De Brabantsche Brief
De „gemuilkorfde lach'
van Dré
Dr. Goebbels en
de politieke mop
Ulvenhout, 9 Februari 1939.
Amico,
Deuzen Winter is
veur den akkergrond
nie kwaad gewist.
Den eerde is kuste
lijk opengevroren
veul klein ontuig
wierd vernietigd en
den dooi „kneedde'
den akker tot 'ner
vruchtbaren brei
waarin 't gaande
weg goed werker,
wordt.
Zaterdag dooide 't leste ijs weg. den ak
kergrond lag zwart te blinken onder 't
eerste Veurjaarszonneke. Werna kwam ik
uit de stad Verom gerejen. ..Dooiwater lag
in plassen langs de wegels, de sloojen ston
den vol tot den rand; de velden, zat van
water, overgoten van zon, blonken oew
oogen moei.
Maar als ik ten avond van Gansje Ver
hagen verom kwam, 'k was 'n Zondagsch
gezicht bij 'm gaan halen, dan trokken m'n
opengeschoren wangen stram, van den kou
wen avond, die over ons durpke was geval
len. De wegels droogden koud op en als ik
'ns in de lochten keek, dan stond er over
d' eerde 'nen zwartblaauwen sterrenhemel
gekoepeld zoo strak lijk gepolijst metaal.
Dat wierd dus overnuuw vorst?
Trui had 't ook al bespeurd, als ik bin
nenkwam. De plattebuis stond mee 'nen
open sleutel te trekken, dat ge'm hóórde
branden! En als den Eeker gespoord en ge-
Jeersd binnenkwam, gereed om den Zondag
teugen te gaan, dan was z'nen glimmenden
sproetenkop pèèrs van „de kuip".
Hij keek me mee lachend' oogen aan. Dal
heteekende: ,,'t was kouwer dan ik docht,
ibaas." Ik knikte.
„Hebt g'oew tractement al ontvangen
van den Dré?" vroeg ik, om 'm nog 'n
douwke te geven naar den Zondag!
,.Jo-ie-ja baas," zee-t ie rillend van de
kuip nog. En meteen sloeg ie op z'nen bil-
zak, waar de beurs zit. „Ik eh..." lachtte
n-ie.
„"Watte?"
„Kebopslaggad!" zee-t-ie rap en fluis
terend.
„Sodemearel", riep ik; „dan meugde wel
tracteeren!"
Tien keer knikte-n-ie mee z'n rattenkopke,
waarin twee grootopen oogen blij glansden.
„Doei 'k ook!"
Toen kwam Dré III binnen. Ook gespoord
en gelèèrsd! Zijnen bonkcr tot boven toe
vastgeknoopt, 't gleufhoeike 'n tikske schuin
op den pittigen kop, kort, gebogen pepke
in den mond. lederen keer als ik dat jonk
zie, bouw ik overnuuw op m'nen steuvigen,
dapperen compagnon, die de weareld aan-
.kekt lijk 'nen best opgeblazen voetbal, waar
'mee ge zoo lekker op doel kunt trappen!
Als ik m'nen lach verdouwd had, dan
vroeg ik den Dré: „Gaan juilie op stap?"
„Jaa...", gaf ie leutig-langzaam toe: „we
gaan 'ns i nstad kijken."
„Hebt ge plannen?"
„We gaan misschient 'ns naar de cinema."
„Misschien t...?"
„Als er 'nen fijnen film is, ja!"
,,'Nen fijnen film! Hoe eenen?"
„Nou, zo nen Wild-West waarin zoo 'ns
pootig geknokt wordt. En... pootig gerejen
op die volbloed-knollen!"
„Guilie komt toch nie laat verom, jon
gens?" vroeg Trui.
„Als we zoo'n hardhandig filmke treffen
Trui", zee Dré III: „dan zijn we om half
twaalf pas thuis en anders wel 'n groot uur
vroeger."
„Nim dan den sleutel maar mee", zee
Trui en ze gong in haren zak.
Negen uur waren ze verom, mee 'n groot
gebak!
Den Eeker had getractcerd op zijnen op
slag! En in stad was ginnen film naar hui-
liën goesting.
„Sneeuwwitje", zee den Dré en toen be-
gosten die twee „mannen" te lachen, dat
ik wel begreep...!
,,'t Mot anders 'nen prachtigen film zijn",
zee ik: „hcclegaar in kleuren getoekend!"
„Jawel", zee Dré III: ,maar den Eeker
was bang veur de heks die er in veurkomt",
en weer hadden die twee gastjes den groot
sten leut.
„Ge mocht er toch binnen," probeerde ik
hun te nemen. „Ge zijt allebei toch boven
de veertien jaren al is 't nie veul!"
Efkes keek den Dré me deur z'n ooghor-
kes aan. Dan zee-t-ie: „Zékers mochten wc
binnen, maar ik heb aan 't loket gevraagd
wanneer er 'nen film van Sinterklaas
kwam, zonder baard, los te peerd, mee 'nen
revolver in z'nen knuist, die in z'n eentje
'n heel Wild-west-durp te grazen nimt om
dan mee 't schoonste troeleke van heel de
gemeente aan den haal te gaan."
Toen gong ie naar 't opkamerke, z'n
kleoren weghangen en den Eeker naar den
zolder mee 't zelfde doel.
Trui zette 'nen ketel chocolademelk en
toen zijn we gaan „feesten" op den Eeker
zn promotie!
Den anderen mergen. Zondag, lag den
buiten weer wit bevroren. De plaskes langs
den notenleer stonden vol lianenpooten-van
ijs, op de regenton lag 'n schaal ijs 'nen
vinger dik.
Maar eer 't negen uren was stond er 'n
zonneke, allee den huis was er vol mee.
En als we ontbeten hadden, na d' eerste
mis, dan stak ik m'n pijp aan en gong zoo
Zitten mee m'n krant, da 'k 't zonneke in
m'nen nek had en de plattebuis opzij. En
als Trui d'r huiske aan den kant had. den
Eekor helpt heur altij mee 's Zondags,
dan gong ze 'r eigen kleejn veur de hoog
mis. Als Trui naar de kerk was gongen de
twee kleine mannen ook op pad. die hadden
in de Gouwen koei 'n... vergadering. Jonk
lil venhout!
Man. ik kan er zoo'n plaziei in hebben,
als ik die twee gastjes samen bezig zie!
„Wat hebben juilie veur 'n vergadering?"
vroeg ik mee 'n seerjeus gezicht.
,,'t Is eigenlijk geheim", zee den Dré.
„Dan mot ge 't nie zeggen," zee ik rap.
„Maare... de vereeniging? Is die ook ge
heim?"
„Nee. Da's de J.U.V. „Jong Ulvenhout
Vooruit."
„Ha! Da's pront! En wie is den veurzit-
ter?"
„Fielp Struyckcn."
„Den kleinzoon van den bakker...?"
„Den dieën, ja!"
„En hoe zijn juilie plannen?"
„Precies weet ik 't nog nie. Den Eeker en
ik gaan er vandaag veur 't eerst naar toe,
maar Fielp Struyckcn heeft 't allegaar pre
cies in z'nen kop! Maar de bedoeling is,
dat wij 't eerste jaar veul vergaderen, club-
kes oprichten en zoo en dat we over 'n
jaar „naar buiten' komen, zee den Fielp."
„Naar buiten?"
„Ja, als er feest is, dat wij dan mee onze
eigen vereeniging de J.U.V. meedoen en
meehelpen in 't. belang van Ulvenhout!"
„En ge vergadert in de „Gouwen Koei"?
„Ja, den Fielp zee dat ie had hooren
zeggen dat 't daar gezellig was. En z'n
grootvader heeft er veur gezurgd dat wij
van Kee de consumpties gocickooper krij
gen. Maar dan motten we vergaderen op
Zondagmorgen, dan is 't daar nog stil."
.Sodcpin, wat zat 't goed in malkaar. Als
daar den bakker nie achter zat, dan wist!
ik 't niemeer!
Over 'n jaar..., ocm..., ik begreep. Dan
waren er hier dingen en menschen veran
derd, die de J.U.V. nie zouwen teugenwer-
ken...! Don politiekcn Fielp! Den gladjanus
die den tijd van afwachten ook nog be
nut! Jonk Ulvenhout, weer mee 'nen Fielp'
aan 't hoofd, stammende uit de school van
den groot en Fielp.
M'nen lever kwispelde ais ik die kleine
mannen daar zoo parmantig naar „de"
vergadering zag stappen! Mee den geheimen i
agenda! Of dat den Fielp was! „Ge-eini" is
z'n grootc kracht. Ge hoort er meer van,
amico!
Als de baaskes weg waren besloot ik
ook maar om op te stappen, 't Zonneke trok
me naar buiten.
Kom, ik kost m'nen gocien Blek wel mee
nemen. Wat was don gooien beest, blij! Uit
mee den baas en vandaag 'ns nie in den
schaduw van den groentenwagcl, lijk ie dat
gewend is.
We kuierden de bosschen in, waar "t
Veurjaar op zonncnevels tusschen 't ge
boomte zwierde.
Sjuust docht ik aan den Vic, mokte plan
nen om zijnen kant 'ns uit te stappen 'k
had 'm na den nuuwjaar nie meer gezien,
dus... er wierd zwaar gewerkt! als ik
den Jaan teugenkwam.-Die is dus ook weer
„beter" docht ik.
Oclierni, wat stond z'nen bolhoed diep
over z'nen kop...! En wat hong z'nen snor
te „treurwilgen". Gin beste bui,.docht ik.
„Allee, Janus!" riep ik.
Den Jaan keek op, sjuust onder den stij
ven rand van z'nen hoed vandaan en toen
viel me op 'n dikke rooie veeg vlak onder
z'nen zwarten snor. 't Was z'n onderlip, die
veul ontevrejen omlaag 1 ong.
„Zoo?" bromde-n-ie.
Zoo onvrindelijk had ik 'm nog nooit mee-
gemokt
„Smoor in? Janekc?"
„Niks horre".
„Ge zegt zoo weinig?"
„Ge zegt zoo niks?"
„Gij, et?"
„Ja?"
„En den Fielp, ec?"
„Jawel?"
„En dieën blaauwen sloeber, ee.?"
„Mja wel?''
„En den Joost van Oosterliout, ee?"
„Ja, Jaan
„Guilie kunt allemaal borsten veur mijn
part!"
„Die Antwerpsche draaideur is toch nog
lillijk aangekomen teugen oewen kop" zee
ik zoetsappig, „Maar ge bent toch weer op
de heen, gelukkig!"
„Dré," viel ie uit: „sprik me daar nie over,
„want ik hen veur alles in staat!"'
'k Wierd nuuwsgierig. Dus ik dee m'n
pijp in m'nen zak, pakte m'nen sigarenko
ker, hong 'nen vorsten!ander tusschen m'n
lippen en hield toen, 'n bietje nonchalant,
hum den koker voor.
'n Hecle temptatie v.eur 'm, maar hij zag
den koker „nie".
„Doede nree, Jaan?"
„Eh?"
„Stikte ook mee ,aan?"
„Waarom ook nie," zee-t-ïe toen en 'n biet
je bruusk klaauwde-n-ie in m'nen koker. En
terwijl ie aanstak: „nie om nuuwsgierig te
zijn, Jaan, maar eh waarom kan ik
horsten?"
„Nouja, gij, gij,, gij, wie sprikt er nou
van jou zoo zoo indirect?"
Ik zweeg. Heb ik bij Trui geleerd. Als de
teugenpartij bijdraait, lot ze dan maar pra
ten, praten! Ze klasjenecren d'r eigen in 'n
oogcnblikske vast!
„Nceë ik bedoel dat ander tuig, Dré",
„Ocm
„Goeie sigaarl"
„Oemoem".
,,'t Is mee Tonia op den oogenblik finaal
■ka-pótt!"
„Oem-oem?"
„Ge wit ce, toen me veromkwammen uit
den Anvcrs. ((hij bcgost te lachen!)
leut hébben we g'ad, Dré, eerlijk is eerlijk!"
„Tuurlijk!"
„lederen keer als ik om 'dieën blaauwe
sloeber denk, toen we daar in dat kroegske
waren, mee die dikke madame.
„Haha!"
„Dat was nog 'n vergimmes knap wijf.
Dré!"
„Werendig. Gade volgend jaar weer mee?"
„Doclite soms van nie?!"
,,'k Weet nie, kwcctnic. Ge sprak, vijf mi
nuten gelejen zoo héél anders
Nouja!.In m'nen drift".
„Dus we behoeven nie te borsten?"
„Ge zijt vrij in oew doen en oew laten",
snapte den opgekikkerden Jaan.
„Maar wdt is er nou gebeurd, Jaan?''
„Ge wit toch, dat den Blaauwe me mee 'n
smoesje thujsgebrocht hee? Op de zieke kin-
dérkes van ons Mieneke gepast, den dokter
wisten halen, gejaagd, gevallen van de fiets
lichten harsenschok en al dieën kemeedie al
meer!"
„Jawel."
„Non, den Blaauwe en den Joost brochten
me thuis, den Joost was den dokter, omdat
Tonia hum nie kent, daar den Joost van
Oosterliout komt, en dokter Joost zee teu
gen Tonia dat ze nip teugen me praten mocht
dan heel zachtjes én nie moor dan noodig
was". Den Jaan bogost te gichelen. „Tonia
vloog er in, Dré! Zé zat lillijk in d'ren tik-
kert, dat b.eloof ik oe!"
„Was ze goed veur oe, Jaan?"
„Dré, da's nie onder waarden te brengen!
In de watjes hel) ik gelegen! Iveersen hee ze
veur me aangestoken! 'k Had maar te kik
ken en 't was er! En iederen avond kwam
den Joost en schudde bedenkelijk mee z'nen
kop, dieë v.uilcn huichelèèr! Veertien da
gen minstens moest ik onder de dekens blij
ven, Dré! Man, ik had dieën vergimden
worstreiziger in mekaar kunnen trappen!"
„En toen?"
•„Toen bleef ie ineens weg. Zonder boeh of
bah! Daar lag ik... mee 'n wijf in huis, dat
gek wierd van de zenuws! Toen is ze 't
dirp af gaan loopen. Om 'nen anderen dok
ter en zoo...! Voelde 'in aankomen, Dré?"
„Dieën dokter?"
„Neeë. de waarheid!"
„Ja! Ik voel iets!"
„Nou, ik voelde 't ook. En veur den dok
ter er w,as, ik er uit en naar gfts Mieneke
op Xotsol. Alles is uitgekomen, Dré, alles!
Oohirre, wat was dart schepselkwaad!"
„Sommigte lui kunnen niks velen!" zee
ik.
„Zoo is 't", zee Janus. (Amico, m'nen buik
piekte, 'k Was 'n broerte nabij.)
„En toen?"
„Toen kwam dieën eigensten avond dokter
Joost...!"
„Neeë?"
„Jaje! Gestuurd deur den Blaauwe. Dré!"
Ik klapte dubbel en zag "t bosch tusschen
m'n beenen deur.
„Gij kunt makkelijk lachen," verweet
Janus.
„Makkelijk, Jaan?? Ik gaai er bekanst
aan dood!"
„Jaja!"
„En toen?"
„Veur den Joost mee z'n veule huichelach
tig plechtige stem „gocienavond" had geve
zeld, was ie al op den loop. Tonia had kalm
de pook genomen, liep daarmee fannetiek
naar den Joost ik kost 'm nog net waar
schouwen en den Joost er vantusschen,
Dré!
Wat is dieën kearel rap! Hij draaide z'n
eigen om, vloog als 'nen wind de deur uit
en... hield don klink vast. Tonia trok, bleir-
de, schold en dan... dan liet den Joost de
klink los! Ge verstaat. Ze viel mee pook
en al achterover en daarvan mokte den
Joost gebruik om op z'n fiets te springen
en naar Oosterhout te karren. Maar ik ben
'm ook gesmeerd, Dré! Heb 's nachts bij ons
Mieneke geslapen. En nou...
't Mensch behandelt me of ik heur vader
en moeder heb vermoord"
„Maar hebben we leut g'ad of nie, Jaan?"
„Leut! Ik vergeet 't nooit!"
„Nou, leg dan nie te murmereeren! Kom
vanmiddag 'n propke doen, jonk, mee 't...
tuig!"
„Neeë, Dré, ik durf nie jonk! Ze is in
staat om heel de Gouwen- af te komen bre
ken! Neeë, ik blijf vandaag maar kuieren.
In m'n eentje. Goeie sigaar!'
„Nog 'n paar hebben?"
„Geren, dan voel ik me nie zoo alleenig.
't Zal wel afsterven, Dré!"
En hiermee, amico, hebt ge de leste
nuuwkes van Ulvenhout, 'k Zou er nog
meer van kunnen vertellen, maar m'n pam-
pier is stampvol.
Dus: veul groeten van Trui, Dré III en
den Eeker en gin horke minder van oewen
t. a. v.
DRé.
Ontaaarde ouders
de cel in
Kind gruwelijk mishandeld.
De Amsterdamsche rechtbank deed giste
ren uitspraak in de strafzaak togen een
echtpaar, dat zich te verantwoorden heeft,
geluid wegens een ernstig geval van kinder
mishandeling.
Conform den eisch van den Officier van
Justitie werd de man, die zijn vijfjarig
zoontje had. geslagen, getrapt en gestompt
en het kind bovendien 'brandwonden liad
bezorgd aan een der beenen met een bran
dende pijp, tot een gevangenisstraf van één
jaar veroordeeld.
De vrouw, die haar kind eveneens ernstig
had mishandeld, hoorde zich tot een half
jaar veroordeelen.
Het echtpaar had voor de rechtbank ont
kend het kind, dat zij achterlijk en lastig
noemden, slecht te hebben behandeld, doch
uit de getuigenverklaringen kwam de hou
ding van het ouderpaar duidelijk naar vo
ren. De man b.v. had eens het jongetje in
den duim geheten en op deze wijze vau
den grond gelild.
Auto door trein vernield
Bestuurder licht gewo&t
Gistermorgen omstreeks half tien is eejj
personenauto, bestuurd door den handel»
reiziger, J. de V., uit IJssclmonde, op dei
onbewaakten overweg in de wijk Drj
Hoefijzers, onder de gemeente Zevenberg,
sche Hoek, door een trein uit Breda gegii
pen. De bestuurder kreeg lichte verwondt
gen. Nadat hem de eerste hulp was ver.
leend, is de lieer de V. per auto naar zi;;
woning vervoerd. Zijn wagen werd geheê
vernield.. Het treinverkeer had eenigen tij;f'
vertraging.
Koopman en boekhoud»
gearresteerd
Oplichting
In hel Huis van Bewaring te Rotterdaa
zijn ingesloten de 39-jarige koopman D, f,
B. en de 01-jarige boekhouder P. F.
D. P. B. heeft in 1937 van een ve
ringsmaatschappij een schadevergoe
voor een brand, die in zijn houtwinkel
gewoed, weten los te krijgen, welke sch
vergoeding echter achthonderd gulden
veel bedroeg.
Zijn boekhouder P. F. was hierbij med»
plichtig.
Bovendien is D. P. B. erin geslaagd et:
tweetal firma's voor bedragen van 240 g
60 gulden te benadeelen.
Tien mille verduisterd
Acht maanden geëischt tegen
directeur van textielgroothan-
deL
Voor de rechtbank te Zutfen werd gister
morgen behandeld de zaak tegen een inwo
ner van Deventer, J. I<„ die in de jaren
van 193-i tót en met 193S aldaar als direc
teur van een tcxtlelgroothanflèl, een Bedrag
van 10.000 golden had verduisterd.
Verdachte legde, ben volledige bekenténis
af.
De Officier van Justitie eischte acht
maanden gevangenisstraf.
De verdediger zeide. dat verdachte in
moeilijkheden was geraakt met aflossing
van een hypotheek. Pleiter riep de uiterste
clementie van de rechtbank in.
Uitspraak over veertien dagen.
ONZE OOST.
INCIDENT OP N.S.B.-VERGADERIXG.
De bestuursautoriteiten te Salatiga stel
len een onderzoek in naar het verloop van
de N.S.B.-propaganda-vergadering, waarin
naar de N.R. Crt. meldt, de N.S.B. spreker
A. D. C. Poolman uit Semarang, zich dus
danig uitliet, dat velen de zaal verlieten.
Reeds dit jaar een
luchtlijn op Paramaribo!
Uitbreiding van onze K. L. M, In
de West.
In den aanvang van deze maand heeft 4 -
K. L. M. een nieuwe lijn toegevoegd aan haa:
luchtnet in de West. Het is de verbinding]
Curacao—TrinidadBarbados. De dienst c?
Trinidad zal eenmaal per week worden es-__
vlogen. Het traject loopt nagenoeg gehed
over zee. De afstand tusschen Curacao e:
Port of Spain, de havenstad van TrinidaijL
bedraagt S50 k.m. Van Trinidad uit. vindt ea
driemaal wekclijksche dienst plaats op B»
bados, een eilandje in Engelsch bezit in
nabijheid van Martinique, dat tot nu toe
alle luchtverkeer verstoken was.
Het gehecle luchtnet in de West bed
nu 2ÖOO k.m. en er staan nog verschillend!
uitbreidingen op het programma. Zoo ka: 1
hel weer waarschijnlijk worden geacht, dal
Suriname reeds in den loop,van dit jaar
aangesloten zal worden op het luchtnet de
K. L. M. Hiertoe zal de lijn naar Trinidii! j
doorgetrokken worden tot Paramaribo, ecj
afstand van 900 k.m.
Jammer voor den man met
de moppen-bibliotheek
(Van een bijzonderen medewerker.)
Wanneer het waar is, dat ieder grapje uit
wrange ernst geboren wordt dan maakt
dat het begrijpelijk dat de Duitsche Rijks
minister van Propaganda Goebbels den
strijd togen de moppen heeft aangebonden
oma ldus te voorkomen dat de regecrings-
moilijkheden van het Duitsche Rijk zouden
worden bespot.
Dr. Göbbels beeft zooals wij dezer dagen meld
den, een tooneelspelcr, oen schrijver, 'n con
ferencier en enkele beroepsleukerds uit de
„Rijkscultuurkamer" verwijderd, omdat de
ze heeren den politieken grap naar zijn
smaak te ver doordreven.
De rijksminister beeft zijn ingrijpen trach
ten te motiveeren met een artikel „Hebben
wii eigenlijk nog humor" dat in de „Völki-
scher Beobachter" en enkele andere Duit
sclio dagbladen verscheen en waarin de
schrijver verklaart, dat het niet aangaat de
vitale dingen en omstandigheden van het
politieke' Duitsche leven in grapjes te be
trekken door „moppen" ten beste te geven
over het vierjarenplan en het koloniale
GOEBBELS.
vraagstuk. Merkwaardig i& 't in dit plei
dooi tegen den politieken grap" te lezen:...
„Wij waren en zijn niet altijd in het
bezit van de staatkundige en open
bare macht geweest. Gok wij waren
eens in de oppositie en de Duitsche
openbare meening zal stellig niet
vergeten zijn, dat wij het waren die
eens een zekeren Berlijnsche politic
commissaris I. Weisz door aanhou
dende grappen en moppen politiek
gedood hclDben"
Inventaris van 160.000 moppen.
Intusschcn is één ding zeker: wie ook in
het Duitschland van heden schouderopha
lend voorhij mag gaan aan deze op zichzelf
niet wereldschokkende monnen-affaire, niet
aldus do heer Leopold Fechtner, die een
merkwaardige reputatie hooghoudt: hij is
de man met de moppen-bibliotheek.
Een jaar of twaalf geleden toen de heer
Fechtner nog een jongeheer was, ging hij
voor een vroolijken jongen door. Zin voor
humor bezat hij in ieder geval en hij noteex--
de zorgvuldig alle moppen en anecdoten die
hem onder de oogen kwamen om aldus zijn
familie op gezellige avondjes te kunnen be
zighouden. Wanneer leest een schooljongen
evenwel „moppenblaadjcs"? Natuurlijk onder
schooltijd, vandaar dat de basis voor de
meest unieke verzameling die de heer Fecht
ner thans bezit, op school gelegd werd. Later
begon Leopold zijn vele dikke mappen om
vattende verzameling met andere oogen te
zien en hij besloot de grap eens wat ern
stiger op ie vatten, zij het op-vroolijk ge-
'bied, al moge dit ietwat tegenstrijdig klinken.
Aldus ontstond de grootste en omvangrijkste
humorverzamcling met een inventaris van
nagenoeg 160.000 exemplaren: moppen, grap
pen en anecdoten. Vooropgesteld dient dat
er geen „dubbele" bij zijn, want dat zou na
tuurlijk fnuikend, zijn geweest voor de waar
de der collectie. 255 Binnen- en buitenland-
sche bladen, tijdschriften en „moppenboek
jes" vormden de bron waaruit de uit 40 ban
den bestaande verzameling elke map be
vat ca. 4000 moppen groeide.
Dagelijks ontstaan er 200 politie
ke moppen.
Wanneer wij daarbij bedenken dat deze
ter zake deskundige verzamelaar heeft vast
gesteld dat er in een stad van middelma
tige grootte dagelijks ongeveer 200 politieke
moppen ontstaan de politieke moesten na
tuurlijk apart worden ondergebracht en zorg
vuldig geschift dan pas begrijpt men wat
het zeggen wil wanneer de minister van pro
paganda het maken en verspreiden van po
litieke moppen verbiedt!
Jammer genoeg bleef een groot deel van
een der origineelste humorcentra voor den
verzamelaar gesloten: de Vereenigde Staten.
Dit als gevolg van het feit dat de meeste
typisch Amcrikaansche Grappen, eenvoudig
niet te vertalen zijn, althans niet zoo dat de
humoristische kern van de grap bewaard
blijft.
Desondanks geven deze mappen een ver
bluffend volledig overzicht over de periode
der laatste vijftig jaar en de vrijheden, ze
den en gewoonten welke dat tijdperk ken
merkten. De problemen waarmee de men
schen geplaagd worden of die hen althans
bezighouden, vinden hun weerslag in de
moppen en grappen die erover gemaakt wor-
479ste STAATSLOTERIJ
(.Niet officieel)
5de klasse, 17de Ujst
Trekking: van Vrijdag 10 Februari 1933
Hooge Prijzen
19883 niet, met premie van 3000.—.
f 100— 9816 18020
Pryzen van 70.
1475 1907 2125 3081 4900 7332 7613 785!
7887 8005 8698 9015 9338 9726 10167 1031!
10758 11073 11401 11702 12101 12313 13390 15211
15354 15636 15848 15892 18268 18621 18890 19071
19740 19857 19998 20552 21427 21867 21984
Nieten
2007 2170 2395 3491 3849 3853 3888 4W
5180 5549 5712 6471 6632 6641 6686
6956 7118 7244 7436 7503 7696 8114 8121
8594 8966 9464 11417 11875 12018 12965 1325!
13567 13700 13837 14275 14307 14765 14813 15185
15241 15522 16185 16663 16890 17302 17569 17831
18329 18795 19261 19534 20019 20056 20272 31»
21399 21836
Verbetering volgens officieel bericht: 3e HJsl
5e klasse: 21254 met 70.— moet zijn 21351
met 70.
den. Ook een manier overigens om erntf
af te rekenen want volgens veler inzichti
en blijft de mop nog altijd de beste critiö
Zoo iemand, dan heeft Dr. Göbbels dat vt
begrepen.
Micky Mouse en Adamsoi
Het spreekt vanzelf dat de omvang de»
verzameling met zijn geschreven, geïll®
treercle en geheel getcekende moppen, ef
bespreking uitsluit, maar het is bij voorbetó
al typisch om vast te stellen hoe in vele»
symbool geworden figuren der humoristisdl
bladen, de scheppers van de humor vooif
ven. Wie kent den „Bonzo" van den fjj
gelschman Studdy niet of „Micky Mouse"]
den Amerikaan Disney, of wel den kaalhfl
digen Adamson met zijn breede mond, (I
in eindeloozc series van vier plaatjes
meest halsbrekende toeren maakt, wis
hoofd, ofschoon honderdmaal platgedi
telkens weer den goeden vorm aanneemt,»]
reeds alle denkbare verkcersongelul
meemaakte en ondanks den ea ried tui
schen vorm van zijn uiterlijk den watf
mensch in al zijn mcnschciijke gemoeds»
wogingen zoo raak uitbeeldt? Zoo zijn er»
van typen die hun rotsvast plaatsje in -
wereld der gedrukte humor hebben in?
nomen en zonder wier verschijning de mee?"'
tijdschriften iets zouden missen. Zij werdc
goede geesten van onze samenleving, war
in de noodzakelijke korrel zout toch al »v
dikwijls over het hoofd wordt gezien en®
zijn het gebleven.
Gebrek aan dlcipH®1
In betrekkelijk korten tijd is de ffl* J"®?
digc collectioneur van moppen en gi'PI
die dagelijks zijn bijdragen ontvangt uit!
deelen der wereld, overbekend gewordcnM
het dagelijksch leven fotograaf, adviseert!
de beste, komieken, conférenciers en hurrl
risten die uit zijn rijken voorraad ideeën k<l
men putten en het ware interessant van den!
beer Fechtner eens te kunnen vernemen inf
hoeverre hij de jongste maatregel der Duit-|
sche regcering, het „veto" tegen den politiei
ken mon verantwoord en aannemelijk acht.i
Dr. Göbbels heeft zich erover beklaagd dal
de politieke grannenmakers een gebrek aafl
discipline toonden. Daarin moest dus blijkj
baar verandering komen en wee den humo
rist die vanaf hot iongste decreet over denl
..gemuilkorfdcn Inch" zou durven reppen.
Dat ware op zichzelf al een ernstig verboden
grap 4
