1 VERZICHT" HOEDEN B'oemenmishaodeliog... y 1 iL- r -- =1 DE GROOTE VRAAG BLIJFT: OORLOG OF VREDE. DE BALANS ONGEVEER IN EVENWICHT DE VEREENIGDE STATEN ZOUDEN WELLICHT DEN DOORSLAG KUNNEN GEVEN, DE TE GENWOORDIGE TOESTAND LEVERT ECHTER TE VEEL GELD OP. De stemming in de wereld is er een van afwachting. Bijzondere gebeurtenissen, van genoeg gewicht om van invloed te zijn op den gang van zaken, om de menschheid te iteunen in de richting van vrede of van oorlog, kwamen niet voor. De vijandelijke kampen blijven tegenover elkaar liggen, hoogstens hadden hier en daar schermut selingen plaats, die echter van hoegenaamd geen invloed zijn op den einduitslag. .Hitier hield een redevoering bij de ope ning van de kunsttentoonstelling te München, maar hij bepaalde zich uitslui tend tot de behandeling van de kunst en meed de politiek. En nu mag het zeer be langwekkend zijn te vernemen, dat in Duitschland een behoorlijk algemeen niveau is bereikt., waaruit, nu 'n waarlijk schep pend genie kan oprijzen het is er blijk baar dus steeds nog niet van groot be lang dunken ons soortgelijke ontboezemin gen niet. In Dantzig is de toestand schijnbaar iets veranderd. Werd tot dusver lustig doorge gaan met het in staat van verweer bren gen van de vrij# stad, er is thans een pau ze ingetreden. Het bezoek van den Engel- schen gen. Ironside aan Polen heeft hiermee zeker zijdelings te maken. Hitier heeft thans verklaard de kwestie Dantzig vriend schappelijk te willen regelen, als het bui tenland er zich niet mee bemoeit. Als hernieuwde waarschunwing aan Duitsch land kan vermoedelijk ook worden opge vat een aangekondigde Britsche demonstra tiet-vliegtocht naar Polen in de naaste toe komst. In elk geval wijst dit alles op een enge militaire samenwerking tusschen Po len en Groot-Brittannië gelijk die ook schijnt te bestaan tusschen Engeland en Turkije, waar de plaats Tsjesjme aan de kust, van Klein-Azië meer en meer zou worden getransformeerd in een soort Gi braltar of Singapore, een en ander met het doel vandaar uit het Oostelijk bekken van de Middellandsche zee te bestrijken. Met de overplaatsing van de Duit- sche bevolking uit het Italiaansche Tirol blijft het ernst, waarbij men zich naast de verschillende mo gelijkheden, die reeds zijn geop perd nog de vraag zou kunnen stellen of hier geen sprake kan zijn van een drijven van Hitier, die, voor zoover hij de bodem dan niet in bezit kan krijgen, genoegen neemt met de bevolking. De Ftihrer toch houdt er blijkbaar van de Duitschers uit zijn rijk Ie tellen, zoo als een kind dat pleegt te doen met de postzegels uit zijn verzameling. Waarde- looze exemplaren, gescheurde en verfrom melde zegels, alles doet mee. De paar hon derdduizend Tirolers zouden prachtig kun nen meehelpen het tekort aan Duitsche ar beidskrachten te verkleinen Of deze ge preste werkers, wier behandeling doet den ken aan die van slaven, betrouwbaarder elementen zullen vormen dan de Tsjechen, dat wagen we te betwijfelen! Te Moskou ten slotte is nog altijd geen resuiltaat verkregen, de onderhandelingen te Tokio tusschen Engeland en Japan zijn niet zoodanig begonnen, dat men er spoe dig een resultaat van mag verwachten zoo het daartoe ooit komt! Hoewel de anti- Britsche agitatie feller is dan ooit, krijgt men den indruk dat de Engelschen zich wat krachtiger doen gelden en niet voorne mens zijn te wijken. In China ten slotte valt geen verande ring van bijzonderen aard waar te nemen. De Japanners blijven er doorsukkelen De Chi neezen melden enkele successen, de Japan ners hebben daarvoor de laatste dagen blijk baar geen tijd gehad. Zóodra ze dit ver zuim bemerken, zullen ze de schade wel inhalen» en het een of ander verhaal de we reld insturen. In het Noorden zouden overstroomingen hebben plaats gehad, waardoor ze voor nieuwe moeilijkheden staan. De pogingen v. den Chineeschen overlooper Wang Tsing Wei om een centrale Chineesche regeering te vormen in het door Japan veroverde gebied, leverde geen resultaat op en heeten te zijn verschoven naar een later tijdstip. Geheel onbegrijpelijk is dat niet. Met de regelmaat van een uurwerk worden de le den der Japansch—Chineesche regeeringen vermoord en een mensch denkt ten slotte ook aan zichzelf! Maar een nieuwe teleur stelling voor Japan is het toch zeker wel. Het land, dat wellicht,den doorslag zou kunnen geven in alle hangende kwesties, is Amerika Roosevelt schijnt dit in te zien, maar hoe groot de tegenkanting is, die de president daarbij ondervindt, blijkt dui delijk uit de wijze, waarop een deel der afgevaardigden kans ziet de behandeling van de nieuwe, door Roosevelt voorgestel de neutraliteitswet te saboteeren. De reden van deze tegenwerking zou volgens sommigen gelegen zijn in het feit dat de Vereenigde Staten groote bedragen verdienen aan den bewapeningswaanzin die overal is losgebroken. Deze zoete winst jes schijnen velen niet te willen missen en, gedragen door de gedachte, dat het land zelf veilig en ongenaakbaar is. geven de ze isolatie-voorstanders er de voorkeur aan de rest van de wereld aan zijn lot over te laten. Oorlog is een begrip, dat hen volko men koud laat, zoolang de Vereenigde Staten er niet bij betrokken worden, en ze er zelf beter van kunnen worden, zien ze niet in, waarom hun regeering zou moe ten trachten een eventueel conflict te ver ijdelen. Dit getuigt weliswaar van weinig moraal, doch ook moraal laat hen koud. Het eenige wat hen interesseert, is money, geld. En daarmee basta. Wel wil Roosevelt. een andere richting uit, zijn tegenstanders blijken vooralsnog zoo machtig te zijn, dat ze hem ernstig kunnen belemmeren en in ieder geval schijnt niet te verwachten te zijn, dat de Vereenigde Staten spoedig hun volle ge wicht in de schaal zullen werpen om te komen tot rustige toestanden in de wereld. Zoo is er dus de afgeloopen dagen wei nig veranderd. De balans is ongeveer in evenwicht en we zullen moeten afwachten naar welke kant ze uiteindelijk doorslaat naar die van oorlog of van vrede. Een leelijke gewoonte, die men af moeet schaffen! ONGEMOTIVEERDE OFFERS AAN DE MODE! Bij het bloemenstalletje staat, in een weelde van felle kleuren een em mer met witte lelies. Slanke, nog even groen-witte knoppen, op lange rechte stelen. Het is warm, en koel doen deze bloemen in de gloeiende kleurenpracht er om heen. Het is verleidelijk om enkele takken te koo- pen. Een paar knoppen, een paar juist opengesprongen bloemen. Bij het in het water zetten blijkt, dat de koopman kans gezien heeft, uit de nauwelijks open bloem de goud gele helmknoppen weg te knijpen „om de bloem schoon te houden". Schoon in de beteekenis van „niet vuil". De witte kelk ontplooit zich in alle zuiver heid, maar als de knoppen ernaast open gaan, toonen die nieuwe kelken hun gele stuifmeel. En dan blijkt dat het wegnemen van de helmknoppen, van het contrast geel wit, dat het ontbreken van de kantelige goud-gele schuitjes, die zoo harmonisch de nu wat gapende holte vulden, de bloem juist volkomen verminkt heeft. Waar is het kwaad begonnen? Bij de kleine handelaars, bij de groote win kels, bij de kweekers? Vermoedelijk niet bij de laatsten, en dus ook niet om het „smet ten" tijdens het vervoer te voorkomen. Op de veilingen ziet men vrijwel alleen de groo te, op springen staande knoppen. Maar kom in een bloemenwinkel, waar een bos witte lelies staat, tien tegen een, dat iedere kelk netjes voor „vuil" worden is behoed. PLEZIERVAART Ën over een poosje, zegt de N. R. Ct., als de rose lelies en de goudlelies met het rood bruine stuifmeel er zijn, ondergaan zij het zelfde lot. Uit practisch oogpunt meer te be grijpen, omdat de bloemen wijder openstaan en het donkere wat kleverige poeder vlekt aan alles wat er mee in aanraking komt. Maar het blijft verminken, en het is on begrijpelijk, dat blijkbaar zoo weinig men- schen het verschil zien tusschen de bloem, die open was bij den koopman, en de bloera, die thuis open ging. Zelfs zijn er menschen, die oogenblikkelijk zelf de helmknoppen wegnemen. Waarom? Om het beetje stuif meel dat op de onderste bloembladeren valt? Omdat de verkoopcr het ook doet? „Omdat het zoo hoort"? Vraag den bloemist, waarom hij het doet. Het antwoord is: „Om- het smetten te voorkomen, omdat do klan ten het willen, „omdat het zoo hoort". Het hoort niet! Bloemenvrienden, bekijk de bloemen eti zie het verschil en helpt de verminking te voorkomen. Het „hoort" niet! Het hoort evenmin, als de blauwe en roode verf hoort in de daarmee mishandelde trom petnarcissen, die in groote hossen van vlek kerig groen en oranje, prijkten op de kar ren met lentebloemen, een paar maanden geleden. Als we niet oppassen, is over een paar jaar, met wat beleid en zorg, de vlek- derigheid verdwenen en krijgen we groene en oranje trompetters, omdat het „mode1 is, of „nieuw" of „omdat het zoo hoort". En weet U nog, met Kerstmis, die mooie bouguotten van ligustergrocn, waaraan zoo „echt', aan de uiteinden de Spaansche peper groeide, niet alleen in geel en rood, maar zelfs in zilver en verguld? De verscheidenheid van hoeden is wel zeer groot en men ziet zoowel kleine mo dellen als andere, die breed gerand zijn. Men ziet hoeden, die slechts uit een krans je van bloemen met een tulle bodempje be staan en die den naam van „hoed" eigenlijk niet meer verdienen. Soms ziet men een plat rond vormpje van stroo in den vorm van een dik gerand ontbijtbordje, waarop in het midden enkele vruchten gehecht zijn Is het wonder, dat al deze dingskes in be dwang gehouden dienen te worden door banden en bandeaux van fluweel of lint. Tulbandmodellen van effen en bedrukte zijde ziet men reeds meerdere seizoenen, hetgeen niet te verwonderen is, omdat zij vele dames flatteer en. Groote breedgerande hoeden leenen zich vooral voor zonnige dagen en de capeline met zijn golvende lijn flatteert de meeste dames. Eenige eenvoudige modellen ziet men op bijgaande afbeelding. Bovenaan een zeer klein modelletje met dikke rand van ingehaalde zijde, die eventueel op den bol met kleurige bloemen in platte touffe ge garneerd kan worden. Onder o.a. een hoed met breedere rand, eenigszins in Breton model met dubbele ro zet van ingehaald lint. Tulle is een zeer po pulair geworden garneering, die het welis waar mogelijk maakt hoeden van een vorig jaar te garneeren, doch men kan ook te veel van het goede krijgen. Voiles om het gelaat handhaven zich, evenals de langere, die soms tot op de schouders reiken. Minder modern zijn die, welke het ge laat halverwege bedekken, PRACTISCHE HULPMIDDELEN IN DE HUISHOUDING. De steeds voortschrijdende techniek zoekt immer weer nieuwe gebruiksartikelen, die het werk der huisvrouw vergemakkelijken of ruimtesparend werken. Zeer practisch zijn de gummidopjes, die aan den boven kant van den steel van stoffers, luiwagen, zeilveger enz. worden aangebracht, zoodat ze hangende opgeborgen kunnen worden, zonder dat ieder oogenblik een touwtje breekt. Nog doelmatiger is een bezemrek, dat kortelings in den handel gebracht is en dat ieders eischen zal bevredigen. De afbeel ding bovenaan geeft zoo'n rek te zien, dat van geperst materiaal gemaakt is, doch ook zeer practisch is, indien men het van ge verfd hout in gebruik heeft. De kunst- harstbovenplaat heeft kleine openingen, waarin iedere stok past, dank zij de gum- miring, die er boven is aangebracht. Aller lei werkmateriaal hangt eendrachtig naast elkander, zoodat men het maar voor het grijpen heeft. Onderaan ziet men een zeer eenvoudig rek, dat bedoeld is om aan den binnenkant van de deur van het tuinhek op te hangen en bestemd is voor het tuin gereedschap, dat eveneens van gummirin- gen voorzien zal moeten worden. Waarom nog druipende theekan nen? De gebroken tuit van een thee- of koffie pot behoeft geen steen des aanstoots meer te zijn, wanneer men weet, dat dit euvel op zeer eenvoudige wijze verholpen kan wor den en wel door het aanbrengen van een tuit van kunstharst, een materiaal, dat veel toepassing vindt. Iedere leek kan dit doen! In het inwendige van deze tuit bevindt zich een zeefje, hetgeen zeer doelmatig is. De nieuwe tuit bestaat uit drie deelen, men schuift eerst de onderste ring over het ge deeltelijk afgebroken tuitje en haalt hier- overheen de gummiring en ten slotte schroeft men onder- en bovendeel van de zeef samen, zóó dat hij tusschen de gum miring wordt vastgeschroefd. De gebruiksaanwijzing stelt het aanbren gen aanschouwelijk voor. Ten slotte zagen wij een moderne lees- lamp in gebruik, die buitengewoon prac- tisch bleek te zijn. Meermalen blijkt, dat leeslampen het boek, de courant óf het handwerk niet voldoende belichten, waar door de oogen veel meer worden ingespan nen dan noodig is. Staande leeslampen zijn reeds een groote aanwinst, doch het model, dat deze schets weergeeft overtreft hen. Men ziet, dat de bol op verschillende hoog ten geplaatst kan worden, zelfs tot 50 cm. vanaf den grond, zoodat men het licht op de juiste hoogte kan richten. De bol is transparant en van een geperste cellulose massa, en geeft een aangenaam en scha- duwvrij licht. Men kan deze bol met zeepwater reini gen, indien stof of vliegenvuil dit noodig maken. Een lamp, die ongetwijfeld in een mo dern milieu op ztfn plaats is, wat de uitvoe ring betreft, maar wel het meest om de practische bruikbaarheid. G. C. M.—S. Spiegeltje, spiegeltje aan den wand De eerste spiegel in de geschiedenis der menschheid moeten de oogen van den eer sten man geweest zijn, waarin zich het beeld zijner vrouw weerspiegelde! Van deze vroege tijden af voert een lan ge weg over den waterspiegel van heldere beekjes, meren en bronnen, waarboven vrouwen zich plachten te buigen om haar beeld weerkaatst te zien. In eeuwenoude graven heeft men mummies gevonden, die spiegels in velerlei vorm naast zich had den, zoodat een beeld gevormd kan worden van de steeds wisselende smaak. Tenslotte is men gekomen tot den modernen spiegel, die het beeld der hedendaagsche vrouw weergeeft. De vrouw en de spiegel!! Toch is hier niet alleen verband te zoe ken tusschen beide uit een oogpunt van ijdelheid, zooals men vaak meent, doch er ligt een veel diepere beteekenis aan ten grondslag. Spiegels kunnen inderdaad op rechte vrienden zijn, die ons de waarheid doen zien, indien wij er ons slechts voor open stellen. Met onverbiddelijke klaar heid worden ons onze gebreken getoond in gelaat en houding, indien wij ze slechts willen erkennen en er ons voordeel mee doen. Het innerlijke leven spreekt uit de oogen, want zijn deze niet de spiegel der ziel? Een gelaat waarop goedheid en vriendelijkheid te lezen is, kan nimmer leelijk zijn, zelfs niet, indien het niet in alle opzichten door de natuur bevoorrecht is. Omgekeerd is het mooiste en meest welgevormde gelaat on- beteekenend en zonder charme, indien men er hoogmoed, ijdelheid en dergelijke eigen schappen op waarneemt. Indien men in den spiegel kijkt,, dan zal men zijn eigen ik nader onder de loupe kunnen nemen. Bevalt de mond U wellicht niet? Welnu, stelt U dan in gedachten voor, dat gij Uw medemensch iets prettigs bereidt? Plotse ling zal een lichte glimlach Uw gelaat ver lichten en de lijn der lippen veranderen! Gij vindt Uw oogen klein en zonder uit drukking? Zij zullen het ongetwijfeld niet blijven, indien gij vol begrijpen deelneemt aan anderer vreugde! Is Uw figuur niet naar Uw zin, evenmin als Uw houding? Geen wonder, wanneer gij Uw schouders laat „hangen", evenals Uw hoofd! Richt deze op en loopt met op geheven hoofd. Het heeft geen zin onze zorgen en verdriet door deze weinig fiere houding aan de buitenwereld te toonen. Naarmate het lot meer te dragen geeft, zal men zijn last zelfbewuster weten te dra gen en zich hierdoor niet terneer laten slaan. Uit dit gezichtspunt, lezeressen, hebt gij een spiegel wellicht nog niet bekeken en evenmin Uw spiegelbeeld op deze wijze ontleed, niet waar? Het is inderdaad de moeite waard, het te doen, want het kan de oogen openen, voor hetgeen tot dusverre verborgen bleef! Wellicht is deze vriend slechts een een voudig stuk spiegel in een even eenvoudige houten lijst gevat, mogelijk ook een kost bare barokspiegel, die reeds het beeld van vrouwen van vele generaties heeft weerge geven! Misschien ook is het spiegelglas om lijst met wat goud, en versierd met strik ken en guirlandes uit het gracieuze Empi- re-tijdperk of wel uit den Biedermeiertijd, allen geven slechts het zuivere spiegelbeeld weer. De hoofdzaak is de kristallen klaar heid en de critische wijze waarop het ge geven wordt, getrouw aan de werkelijkheid, zonder ook maar iets te verbloemen. Juist in oogenblikken van zelfvergeten, van zich laten gaan is het zoo nuttig slechts even een blik in den spiegel te slaan, want dan juist zal hij U eerlijk en oprecht laten zien, hoezeer gij faalt!! Practische legkast Indien jonge menschen zich in gaan rich ten, dan zal hun woning meestal min of meer bescheiden zijn en velen hunner zul len haar zelfs met overleg moeten meubi- leeren. Uit practische overwegingen zal men kleer- en linnenkast moeten scheiden, in dien men althans geen slaapkamerameuble ment heeft. Zeer practisch zijn legkasten van 1 M. a 1.50 M. breed, temeer, wanneer zij doelma tig zijn ingericht en de planken niet al te ver van elkaar verwijderd zijn. De meeste jonge huisvrouwen beginnen niet meer met stapels linnengoed, zoodat men de beschik bare ruimte beter benutten kan bij een in deeling als .nevengaande schets aangeeft. In het ondergedeelte komt in de eene helft dames-lingerie en de andere helft is voor het lijfgoed en de overhemden van den heer des huizes bestemd. De beide laden bieden bergplaats voor boorden, knoopjes, sokken, kousen enz., terwijl aan den binnenkant der deurtjes smalle latjes zijn aangebracht, waarover de dassen worden gehangen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1939 | | pagina 10