, Thetan, wij zullen hen achter
volgen". „Dat heeft geen nut!" antwoordde
de krijgsman, „zjj hebben de rr ier reeds be
reikt, daar lag een bark op hen te wachten,
het heeft geen zin deze te volgen. Toen licht
ten de ogen van Thetan op. „Waarschijnlijk
zullen zij vannacht aan deze zijde van de
tunnel blijven, die de toegang vormt tot het
Horus Meer. Er is een landweg, die er heen
leidt. Vooruit! moeite cn gevaar tel ik niet"
zei Tarzan, „wij zullen hen volgen!"
ALS DUITSCHE DIENSTMEISJES NIET
TERUG WILLEN
agei Het Handelsblad (lib.) houdt zich bezig
r ii
W01 regeering zijn zal tegenover de in Xeöer-
jnct de vraag, wat dc houding van onze
land werkzame Duitsche dienstmeisjes, die
niet naar Duitschland terugwillen en des
wege door de Duitsche overheid gestraft
zouden kunnen worden met het .intrekken
of niet verlengen van haar passen of het
verliezen van haar nationaliteit.
Zal onze regccring zich dan op het
«landpunt plaatsen, aldus het blad, dat zij
hier geen vreemde werkkrachten kan dul
den die niet te allen tijde naar haar va
derland kunnen terugkeeren?
Zeer zeker laat de regeering zich door
dit gezichtspunt leiden, zoolang zij b.v. onder
tegenwoordige omstandigheden voor
Duitsche dienstboden van Joodschen huize,
die ernaar snakken om uit Dujtschland weg
te komen, geen werkvergunning wil geven,
zelfs niet aan dié mevrouwen, die zulk een
meisje in plaats van de vertrekkende Duit
sche dienstbode gaarne zouden willen ne
men.
Ilot blad merkt op, dat er officieel nog
niets van bekend is of de Xederlandsche
re peering de Duitsche dienstmeisjes, die
hier wenschcn te blijven, een vreemdelin-
1 gen pas zal uitreiken.
Wij meenen, aldus het blad, dat er vol
doende reden is om te verwachten, dat onze
jegeering ook de trouw gebleven Duitsche
penstmeisjes, die haar mevrouwen on
danks alles niet in den steek willen laten,
niet zal straffen met uitwijzing op een
oogenblik, waarop zij wellicht mede door
eigen keuze in een soortgelijken noodtoe
stand zullen zijn gekomen als de vluchte
lingen.
Mocht echter ondanks dit alles, en ondanks
den bestaanden dienstbodennond de Regcc
ring vasthouden aan een starre toepassing
van de leer, dat vreemde werkkrachten te
allen tijde naar hun land moeten kunnen
terugkeeren, dan zou zij o.i. aan deze opvat
ting een zoo groot mogelijke bekendheid
moeten geven, opdat de meisjes, die hier
willen blijven, daarvan niet de dupe wor
den als van ons standpunt bekeken de
verpersoonlijking van de gestrafte deugd.
DE SIMPELE WAARHEID.
Uit De Avondpost (chr.-lib.):
Wij hebben de leugen in het licht ge
steld van de bewering, dat ons volk wel 4
ton voor de Joden opbrengt, maar niets
voor de eigen nooddruftigen doet.
Wij wezen daartegenover op de zoer vele
millioenen, die de burgerij geregeld voor
dc werkloozon en andere noodlijdenden op
brengt (belastingen; prijs verhoogingen;
contributiën en bijdragen enz.) en op het
Feuilleton
door Ethe! M. Dell
Weer kuste hij haar en zei: „Je bent een lot
uit ae loterij. Het was maar de vraag wie de
«erste zou zijn en ik heb nooit ergens gras
over laten groeien. Ik i.eb de vrucht geplukt,
terwijl anderen er nog naar stonden te kijken.
Mjjn-Stella! Stella-mijn!"
Tusschen die woorden ln drukte hjj zijn lip
pen vurig op de hare en onwillekeurig hui
verde ze weer. Ze kon zijn liefkozingen dien
avond niet beantwoorden.
Eindelijk liet hij haar los.
„Wat ben je koud en koel, mijn ster uit het
Noorden! Wat is er? Misschien wat. zenuw
achtig bij de gedachte aan morgen, na je
triomf van vanavond? Ik zal je er wel door
been helpen, wees maar niet bang."
Ze antwoordde hem met een stem zóó mat
en zóó volkomen zonder uitdrukking, dat ze
haarzelf vreemd in de ooren klonk...
„O neen, ik ben heelemaal niet zenuwach
tig, maar ik ben moe, doodmoe!"
Hij nam haar gezicht tusschen zqn beide
handen. „Morgen om dezen tijd ben je de
mijne! Nog één kus, dan zal ik je laten gaan.
Lieve heks! Toovenares! Ik had nooit gedacht
dat je ook Monck nog in je netten zoudt van
gen!"
En weer zuchtte ze als iemand die onder een
zwaren last gebukt gaat
■Plichtmatig gaf ze
Uit de Pers van heden
vele, dat daarnaast nog in het verborgen
wordt gedaan.
Dit alles vindt men nu ook terug in het
antwoord van minister Colijn aan den heer
de Marchant et d Ansemboui g. Hierin deelt
de minister mede, dat ons volk: door re-
geeringamaatregelcn geregeld èlken dag
meer dan 1 millioen gulden aan steun in
onderscheidene vormen opbrengt.
En daarnaast komt dan nog het vele, dat
ons volk vrijwillig doet.
Ziehier de simpele waarheid ,de eerlijke
werkelijkheid.
De rest is, aldus het blad, leugen.
VEEL GESCHREEUW EN WEINIG
WOL?
Hot Handelsblad wees er al eens eerder
op, dat op bet punt van de mclkwol-fahri-
cagc dc coöperatieve zuivelindustrie achter
is bij de particuliere.
D>e Coöperatieve Condensfabriek „Fries
land" stelt echter sinds geruiiin.cn tijd po
gingen in 't werk een proeffabriek te stich
ten en het Hsb. teekendie daarbij indertijd
aan, dat de. „Friesland" Amerika nög eens
wilde gaan ontdekken en vond* 't voor de
coöp. zuivelindustrie riskant en in bepaalde
gevallen zelfs onmogelijk om zich op het
terrein der melk wol fabricage te bewegen,
zonder inbreuk te maken op andermans
voorloopige of definitieve rechten. (Bedoeld
worden de octrooirechten der particuliere
industrie op het lanital-procedé). Thans
blijkt uit een artikel van het blad, dat de
„Friesland" haast maakt met haar poging,
vóór 1 Jan. die rest van de coöperatieve
zuivelindustrie er toe te bewegen, gelden
voor de proeffabriek beschikbaar te stel
len en op die wijze een tegenwicht te vor
men tegen de particuliere industrie, welke
de Italiaansche patenten bijtijds aankocht.
De Geldersch-Ovcrijsseisehe Bond van
Coöp. Zuivelfabrieken heeft n.1. een brief
aan de aangesloten fabrieksbesturen gezon
den, waarin deze worden opgewekt om het
bovenvermelde plan te steunen en waarin
zij tevens een uitnoodiging ontvangen
eenige elkaar snel opvolgende desbetreffen
de vergaderingen bij te wonen. Voor een
herhaalde behandeling van het onderworp
zal volgens den brief vrij zeker geen gele
genheid bestaan, terwijl de omstandigheden
zóódanig zouden zijn, dal de fabrieken in
éen keer over al- of niet- medewerking met
de „Friesland" moeten beslissen. Het schrij
ven bevat o.tn. de volgende zinsneden:
„Teneinde over voldoende middelen
te beschikken, waaruit behalve dc
overneming der rechten van dc
„Friesland" de aanschaffing van
een proeffabriek en de exploitatie
hiervan gedurende een tweetal ja
ren kan geschieden, zal er een be
hem den kus, waarom hjj gebedeld had.
Hij bleef niet langer, daar hjj tot de over
tuiging kwam, dat zjj dien avond niet was op
te wekken.
Haar koelheid zou zelfs een minder vurig
minnaar hebben ontmoedigd, maar hij was te
zeer vervuld van zyn zalige vooru tzichten, om
nog eenige waarde te hechten aan haar in het
oog springend gebrek aan overeenstemming op
dat oogenblik.
In zjjn gedachten was ze reeds zijn eigen
dom en over haar geluk peinsde hl„ ternauwer
nood. Ze had hem genomen en was hoogstwaar
schijnlijk voor zichzelf overtuigd, dat ze daar
verstandig aan gedaan had. Stella was een
jonge vrouw die best wist wat ze deed. Ze
had de mooiste vangst gedaan, die binnen
haar bereik was en zou daarover vooralsnog
nog wel geen spijt hebben.
Zoo vervolgde hij onbekommerd zjjn weg
wierp een bedelaar die om een aalmoes vroeg
enkele annas*) toe, volkomen tevreden over
zichzelf en met de wereld in dien wonder
schoonen nacht, die den triomf aanschouwd
had van de vrouw, die hjj tot de zijne had
gekozen. Hjj had niets meer te wenschen, hjj.
de gunsteling der fortuin d.en iedereen moest
benijden.
HOOFDSTUK IV
DE BRUID
Tommy's medeofficieren maakten den vol
genden dag de opmerking, dat de bedeesdheid,
die bij zoo'n gelegenheid past, meer bjj hem
dan bij de bruid te vinden was.
Toen hjj met de hand van zjjn zuster op zijn
arm die kierk binnentrad, was z'n gezicht vuur
rood en verlegen en hjj keek recht voor zich,
als wilde hij al de oogen die op hen gericht
waren niet ontmoeten, maar de bruid liep
drag bijeen moeten komen, dat onge
veer overeenkomt met een bijdrage
van 10 cents per 1000 kilo verwerkt©
melk in 1937. Hierbij wordt dan aan
genomen, dat alle bij d©n ALg. Ned.
Zuivel bond aangesloten fabrieken
haar evenredige bijdrage in di't be
drag leveren, zoodat een fonds be
schikbaar komt van rond f 258.000."
liet doet wel ecnigermate vreemd aan,
aldus het H.sb., dat de leiding der coöp. zui
velindustrie, welke in gebreke is gebleven
óm met Columbus mee te varen, toen deze
Amerika had ontdekt, d.w.z. om de rechten
voor Nederland te verwerven, toen deze
nog vrij waren, thans in groote haast een
duur schip gaat bouwen, om dit wereld
deel voor deu tweeden keer te gaan ont
dekken, mot de groote mogelijkheid, dat zij,
aan den overkant gekomen, voorloopig of
blijvend geen voet in de nieuwe wereld
aan wal zal mogen ze-tten.
De Koninklijke Familie met
Kerst op Soestdijk
Naar wij vernemen, zal het Prinselijk
Gezin het Kerstfeest thuis vieren. Ook H.M.
de Koningin zal tijdens de Kerstdagen op
Soestdijk verblijf houden.
Leerling-machinist bil botsing te
Zutphen verpletterd.
Gisterochtend tegen kwart over
z-vcn is op het stationsemplacement
te Zutphen een losse locomotief op
den binnenkomenden trein 658 uit
Deventer gereden. De losse machine
kantelde, waarbij de leerling-machi
nist Graas uit Hengelo (O.) onder
de locomotief werd verpletterd.
De machinist stelde zich op het. laatste
oogenblik door een sprong van de machine
in veiligheid.
De machinist van den trein uit Deventer
kwam, evenals het overige treinpersoneel
en de passagiers met den schrik vrij.
Alle hoofdsporen zijn tengevolge van de
botsing versperd, zoodat het verkeer moest
worden omgeleid, waardoor vertraging ont
stond.
De Justitie en politie hebben een onder
zoek ingesteld op de plaats van het onge
val.
De omgevallen locomotief is ernstig be
schadigd, die van den trein liep aan den
voorkant schade op.
Arrest van het Arnhemsche Hof,
dat steunde op een andere be-
teekenls dan daaraan in de dag
vaarding moest worden toege
kend, door den Hoogen Raad
vernietigd.
De houder van een automatiek te Hengelo
was door de rechtbank te Almelo veroor
deeld, omdat hij aan het publiek de gele
genheid heeft gegeven een kans te wagen
met een z.g. electrische hijsclikraanmachine.
De rechtbank was van oordeel, dat bij dit
spel in het algemeen de kans om voorwer
pen te bemachtigen van liet toeval afhangt
In hooger beroep was het gerechtshof te
Arnhem echter een tegenovergestelde mee
rling toegedaan, en besliste dat zulks in het
algemeen niet het geval was. De houder
van de automatiek werd vrijgesproken.
Van dit arrest kwam de procureur-
generaal in cassatie, daarbij aanvoerende,
dat het Hof aan de woorden „in het alge
meende betcekcnis heeft gegeven van
„hoofdzakelijk" in plaats van, zooals naar
zijn mecning liad bcliooren te geschieden,
,in beginsel".
De advocaat-generaal bij den Hoogen
Raad, inr. Holsteijn, kon zich in zijn op 24
October jl. genomen conclusie met deze op
vatting niet vereenigen cn concludeexdc.
waar dc gegeven vrijspraak een zuivere
vrijspraak is. tot niet-ontvankelijkverklaring
vau het cassatieberoep.
De Hooge Raad heeft gisteren
evenwel het arrest van het Arnhem
se he Hof vernietigd en de zaak naar
het Gerechtshof te s Hertogenbosch
v erwezen.
Hierbij overwoog de Hooge Raad. dat voor
den aard van het spel beslissend is, niet
zooals het Ilof aannam of het spel de
mogelijkheid openlaat onx door oefening de
kans op winst zoodanig te vergrootcn, dat
het toeval slechts een ondergeschikte rol
gaat spelen, maar welke resultaten de groote
meerderheid der spelers in de practijk bij
het spel behaalt, onverschillig of bij meer
dere geoefendheid de kans op winst voor
de spelers zou toenemen, welke omstandig
heid in de omschrijving van hazardspel, zoo
als die nader werd gewijzigd, cn thans in
de wet voorkomt, uitdrukkelijk als zonder
belang is ter zijde gesteld.
Waar blijkens de overwegingen van
's Ilofs arrest de daarbij gegeven beslissing
steunt op een andere beteekenis dan daar
aan in de dagvaarding moet worden toege
kend en bet bestreden anest niet bevat een
vrijspraak in den zin van art. 430 van het
wetboek van strafvordering achtte die Hooge
Raad het cassatieberoep ontvankelijk.
Annas Br T. munt, '/ie ropy, on^evcT
cent.
trotsch en flink en hield het hoofd omhoog,
zelfs eenigszins in den nek en met een lichte
lijk minachtenden trek om den mooien mond,
die aan een uitdagend glimlachje deed denken.
„Wat een brutaliteit," fluisterde Lady Har
riet, die het trotsche jonge gelaat door haar
face main gadesloeg.
„Ze ziet er prachtig uit," mompelde me
vrouw italston, wier oogen vol tranen stonden.
„Allervolmaaktst, onberispelijk, ijskoud in
den vorm," spotte de kleine mevrouw Ermsted,
op wier wangen een kunstig blosje was aan
gebracht.
Ja, ze was schitterend, dat moest zelfs de
meest vijandig gezinde toegeven. Op dien dag
van haar overwinning, overtrof ze zichzelf.
Ze leek een koningin met haar groote zelf
bewustheid, volkomen op haar gemak en
abeoluut onverschillig voor alle kritiek.
Voor de trappen van het koor gekomen, be
boette ze den haar wachtende bruidegom met
een glimlach en één enkel oogenblik bleven
haar oogen rusten, doch zonder eenigen trek
van herkenning op het donkere gelaat van
den bruidsjonker.
Toen begon de dienst, waaraan ze met de
grootste kalmte deelnam. Toen de plechtigheid
geëindigd was, noodigde Tommy aarzelend
ook Lady Harriet en zijn commandant uit,
het jonge paar in de consistoriekamer te
volgen. Ze gaven daaraan gehoor.
Kolonel Mansfield met een zekere grappige
gewichtigheid, speciaal voor deze gelegenheid
en zijn vrouw kaarsrecht, met op elkaar ge
perste lippen, een toonbeeld van onuitge
sproken afkeuring.
De bruid, die haar sluier achterover had ge
slagen, stond lachend naast haar echtgenoot.
De teere blos, die haar ronde wangen kleurde,
zelfs lady Harriet merkte dat op, ofschoon ze
de wangen van het meisje nog nooit zoo rood
gekleurd had gezien. Ze kwam stijfjes nader
bij en Ralph vatte glimlachend zijn vrouw bij
den arm en duwde haar naar voren.
„Dat is vriendelijk van u. lady Harriet," zei
hij, mag ik u mijn vrouw voorstellen." uit zjjn
wcorden klonk de trots over zijn bezit en tot
antwoord bood lady Harriet ter begroeting
haar koude wang aan de bruid.
Stella boog zich en kuste haar zoo vriende
lijk dat 'n minder strenge, koude natuur er
door getroffen zou zijn, maar in lady Harriet's
oogen werd die daad weer bedorven door het
impulsieve ervan. Ze hield niet van impulsieve
menschen en zoo ontving ze met ijzige kalmte
de eenige toenadering, die ze ooit van Stella
zou ontvangen.
Maar al was zij ook bestand tegen de be
koorlijkheid van het meisje, met haar echt
genoot was dat geheel anders. Stella deed hem
dadelijk zijn gewichtigheid vergeten en de
manier waarop ze hem hartelijk haar beide
handen toestak, nam hem dadelijk voor haar
in. Hjj drukte ze vaderlijk stevig. „God zegene
je, lieve kind, ik wensch jelui beiden, van
ganscher harte, heel veel geluk!"
Een oogenblik later wendde ze zich met een
flauw zenuwachtig lachje tot den bruidsjonker
en reikte hem de hand. Die bleef echter niet
lang in de zijne rusten en ze zei geen woord
ter beantwoording van zijn korten geluk -
wensch.
Tien minuten later, toen ze met haar echt
genoot de consistoriekamer verliet, drong
mevrouw Ralston onverwacht naar voren en
hield haar staande, ten aanschouwe van het
heele gezelschap.
„Lieve," zei ze zachtjes, „lieve, je moet me
niet kwalijk nemen, maar ik moet je even zeg
gen, hoe mooi je er uitziet en hoe hartelijk
ik voor je geluk zal bidden."
Daar was moed voor noodig geweest.
Lady Harriet stond stijf van verontwaardi
ging en was meer verwoed dan ze zich ooit
had verwaardigd te zijn, om zoo'n weinig be-
teekenende persoonlijkheid als de dokters
vrouw.
Zelfs majoor Ralston, hoe phlegmatisch hjj
ook was aangelegd, stond een oogenblik ver
steld over de daad van zijn vrouw.
Maar Stella bleef met schitterende
oogen. liet een oogenblik h echtgenoot Ion
en sloeg beide armen om het vriendelijke
WOENSDAG 21 DECEMBER 1938.
Hilversum I, 1875 en 415,5 m.
NCRV-Uitzending. 6.307.00 Onderwijs
fonds voor de Scheepvaart.
8.00 Schriftlezing, meditatie.
8.15 Berichten, gramofoonmuziek.
(9.309.45 Gelukwenschen).
10.30 Morgendienst.
11.00 Gramofoonmuziek.
11.15 Ensemble v. d. Horst.
12.00 Berichten.
12.15 Gramofoonmuziek.
12.30 Ensemble v. d. Horst en gramofoon
muziek.
2.002.55 Zang en piano.
3.00 Christelijke lectuur.
3.30 Pianovoordracht en gramofoonmuziek.
4.15 Christelijke Jeugdkoor „Zing met ons mee"
en gramofoonmuziek.
4.45 Felicitaties.
5.00 Voor de kinderen.
6.15 Causerie „Overheic en bedrijfsleven".
(Om 6.30 Berichten).
6.30 Taalles en causerie over het Binnenaan-
varingsreglement.
7.15 Voor postzegelverzamelaars.
7.45 Causerie over leerbewerking.
8.00 Berichten ANP, herhaling SOS-BerichL
8.45 Causerie.
8.55 NCRV-Orkest.
9.15 Vervolg concert, m.m.v. solist.
10.00 Berichten ANP, actueel halfuur.
10.30 Eemlanders.
10.45 Gymnastiekles.
11.00 Vervolg concert.
11.5012.00 Schriftlezing.
Hilversum II, 301,5 m.
VARA-Uitzending. 10.0010.20 v.m. en
7.30—8.00 VPRO.
8.00 Gramofoonmuziek. (Om 8.16 Berichten).
9.30 Causerie „Onze keuken"
10.00 Morgenwijding.
10.20 Uitzending voor Arbeiders in de Conti
nubedrijven.
11.40 Voor de werkloozen.
12.00 Orgelspel. (Om 12.15 Berichten).
12.30 Gramofoonmuziek.
12.45—1.45 VARA-orkest.
2.00 Voor de vrouw.
3.15 Voor de kinderen.
5.30 Gramofoonmuziek.
6.00—6.23 De Ramblers.
6.28 Berichten.
6.40 Causerie Criskbeleid in Amer-k-".
7.00 VARA-Kalender.
7.05 Gelukwenschen.
7,10 Vocaal concert.
7.30 Caüserie „Om het oude volk".
8.00 Herhaling SOS-Berichten.
8.03 Berichten ANP, VARA-Varia.
8.15 Voor schakers.
8.16 Uitzending voor het Joodsch Sociaal
verbond „Poale Zion".
8.45 Radiotooneel.
9.45 Gramofoonmuziek.
9.55 Causerie „Schuldig of onschuldig**.
10.00 Berichten ANP.
10.05 VARA-orkest, m.m.v. soliste.
11.00 Ensemble „Esmeralda".
11.3012.00 Orgelspel.
vrouwtje, dat zoo openlijk haar party had
durven kiezen.
„Lieve mevrouw Ralston," zei ze ontroerd,
,,'t is meer dan vriendelijk van u me dat te
zeggen." De tranen schoten haar in de oogen
terwyl ze de doktersvrouw kuste. Die plotse
linge daad van sympathie had haar terug
houdendheid overwonnen en den weg gevonden
tot haar hart.
Toen ze aan de zijde van haar echtgenoot
verder ging, had haar gelaat een veel zachtere
uitdrukking en zelfs mevrouw Ermsted wist
niets hatelijks te zeggen. De glimlach die om
Stella's trillende lippen speelde, was vol on
willekeurige aandoeniykheid, die alle kritiek
ontwapende.
Buiten de kerk schitterde de zon. Ze drong
meedoogenloos door het zonnescherm. Rondom
het rijtuig had zich een nieuwsgierige menigte
verzameld om den bruidstoet te zien Stella zag
alleen onbekende gezichten. Slechts één ge
zicht onderscheidde zij duidelijk, het kalme
gelaat van Ralph D&cre's prachtige Sikh-
bediende*) die in helder wit linnen gekleed,
bij het portier van het rijtuig stond en voor
haar boog, terwijl hij met uitgestrekten arm
haar japon tegen het wiel beschermde.
„Dat is Peter de Groote," zei Dacre op on
verschilligen toon, „een zeer achtenswaardig
personage en een trouwe lijfwacht."
„Hoe gaat het?" vroeg Stella en stak de
hand uit. Ze deed dat doodeenvoudig, want
gedurende haar kort verblijf in Indië, had ze
nog niet geleerd om de inlandsche bedienden
uit de hoogte te behandelen en de vorstelijke
houding van den man was oorzaak, dat ze
zich voelde, alsof ze met een vorst te doen
had. Bij deze beweging richtte hij zich nog
trotscher op en een gelukkige glimlach gleed
over zijn gelaat. Hij vatte de toegestoken
hand, boog zich en raakte met zijn getulbancl
voorhoofd een oogenblik haar vingers aan.
Sikh is een lid van een krijgshaftigen
in Britsch-Indië.
(Wordt vervolgd.)
