Nieuw Raadsel
JAN ONDEUGD
VOOR ONZE MEISJES
De moelijke vertaling
Heide jonqeni en meilf&l!
Er waren er weer verscheidene deze week,
die vonden dat het een erg moeilijk raadsel
was. Nu, ik heb het nog eens nagelezen,
maar ik kan het met de klagers niet eens
zijn. Het leek me vrij eenvoudig en als je
er een half uurtje, of desnoods een uur op
moet „zitten"... nu ja, dat moet je voor
een boek of taart tenslotte overhebben.
De meeste brieven gaan nog steeds over
de verhogingen. Nu, dat is ook te begrepen.
Rapporten, overgang, wat kan er belang
rijker voor jullie zijn! Ik heb in de meeste
brieven alleen maar mooie cijfers gelezen.
Dat vind ik fijn. Het bewijst, dat jullie je
best doet en dat is ook het enige middel om
iets te bereiken. Maar dat begrijpen jullie
zelf wel.
En nu de prijs. Het boek is deze week
gewonnen door:
DICK KEURIS, Kolhorn.
die we hartelijk feliciteren.
En nu de briefjes:
Jan Kreyger, Stolpen. Ik neem je voor
stel aan, Jan. Ik krijg van jou een konijn
en zal je wel schrijven wat ik er mee doe.
Ik vind het erg aardig van je dat je me zo'n
langoor toegedacht hebt. Breng het maar
even van de week.
Iefke Rademaker, Wieringerwaard.
Jullie krijgen bjj de school een zwembad.
Dat is een buitenkansje, zeg. Wat zullen
jullie nu van de zomer kostelijk kunnen
ploeteren. Ik zou er haast jaloers van wor
den. Tot volgende week.
Greetje Muntje.werf, Oudesluis. Dat
rapport van jou ziet er keurig uit Greetje.
Daar kun je trots op zijn. Natuurlijk ben je
overgegaan, daar had ik trouwens geen
ogenblik aan getwijfeld. Zo nog een paar
maal! Dag.
Jacob de Goede, Oudesluis. - Zo, zo, heb
ik jou een keer vergeten te beantwoorden
Jacob? Nu, dat spijt me heel erg hoor. Ik
loop dat het maar niet meer gebeurt. De
brief was wel een beetje kort deze week,
maar de andere maal was hij best lang. Ik
begrijp, dat je niet altijd evenveel nieuws
hebt. Tot volgende week.
Jannie Schoori. Ja, Tarzan is op het
ogenblik weer heel spannend. Dat hoor ik
van de week al telkens vertellen. Maar dat hij
Gonfala zal redden, ik denk dat dat best
terecht komt. Zo'n reus als Tarzan staat
voor niets. Jammer dat Holland van de
Zwitsers verloor, hè?
Klaas Borst, Keins. De Engelse koning
en de koningin zjjn naar Canada vertrokken
en ik denk dat ze daar wel een fijne tijd
zullen hebben. Ik zelf zou ook wel eens zo'n
uitstapje naar Canada willen maken. Mis
schien dat het nog eens gebeurt. Ga je dan
mee...?
Wim Boontjes, Stolpen. Alles groeit
en leeft op het ogenblik Wim. Daar is het
lente voor. Als je je oor aan de grond legt,
kun je het leven bijna horen trillen en zoe
men. Doe het maar eens? En wat een jong
goed overal, hè? Het is een feest van jeugd
en nieuw leven.
Marie Boontjes, Stolpen. Ai... stond
jij niet brj de goede oplossingen Marie en
had je het raasel toch goed? Tjaaaa... dat
kan ik nu niet meer nazien tot mijn spijt.
Ik vind het heel jammer, maar er ie niets
meer aan te veranderen. Waren ze heus
goed...
Sjaantje en Piet Zeeman, Scliagerbrug.
Mooi zo: alle drie de Zeemannetjes zyn
ovrrgegaan. Dat is fijn. Als» er een van
jullie was blijven zitten, wa3 het lang niet
zo aardig voor de and er geweest. Maar
nu is alles in orde. Waren de cijfers ook
mooi?
Geri Dekker, Schagerbrug. Nee die meneer
die jij op de schooltuingezien hebt, was de
Kindervriend niet. Dat hadden jullie wel
gewild zeker. Ik geef toe, dat ik veel van
radijs houd, maar er zijn zoveel mensen,
die dat doen, en die toch niet de Kinder
vriend zijn. Nee, ik maak me nog niet be
kend, Geri!
Jan Stöve, Schagerbrug. Wat jam
mer van het konijn Jan, dat het doodge
gaan is. Maar gelukkig is er nu weer een
nieuwe gekomen, lees ik. Een Vlaamse reus.
Is het een lief dier? Maar dat zal wel!
Jack v. d. Cappelle, Scliagen. Zijn
opa en opoe al bijna 45 jaar getrouwd?
Sjonge, sjonge... wat een tijd. Nog maar 5
jaar en het is een halve eeuw. Dat zal me
dan helemaal een feest worden, zeg!
Pietje de Vet, Schagen. Dat was een
grote brief, Pietje, een ouderwetse. Met een
massa nieuws erin. En dat stel ik altijd
dubbel op prijs. Naar de wedstrijd heb ik
Zondag geluisterd. Wat was het weer span
nend hè? Ook al „ouderwets"!
Piet en Trijntje de Boorder, Koegras.
Ik krijg een grote brief van Piet en Trijntje,
de gelukkige taartwinnaars van de vorige
week. Nu, die hebben me ook even geboft,
zou ik denken. Zod'n fijn smulding! Dat ik
geen stukje gekregen heb vind ik helemaal
niet erg. Stel je voor, dat iedere winnaar
mij zou laten meedelen. Nee hoor, dat is
absoluut niet nodig. Beterschap met Pietje
en... kom jij weer eens gauw voor „knap"
op het bord te staan, Trijntje?
Bep Tijsen, Anna Paulowna. Dat is
leuk Bep, de klas met tulpen versieren. Dat
is nu eens een echt lente-spel.Ik vind dat
ze het overal moesten doen. Als ik de kans
krijg kom ik even een kijkje nemen. Dag!
Nelie de Vet, Oudkarspel. Een nieuwe
vriendin. Ze vraagt of ze mee mag doen
met de puzzle-club. Natuurlijk Nelie. Wel
kom in ons midden. Krijg ik volgende week
een grote brief?
Txjjnie Wormsbecher, Oudkarspel. Nog
zo een: ook jij mag meedoen en ook van
jou hoop ik volgende, week een epistel te
ontvangen. Afgesproken?
Trien Tijsen, Anna Paulowna, Ben je
verkouden Trien? Dat is een vervelende ge
schiedenis. Ik kan er deze winter van mee
praten. Ik heb minstens 100 zakdoeken in
één maand versleten. En dat is nogal wat,
vindt je niet?
Jacob Bas, Anna Paulowna. Ook al
een vriend, die het jammer vindt, dat de
Hollanders hebben verloren van de Zwitsers.
Tjaaaaa... dat is nu eenmaal zo, maar daar
valt niets meer aan te veranderen. De'vol
gende maal beter, wat jij!
Gurie Blom, Callantsoog. Is jouw oom
banketbakker. Och... och, je moet maar
boffen. Een banketbakker in de familie, dat
is nog eens iets. Ik heb~*e~r zo een niet én
dat spijt me genoeg!
Dina Jimmink, Schagerbrug. Ik houd
je aan je woord Dina: volgende week een
dikke brief. Vier kantjes!!
Lena de Boorder, Julianadorp. Dat was
een dikke brief Lena. Het is jammer, wat
je schreef over die keer, dat je niet bij de
goede oplossingen stond. Ik zal er voor
zorgen, dat het niet meer gebeurt. Tot vol
gende week.
Hilda Bestevaar, Schagen. Dat rapport
ziet er prima uit Hilda. M'n complimenten
hoor! Ik kan me begrijpen, dat ze er thuis
mee in hun nopjes waren en dat je er een
extratje voor kreeg. Nog eens zo, Hilda!
Oplossing raadsel vorige week
Aker, echt, acht, raat, beek, gras, loód,
gier, mica, lach, Rita. Achterlicht.
Goede oplossingen ontvangen van:
Bep T., Anna Paulowna; Jan D„ Anna
Paulowna; Trien T., Anna Paulowna; Dick
K., Kolhorn; Nelie P.p Kolhorn; Piet en
Tryntje de B., Koegras; Jack v. d. C., Scha
gen; Jan S., Schagerbrug; Geri D., Schager
brug; Sjaantje en Piet Z., Schagerbrug;
Marie en Wim B., Stolpen; Klaas B., Keins;
Jannie Schoori; Jacob de G., Oudesluis;
Greetje M., Oudesluis; Iefke R„ Wieringer-
waard; Lena de B., Julianadorp.
Mijn geheel bestaat uit 10 letters en is
een vrucht.
7, 9, 5, 10 een vogel.
4, 5, 6, 10 dik oehaarde dierenhuid.
3, 8, 6 diertje (nuttig).
2, 8, 7 familielid.
1, 8, 4 speelgoed.
5, 6, 10 boom.
Jan wil net als in de zomer
In de zee en aan het strand
Spelen met zijn scheepjes, daarom
Vult hij 't bad tot aan de rand.
Hij haalt borden uit de keuken
En daar maakt hij scheepjes van
Daarna laat hij 't water golven
Zo hoog als hij dat maar kan!
Plotseling komt moeder binnen
En Jan Ondeugd zie je dat.
Valt van schrik pardoes voorover
In het overvolle bad!!
Iets op je kerfstok hebben
Jullie kennen allemaal de uitdrukking:
je hebt iets op je kerfstok. Weten jullie
eigenlijk wel wat dat betekent?
De kerfstok was vroeger zoiets als een
schuldenboekje. In Boelgarije is dat nog
steeds zo. Daar zie je in de steden en dor
pen grote bundels hazelnootstokken han
gen aan de muren van de winkels. Die
stokken zijn doormidden gespleten en er
zitten allerlei „kerven" in.
Als een klant in de winkel komt, die
iets wil kopen, zonder het direct te kunnen
betalen, dan laat hij dat, net als bij ons,
opschrijven. Maar bij ons wordt het alle
maal netjes in een boek aangetekend. Daar
neemt de winkelier een nog ongebruikte
stok, spreekt met den klant af, wat voor
teken hij voor hém zal gebruiken en kerft
dan dat teken in de stok. Daarna splijt hij
de stok en geeft de ene helft aan den klant.
De andere helft houdt hij zelf. Als nu de
klant weer terug komt en weer iets op wil
laten schrijven, brengt hij zijn kerfstok
mee en de winkelier zoekt de passende
helft bij de stok. Daarna houdt hij de bei
de helften tegen elkaar en snijdt er weer
een nieuwe kerf in, en zo gaat het verder.
Als de winkelier dus tegen den klant zegt,
dat hij heel wat op zijr kerfstok heeft, be
doelt hij daarmee dat de klant al veel
heeft gekocht zonder het te betalen!
Om na te borduren.
Jettie wist heus niet, wat ze voor Oma's
verjaardag moest doen. Ze had al eens een
kussen gemaakt en een kleedje, maar nu
wilde ze eens iets anders maken. Ze had
het al aan moeder gevraagd, en moeder
wist wel iets, maar ze zei, dat het veel leu
ker was, als Jettie het zelf uitzocht.
En toen zei de juffrouw op school een
keer: „Ik heb een aardig plaatje gevonden
en dat heb ik nu in een ruitjesschrift nage
tekend, want ik denk, dat jullie daar ook
wel iets aan hebben. Het stelt een rijtuig
voor met een dametje erin. Het dametje
houdt een parasol in de hand. Kijk maar
eens."
De kinderen keken allemaal naar de te
kening en ze vonden het een erg leuk
plaatje. De juffrouw had het aardig ge
kleurd. Ze begrepen alleen nog niet erg,
waarvoor ze het moesten gebruiken, maar
dat vertelde de juffrouw al. „Dit is nu een
heel geschikt plaatje om na te borduren
met kruissteken. Je kunt er een heel randje
van maken voor een kussen, een slabbetje
voor je zusje of broertje, een klokkekleedje
voor de oude Friese klok of een randje op
een zakdoek. Dat moeten jullie zelf maar
eens zien. We zullen het ook niet hier ma
ken, want we hebben allemaal nog genoeg
te doen, maar ik wil het wel voortekenen
op het bord, dan mogen jullie het straks
overtekenen en kan je zelf zien, wat je er
mee wilt doen."
De kinderen vonden het allemaal een
leuk plan. Ze' tekenden het plaatje netjes
over in een kruisjesschrift en Jettie bedacht
intussen, waar ze het voor zou gebruiken.
Toen herinnerde ze zich ineens, dat oma
laatst had gezegd: „Dat klokkekleedje
wordt al aardig oud. De kleuren zijn ver
schoten en het goed wordt lelijk. Ik moest
eens een nieuw kleedje hebben!"
En meteen besloot ze om een nieuw
kleedje voor oma's Friese klok te maken.
Dat was een heel leuk cadeau. Ze zei er
niets van aan moeder en maakte het stille
tjes op haar kamer af. Het was een heel
werk, want behalve borduren, moest ze ook
een open zoom in het kleedje maken, en
dat vond ze altijd erg moeilijk.. Maar toen
het af was, zag het er zo aardig uit, dat ze
dubbel en dwars voor haar moeite beloond
werd. Oma was er heel erg blij mee en
Moeder zei: „Weet je, dat ik ook aan een
klokkekleedje heb gedacht? Wat vind ik
het leuk, dat ik niets heb gezegd en dat je
het helemaal zelf hebt gevonden! De juf
frouw heeft je misschien wel op het idee
gebracht, maar je hebt het toch helemaal
zelf uitgewerkt. Ik ben echt trots op mijn
dochter!"
En Jetteke'Straalde van blijdschap bij al
die lof.
Een ware gebeurtenis.
Twee en twintig jongens zaten in hun
banken en zetten nadenkend kleine teken
tjes op het vloeipapier. Ze hadden een stuk
papier voor zich liggen en daarnaast lag
een klein boekje, waar een Latijnse verta
ling in stond. Die vertaling moesten de
jongens in het Frans overzetten. Het wa
ren jongens uit een klein plaatsje in Zuid-
Frankrijk en ze hadden juist een zwaar
proefwerk opgekregen.
Nu was het meestal niet zo erg om een
proefwerk te moeten maken, maar deze
keer was het wel erg. Er was een schoolop
ziener uit Parijs gekomen en die had nu een
extra moeilijk proefwerk opgegeven. De
jongens begrepen er niets van. De school
opziener keek de jongens vragend aan. Ze
schenen hier niet erg ver te zijn, dat ze dit
stuk nog niet konden vertalen, dacht hij..
Plotseling stak de lange Jan zijn vinger
op en vroeg of hii evpn weg mocht. De
schoolopziener vond het goed en Jan ver
dween. Een paar minuten later kwam hij
terug.
Nog even later begon een straatzanger
buiten op straat te zingen. Ze konden hem
duidelijk horen, want de ramen stonden
open. De schoolopziener ging naar het raam
en luisterde naar de mooie, volle stem van
den zanger, die een weemoedig lied zong.
Jammer genoeg kon hij niet verstaan, wat
de man zong, want de zanger was een
Bask en hij zong in zijn eigen taal, het
Baskisch.
Ook de 22 jongens luisterden aandachtig
en het leek wel alsof ze door het lied ge
ïnspireerd werden, want daarna bogen ze
zich allemaal over hun papier en begonnen
haastig te schrijven. De schoolopziener
keek er verwonderd naar en dacht: „Wat
kan de muziek toch een invloed op de men
sen hebben! Moet je die jongens nu toch
eens zien!"
De straatzanger zong het ene couplet na
het andere. Telkens keek hij even in een
boekje en de schoolopziener dacht: „De man
schijnt het werkelijk uit een tekstboek te
zingen!"
Eindelijk, na 20 minuten, was de Bask
klaar met zijn lied. De schoolopziener gooi
de een geldstuk naar beneden, dat de zan
ger vriendelijk buigend oppakte. Daarna
ging de opziener weer zitten. Hij was in een
goede stemming gekomen en toen de jon
gens even later hun proefwerken inlever
den, prees hij hen, dat ze zo vlot gewerkt
hadden. Toen hij de proefwerken nakeek,
zag hij, dat er niet één fout in zat. Hij ging
naar de leraren toe en zei: „Zoiets heb ik
nog nooit meegemaakt. Wat een uitsteken
de klas is dat! Allemaal goede 'proefwer
ken!"
De jongens stonden intussen op de gang
te brullen van het lachen. Ze schudden Jan
de hand en zeiden: „Het was reusachtig
Jan. Hij heeft niets gemerkt. Het is maar
goed, dat een Parijzenaar geen Baskisch
verstaat!"
De jongens hadden het wel verstaan,
want ze spraken in hun stad allemaal Bas
kisch en zij hadden het lied, dat een nauw
keurige vertaling van de Latijnse tekst was,
vlug overgeschreven! De straatzanger was
namelijk een neef van Jan, die apart voor
het proefwerk naar de school was geko
men. Hij was allang van school af en toen
Jan hem het boekje had gegeven, had hij
het stuk vlot vertaald.
Maar de hele geschiedenis is toch nog
uitgekomen en toen moesten de jongens
een ander proefwerk maken, dat ze er lang
niet zo goed afbrachten!
DOOR
EDQAR RICE
BURROUQHS
Gonfala huiverde van angst, toen ze Spike
Uit de hut zag strompelen als overwinnaar in
de dodelijke strijd mpt Troll. Tot nu toe was
ze betrekkelijk veilig geweest, omdat ieder
van hen haar tegen den ander had beschermd.
Nu was ze echter geheel iu de macht van
den meedogenlozen Spike. Haar enige ge
dachte was zo mogelijk te ontvluchten.
Wat kon zij nog van Spike verwachten, nu
Troll dood was? En, terwijl Spike tusschen
Je verbaasde wilden stond en zijn bebloed
hoofd schudde, sloop zij ongemerkt weg. Er
was een kleine kans, dat de wachters bij de
poorten naar het midden van het dorp wa
ren gelopen en wie weet, misschien was ze
in staat de poorten te openen en het oerwoud
in te vluchten. De dieren van de jungle wa
ren te verkiezen boven Spike. Maar de be
wakers waren op hun posten. Ze zouden haar
niet toestaan te passeren zonder speciale
toestemming van hun opperhoofd. Gonfala
hield zich schuil tussen een hut en de pallis-
sade. Het was echter slechts tijdelijk uitstel.
Elk ogenblik verwachtte ze te horen, dat
Spike naar haar zocht.
