r
RADIO
Ongeluk
of misdaad?
R
EM PI
I WEEHOPEN
Schoolstaking
te Enschedé
„Zwitserland neutraal en
gewapend'
iPJLcyfun op ^ee...
iioArn acut vaal
DOOR
EDGAR RICE
BURROUGHS
130.
De bewakers waren meer geamuseerd dan
verschrikt, toen zij de vreemde strijdkrachten
zagen, waarmede Tarzan naar Athair was
opgetrokken. „Wit," lachten zjj, „zouden
zulke aanvallers kans zien de stadsmuren te
doorbreken en tegen ons ten strijde te trek
ken?" Zij waren verwonderd, toen ze zagen,
dat er zich onder de aanvallers een groot
aantal mensapen bevond, die op bevel van
Tarzan de priesters over de stadsmuren heen
hielpen, waarna Tarzan met zjjn vrienden en
de apen volgden. De aanvallers lieten zich aan
de andere kant van de stadsmuur naar bene
den zakken. Naar het voorbeeld van Tarzan
vocht ieder lid, mens of dier met de moed der
wanhoop. Maar zij waren in aantal niet op
gewassen tegen het zeker vijf maal zo sterke
leger der Athairianèn. Plotseling verscheen
koningin Atka op een balcon om de strijd
gade te slaan. Zij was er van overtuigd, dat
haar legers de indringers spoedig zou hebben
overwonnen. „De man, die kans ziet Tarzan
te doden, mag wensen, wat hij wil en ik aal
zijn wens vervullen," riep ze» Vele soldaten
vielen nu Tarzan aan, in de hoop hem te kun
nen verslaan.
Vrijspraak en onmiddellijke in-
vrijheid&stelling.
Zooals wij alreeds in een gedeelte van
onze oplaag van gisteren konden melden,
deed de Arrondissements Rechtbank te Alk
maar uitspraak in de zaak tegen J. B., van
beroep arbeider, wonende te Bergen, die er
van beschuldigd was, in de maand Januari
van het vorige jaar, onder de gemeente Koe
dijk, een auto, waarin behalve hij zelf als
bestuurder, gezeten waren zijn vrouw en
zijn vier jeugdige kinderen, met opzet te
water te hebben gereden met het doel zijn
gezin van het leven te bcrooven. Drie kin
deren vonden den verdrinkingsdood in het
Noord-Hollandsch Kanaal, terwijl verd. zijn
vrouw en een baby konden worden gered.
De Officier van Justitie, mr. v. d.
Feen de Lille, had veertien dagen
geleden wegens moord, levenslange
gevangenisstraf geëischt.
Do sfeer in de Recht&zaal was
haast nog meer gespannen dan voor
twee weken. Toen heerschte er bij
het publiek de sensatie van een
langdurig proces; thans wachtte de
talrijke menigte op de publieke tri
bune met groote spanning op de
uitspraak van de Rechtbank.
Op het oogenblik, dat de verdach
te werd binnengeleid, ken men een
speld hooren vallen. Verdachte zelf
was evenals bi] de behandeling
zijner zaak zéér kalm en nam op
de beklaagdenbank plaats, na een
blik te hebben geworpen op het pa-
bliek achter in de zaal.
Vlak daarop opende de bode de deur van
de Raadkamer en verscheen de Rechtbank
Een ieder verhief zich van zijn zetel, om
na een korten hamerslag van den presi
dent, mr. Ledeboer, z'n plaats weer in te
nemen.
De president las onder ademlooze stilte
het vonnis voor en zeide, dat de Recht
bank niet tot de overtuiging was gekomen,
dat hier een misdaad was begaan. Welis
waar was door de getuigenverklaringen van
mej. Maria D. en pater de Hart bewezen,
dat verd. wel eens het plan had gekoesterd
zijn gezin van het leven te berooven, doch
door de beide deskun4igen op automobielge-
bied werd verklaard, dat op den bewusten
avond een ongeval niet uitgesloten kon
worden geacht.
Rechtdoende was de Rechtbank tot
de conclusie gekomen, dat de ten-
laste gelegde moord niet wettig en
overtuigend bewezen kon worden
geacht en sprak daarom verdachte
vrij van het hem tenlaste gelegde
Tevens gelastte de Rechtbank ver-
dachte's onmiddellijke invrijheids-
stelling.
Verdachte bleef er even kalm onder; op
de publieke tribune werd een gemompel
gehoord. Ken uiting van bevrediging met
deze uitspraak?
Ruim een uur later vertrok verdachte uit
het Gerechtsgebouw; een bundeltje in bruin
papier verpakt, onder den linkerarm
Nog lang dromden de menschen in een
druilerigen motregen samen, voor het ge
bouw, teneinde over de zaak na te praten.
Het einde?
Of dit het einde van deze zoo geruchtma
kende zaak beteekent, mecncn wij te moe
ten betwijfelen. De mogelijkheid is zéér
groot, dat de Officier van Justitie van dit
vrijsprekend vonnis in hooger beroep zal
gaan bij het Hof te Amsterdam.
Ongetwijfeld neemt B. dan een veel betere
positie in, omdat een vrijgesproken ver
dachte, die in hooger beroep terecht staat,
slechts met algemecne stemmen veroor
deeld kan worden.
Joelend naar het stadhuis.
Gistermorgen is het oevrgroote deel der
150 leerlingen van de Hooger Textielschool
te Enschedé in staking gegaan als protest
tegen het feit, dat de gemeenteraad dr.
Postrna uit Utrecht, die nr. 1 op de voor
dracht stond, heeft benoemd tot directeur
der Hoogere Textielschool. De leerlingen
wenschtcn nr. 2 der voordracht, dr. Mat-
taar, die vele jaren leeraar aan de H.T.S.
is geweest en die zeer gezien is, als direc
teur.
Zij zijn gistermorgen na de pauze in op
tocht naar het stadhuis getrokken, waar
zij tevergeefs trachtten den wethouder van
onderwijs te spreken te krijgen. Zij joelden
en vormden een spreekkoor, waarna zij
naar een lunchroom trokken, waar zij ©en
petitionnement teekenden, dat o.m. naar
Ged. Staten zal worden gezonden.
De leerlingen, die uit alle deelen des
lands afkomstig zijn, zijn voornemens eerst
heden weer naar de lessen te gaan.
Het protest gaat ook tegen het feit, dat
dr. Postrna nog in het textielbedrijf moet
worden ingevoerd.
Het land wil niet deelnemen
aan eenige coalitie.
De „Gazette de Lausanne" schrijft onder
het opschrift „Zwitserland neutraal en ge
wapend" o.a:
„De FranschBritsche verklaring, welke
door Zwitserland niet werd gezocht en
welke Bern niet officieel ter kennis werd
gebracht, doet geen afbreuk aan onze tra-
ditioneele neutraliteit. Neutraal door eigen
wil heeft Zwitserland de verplichting op
zich genomen zelf zijn onaantastbaartieid
te verdedigen
Verlangend met al zijn huren goede
betrekkingen te onderhouden, wil
Zwitserland niet deelnemen aan
eenige coalitie, welke zich in Eu
ropa zou kunnen vormen en de mi
litaire voorbereiding, welke wordt
voortgezet ten koste van zware of
fers, is het bewijs voor den abso-
luten wil van gewapende neutrali
teit.
Het is waar, dat de neutraliteit van
Zwitserland in het belang van Europa is
en het is natuurlijk, dat de groote mogend
heden een studie maken van de hulp, welke
zij ons land spontaan zouden kunnen bie
den, wanneer zijn grondgebied zou worden
overweldigd. Daarom is de FranschBrit
sche verklaring met voldoening door de
Zwitsersche openbare meening ontvangen,
evenals iedere andere maatregel, welke
onze neutraliteit kan versterken en bewa
ren. Toch blijft het onze plicht alles te
doen wat in onze macht is om met eigen
middelen de militaire verdediging te verze
keren.
Man mishandelt zijn kind
Veroordeeld tot 21/» jaar gevan-
genistraf met aftrek v. preven
tieve hechtenis.
De rechtbank te Arnhem heeft gisteren
den 29-jarigen koopman H. J. te Arnhem
veroordeeld tot twee en een half jaar ge
vangenisstraf, met aftrek van voorarrest.
De man heeft een kindje van negen maan
den zoodanig met het hoofd tegen den
muur geslagen, dat het is overleden.
De eisch luidde één jaar, eveneens met
aftrek van voorarrest.
Muskiet steekt den
Oceaan over
En brengt de malaria naar Ame
rika. „Gevaarlijker dan eenig
expeditiekorps van de planeet
Mars".
In zijn jaarrapport, aldus meldt de New-
Yorksche correspondent van de „Daily Te-
legraph" verklaart de president van de
Rockefeller Foundation, dat de recente inva
sie van Zuid-Amerika door de „anopheles
gambiae", een muskiet, die de malaria
overbrengt., en die tot dusver slechts in
Afrika ■werd gevonden, een veel grooter
gevaar voor de Westersche beschaving
vormt dan eenig expeditiecorps van de
planeet Mars.
Tot 1930 was deze muskiet op het
Westelijk halfrond onbekend. Zij
moet het Zuidelijk deel van den At-
lantischen Oceaan zijn overgestoken
met een vliegtuig of met een van
de snelle torpedojagers, die van
Dakar in Fransch West-Afrika
naar Natal in Brazilië voeren ter
voorbereiding van den Franschen
luchtdienst over het Zuidelijk deel
van den Atlantischen Oceaan.
De soort -werd het eerst ontdekt in 'de
stad Natal in 1930 en acht jaar later had
zij 90 pet. van de bewoners van het Jagu-
aribcdal besmet. Het aantal gevallen be
droeg in totaal 50.000, waarvan tien procent
met doodelijken afloop.
Ten aanzien van het gevaar, dat de mus
kiet naar Noord-Amerika wordt overge
bracht, zegt het rapport: als de „gambiae"
door de waterrijke dalen van de Parnahyba
en de San Francisco rivier zou breken,
vreest men, dat het onmogelijk zou zijn te
voorkomen, dat zij zich over een deel van
Zuid-, Midden- en zelfs Noord-Amerika ver
spreidt. Het Parnahybadal ligt 800 K.M.
van Natal en de muskieten zijn dit reeds
halverwege genaderd.
AFGRIJSELIJKE KINDERMOORD.
De 23-Jarige J. C. K. te Rijswijk, gemeente
Maurik, is gisteren door de Arnhemsche
rechtbank conform den eisch veroordeeld
tot één jaar gevangenisstraf, omdat zij van
haar pasgeboren tweeling één kindje heeft
gedood en het lijkje met het andere kind,
dat dood geboren was, in het water heeft
geworpen. J
THEE d oetjegoed
PROGRAMMA
DONDERDAG 30 MAART 1989.
Hilversum I, 1875 en 301,5 m.
AVRO-Uitzending.
8.00 Gramofoonmuziek. (Om 8.15 Berichten),
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gewijde muziek (gr.pl.).
10.30 Voor de vrouw.
10.35 Omroeporkest en soliste.
(In de pauze: Declamatie. Om 12.15 Ber.),
12.30 De Vagebonden en soliste. (In de pauze;
Orgelspel).
I.30 AVRO-Aeolian-orkest,
2.00 Voor de vrouw.
2.30 AVRO-Aeolian-orkest.
3.00 Cursussen voor de vrouw.
3.45 Gramofoonmuziek.
4.00 Voor zieken en thuiszittenden.
4.30 Gramofoonmuziek.
5.30 AVRO-Aumsementsorkest, Schuricke*
Trio en solist.
6.30 Berichten, sportpraatje.
7,00 Voor de kinderen.
7.05 AVRO-Dance-Band.
7.30 EngeLsche les.
8.00 Berichten ANP, Radiojournaal, mede*
deelingen.
8.20 Concertgebouw-orkest en Bolist,
(Om 9.10 Muzikale causerie).
10.35 Disco-nieuws.
II.00 Berichten ANP, dansmuziek (gr.pl.),
11.4012.00 Orgelspel.
Hilversum H, 415,5 m.
8.00—9.15 KRO. 10.00 NCRV, 11.00 KRO,
2.00—12.00 NCRV,
8.009.15 Gramofoonmuziek. (Ca. 8.15 Ber.).
10.00 Gramofoonmuziek,
10.15 Morgendienst.
10.45 Gramofoonmuziek.
11.30 Godsdienstig halfuurtje.
12.00 Berichten.
12.15 KRO-orkest (1.001.20 Gramofoon-
muziek).
11.30 Godsdienstig halfuurtje.
12.00 Berichten.
12.15 KRO-orkest. ;(1.001.20 Gramofoon
muziek).
5.00 Handenarbeid voor de Jeugd.
5.30 Amsterdamsch Salonorkest en gramo
foonmuziek. (Ca. 6.30 Berichten).
7.00 Berichten.
7.15 Boekbespreking.
7.45 Gramofoonmuziek.
8.00 Berichten ANP, herhaling SOS-Berichten
8.15 Reportage.
9.00 Orgelconcert.
10.00 Berichten ANP, actueel halfuur.
10.30 Gramofoonmuziek.
10.45 Gymnastiekles.
11.00 Gramofoonmuziek.
Ca. 11.50—12.00 Schriftlezing.
FEUILLETON.
Een zeemansverhaal
doort Jaap Moulijn
Hfl ziet de zwarte IJmuider loodsboot
langzaam liggen overhalen op de Noordzee-
deining en de vlet met de loods naar de ge
stipt wachtende „Middelerveld" toe roeien.
In het Noordzeekanaal doemt de donkere
boeg van de gesloten Hembrug voor zijn
oogen op. Een half uur hebben ze ervoor
gelegen. Tom moest op de bak uitkijken en
dadelijk waarschuwen als de brug werd open
gedraaid. Alleen stond hij daar, in den herfst
avond starend over het donkere, vlakke land
met zijn twinkelende lichten. Een drukkend
gevoel van eenzaamheid sloeg toen plotse
ling op hem neer. Hij kon zich niet voorstel
len, dat hg pas gisteren Arnhem en zijn
ouderlijk hu s had verlaten. Wat leek zijn
goede oude stad in Gelderland hem ver, ver
weg en onbereikbaar...
Hij ziet zijn huis en zijn kamer, waarvan
de ramen op de Betuwe uitzien. Hij ziet zijn
ouders in de gezellige suite... de figuur van
kapitein Terwal... het leutige snuit van
Willem Tuinman...
Dan wordt het projectiedoek donker...
Tom is ingeslapen.
n.
De derde stuurman-marconist Tom van
Tuilen zit in de radiohut voor zijn tafel. H\j
heeft de koptelefoon op en luistert of er uit
de geheimzinnige wereld van ether en golf
lengten ook een stem klinkt, die iets te zeg
gen heeft aan het motorschip „Warns-
veld" van de Atlantische Lloyd, op weg van
Port Said naar Tunis. Of, om het meer ge
definieerd te zegggen: van Tandjong Priok
naar New York. Want de Warnsveld is ge
charterd door de Java New York Lijn en in-
plaats van straks, voorbij Gibraltar, rechts
af te slaan, de weg op naar huis, zullen ze
rechtdoor varen over de Atlantic, die enorme
lap water tusschen twee werelddeelen, waar
van de staag doorstaande, lange deining
nooit rust, maar iedere minuut ieder schip,
dat zjjn weg ploegt naar de overzijde, eenige
malen opheft als naar een nooit te bereiken
hoogte, en het daarna laat neerzinken in een
dal, waarvan het even later toch de andere
helling weer beklimt.
Maar voor de Warnsveld moedig haar kop
in de grauwe grijsheid van de Atlantic zal
steken, heeft zjj eerst nog een duizend mijlen
Middellandsche Zee te doorvaren, wier golven
een kleurrijker en zonniger aspect bieden.
Het schip zit op dezen morgen ten Zuiden
van Kreta en al is de bemanning door dat
vooruitzicht van straks bij Gibraltar recht
door te moeten, juist niet in de opgewekte
stemming van een thuisreis, toch hangt er een
sfeer van stille tevredenheid over de dekken.
Alles ziet er zoo netjes uit aan boord en de
regelmatige, snelle vaart door de zonnige zee
geaccentueerd door de dofdreunende cadans
van de motor beneden en het bruisende boeg
water, brengt vanzelf deze speciale sfeer over
het schip. Het is dezelfde genoeglijkheid als
die van den heereboer, die in zijn beste spullen
en met een sigaar in het hoofd op een zon
nige Zondagmorgen door zijn keurig geploegd
land uit de kerk naar huis wandelt. Waar is
de rauwheid van het leven op zulke oogen-
blikken
Ook Tom voelt zich behaaglijk. Hij houdt
bovendien van het werk in de marconihut,,
dat zijn bekoring nog niet voor hem verloren
heeft. Er schuilt romantiek en mysterie in die
stemmen van heel, heel ver, die dragen over
landen en zeeën, die dat kleine wereldje op
het groote water in contact houden met de
menschenwereld achter de kim aan wal, en
die zoo noodig dadelijk helpers op kunnen
roepen om te snellen naar dat samenlevinkje,
in een stalen scheepsromp gevat, als het soms
in nood mocht verkeeren. Nee, Tom voelt zich
niet „maar een sleuteltikker". Hoe dikwijls
heeft hij, als de bedekte lucht de observatie
van hemellichamen verhinderde, door middel
van de etherstem, die geen onwaarheid bleek
te spreken, toch het bestek in de kaart kun
nen zetten. En hoeveel veiliger werd daar
door de navigatie niet, als er geen sprake
behoefde te zijn van varen op de gis, zooals
vroeger toch maar gebeurde, tot in de buurt
van dreigende rotskusten toe, waar valsche,
onbekende stroomen het schip naar noodlot
tige plaatsen konden sleuren, nog voor het
dieplood in staat was te waarschuwen, dat ge
vaar dreigde.
Tom heeft zoojuist gewerkt met een Neder
land-boot op de uitreis naar Java. Gezien heb
ben ze elkaar niet, de Warnsveld en de Tabinta
want dit laatste schip zit een dertig mijl om
de noord. De ether-conversatie had niet veel
te beduiden. Het kwam neer op de gewone
praatjes:
Wat is Uw bestemming? Waar komt U
vandaan? We wenschen U verder goede reis!
Alleen vroeg de Tabinta-marconist nog of
de Warnsveld hun weggeloopen scheepskat
soms ergens had gezien, waarop Tom prompt
terugseinde:
Mimi zoo juist door kok omgewerkt tot
kalfsfricandeau!
Dat mèg eigenlijk allemaal wel niet volgens
de voorschriften, maar nou ja, zulk een praatje
op zee tusschen landgenooten is zoo opwek
kend.
En nu luistert Tom naar verdere wetens
waardigheden, maar er is op 't oogenblik niets
te beleven. Bijna automatisch stemt hij op ver
schillende golflengtes af en onderwijl kruipen
zijn gedachten langs de laatste vier jaren van
zijn leven, die begonnen zijn met zijn eerste reis
op de Middelerveld van Rotterdam naar Am
sterdam. Wat is de t(jd omgevlogen, zoo ach
teraf bekeken tenminste. Maar toen hij pas als
leerling voer, leek dat heel anders. Hoe lang
schenen die eerste maanden niet, of er nooit
een eind aan zou komen! Binnen de twee weken
was de Middelerveld van Amsterdam naar
Newport News gevaren en toen ze daar bin
nenkwamen leek het Tom of hij al minstens
twee maanden op de Atlantic had gehobbeld.
Maar het was natuurlijk een kwestie van wen
nen; al gauw schoot de tijd beter op. Hij en zijn
drie collega's voelden zich afwisselend zeer
tevreden en zeer ontevreden, erg netjes en erg
smerig, geapprecieerd en in een hoek gesme
ten, als mensch behandeld en als voetveeg, tot
veel in staat en voor niets te gebruiken, geluk
kig en ongelukkig. Maar gaat het zoo eigenlijk
niet het heele leven door?
Tom herinnert zich nog een Zondag, waarop
hij om tien uur brandschooi en netjes opgedoft
in uniform aan dek zat buiten de leerlingen
hut, tervjjl hij om elf uur als een klomp vuil
uit een vulling*) onder in ruim II opdook, een
voudig niet te naderen van de stak. tot aan
zijn nek druipnat en smerig. Hjj was door den
len stuurman verkoren deze duik te nemen,
teneinde de leiding, waardoor vanuit de ma
chinekamer de vullingen leeggepompt worden
en die verstopt bleek te zitten, weer vrij te
maken. Ja, voor zulke baantjes Is een stuur
mansleerling, speciaal op Zondag, buitenge
woon geschikt. Want hij kost niets ^an over
werk, terwijl een matroos direct begint te
„schrijven",, zooals dat heet omdat het over
werk in een speciaal boekje wordt genoteerd.
En de doorsnee-eerste stuurman levert in Am
sterdam liever een overwerkstaat in met een
laag, dan met een hoog totaal bedrag. Want
in het laatste geval krijgt hij er stellig v,tat
van te hooren. Dus: stuur maar een leerling de
vullingen in Zondags!
Bovendien is het goed voor de jongelui,
ze leeren er wat van! aldus vaak de drog
reden.
Wat een riool is in een straat, ls ongeveer
een vulling in een schip.,
De arme matroos- kan er nog wat mee
verdienen! zou een milder redeneering zijn.
Maar dit wordt de stuurlui wel afgeleerd,
Alles is winst op de groote vaart!
In Newport Nèws heeft Tom de enorme ko
lentips hun massa's van dertig ton tegelijk in
de scheepsruimten zien braken. Hij heeft het
Panamakanaal doorvaren en het bijna boven-
menschelijke van dit werk aangevoeld. Hij
heeft de zon zien opkomen in Golden Gate bij
binnenkomst te San Francisco en door het
zand gebaggerd in het regenlooze Iquique in
Chili, waar de Chili-salpeter wordt geladen en
waar de mensch vervuild is door gebrek aan
zoet water. Op de Kaap Verdische eilanden
heeft hij plotseling een intens heimwee gevoeld
naar het uitzicht vanaf de Arnhemsche heuve
len over de Betuwe, maar inplaats van naar
huis te gaan en het te kunnen aanschouwen,
voeren ze rond de Kaap naar Durban, waar
hij het heeft zien lichten in alle richtingen tege
lijk: boven de heuvelen van Natal en boven de
kim van den Indischen Ooceaan. In de Roode
Zee hebben ze den wind doodgevaren, zoodat de
roergangers flauw vielen gedurende hun roer-
torn, terwijl ed tegenleggers genoten van de
bries. In Calcutta heeft hij een autocht ge
maakt door de dichtbevolkte inlandsche wjj-
ken. Hij heeft er de lijkverbranding gezien en
de heele bevolking heeft achter de langzaam
rijdende auto aangehuppeld en om een fooi
verzocht. Hij heeft genoten van het klassieke,
levende beeld der gracieuze, heupwiegende,
Engelsch-Indische vrouw, haar kruik op het
hoofd dragend, gesteund door de sierlijk gebo
gen arm. Hij heeft op zijn kousen de duizenden
Boeddhabeelden der Shwe-Dagon Pagode in
Rangoon bezocht en haar gouden koepel in de
zon zien schitteren. Hij heeft de mystieke
sfeer van het verre Oosten aangevoeld, maar
ook geconstateerd, dat het in Holland zinde-
lrjker en kleinburgerlijker is. Het laatste voor
al drong goed tot hem door toen hq, nadat zijn.
vaartijd van een jaar vol was, weer in Am
sterdam studeerde voor zijn derde rang, die hij
tamelijk vlot wist te behalen.
(Wordt vervolgd
