Volkomen verdiende zege
van KVV
Slecht spel van BKC
HRC uitgebekerd
Fraaie zege der
Helder reserves
Alkmaarsche
Wielerbaan
Steenvoorde redt de eer
Het heeft niet zoo mogen verloopen als
men dat in Anna Paulowna en wijden
omtrek heeft gewenscht. Op het meest
kritieke moment, op het oogenblik dat
het er het meest op aan kwam, heeft
BKC gefaald. Ze speelde een slechte wed
strijd, er lag een beklemming over haar
spel, die zelfs met inzet van alle goede
wil niet was weg te vagen.
KW daarentegen was behoorlijk in vorrn
zonder brillant te zijn overigens en
wist met een pittig enthousiasme een 2—
voorsprong te bereiken. Ze heeft deze na rust
toen BKC alles op alles zette, met hand en
tand verdedigd en tot meer dan één tegen-
punt kon de voorhoede, die maar niet „los"
Kon komen, het niet brengen.
Donderend gejuich begeleidde het eindsig
naal: geen wonderI KVV heeft de kans voor
het grijpen. Wint zij Zondag in Assendelft,
dan is ze derde klasser en ligt het prachtige
werk van BKC drie wedstrijden in beste
vorm in scherven
Laat ons volmondig toegeven, dat KW de
betere ploeg was en de zege volop verdiende.
Haar verdediging was als van ouds. Maar nu
blonken de backs meer uit dan de keeper, die
hoe gek het moge klinken voor De Boer
enkele fouten maakte die ander, schitterend,
werk bijna waardeloos hadden gemaakt.
De halflinie was beter dan in Anna Pau-
lowna. Ze trapten vast, plaatsen vry goed en
vormden een vlot geheel met hun voorhoede.
Hierin blonk de pittige midvoor uit, alsmede
de linksbuiten, wiens vele corners subliem
waren.
En nu BKC.
Was het de hooge druk, de spanning die
BKC van binnen uit murw had gemaakt?
Vanwaar anders dat falen, dat hulpeloos uit
vorm zyn van een Jan van Wees, van een
Blok, die in 45 minuten spelen nauwelijks aan
den bal kwam. Voeg daarbij dat De Schip
per geen moment vrij heeft gestaan, dan is
het falen van den BKC-aanval goeddeels ver
klaard. En in de middenlinie en achter klopte
de zaak ook niet zoo als anders. BKC speelde
niet „vrij"; er leek geen moed om iets te
wagen. Het plaatsen was slecht en duurde
vaak te lang en telkens waren de BKC-ers
juist iets te laat. Het is na rust wel heel wat
beter geworden. Met ijzeren wil werd KVV
zelfs op eigen helft teruggedrongen. Maar hoe
het verdedigende deel waar Tauber begon
te schitteren opstuwde en den bal talloos
vele malen vóór was, de goede geest wilde
over den aanval niet vaardig worden.
Het bleef bij een tegengoal van Steen
voorde, die handig een der weinige misver
standen in de KVV-verdediging uitbuitte.
De wedstrijd.
Het begin was voor KW die, voor den lich
ten wind spelend, met een paar aardige aan
vallen opende. Er wordt onzeker ingegrepen
door BKC. KW komt keer op keer terug.
Gaat de bal eens naar voor, zooals bijna
steeds, naar Jan van Wees, dan raakt hij hem
kwyt. Vertwijfeld steekt de anders zoo voor
treffelijke BKC-er de handen dan omhoog en
blijft staan. Dit is een slechts voorteeken: de
„motor" heeft zijn dag niet! Aldra blijken zijn
mede-voorspelers al evenmin in vorm en
gaandeweg wordt KVV driester. Er wordt een
corner geforceerd. BKC kan hem niet weg-
krijgen. Tot vijf maal toe redt BKC ten koste
van een hoekschop. Al wat KVV is. is enthou
siast. Alle vijf corners zweven hoog voor de
goals, alles springt op en ieder moment ver
wachten we een doelpunt. Eindelijk weet Prins
het terrein te zuiveren. Dan lijkt BKC zich
even terug te vinden. Maar dat komt omdat
KVV het tempo laat zakken.
Als de thuisclub weer een hoogen toeren
tal inzet, bezwijkt de rechterverdedigingshelft
van BKC. De linksbuiten dringt door en lost
een prachtig schot, dat Prins volkomen ver
keerd behandeld, zoodat de bal via zijn han
den in het net vliegt (10).
Er is nog niets verloren lijkt het. Maar
erger wordt het als Blok vijf minuten later
ten val komt en op het middenveld den bal
kwijt raakt. KW is als de weerga in den
aanval. Ten koste van een corner bezweert
BKC het gevaar. Deze wordt fraai genomen,
er ontstaat een schermutseling, waarbij de
y'"r«rh,^binnen een laa» sch°t inzendt. Een
der BKC-backs staat ter plaatse op de doel-
(2—oTaar fÜïaal 0V6r hGt l6er h6en!
Een gevaarlijk schot van Jan van Wees
gaat naast. Als een K.-back een voorzet van
Steenvoorde mist, missen ook De Schipper en
Jac. van Wees.
Met een fraaie 20 voorsprong gaat KW
de rust in.
In de pauze heeft BKC zichzelf zooveel
mogelyk opgemonterd. Met inzet van alle
energie zou BKC het zeker nog kunnen bren-
^JÖPÏ»spel Wras de £edachte. En met
recht. Tenslotte was KW, hoewel abtiever en
een beter geheel vormend, in het veld niet
zoo heel veel beter.
^?KS,h®eft haar o°ede voornèmens zoo goed
mogelyk ten uitvoer gebracht. Maar zil had
Mn°0t ïe kraken: KVV was volkomen
i tn achterhoede stond als een
rots in de branding. Bovendien kon Jan van
maar n.'et in v°rm komen, hoe hjj
2woegde en sjouwde.
hoÜan„24 m'nuten sPeten h<*« Steenvoorde op
bovenomschreven wijze een teeenmint ve-
ïlkt l.,1?6' de,ed de hoop °p het redc'ende ge-
ophieuw gloren. Maar KVV werd
dê hammie vversterkt door
valfers nóv m^kte Ve Zwarte aan-
nnili?. '"''K"-- Het was af en toe een
w"st «n K^rSte"?gv°m den bal TeUtons
breSgem V"er toch n°S opruiming te
BKC heeft zelfs drie corners achter elkaar
te nemen gekregen. Bij de derde werd er
eesrhnm" "'P'™0"1 tweemaal keihard In-
nn h.. i. ecn wonder opatte de bal
Mk •2..^aam va" een HW-back af Einde-
keeper De Boer den bal te bemach
tigen en weg te werken.
Door het opdringen van BKC zag de K.-
midvoor nog eenige malen kans een uitval te
ondernemen, maar nu was Prins paraat. In-
tusschen verstreek de tijd en toen het eind
signaal weerklonk, was BKC ln haar strijd
om den reddenden gelijkmaker niet geslaagd.
Krommenie had reden tot juichen voor dit
laatste fluitje: het stelde de zege veilig; een
zege dus over het geheel genomen absoluut
verdiend was, maar die door het al op al zet
ten van BKC nog danig in gevaar kwam.
De scheidsrechter leidde uitmuntend. Het
was een harden slag voor BKC die nederlaag,
vooral omdat in de tweede helft toch nog een
kentering ten goede in zicht kwam.
OO na zeer veel spanning en
emotie.
HemeLsmooi weder begunstigde HRC's 2en
thuiswedstrijd voor den KNVB-beker, zoodat
het seizoen in aanmerking genomen, nog zeer
veel publiek aanwezig was om de thuisclub in
actie te zien tegen BFC uit Bussum. Een club
die betere tijden gekend heeft. Het is een match
geworden die tot één der bewogendste van 't
seizoen gerekend kan worden; een match van
twee partijen, die volkomen tegen elkaar op
gewassen waren. In entra:n en snelheid van
handelen waren de gasten echter de meerde
ren van HRC en daarom was het voor hen
jammer dat voor rust met een half validen
middenvoor gespeeld Werd en dat daarna
diens plaatsvervanger, qua schot, allerminst
een aanwinst was. Hoewel de cijfers onbevre
digend aandoen, is er aan den anderen kant
toch rijkelijk veel spanning geweest; van den
eersten tot den laatsten minuut bleef het pu
bliek bevangen, geboeid als het was door de
snel wisselende aspecten van het verloop, de
verrassende wendingen in het spelbeeld en de
telkens wederkeerende doelworstelingen. Dat
alles boeide ons voor volle honderd procent en
deed na afloop de OO glad vergeten.
Jammer was het daarom dat de vertooning
ontsierd werd door te hard spel vooral in
de 2e heift trucjes die niet door den beugel
konden en waaraan spelers van beide partijen
schuld droegen. De referee had hier veel
krachtiger tegen moeten optreden dan zich
alleen tot waarschuwingen en vrije schop
pen te bepalen. Dat was de eenige dissonant
in het gebeuren.
De wedstrijd.
De eerste helft was van goed gehalte. In
deze geheele 45 minuten kunnen we niet zeg
gen dat één der partijen een bepaald over
wicht had. Een snel over en weer golvend spel
waarin in den' beginne de Racing-backs er
nog lang met in waren. BFC zat feller op den
bal en hun prima achterhoede sloeg steeds een
bres in de «..ikwtjls fraai uitgevoerde combina
ties der roode voorhoede, waarin Sanders ex
celleerde.
De B-keeper moet reeds onmiddellijk optre
den voor een laag ingezonden schot van de
Jong en daarna raakte Dijkshoorn in moeilijk
heden. Bij een volgenden aanval raakt den mid
denvoor der Bussummers onklaar en speelt tot
den interval op halven kracht verder. De Jong,
de „zwerver" in de Racing-ploeg, lost een
pracht schot, wat accuraat gestopt wordt.
Roomeyer vertolk* een uitstekende half back
partij en zyn samenwerking met Sanders is
voorbeeldig. Steeds zijn Sanders' voorzetten
mooi afgewerkt, maar de Vries c.s. staan te
genover een muur waar moeilijk een bres in
te krijgen is. Na een kwart'.er spelen krijgt de
rechtsbinnen van B. een zeer mooie kans, doch
h\j kwam vlak voor doel te vallen. Ook Dissel
krijgt zoo'n kans, maar hij wachtte iets te lang
en 2 Bussumers traden hem in den weg en een
hoekschop is het gevolg, onmiddellijk gevolgd
door een tweede, die echter alleen veel span
ning bracht De witte voorhoede is wel goed
in het veld, maar het gemis van een schutter
is geducht merkbaar; alleen de rechtbinnen
geeft Dijkshoorn nog wel eens wat te doen. Er
was een half uur gespeeld, toen de Vries ein
delijk zijn kans kreeg, maar vallend wist de
doelman den bal nog meester te worden. We
zien tenslotte een overwicht van de gasten,
waarin HRC poot-aan moet spelen om de wa-
tervlugge Bussummers den baas te blijven;
profijt geeft het niet voor B., want... alweer
het schot!
De stryd na rust.
Bij HRC zien wij Zimny in de plaats van
Heijblok, terwijl bij BFC de middenvoor ver
vangen is. In den wedstrijd tegen Purmersteyn
(lo ronde) besliste in laatste instantie het uit
houdingsvermogen ten nadeele der gasten. Te
gen BFC was dat een misrekening, want deze
stoere knapen gooiden er integendeel nog een
schepje op! Een hoog tempo wat bijna tot de
finish volgehouden werd en waartegen HRC
al zijn capaciteiten moest stellen om de situa
tie meester te blijven. Wat echter niet altijd ge
lukte, maar het gemis van een schutter in het
team dex withemden was voor deze ploeg fu
nest. Zeker, de Racing-aanval was meer dan
eens zeer gevaarlijk en tweemaal was het een
back die met een ware tijgersprong den bal
uit het verlaten doel hield. Echter, de meest
echte scoringsLr nsen kregen o.i. stellig de B.-
spelers.
Reeds dadelijk na den aftrap was de links
buiten van B. keurig doorgebroken, doch jak
kerde den bal met het rechterbeen ver naast
den buitenkant der paal. Daarna zat er voor
Stolk niets andehs op dan den bal over de cor-
nerlijn te trappen. Hieruit ontstonden 2 be
nauwde situaties voor het H-doel. Dan een
vlugge uitval via Dissel naar Sanders v.v. Een
der achlerspelers doorzag de situatie ter stond
en redde uit een haast hopelooze positie! Der
gelijke tooneeltjes waren schering en inslag;
men leefde inderdaad geheel mee. Jammer dat
een en ander vermoedelijk ten gevolge van
de verhitte gemoederen veel gepaard ging
met unfair spel en er daardoor een paar keer
voor een speler gestopt moest worden. Beide
partijen spanden zich tot het uiterste in, de tijd
verstreek en bewondering moest men hebben
voor zooveel ausdauer. In de laatste 10 minu
ten kwam dan toch de reactie, een teruggang
in het tempo, zonder dat nochtans de spanning
week, wat tot in de laatste minuut niemand
verliet voor den tijd het terrein! -was het
srafschopgebied het tooneel van de meest be
wogen momenten.
HRC 2 schakelt Nieuwe
Niedorp uit!
Een 31 zege.
N. Niedorp heeft haar krachttoer van de
vorige week, toen Watervogels met 31 op
eigen grond geslagen werd, niet kunnen her
halen. Met precies dezelfde cijfers gingen de
„Dorpers" nu ten onder tegen een jeugdig
Racing-elftal, dat vooral voor de rust blijk
gaf, ,het vak wel te kennen.
Met rust reeds 30.
Want de Racers traden reeds dadelijk na
den aanvang zoo zelfbewust en overdonderend
op, dat de toch lang niet slechte N.N.-ploeg
40, en dat in een uitwedstrijd tegen
het derde elftal der Groote Koogsche. Wel
een contrast met den uitslag van verleden
week, maar ook een contrast, dat hoop
en moed geeft op het verdere verloop der
der promotie-competitie.
Voor de rust leek het er anders heelemaal
niet op, dat de Witten met zulke cijfers zou
den winnen. Ja, zelfs we hadden een zwaar
hoofd in een eventueels overwinning. De stand
was toen nog 00 en al hadden beide ploegen
zoo ongeveer gelijkwaardige kansen gehad,
we weten het zoo langzamerhand wel, één
doorbraak van KFC, die succes heeft, en men
kan de overwinning doorgaans wel gedag zeg
gen. „Dotjes van kansen", maar zoowel Hel
der als KFC wisten er geen gebruik van te
maken. Zooals boven reeds omschreven, speel
den de Koogers weer hun stopper-spil-systeem
en voor de rust kon Helder maar niet de
juiste tegen-tactiek vinden. Vanzelf hadden de
witten toen een veldmeerderheid, maar daar
entegen kregen we toch ook weer die gevaar
lijke Koogsche uitvallen, meestal van rechts
geleid. Gevaarlijke aanvallen, temeer daar het
linker-verdedigingsblok van Helder langen tijd
noodig had om in te spelen. Nog zien we dui
delijk de legio-kansen, Godschalk tot twee
maal toe alleen voor keeper Vlierden, maar
evenzooveel maal ging de kans teniet. Hache
lijke momenten deden zich ook voor de Helder
veste voor, éénmaal zagen we de KFC-ers tot
driemaal toe inschieten, maar het leek wel of
het afgesproken was, het bleef dubbel blank.
Waji het de juiste verhouding met de rust?
Ja. inderdaad, want alhoewel Helder even
sterker was, moet men toch ook weer niet
de verdienste van de Koogers vergeten, want
het is nu eenmaal hun systeem om door over
rompelende aanvallen tot het begeerde doel,
de overwinning te komen.
In deze eerste helft waren het zeker de
beide keepers, die 'n groote rol speelden, want
al kon nu niet bepaald gesproken worden vaVi
lastige schoten, de periodes van druk op een
doel vereischen toch zeker ook keeperstalen
ten en zoowel Vlierden als Prins verstonden
hun vak goed.
Verandering van tactiek.
Het werd meer en meer duidelijk, dat het
elftal, hetwelk het eerst doelpuntte, met de
overwinning zou gaan strijken. En gelukkig.
Helder had het bekeken.
In de tweede helft ging mid-half Steen
bergen naar achteren en nu kregen we ook
van Helder-zjjde het W-systeem. Vanzelfspre
kend kregen de Helder-vleugels wat meer be
wegingsvrijheid, want ook de witte binnen-
spelers trokken automatisch terug. Het duur
de niet lang, ongeveer na 10 min., toen Helder
Helder de leiding nam.
Godschalk, die dezen middag zijn activiteit
al meermalen had ge
demonstreerd, kreeg
een afgemeten pass
van Rottier, even een
naar binnen zwenken
en met het rechter
been verdween de bal
zuiver in den hoek
(01).
Het was voor Hel
der een moreelen
steun, maar wat nog
beter was, dat de
KFC-spil Veen, zijn
'.aak ging verwaar
lozen, waardoor ook
van Tongeren einde
lijk eens alleen kon
wegkomen. Bijna
dachten we den ge»-
lijkmaker te zien,
maar de K.-midvoor
Godschalk
schooot, alleen voor Prins staande, hoog over.
De Helder-aanvallen waren nu veel gevaar
lijker en het was een lust te zien hoe God
schalk er steeds weer tusschen uit glipte.
Het wordt 02.
Een klein misverstand in de Koogsche ver
dediging werd hen noodlottig. Gelijktijdig lie
pen van Tongeren en keeper Vlierden op den
bal en terwijl laatstgenoemde de grasmat op
zocht kopte van Tongeren den bal in het ver
laten doel (02).
Dit werd KFC toch te bar en zoowaar ging
midhalf Veen de middenvoor-plaats bezetten.
Een en ander werd er vanzelf niet beter op,
temeer daar Helder er steeds beter in kwam.
Men speelde nu veel rustiger en vooral mid
half Steenbergen en r.-binnen Siersma maak
ten op ons een goeden indruk. Toch scheen
het eerst of het laatste kwartier nog be
nauwd zou worden, want er ontstond weer
een druk op het heiligdom van Prins, maar
toen na 38 min. Rottier weer zoo'n bal over
de backs heen gaf, was het gedaan met de
Koogers. want voor Godschalk is zoo'n vrije
bal een kolfje naar zijn hand en ook ditmaal
maakte hij geen fout.
0—S.
Nog 7 min. waren te spelen en wH dachten
nog even een KFC-offensief te krijgen, maar
niets was minder waar. Helder kreeg nog
verscheidene kansen, zelfs nog een penalty,
die Bul over de lat kanjerde. In de laatste
minuut wist Rottier er nog 4—0 van te ma
ken. waarna scheidsrechter Sterringa, een be-
kwaam fluitist, het einde aankondigde van
Helders 3en promotie-wedstrijd. Eigenaardig
is het. dat de witte reserves in hun uitwed
strijden altijd hun beste wedstrijden plegen te
spelen.
Hiernaar te oordeelen heeft Helder 2 nog
een serieuse kans, daar den grootste concur
rent ZFC 3 nog met een bezoek moet worden
vereerd.
van het bekende kastje naar den even beken
den muur werd gestuurd. Voortdurend be
laagden HRC's-aanvallers de Nieuwe Niedorp-
veste en het was hoofdzakelijk aan den goed
spelenden Leegwater te danken, dat voorloo-
pig doelpunten uitbleven. Maar 20 minuten
na den aanvang kreeg „Kokkie" Bakker den
bal van zijn naamgenoot op den rechtervleu
gel zoo prachtig voor zijn voeten gespeeld,
dat hij totaal geen moeite had den N.N.-doel
man te passeeren. Toen was het hek van den
dam. Zymni zigzagde op ouderwetsche wijze
door de N.N.-achterhoede en nog geen tien
minuten later knalde hg den bal voor den
tweeden maal hoog in het net.
Ook dit doelpunt bracht geen zichtbare
verbetering in de N.N.-ploeg, waarin helaas
Peereboom ontbrak en Faus in de voorhoede
erg ongelukkig was met zijn schieten.
Nog voor de eerste vijf-en-veertig minuten
om waren scoorde Zymni dan ook op tak-
tische wijze het derde doelpunt
In de tweede helft.
Degenen die gedacht' hadden dat het in de
tweede helft een walk-over voor de roodjes
zou worden, is bedrogen uitgekomen. De
Nieuwe Niedorpers beten ineens zoo fel van
zich af, dat de bordjes geheel verhangen
waren en het is o.i. aan het schitterende keep-
werk van Smericnik te danken, dat N.N.
slechts één doelpunt en dat nog wel uit een
penalty tegen kdn scoren.
Maar dit tegenpunt was dan ook dubbel en
dwars verdiend, want het aantal malen, dat
bijv. een Faus alleen voor doel stond en dan
nog in den Racing-keeper zijn meerdere moe3t
erkennen, was legio. Interessanter dan voor
de rust maakte die duels den wedstrijd anders
wel en het in de eerste helft falende N.N.
kon zich door die tweede vijf-en-veertig minu
ten volkomen rehabiliteeren. Zoo won Racing
ook dezen kamp voor den zilveren Rauch-
beker.
OudesluisI—Alkmaar 3-2
Het is Oudesluis weer gelukt een concur
rent een nederlaag toe te brengen, maar ge
makkelijk ging dit niet. Eerst tegen het einde
met nog twintig minuten te spelen kwamen
de zwartjes er beter in en toen dan ook na
een 2—1 achterstand de gelijkmaker ter
wereld kwam, stegen de kansen en werd tien
minuten voor het einde de overwinning een
feit. Want de stoere rechtsbinnen van O.
glipte toen door de A.-verdediging en op
schitterende wijze wist hij in moeilijke positie
„the winning goal" te scoren (een welver
diende belooning voor zijn harde werken).
Alkmaar speelde voor de rust beter dan
daarna en de O.-keeper heeft dan ook niet
veel werk gehad na de thee.
Voor den wedstrijd bood de A.-aanvoerder
den O.-captain een mooi bloemenbakje aan
ter eere van het kampioenschap. Direct neemt
A. het initiatief en gaat ten aanval, en al
gauw bemerken wij, dat de O.-achterhoede
niet in vorm is, maar zij weten toch stand te
houden. Na tien minuten weet de O.-linkbui-
ten door te breken, de A.-keeper weifelt en
gezamenlijke met den midvoor weet hij den
bal in het net te plaatsen (10).
A., niet ontmoedig, gooit er een schepje op
en goed samenspelend brengen zjj het O.-doel
geducht in gevaar en niet lang duurt het, als
de A.-linksbuiten door een mistrap den bal
op zijn schoen krijgt en hem onthoudbaar in 't
O.-doel laat verdwijnen (11). Opmerkelijk
is het slechte plaatsen van de O.-spelers. A.
blijft sterker en als dan bij een doelworsteling
de midvoor een kans krijgt, is het 21. Dat
is O. te erg, ze komt verwoed opzetten. De O.-
midvoor krijgt een kans, maar gelijk schop
pend met den A.-back vliegt de bal vlak bij
het doel recht omhoog en wordt door de A.-
verdediging verder gedirigeerd.
Verder dan eenige corners brengt A. het
tenslotte niet en als het rusten is, heeft A.
een verdiende 21 voorsprong.
De tweede helft.
Na de thee wordt de strijd voorloopig in het
middenveld gestreden en wordt A. gaandeweg
zwakker en begint zij het zwaartepunt in de
verdediging te leggen. O. krijgt nu even meer
gelegenheid. Er wordt weer door alle spelers
gegeven wat ze kunnen en van A. spelt valt
niets meer te bespeuren, afgezien een enkelen
uitval, maar daar weet de O.-verdediging nu
wel raad mee. De O.-halfspelers stuwen hun
voorhoede steeds op en dan eindelijk met nog
twintig minuten te spelen komt de verdiende
gelijkmaker, als de rechtsbinnen profiteert van
een misverstand en onhoudbaar den gelijk
maker scoort. O. ruikt de overwinning, ze zit
er geweldig op en zij krijgen loon naar wer
ken als dan tien minuten voor het einde
bovengenoemd doelpunt het pleit beslecht. Als
de scheidsrechter inrukken blaast, heeft O.
haar tweede en verdiende zege binnengehaald.
De scheidsrechter leidde correct, goed bijge
staan door de neutrale grensrechters.
JVC-nieuws
Zondagmiddag ontving J.V.C. II bezoek van
B.K.C. II voor het spelen van haar tweeden
Gouden Kruiswedstrijd. Daar de voor dezen
wedstrijd aangestelden scheidsrechter niet op
tijd aanwezig was, werd onder leiding van den
heer E. Zon begonnen. Reeds van den aftrap
was J.V.C. n in den aanval en een paar maal
ontsnapte het B.K.C.-doel ternauwernood aan
een doorboring. Nu arriveerde de heer Bijlsma,
die de leiding overnam. Eindelijk wist J.V.C.
de leiding te nemen en even later uit een toe
gestane penalty wegens hands de stand op 2—0
te brengen. Ten slotte wist B.K.C. een tegen
punt te maken in een duidelijke buitenspel
positie. In dezen stand kwam geen verande
ring, zoodat J.V.C. II zich door deze 2—1-over-
winning in de volgende ronde heeft weten te
plaatsen.
Twisk II-VCL II 2-4
Het 2e besloot het seizoen op gunstige
wijze. Toch is de verhouding niet juist, want
VCL heeft zich niet gegeven.
Twisk was een slap ploegje en daardoor een
gemakkelijke prooi voor VCL.
Het groote overwicht van VCL heeft ze
niet benut en daardoor is Twisk er zeer be
genadigd afgekomen.
Belg'ë-Zwitserland 1-2
Ook België is er niet in geslaagd de Zwit
sers van het lijf te houden.
Met 2—1 werd er verloren, nadat de rust
met 11 was ingegaan.
Voorhoof scoorde voor de Belgen, terwijl
Trello Abegglen en Amado voor de Zwitser-
sche doelpunten zorg droegen.
Wederom succes voor den Rotter
dammer P. Verschuren, die met
zijn koppelgenoot J. Martens, de
50 km koppelwedstrijd wint met 3
ronden voor. C. Schenk, A'dam,
wint den Sprintwedstrijd over 1 km.
Onder vrij groote belangstelling hadden
gistermiddag, begunstigd door fraai zomer
weer, wederom wielerwedstrijden plaats op
de Alkmaarsche baan. Nadat de kamprech
ter, de heer Th. D. Visser, in een hartelijke
speech Dr. Louis had gecomplimenteerd met
de geboorte van zijn twee dochters, werden
de wedstrijden ingezet met als gewoonlijk een
sprintwedstrijd over 1 km, te verrijden in 3
ritten door T. Roes en C. Schenk uit A'dam
en J. Martens, R'dam.
Wederom werd door elk een sprint gewon
nen, doch C. Schenk wist zich tweemaal 2e
te plaatsen en won zoodoende met in het ge
heel 5 punten.
Dertien nieuwelingen verschenen aan den
start voor een 100 ronden-wedstrijd, waarin
C. M. Bijster uit Haarlem na 50 ronden, rij
den zijn ronde lapte, terwijl 10 ronden later
dit voorbeeld werd gevolgd door L. Elffcers,
uit Alkmaar, die wel wat te opvallend werd
geholpen door z'n clubgenoot W. Zomerdijk.
Deze had een ernstige waarschuwing te in-
casseeren.
De laatste sprint bracht in dezen strijd de
beslissing voor C. M. Bijster voor z'n club
genoot H. Veerman en L. Ekkers, die dus 2e
werd.
Ook in de 50-ronden wedstrijd voor Onafh.
en Amat. verschenen 13 renners aan den
start. Na diverse uitlooppogingen, resp. door
v. Lobberegt, A'dam; J. Groot, Alkmaar; C.
Siebeling, Haarlem; J. Bosland en D. Grootes.
A'dam, was het wederom J. Groot, die zrjn
moeite na 35 ronden zag beloond en 1 ronde
lapte. Alle pogingen daarna mislukten, zoo
dat J. Groot wel verdiend zijn overwinning
boekte.
Het waren wederom C. Bijster en H. Veer
man uit Haarlem, die, evenals 14 dagen te
rug in den afval wedstrijd voor Nieuwelingen
om de eerste plaats kampten en thans zeer
terecht strijd gaven ten gunste van eerstge
noemde C. Bijster.
De Ploegen-achtervolging met aflossing
over max. 4 km tusschen de Alkm. ploeg E.
Bos (N.-Scharwoude), K. Kusch en B. Mat-
zen, L. Schelfaut uit Haarlem, werd na 15
ronden beslist ten gunste van de Alkm. ploeg
in 3 min. 5 sec..
Als laatste wedstrijd voor de pauze volgde
de klassementwedstrijd voor Onafh. en Amat.
over 60 ronden met 10 klassementen, waar
aan door 12 renners werd deelgenomen. Het
ging voornamelijk tusschen de drie rivalen,
n.1. J. Martens, P. Roes en J. Groot. De twee
eerstgenoemden boekten 2 winronden, terwijl
J. Groot 1 ronde boekte. Vijf van de 10
klassementen waren voor J. Martens, zoodat
deze met het grootst aantal punten won, n.1.
16 punten.
P. Roes bleek niet zoo'n sterke printer en
stelde hiertegenover 7 punten.
De koppelwedstrijd na de pauze werd zeer
te niet gedaan door het groote aantal val
partijen.
Hieronder de gedetailleerde uitslagen:
Sprintwedstrijd over 4 ronden (1 km), te
verrijden in 3 ritten.
Ie rit: J. Martens, 11 sec, 11 p., S. Schenk
2 p. en P. Roes 3 p.; 2e rit: C. Schenk, 11
sec, 1 p., P. Roes 2 p„ J. Martens 3 p.; 3e rit:
P. Roes 1 p., C. Schenk 2 p., J. Martens 3 p.
Totaal le C. Schenk 5 p.; 2e P. Roes 6 p., 3e
J. Martens 7 p.
Wedstyd voor Nieuwelingen, 100 ronden:
1. C. M. Bijster, Haarlem, met 1 ronde in 26
min. 58.4 sec, 2. L. Ekkers, Alkmaar, met
I ronde, 3. H. Veerman, Haarlem.
50 ronden-wedstrijd voor Onafh. en Amat.:
1. J. Groot, Alkmaar, met 1 ronde; 2. C.
Siebeling, Haarlem; 3. M. G. v. Lobberegt,
Amsterdam.
Afvalwedstrijd voor Nieuwelingen:
Na iedere 3 ronden valt de renner, die het
laatst passeert af, enz. le afvaller: Van Ol
men, vervolgens K. Schilte, F. Pater, W Zo
merdijk, P. Peters. L. Ekkers, G. van Dijk,
C. de Jong, W. v. d. Bos, Rozenschoon, H.
Veerman, winnaar C. Bijster te Haarlem.
Ploegen-achtervolging met aflossing over
max. 4 km (24 ronden).
Gewonnen door E. Bos—K. Kusch, Alkmaar
na 15 ronden in 3 min. 5 sec.
Klassements-wedstrijd voor Onafh. en
Amat. over 10 km (60 ronden).
Met 10 klassementen: 1. J. Martens, Rotter
dam, met 2 ronden voor in 16 p. in 14 min. 3,6
sec.; 2. P. Roes, Amsterdam, met 2 ronden voor
7 p.; 3. J. Groot, Alkmaar^met 1 ronde voor
II p.
Koppelwedstryd voor Amateurs en Onaf-
hankeljjken over 50 km (300 ronden).
Met 4 klassementen: 1. J. MartensP. Ver
schuren, Rotterdam 0 p.
Op 2 ronden achter: 2. B. Schell—C. Siebe
ling, 0 p.
Op 3 ronden achter: 3. J. Groot—C. Schenk
7 p.; 4. B. Matzen—L. Schelfant 6 p.
Van Klaveren wint van
Al Baker
In den Doelentuin te Rotterdam zijn voor
het eerst in dit seizoen bokswedstrijden in de
open lucht gehouden. Ongeveer 4000 toeschou
wers waren aanwezig. De hoofdpartij, het ge
vecht tusschen Bep van Klaveren en Al Baker,
een kleurling uit den Belgischen Congo, ein
digde na tien ronden in een punten-overwin-
ning voor Van Klaveren. Groot was de zege
echter niet, want Baker bleek een lastig
tegenstander te zijn, die zeer goed incasseerde
en die ook zeer geod de aanvallen kon stoppen
De eerste ronde verliep vrijwel geheel met
voorzichtig verkennen, maar in de tweede
ronde nam Van Klaveren aanvankelijk eeni-
gen voorsprong, met goede directen en hoeken
op het hoofd. In de tweede helft echter brach
ten eenige stopstooten van Baker de balans
weer in evenwicht. Heftig werd er gevochten
in de derde ronde, Van Klaveren kon niet alle
kundige aanvallen van zijn tegenstander stop
pen en moest dus heel wat incasseeren. Later
werd hij echter iets beter.
In de vierde ronde kwam Van Klaveren
iets in de meerderheid door zijn vlugge en
veelvuldige aanvallen. Ook de vijfde ronde
verliep in zijn voordeel door eenige werkelijk
zeer goede stooten op hoofd en lichaam. In
de volgende ronde zakte Van Klaveren echter
weer af, maar Baker maakte hiervan niet veel
gebruik.
In de tiende ronde echter zette Van Klave
ren nog eens al zijn kracht en vlugheid in en
zijn tegenstander kreeg het eenige momenten
hard te verantwoorden.
