Gazelle
De T our de France
De tragedie
Garage L i. v.d. LINDEN, t Zand
nadert weer!
HEERLIJK BANKETBAKKERS IJS
Fa. H. KONIJN. 'T ZAND
HL BOS. RIJWIELEN. M, BOS,
E BOS.
St. Maartensbrug
VOOR ZON EN ZOMER...
S. HAAIMA. DIRKSH0RN.
BADC0STUMES
BADMUTSEN
FA L. DE PEE. ST. MAARTEN.
ADPAKKEN
ADMUTSEN
ADDOEKEN
C. PLOEGER. DIRKSH0RN.
's-Werelds grootste wieier-evenement
De strijd om
het gele truitje
Tuinhoekje
Donderdag 8 Juni 1939
Vierde blad
VAN Al* HEDEN 's ZONDAGS
Verkrijgbaar vanaf 3-5-10 ct., bij
Heeren Gazelle, als nieuw 30.
Dames Gazelle, als nieuw 32.
Heeren, als nieuw 26.
Heeren, als nieuw 22.50
Dames, als nieuw 22.50
Dames, opgeknapt 15.00
Heeren, opgeknapt 13.00
Jongens, opgeknapt, 11-14 jaar 15.00
Jongens, opgeknapt, 11-14 jaar. 14.00
Meisjes, opgeknapt. 7-11 jaar 13.00
Vraagt prijs voor Uw RIJWIEL TE MOF
FELEN of op te knappen, U staat versteld
.voor welken prijs wij het doen, Al ons werk
onder garantie.
Beleefd aanbevelend,
Prachtige collectie ZOMERSTOFFEN, vanaf 18 ct.
WITTE LINNEN COSTUUMROKJES f 1.95, 2.25, 2.50
DAMES BLOUSES en -JUMPERTJES 98 ct,
DAMES KNIEKOUSEN 58 ct. SOKJES 28 ct.
KINDER KNIEKOUSJES, vanaf 24 ct., met 3 ct. stijging p. m.
DAMES- HEEREN, en KINDER ZOMERONiDERKLEEDING
tegen zeer lage prijzen.
WOLLEN BADPAKKEN, groote maat f 1.35
WOLLEN KINDERPAKKEN tweekleurig 85 ct.
BADMUTSEN, vanaf 18 ct.
BADDOEKEN, vanaf 14 ct., zeer grocte maat 36 ct.
HOOFDDOEKEN 25, 35, 45 ct.
ITEEREN ZOMERPANTALONS lichte tint f3.25
HEEREN SHIRTS met lange en korte mouw.
STROOIIOEDEN 28 ct. TENTLINNEN 32 ct.
Bij aankoop van stof gratis knippatroon.
VOOR DE WARME DA.GEN zijn wij ruim gesorteerd in:
POLO's voor heeren en pongens.
STROOHOEDEN voor heeren, thans 27Vt ct.
STROO-VILTHOEDEN, iets moois, voor f 1.65
DUNNE ZIJDEN KOUSEN
INTERLOOK ONDERGOEDEREN voor dames, heeren en kin
deren. HEEREN ZOMERCOSTUMES.
TENTLINNEN, 140 c.M. breed, per el 35 ct., enz., enz,
UW ADRES VOOR:
GROOTE KEUZE.
LAGE PRIJZEN.
3* web»
DIT VINDT U BIJ >N
(van onzen sportmedewerker).
Binnenkort zal de „Ronde van
Frankrijk", het traditioneele jaar
lij ksche wielerfestijn weer verreden
worden en zooals bekend, zal dit
maal een volledige Nederlandsche
ploeg aan deze monsterrit rondom
Frankrijk deelnemen. De Tour is
zeer zeker interessant genoeg om
er nu reeds eenige regelen aan te
wijden!
Langzamerhand druppelen do byzondcr-
heden binnen over de aanstaande Ronde en
zoo weten we, dat deze ditmaal van 10 tot
29 Juli verreden zal worden. Wij weten ver
der, dat Italië en Duitschland niet en dat
Nederland wel zal deelnemen en sedert kort
mag als zeker worden aangenomen dat on
ze ploeg zal worden vergezeld door een
technisch leider, hetgeen voor de Neder
landsche deelneming van niet gering belang
De Ronde van FrankijkOp de wieler
banen van alle Europeesche steden mogen
regelmatig interessante wedstrijden worden
gehouden, op den weg moge men de meest
internationale en aantrekkelijke kampen
organiseeren, er is geen wielerwedstrijd, die
zoozeer in het brandpunt der sportieve be
langstelling staat als de jaarlij ksche Tour
de France.
Onregelmatig koersverloop in '37.
De Ronde van Frankrijk heeft niet
immer een even sportief verloop ge
had, hetgeen op zichzelf weer niet
zoo verwonderlijk is, wanneer men
bedenkt, welke invloeden van be-
tcekenis zijn bij eiken wedstrijd,
waarvan de deelnemers beroeps-
menschen zijn. De niet weinig on
verkwikkelijke tafereeltjes van 1937
tijdens de 31ste Ronde van Frank
rijk, liggen nog verseh in het geheu
gen.
Men zal zicli herinneren hoe enkele da
gen voor het einddoel in zicht kwam, de
complete Belgische ploeg met den leider,
Sylvère Maes (die een prachtkans had om
als eerste te eindigen!) ertoe overging den
strijd te staken, omdat de renners .vonden
rijsche dag- en sportblad „FAuto", eens
amateur-kampioen van Frankrijk op den
weg, is de schepper van de Tour de France.
Voor de drie en dertigste maal organiseert
Desgrange zijn Ronde van Frankrijk, die
nu al sedert zoo tal van jaren wereldver
maardheid geniet.
Met de'vlucht van zijn onder vele moei
lijkheden gesticht dagblad hield de belang
stelling voor de „Tour" gelijken tred. En
nu opnieuw de groote bladen in binnen- en
buitenland lange kolommen wijden aan de
komende Ronde van Frankrijk, is dat een
bewijs te meer dat ook de belangstelling van
de wereldpers evenzeer groeit als het en
thousiasme van de millioenen wielervrien
den, die drie weken lang de evoluties van
de grooten op den weg met onverminderde
geestdrift volgen.
Het is begrijpelijk dat de sportwereld in
vele landen Henri Desgrange een warm hart
toedraagt; immers wanneer de groote weg
wedstrijden in België, Italië, Duitschland,
Zwitserland, Luxemburg en ook hier te
lande allengs winnen aan populariteit, dan
is dat voor een niet gering deel te danken
aan het scheppende werk op het gebied
van de wielersport van dezen even spor
tleven als ondernemen den Franschman.
Een zoen voor den leider in geel.
De Ronde van Frankrijk wordt ook wel
eens den strijd "om het „gele truitje" ge
noemd. Immers „de man in het geel", de
rijder n.1. die de gele trui draagt, is de po
pulairste van allen en hij wordt aan het
einde van elke étappe het meest gevierd.
Geen wonder overigens, hij is de man die
de leiding van de Tour heeft, de man die
SILVER MAES.
dat het publiek en de wegcommissarissen
de Fransche deelnemers voortrokken boven
alle anderen.
Het doe.t er minder toe hoeveel waarheid
er in hun beweringen school, maar hun op
geven van den strijd kan vanzelfsprekend
niet geheel zonder aanleiding of reden zijn
geweest. Men dient daarbij steeds te be
denken dat de Tour-de-France-renners in de
eerste plaats beroepsrijders zijn, die van de
opbrengst van hun sport moeten leven.
Eerst in de tweede plaats is het voor hen
van belang de eer van hun land te verde
digen. De negen Belgische renners, van wie
er zeven een gezin te onderhouden hadden,
gaven dus waarlijk niet alleen een spor
tieve. taak op, maar zij werkten boven
dien een maand lang voor niets en met lce-
ge handen kwamen zij na dertig dagen van
ingespannen arbeid thuis! Bovendien wier
pen zij door hun terugtrekken een smet op
de overwinning van den Franschman Lapé-
bie, in het algemeen klassement en de over
winning van de Fransche ploeg vóór Italië
en Duitschland in het landenklassement.
Velen immers beschouwden de Fransche ze
ge als onverdiend, daar zij er zeker van
waren dat de uitslag anders geweest ware
indien de Belgen ttt het einde toe hadden
doorgestreden. Men ziet hieruit welke- con
sequenties een dergelijk optreden met zich
brengt en hoe dat een groote sport-gebeur
tenis ontsieren kan.
Henri Desgrange en de Tour zijn
Wie „Ronde van Frankrijk" zegt,
zegt Henri Desgrange, want zijn
naam is onverbrekelijk met dezen
monsterrit verbonden. En in deze
dagen, nu de 33ste Ronde van
Frankrijk wordt voorbereid, nu de
byzonderheden omtrent de deelne
ming en andere details weer dage
lijks in de dagbladen vermeld wor
den,* nu wordt ook Desgrange's naam
weer dagelijks genoemd en dat
is geen wonder.
Desgrange, de grijze maar immer Jeugdi
ge en levenslustige directeur van het Pa-
Guino Bartali, de fameuze Italiaan, droeg
menigmaal de gele trui.
aan den kop van het klassement gaat. Hij
heeft dus ook telkens de beste kansen om
de overwinning in de wacht te sleepen, tot
dat het oogenblik komt, waarop hij de ka
nariegele trui moet afstaan aan een ander
en het vereerende kleedingstuk voor zijn
eigen truitje verwisselen moet.
Het was wederom de heer Desgrange, die
de gele trui invoerde en wel na den oorlog.
En waarom het nu juist een gele trui
moest zijn als onderscheiding van de an
dere? Omdat hij de kleur van zijn dagblad
trouw wilde blijven en lezers van 1'Auto
zijn al genoeg aan de gele kleur van hun
lijfblad gewend! Niemand in de gcheele be
zetting, dan alleen de leider van het pele-
ton draagt de gele trui en dat deze renner
in elk étappe-stadje door iedereen wordt
bewonderd en op de traditioneel-Fransche
wijze met een klappende zoen wordt ver
welkomd, behoeft dus geen betoog.
Het truitje zal stellig ook ditmaal nog
heel wat keeren van eigenaar verwisselen
en wie hem zal dragen op 29 Juli bij het
passeeren van den eindstreep, dat is moei
lijk te voorspellen.
Het parcours.
Onze kaart geeft een duidelijk beeld van
het af te leggen parcours. Zooals men ziet
is de Ronde verdeeld in 18 étappen, in to
taal zullen er pl.m. 3900 K.M. verreden
worden.
Dit is ongeveer 780 K.M. minder dan ver
leden jaar. Volgens L'Auto worden er 4
etappen verreden tegen het horloge, waar
van er twee verdeeld zijn in 2 en drie in 3
sectoren. Er zijn 3 rustdagen.
Het Noorden en Noord-Oosten van Frank
rijk wordt gemeden, hetgeen zijn oorzaak
vindt in de grens versterkingen aldaar.
Ook bij de Spaansche grens buigt men
sterk af. Globaal geschat zijn de zwaarste
en langste ritten van Briancon naar Annecv
(16de etappe) pl.m. 343 K.M., waarin de
col dus Galibier en col de LTseran gelegen
zijn. Dan volgt de 18de étappe van Dijon
naar Parijs pl.m. 337 K.M. (laatste rit).
Wij raden onze lezers aan de kaart uit te
knippen, daar zij straks van groot nut zal
blijken te zijn.
Overigens zullen we met een beschouwing
over de kansen der deelnemende landen nog
nader op de Tour terugkomen.
schuinsche richting kwam te liggen. Nu
was het nog zaak, zich geheel om te wer
pen, wat in zijn toestand niet minder wilde
zeggen dan zich naar het uiterste puntje
van de wereld begeven. Hij spartelde,
wrong, duwde en drukte zich, viel her
haaldelijk met ijselijke knersing der tan
den, Indianengekrijsch en een soort wilde-
katten-geblaas terug, lot hij eindelijk inder
daad buiten bed stond en 'daar verdwaasd
rondtuurdc, of hij misschien het slachtoffer
van een nachtmerrie was.
De werkelijkheid klampte zich echter in
alle verschrikking aan hem vast. Hij gaf
een nies, dat hij de gewaarwording kreeg
alsof men hem al zijn ribben brak en straks
met zijn kleinere beentjes beginnen zou.
Dit herhaalde zich tot drie maal, zoodat
hij er juist ernstig over ging denken, wat
wel het radicaalste en snelst werkende zelf
moordmiddel was. Toen deed hij een af
schuwelijke ontdekking: heelemaal aan
zijn voeten, zóó onbereikbaar ver dus, dat
hij dat nooit meer zou halen, lag zijn zak
doek Hij staarde er naar met een blik,
waaruit een wereld van wee sprak en hij
zou gesnikt hebben, had hij geweten waar
hij nu met zijn tranen heen moest. Daar
op, in het volle besef van wat hij ging be
ginnen nam hij zijn sokken ter hand, zette
zich met de grootste omzichtigheid op de
rand van een stoel en strekte de handen
uit met de vage hoop, dat zijn ergens in het
heelal rondzwervende teenen eens tot hem
zouden komen.
Ze kwamen iet. Dus moest hij ze halen.
Welke merkwaardige lichaamszwenkingen,
rompverdraaiingen, halsverrekkingen, wel
ke door merg en been dringende kreten
daarbij te pas kwamen, wil hij zich liever
niet herinneren. Het eind-resultaat was
echter, dat na een uur van intensieven ar
beid zijn sokken op tea-cosy-achtige wijze
de neuzen zijner voeten bedekten, wat hem
voorloopig al meer dan welletjes leek. Hoe
hij vervolgens zijn hoofd in de waschkom
en een aaiinkje van zeep aan zijn hals-
streek kreeg, is hem tot heden een onoplos
baar raadsel gebleven. En toen hij daarop
zijn handdoek op den grond liet vallen, heeft
hij hem nóóit meer opgeraapt.
Onafgedroogd, zonder boord om hij
kon zichzelf nog gemakkelijker in eeh
dwangbuis krijgen dan zijn hoofd in zijn
overhemd met juist genoeg kleeren aan
om de welvoeglijkheid niet in het gelaat te
slaan, aanvaardde hij de heroïsche reis naar
de benedenetage.
Elke traptree was een met vóór-histori-
schen moed te veroveren station. Telkens
dacht hij er maar bij neer te gaan zitten,
wachtend tot het lot hem voorgoed uit zijn
lijden verlossen zou. Doch niet een onuit
puttelijke energie wist hij zich naar bene
den te werken.
Eindelijk beneden, ontsnapte hem haast
een zucht van verlichting. Daar trad iemand
op hem toe. Zoo ouwe jongen, ben je er?
sprak die joviaal en gaf hem een slag op...
den rug! Toen zakte hij met een schreeuw,
welke zes straten ver hoorbaar was, ineen
en vier personen waren noodig, om hem op
de sofa te helpen. Eerst tegen het donker
kwam hij weer eenigszins bij.
Dit afschuwelijke drama noemt de weten
schap heel Iaconiekjes„spit!"
Asparagus
Om koJo&iAaal:
door JOH. W. BROEDELET.
Hij gaf een versclirikkelijken gil, sloot
de oogen en bleef een verontrustenden poos
roerloos liggen.
Dan scheen hij heel langzaam weer tot
het leven terug te keeren. Hij deed een
wanhopige poging om weer overeind te
komen, met slechts dit eene gevolg, dat
hij zich des te dieper in de verre dalen van
zijn matras drong. Vervolgens begon hij
zwembewegingen met armen en beencn te
maken, waardoor hij werkelijk na verloop
van een acht-urigen werkdag in eenigszins
We hebben dit jaar reeds enkele min of
meer bekende kamerplanten behandeld. In
aansluiting hiermede willen wij nu de Aspa
ragus bespreken. Dat is nu wel een heel be
kende plant en u vraagt zich misschien af,
of er werkelijk nog wel iets is, dat u eigen
lijk niet van haar weet. Toch zal uit het vol
gende wel blijken, dat er nog veel wetens
waardigs van de Asparagus te vertellen is.
Vele lezers zullen deze plant waarschijnlijk
nog nooit-hebben zien bloeien en toch kan ze
getooid zijn met een overvloed van kleine
rose bloempjes. Later prqkt ze dan met vele
vuuroode bessen. Dit is dus al vast iets
eigenaardigs, maar er is nog meer.
Ongetwijfeld behoort de Asparagus tot een
van de meest bekende planten. In de eerste
plaats heeft ze dit te danken aan haar goede
eigenschappen als kamerplant, maar daar
naast aan haar groote geschiktheid als ver
sieringsmateriaal. Een tafelversiering is toch
haast niet denkbaar zonder het groen van
deze plant. Bij een bouquet anjers, anthu-
riums of orchideeën behoort dit groen. Zon
der er over te spreken doet de bloemist en
kele takjes Asparagus bij dit bouquet. Mas
sa's siergroen zijn er dan ook noodig en het
behoeft geen verwondering te wekken, dat er
in ons land zelfs enkele kweekerijen zijn, die
niets anders verkoopen dan snijgroen.
Het geslacht Asparagus behoort tot de
familie der Liliacae en omvat een groot aan
tal soorten, waarvan slechts enkele in cul
tuur zijn. De meest bekende zijn wel Aspa
ragus sprengeri en Asparagus plumosum. De
eerste werd in 1792 van.uit Zuid-Afrika naar
Europa overgebracht, waar ze sinds dien tijd
haar groote bruikbaarheid voldoende ge
toond heeft. De Asparagus plumosus is 100
jaar later ingevoerd. Deze heeft zich door
haar groote geschiktheid als kamerplantje
een blijvende plaats veroverd. Vele schaaltjes
en mandjes zijn met deze aardige fijn geveer
de plantjes gevuld. Gaat er eens een dood,
dan is dat nog niet zoo erg, omdat men voor
een paar dubbeltjes weer een nieuw plantje
heeft. De Asparagus sprengeri gebruiken wij
door haar meer forschen groei als hangplant.
Geven we haar krachtige aarde een derde
klei, een derde bladaarde en een derde koe
mest vermengd met wat scherp zand, dan
kunnen we daar zeer groote exemplaren van
kweeken. De takken kunnen in een kas wel
drie meter lang woren. Planten, die men in
een kamer kweekt, hebben natuurlijk kortere
takken. Voor een toediening van koemest om
de veertien dagen zijn ze zeer dankbaar.
Tijdens den zomer gieten wij veel. In den
winter minder. Goed groeiende planten ver
pot men ieder jaar. Dit gebeurt dan weer in
het reeds genoemde grondmengsel. Aspara
gus plumosum verlangt echter geen klei in
den grond, maar turfmolm.
A. v. d. LJjn.
