EM PI
Radioprogramma
vaart uit
DOOR
EDGAR RICE
BURROUGHS
Twee dagen achtereen trok Tarzan Noord
waarts. Doch htJ vond geen spoor van de ge-
zochten. Hfc" at en dronk, sliep en vervolgde
daarna onvermoeid zijn weg. Terwijl hij door
een streek liep, dicht begroeid met bamboe,
hoorde hy een geluid, dat hem stil deed staan
en luisteren. Het geluid herhaalde zich het
zwaKke getrompetter van een olifant, die in
nood verkeerde. De aapman keerde terug en
liep voorzichtig door het dichte bamboe. Weer
klonk de zielige kreet om hulp van den oli
fant; daarna het akelige gelach -an hyena's.
Eindelijk was Tarzan ver genoeg tussen het
bamboe gedrongen om te hunnen zien wat er
anade hand was. Hy zag de bovenkant van
de rug van een olifant. Het ongelukkige dier
was in een val terecht gekomen. Vlak bij
hem stonden een paar hyena's, terwijl een
grote gier over hem heen vloog. Door deze
tekenen wist Tarzan, dat het einde van het
grote dier nabij was. Hij kwam uit het bam
boe op een kleine open ruimte, die de ma
kers van de kuil gehakt hadden. Onmiddel-
lijk vestigden de hyena's hun aandacht op
het naderende wezen en keken het dreigend
aan.
DOOR EEN VRIEND VAN DE GESTAPO
Stad Hardenberg, de kleine Oost Overijs-
selsche gemeente, is dezer dagen opge
schrikt door een vreemd gerucht, waarbij
de Nederlandsch Hervormde predikant van
de plaats, ds. G. L. Bouman in het middel
punt stond. Het klonk allemaal erg sensa
tioneel en daarom zijn wij, aldus de N.R.Crt.
dezer dagen naar Stad Hardenberg ge
trokken om er van ds. Bouman persoon
lijk de ware toedracht van de zaak te ver
nemen.
Tot goed begrip van de situatie vertelde
ds. Bouman ons eerst, dat zijn kerkelijke
gemeente zich ook uitstrekt op het Duit-
sche gebied. Er wonen daar heel wat Ne
derlanders en Duitsche onderdanen met
echte Overijsselsche namen, als Stegink,
ïemhoff en Kampherbeek, om maar enke
le te noemen, en er zijn zelfs mcnschen on
der, die niet eens weten, of ze Nederlander
of Duitscher zijn. Dat bleek b.v. in den
wereldoorlog, toen een lid van de Stad Har-
denberger kerkelijke gemeente vier jaar
achtereen aan liet Westelijke front stond
met het Duitsche leger en bij thuiskomst
ervoer, dat het heelemaal niet noodig ge
weest was. Hij was namelijk geboren Ne
derlander!
Al deze menschcn komen des Zondags bij
den predikant ter kerke en hij zelf bezoekt
hen geregeld, terwijl er bovendien een door
de" gemeente van Stad Hardenberg bezol
digde godsdienstonderwijzer werkzaam is.
DS. BOUMAN BIDT VOOR DS. NIE-
MöLLER.
Het spreekt vanzelf, aldus ds. Bouman,
dat ik in mijn prediking nimmer dingen
zeg, die nadeeiig kunnen zijn voor ons land.
Maar voor de werkelijkheid mijn oogen
sluiten kan ik toch ook niet. Ik spreek b.v.
over de Duitsche predikanten in gevangen
schap en bidt geregeld voor ds. Niemöller.
Dat zal ik ook blijven doen.
Deze uitingen schijnen de Duitsche autori
teiten evenwel minder geschikt te vinden
voor de Duitsche onderdanen en zij heb
ben dan ook ter controle van den predi
kant een Nederlandsclien staatsburger, lid
van de kerk en wonende te Radewijk, ver
zocht, een oogje in het zeil te houden tij
dens de kerkdiensten en hen geregeld van
wat in de preek is gezegd op de hoogte te
houden.
Ds. Bouman kon dal zoo positief
zeggen, omdat hij onlangs de waar
schuwing kreeg, zich ten opzichte
van dat en dat gemeentelid eenigs-
zins in acht te nemen, daar deze
contact onderhield met de Duitsche
Gestapo.
Dezer dagen brak er brand uit in een boer
derij te Venebrugge, op Duitsch gebied. De
bewoners van deze boerderij behooren tot
de .Stad Harrlenbergsche gemeente en ds.
Bouman bezocht deze mcnschen dus gere
geld. Zij hadden bovendien een zoon, die
juist eenige dagen te voren door de Duit
sche autoriteiten was opgeroepen om zijn
dienstplicht te vervullen.
Deze jongen nu werd door de politie ge
arresteerd, verdacht van brandstichting.
De zaak werd door de justitie te Hannover
onderzocht en men schijnt bij dat onder
zoek tot merkwaardige conclusies gekomen
te zijn.
DE PREDIKANT VERDACHT.
Toen ds. Bouman dezer dagen na een
korte afwezigheid in Stad Hardenberg te
rugkeerde, vernam hij daar van den op
perwachtmeester der marechaussee, dat er
van de zijde der Gestapo een verzoek was
ontvangen om te Itterbeck, op Duitsch ge
bied ,te komen, ten einde daar in verband
met den brand te Venebrugge te worden
gehoord.
Men was in Duitschland n.1. van
meening, dat ds. Bouman den jeug
digen verdachte tot zijn daad had
aangespoord. Hij zou daardoor ui
ting hebben willen geven aan zijn
gevoelens jegens het Duitsche Rijk
en bovendien den jongen hebben toe
gezegd, dat hij hem behulpzaam
zou zijn bij het komen in Neder
land, om den dienst in het Duitsche
leger te ontgaan.
U begrijpt, aldus de predikant, dat ik
paf stond. Ik begrijp nog niet waar men
den onzin vandaan heeft gehaald, maar
niettemin meende ik mij aan een onderhoud
als gevraagd niet te mogen onttrekken. Het
belang van mijn Duitsche gemeenteleden
bracht dat mee en ik had bovendien niets
te vreezen. In gezelschap van den opper
wachtmeester is ds. Bouman dus naar het
café Roolfs te Itterbeck getogen en daar
heeft het onderhoud met de Geheime
Staatspolitie in alle gemoedelijkheid plaats
gehad. Ds. Bouman is in staat geweest
de lieeren van het dwaze der beschuldiging
te overtuigen en hij is niet alleen heel
huids weer thuisgekomen, doch zag hoven-
dien zijn fiets-pas, die het hem mogelijk
maakt zijn gemeenteleden in Duitschland
ongehinderd te bezoeken voor een half jaar
verlengd.
ONAANGENAME ONTDEKKING.
Er was echter een onaangename
kant voor den predikant persoon
lijk aan het verhoor en wel deze,
dat de Duitsche gerechtsdienaren
volkomen op de hoogte waren van
het door ds. Bouman op den kansel
gesprokene.
In het bijzonder was ter sprake gekomen
de preek van Goede Vrijdagavond, waarin
de dominee de verovering van Albanië op
dien dag door Italië, de overweldiging van
een Mohammedaansch, door een Christelijk
volk, zooals hij het uitdrukte, scherp af
keurde. Die preek ontmoette nog al bezwa
ren bij de Duitsche heeren.
De gebeurtenissen, zoo zeide ds. Bouman
ons verder, hebben in Duitschland bij de
menschen een zekere schrik teweeg ge
bracht. Men is er den laatsten tijd minder
vrij geworden tegenover onzen godsdienst
onderwijzer en bovendien bevreesd voor het
ontvangen van kerkelijke bladen uit Neder
land. Ik heb de menschen aangespoord zich
zelf te blijven, maar ik kan me hun hou
ding wel eenigszins voorstellen.
Het spreekt natuurlijk vanzelf, zoo be
sloot hij, dat ik mijzelf geen beperkingen op
leg. Dat behoeft ook niet.
Amsterdammer beroofd
Juffrouw ingesloten.
Gisterochtend heeft een Amsterdammer
bij de politie aangifte gedaan van het feit,
dat een jufffrouw uit de Hemonystraat, bij
wie hij op bezoek was geweest, hem van
zijn geld zou hebben beroofd. Hij had' haar
verschillende malen, naar hij meende,
briefjes van tien gulden gegeven om wijn
en versnaperingen te halen. Bij het nazien
van zijn portefeuille bleek hem echter, dat
hij grooter geld had meegegeven. De juf
frouw weigerde echter hem het wisselgeld
terug te geven, omdat zij het van hem ge
kregen had.
Bij huiszoeking vond de politie echter
een bankbiljet van honderd gulden.
De vrouw is op het bureau ingesloten.
Gerucht op het portaal...
Fietsendief op heeterdaad betrapt.
Dinsdagavond hoorde een bewoner van
de bovenverdieping van een huis in de
Davisstraat te Amsterdam gerucht op het
trapportaal. Hij ging eens kijken en zag
een man bezig zijn daar gestalde fiets te
demonteeren. Bij zijn komst ging de man
haastig op de vlucht, op den voet gevolgd
door denactieven bewoner die hem op
straat aan een agent aanwees.
De man werd op het politiebureau ingeslo
ten.
Smokkelkapitein
veroordeeld
Vijfduizend liter spiritus in het
geding.
Wegens het smokkelen van 5000 liter spiri
tus en poging daartoe is de 45-jarige schip
per H. S. door de Middelburgsche recht
bank veroordeeld tot twee maal twee maan
den gevangenisstraf. In den nacht van 14
op 15 Juni 1934 is hij met zijn motorboot
„Hercules" van Kadzand uit naar het buiten
de territoriale wateren liggende motorschip
,.,Willy" gevaren, vanwaar men 5000 liter
spiritus clandestien overbracht naar de
Nederlandsche kust.
Den volgenden dag heeft men opnieuw
getracht spiritus over te brengen, doch
daar er gesurveilleerd werd, mislukte de
toeleg.
De „Hercules" werd verbeurd verklaard.
De advocaat-generaal bij het Haagsche ge
rechtshof heeft in hooger beroep verhoo
ging van de straf tot zes maanden gevor
derd.
Het Hof legden den schipper gisteren een
gevangenisstraf van vier maanden op.
ER WORDT WEER MEIBIER
GEBROUWEN.
Een oude traditie wordt deze maand door
de Nederlandsche Brouwerijen weer in eere
hersteld. Er wordt weer Meibier gebrou
wen. Vanaf heden is deze typische seizoen
drank weer alom verkrijgbaar. Het plan is
ieder jaar in Mei dit brouwsel op de markt
te brengen.
Nieuw Britsch slagschip
in zijn element
Een der snelste der wereld.
De Princess-Royal heeft gisterochtend een
der snelste en sterkste slagschepen ter we
reld, de „Prince of Wales" van stapel doen
loopen.
Het schip meet 35.000 ton, de voornaam
ste bewapening bestaat uit tien kanonnen
van 14 duim, opgesteld in drie torens. Ver
der 16 stukken van 5duim in acht to
rens en veel kleiner geschut. De snelheid
en het vermogen van het schip worden
nog geheim gehouden, doch de snelheid
moet aanmerkelijk grooter zijn dan de 23
knoopen van de „Nelson". Veel aandacht is
ook geschonken aan de verdediging togen
aanvallen uit de lucht en tegen mijnen.
De bemanning bestaat uit 1500 officieren,
onderofficieren en minderen. Het schip is
ingericht om op te treden als vlaggeschip.
Goebbels verbiedt
prentbriefkaart
Hitier en Cliamberlain naast el
kaar.
Op bevel van dr. Goebbels den Duitschen
minister van propaganda, is een prentbrief
kaart verboden, welke Hitier en Cliamber
lain afbeeldt, staande naast elkaar voor een
hotel in had Godesbcrg. Het verbod, dat in
het staatsblad verschijnt, is uitgevaardigd
krachtens de wet van Mici 1933 voor de be
scherming der nationale symbolen. Het ver
bod schijnt geen enkele politieke beteekenis
te hebben. De kaart is blijkbaar door een
fotograaf te badGodesberg in omloop ge
bracht als reclame voor een plaatselijk ho
tel.
Joegoslavië koopt
Skoda-kanonnen
Groote orders.
Duitschland heeft groote orders van de
Joegoslavische regeering verkregen voor le-
geruitrusting door de onderteekening van
een contract voor een tienjarig credietplan
van 25 millioen pond sterling, verneemt de
Daily Telegraph. Van dit bedrag zal twee
derde besteed worden aan kanonnen en an
der oorlogsmateriaal van de Skodafabrieken
in het vroegere Tsjecho-Slowakije.
Duitsche Rijksbank
neemt risico
Ter bevordering van den ex
port.
De Duitsche Rijksbank deelt nieuwe maat
regelen mede ter bevordering van den ex
port 'O.a. wordt de periode voor voorschot
ten op buitenlandsche wissels van ze*
maanden tot 'n jaar verlengd, waardoor (le
Duitsche exporteurs in staat worden gesteld
den huitenlandschen koopers 12 maanden
crediet te geven. Erkend wordt, dat de
maatregel een risico voor de Rijksbank
met zich meebrengt. Een andere maatregel
verlaagt de kosten der crediet transacties
van de Rijksbank ten behoeve van expor
teurs.
VRIJDAG 5 JEEI 1939.
Hilversum I, 1875 en 415,5 m.
Algemeen Programma, verzorgd door de
NCRV.
8.00 Schriftlezing en meditatie.
8.15 Berichten, graanofoonmuziek. (9.309.45
Geluk wenschen
10.30 Morgendienst.
11.00 Gramofoonmuziek.
11.15 Zang, piano en gramofoonmuziek.
12.00 Berichten.
12.15 Gramofoonmuziek.
I.00 Quintolia en gramofoonmuziek.
5.00 Declamatie en gramofoonmuziek.
5.35 Vervolg van 4.00.
6.25 Berichten, hierna tot 6.55 voor tuinliefhèb-
bers.
7.00 Berichten.
7.15 Literair halfuurtje.
7.45 Gramofoonmuziek.
8.00 Berichten ANP, herhaling SOS-Berichten.
8.15 Gramofoonmuziek.
8.30 Kamerorkest „Ars Nova et Antiqua",
strijkkwartet en solist.
9.30 Actueel halfuur.
10.00 Berichten ANP.
10.05 Causerie „Gezins- en huwelijksmoeilijk
heden"
10.35 Orgelconcert.
II.15 Gramofoonmuziek.
Ca. 11.50—12.00 Schriftlezing.
Hilversum II, 301,5 m.
8.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA. 12.00
AVRO. 4.00 VARA. 7.30 VPRO. 9.00 VARA,
1.40 VPRO. 11.00—12.00 AVRO.
8.00 Gramofoonmuziek (Ca. 8.16 Berichten).
10.00 Morgenwijding.
10.20 Zang, piano en gramofoonmuziek.
10.50 Gramofoonmuziek.
11.00 Declamatie.
11.20 VARA-orkest.
12.00 Gramofoonmuziek.
12.25 Berichten.
12.30 AVRO-Amusementsorkest.
1.15 Zang.
I.30 AVRO-Puszta-orkest.
2.00 Voor tuinliefhebbers.
2.30 Het Lyra-trio.
3.15 Disco-Varièté
4.00 Gramofoonmuziek.
4.30 Viool en piano.
5.00 Voor de kinderen.
5.30 Orgel en zang.
6.00 De Ramblers.
6.30 Maandelijks overzicht van beeldende kun
sten.
6.507.00 Filmmuziek.
7.05 VARA-Kalender.
7.08 Cyclus „Reizen en trekken".
7.23 Berichten ANP.
7.30 Berichten.
7.35 Cursus „De Beginselverklaring van de
Centrale Commissie voor het Vrijzinnig
Protestantisme".
8.00 Fluit, piano en hobo.
8.30 Causerie: „Vrijzinnig Protestanten in
Transsylvanië".
9.00 VARA-orkest.
9.45 Zang met pianobegeleiding.
10.00 Fantasia en soliste (opn.).
10.30 Berichten ANP.
10.40 Avondwijding.
II.00 Orgelspel.
11.30 Jazzmuziek (gr.pl.).
11.5512.00 Gramofoonmuziek.
FEUILLETON.
Ethel M Dell
U hoeft pas te betalen, als het bezorgd
wordt, zei de kruier en keek haar bewon
derend aan. Ik zal zorgen dat alles in
orde komt, juffrouw. U krijgt het vanavond
nog.
Dank u, zei Julie en reikte den kruier
met een vriendelijk lachje een stuiver. Het
valies zal ik zelf wel dragen.
Geef u dat ook maar mee, juffrouw,
zei de verrukte kruier. Ik zal ze aan
elkaar binden. Dan kost het u niets meer.
Het zal alles samen niet meer dan twee
kwartjes worden.
Dank u, zei ze weer en wendde zich
rustig en waardig tot haai- vader. Zoo, dat
is in orde. Zullen we gaan?
Rueben Stark keek haar aan met een
woede, die te sterk was om in woorden uit
gedrukt te worden en na een oogenblik van
gespannen stilte, draaide hij op zijn hielen
rond en stapte voor haar uit naar den uit
gang.
Ze volgde hem, haar veelsoortige pakkage
torsend, maar met een waardigheid, die maar
weinig meisjes van haar leeftijd bezaten.
Ze deed geen poging hem in te halen, maar
haar houding was in het minst niet onder
danig. Er was iets verfynds in haar smal fi
guurtje... een gratie in haar bewegingen...
die haar in een geheel andere klasse schenen
te plaatsen. Ze maakte eenigszins den indruk,
alsof ze van fijn staal was gevormd, terwijl
de man voor haar uit grof ijzer gegoten kon
z\jn. Er was niet de minste gelijkenis tus-
schen hen.
Recht toe recht aan liep kapitein Stark
door tot by „De Kroon en Scepter". Daar
liep hij bijna tegen de deur aan, en verdween
in de kroeg.
Het meisje stond met een schok stil.
Sjouwerlui liepen af en aan. Een paar ble
ven haar aan staan kijken, omdat ze blijk
baar niet wist wat te doen, maar niemand
waagde het haar aan te spreken.
Er woei een frissche, zilte wind vanaf de
kade en na eenige oogenblikken geaarzeld te
hebben, wendde ze zich daarheen en begon
langzaam den weg te zoeken tusschen
kratten en hopen touw en allerhande goede
ren. Het werk liep op zijn eind en hier en
daar stonden groepjes mannen te praten in
hun ruwe zeemanstaal. De zon stond heel
laag aan den hemel en de opkomende mist
hing over de langs de kade gemeerde sche
pen.
Juli keek zoo min naar de mannen als naar
de schepen. Ze liep langzaam door tot aan
het eind van de kade, waar aan den voet van
een ijzeren trap „De Leeuwerik" danste op
de golfjes
Een oude man in een blauwe trui en met
een pijp in zijn mond kwam aangeslenterd.
Ze sprak hem aan.
Kunt u me misschien zeggen, of de boot
van kapitein Stark hier ligt?
De man wees omlaag. Daar heb je'r,
juf. Hy zal zoo meteen wel komen. Zal ik
je erin helpen?
Ze keek naar het donkere water onderaan
de trap en huiverde even. Van deze hoogte
gezien, leek de boot niet meer dan een note-
dop.
De man, een leeglooper die altijd bij de
haven rondscharrelde, keek haar met eenige
belangstelling aan. Hij zag haar oogen dwa
len van „De Leeuwerik" naar een motorboot
van heel wat geruststellender afmetingen,
die er vlak naast gemeerd lag, zoodat bei
den zich van dezelfde trap konden bedienen.
De motor was aangezet en iemand was be
zig verfpotten en andere goederen in het
achterschip te rangschikken.
Hallo! riep de man op de kade.
Help deze dame eens een handje om in de
boot van Stark te komen!
De man in de diepte keek op. Het licht van
de avondzon viel op zijn gezicht... het gezicht
van een viking, blond gebruind door de zon,
met blauwe, scherpe oogen, die in één blik
begrepen wat ze zagen. Zijn hemd was open
aan den hals en zijn borst was bruin...
In orde! riep hy kort en begon aan
den kabel te trekken, waal-mee zijn boot was
vastgelegd, zoodat deze tegen de trap aan
kwam te liggen.
Vooruit maar Juf! bemoedigde de
man op de kade Juli. Hij zal wel voor je
zorgen. Dat is Rolfe Britton. Geef mijn die
pakkies maar zoolang te bewaren.
Hij nam haar bagage van haar over en
Juli begon stap voor stap af te dalen, terwijl
haar vriend op de kade haar geruststellend
toe bleef spreken, alsof ze een kind van zes
jaar was.
Zoo! Zie je wel! Dat gaat best! Wees
maar niet bang hoor! Je bent er zoo! Rolfe,
geef haar een hand en houd haar vast! Nou
juf, stap maar over! Goed zoo! Dat hei je
hem knap geleverd
Julie steunde nog op de hand, die haar aan
boord had geholpen.
Ik moet... in de boot van kapitein Stark
zijn zei ze een beetje ademloos.
Hij glimlachte, waarbij even de glinstering
van zijn witte tanden zichtbaar werd. Wat
is er met den ouden knaap gebeurd Ik dacht
dat hy u af ging halen.
Dat heeft hij ook gedaan. Hij komt zoo,
zei ze een beetje verlegen. O, mijn pak
ken! Dank u vriendelijk! toen haar vriend op
de kade het alles in de boot liet vallen.
Nu moet ik heusch gaan...
Dat komt wel in orde, zei Rolfe luchtig.
Ik zal u overzetten. Hij komt ons wel na.
Dan hoeft u meteen uw bagage niet meer
over te brengen. Ik sta toch op het punt te
vertrekken.
Dit was klaarblijkelijk waar, dat de boot,
waarin ze zich nu bevond, er heel wat be
trouwbaarder en comfortabeler uitzag dan de
kleine „Leeuwerik" en Julie verzette zich niet
langer, maar ging in het achterschip zitten
en wachtte af, wat komen zou.
Ze hoefde niet lang te wachten. In enkele
seconden had Rolfe zijn boot losgemaakt en
stapte hij naar voren om zijn plaats achter
het stuur in te nemen. Hij had haar niet ge
vraagd in de kajuit te gaan en ze bleef op
haar plaatsje in het achterschip zitten, tus
schen de verfpotten en haar eigen bagage.
Maar van haar zitplaats af, kon ze in den
kleinen salon zien en ze ontdekte, dat je er
werkelijk in wonen kon. Er was een kooi
om in te slapen aan de eene zij en kastjes aan
de andere zy.
Ze was zoo geïnteresseerd in haar onmid
dellijke omgeving, dat ze er niet op lette hoe
de strook water, die haar van de kade
scheidde, breeder en breeder werd. De boot
vorderde met vrij groot snelheid en ze genoot
van den frisschen zeewind, die haar tegemoet
woei. Het was een geheel nieuwe belevenis
voor haar en als een minder betrouwbaar
persoon de boot had bestuurd, zou ze mis
schien angstig geweest zijn. Maar zooals het
nu was, leek alles volkomen in orde en als
het zoute schuim haar in het gezicht woei,
gaf haar dat een bevoel van verrukking.
Ze waren misschien twee of drie minuten
onderweg, toen vanaf de kade een soort ge
brul tot hen kwam.
Juli schrikte en keek om met een plotse
ling gevoel van schuld. De man achter het
stuur keek even over zijn schouder en lachte.
De zon was bijna onder nu en de mist kwam
op boven de wijde riviermonding. De kade
ging er reeds bijna geheel in schuil. Maar
toch gelukte het Juli een figuur te onder
scheiden bij de ijzeren trap, waarlangs zij
was afgedaald in de boot van den vreemde
ling. En toen ze zag. dat deze figuur een
vuist tegen haar schudde, behoefde ze niet
meer te twijfelen, wie het was.
Impulsief wierp ze een kushand toe aan
den schipper van „De Leeuwerik" en keerde
hem toen den rug toe.
In de grauwe schaduwen van den vallenden
avond vervolgden ze hun weg; een doodsche
stilte heerschte rondom, die hen scheen
af te snijden van het normale, drukke leven
van alledag. Het was Juli, of ze door onbe
kende zeeën naar een haar onbekende haven
werd gevoerd.
(Wordt vervolgd)
