uitenlandsch Overzicht SCHUDT UW LEVER WAKKER Het Woestijngraf eener blanke Kon I Ingezonden Veegeneesmiddelen en Instrumenten TERLEP's DROGISTERIJ Woensdag 1 Maart 1939 Derde blad Oudkarspel, 24 Febr. 1939. Geachte Redactie, Ondergeteekende verzoekt als getrouw lezer van Uw blad, naar aanleiding van het ingezonden stuk van den heer P. K. .Volkers over de toekenning van vergoeding voor de kweekeling met acte, besproken in de raadsvergadering onzer gemeente van Dinsdag j.L voor eenmaal eenige plaats ruimte, waarvoor bij voorbaat onzen dank. Wat toch is in deze het geval? Het aantal leerlingen onzer O. L. S. was gedaald tot 111,, een aantal waardoor wij .volgens de wét geen recht meer hebben op een vierde leerkracht, ook zelfs niet als dooi de Tweede Kamer was besloten de bekende leerlingenschaal te verlagen tot het aantal van voorheen, n.1. 117. De oorzaak hiervan ■was, dat de gemeenteraad in zijn vergade ring van December j.1. moest besluiten om aan Mw. Heuvel wegens boventallige leerkracht eervol ontslag te verleenen en zij moest, worden toegevoegd aan de lijst van wachtgelders. Mw. Heuvel heeft echter den wensch te kunnen gegeven, om tot 1 April a.s. aan onze school werkzaam te willen blijven, ■welk loyaal aanbod BM. en W. dankbaar hebben aanvaard. Bekend was toen echter al, dat het feit zich kon voordoen, dat Mw. Heuvel als wachtgeldster spoedig elders kon worden benoemd, welke benoeming zij had te aan vaarden en niemand (ook het Raadslid Borst zelfs) hebben gevraagd wat B. en W. dan in deze zaak wcnschten te doen, over tuigd waren zij zeer zeker dat wij in dit geval met drie leerkrachten moesten vol staan. Bekend Is dat Mw. Heuvel half Januari te Alkmaar als lijdelijk onderwijzeres werd benoemd en wij dus volgens de wet spoedig reeds voor het feit stonden met drie leer krachten te moeten volstaan, een feit wat in vele gemeenten van ons land voorkomt en waar noodgedwongen genoegen mee moet worden genomen, ook in die gemeenten, waar de Communisten een belangrijke min derheid vormen of de meerderheid bezitten, zooals te Finsterwolde. De inspecteur van het L. O. te Alkmaar en het hoofd onzer school, de heer v. d. Abeele, hebben toen alle mogelijke moeite gedaan om in het belang van het onderwijs een kweekeling met acte aan onze school toegevoegd te krijgen en vonden Mw. Schut te Alkmaar hiervoor bereid zonder dat B. cn W. eenige .toezegging hebben gedaan. Mw. Schut nam dit aan in haar eigen belang om als onderwijzeres eenige practi- sche ervaring op te doen, wat voor haar van nut kon zijn bij eventueele sollicitatie harerzijds naar elders. Bovendien heeft het Hoofd der School •Volgens de wet het recht een kwe.ekeling met acte in de school toe te laten; dit gaat. geheel buiten B. cn W. om, alleen heeft, het Hoofd der School de plicht B. cn W. hier van kennis te geven. Natuurlijk hadden B. en W., als de ge- meentefinaneïen toereikend waren, voor de ze onderwijzeres gaarne gelden uitgertrok- fleen en dan geen fooitje, doch het mini mumsalaris, wat er wettelijk voor staat, welken weg voorheen steeds door B. en W. werd gevolgd, doch dit kon nu eenmaal jammer genoeg niet meer. Natuurlijk vonden wij dit geen idealen 'toestand en als voorstanders van goed Onderwijs zouden wij gaarne zien, dat in "elke klasse een onderwijzer of onderwijze res werkzaam was, doch daar hebben wij voorloopig niet aan te denken, dit zou kunnen als Langendijk één gemeente werd. De heer Volkers haalt hierbij aan de be kende rede van Luther voor den Rijksdag van Worms. Deze rede onderschrijven wij terf volle, doch deze rede heeft betrekking op een geheel andere zaak en heeft niets te maken met eenige vergoeding voor een kweekeling met acte aan onze school. De heer Volkers zegt verder, dat de ge- meentebegrooting krap is opgemaakt, waar tegen hij steeds heeft gewaarschuwd. Het Duitsche stoomschip „Bremen" glijdt majestueus door het Panamakanaal. Wij moeten echter opmerken, dat bij de behandeling van de gemeentebegrooting de gelegenheid was om deze wat ruimer op te zetten, doch zelfs het Communistische raadslid Borst heeft zelfs geen enkele po ging gedaan om meer geld in het laadje te krijgen, waarvoor, nogmaals, toen de ge legenheid was. Bekend is dat de inkomstenbelasting, de belasting op de bebouwde en onbebouwde eigendommen, de vermogensbelasting enz. tot aan den top zijn opgevoerd, de opcenten op de pers'onecle belasting zijn van 120 tot 220 verhoogd, de mogelijkheid is niet uit gesloten dat deze kunnen worden opge voerd tot 300 opcenten voor alle aanslagen, verder kunnen de publieke vermakelijk heidsbelasting nog worden verdubbeld, de hondenbelasting tot f 6.per aanslag worden verhpogd en straatbclasting worden geheven, doch den heer Borst hebben wij bij de behandeling der bcgrooting over deze punten niet gehoord. B. en W. kunnen nu eenmaal geen gul den uitgeven, of ze moeten hem eerst heb ben. Nu gaat de heer Volkers blijkbaar van het standpunt uit, geef maar uit en als alles is uitgegeven, moet den Haag zich verder maar met de uitgaven belasten, doch in Den Haag zetelt nu eenmaal als minis ter van financiën niet de heer P. K. Vol kers doch de heer de Wilde, een persoon die daar nu eenmaal heel anders over denkt dan de heer Volkers. Zou de heer Volkers dan als minister van financiën zetelen, wij zouden niet aar zelen zeer veel uit te geven, zoodat al onze ingezetenen van zorgen zouden zijn gevrijwaard. B. en W. staan thans echter nog op de bodem van de werkelijkheid en zijn van meening dat de noodlijdendheid onzer ge meente niet is in het belang harer ingeze tenen; zij mecnen dit niet in den hand te moeten werken. Moclit de tijd oh verhoop een maal komen, dan is er niets aan te doen en zullen we weer zien, doch de ervaring heeft ons geleerd in andere gemeenten, dat noodlijdendheid een zeer ernstig gevaar is. In een zoodanig geval zal hot bekend zijn dat de begrooting door Ged. Staten in ever- eenstemming met den Haag wordt gedecre teerd en de gemeenteraad op alles ia en amen zal kunnen zeggen, alle belastingen worden dan zoo hoog mogelijk opgevoerd cn alle posten, welke voor sociale en cul- tureele doeleinden op de begrooting voorko men worden geschrapt, voor straatverlich ting zullen geen gelden meer mogen wor den gevoteerd enz enz. en natuurlijk be hoeft voor het toekennen van vergoeding van een kweekeling met acte niet meer in den raad te worden gesproken. De heer Volkers kan dan uitroepen „niet kapituleeren voor den Haag"! doch wij zien in de toekomst als de economische toe stand zich niet ten goede mocht wijzigen, dat er nog wel meer gekapituleerd zal moe ten worden; mogelijk dat de heer Volkers dat niet eerder wil doen dan met den komst van een Regeeringscommissaris, doch dan is het ook afgcloopen, getuige ons de gemeente Beerta en waar zelfs het communistische gemeentebestuur van Fin sterwolde wel oppast en waar ook wij voor moeten oppassen, tenzij de politieke toe stand zich in ons land zoodanig mag wijzi gen dat Nederland wordt een. onderdeel van dc Russische Sovjet-republieken niet le President de heer P. K. Volkers, want dc heer P. K. Volkers die nu in .Nederland al de belangrijke functie bekleedt van lid van de Commissie van Toezicht op de Raads fractie der C.P.N. in Oudkarspel, zal dan ongetwijfeld de eerste Nedcrlandsohe Sov jetpresident zijn. Mocht het zoover komen, Pieter, dan hoop ik dat U mij arme zondaar genadig zult. zijn. Nogmaals hartelijk dank voor de verleen de plaatsruimte. H. BAKKER, Wethouder, Oudkarspel. Nieuwe Niedorp, 242'39. kwekeling met acte. M. de R. Met. verbazing heb ik het „ingezonden" van Volkers gelezen. Hij heeft het in dat stuk over een behoudend en een vooruitstre vend standpunt. Volkei's noemt die raadsleden vooruit strevend die voorstelden de kwekeling met acte f 100 tractcmcnt(?) te geven in de drie maanden of wel f 7.71 in de week. Iemand die jarenlang heef zitten te blok ken, niet zo weinig geld heeft gekost, ein delijk een acte heeft, waardoor zelfstan digheid mogelijk zou zijn, wordt, door voor uitstrevende elementen, bijna aan een be trekking geholpen van f 7.71 per week. Want als het „loon" f 7.71 geworden was, zou de kwekeling het nog aangenomen hebben ook, op hoop van beter. Nu het on geveer f 2 in de week geworden is, is er tenminste nog kans dat de kwekeling voor de vriendelijkheid bedankt.. Of dc burge meester mocht zo goed willen zijn om gra tis de kost te geven plus kleren en zakgeld bovendien. In elk geval is het één nóg het ander vooruitstrevend of behoudend te noemen, 't Is alle twee bij de knorhanen af om een kwekeling met acte met zo'n fooi af te willen schepen. En zolang de gemeenten aan de banden van het rijk liggen, de defensie-bedragen steeds hoger worden, zo enorm veel geld om zo te zeggen renteloos in de kelders van dc banken ligt en nog zo machtig veel rijk dommen op hopen liggen, zolang dat nog zo is, kan m.i. het voor arbeiders nimmer een vraag zijn of de begroting sluitend ge maakt kan worden of niet en of er geld in de gemeentekas is, of niet is. Wij weten dat er is. En zolang er is, eisen wc dat. Met vriendelijke dank aan de redactie voor opname. H. TER HAAR. DEN HELDER was de doode de heerschenes van atlantis? de geschiedenis der 12 echt- genooten. f Sahara en Atlantis deze begrip pen loopen steeds weer door el kaar in de voorstellingswereld der onderzoekers, die de legenden der woestijnnomaden naspeuren. De be langrijkste ontdekking in dit op zicht was ongetwijfeld het vinden van het graf van de koningin der Sahara, de geheimzinnige blanke vrouw, van wie talrijke Afrikaan- sche sagen berichten. De bijzonder heden van de ontdekking van het graf werden tot nog toe niet gepu bliceerd. Wanneer in de stille nachten in de oases en kampeerplaatsen der karavanen de too- venaars en sprookjesvertellers opduiken, halen deze merkwaardige mannen uit hun buidel een lange ketting van gekleurde steenen. Iedere steen beteekent voor hen de herinnering aan een bepaalde geschiedenis, aan een legende, aan een sage uit de Sa- Het centrum der belangstelling verplaatst naar polen. polen in een wippositie. heeft de duce Aanleiding ontevreden te zijn over hitler? Het is merkwaardig, hoe zich plotseling <le aandacht van bijna de geheele Euro- peesche samenleving kan concentreeren op een enkel land. Tsjecho-Slowakijo en Span je, die deze eer deelachtig zijn geworden, hadden geen aanleiding zich daarover hij zonder verheugd le'betoonen. Met Polen, dat op het oogenblik sterk in het» centrum staat, zal dat wel anders zijn. De omstan digheden zijn, gelukkig voor deze Oost- Europeesche bufferstaat, in zooverre ver schillend van die, waarin de beide andere Handen zich bevonden, dat talrijke Euro- peesche mogendheden als het ware schij nen te dingen naar do Poolsche vriend schap. Dat heeft zijn zeer bijzondere voor- dèelen, al is het vermoedelijk het verstan digst van de betreffende regeering, wan neer ze maar niet al te duidelijk kleur hekent naar de een of andere zijde. Polen heeft bij dit alles het voordeel van Te zijn een staat van befeekenis. Wel is dc kracht stellig een veel geringere, dan die ^'an dc beide rijken, waardoor het naar het Westen en naar het Oosten wordt begrensd. Duitschland en Rusland, maar met zijn circa 30 mülioen inwoners is het een factor van heteekenis in het internationale Euro- peesche steekspel. Oorspronkelijk onderhield het, zeer intje tne relaties met Frankrijk, waaraan het Tuet alleen in 1919 zijn wedergeboorte te' danken heeft gehad, korten tijd later was het wederom Frankrijk, dat de jonge Pool sche republiek krachtig steunde in den strijd tegen de uit het Oosten oprukkende roode legers, die het land dreigden te overstroomen en na een kort bestaan weer van de aarde dreigden te zullen wegvagen. Toen Polen meer zelfbewust begon te worden, kwam er een verkoeling in de betrekkingen met Frankrijk. Te Warschau begon men nauwere relaties te zoeken met Duitschland en Hitier beschouwt het als een zijner eerste internationale successen, dat hij er in slaagde een verdrag met Polen te sluiten, waardoor een eind werd gemaakt aan dc bijna vijandige houding, die tus- schen de beide volkeren had bestaan. Of men te Warschau nog altijd buiten gewoon ingenomen is met dit verdrag, mag op goede gronden worden betwijfeld. Sedert Duitschland in allengs sneller tem po zijn bewapening begon op te voeren, groeide het van een machteloozen buur man tot een dreigend gevaar. Dit gevaar was grooter, waar een der dogma's van het nationaal-socialisfisch bewind scheen te zijn den strijd tegen het communisme en als gevolg daarvan meer en meer werd de aartsvijand van den anderen machtigen buurman Rusland. Zoo bet ooit kwam tot een oorlog en die scheen bijna onver mijdelijk liep Polen groote kans onder den voet te zullen worden geloopcn door de van twee kanten aanstormende legers en te zullen worden tot het slagveld, waarop de tegenstanders elkaar ontmoetten. Onder zulke omstandigheden is voorzich tigheid geboden. Men doet het. best beide huren le vrind tc houden en, zoo mogelijk, elders bondgenooten te zoeken. Polen had daarvoor te meer aanleiding, omdat Duitschland in zijn streven om Rusland te treffen een weg opging, die voor Polen zeer gevaarlijk mocht worden genoemd. Na het succes in Tsjecho-Slowa- kije schijnt men te Berlijn een oogenblik te hebben gedacht in Midden-Europa almach tig te zijn en men heeft wel wat heel snel cn wel wat heel doorzichtig aangestuurd op oen beweging onder de Ukraïners. Dit volk echter bewoont niet alleen Midden-Rusland, het vormt ook een groote minderheid in Polen. En zoo zag men zich te Warschau door dit Duitsche streven onmiddellijk zelf bedreigd. Waar ook de betrekkelijk kleine Duitsche minderheden in Polen zich allengs heftiger begonnen tc roeren, waar men te Warschau duidelijk» meende te hebben opgemaakt, dat men te Berlijn zich bij alles wat men deed vrijwel uitsluitend liet leiden door het eigen belang, waar minister-president Beek ten slotte vermoedelijk allerminst tevreden was over vriendelijkheid en hoffelijkheid, hem persoonlijk betuigd, stelde Polen de wereld onlangs voor het onverwachte feit van een plotseling gesloten overeenkomst met Rusland. Daarnaast bleek men te Warschau bereid zich de verplichtingen, welke men toch in derdaad aan Frankrijk heeft, weer te her inneren cn zoo begon Polen meer en meer een wippositie in te nemen. Het beste be wijs voor de op het oogenblik steeds toene mende vervreemding van Duitschland kan vermoedelijk worden gezien in de anti-Duit- sche betoogingen, die thans gelijk vóór de tot-standkoming van het verdrag met Duitschland weer aan de orde van den dag zijn en die aan felheid nauwelijks on derdoen voor datgene, wat we daar een tien tal jaren geleden te aanschouwen kregen. Het ntionaal-socialistisch optreden in Dan- zig, dat meestal volkomen in strijd is met het Poolsche belang, zal daaraan mede wel niet vreemd zijn. Opmerkelijk is nu het bezoek, dat Polen mocht ontvangen van den Italiaanschen minister-president Ciano. We dienen ons daarbij te herinneren, dat de oplossing van de Tsjecho-Slowaaksche kwestie heeft plaats gehad op een voor Duitschland incest, voordeclige wijze. Tegen liet belang van Italië, van Polen en van eenige Centraal-Europeesche staten als Hongarije, Het eenig gemeenschappelijk be lang, dat Polen en Italië, oppervlak kig bekeken, hebben, is gelegen in het Donaugebicd, waar geen van bei de landen gediend is door 'n uitge sproken Duitsche hegemonie. En zoo mag men zich afvragen of Italië, waar het zeer opvallend blijk geeft van belangstelling voor Po len, hiermee niet bezig is de veel geprezen as-politiek te doorkruisen. Want dat de Italiaansche minister-presi dent Polen zou hebben kunnen winnen voor een anti-komintcrnpact, waar bet land zich juist een voordeclige wippositie heeft ver overd, lijkt onwaarschijnlijk. Ook lijkt het niet zeer aannemelijk, dat Polen de Itali aansche eischen jegens Frankrijk ook slechts zijdelings zou ondersteunen in ruil voor zeer verweg liggende koloniale toezeg gingen van de kant van Italië. Er blijft dan weinig anders over dan het Konau-bekken en Centraal-Europa, waar Italië zeer goed pogingen in het werk zou kunnen stellen om de Duitsche overwinning na het Tsjecho-Slowaaksch incident te verkleinen. Iets dergelijks zou niet alleen een onmiddellijk Poolsch belang zijn, het zou wellicht tevens kunnen worden be schouwd als een soort revanche van den Duce over het feit, dat Hitier de Italiaan sche eischen tegenover Frankrijk blijkbaar zoo weinig krachtig heeft gesteund, dat men ze op het oogenblik allengs minder hoort noemen. Er schijnt, mede als gevolg van het krachtig optreden der democratieën iets plaats te hebben als een terugkrabbelen van Italië. En dit zal den Duce niet sma ken. Dat, het inderdaad gaat om Centraal-Eu ropeesche kwesties wordt misschien beves tigd door het feit, dat spoedig na Ciano de Roenieensche vice-president Grafencu te Warschau zal verschijnen. Terwijl, naar verluidt, dit bezoek zal worden gevolgd door dat van andere Centraal-Europeesche staats lieden. Becks koren staat te bloeien. i 1 In hoeverre een en ander in het belanc is van Duitschland zullen we te gelegener (iirl wel merken. Men verstaat te Berlijn de kunst van zwijgen vaak niet te goed. ZONDER SCHADELIJKE LAXEERMIDDEUN en IJ zult 's morgens „kiplekker" uit bed springen. lederen dag moet Uw lever minstens een liter gal In Uw ingewanden doen stroomen. Wanneer deze stroom van gal onvoldoende is. verteert Uw voedsel niet, het bederft. U voelt U opgeblazen, U raakt verstopt. Uw lichaam is vergiftigd en U bent humeurig, voelt U ellendig en ziet alles somber in. De meeste laxeermiddelen zijn slechts lapmiddelen. U moet CARTER'S LEVERPILLETJES nemen om een liter gal vr»j te doen stroomen en U zult weer geheel fit zijn. Onschadelijk, plantaardig, zacht, on overtroffen om de gal te doen stroomen. Eischt Carters Leverpilletjes bij apothekers en drogisten, f. 0.75. hara of uit een ander deel van het uitge strekte land. De grootste en schoonste steen echter heeft betrekking op de geschiedenis van de groote blanke koningin, die eens uit een of ander land uit het Westen kwam be geleid door soldaten en slaven. Deze blan ke koningin, die een vreemde taal sprak, vestigde zich daar, waar eens volgens de Afrikaansche legenden een land hoog boven zee lag boven de zee namelijk, die eens de huidige Sahara bedekt moet hebben. Wie kent het graf van Tin-HInan. Deze koningin was het, die *het. rijk op gebouwd moet hebben., dat als Atlantis in de geschiedenis, in ieder geval echter in de sagenwereld der Grieken en vele andere volken bekend werd. Men vertelde van deze koningin, dat zij een zeer blanke huid had. De slaven, die zij medebracht,, zouden daarentegen zwart geweest zijn. Men noemt de koningin in de legenden steeds Tin-Hi- nan en verhaalt, dat zij later in een graf zou zijn bijgezet, versierd met de schoon ste juweelcn en de schitterendste armban den van Afrika. Slechts over de ligging van het graf was nooit iets naders te ver nemen. In ieder geval zwegen de sprook jesvertellers daarover, wanneer er een; blanke in de nabijheid was, die de taal der woestijn verstond. Toch gelukte het aan het lid van een Fransch-Amerikaansche ex peditie, door een handig stellen der vragen! uit een sprookjesverteller te krijgen, dat het graf ten Oosten van den weg zou liggen, die van Libye direct naar Centraal-Afrika leidt. Daar deze karavaanweg ook op het oogenblik nog gebruikt wordt en bekend' is, was het verdere onderzoek van de expe ditie slechts een kwestie van geduld. Twaalf echt genoot en-* Vele dagen lang zocht men in de buurt, die voor een dergelijk graf in aanmerking kwam, iederen heuvel af. Eindelijk ontdek te een der deelnemers met een zeer goeden verrekijker een hoogte, die niet%van natuur lijken oorsprong kon zijn. Toen men deze verhooging onderzocht, bleek, dat mer^ werkelijk het graf der blanke koningin ont dekt had. Zes dagen en zes nachten was imen nu bezig, de zware steenen, die den toegang tot het graf versperden, te verwijderen. De inheemsche dragers sloegen steeds weer op de vlucht, wanneer plotseling uit een of ander gat gifslangen te voorschijn kwamen. Eindelijk was de laatste steenen plaat ver wijderd. Schitterend opgebaard, bedekt met gouden en zilveren armbanden en versierd met diamanten, lag de helaas slecht be waard gebleven mummie van de blanke koningin in een sarcophaag. Daar omheen lagen twaalf kleinere graven, de graven der twaalf echtgenooten, die allen volgens de legenden vroeg gestorven zijn „aan de liefde" zooals men in de woestijn be weert. Het onderzoek imoest sneller dan mien ge dacht had, gestaakt worden, daar de woes tijnbewoners de in het grensgebied wonende Toearegs gewaarschuwd hadden. De Toea- regs echter beschouwen het graf van de blanke koningin als een heilige plaats. Krijgslieden begaven zich op weg, om de blanken te verjagen. Maar de leden van de expeditie kregen de opduikende Toearegs tijdig in het oog. Men had verschillende gevonden stukken reeds in de auto's ge laden, zoodat men zich snel tot de vlucht kon opmaken. Nog geruimen tijd trachtten de Toearegs de vluchtelingen te achtervolgen en de schending van het graf der koningin te wreken. Maar de motoren en banden hielden zich goed. De Toearegs bleven in dc woestijn achter en de veroveraars van het mvsterieuse graf van de blanke konin gin haalden verlicht adem, toen de laatst© Tocareg aan den horizon verdwenen was. SAHCOPOEDER, tegen diarrhee bij kalveren, per pak f 1.00 pulbit, tegen diarrhee bij kalveren, per pak f 1.50 NAVUILPOEDER, per pak f0.90 UNICUM, doeltreffend middel voor na- vuil en witvuil bij vee, per flesch f2.50 PEKA EPITHEELSTIFTEN, ter behandeling van betrapte tepel- slotgaten en ontstoken tepels, per halve bus f0.55 Per heele bus f.1.00 CALCARON OLIE, tegen zeere tepels, als de koe daar door onder T melken onrustig is, per flesch fl.00 SPENEN-VASELINE, 1ste kwaliteit halve bus f0.35 heele bus f0.60 Verder houden w« steeds voor U In voor raad de meest gangbare Instrumenten, zoo als Melkspuiten, Tepelscharen, Wondspui- tcn, Injectie-spuiten, Melkpijpjes, enz., enz. Ook voor VEEGENEESMIDDELEN Uw aangewezen adres: Apothekers-Assistenten, HCOGZIJDE 103. SCHAGEN.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1939 | | pagina 9