1
VERZICHT"
HOEDEN
B'oemenmishaodeliog...
y 1
iL-
r
-- =1
DE GROOTE VRAAG BLIJFT: OORLOG
OF VREDE. DE BALANS ONGEVEER
IN EVENWICHT DE VEREENIGDE
STATEN ZOUDEN WELLICHT DEN
DOORSLAG KUNNEN GEVEN, DE TE
GENWOORDIGE TOESTAND LEVERT
ECHTER TE VEEL GELD OP.
De stemming in de wereld is er een van
afwachting. Bijzondere gebeurtenissen, van
genoeg gewicht om van invloed te zijn op
den gang van zaken, om de menschheid te
iteunen in de richting van vrede of van
oorlog, kwamen niet voor. De vijandelijke
kampen blijven tegenover elkaar liggen,
hoogstens hadden hier en daar schermut
selingen plaats, die echter van hoegenaamd
geen invloed zijn op den einduitslag.
.Hitier hield een redevoering bij de ope
ning van de kunsttentoonstelling te
München, maar hij bepaalde zich uitslui
tend tot de behandeling van de kunst en
meed de politiek. En nu mag het zeer be
langwekkend zijn te vernemen, dat in
Duitschland een behoorlijk algemeen niveau
is bereikt., waaruit, nu 'n waarlijk schep
pend genie kan oprijzen het is er blijk
baar dus steeds nog niet van groot be
lang dunken ons soortgelijke ontboezemin
gen niet.
In Dantzig is de toestand schijnbaar iets
veranderd. Werd tot dusver lustig doorge
gaan met het in staat van verweer bren
gen van de vrij# stad, er is thans een pau
ze ingetreden. Het bezoek van den Engel-
schen gen. Ironside aan Polen heeft hiermee
zeker zijdelings te maken. Hitier heeft
thans verklaard de kwestie Dantzig vriend
schappelijk te willen regelen, als het bui
tenland er zich niet mee bemoeit.
Als hernieuwde waarschunwing aan Duitsch
land kan vermoedelijk ook worden opge
vat een aangekondigde Britsche demonstra
tiet-vliegtocht naar Polen in de naaste toe
komst. In elk geval wijst dit alles op een
enge militaire samenwerking tusschen Po
len en Groot-Brittannië gelijk die ook
schijnt te bestaan tusschen Engeland en
Turkije, waar de plaats Tsjesjme aan de
kust, van Klein-Azië meer en meer zou
worden getransformeerd in een soort Gi
braltar of Singapore, een en ander met
het doel vandaar uit het Oostelijk bekken
van de Middellandsche zee te bestrijken.
Met de overplaatsing van de Duit-
sche bevolking uit het Italiaansche
Tirol blijft het ernst, waarbij men
zich naast de verschillende mo
gelijkheden, die reeds zijn geop
perd nog de vraag zou kunnen
stellen of hier geen sprake kan zijn
van een drijven van Hitier, die,
voor zoover hij de bodem dan niet
in bezit kan krijgen, genoegen
neemt met de bevolking.
De Ftihrer toch houdt er blijkbaar van
de Duitschers uit zijn rijk Ie tellen, zoo
als een kind dat pleegt te doen met de
postzegels uit zijn verzameling. Waarde-
looze exemplaren, gescheurde en verfrom
melde zegels, alles doet mee. De paar hon
derdduizend Tirolers zouden prachtig kun
nen meehelpen het tekort aan Duitsche ar
beidskrachten te verkleinen Of deze ge
preste werkers, wier behandeling doet den
ken aan die van slaven, betrouwbaarder
elementen zullen vormen dan de Tsjechen,
dat wagen we te betwijfelen!
Te Moskou ten slotte is nog altijd geen
resuiltaat verkregen, de onderhandelingen
te Tokio tusschen Engeland en Japan zijn
niet zoodanig begonnen, dat men er spoe
dig een resultaat van mag verwachten
zoo het daartoe ooit komt! Hoewel de anti-
Britsche agitatie feller is dan ooit, krijgt
men den indruk dat de Engelschen zich
wat krachtiger doen gelden en niet voorne
mens zijn te wijken.
In China ten slotte valt geen verande
ring van bijzonderen aard waar te nemen.
De Japanners blijven er doorsukkelen De Chi
neezen melden enkele successen, de Japan
ners hebben daarvoor de laatste dagen blijk
baar geen tijd gehad. Zóodra ze dit ver
zuim bemerken, zullen ze de schade wel
inhalen» en het een of ander verhaal de we
reld insturen.
In het Noorden zouden overstroomingen
hebben plaats gehad, waardoor ze voor
nieuwe moeilijkheden staan. De pogingen
v. den Chineeschen overlooper Wang Tsing
Wei om een centrale Chineesche regeering
te vormen in het door Japan veroverde
gebied, leverde geen resultaat op en heeten
te zijn verschoven naar een later tijdstip.
Geheel onbegrijpelijk is dat niet. Met de
regelmaat van een uurwerk worden de le
den der Japansch—Chineesche regeeringen
vermoord en een mensch denkt ten slotte
ook aan zichzelf! Maar een nieuwe teleur
stelling voor Japan is het toch zeker wel.
Het land, dat wellicht,den doorslag zou
kunnen geven in alle hangende kwesties, is
Amerika Roosevelt schijnt dit in te zien,
maar hoe groot de tegenkanting is, die
de president daarbij ondervindt, blijkt dui
delijk uit de wijze, waarop een deel der
afgevaardigden kans ziet de behandeling
van de nieuwe, door Roosevelt voorgestel
de neutraliteitswet te saboteeren.
De reden van deze tegenwerking zou
volgens sommigen gelegen zijn in het feit
dat de Vereenigde Staten groote bedragen
verdienen aan den bewapeningswaanzin
die overal is losgebroken. Deze zoete winst
jes schijnen velen niet te willen missen en,
gedragen door de gedachte, dat het land
zelf veilig en ongenaakbaar is. geven de
ze isolatie-voorstanders er de voorkeur aan
de rest van de wereld aan zijn lot over te
laten. Oorlog is een begrip, dat hen volko
men koud laat, zoolang de Vereenigde
Staten er niet bij betrokken worden, en
ze er zelf beter van kunnen worden, zien
ze niet in, waarom hun regeering zou moe
ten trachten een eventueel conflict te ver
ijdelen.
Dit getuigt weliswaar van weinig moraal,
doch ook moraal laat hen koud. Het eenige
wat hen interesseert, is money, geld. En
daarmee basta.
Wel wil Roosevelt. een andere richting
uit, zijn tegenstanders blijken vooralsnog
zoo machtig te zijn, dat ze hem ernstig
kunnen belemmeren en in ieder geval
schijnt niet te verwachten te zijn, dat de
Vereenigde Staten spoedig hun volle ge
wicht in de schaal zullen werpen om te
komen tot rustige toestanden in de wereld.
Zoo is er dus de afgeloopen dagen wei
nig veranderd. De balans is ongeveer in
evenwicht en we zullen moeten afwachten
naar welke kant ze uiteindelijk doorslaat
naar die van oorlog of van vrede.
Een leelijke gewoonte, die men
af moeet schaffen!
ONGEMOTIVEERDE OFFERS
AAN DE MODE!
Bij het bloemenstalletje staat, in een
weelde van felle kleuren een em
mer met witte lelies. Slanke, nog
even groen-witte knoppen, op lange
rechte stelen. Het is warm, en koel
doen deze bloemen in de gloeiende
kleurenpracht er om heen. Het is
verleidelijk om enkele takken te koo-
pen. Een paar knoppen, een paar
juist opengesprongen bloemen. Bij
het in het water zetten blijkt, dat
de koopman kans gezien heeft, uit
de nauwelijks open bloem de goud
gele helmknoppen weg te knijpen
„om de bloem schoon te houden".
Schoon in de beteekenis van „niet
vuil".
De witte kelk ontplooit zich in alle zuiver
heid, maar als de knoppen ernaast open
gaan, toonen die nieuwe kelken hun gele
stuifmeel. En dan blijkt dat het wegnemen
van de helmknoppen, van het contrast geel
wit, dat het ontbreken van de kantelige
goud-gele schuitjes, die zoo harmonisch de
nu wat gapende holte vulden, de bloem
juist volkomen verminkt heeft.
Waar is het kwaad begonnen?
Bij de kleine handelaars, bij de groote win
kels, bij de kweekers? Vermoedelijk niet bij
de laatsten, en dus ook niet om het „smet
ten" tijdens het vervoer te voorkomen. Op
de veilingen ziet men vrijwel alleen de groo
te, op springen staande knoppen. Maar kom
in een bloemenwinkel, waar een bos witte
lelies staat, tien tegen een, dat iedere kelk
netjes voor „vuil" worden is behoed.
PLEZIERVAART
Ën over een poosje, zegt de N. R. Ct., als
de rose lelies en de goudlelies met het rood
bruine stuifmeel er zijn, ondergaan zij het
zelfde lot. Uit practisch oogpunt meer te be
grijpen, omdat de bloemen wijder openstaan
en het donkere wat kleverige poeder vlekt
aan alles wat er mee in aanraking komt.
Maar het blijft verminken, en het is on
begrijpelijk, dat blijkbaar zoo weinig men-
schen het verschil zien tusschen de bloem,
die open was bij den koopman, en de bloera,
die thuis open ging. Zelfs zijn er menschen,
die oogenblikkelijk zelf de helmknoppen
wegnemen. Waarom? Om het beetje stuif
meel dat op de onderste bloembladeren
valt? Omdat de verkoopcr het ook doet?
„Omdat het zoo hoort"? Vraag den bloemist,
waarom hij het doet. Het antwoord is: „Om-
het smetten te voorkomen, omdat do klan
ten het willen, „omdat het zoo hoort".
Het hoort niet!
Bloemenvrienden, bekijk de bloemen eti
zie het verschil en helpt de verminking te
voorkomen. Het „hoort" niet!
Het hoort evenmin, als de blauwe en roode
verf hoort in de daarmee mishandelde trom
petnarcissen, die in groote hossen van vlek
kerig groen en oranje, prijkten op de kar
ren met lentebloemen, een paar maanden
geleden. Als we niet oppassen, is over een
paar jaar, met wat beleid en zorg, de vlek-
derigheid verdwenen en krijgen we groene
en oranje trompetters, omdat het „mode1
is, of „nieuw" of „omdat het zoo hoort".
En weet U nog, met Kerstmis, die mooie
bouguotten van ligustergrocn, waaraan zoo
„echt', aan de uiteinden de Spaansche peper
groeide, niet alleen in geel en rood, maar
zelfs in zilver en verguld?
De verscheidenheid van hoeden is wel
zeer groot en men ziet zoowel kleine mo
dellen als andere, die breed gerand zijn.
Men ziet hoeden, die slechts uit een krans
je van bloemen met een tulle bodempje be
staan en die den naam van „hoed" eigenlijk
niet meer verdienen. Soms ziet men een
plat rond vormpje van stroo in den vorm
van een dik gerand ontbijtbordje, waarop
in het midden enkele vruchten gehecht zijn
Is het wonder, dat al deze dingskes in be
dwang gehouden dienen te worden door
banden en bandeaux van fluweel of lint.
Tulbandmodellen van effen en bedrukte
zijde ziet men reeds meerdere seizoenen,
hetgeen niet te verwonderen is, omdat zij
vele dames flatteer en.
Groote breedgerande hoeden leenen zich
vooral voor zonnige dagen en de capeline
met zijn golvende lijn flatteert de meeste
dames. Eenige eenvoudige modellen ziet
men op bijgaande afbeelding. Bovenaan een
zeer klein modelletje met dikke rand van
ingehaalde zijde, die eventueel op den bol
met kleurige bloemen in platte touffe ge
garneerd kan worden.
Onder o.a. een hoed met breedere rand,
eenigszins in Breton model met dubbele ro
zet van ingehaald lint. Tulle is een zeer po
pulair geworden garneering, die het welis
waar mogelijk maakt hoeden van een vorig
jaar te garneeren, doch men kan ook te
veel van het goede krijgen.
Voiles om het gelaat handhaven zich,
evenals de langere, die soms tot op de
schouders reiken.
Minder modern zijn die, welke het ge
laat halverwege bedekken,
PRACTISCHE HULPMIDDELEN IN DE
HUISHOUDING.
De steeds voortschrijdende techniek zoekt
immer weer nieuwe gebruiksartikelen, die
het werk der huisvrouw vergemakkelijken
of ruimtesparend werken. Zeer practisch
zijn de gummidopjes, die aan den boven
kant van den steel van stoffers, luiwagen,
zeilveger enz. worden aangebracht, zoodat
ze hangende opgeborgen kunnen worden,
zonder dat ieder oogenblik een touwtje
breekt.
Nog doelmatiger is een bezemrek, dat
kortelings in den handel gebracht is en dat
ieders eischen zal bevredigen. De afbeel
ding bovenaan geeft zoo'n rek te zien, dat
van geperst materiaal gemaakt is, doch ook
zeer practisch is, indien men het van ge
verfd hout in gebruik heeft. De kunst-
harstbovenplaat heeft kleine openingen,
waarin iedere stok past, dank zij de gum-
miring, die er boven is aangebracht. Aller
lei werkmateriaal hangt eendrachtig naast
elkander, zoodat men het maar voor het
grijpen heeft. Onderaan ziet men een zeer
eenvoudig rek, dat bedoeld is om aan den
binnenkant van de deur van het tuinhek
op te hangen en bestemd is voor het tuin
gereedschap, dat eveneens van gummirin-
gen voorzien zal moeten worden.
Waarom nog druipende theekan
nen?
De gebroken tuit van een thee- of koffie
pot behoeft geen steen des aanstoots meer
te zijn, wanneer men weet, dat dit euvel op
zeer eenvoudige wijze verholpen kan wor
den en wel door het aanbrengen van een
tuit van kunstharst, een materiaal, dat veel
toepassing vindt. Iedere leek kan dit doen!
In het inwendige van deze tuit bevindt zich
een zeefje, hetgeen zeer doelmatig is. De
nieuwe tuit bestaat uit drie deelen, men
schuift eerst de onderste ring over het ge
deeltelijk afgebroken tuitje en haalt hier-
overheen de gummiring en ten slotte
schroeft men onder- en bovendeel van de
zeef samen, zóó dat hij tusschen de gum
miring wordt vastgeschroefd.
De gebruiksaanwijzing stelt het aanbren
gen aanschouwelijk voor.
Ten slotte zagen wij een moderne lees-
lamp in gebruik, die buitengewoon prac-
tisch bleek te zijn. Meermalen blijkt, dat
leeslampen het boek, de courant óf het
handwerk niet voldoende belichten, waar
door de oogen veel meer worden ingespan
nen dan noodig is. Staande leeslampen zijn
reeds een groote aanwinst, doch het model,
dat deze schets weergeeft overtreft hen.
Men ziet, dat de bol op verschillende hoog
ten geplaatst kan worden, zelfs tot 50 cm.
vanaf den grond, zoodat men het licht op
de juiste hoogte kan richten. De bol is
transparant en van een geperste cellulose
massa, en geeft een aangenaam en scha-
duwvrij licht.
Men kan deze bol met zeepwater reini
gen, indien stof of vliegenvuil dit noodig
maken.
Een lamp, die ongetwijfeld in een mo
dern milieu op ztfn plaats is, wat de uitvoe
ring betreft, maar wel het meest om de
practische bruikbaarheid.
G. C. M.—S.
Spiegeltje, spiegeltje
aan den wand
De eerste spiegel in de geschiedenis der
menschheid moeten de oogen van den eer
sten man geweest zijn, waarin zich het
beeld zijner vrouw weerspiegelde!
Van deze vroege tijden af voert een lan
ge weg over den waterspiegel van heldere
beekjes, meren en bronnen, waarboven
vrouwen zich plachten te buigen om haar
beeld weerkaatst te zien. In eeuwenoude
graven heeft men mummies gevonden, die
spiegels in velerlei vorm naast zich had
den, zoodat een beeld gevormd kan worden
van de steeds wisselende smaak. Tenslotte
is men gekomen tot den modernen spiegel,
die het beeld der hedendaagsche vrouw
weergeeft.
De vrouw en de spiegel!!
Toch is hier niet alleen verband te zoe
ken tusschen beide uit een oogpunt van
ijdelheid, zooals men vaak meent, doch er
ligt een veel diepere beteekenis aan ten
grondslag. Spiegels kunnen inderdaad op
rechte vrienden zijn, die ons de waarheid
doen zien, indien wij er ons slechts voor
open stellen. Met onverbiddelijke klaar
heid worden ons onze gebreken getoond in
gelaat en houding, indien wij ze slechts
willen erkennen en er ons voordeel mee
doen.
Het innerlijke leven spreekt uit de oogen,
want zijn deze niet de spiegel der ziel? Een
gelaat waarop goedheid en vriendelijkheid
te lezen is, kan nimmer leelijk zijn, zelfs
niet, indien het niet in alle opzichten door
de natuur bevoorrecht is. Omgekeerd is het
mooiste en meest welgevormde gelaat on-
beteekenend en zonder charme, indien men
er hoogmoed, ijdelheid en dergelijke eigen
schappen op waarneemt.
Indien men in den spiegel kijkt,, dan zal
men zijn eigen ik nader onder de loupe
kunnen nemen.
Bevalt de mond U wellicht niet? Welnu,
stelt U dan in gedachten voor, dat gij Uw
medemensch iets prettigs bereidt? Plotse
ling zal een lichte glimlach Uw gelaat ver
lichten en de lijn der lippen veranderen!
Gij vindt Uw oogen klein en zonder uit
drukking? Zij zullen het ongetwijfeld niet
blijven, indien gij vol begrijpen deelneemt
aan anderer vreugde!
Is Uw figuur niet naar Uw zin, evenmin
als Uw houding? Geen wonder, wanneer
gij Uw schouders laat „hangen", evenals
Uw hoofd! Richt deze op en loopt met op
geheven hoofd. Het heeft geen zin onze
zorgen en verdriet door deze weinig fiere
houding aan de buitenwereld te toonen.
Naarmate het lot meer te dragen geeft, zal
men zijn last zelfbewuster weten te dra
gen en zich hierdoor niet terneer laten
slaan.
Uit dit gezichtspunt, lezeressen, hebt gij
een spiegel wellicht nog niet bekeken en
evenmin Uw spiegelbeeld op deze wijze
ontleed, niet waar?
Het is inderdaad de moeite waard, het te
doen, want het kan de oogen openen, voor
hetgeen tot dusverre verborgen bleef!
Wellicht is deze vriend slechts een een
voudig stuk spiegel in een even eenvoudige
houten lijst gevat, mogelijk ook een kost
bare barokspiegel, die reeds het beeld van
vrouwen van vele generaties heeft weerge
geven! Misschien ook is het spiegelglas om
lijst met wat goud, en versierd met strik
ken en guirlandes uit het gracieuze Empi-
re-tijdperk of wel uit den Biedermeiertijd,
allen geven slechts het zuivere spiegelbeeld
weer. De hoofdzaak is de kristallen klaar
heid en de critische wijze waarop het ge
geven wordt, getrouw aan de werkelijkheid,
zonder ook maar iets te verbloemen.
Juist in oogenblikken van zelfvergeten,
van zich laten gaan is het zoo nuttig slechts
even een blik in den spiegel te slaan, want
dan juist zal hij U eerlijk en oprecht laten
zien, hoezeer gij faalt!!
Practische legkast
Indien jonge menschen zich in gaan rich
ten, dan zal hun woning meestal min of
meer bescheiden zijn en velen hunner zul
len haar zelfs met overleg moeten meubi-
leeren.
Uit practische overwegingen zal men
kleer- en linnenkast moeten scheiden, in
dien men althans geen slaapkamerameuble
ment heeft.
Zeer practisch zijn legkasten van 1 M. a
1.50 M. breed, temeer, wanneer zij doelma
tig zijn ingericht en de planken niet al te
ver van elkaar verwijderd zijn. De meeste
jonge huisvrouwen beginnen niet meer met
stapels linnengoed, zoodat men de beschik
bare ruimte beter benutten kan bij een in
deeling als .nevengaande schets aangeeft.
In het ondergedeelte komt in de eene helft
dames-lingerie en de andere helft is voor
het lijfgoed en de overhemden van den heer
des huizes bestemd. De beide laden bieden
bergplaats voor boorden, knoopjes, sokken,
kousen enz., terwijl aan den binnenkant der
deurtjes smalle latjes zijn aangebracht,
waarover de dassen worden gehangen.