rafititiM EN DE Bommenwerper verongelukt De luchtbescherming van Noord-Holland Het drama te Koedijk Radioprogramma jPlohm. op ^ee iloAm, aan uud DOOR EDGAR RICE feURROUGHS 132. De gebeurtenissen volgden elkaar nu snel op. Tarzan en zyn horde drongen in het paleis binnen en bevrijdden Helen en Marga, juist voordat de soldaat de kerker had bereikt! Daarna kwamen de strijdmachten van Herat, die de Athairianen verslagen hadden, in triomf de stad binnen en boden hun galeien aan om Tarzan en zijn vrienden huiswaarts te roeien. Allen prezen den sterken Tarzan, aan wien zy zoveel te danken hadden. Ook Magra wil de hem bedanken, maar Tarzan deed alsof hij haar niet bemerkte. Opeens werd de mensen groep opgeschrikt, doordat twee soldaten Atan Thome tussen zich in hadden, die ze als een krankzinnige ronddolend, in de wildernis hadden opgepakt. Thome hield nog steeds de cassette styf tegen zich aangedrukt. „Ik heb Lal Taask er voor gedood," raasde hij, „ik heb „Den Vader der Diamanten". Herat schudde meewarig het hoofd. „Er kunnen er geen twee zijn," antwoordde hij. Hij nam de cassette uit de handen van Thome en opende hem, waarna hij er een stuk steenkool uit haalde. Gebroken zakte Thome in elkaar. Een oogenblik later was hy overleden. „Voor dit Morgen beginnen wij met een nieuw ver volg van het Tarzan-verhaal:' „TARZAN EN DE OLIFANTSMANNEN". De geheimzinnige diamant brengt den aap-man terug naar de Goudstad, waar hij -laags raakt met de Leeuw-mannen en ris Olifantsmannen... De avonturen die de zoon van het oerwoud nu tegemoet gaat, zijn wederom adembenemend gewone stuk steenkool hebben wy nu al deze moeite gehad en zyn zovele mensen in de strijd gebleven", zei Brian. „En de ironie van het hele geval is, dat dit stuk steenkool in werkelijkheid „De Vader der Diamanten" is." „Ja, mensen zijn vreemde beesten" antwoordde Tarzan van de Apen. EINDE. Onze Oost Luitenant-vlieger gedood TWEE GEWONDEN. Bij een landingsmanoeuvre, welke werd uitgevoerd na een escadrille oefening, is de Glenn Martinbom menwerper 528 neergestort en geheel vernield. De bestuurder, luitenant-vlieger P. A. van Mourik, werd gedood, een inheemsche helper is ern&tig, doch niet levensgevaarlijk gewond; een derde inzittende, brigadier-leerling vlieger W. J. Broeker, werd licht gewond. Het ongeluk geschiedde bij Pon dok Bamboe,! nabij het landings station Tjililitan. Landingswielen reeds uit. Naar aanleiding van een onderhoud dat een vertegenwoordiger van Aneta met den gewonden inzittende van het verongelukte Glenn Martin-vliegtuig had, kunnen wij nog het volgende melden: De tocht was aangevangen me' een ge- mtarnenlijke escadrille-oefening waaraan de verongelukte Glenn-Martin en een ander Glenn Martin-vliegtuig bestuurd door luite nant Wolf, deelnamen. Beide vliegtuigen cirkelden boven Priolc en keerden na een half uur terug. Ieder der vliegiuigen had 16C0 liter benzine in. in beid.e middentanks.' De bestuurder, luitenant van Mourik, had reeds Tjililitan in het zicht en de landings wielen en remklappeD waren reeds uit. De snelheid was nog geen 150 km. "er uur op dat moment deze snel heid begon echter plotseling te sterk terug te loopen en vermoedelijk vertoonde de rechtermotor teekenen van weigering. Hiervan was de heer Broeker, de gewonde brigadier-lecrling-vlieger, niet geheel zeker. De hoogte bedroeg aanvankelijk toen niet meer dan 100 meter. Het toestel trok geheel en al scheef en do heer Broeker deed de parachute om, daar hi] begreep dat er niets anders overbleef om zich te redden. Van een parachute-sprong was echter op zulk een geringe hoogte geen sprake. „Wat er toen verder gebeurd is, weet ik niet meer", zeide de heer Broeker. Linkervleugel raakl boomtop. Terwijl de Glenn Martin scheef trok, had het vliegtuig met den linkervleugel een boomtop geraakt, waarna het doorzakte en de vleugel den grond raakte. Het toestel draaide een kwait slag door en had toen nog altijd een vaart van ongeveer 50 K.M. Hierdoor werden eerst de bestuurder met parachute en zitplaats door den mica kap heen uit het toestel geslingerd Hij bleef buiten kennis liggen en overleed spoedig daarna. Toen brigadier Broeker bij bezinning kwam, merkte hij zelf niet dat hij een hoofdwond had, doch hij zat in het ver nielde vliegtuig nog altijd op zijn plaats, nl. op die van den tweeden bestuurder, vanwaar hij zijn luitenant in de sawah zag liggen. De heer Broeker kroop uit liet toestel en trachtte zijn chef te helpen. Hulp mocht echter niet meer haten. Luitenant van Mourik was geheel buiten kennis en heeft voor zijn overlijden geen woord meer ge uit. Of de oorzaak het afslaan of een minder goede werking van een tier beide motoren is geweest, is nog niet opgehelderd. BESPREKINGEN MET 35 GEMEENTEN. EERSTE MATERIEELE UITRUSTING BINNEN 14 DAGEN GEREED. Evenals in andere provincies zijn op ini tiatief van den minister van Binnenland- sche Zaken, ook in Noord-Holland bespre kingen gehouden met de burgemeesters van verschillende gemeenten, bijgestaan door de hoofden van den gemeentelijken luchtbeschermingsdienst en den gemeente geneesheer, over de materioele uitrusting hunner gemeenten met het oog op de be scherming van de burgerbevolking tegen luchtaanvallen. Op 8 Maart werden besprekingen gevoerd in het Zuid Westelijk deel der provincie tot en met Castricum en Uitgeest in het Noorden. Den vol genden dag werd de uitrusting van het Noordelijk deel van de provincie besproken met inbegrip van de ge meenten Zijpe, St. Maarten, Haren karspel, Oude- en Nieuwe Niedorp en Winkel in het Zuiden. Vijf en dertig gemeenten zijn thans reeds in Noord Holland een voorwerp van zorg geweest. Verwacht mag worden, dat de ma- terieele voorziening noodig geacht voor de eerste uitrusting, binnen veertien dagen gereed zal zijn. Bij deze besprekingen werd ernstige aan dacht gegeven aan het vraagstuk der inter communale samenwerking. OFFICIER VAN JUSTITIE IN HOOGER BEROEP. Naar wij vernemen heeft de offi cier van Justitie bij de rechtbank te Alkmaar hooger beroep aangetee- ken tegen het vonnis van die recht bank, waarbij de 30-jarige arbeider B. uit Bergen, tegen wien de offi cier van Justitie wegens poging tot moord op zijn vrouw en zijn drie kinderen levenslange gevangenis straf had geëisebt, is vrijgesproken. Schipper benadeelt reederij Door het Amsterdamsche hof veroordeeld. Het gerechtshof te Amsterdam veroordeel de gisteren een schipper, die vroeger in dienst was van de reederij Bergmann, tot een gevangenisstraf van een jaar en drie maanden, met aftrek van de voorloopige hechtenis. De man had door een drukker te Amster dam groote hoeveelheden abonnementen en knipkaarten na laten maken. Hij had deze valsche kaartjes via and.ere leden van het personeel, conducteurs en schippers, aan 't publiek, dat- van de „heen en wecr'-bootjes gebruik maakt, verkocht. De opbrengst had den zij ten eigen bate aangewend en op deze wijze is de reederij voor belangrijke be dragen benadeeld. Ook de drukker en an dere leden van het personeel zijn tot ernsti ge straffen veroordeeld. De rechtbank had den schipper tot ander half jaar gevangenisstraf veroordeeld en de procureur-generaal had bevestiging van het vonnis gevorderd. Abnormaal veel centen Hotelier ruikt lont. De rijke gast bleek een inbreker. Op 1 September van het vorig jaar heeft de 19-jarige boerenknecht G. V. in de wo ning van den heer op 't L. te Bodegraven ingebroken. Hij kon ongestoord te werk gaan, daar de hccle familie naar het vuur werk was gaan kijken. Toen zij terugkwa men, zag de heer des huizes, dat een onge- noode gast zich door middel van het open breken van een luikje toegang had verschaft tot de woning, waaruit ontvreemd werden een geldtrommeltjc inhoudende een spaar bankhoekje en verzekeringspolis, voorts oen spaarpotje met geld, een jampotje met geld en een portemonnaie. De boerenknecht werd later gesnapt, toen hij in een hotel zijn rekening met een groot aantal centen betaal de, hetgeen den hotelier verdacht voorkwam. Gisteren moest hij zich voor de Haagsche rechtbank verantwoorden. Hij had weinig tot zijn verdediging te zeggen, bekende vol mondig en hoorde een jaar gevangenisstraf tegen zich eischen. Er was een voorlichtingsrapport over hem uitgebracht, dat hem volkomen toereke ningsvatbaar verklaarde, doch hem schet ste als een onverschillig iemand, die geen berouw over zijn daden heeft. Uitspraak 13 April. Directeur arbeidsbeurs veroordeeld De knoeierijen te Beverwijk. De Haarlemsche rechtbank heeft gisteren den 27-jarigen V. P. B., vroeger directeur van de gemeentelijke arbeidsbeurs te Bever wijk, veroordeeld tot één jaar gevangenis straf, waarvan vier maanden voorwaarde lijk, met een proeftijd van drie jaar. B. was op 11 November j.1. gearresteerd, nadat bij controle een kastekort van onge veer 800 gulden was geconstateerd. De verduisterde gelden had hij verbras], liet O.M. had een jaar gevangenisstraf ge- eisclit, waarvan drie maanden voorwaarde lijk. Wraak op den buisbaas „In dank voor hulp voor mij en mijn gezin." In de Vreeswijkstraat en de Rhenenstraat te Den Haag heeft zich gisternacht een ernstig geval van zaakbeschadiging voorge daan. Negen perccelen, meest leegstaanden woningen, werden met carbolineum be smeurd en tal van ruiten werden met een schroevendraaier vernield Vele stecnen van muren en portieken werden door het scher pe goedje danig aangetast, zoodat de schade niet gering is. Op den muur van een der perceelen stond geschreven: „In dank voor hulp voor mij en mijn gezin". Men heeft dus waarschijnlijk met een wraakneming tegen den. huiseigenaar te doen. De vermoedelijke dader is bekend. Tot heil van den werklooze Woensdag heeft ten depaVtemente van So ciale Zaken de installatievergadering plaats gehad, onder voorzitterschap van den mi nister van Sociale Zaken, prof. Mr. C. P. M. Bomme, van het Landelijk Comité voor geestelijke en lichamelijke ontwikkeling van werkloozen, kort genaamd het Segoba- werk. Reeds verschillende menschen hebben zich bereid verklaard om medewerking aan het Segobawerk te verleenen; tooneclgezel- schappen, zangers, personen, die zich bezig houden met lichamelijke ontwikkeling enz. ZATERDAG 1 APRIL 1939. Hilversum I, 1875 en 301,5 m. 8.009.15 Gramofoonmuziek. (Om 8.15 Ber.) 11.30 Godsdienstig halfuurtje. 12.00 Berichten. 12.15 De KRO-Melodisten en solist. 1.00 Gramofoonmuziek. I.20 Vervolg concert. 2.00 Voor de rijpere jeugd. 2.30 Gramofoonmuziek. 2.35 Causerie „De Paaschei-actie voor het zwakke kind". 2.45 Kinderuurtje. 4.00 Gramofoonmuziek. 4.05 Rede ter gelegenheid van het 10-jarig bestaan van de HIRO. 4.20 Gramofoonmuziek. 4.25 Causerie. „Vermaak en dierenleed". 4,40 Gramofoonmuziek. 4.45 Causerie „Draagt elkanders lasten." 5.00 Gramofoonmuziek. 5.15 Filmpraatje. 5.30 Gramofoonmuziek. 5.45 De KRO-Nachtegaaltjes. 6.20 Journalistiek weekoverzicht. 6.45 Berichten, gramofoonmuziek. 7.00 Berichten. 7.15 Medisch-opvoedkundige causerie. 7.35 Actuele aetherflitsen, 8.00 Berichten ANP. Mededeelingen. 8.15 Meditatie met muzikale omlijsting. 8.35 Het KRO-Orkest. 9.00 Voordracht en imitaties. 9.30 Fragmenten operette „Hoffball in Schönbrunn". 9.50 Vervolg concert. 10.00 Voordracht en imitaties. 10.30 Berichten ANP. II.00 Religieuze declamatie met muzikale 11.3012.00 Gramofoonmuziek. Hilversum II, 415,5 m. 8.00 Gramofoonmuziek. (Om 8.16 Berichten). 10 00 Morgenwijding. 10.20 Voor Arbeiders in de Continubedrijven. 12.00 Gramofoonmuziek. (Om 12.15 Berichten 1.30 Pianovoordracht. I.50 Causerie „De nieuwe veiligheidswet". 2.40 Zang, piano en gramofoonmuziek. 3.00 Reportage. 3.30 Gramofoonmuziek. 4.00 Het VAR A-Kinderkoor „De Krekeltjes" en gramofoonmuziek. 4.30 Esperanto-uitzending. 5.30 Filmland. 6.00 Orgelspel. 6.28 Berichten. 6.30 Fries programma. 7.10 Politiek radiojournaal. 7.30 Causerie „Het Amerikaansche 1 unst- leven". 8.00 Herhaling SOS-Berichten. 8.03 Berichten ANP. VARA-Varia. 8.20 De Ramblers. 9.00 Puzzle-uitzending. 9.15 „En nu... Oké!" 10.30 Berichten ANP. 10.40 Commuity-singing (Opn.). II.00 VARA-Orkest, m.m.v. soliste. 11.4512.00 Gramofoonmuziek. FEUILLETON. Een zeemansverhaal door* Jaap Moulijn 8. De commandant in de cockpit decreteert, dat het schip aangevlogen zal worden. De koers wordt verlegd en de marconist seint: Hopen plus minus 11 u. 15 over U heen te vliegen. Ook hier dezelfde spanning als aan boord van het schip. Hollanders, die elkaar in hun land met negergezichten voorby zouden loo- Pen, kijken nu vol verwachting naar elkaar uit. Overal op de „Warnsveld" klinkt het: Nog twintig minuten! Op de brug staan de kapitein, de vier, de •tuurlui en een paar machinisten in groepjes |e praten. De ouwe heeft den bootsman laten Komen en hem opgedragen al het werk aan dek te stoppen tot na de ontmoeting met het vliegtuig. De stuurmansleerlingen moeten de Vlaggen op zetten. De civiele dienst hangt in de midscheeps °ver de reeling en de kok is gevorderd tot populair-aero-dynamische beschouwingen. Ie der, die maar even gemist kan worden, is op order van den eersten machinist uit de ma chinekamer naar boven gestuurd. Derde stuurman Noordenbos, de roergan ger, vierde machinist Tjelsma en een olieman zijn tenslotte de enigen, die aan het werk blijven. En op dit oogenblik betreuren de twee beneden het diep, dat ze indertijd maar niet liever den dekdienst verkozen hebben bo ven den machinedienst. Al is het nóg zoo zeker, dat het te vroeg ervoor is, toch spiedt telkens weer dan de een dan de ander over stuurboord naar den noordelijken kim, van waarachter de Douglas zal moeten opduiken. Behalve verweg de schoorsteen en de masten van een kleine Engelsche tramp, een meelegger, die door de „Warnsveld" voorby wordt geloopen, valt er echter niets te ontdekken dan het gladde vlak van de zee met de staalblauwe hemel boog erboven. In de marconihut converseert Tom intus- schen druk met de nog onzichtbare Koetilang. Verschillende namen zijn al uitgewisseld. Holthuis heeft een vriend, die bij de Atlanti sche Lloyd tweede sturman is en waarmede Tom toevallig gevaren heeft. Tom belooft de groeten te zullen doen by gelegenheid, al maakt Holthuis een zeer goede kans zyn vriend eerder te ontmoeten dan hij, maar daar wordt minder op gelet. De beide gezag voerders wisselen eenige draad- en zinlooze beleefdheden, die echter goed gemeend zyn, wat niet van è.lle beleefdheden kan worden gezegd. En natuurlijk vraagt de „Warnsveld" naar het kersversche. per Koetilang aangevoerde nieuws uit Holland. De vaderlandsche ge schiedenis van de laatste dagen meldt weinig belangrijks, doch de vliegtuigbemanning de monstreert een schandelijk gemis aan belang stelling, doot de Tweede Kamer-verslagen, met vragen aan minsters en al, kalm te ne- geeren. Tenslotte blykt al het kersversche hierop neer te komen, dat er nog steeds geen versche kadetjes aan het ontbijt worden ge nuttigd, dat een boem-en-blaasgezelschap, ook wel harmoniecorps genaamd, een gouden echtpaar in Neerlangbroek heeft betoeterd, wat door de radio is uitgezonden; en dat het schatkistdeksel nog veel te gemakkelyk open gaat en de begrooting dus heelemaal niet sluit. Natuurlyk is er ook weer een juffrouw tegen een boom gereden, welke proef al zoo vaak bewezen heeft, dat dit voor den boom lang niet zoo erg is als voor de juffrouw. Al deze narighe.d ten spijt, blyft de „Warns veld" met bewonderenswaardig flegma door varen, slaat er werkelijk geen graad uit haar koers. Kinderen kunnen soms geanimeerd met elkaar zitten spelen, zoo echt héélemaal erin! Dan is er geen kou aan de lucht, alles ademt pais en vreê. Dit duurt soms wel heele mid dagen. Maar er zijn ook momenten, dat de ware stemming niet wil komen, dat geen enkel spel wil boeien, dat er een nukkige, zwaar niet ruziekansen geladen sfeer in de kinderkamer hangt. Iloeveal tact en pacda- gogisch beleid worden dan niet vereischt om het ergste te voorkomen en de gang er weer in te brengen. De taak van ouders, van moe ders vooral, is zwaar! Op de Indië-rouce van de K.L.M. fungeert de vliegtuigcommandant zoo ongeveer als moeder. Behalve dat hij met behulp der drie anderen zijn machine naar Bandoeng en later naar Holland terug brengt, moet hij voor de stemming onder de passagiers waken, waar bij natuurlijk de tweede piloot, marconist en mecano hem tot steun kunnen zijn. Evenals kinderen naar hun nieuw stuk speelgoed grijpen, zoo grypen de passagiers naar iedere nieuwe vliegdag: carpe diem! Vol interesse bestudeeren ze het traject en ne men ze zich voor niets aan hun aandacht te laten ontsnappen. Maar zooals op elke lange reis, komen ook hier moment v. inzinking roet in het eten strooien. Een half uur slecht zicht bijvoorbeeld kan al fataal zijn. Aan vankelijk weet de mecano nog weieens op het psychologische moment in te grijpen met koffie of thee, maar het moet niet te lang duren voor er iets te kijken of een landing in uitzicht wordt gesteld, of er dreigt gevaar voor herrie; precies als in de kinderkamer! Er zijn piloten, van wie met eere verhaald wordt, hoe ze door gebruik te maken van de meest fantastische bedenksels, hun kinder kamercabine zoet wisten te houden. Het is zeer verklaarbaar: kinderen hóuden van sprookjesl De marconist Holthuis bewees zyn com mandant met de aankondiging, dat er Hol- landsche schepen te hooren waren, een groote dienst. Want ook aan boord van de Koetilang begonnen zich juist symptomen van inzin king voor te doen. Bij liet overvliegen van groote stukken water bestaat er weinig kans op belevenissen, waardooi de belangstelling der passagiers al spoedig dreigt uit te gaan naar futiliteiten. Zoo begon zich hier, op duizend meter boven de Middellandsche Zee, een verschil van meening te ontwikkelen over de temperatuur, een uiterst teer onderwerp, De eerste hatelijkheid, een waarheidlievend betoog in, -elegramstyl over visschenbloed, was van heethoofdige zijde reeds gelanceerd, toen de uit de lucht gegrepen Boodschap van Holthuis alle meeningsverschillen en hatelijk heden de cabineramen uitjoeg. En nu. een klein haf uur later, vormt de Koetilang met al zijn onderdeelen en inhoud een vliegend .geheel van bijna roerende eensgezindheid. De gezagvoerder hoopt op deze ontmoeting eenige uren te kunnen teren; met wat overleg haalt hij er misschien Cairo zelfs wel mee. Beide piloten zitten in de cokpit, de me cano staat achter hen. Alle drie spieden ze de kim af om de kleine, varende Hollandsche kolonie maar het eerst te ontdekken. Want de „Warnsveld" zal volgens berekening nu zeer spoedig in zicht moeten komen. Holt huis zit nog geregeld met het schip te wer ken. Achter hen in de cabine drukken de passa giers hun neuzen plat tegen de ruiten. DëAr! roept de mecano dan: iets aan bakboord. Ja, inderdaad: een schip: heel klein en nietig op de groote vlakte. Maar dit blijkt even later het Engelsche bootje te zijn, dat ook op de „Warnsveld" in zicht is. Déiar gaat-ie! schreeuwt de tweede piloot dan en wijst recht vooruit. Werkelijk, weer een schip! Maar ze weten dat de „Warnsveld" een groote vrachtboot moet zyn en dit is ook al zoo'n miniatuurtje. 'k Geloof het nóg niet! zegt de eerste piloot. Maar nu zien ze toch, dat het een schip is met drie masten en een korte dikke schoorsteen. Ja, het is het type van de At lantische Lloyd-booten. En dan ontdekken ze een rood-wit-blauw snippertje boven de achtersteven. 't Is 'em tóch! corrigeert de com mandant zijn vorige uitroep. En meteen drukt hy het levier van zich af, waardoor de Koetilang haar neus naar beneden steekt. Dadelyk is alles in beweging. De mecano vertelt het in de cabine. De passagiers komen om de beurt in de cockpit om een blik te slaan op dat Hollandsche scheepje daar be neden, dat toch eigenlijk in den grond niets bijzonders is. Dar gaan ze weer op hun plaats zitten en wachten, ieder voor zyn ruit, op de dingen die komen zullen. Intusschen grypt Holthuis de sleutel en seint. Ziet U recht vooruit, kom naar buiten, vliegen binnen vyf minuten over U heen, noteert Tom op zyn blocnote. Hij geeft het begrepen-teeken terug, trekt zich de kop telefoon van het hoofd, loopt haastig zijn hut uit en brengt de kapitein het laatste nieuws, dat zich weer binnen de halve minuut over het heele schip verspreidt. Ook hier volgt nu het intense turen in één richting, maar met nog veel meer oogen op de brug met behulp van kykers. Gezien de kleinere omvang van het vliegtuig in verge lijking met het schip, duurt het nog eenige spannende oogenblikken, voor Jan Noorden bos door zijn prismakijker het stipje boven de kim ontdekt. Nog even... dé.£r wyst een der matrozen deze stip, nu met het bloote oog zichtbaar, aan zijn kameraden. Daar komt-ie, de Indië-kist! zegt de bootsman en dan is het, heel even maar, stil. Zelfs de kok zwijgt. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1939 | | pagina 7