Open torpedobuis veroorzaakte Thetis-ramp DAGBLAD VOOR HOLLAND'S NOORDERKWARTIER Scherpe critiek op de marineleiding in verbitterde Britsche kringen L. v* R. in Schagen Nieuwe vredesactie van den Paus Chamberlain wil niet naar Moskou Spoorwegmannen als filmartisten Laan, Schagen, Tel. 20. DINSDAG 6 JUNI 1939. 83e Jaargang. No. 10897. <£e« W.V. Uitg.-Mi£ „HoltoAck Howdwfc Duikboot gleed uit de kabels en bleef zweven I De Britsche minister-president Ghamberlain heeft gis teren op vragen in het Lagerhuis aangaande de ramp met de duikboot Thetis geantwoord, dat deze te wijten is ge weest aan het onder water loopen van de voorste afdee- lingen door een der torpedobuizen in de boeg, welke open stond toen het schip dook. Het signaaltoestel van de The tis werd vernield, zoodat het niet mogelijk was in contact te treden met schepen aan de oppervlakte. De boeien en rooksignalen werden wel losgelaten, doch niet onmiddellijk opgemerkt. Een volledig onderzoek zal worden ingesteld. De inhoud zijner verdere verklaring kwam in hoofd zaak overeen met hetgeen de heer Johnson, directeur van de werf Cammell Laird tevoren reeds had medegedeeld: Tijdens het duiken is het water een der boeg-torpedo lan- ceerbuizen binnengestroomd, waarschijnlijk tengevolge van het feit, dat het voorsluitstuk niet dicht was. Door tot nu toe onbekende redenen is daarop het achtersluitstuk van genoemde buis open gegaan of door de bemanning ge opend, met het gevolg, dat het water met groote kracht naar binnen spoot. De bemanning was niet meer in staat het eerste waterdichte schot te' sluiten, zoodat de twee voorste compartimenten, zooals reeds gemeld, vol liepen. Weliswaar werden de groote ballasttanks met behulp van samengeperste lucht onmid- delijk leeggepomd, met het doel de „Thetis" weer naar de oppervlakte te brengen, doch de duikende beweging werd hierdoor niet tot stilstand gebracht, integendeel, het schip zonk steeds dieper en wel met den boeg naar beneden. Op ongeveer 40 m. diepte stootte de duikboot daarop in een hoek van 3 gr. zachtjes tegen de bodem, in welken Jland zij bleef zweven. T>e. minister-president zeide verder, dat ge- poé'! was het achterschip hooger uit het wa- tet te lichten, ten einde een gat hierin te kan den om de opvarenden te redden, doch dit is niet gelukt. Vermoedelijk zijn drie menschcn omgeko men, toen zij poogden uit het schip te ont snappen en zijn zij in het schip teruggetrok ken. Verder is gepoogd het schip door middel van pontons te lichten, doch het is uit de kabels losgeschoten. Men kan thans met geen mogelijkheid zeggen, wanneer het schip ge licht zal worden. De minister-president gaf namens de re- geering en namens het huis uiting aan de diepe droefheid óver het verlies van zooveel Waardevolle menschenlevens en aan de die pe sympathie met de achterblijvcndcn. Een herdenkingsdienst. Reuter meldt nader, dat morgenmiddag te twee uur, aan boord van een Britsch oor logsschip, in de nabijheid van de plaats, waar de „Thetis" is gezonken, een herdenkings dienst voor de slachtoffers van de ramp zal worden gehouden. De Duce heeft den vlootattaché te Londen opgedragen het Engelsche ministerie van Marine de deelneming der Italiaansche re geering bij de ramp van de „Thetis" te be tuigen. Koning Victor Emanuel heeft den Engel- schen Koning een telegram van deelneming doen toekomen. President Lebrun heeft den Koning telegra fisch zijn deelneming betuigd. Door chloorgas vergiftigd. De dokter, ddc de vier overlevenden on middellijk heeft onderzocht, aldus Gham berlain, had reeds gerapporteerd, dat ook deze mannen al aan een begin van monoxy- de-vergiftiging leden. Bij het vertrek van kapitein Osram, dien de premier voor zijn moed uitbundig prees, was de toestand der achtergeblevenen reeds slecht, zooals de ka pitein gemeld had. Een langen doodstrijd zullen cle ongelukkigen in ieder geval niet gehad hebben. De premier deelde daarna mee, dat de Lord Mayor van Londen een hulpfonds voor de nabestaanden had opgericht en dat ook de admiraliteit alle weduwen en weezen zou pensionneeren. Bovendien beschikte de fir ma Cammell Laird over een eigen pensi oenfonds voor leden van haar personeel. Het onderzoek naar de oorzaak van de ramp van de Thelis zal te Portsmouth wor den ingesteld. De commissie van onderzoek zal met gesloten deuren vergaderen. Klachten k Een der overlevenden, luitenant Woods, zeide dat het natuurlijk gemakkelijk is achteraf critiek te oefenen en te zeggen, dat de admiraliteit direct alle mogelijke ber gingsvaartuigen ter plaatse had moeten brengen, ook al schenen de omstandigheden in liet, begin gunstiger, dan ze inderdaad zouden blijken te zijn. Een feit is, aldus de N.R.Grt, uit Londen, dat hier ecnige kost bare uren verloren zijn en dat dit noodlot tig is gebleken. De redeneering ligt voor de hand, dat gehoopt werd dat alle opvaren den zich met behulp van een Davis-appa- raat zouden kunnen redden. Om tien uur des morgens kwamen de eerste pogingen. Des middags moest men aannemen, dat er iets haperde aan de uitlaatsluis of dat om een of andere reden order was gegeven, geen gebruik meer van de sluis te maken, b.v. omdat er te veel water door binnen kwam. Pas toen schijpen de autoriteiten de bergingsvaartuigen en de pontons ont boden te hebben. Een derde klacht betreft de geheimzin nigheid welke door de autoriteiten in acht is genomen en de uiterst spaarzame be richtgeving, waardoor de wildste geruchten de ronde gingen doen. In de Davis-reddingskamer. Een andere overlevende, Frank Shaw, heeft verteld, welke tragedie zich in de Davis-rcddingkamer aan boord van de Thetis afspeelde. De bevelvoerende ingenieur, R. D. Glenn ziet toe, aldus Shaw volgens de Tel., hoe de beide mannen, die zich in die kamer be vinden, het vertrekje langzaam onder wa ter zetten, hoe het water van hun enkels naar hun knieën, hun middel, hun borst opkruipt en dan tot hun hals reikt. Zij doen de mondkappen voor van de „kunstmatige long" van het Davis-toestel. Het water stijgt hun tot boven het hoofd. Zij maken heftige bewegingen en schijnen met de handen tegen het buitendeksel te slaan, waardoor zij moeten ontsnappen. Doch de vastgestelde tijd, waarin zij moe ten opstijgen, verstrijkt. Zij bevinden zich nog steeds in de kamer en het deksel blijft gesloten. Binnen in de duikboot kan men niets doen dan de kamer weer leegpompen. Dan ópent men de tusschendeuren en haalt d» beide mannen uit de reddingskamer. Zij zijn dood. Beiden hadden hun mondstuk afgeno men: zij waren verdronken. Shaw sluit de moede oogen. Arme kerels, zegt hij, ze verlo ren hun bezinning en trachtten het buitendeksel te openen, alvorens de druk binnen in de kamer gelijk was aan het gewicht van het wa ter daarbuiten. Ze waren niet sterk genoeg om het deksel open te druk ken. Ze moeten het hoofd kwijt ge raakt zijn en zich de mondstukken van het gelaat hebben gerukt. Een volgende opvarende, die zijn geluk met het toestel beproefde, kwam ook om; zijn mondstuk hing hem op de borst. Ook hij kon het deksel niet open krijgen. Hoe Shaw gered werd. Wij allen, burgers onder de opvarenden, zoo ging Shaw voort, hadden een cursus ge volgd in de bediening van het Davis-toestel. Mac hielp mij mijn toestel in positie te bren gen en we gingen de' kamer binnen. Hij opende de kleppen, het water begon binrien te stroomen. Men kan zelf de snelheid regelen, waar mede 't binnenstroomt. Mijn kameraad liet 't tamelijk snel binnen. Men kan er zich geen voorstelling van maken, van wat er in mij omging. Ik had net te voren immers gezien, hoe de anderen verdronken waren. Toen het water tot hier kwam Shaw brengt de loo- me hand tot zijn hals bond ik het mond stuk voor en wachtte, terwijl het water hoo ger en hooger steeg tot het over mijn oogen kwam en ik niet goed meer kon zien, De gedachten maalden in mijn hoofd rond. Ik vroeg mij af, of het buitendeksel inderdaad vastzat. Ge kunt niet begrijpen wat ik voel de. Ik zat in de val. Men moet bedaard blijven tot de druk bin nen in de kamer gelijk, is aan den druk daar buiten. Mac green mij bij den arm en gaf mij een toeken. Hij wees naar het buitendeksel en deed alsof hij er tegenaan wilde duwen. Ik begreep wat hij bedoelde en knikte. Hij schoof den grendel weg en wij beiden duw den met alle macht tegen het deksel. Het is tenslotte zeer gemakkelijk opengegaan. Het had mij een eeuwigheid toegeschenen in de kamer, maar het duurde nu niet lang of ik was aan de oppervlakte van de zee. Aanslag op de Hertogin van Kent Zij is er zich evenwel niet van bewust. SCHOT MIST ZIJN DOEL. Gisteravond is een aanslag ge pleegd op de Hertogin van Kent, op het oogenblik, dat zij haar wo ning aan de Belgrave Square te Londen verliet. Er werd een schot op haar gelost, waardoor zij echter niet werd geraakt. Er is een arrestatie verricht. De Hertogin van Kent. Nader wordt vernomen, dat op het oogen blik, waarop het schot in haar richting werd afgevuurd, de Hertogin van Kent juist plaats genomen had in haar auto, in ge zelschap van Lady Portarlington. De herto gin gaf zich er geen rekenschap van, dat op haar was geschoten en haar auto werd trouwens niet beschadigd. De Hertogin en Lady Portarlington begaven zich naar een bioscoop en eerst aan het einde van de voor stelling werden zij op de hoogte gebracht van hetgeen gebeurd was. De „Dailly Mirror" voegt hieraan toe, dat een voorbijganger een schot hoorde, en een man op den grond zag zitten met een ge weer met afgezaagden loop. Hij vroeg den man wat hij deed, doch kreeg geen ant woord. Vervolgens waarschuwde hij de poli tie, die den man arresteerde. De politie heeft vastgesteld dat het schot werd gelost ter hoogte van Belgrave Square no. 1, op twee huizen afstand van de woning van de Her togin van Kent. De man, die gearresteerd werd, is drie weken geledon uit Australië gekomen. Nog een incident. Gisterochtend is een ruit van de woning van Lord Harewood, den gemaal van de zuster des Konings, stukgeschoten, vermoe delijk door een kogel van een lucht pistool. Volgens de politie kan dit niet aan kwaacl- wiligheid worden toegeschreven. Nederlandsche visschers op Duitsche treilers De uitkeering aan achtergeble ven familieleden. Ten aanzien van de Nederlandsche vis schers, die op Duitsche treilers varen, is volgens de N. R. Crt. dezer dagen een beslis sing genomen, waaruit volgt dat de achter gebleven familieleden van op zee gebleven visschers ingevolge de wettelijke bepalingen in Duitschland recht hebben op een uitkee ring, evenals zulks in ons land het geval is. De genomen beslissing betrof het geval van den visscher P. W. uit Egmond aan Zee, die op 14 December van het vorige jaar op den Duitschèn treiler Innsbruck voer en op dien datum over boord sloeg en verdronk. Aan zijn vader, wiens kostwinner hij was, is thans door de Seeberufsgenossenschaft te Hamburg, een zeer behoorlijke lijfrente toe gekend. M. S. „Oranje" gaat proefvaren De directie der N.V. Stoomvaart Maat schappij „Nederland" deelt mode, dat de technische proefvaart van het motorschip „Oranje" onvoorziene omstandigheden voor behouden, zal worden gehouden op 27, 28 en 29 Juni a.s. op de Noordzee. Op deze tocht zal het schip en zijn in richting in vol bedrijf worden beproefd. Hiertoe zal een groot aantal personen, die aan de totstandkoming van de „Oranje" heb ben meegewerkt, aan boord zijn. Slaagt deze technische proeftocht, dan ligt het in het voornemen de officieele proef tocht, waarbij het schip door de reederij zal worden overgenomen, op 15 Juli a.s. te houden. heeft eigen Bamboe-Exploitaties in Japan en Indië en daarom kost zoota prachtige HENGEL van 6 Meter lang maar 50 cent! Officieele tegenspraak van zeer vergaande berichten. Het feit zelf echter niet ontkend. De „Daily Mail" meldt uit Rome, dat de Paus aan Engeland, Frankrijk, Duitschland Italië en Polen nola's zal doen toekomen, die niet van gelijkluidenden tekst zullen zijn, maar een beroep zullen doen op een geest van samenwerking bij de behande ling der groote vraagstukken, waarbij de vijf mogendheden belang hebben. In officieele kringen is niets bekend van een actie, welke door het Vaticaan zou wor den overwogen om voor de zaak van den vrede nota's te zenden aan zekere mogend heden. Volgens een Havasbericht uit Vaticaan stad heeft het initiatief van den Heiligen Stoel tot het polsen van de mogendheden, teneinde den weg te effenen tot een ont spanning in Europa een normaal ver loop, doch het is niet juist, dat Z.H. de paus nieuwe boodschappen heeft gericht tot de verantwoordelijke staatslieden, zooals in de buitenlandschc pers werd medegedeeld. In werkelijkheid volgt het Vatikaan de lijnen, welke Z.H. Paus Pius XII heeft aangegeven in de rede, welke hij heeft gehouden voor het college van kardinalen, nl. dat hij bij eenige leidende staatslieden in Europa stap pen had gedaan en hen had medegedeeld, dat de internationale toestand hem veront rust en dat hij vreesde, dat de spanning zou toenemen en zou uitloopcn op een bloedig conflict. In dezelfde Vatikaansche kringen heeft de ontvangst van deze Pauselijke stap pen een gunstigen indruk gemaakt, men hoopt dat de vrede tusschen de volken be waard zal blijven. Vragen in hét Lagerhuis. In antwoord op een vraag van den arbei dersafgevaardigde Wedgwood Been, of eenig antwoord was gegeven op stappen, die het Vaticaan bij de Britsche regeering zou hebben ondernomen, heeft Ghamber lain verklaard, niet te weten, welke stap pen Wedgwood Been bedoelde. Toen de Labourafgevaardigde Hurtle vroeg of er eenige waarheid school in de verklaring dat het vaticaan stappen had ge daan tegen de totstandkoming van een pact met de Sovjet-Unie. verklaarde Cham berlain, dat hem hiervan niets bekend was. Het is intusschen en feit, dat de Paus gisteren der Britschen gezant bij den H. Stoel, Osborne, in particuliere audiëntie heeft ontvangen. De audiëntie duurde meer dan een uur. Volgens betrouwbare bronnen zouden de vooruitzichten omtrent de concrete resulta ten van de vredesactie van Z. H. den Paus besproken zijn. Dit nummer bevat 8 pagina's DE BILT SEINT. Verwachting: Droog, zonnig, warm tot zeer warm weer. Zwakke tot matige Oost Zuidoosten wind. Het heeft geen nut, zegt hij. Naar aanleiding van een vraag, in het La gerhuis, zeide minister-president Chamber lain, dat het antwoord der Sowjet-Unie op de Franscli-Britsche voorstellen Zaterdag te Londen is ontvangen. Het wordt thans be studeerd en de rogeering hoopt binnenkort een verklaring tc kunnen afleggen. De Labour-afgevaardigde Adams herinner de den premier hierna aan de indertijd door hem, Chamberlain, voor de overeenkomst van München afgelegde verklaring nopens de waarde van persoonlijk contact tusschen de toonaangevende staatslieden der mogend heden en hij vroeg of dc minister-president het thans niet wenschelijk achtte een be zoek aan Moskou te brengen. Ghamberlain antwoordde hierop, dat de verklaring, waar op Adams doelde, natuurlijk in het licht van den tijd moet worden gezien. Onder de tegenwoordige omstandig heden acht ik het, aldus spr., niet waarschijnlijk, dat het voorstel van Adams van nut zou kunnen zijn. De premier antwoordde niet op een verde ren vraag van Adams of er tusschen Groot- Brittannië en Rusland een onoverkomelijke hindernis bestond en zoo ja, of hij niet van meening was, dat een dergelijke hindernis door een persoonlijk bezoek zou kunnen wor den verwijderd. V estigingsbesluiten 7 Juni voor verschillende be- drijfstakken een belangrijke da tum. Blijkens de gister uitgegeven staatsbla den is de inwerkingtreding van het Ves- tigingsbesluit automobiel- en garagebedrijf 1939, met Vostigingsbesluit, kruideniersbe- drijf 1939 en het Vestigingsbesluit bloemen- verkoopers-bedrijf 1939 vastgesteld op 7 Ju ni 1939. Hoe de spoorwegfilm „Honderd Jaar" tot stand komt. Het is ongeveer een eeuw geleden, een bonte menigte heeft zich verzameld, deftige vrouwen lieftallige meisjes met kleurige crinolines en huifdoelten, vrouwen uit dg volksklasse met wijde rokken en omslag doeken, heeren met eveneens zwierige ge kleurde nauwsluitende pantalons en jacquetcostuuims, en fraai geplooide hals doeken of hooge vadermoorders, de meesten met grijze, bruine of beige hooge hoeden. En daaromheen en daartusschen kinde ren, venters, eenige deftige ruiters en mi litairen van verschillenden rang, allen in costuums uit de dagen van Hildebrandt. Zij staan voor een klein wit-houtcn ge bouwtje, waarvan een aantal vlaggen in de Nederlandsche kleuren vroolijk wapperen in de zomerbries, en hun belangstelling geldt een kleinen trein, bestaande uit een ino ns oog primitief locomotiefje en een drietal kleurig geverfde kleine rijtuigjes. Het is 20 September 1839 en we zijn aan wezig bij het vertrek van den eersten trein in Nederland, die met officieele ge- noodigden den eersten proefrit maakt op da eerste Nederlandsche spoorlijn, tusschen Amsterdam en Haarlem. Ra— ra— Maar wij, die in nuchter twintigste eeuwsch colbertje er bij staan, weten, dat de kalender 1939 aanwijst en dat het Zondag 4 Juni is, zoodat er voor dit anachronisme een verklaring moet zijn en als we ons omdraaien, zien wij onmiddellijk de oplos sing. Het is 'n rijdende filmcamera, waar achter 'n operateur in hemdsmouwen, die nauwkeurig de aanwijzigen opvolgt van Max de Haas, leider en regisseur van de filmassociatie „Visie" en die hier bezig is met het opnemen van een der grootste scè nes voor de film „Honderd Jaar" welke hij in opdracht van de Nederlandsche Spoorwe gen ter gelegenheid van het eeuwfeest ver vaardigt naar het door hem zelf geschreven draaiboek. Tal van spoorwegautoriteiten wonen de verfilming bij. De reconstructie van het oude materiaal. Bijna nergens bezitten de spoorwegen nog het oude, historische materiaal uit den be gintijd van het spoorwegverkeer. Men heeft het dus aan de hand van oude gegevens moeten reconstruee'ren, en dat is op voor treffelijke wijze geschied in de centrale werkplaatsen te Zwolle, waarvan deze lo comotief en deze rijtuigjes de laatste werk stukken waren voor de opheffing. De gereconstrueerde eerste trein zal in September a.s. het publiek rondvoeren over het terrein van de spoorwegtentoonstelling op het voormalige Paleis voor Volksvlijt- lerrein te Amsterdam. Het publiek van voor honderd jaar. Behalve over het oude materiaal moest men ook over menschen beschikken om de opnamen van voor honderd .te kunnen ma ken. Ir. B. C. M. Bootz vertelde ons, hoe zich terstond 250 mannen en vrouwen van het spoorwegpersoneel beschikbaar hadden gesteld om vrijwillig aan de totstandko ming van de spoorwegfilm mede te wer ken. Er waren 110 menschen van het hoofd kantoor te Utrecht en 140 uit Amsterdam, behoorende tot alle rangen en categorieën van het personeel. Op zeven uur des morgens zijn zij uit Utrecht vertrokken. Aangezien mannen en vrouwen geschei den waren, konden de coupé's tegelijkertijd als kleedkamers dienen, en kort. na aan komst van de beide treinen op het empla cement Hoofddorp liep het gcheele ge zelschap met uitbundig plezier in schilder achtige Biedermaijer dracht rond. Er werd met groote animo door iedereen gewerkt en aangezien ook de andere gedeel ten van de opnamen, die een beeld zullen geven van de ontwikkeling van het spoor wegbedrijf en hoe het in onzen tijd werkt goed opschieten, is de verwachting gewet tigd, dat Nederland in Septemlber a.s. een belangrijk filmwerk van groote cultureele en documentaire waarde rijk zal zijn ge worden.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1939 | | pagina 1