Wij lazen voor U....
Zonderlinge politieagenten
Me mannen
li <W m g1 Wüotaq |oüh,
IOAU^ <L- UKvimouOH A ixvL cjcm
Radioprogramma
en hun noodlot
belang
groot.
niet
en op.
e groot
lartijen
nog te
irdraat
landels
er. Be-
10-11
11—12
11-11
10-11
11-12
11-12
11-12
12 nj
Duc de
95; D»
)5; Du-
10; ft
0; 11,
-12 133
DOOR
EDGAR RICE
BURROUQHS
82.
Stanley Wood voelde zich opgelucht. Zij zou
den btf het aanbreken van de dag in vrijheid
worden gesteld. „Dan gaan we terug naar de
beschaving, de vrede en de veiligheid", zei hij,
terwijl hij zjjn arm om de leest van Gonfala
legde. „Ja",-zei Tarzan lachend, „naar de vei
ligheid van auto-ongelukken, misdaden, haat
en zinloze oorlogen." „Het is niet zozeer de
vrede en de veiligheid, die ik wens," zuchtte
Gonfala, „maar vrijheid. Dat is het kostbaarste
goed van de wereld, onverschillig welke ge
varen er aan verbonden zijn". Tarzan knikte
even. Op dat ogenblik ging de deur wijd ge
noeg open om een schaal met voedsel naar
binnen te kunnen schuiven, waarna de deur
weer gesloten werd. De vier hongerige gevan
genen vielen met flinke eetlust op het voedsel
aan. „Ze zijn goed op ons", lachte Wood. Gon
fala scheen na enkele happen genoeg te heb
ben. „Ik voel me zo slaperig, ik kan mijn ogen
bijna niet open houden", zei ze. „Ik ook", zei
Stanley Wood met een zucht. Phoros keek hen
aan en gaapte. Daarna leek het of hij over iets
nadacht. Tarzan stond op en schudde zichzelf
heen en weer. „Jij ook?" vroeg Phoros. De
aapman knikte. De oogleden van den koning
vielen dicht. „Menofra, die oude duivelin!"
mompelde hij. „Zij heeft ons allen een slaap
middel gegeven of vergiftigd!"
DERDE BEDRIJF
Onder 'dit opschrift schrijft de O. K.
Het Volk:
Derde bedrijf.
Heb ik het gezeid of niet? 't Komt weer
pit, zoals U ziet: Kooien was een incident,
Henk trekt weer aan 't langste end.
Of een ander confereert en het links of
rechts probeert, altijd is het vaste slot:
Hendrik is alweer aan bod.
Want die trouwe heer De Vos laat zijn
lobat nimmer los. Daaraan is zijn hart
Terpand in 't belang van 't vaderland,
t Kabinet bijeengekomen zonder 't con
tingent van Rome. Zo wint Kersten, gare
klant, aan gezag in 't vaderland.
Wel kwam Hein langs 's Heren wegen
lijn collega Weiter tegen, maar dat was
riet afgesproken en geen kaartje doorge-
itoken.
Heeft U op die kiek gelet, toen dat stuk
van 't kabinet na hun onderling beraad
weer terugkwam op de straat?
0, wat was dat stel weer vrolijk! Zelfs
de R.A.P.-man keek nog olijk, en de uit-
gangs-n-bescliikker sloeg welhaast een kui
Jeu/likker.
het zien van 't leutig stel wisten wij
voorland wel. Zijn die afgeëxerceerd?
i slechts re-geconstrueerd!
Bleus!dank zij de heimwee-jammer van de
10 leuwe Rotterdammer maakt Van Lidth de
inde thans óók alweer een goede kans.
Daaruit spreekt dan het respect voor 't
parlow fessieke intellect. Dat vereist toch ook
m plaatsie voor het denkend deel der na-
En de Kamermeerderheid? Dat gezwam is
ut de tijd. Als die kerels protesteren, zul-
m wij ze mores leren!
Zo gaat alles weer gesmeerd, daar Mooi
Heintje triomfeert. Zal dit werk den niees-
jler loven? Wie het zien zal, kan 't geloven...
WIJ, OVER ONS,.
De stichting Vredesstudiebureau heeft een
„Comité Dagbladenquette" samengesteld
cm te onderzoeken of onze dagbladen d£A
lezer voldoende objectief inlichten over de
togen van vrede en oorlog. In het orgaan
der vereeniging, schrijft een leidend jour
nalist van een der groote dagbladen nu
ojn.: In de eerste plaats moge ik er dan
op wijzen, dat de methoden van voorlich
ting der couranten voor een groot deel
rijn bepaald door invloeden, welke de pers
acenszins in haar macht heeft. De maat
schappelijke evolutie of zoo U wilt
ter ta-|
over
erstrel
hoofd®
rek
zoo
es do
reenj
,Uit M
in ord
dijk 'i
cn, W
ders en
ede bi-j
ddeiL,'
n ,.Leh
ranje's.
et
moest
ad. Hei
oft ons
het
s van
igeland ,j
ïswaafj
is zor?-
re vroO"
artelijk
in 1S13
van dit
lledui)
n Iaeife
>1 doch
au der
•reup'le
bevrijd
z'n
I
1 in de
nis g®* j
•oerend
-ooi ijke
^or 19
werd
•rs va"
liet
wijféW
welke
ot eer
Uit de Pers van heden
degeneratie, heeft tengevolge gehad, dat
commerciële ondernemingen haar toevlucht
hebben moeten nemen tot steeds drasti
scher middelen, om een geestelijk afstom
pend publiek nog tot voldoende belangstel
ling te prikkelen. Het zal niet nodig zijn,
daarvan vele voorbeelden te geven: neem
slechts de ontaarding in de reclame, het
ziektebeeld van de moderne sportreportage,
pagina's bijna onleesbare kost, speciaal in
de Maandagcouranten, rijkelijk geïllustreerd
met infantiele foto's, de stunts op filmge
bied, waar weeë sentimentaliteit en brutale
sensatie elkaar de voorrang betwisten.
Om npij nu tot het dagblad te bepalen: de
stelling' is zeker niet te gewaagd, dat de
courant, welke van deze methoden afziet,
in zeer korte tijd haar abonné-aantal ver
ontrustend zou zien teruglopen. Het pu
bliek is een tyran, welke terdege moet
worden ontzien, de publieke opinie en de
pers oefenen op elkaar een noodlottige wis
selwerking uit, welke ik eens schamper al
dus hoorde formuleren: „publiek en pers
zijn twee monsters, die zich voeden met el
kanders uitwerpselen". Zo is 't wel heel cru
uitgedrukt, een fond van waarheid steekt
in de bewering zeer zeker.
Met deze hoofd-factoren, die op het mo
derne dagbladwezen zulk een machtige en
overwegende invloed hebben, is de zaak,
waarvoor Uw Comité zich wil beijveren,
feitelijk al beslist. Die zaak is een bij voor
baat verloren zaak, omdat zij commerciële
belangen- aantast en zulks wordt, in déze
maatschappij en in deze tijden van extra
zware strijd om het bestaan, niet aanvaard.
DE ARME BANNELINGEN.
Wij lezen in de „Vooruit" (S.D.)
„Koning Zogoe mag, wil men de kran
tenberichten gelooven, niet tot de bepaald
behoeftige bannelingen worden gerekend.
Gisteren is hij met zijn vrouw, zijn zoon
tje en zijn zusters en een gevolg van twin
tig personen uit Warschau vertrokken
naar Riga. Vandaar zou hij naar Londen
vertrekken. Hij heeft te Warschau groote
verteringen gemaakt: niet minder dan
45.000 gulden zou zijn besteed aan japonnet
jes, hoeden, mantels en bont voor zijn
vrouw, zijn zusters en zijn hofdames. En
alles zou contant in goud zijn uitbetaald.
De betalingen geschiedden met Engel-
sche gouden ponden, Fransche gouden
francs en zelfs met oude Turksche piasters
De koning zou niet minder dan een milli-
oen pond sterling of ongeveer neggn mil-
lioen gulden in gouden munt en sieraden
met zich mee voeren. Er zijn emigranten,
die het er slechter hebben afgebracht dan
deze van huis en hof verdreven koning."
Nu, als men de emigranten in Amster
dam ziet, dan is men ook niet bepaald ge
neigd van „arme emigranten" te spreken,
zegt het nat. Dagblad (N.S.B.) naar aanlei
ding van bovenvermelde uitlating.
Uit plezierrijden met auto, wel
ke geparkeerd was. Twee be-
rouwvolle zondaars voor den
rechter.
EEN DUUR RITJE VAN
TIEN MINUTEN!
Als wij gevangenisstraf krijgen,
zoo verklaarden twee tijdelijk buiten
dienst gestelde agenten van politie,
voor de Utrechtsóhe rechtbank, dan
zijn wij voor ons lieele leven verlo
ren
Als de rechtbank vonnissen moet
vellen op vervalschte rapporten,
zooals deze verdachten hebben opge
maakt, waar blijft dan de waarde
van onze Neclerlandsche rechtspraak,
voerde de officier van justitie aan.
De rechters zullen hebben te oor-
deelen: De eisch is drie weken ge
vangenisstraf tegen deze beide jeug
dige huisvaders, die gelijk een paar
kwajongens, in hun diensttijd even
uit rijden waren gegaan in een ge
parkeerde auto.
Het was aldus gegaan:
De twee jeugdige politieagenten waren in
den nacht van Zaterdag 1 op Zondag 2 Juli
op de fiets gezeten op surveillance, speciaal
om toezicht te houden op leegstaande wo
ningen.
In de Jan van Scorelstraat stopte een
D.K.W. auto langs het trottoir. De bestuur
der, een bewoner van het perceel, waarvoor
gestopt was, informeerde bij de beide agen
ten of zij er bezwaar tegen hadden, dat de
wagen daar geparkeerd bleef. Het was nu
reeds drie uur in den nacht en het lag in
de bedoeling van den eigenaar den volgen
den morgen vroeg te starten, zooclat het
verkeer er geen hinder van zou ondervin
den. De agenten verklaarden, dat zij er
geen bezwaar tegen hadden. De autobezitter
ging daarna in zijn woning.
De agenten stapten op de fiets, doch be
dachten zich, zetten de fietsen langs den
kant van den weg cn liepen terug naar de
auto. Zij duwden den wagen naar een zij
straat, waar de motor werd gestart en zij
maakten een ritje in de omgeving.
Na een tiental minuten keerden
zij terug naar het punt van uit
gang, waar hun een minder aange
name ontvangst wachtte van de zij
de van den eigenaar van de auto,
die inmiddels had ontdekt, dat zijn
wagen verdwenen was en de politie
had gewaarschuwd. Voor de beide
jeugdige agenten ware. de gevolgen
van deze daad ernstiger dan zij zich
hadden kunnen voorstellen. Hoewel
nog werd getracht door middel van
een valsch rapport de zaak te ver
doezelen, werd toch van het geval
px'oces-verbaal opgemaakt wegens
diefstal van olie en benzine.
Zij erkenden de ten laste gelegde feiten,
waarna zij ernstig onder handen werden
genomen door den president, die de handel
wijze van deze agenten in functie hoogst
onverantwoordelijk noemde. „Het is heel
erg" zeide de president, „wat jullie gedaan
hebben is iets, dat hier herhaaldelijk streng
wordt gestraft. Op deze wijze is een smet
geworpen op het Utrechtsche politiecorps,
dat in den lande een uitstekenden naam
heeft weten te verwerven. Je kunt toch wel
begrijpen, dat onder dergelijke omstandig
heden het zeer moeilijk zal zijn je 'in den
dienst te handhaven. Als politieman dien
je te weten, dat dergelijke feiten worden
gekwalificeerd als diefstal van benzine. Jul
lie hebt in ernstige mate je plicht verzuimd,
alleen reeds door de surveillance uit te
strekken buiten jullie rayon.
De president informeerde nog of zij ge
huwd waren. De een, oud 29 jaar, is ge
huwd en vader van drie kinderen. De an
der, oud'26 jaar, is gehuwd en zijn vrouw
venvacht de geboorte van den eersteling
over twee maanden.
Uitspraak Vrijdag 2S Juli a.s.
koop SUNLIGHT ZEEP
EN NOOIT ZEEP VAN
ONBEKENDE HERKOMSTi
VRIJDAG ?1 JULI 1939.
Hilversum I. 1875 en 414.4 m«
8110 VARA. 1J.00 VPRO. 10.20 VARA.
12.00 AVRO. 4.00 VARA. 7.30 VPRO. 9.00
VARA. 10.40 VPRO. 11.00—12.00 VARA.
8.00 Gramofoonmuziek (ca. 8.16 Berichten).
10.00 Morgen wvding.
10.20 Orgelspel.
10.50 Declamatie.
11.10 Gramofoonmuziek.
11.15 VARA-orkest.
12. Gramofoonmuziek (ca. 12.15 Berichten).
12.30 AVRO-Amusementsorkest.
1.15 Gramofoonmuziek.
1.30 Orgelspel.
I.50 Disco-causerie.
2.35 Ensemble Jonny Kroon.
3.00 Voor de vrouw.
3.20 Vervolg concert.
4,00 Gramofoonmuziek.
5.00 Voor de kinderen.
5.30 Esmeralda en gramofoonmuziek.
6.28 Berichten.
6.30 Lettex kundig overzicht.
6.50 Gramofoonmuziek.
7.00 VARA-Kalender.
7.05 Cyclus „Reizen en trekken".
7.23 Berichten ANP.
7.30 Berichten.
7.35 „He' Evangelie en de dichter", causerie.
8.00 Pianovoordracht.
8.30 Lezing „Een en ander over de sociale,
economische en cultureele opbouw van Zwit
serland".
9.00 Reportage.
9.20 Dansmuziek tgr.pl.).
9.30 Radiotooneel.
9.45 Fantasia.
10.00 VARA-koor en -orkest en solist.
10.30 Berichten ANP.
10.40 Avondwyding.
II.30 Jazzmuziek (gr.pl.).
11.5512.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum H. 301.5 m.
Algemeen programma, verzorgd door de
K.R.O.
8.00915 Gramofoonmuziek (ca. 8.15 bericht.
11.30 Bijbelsche causerie.
12.00 Berichten.
12.50 Paul Wijnappels strgkensemble.
(1.001.20 Gramofoonmvziek).
I,50 Gramofoonmuziek.
2.00 Orgelconcert.
4.30 KRO-melodisten en solist (4.555.05
5:30 KRO-orkest.
6.00 Land- en tuinbouwcauserie.
6.20 KRO-orkest (ca. 6.30 berichten).
7.00 Berichten.
7.15 Causerie „Hoe staat het met de werkloos
heid?"
7.45 Causerie „Oude rijwielplaatjes bjj vrach
ten schenken velen nieuwe levenskrachten",
8.00 Berichten ANP.
8.15 KRO-melodisten en solisten.
9.00 Radiotooneel.
9.45 KRO-orkest.
10.30 Berichten ANP.
10.40 Lajos Veres en zjjn Hongaars orkest.
II.0012.00 Gramofoonmuziek.
FEUILLETON.
Naar het Amerikaansch van
Morgan S» Roscue
XX.
0'Malley bevrijdde zijn arm en sprong weer
°0rult terwijl al zjjn razende drift om dézen
en de vernedering van het voorafgaan-
e in de taxi zich belichaamde in zijn felle
™g«W>tlge „lagen.
lifh mi(1(iernachtelijke bezoeker verdedigde
n zoo goed hij kon, dook naar rechts en
de ploetendooier bungelende aan
hij» Beh^lve een gegrom van ptjn of een
kam? I?4' adem was er Seen geluid in de
al •nLr0Orl)aar- De indringer bepaalde zich
baabv^ geheel tot het defensief, maar het
hii tu niet; met iedere seconde verloor
smak?'111 en weldra belandde hij met een
Dn hoek naast de chiffonière.
O'Mou herstelde zich zoo vlug, dat
merkt! lmast °P hetzelfde oogenblik
keken Öa' de man heel anel omlaa£ had ge-
*en en611kon nog net °P t9d terugsprin-
kw I 2<Jti blooten voet van onder een
De» neer£ePlanten hiel wegtrekken,
hem laaghartige poging om
letturiKi gevecht te stellen deed O'Malley
ti ii schuimbekken van woede. Dit gif-
miaha? nde 8ezicht daar voor hem te
dit !en en toe te takelen leek hem op
laxiFPtf lik het hoogtepunt van al zijn ver
te-8 met inspanning van al zijn krach
ken hij zich op om dit doel te berei-
maar iïlrln^er waa van middelmatige lengte,
J°ng en stevig gebouwd. Op O'Malley's
bliksemsnel achteruitspringen bleef hg even
stilstaan .Toen hg zag dat hij geen kans zag
den voet van den Ier te kneuzen, greep hij
opnieuw naar den ploertendooder. Hij slinger
de het smalle eind van het wapen in zijn hand
omhoog door de lus die om zijn vuist hing te
pakken; het met doodelgk lood gevulde dikke
gedeelte rees tot boven zijn schouder en met
een heeschen vloek sprong hij naar voren.
O'Malley's zelfbeheersching had onder zijn
woede geleden. Met een pijlsnelle, zijdeling-
sche beweging wist hg op het laatste nip
pertje den slag van het wapen te ontwijken.
Hg bleef voor het bed staan, dook, zwaaide
weer opzg, plantte een vuist in de buikstreek
van den ander en liet toen zijn knokkels met
nog grooter hevigheid neerkomen op den
ronden schedel van zgn tegenstander.
De twee slagen deden den indringer zijn
evenwicht verliezen en onmiddellijk gebniik
makend van dit voordeel, kwam O'Malley
verder naar voren mepte hem rechts en
links, al zijn gewicht in de slagen leggend.
O'Malley tegenpartij ontweek den eersten
slag. Den tweeden kon hij slechts gedeeltelijk
afweren. Maar de derde trof hem pardoes te
gen zijn kaak en deed hem op den grond
neerstorten.
O'Malley boog zich laag over hem, hijgend
naar adem. De man was bijna slap geweest
toen hij viel; nu rolde hg een paar maal opzij,
sidderde krampachtig en lag toen stil. De
kwaadaardige flets-blauwe oogen waren half
gesloten, het vierkante ongeschoren gezicht
n»et zijn ongewoon-uitstekende jukbeenderen,
zag pafferig bleek en een bandeloos leven had
er diepe groeven als zijn sporen op achter ge-
latoen. Het was ook vuil en vol vegen van
het zweet. En over het met puisten bezaaide
voorhoofd kleefde een lok donker haar tegen
de huid. Zelfs in nxst was het een sinister
gelaat.
Zoo, jou smerige boef grauwde
O'Malley, nu kén ik je voor het vervolg!
En deksels! voegde hg er opgewekter
aan toe, lk vermoed dat jij mij óók niet
vergeten zult!
Maar de indringer lag onbeweeglijk.
Eensklaps veerde de Ier overeind, zijn blik
gericht op de plaats waar hij de meerschui
men pijp neergelegd had. Hij zag twee stuk
ken eiwan naast elkaar op het nachttafeltje,
maar de brief was nergens te bekennen.
O'Malley stapte haastig over de voorover
liggende gedaante en liep om het voeten
einde van het bed heen. Op den grond naast
de tafel lag een stuk papier. Hij bukte zich
en raapte het op. Het was een verscheurde
en verkreukelde enveloppe. En toen hij de
deelen aan elkaar legde, las hij het bekende
adres: Wart Barret Esq.
Een snel onderzoek in de buurt van deze
plaats deed hem den brief, die in de enve
loppe had gezeten, niet terugvinden.
O'Malley ging terug naar zijn slachtoffer.
Een oogenblik later had hij uit zijn zijzak
een dichtgevouwen vel gewoon linnen brief
papier getrokken, gekreukeld als de enveloppe
doordat het opgerold was om in de pijp ge
borgen te kunnen worden. Dit was voldoende
bewgs, dat de nachtelijke bezoeker gevonden
had wat hij zocht en wat zooveel anderen
gezocht hadden. Zgn gevoel van triumf straks
was wel een beetje voorbarig geweest
Het kwam niet bij O'Malley op om den brief
te lezen. Hij stopte hem in den zak van zijn
pyama tot hij er een betere bewaarplaats
voor zou hebben gevonden. Nogmaals over
de stille gestalte Heenstappend, ging hij naar
de voorkamer en draaide de lichten aan. Eén
blik toonde hem dat een venster aan den ach
terkant en de deur van zijn slaapkamer naar
de gang nog gesloten waren.
De vensters in de voorkamer waren ook
dicht, maar de deur naar de hall stond nu
open. De sleutel stak nog aan den binnen
kant in het slot en dit was niet geforceerd.
Er waren pasgemaakte krassen bij het
sleutelgat aan de buitenzijde. Blijkbaar had
de indringer het slot op de een of andere
vernuftige wijze opengestoken. Alvorens de
politie te roepen wilde O'Malley weten hoe
de boosdoener het huis was binnengedron
gen. Hij was nu overtuigd, dat de ongenoode
gast niet in zijn kamers was binnengekomen,
maar zich toegang had verschaft door een
andere ingang in het huis.
Hij liep naar de telefoon, maar hield eens
klaps zijn schreden in, opgeschrikt door een
geluid in de slaapkamer. Toen stoof hij texnig
door de dubbele deur. De grond waar de man
gelegen had was leeg. En terwijl O'Malley
binnenkwam werd de deur naar de slaap
kamer juist gesloten. Hij vloog er heen, maar
de deur sloeg voor zijn neus dicht. Hij. hoorde
den sleutel omdraaien en rukte vergeefs aan
den knop. De indringer was bijgekomen, had
de deur geopend en aan den gangkant weer
op slot gedraaid.
O'Malley keerde zich om, holde terug naar
de voorkamer en rende de gang in, waar
alles pikdonker was. Hij hoorde een onmis
kenbaar krassend, stootend geluid en liep
ijlmgs naar de noodladder achter in de gang,
die naar het dak voerde. Toen hij de ladder
bereikt had, viel het met zink bekleede luik
met een holle bons op het dak achterover en
O'Malley zag tegen den nachtlucht een paar
vlugge beenen en een gebogen lichaam over
den rand van het gat verdwijnen.
Zijn bloote voeten vergetend, stormde de
Ier de ladder op en klom op 'het dak. Hg
stond rechtop en staarde over een lange lijn
van bijna platte daken, waarin als beweeglijk
punt een vage, remmende gedaante, al ver
scheidene huizen verder. Een seconde aarzel
de hg, in het vooruitzicht van een vervolging
met bloote voeten; toen begon hij ook uit alle
macht te rennen.
Hij had echter ternauwernood een paar
passen gedaan, of zijn voet bleef aan iets
haken en hij tuimelde met zoo'n harden slag
op het zinken dak, dat hij buiten adem bleef
liggen. En toen hij eindelijk weer overeind
stond, was de middernachtelijke bezoeker vol
komen verdwenen.
O'Malley ging vloekend op den dakrand
zitten, zijn gekwetste voet wrijvend. Verdere
vervolging was nutteloos, maar nieuwsgierig
heid dreeft hem om te onderzoeken wat hem
had doen struikelen. Hij zoch^ met zgn vin
gers en had het al gauw ontdekt. Het was
een dim touw stevig aan een gootpijp beves
tigd. Hij liep naar den kant van het dak, van
waar het tot aan zgn slaapkamerraam neer
hing. Om de tien centimeter zat er een knoop
in, en in een flits vermoedde O'Malley wat er
gebeurd was.
De kerel was langs het touw omhoog ge
klommen naar zijn venster, dat niet ge
sloten was geweest. Dit moest gebeurd zijn
nd den overval in de taxi, waarbij de aan
vallers zich niet van den bi-ief hadden
kunnen meester maken, maar vóór hij
thuis kwam. De man was binnengekomen,
had het venster achter zich dicht gedaan,
was de hall ingeslopen en had het luik naar
het dak van buiten losgemaakt. Nadat hij
alles doorzocht had en er niet in was ge
slaagd den brief te vinden, had hg zich in de
half-donkere hall schuil gehouden tot O'Mal
ley thuiskwam en zijn kamers was binnen
gegaan. Daarna had hij vermoedelijk door het
sleutelgat gezien, dat O'Malley de pijp ge
ïnspecteerd had en óók gezien waar hij deze
had neergelegd. Of mogelijk had hg dit laat
ste niet gezien en de pijp moeten zoeken.
Maar in ieder geval had hg gewacht tot
O'Malley sliep. Toen had hjj het slot van de
voorkaxner opengestoken, was door de slaap
kamer geloopen en had de pjjp gevonden. En
als O'Malley niet op het kritieke moment
was wakker geworden, zou hij er met den
brief vandoor gegaan zijn. Dan was er nog
iets. De indringer had den brief niet eerder
gezien, anders zou hg het niet noodig heb
ben geacht de enveloppe te verwijderen om
zeker te zijn dat hg had wat hij hebben
moest. Hij had ongetwijfeld zijn zaklantaarn
gebruikt om den brief te bekijken en dat was
waarschijnlijk de oorzaak geweest, dat O'Mal
ley wakker geworden was.
Wordt vervolgd.)
