Pinksteren
Wij lazen voor I)
Koninklijk
afscheid
Rond het feest van1
Jaloersch op
den zwarten man
Slechts twee dagen
per week vleesch
PINKSTERLICHT
Man verdenkt zijn
vriendin van diefstal
Typische oude volksgebruiken.
De vijftig dagen van Paschen tot
Pinksteren golden voor do Kerk
van oudsher als een tijd van vreug
de. De eerste Pinksterdag is een
bijzondere geluksdag; de kinderen,
die op dezen dag geboren worden,
zijn gelu'kskindertjes. Het volksge
loof wil, dat hij, die in dezen tijd
(d.w.z. van Pasehen tot Pinksteren)
overlijdt, tijdens zijn leven een goed
anensch geweest is. In dezen tijd
staan ook alle hemelpoorten open,
en is de deur naar de hel ge
sloten, zoo zegt men.
Toch zijn er ook streken, waar men er
anders over denkt. Zoo wordt b.v. in Ho
len (in Aaien-Woirtenibeng) de week
vóór Pinksteren „zwarte week" genoemd;
t is een ongeluksweek oim dan te trou
wen en ook moet men dan niet verhuizen.
Verschillende gebruiken in den Pinkster-
tijd wijzen nog op een strijd tusschcn zo
mer en winter.
Evenals zulks met Paschen het geval is,
zijn ook met Pinksteren eierspijzen en ge
bak in 't bijzonder in tel: ze worden ook
dan aan de naaste familieleden geschon
ken en de kinderen krijgen van hun peet
ouders bont-gekleurde eieren. De meisjes,
die hun jongens Paascheieren gaven, moe
ten hun met Pinksteren een soort gebak,
Pinksterkrans, offrccrcn.
In Tirol wil men, dat op Zaterdag vóór
Pinksteren de Meiboter op den disch komt.
En, zoo zegt. men, hij die op Pinkstermor
gen vóór zonsopgang een appel eet, zal
altijd gezond blijven. Pinksteren is voor al
les een feestelijke tijd en gebeurtenis voor
de herdérs. In vele plaatsen drijven zij op
Pinkstermorgen hun dieren naar huiten.
Dikwijls is van Pasohen af reeds een aparte
weide vrijgehouden, welke eerst op Pink
stermorgen betreden en in gebruik genomen
mag worden; eigenlijk een plek van bij
zondere heiligheid, met een heilzame wer
king.
Pinksteros.
den akker gegoten worden, en zal dan een
probaat middel zijn tegen aardwormen.
Ook de koe krijgt er bij het eerst drinken
iets van.
Het wordt verder als een bizondere gena
de Gods beschouwd, als een doopcling het
eerste water van den gewijden Pinkster-
doop ontvangt. Een buitenechtelijk kind
mag deze doop echter niet ontvangen.
In vele streken van Duitschland bestaat
nog de gewoonte, dat de menschen met
Pinksteren ergens een bron gèan opdoe
ken en dan het water daarvan drinken.
Voorts is het zeer heilzaam, om zicli met
Pinksteren in het water van een beek te
wasschenl
Papegaai-schieten.
Het Pinksterfeest, en vooral Pinkstermaan
dag, biedt overigens veel gelegenheid tot
het houden van velerlei wedstrijden te
voet en te paard. In ons land heeft men
biervan nog lange jaren een voorbeeld ge
kend, waarbij wij niet zoozeer denken aan
het ringrijden op „Pinksterdrie" in Zee
land (Walcheren), dan wel aan het z.g. Pa
pegaai-schieten, waarvan onze voorouders
groote liefhebbers waren.
Reeds vóór de christelijke jaartelling
stond de duif in hooge eere, en toen Je
zus gedoont werd, daalde, naar de bijbel
vertelt, de Heilige Geest op Hem neder in
de lichamelijke gedaante van 't duif. De
vogel, symbool van den II. Geest, werd en
wordt nog als zegenbrengster bij uitne
mendheid beschouwd.
Pinksteren was bij onze voorouders een
tijd van volksvermaken; liet vogelschieten
b.v. deed men bij voorkeur op Pinkstermaan
dag. Dinsdag of op een der dagenn in die
week. Op den steng werd als vogel een hou
ten duif geplaatst, en hij die hem er af
schoot, ontving een fraaien zilveren vogel
als prijs en werd bovendien „Koning".
Doch tegen het gebruiken van de duif, kwa
men van verscheidene zijden bezwaren: de
vogel werd dan ook vervangen door 'n hou
ten papegaai, waardoor het z.g. duifschic-
ten veranderde in papegaai-schieten. Hier
aan deden b.v. mee Willem van Beieren en
zijn dochter Jacoba de laatste te Goes.
Lange jaren werd dit papegaai-schieten
waartegen vooral van geloovig-protestant-
sche zijde ernstige protesten kwamen, wijl
de feesten vaak in dronkemanspartijen ein
digden in veie plaatsen van liet Gronin
ger land en i.d stad Groningen zelf beoefend
Men noemde het „schiete naar de gaai".
Men kende het o.m. in Wagenborgen, Mee
den, Delfzijl, Middelstum, Onstwedde, Ap-
pingedam, Beerta en andere plaatsen. Vol
gens een ordonnantie van Wagenborgen
„sal men den schutten coninck alle jaeren,
alls die papegay geschootcn wert, vereeren
met drie Groninger stuver". De mcdeschut-
ters moesten dan getracleerd worden op
„eenc tonnen biers endc een goede schinc-
ke".
Ruim vijftig jaar geleden, in 1884, werd er
nog op den papegaai geschoten in Steen-
til, nabij Aduard. Thans behoort het in
liet noorden tot het verleden.
Ook op Urk heeft men lange jaren de
boogschutters gekend, die den Tweeden
Pinksterdag op den vogel schoten.
De duikerklok van Xflomsen, waarmede de
33 overlevenden van den gezonken Ame-
rikaanschen onderzeeër „Squalus" dezer da
gen gered werden.
En de gevolgen daarvan.
Abdula voor den rechter.
Voor de Amsterdamsche rechtbank stontl
gisteren terecht Abdula A., een dertigjarige
stoker, afkomstig uit Fort de Koek, doch
die reeds eenigen tijd in Nederland woont.
De man had zich te verantwoorden we
gens poging tot moord, gepleegd in den
avond van 29 October j.1., op zijn vroegere
vriendin. Met deze vrouw had hij geruimen
tijd samengewoond, doch herhaaldelijk had
hij ruzie niet haar en tenslotte verliet zij
hem. Meer dan cei*s had hij haar gedreigd
en dat hij haar zou dooden, wanneer zij
connecties aanknoopte met een „zwarte
man."
Zij had den zwarten man liever.
Op 29 October was hij haar tegengekomen
met een Surinamer.
's-Avonds zag hij haar alleen op den Zee
dijk. Ilij vroeg haar met hem mede te gaan
doch zij weigerde en na een korte woorden
wisseling haalde de man een broodmes te
voorschijn, warmede hij haar drie steken
in borst en hals toebracht.
Verdachle gaf de feiten toe: „Ik werd
mataglap (dol van razernij) Mijn oogen be
gonnen te rollen en toen wist mijn hoofd
niet meer wat ik deed."
Dc vrouw was bloedend in elkaar gezakt
en verdachte had dc vlucht genomen. Hij
werd echter dienzelfden nacht nog in zijn
woning gearresteerd. De vrouw is naar
het Wilholminagasthuis overgebracht cn
kon gisteren nog niet ter zitting aanwezig
zijn, omdat zij nog niet hersteld is van
haar wonden.
De rechtbank stelde daarom de verdere
behandeling voor onbepaalden tijd uit.
Verdachte was het met dit uitstel niet
eens: „Geeft u mij maar straf of geen straf
dan ben ik er van af. Ik wil naar huis te
rug. Holland bevalt mij niet meer."
Geen liefde, maar geld
Huwelijks zwendelaar veroordeeld.
Gisteren deed de Amsterdamsche recht
bank uitspraak in de zaak tegen den ver
dachte M. J. M., tegen wien de officier van
Jstitie drie jaar gevangenisstraf had ge-
cischt wegens oplichting.
Verd. had, zooals bekend, zich schuldig
gemaakt aan zgn. „huwelijkszwendel" en
van eenige vrouwen bedragen losgekregen
onder het mom, dat hij hoewel zelf ge
huwd met haar zou trouwen.
De rechtbank veroordeelde verd. tot drie
jaar gevangenisstraf met aftrek van de
voorloopige hechtenis.
Noq meer op zijn qeweten.
Voorts deed de rechtbank uitspraak in de
zaak tegen denzelfden verdachte en tegen
dc verdachten E. en H.
In deze zaak hadden zij samen terechtge
staan terzake van oplichting van een bont
handelaar, wien zij door bedriegelijke voor
spiegelingen hadden bewogen een blauwvos
af te leveren en crcdict toe te staan.
De rechtbank veroordeelde E. tot twee
jaar gevangenisstraf met aftrek van voor
arrest. De beide andere verdachten werden
vrijgesproken.
De voedselnood in Spanje.
De Spaausche correspondent van de Matin
schrijft over de voedselbeperking in Spanje
gedurende vijf dagen in de week. De andere
dagen kan men zich aan het genot van
schapevlcesch overgeven, dat in alle vor
men opgediend wordt. De rest van den tijd
vult men zich de maag bepaaldelijk met
viscli of een soort struif, voor viervijfden
bestaande uit aardappelen en verder uit
verschillende bestanddeelen en één ei; het
is streng verboden er meer dan één per
maaltijd te nuttigen. De hoeten hierop zijn
de doeltreffendste middelen ter spekking
van de schatkist. Kip is niet aan te beve
len, want deze dieren deelen in het ge
meenschappelijke regiem; ze eten, zegt de
berichtgever, enkel kiezels en zijn haixl
als leer. Ham bestaat al lang niet meer en
thee en koffie worden tot de nutteloozc za
ken gerekend.
Linzen en grauwe erwten zijn, aldus de
N. R. Crt., van de markten en kruideniers
winkels verdwenen, een deel is naar
Duitschland gezonden en al zijn er nog ver
duurzaaande levensmiddelen, meer dan
één blik tegelijk mag niet gekocht wor
den cn de winkelier opent het terstond ten
einde zekerheid te hebben, dat de klant
er geen opslaat. De correspondent is op
grond van een bezoek aan een concen
tratiekamp in de nabijheid van Madrid
tot de conclusie gekomen, dat de „rooden"
in dc concentratiekampen van Frankrijk
na den val van Barcelona ondanks het ijve
ren van dc Spaansohe pers daartegen 'beter
af waren.
Onze Oost
Sportvlieger veroordeeld
Onvoorzichtigheid oorzaak van
vliegongeluk
Voor den landrechter te Badoeng stond
terecht de sportvlieger van B(uuren), staf-
employé van de General Motors te Batavia,
in verband met het vliegongeluk bij Tjipa-
noendjang op 4 December van het vorige
jaar.
Beklaagde werd aldus de N.R.Crt., ver
oordeelt tot f 30.boete subsidiair twee
weken hechtenis.
Als getuigen werden gehoord de heeren
van Galen Last, van Rijn, Walraven, Mau-
renbrecher, Bijloo, I-Iilgcrs, van der Meulen
cn Oyens, die allen van oordeel waren
dat onvoorzichtigheid de oorzaak is.
Hij zou dan met Pinkster naar huis toe gaan
Naar 't dorpje, waar hij was geboren,
Waarvan hij zooveel in zijn verder bestaan
In 't leven voorgoed had verloren.
De stad was zoo ruim en de wereld zoo wijd,
Daar had hij zijn vrienden gevonden.
Zijn dorp lag zoo stil in de eenzaamheid,
En steeds aan z'n kleinheid gebonden!
Maar moeder, die wou hem zoo gi'aag
weer zien,
Dus ging hij, ze was al op jaren,
Er kon toch van alles gebeuren misschien,
Zoo'n dagje, dat gaf geen bezwaren.
Hij kwam en hij gaf haar een hand
en een zoen,
Hoe lang was dat ook weer geleden?
Wat stond er haar huisje gezellig in 't groen
In 't Pinkstei'licht, stil en tevreden!
Haar oude gelaat was een zonne-lach,
Al was ook haar rug wat gebogen,
En plotseling las hij op Pinksterdag
Jets liefs in haar zacht-stille oogen.
Dat was iets van jaren en jaren texmg,
Zijn jeugd, al wat zij had gegeven,
Toen bouwde de liefde opnieuw weer
een brug,
Een betrouwbare brug in zijn leven!
Hij bleef een paar dagen, 't was Pinkster-tijd,
De zon scheen zijn kamertje binnen,
Het doi*pje was klein, maar de wereld
toch wijd,
Zóó kon hij opnieuw weer beginnen!
En toon hij weer ging met een
prettigen lach",
En de hand haar ten afscheid zou reiken,
Toen zei hij vol warmte: „Dag moedertje...
dag,
„Ik kom weer eens gauw bij U kijken!"
Hij keerde terug naar de groote stad,
Temidden van 't roezige leven,
Maar 't Pinkstei'licht had hem voorgoed
langs zijn pad
Iets moois van heel vroeger gegeven:
't Besef van een liefde, die nimmer vei-gaat,
Waar ook nog het lot hem mocht leiden,
Want, al wat er spi-ak uit dat oude gelaat,
Van moeder*, de waarlijke liefdedaad,
Die was weer voox-goed van hen beiden!!
Mei 1939. (Nadruk verboden); KROES;
NEDERLANDERS WORDEN GELOOSD,
Het Handelsblad (lib.) schrijft in veihand
met den dwang, van regeei'ingswege op het
ai-beiden in Duitschland:
Wij voor ons voelen het als een discon*
gruéntie, dat de regcering, welke in on9
eigen land vóór en na een uiterst kostbare
cn kunstinatig-opgczette groote-werken-poli-t
lick o.i. terecht onverantwoord heeft:
genoemd, er gebruik van maakt, dat men
in een ander land in dit opzicht een poli
tiek volgt, welke in menig opzicht lijnrecht
tegen de hare ingaat. Tot welke vreemde
consequenties dit aanleiding kan geven,
toont een bericht uit het nat. soc. „Natio
nale Dagblad" van Maandagavond. Daar
werd namelijk medegedeeld, dat men vaa
Duitsche zijde te kennen heeft gegeven,
eventueel alle s t a k er s uit de
Drentsche wei*kverschaffingen, en zeker 500
man. voor volwaai'digcn cn normaal be
taalden arbeid te kunnen gebruiken hij dcil
bouw van de nieuwe Duitsche volkswagen-
fabriek. Al moeten wij de juistheid van:
dit bei-icht geheel voor rekening van het
„Nationale Dagblad" laten, er blijkt dunkt
ons voldoende uit, dat de indirecte dwang
op Nedérlandschc wei'kloozen op een be
paald gebied gi'enzen doet vciwagen, waar
voor beter halt kan worden gemaakt. Vrij
willige arbeid in het bevi-icnde, naburig©
land is thans, evenals vroeger, volmaakt
aannemelijk. Maar bij gedwongen ar
beid in het buitenland komt er naar onzen
smaak een element naar voren dat niet
thuishoort in een zelfbewuste natie. Wij
kunnen het geen fraaie figuur vinden dat
men Nederlanders dwingt om naar het bui
tenland „geloosd" te worden.
VERRAAD AAN DEN NEDERLANDSCHE^
VOLKSGEEST.
Het. Volk (s.d.a.p.) schrijft over den N.S.
B.-inval in den Joodschen ijssalon te Am*
sterdam o.m.:
Deze navolging van gruwzame
Duitsche voox'beelden moet wox*den
aangemei'kt als een verraad aan
den Nedei-lanclschen volksgeest,
als een schrille wanklank aan het
einde van dezen dag, waax-op de
Koningin buiten onze landsgrenzen;
getuigenis aflegde van ons aller
plicht mede te werken aan de
handhaving van „de beste tradi-
tiën onzer vooi*vaderen, die met
de taaie vasthoudendheid, die hen
kenmerkte, gepaard aan een nuch
terheid, die geestdrift voor een
goede zaak niet uitsluit, hun stre
ven gericht hielden op vrijheid,
vrede en welvaart."
Het kan zijn, dat do tot dusver betoonde
toegeeflijkheid, zich meer dan eens mani-
festeci'end in traagheid bij het bestraffen'
van euveldaden, die een vergrijp aan onzenl
volksgeest vertegenwoordigden, hier en!
daar bij de nationaal-sooialisten de meening
heeft, doen postvatten, dat ons huidig staats
bestel lauw en slap is in de verdediging
van zijn inzettingen. De democratie moge
lankmoedig zijn, doch er komt een oogen-
blik, waax-op zij slaat en dan meteen haixb
Pinkster-retourtjes
Geldig tot en met Dinsdag.
In vei-band met de Pinksterdagen hebben
de Nederlandsche Spoorwegen besloten,
retoui's, welke genomen worden op Zater
dag, 27, Zondag 28 en Maandag 29 Mei voor
de terugreis geldig te verklaren tot cn
met Dinsdag, 30 Mei a.s.
Eertijds weixl in vele plaatsen tegen
Pinksteren een os door de straten van
de plaats geleid, in het bijzonder vooxbij
de buizen van dc klanten van den slager,
die het dier gekocht had. Na dit rond
leiden volgde dan het slachten. Deze os
was met strikken cn bontkleurige lappen
versierd; verschillende menschen gaven
bonte zakdoeken, welke aan de horens ge
bonden werden. Vandaar ook nog, dat men
in vele streken van Duitschland hoort:
geputzt wie ein Pfingst-ochse". Zijn bege
leiders zamelden fooien in. In Rostock en
Güsti-ow, in Mcck 1 c nib urg- Sch we li nnoem
de men dezen os „Piposse". Komt in Rós
sing (in het. ambt Caleniberg) kort. voor
Pinksteren een slager op een boerenhoeve,
om een os, die voor het feest geslacht zal
worden, af te halen, dan biedt de meid
een bonten kras aan waarmee zij het dier
omhangt. Hiervoor krijgt zij dan een fooi.
De feestelijke viering wijst erop, dat bet.
slachten als een plechtige offerande werd
beschoxxwd.
Het. is intusschen niet zoo vreemd, dat
deze Pinkstex-os versierd wordt, want over
het algemeen werd cn wordt nog het vee
ter gelegenheid van het Pinkstex-feest, voor
al de springstier, versiei-d. In het Sollinger
Wald worden op don Eersten Pinksterdag
alle koeien op de Pinksterweide bijeenge
bracht. De meisjes vlechten dan een
kroon en zetten dezen den Pinksfei-os op
den kon.
In Miarseille marcheerde eertijds een
reuzen os, met tapijten omhangen en met
bloemen vei-siei-d, zelfs aan het hoofd
van de Sacramcivtsnrocessie. Aan deze ge
vallen ligt klaaihlijkelijk de bedoeling ten
grondslag, het jonge voorjaarsgroen ook
van invloed te laten zijn op de dieren des
huizes.
In een klein dorp* nabij Ludwigshafen
worden op Pinkstennaandag de paarden,
koeien, runderen, en geiten, ja zelfs dc
honden, met kronen versierd en dikwijls
van vijf uur des ochtends af tot twaalf
uur 's middags, in het dorp en de naaste
omgeving ï-ondeeleid. Als zij dan weer in
den stal teruggebracht zijn, voert men ze
die kransen.
In West falen heet de bij het naar bxxi-
tenbrengen laatstkomexxde os Pinksteros en
de laatst-vei-schijnende koe „Pfingst-Kau".
Ook deze dieren worden met bloemen en
kransen versierd (gekroond), doch op ver
schillende plaatsen ook met een krans
van stroo of bi-andnelols omhangen.
Pinksterregen.
Als het met Pinksteren regent, dan re
gent lir»t 40 dagen of eenige Zondagen, zoo
wil het oude volksgeloof. Een derde ge
deelte van de veldvruchten zal dan verre
genen. In Glatz, in Neder-Silezië, hoort
men neggen: ..dc Pinksterreeon is schade
lijk. hij valt on vurige tongen".
Als het met Pinkstex-en tijdens het lui
den der moi-genklokken regent, krijgt het
land geen vruchten. Tn den Kreiz Altenkir-
chen. in het Rünland, heet het „als het. op
den Eersten Pinksterdag x-egent. dan komt
er mooi gras. cn doet 't dit op den tweeden
dag, dan goed vlas."
Pinksterdoop.
Omdat Pinksteren, gelijk Paschen. reeds
sedert de tweede eeuw een algemeene doop
dag was. wordt op den Zaterdag vóór het
feest, het doopwater gewijd: dit water be
hoort tot de gewijde bronnen, rile voor ve
le dingen dienst doen. Van deze bronnen
moet elke familie een of twee kannetjes of
kruikjes hebben, en iedei-c bewoner moet
er van drinken, en zich. als het kan, er de
oogen mee wasschcn. want daardoor zullen
deze heldei-der worden. Dit water wordt
eveneens over de velden en weilanden ge-
sni-enkeld. of door het hoofd va het gezin
of door de vrouw des huizes, of door de
boerin alleen. Het nioet. onder aanroeping
van heilige namen, op de vier hoeken van
Ongedwongen loon tusschcn twee
Majesteiten. Koningin Wilhel-
mina op Neerlands grondgebied te
rug.
In het schittex-endste zomerweer
heeft H.M. Koningin Wilhelmina
gistermorgen afscheid genomen van
Haren Koninklijken Gastheer, Ko
ning Leopold en is Zij met den Ko
ninklijken trein, welke om precies
elf uur (Belgischen tijd) van den
Noordstatie vertrok, naar Haar land
teruggereisd.
Er waren gistennorgen langs de route
welke de Koninklijke stoet zou nemen het
zelfde décor en dezelfde figuranten, welke
wij in deze dagen zoo vaak hebben mogen
aanschouwen. Het décor van de honderden
vlaggen, waarxnede de Belgische hoofdstad
rijk en fleui*ig is versierd, en de figuranten
inet welk woox*d wij dan bedoelen de kra
nige mannen van het kleux-ige ecrc-escortc,
de in beige tenue gestoken Belgische piot
ten, muziek, militaire standaarden en last
but not least de tienduizenden, die dicht
opeen gedrongen den weg omzoomden, ten
einde Hare Majesteit de Koningin een af
scheid toe te i-oepen, dat minstens even
hartelijk, even welgemeend en even warm
is als het welkom van enkele dagexx gele
den.
De open calèche voor Koningin Wilhelmi-
na en Koning Leopold was a la Daumont
bespannen, de paarden bereden door de
jockeys in hun hclroodc tunieken.
Het afscheid.
Een trompetsignaal weerklonk, de gewe
i-en werden gepi'esenteerd en om zeven mi
nuten voor elf schreden Hunne Majestei
ten het perron op, waar de Koninklijke
trein gereed stond.
Een stilte viel over het perron toen het
Wilhelmus was uitgeklonken. Stram ston
den de militairen in de houding. H. M. de
Koningin schreed op Koning Leopold toe
en onderhield zich geruimen tijd zeer onge
dwongen met hem. Zoowel de Koningin als
de Koning lachten herhaaldelijk en zij schud
den elkaar enkele malen de hand.
De Koningin nam vervolgens af
scheid van de leden van Haar ge
volg en, hierbij galant geholpen
door den Koning der Belgen cn den
Prins van Vlaanderen, steeg Zij in
het Koninklijke salonrijtuig. De wij
de deurexx bleven nog eenigen tijd
open. Nogmaals trad Koning Le
opold op de Koningin toe, dc nxili-,
taire pet in dc hand. Tenslotte kuste
Hij ten afscheid de hand van Hare
Majesteit en trad Hij terug, stram in
de houding, blootshoofds, Prins Ka-
rel van Vlaanderen stapte eveneens
in den trein, omdat Hij de Koningin
tot het verlaten van Belgisch grond
gebied te Esschen zou begeleiden.
Er klinkt een hoornsignaal, het
fluitje van den stationschef, lang
zaam stoomt de trein onder de ovex--
kapping uit, terwijl Koning Leopold
salueert, - glimlachend voor - Neer
lands Landsvrouwe, die lachend en
wuivend voor het x-aani heeft plaats
genomen.
De Brabanqonne wordt ingezet en de Ko
ning der Belgen verlaat het station, daar
bij toegejuicht door de duizenden.
Feestelijk overstappen.
Tijdens het oponthoud te Esschen waar
Haar Majesteit moest overstappen, wacht
ten 1350 schoolkinderen de Landsvrouwe op,
om Haar met vlaggetjes toe te wuiven. I)e
Koningin nam hier afscheid van Prins Ka-
rel, waarna Zij om 10 m. over twaalf (12.30
Amsterd. tijd.) het laatste traject naar Den
Haag aanvaardde.
Instemming met
Koninklijke woorden
Door de afd. Nederland van den
Int. Vrouwenbond voor vrede en
vrijheid.
De afdecling Nederland van den ïnterna-
tionalen Vrouwenbond voor Vrede en Vrij
heid heeft aan Hare Majesteit de Koningin
te Bi-ussel 'n telegram' gezonden, waarin Zij
in diepen-eerbied uiting geeft aan Haar volle
instemming met de gedachtenwisseling tus
schcn Hare Majesteit en Zijne Majesteit
den Koning van België, betreffende liet
daadwerkelijk willen bevorderen een con-
creten vorm te vinden ten einde de hinder
palen, die den wereldopbouw tegenhouden,
weg te nemen en aldus doelmatig het vei--
heven vredesideaal te dienen.
Een telegram van gelijken inhoud werd
aan Koning Leopold gezonden.
Kostbare juweelen vermist.
Twee verdachten in de hoofd
stad aangehouden.
Begin Mei heeft een Duitschei-, wonende
aan liet Westeinde te Amsterdam, bij de
politie aangifte gedaan, dat hij kostbare ju
weelen welke hij voor derden onder zijn be
rusting had en een bedrag aan geld, onge
veer tweehonderd gulden, vermiste. De ju
weelen vertegenwoordigden 'een waarde van
eenige duizenden guldens.
Ilij verdacht hiervan een negentienjax-ig
meisje, dat met hem bevriend was geweest.
Zij kwam bij hem thuis en was nog in het
bezit van een huissleutel. Tijdens zijrx afwe
zigheid was zij nog eens in zijn woning ge
weest.
De politie stelde een onderzoek in. Het
meisje bleek op reis, naar Zuid-Frankrijk,
met een andei*en vriend. In het zonnige
Zuiden namen zij door de dagbladen ken
nis van de verdenking, welke tegen hen was
gerezen. Zij bedachten, dat de beste wijze
om deze verdenking te ontzenuwen was te
rug te keeren en zich aan te melden bij de
politie.
Eerst kwam de man, een varensgezel-mu
zikant, eenige dagen geleden bij de politie
vertellen, dat hij niets van den diefstal af
wist.
De politie achtte echter termen aanwe
zig den man in het Huis van Bewaring in
te sluiten.
Toén Donderdag ook het meisje van haar
onschuld in deze zaak kwam getuigen, is
zij meteen op het bureau vastgehouden en
ingesloten om eveneens naar het Huis van
Bewaring te worden overgebracht.
Beiden zullen dezer dagen voor den Of
ficier van Justitie worden geleid.
,Vau de juweelen is geen spoor te vinden.
