Gr. de Bakker
Schager Courant
Stalii en bet pact
met de democratieën
Groot wild
WENSCHT U RADIO
Een AANSLUITING op onze RADIO-CEN
TRALE of een eigen RADIO-TOESTEL?
G. HART, OUDKARSPEL.
P. NIEMAN. ZUIDSCHARWOUDE.
Ook levering in huurkoop.
Een gebruikt GASFORNUIS
Een EMPO-TANDEM
Een overjarig DAMESRIJWIEL
WEGRACE-RIJWIEL
J. J. VAN DER HOEK'S ™WIElhandel,
LIMONADES in
VOOR HET BADSEIZOEN
Dames-, Heeren- en Kinder-Badpakken
MEIKAAS
C. SCHOEN.
ZUIVELPRODUCTEN.
WINKEL.
isrsirsirsis
Prima SLABOONEN
en ANDIJVIEZAAD,
GEBR. BAKKER.
Noordscbarwoude
rsrsi^i=Lf=L
kookt
electrisch
DE OVERALL VOOR IEDEREEN
A. SCHENE.
LAST MET UW VOETEN
M. PIERSMA.
CRAPAUD'S
FAUTEUILS
STOELEN
FA. R. LUIJTING
ANDIJVIEZAAD
GEBR. STINS.
VOOR HETBAD
COR LODDER.
WINKEL.
Adverteeren in de
heeft steeds succes
K. NAP.
Probeert eens onze
FIJNE ALLERHANDE
BANKET ALLERHANDE
Ouderwetsche Kruidnoten
VAN DER ZEL'S
BANKETBAKKERIJ.
BOLLENBOUWERS
BOLLEN
sorteermachine.
Speciaal koopje:
Amerikaansche Emaille
Waschmachine,
J. WOLDHUIS.
■Illllil'liil
HET BESTAAT!
VIJFSCHAFT.
KOLHORN.
Donderdag 22 Juni 1939
Vierde blad
jVraagt dan eerst inlichtingen bij
TE KOOP:
(zoo goed als nieuw)
«Biet belangrijke korting, en een gebruikt
B 22, ZUIDSCHARWOUDE.
alle smaken, ook Gazeuse.
Melkinrichting
„TWUYKO",
ZUIDSCHARWOUDE.
ontvangen de nieuwste
Groote keuze in BADMUTSEN en HANDDOEKEN.
SPOORSTRAAT.
OUDKARSPEL.
40 plus, zeer voordeelige aanbieding:
Per stuk 80 cent. 10 stuks f 7.50.
Heerlijke BOERENKRUIDKAAS 88 cent per stuk.
Beleefd aanbevelend,
Aangeboden:
breedblad, volhart (beproefd)
Aanbevelend,
ZAADHANDEL,
Telefoon 93
DE MODERNE HUISVROUW
Het is smakelijker.
Het gaat beter.
Het is goedkooper.
Het eisclit minder toezicht.
Het is zindelijker.
Maar laat U installeeren door
[De voordeelen van deze Overall zijn:
1. Extra ruime en gemakkelijke modellen. Maten zeer groot,
waardoor een betere pasvorm.
2. Flinke lange en wijde pijpen en krimpzoom,
3. Versterkte schuine halfdubbele voorzakken.
4. Versterkte insteek voorzakken.
5. 2 Harmonica bovenzakken met klep.
6. Groote achterzak met duimstokzak en lus voor gereed
schap.
I 7. Alles prima afgetrensd.
8. Metalen lcnoopen.
9. Roncle knoopsgaten.
•10. Breedc inslag (zoom) mouwen,
j tl 1Extra zware kruisversterking.
12 Betere ophanger.
13. Alles 3 X gestikt, dus „sterk" in 't werk.
Prils slechts f 3.75.
ZUIDSCHARWOUDE.
TELEF. 107.
Laat ons Uw voeten verzorgen.
GEHEEL PIJNLOOZE BEHANDELING.
Alle mogelijke Voetverzorgingsartikelen in voorraad, billijke
tarieven. OUD VERTROUWD ADRES
Aanbevolen door H.H. Doctoren! Leverancier Ziekenfonds.
Spreekuur graag in overleg.
Pedicure - Voetkundige. NOORDSCHARWOUDE.
in verschillende uitvoering en
bekleeding naar keuze.
ZUIDSCHARWOUDE.
Telef. 119 B. o. L.
Bekend onovertroffen
soort, alsmede goedge
keurde
DUBBELE
STAMSLABOONEN
zonder draad. Snijboo-
nen, enz.
Verkrijgbaar bij
Broek op Langendijk,
Tel. 135.
hebben we. een grote keu
ze in
DAMES BADPAKKEN
HEREN BADPAKKEN
MEISJES BADPAKKEN
JONGENS BADPAKKEN
BADDOEKEN
BADMUTSEN
BADSCHOENTJES
BADTASSEN
2 lA korting voor contante
betaling.
NOORDSCHARWOUDE.
Tel. 208.
Door het P.E.N. als volledig
vakman erkend.
PRIMA GEBRUIKTE
DAMESFIETS.
zoo goed als nieuw.
Een gebruikt TURNER
HEERENRIJWIEL.
NORMAAL BASCULES
tegen lagen prijs.
IL. 139. - OUDKARSPEL.
2o ct. per, half pond
45 ct. per half pond.
25 ct. per half pond.
LANGENDIJK.
Denkt U over de aanschaffing
van een
Kom dan eens bij ons kijken.
Bij onze machines gaan de le
verbaren het eerst van de ma
chine af.
Wij leveren uit voorraad, in
prijzen vanaf f150.
geheel geruischloos loopend,
iets beschadigd in de verf.
ZUIDSCHARWOUDE.
Tel. 249, Broek op L'dijk.
Voor slechts f3.50 Uw RIJ
WIEL, als nieuw gemoffeld,
met •rooden ondergrond, bij
Tevens te koop een KROSJE
voor achter een rijwiel.
Er was feest aan boord.
De gezagvoerder had den directeur en
eenige chefs met hun dames uitgenoodigd zijn
verjaardag op het schip mee te vieren.
Er werd gedanst, gezongen en gelachen. De
conversatie werd in een mengelmoes van Ne-
derlandsch- Engelsch en Spaansch gevoerd.
Zoowel voor de scheepsofficieren, als voor de
gasten, die mijlenver van de naaste stad
woonden, was dit geïmproviseerde bal een
welkome afwisseling.
Ook Van der Toorn, de anders zoo zwijg
zame, liet zich niet onbetuigd. Hij scheen
zich meer in het bijzonder met de taak be
last te hebben de jongste dochter van den
directeur, een levendig blondje in een zee
groen avondtoilet, aangenaam bezig te hou
den.
De oudere dames deden wat danslust be
treft, voor hun dochters niet onder en daar
er veel meer heeren dan dames waren, wa
de eersten in levendig gesprek geraakt, dat
te levendiger werd naarmate de rij leege
wijnflesschen in de pantry in lengte toenam.
Het ging over de jacht. En ineens herinnerde
de kapitein zich zijn derden officier.
Van der Toorn werd geroepen en of hij
wilde of niet, hij moest z'n tanden, z'n jacht-
tropheeën, halen.
De haaien-, de tijger- en slangentanden
trokken de belangstelling, terwijl de melk
tand niet naliet hilariteit te wekken. Maar
ineens werd de directeur ernstig.
„Heeren, ik heb een idee! Overmorgen or-
ganiseeren we een drijfjacht! Kapitein,
mag ik het genoegen hebben u en uw officie
ren uit te noodigen? Wij zullen voor alles
zorgen. Geweren, paarden en als het noodig
mocht zijn, voor passende kleeding."
Kapitein Verwouw lachte.
„Een jager ben ik niet, Mr. Parker. En wat
het paardrijden betreft, hoe gaarne ik uw
uitnoodiging aan zou nemen, ik vrees, dat u
in uw stallen niet zoo'n mak beestje hebt
staan, of het zal mij nog de baas zijn. Maar,"
viel hij zichzelf in de rede, „hier, onze derde
officier, die staat zijn man waar het op
rijden en schieten aankomt. Hè, Van der
Toorn?"
De aangesproenke haalde de schouders op.
Keek den directeur aan.
„Waar wilt u hier op jagen, Mr. Parker,
in de pampa's van een bewoonde kust
streek?"
„Jan," gaf de ander toe, „haaien, tijgers
en krokodillen hebben we hier niet.
„Zie je nou wel", gaf Van der Toorn met
een handbeweging toe. Hij scheen niet veel
zin in de jachtpartij te hebben.
„Maar kapitein," wendde Mr. Parker zich
weer tot den gezagvoerder, zichtbaar geër
gerd door de vraag van den derden officier,
„gelooft u me, we zullen het heel kalm aan
leggen. Mijn beide dochters gaan ook mee.
U begrijpt dus wel, dat het geen Wild-West
vertooning zal worden."
Van der Toorn spitste de ooren. Hè...
Evelyn ging ook mee! Dat veranderde de
zaak...
Het slot was, dat kapitein Verwouw de
uitnoodiging aannam en ook Van der Toorn's
onwil had voor belangstelling plaats ge
maakt.
Het was een gloeiend heete morgen, toen
twee ruiters, wier enorme sombrero's niet de
eenigste opvallende kleedingstukken waren,
ieder een paard aan den teugel voerend, voor
het schip afstegen. En een oogenblik latei-
daalden twee andere, minstens even groote
sombrero's, nagestaard door de halve be
manning van het schip, den valreep af. Het
waren kapitein Verwouw en zijn derde offi
cier, die onder deze ongewone hoofddeksels
zaten. De anderen hadden bedankt voor de
uitnoodiging, zich er wel van bewust zijnde,
dat ze meer zee- dan kavalleriebeenen had
den.
Kapitein Ver wouw zette koers op het
paard, dat hem het minst gevaarlijk voor
kwam een grijze rossinant met langen
staart en eenigszins hangende ooren. Ge
assisteerd door een der hulpvaardige gaucho's
zat hij weldra op den rug van het dier. Van
der Toorn was alleen in den zadel geklommen
Ook de begeleiders stegen op en pakten de 2
andere paarden, ondanks het protest van den
derden officier bij den teugel en daar ging
het maar niet dan nadat het paard van den
kapitein duidelijk en hardnekkig gedemon
streerd had, liever op den steiger te blijven
dan in de gloeiende pampa te gaan draven.
Bij het woonhuis van den directeur, waar
de rest van het vroolijke jachtgezelschap
wachtte, hield de kleine kavalkade nalt. De
kapitein achtte het blijkbaar geraden in den
zadel te blijven en groette met een breeden
zwaai van z'n onwennig hoofddeksel. Hetgeen
lachend bewonderende uitroepen van de da
mes tengevolge had.
Dan zette de stoet zich in beweging. Stap
voets. Van der Toorn was erin geslaagd naast
Evelyn te komen.
„Heerlijke morgen, vindt...?", wilde hij het
gesprek met zijn dame openen. Daar ineens
begon zijn paard neiging te vertoonen een
smallen zijgang tusschen twee loodsen in te
slaan. Evelyn greep het onwillekeurig bij den
teugel.
„Ja, ik ken hem", verklaarde ze lachend.
„Hij heeft nukken. Ik had u moeten waar
schuwen".
„O, ik zal hem wel klein krijgen. Heerlijke
morgen, vindt u niet?" begon hij dan ander
maal.
Maar nu was het paard van het meisje, dat
een dartelen zijsprong maakte. En af het nu
door dien zijsprong kwam, of door het feit,
dat de open vlakte plotseling zichtbaar ge
worden was, niemand kon het zeggen, maar
eensklaps ging het paard van Van der Toorn
op z'n achterbeenen staan schoot dan als de
wind vooruit. Zoo onverwacht, zoo overrom
pelend, dat zijn dappere berijder de stijgbeu
gels verloor en met bei' zijn armen om den
hals van het dier, in een oogwenk tientallen
meters vooi het gezelschap uit draafde.
„Ai...!!" stiet Evelyn verschrikt uit.
„He...!!" kwam kapitein Verwouw verbaasd,
de voeten onwillekeurig vaster in de stijgbeu
gels zettend.
„O...!!" zei Mr. Parker veel beteekenend.
Gaf z'n paard de sporen en vloog achter den
vluchteling aan, die rakelings langs boomen
rennend en de zonderlingste sprongen met z'n
achterbeenen makend, den lastigen berijder van
z'n rug probeerde te werken.
Kilometers verder haalde Mr. Parker den
onfortuinlijken ruiter in, die nu, in plaats van
op den rug van zijn ros, voor onder den hals
hing, zich met armen en beenen aan den paar-
dennek vastklampend.
„O...!!" zei Mr. Parker weer, toen hij het
verschrikte dier eindelijk tot stilstand had ge
bracht.
Twee maanden later zat de groot-wildjager
op een wildevaartboot met z'n tanden, z'n
opmerkingen en z'n jachtverhalen
JACK ROELOFS
Van der Toorn was nog geen drie weken
aan boord van de „Gooiland", daar was ieder
een op het schip er in zijn hart van over
tuigd, dat die derde officier een avontuurlijk
leven achter den rug moest hebben. Wel
sprak hij met blijkbaren tegenzin over zijn
verleden, maar uit zijn opmerkingen en een
verhaal, dat hij eens naar aanleiding van
zoo'n opmerking op algemeen verzoek had
verteld, bleek wel, dat hij een man was, die
een rustig, alledaagsch bestaan verafschuwde
en tot het slag van menschen behoorde, die
hun leven bijna als verspild beschouwen, wan
neer zij in hun bed sterven.
Hij was een zwijger, Van der Toorn. Maar
toch waren zijn mede-officieren er achter ge
komen, dat hij de heele wereld bereisd moest
hebben; op een walvischjager gevaren had,
met een zeilschip een reis naar Australië ge
maakt had, op krokodillen in de Moesie-
rivier en op tijgers in Bengalen jacht had ge
maakt, onder cowboys geleefd had en nu
eindelijk, na al die omzwervingen op een ge
regelde lijnboot terecht was gekomen, een
vleeschschip, dat bevroren voor- en achter
bouten uit Argentinië ging halen.
Het was den avonturier aan te zien, dat
dit rustige leventje hem allerminst naar den
zin was. En eens, toen hij, al weer na her
haald aandringen, zijn jachtbuit liet zien,
die, met uitzondering van een groot tijger
vel, dat over zijn rustbank lag, geheel uit
tanden bestond, want in een scheepshut van
twee bij drie meter kun je nu eenmaal geen
andere tropheeën bergen, slaakte hij de ver
zuchting, maar zoo gauw mogelijk weer op
een wilde-vaart-boot te kunnen monsteren.
Ja, tanden had hij Kiezen, snij- en
hoektanden, va.n tijgers, van panters, van
slangen de laatste in een doosje "met wat
ten, een doodshoofd en twee gekruiste been
deren op het deksel van apen, van her
ten, krokodillen, wilde varkens ja, van
wilde bisons, uit z'n cowboy-tijd walvïsch-
baleinen en haaientanden. En tusschen al die
deels gevaarlijke, deels onschuldige kauw-,
bijt- en scheurwerktuigen lag een heel klein,
heel nietig, en heel argeloos uitziend tandje,
Een der officieren wees ernaar.
„Wat is dat voor een eigenaardige kleine
tand?!".
„Dat is een melktandje van mezelf," ant
woordde Van der Toorn droog.
Het tanden jagen scheen hem wel in het
bloed te zitten.
De „Gooiland" had Buenos Aires aange
daan, was daarna de Parana-rivier opge-
stoomd om haar lading Argentijnsch vleesch
in te nemen bij de Frigorifico „Santa Feh".
Dien avond werd er niet gewerkt. Tonen
van gramofoonmuziek woeien van het met
vlaggen versierde onderbrugdek over het
verlaten, donkere fabrieksterrein;
Ruslands groote vrees:
EEN CONFLICT TUSSCHEN FASCISME
EN BOLSJEWISME, WAARBIJ DE SOVJET
UNIE ALLEEN EN ENGELAND EN
FRANKRIJK ALS LACHENDE DERDEN
ZONDEN STAAN.
reeds
regeering
demarche
Meer dan twee maanden zijn
verstreken, sinds de Britsche
zich, in haar gedenkwaardige
van 18 Maart, voor de eerste maal tot Mos
kou wendde om de Sovjet-Unie tot deelne
ming aan het anti-agressiefront te bewe
gen. De langdurige onderhandelingen, die
daarop volgden, en, naar men dezer dagen
uit de rede Molotow heeft kunnen verne
men, nog niet afgesloten konden worden,
zijn in haar verschillende phases nog in
aller herinnering en behoeven dus niet
meer in het bijzonder besproken te wor
den. De Britsche politici, die aanvankelijk
hadden geloofd, dat de Russen met veel be
reidwilligheid hun wenschen zouden inwil
ligen, hebben bittere teleurstellingen moe
ten beleven.
Moskou heeft, met een voor de
Britsche zenuwen rijkelijk chockee-
rende openhartigheid, geen twijfel
laten bestaan aan het feit, dat het
noch voor Britsche noch voor
Poolsche of Roemeensche belangen
in de bres wil springen, maar en
kel en alleen voor de Russische
belangen. Aldus verlangt Moskou
daarop berusten in hoofdzaak
de door Chamberlain genoemde
„misverstanden" ook voor zich
garanties zonder gapingen in Eu
ropa.
Engeland nu wenschte oorspronkelijk den
factor Sovjet-Unie slechts via garanties
voor de Oost-Europeesche staten in het
anti-agresiefront te betrekken, zonder ech
ter voorloopig aan een ernstige tegenpresta
tie te denken.
Russische tactiek.
Een belangrijk keerpunt in deze onder
handelingen was het verrassende ontslag
van Litwinow en zijn vervanging door den
chef der regeering Molotow. Op het oogen
blik kan er niet meer aan getwijfeld wor
den, dat deze verandering, waartoe Stal in
besloot, een waarschuwing aan het adres
der Westersche mogendheden moest zijn en
tegelijk een gemakkelijk middel om den
prijs voor Ruslands deelneming aan het
anti-agressiefront nog verder op te drijven
en in ieder geval tijd te winnen. Intus-
schen heeft de nieuwe chef van het Nar
komindel bekende aanhangers van Lit
winow van hun post ontheven: de leider
van de persafdeeling, Gnedin, moest plaats
maken voor een jongen geleerde (dus geen
diplomaat), Sjtsjeglow geheeten. .Verder
werd, om slechts de belangrijkste verande
ringen te noemen, dezer dagen een nieuwe
secretaris-generaal van het Narkomindel,
Bogomolow, gesignaleerd en tevens moe
ten twee nieuwe plaatsvervangende com
missarissen van buiten!andsche zaken zich
reeds in functie bevinden. Een van hen,
een zekere Dekanossow, klaarblijkelijk een
Kaukasiër, zou met den vroegeren vice-
president van den raad van volkscommis
sarissen der Georgische Sovjetrepubliek
identiek zijn. In het voorjaar zou hij be
paalde functies van ombekenden aard
in het GPOe-apparaat bekleed hebben.
Deze feiten schijnen aan te toonen, dat de
bureaucratie van het Narkomindel op het
oogenblik aan een grondige herziening
wordt onderworpen, welke vooral betrek
king heeft op -degenen, die jneestal on
der bescherming van Litwinow de laat
ste jaren der groote „zuivering overleefd
hadden. Daarmede zal een oud doel van
Stalin, de „bolsjewiseering" van het Narko
mindel, wel bereikt zijn. Daarbij schijnt
echter het Kremlin zich in de behandeling
van den ex-volkscommissaris van buiten-
landsche zaken zelf een zeker decorum te
willen opleggen.
Tot algemeene verrassing zag men
Litwinow nog slechts weinige da
gen geleden met vrouw en dochter
op een druk bezocht concert, zijde
aan zijde met Potemkin, die we
gens „gezondheidsredenen" niet in
Gcnève kon verschijnen. Zelfs over
de vroegere ambtswoning van den
volkscommissaris van buitenland-
sche zaken in de Spirldonwka-
straat heeft Litwinow in elk geval
voorloopig nog de beschikking.
Moskou voelt zich sterk.
De verdere onderhandelingen met de
Westersche democratieën over den prijs
van Moskou's medewerking aan het anti-
agressiefront staan geheel in het teeken
der steeds grooter wordende verzwakking
der Britsche positie en de groeiende be
reidwilligheid tegenover de eischen van
het Kremlin. Moskou heeft in den loop der
laatste weken handig geopereerd en Lon
den zoover gekregen, dat het nog voor de
Pinksterdagen met zijn bekende nieuwe
voorstellen, die bijna geheel aan de Rus-
siche eischen tegemoetkwamen, voor den
dag kwam. Thans gaat het er nog slechts
om, ook de Baltische staten in het svs-
teem van bijstand te betrekken. Het uit
gangspunt van Moskou's bedoelingen
schijnt daarbij niet slechts het streven te
zijn, een verdere Duitsche machtsuitbrei
ding naar het Oosten te verhinderen. Min
stens even belangrijk is voor de Russische
politici de gedachte, door een nieuwe ver
binding met de Westersche mogendheden in
een situatie te worden gemanoeuvreerd,
die nog steeds de schrik der Sovjetpolitiek
is, n.1. een door de democratieën aangewak
kerd conflict tusschen fascisme en bolsje
wisme, waarbij de Sovjet-Unie alleen en
het Westen als lachende derde ter zijde
zou staan. In tusschen meent men in Mos
kou, dat men gezien zijn sterke positie
al zijn eischen door de We*ersche democra"
tieën iiigewilfigu l. krijgen.
