I
i
De Brabantsche Briel
1
RADIO
van
DRIE MANNEN
in hun noodlot
PROGRAMMA
Ulvenhout, 24 Auguatus 1938.
Amioo.
De Hondsdagen z(jn
«1 lang en breed vcur-
i.lj, maar de barre
hitte, waaraan 'i
Hondsty, van 19 Juli
tOt 1H AUgUtUS. 74J-
ncn naam te wflter,
beeft, la gekomen.
Wit komt 'a mer-
gens de zon op. Gtr.
roatg wolkake la lr
haren omtrek te be-
apeuren; gin streepk<
purper te alen. 'n
Witte, gloeiende achyf aan den rgaal-troe-
belen hemel, die na 'n uur ala blank ataal
aan den kim te glanzen Maat, zoo la den
Aoruie-opgank ln deua blakkenden August ua-
lagen.
En... 't la 'n drukke maand. Oogatmaand
op den hof. Maar den rog la binnen. Ik wil
daarmee zeggen: den graanooget la veur ona
lenende. Den rog waa den leaten oogst deua
jaer.
't Ia nou ploegen. De atoppclakkers worden
rap omgegooid en overnuuw bemest 't Wel
land wordt Ingezaaid, want veul kale plek
ken vragen daarom.
Zwaar werk. dat van de ploeg. Maar dat
pakt Dré III vaat.
Deuzen eteuvlgen goffe^t wit al: de zware
karweien zyn hum! Hah, 't la zoo'nen kaercl
geworden. Mager la Ie op den oogenbllk ïyk
'n talhout, want 't leate greintje vat awlt 1c
weg. Maar breed la le geworden...! Schou
wers. amlco!
Daar la 'nen tyd gewtat, da'k 'n kwajen
stier by de hoorn vatte en 'm den kop kra
kend omdraaide, dat den beest le kiezen
had: den nek breken of ter eerde!
't Gong hard teugen hard. Nog voel Ik, ala
ik er om denk. r4jnen heeten asem uit de
gespalkte neusgaten slaaen. langs m'n bloote
oorat. Zie 'k dc woede ln zyn bloed-bcloopen
oogen. Heur ia 't slaan van zyncn steert
teugen de trillende flanken. Ja. ik voel dan
nog de ..eiectrleke" anukskes ln m'n armen
van 't schokken van zyn polsdikke nekspieren,
't Voelde me wit. 't Was leven of dood! Er
onder móest le! En hy gohg...! Man! Nog
zie 'k 'm daar liggen, hygend in de wel. Nog
zie 'k de verslagenheid in de trieste, glazige
oogballen, 'k Zie 't zoo scherp, dé'k zyn cene
oog nog knippen zie omdat 'n wesp op den
rooien lldrand vloog.
8tralen zweet siepelden over m'nen kop,
langs m' nooren, achter langs myncn nek.
M'n armen, slap ala natte touwen, hongen
zwaar en mooi langs m'nen romp. M'n beenen
beefden. Maar... den stier waa geslagen.
Gmnen gelukkiger moment heb ik van
m'n leven gekend Ik kost jubelen, maar
m'nen aacm was op. Ik kost springen, maar
m'n beenen hadden gin kracht meer. Ik
,AkostIk kost nika andera doen. dan m'nen
zakdoek vatten en m'n eigen opdrogen. Dan
den beest halsteren mee 'nen blok en *nen
ketting. En ala dat gebeurd was. kwam m'n
vader naar me toe Bleek, ontdaan. Zijnen
knuist kneep ln m'nen schouwer, z'n doffe,
trotsche ooge keken ln m'n ziel. En schor sprak
ie: ,.ga naar moeder, jongen en zeg 'r, dat ge
twee borrels mot hebben. Kust 'n uur,"
Van geluk had 'k kunnen simmen, 't Zweet
wlerd koud op m'nen rug. M'nen mond beefde,
'k Zweeg, draaide me om, liet vader staan.
Gong naar moeder.
„Wa-d-la-t-er gebeurd. Dré?" vroeg ze ang-
•tig. „Niks moeder. Ik heb gevochten mee
den stier en 't..." Toen simde Ik! „En... 't...
gewonnen, moeder." Zy vlóóg den akker op.
Ik vatte m'n borrele en kreeg weer lucht.
En in den stillen hula alleen, waarin de
ateertklok haren langzamen tik deur den
mnnekegel aloeg. daar zee' k mee 't leege
glas ln m'n stllgeworden hand teugen Onzen-
lievenheer: „ala lk nooit meer win, dan waa
FEUILLETON.
Naar het Amerikaaoach van
Morgan S. Roscoe
43.
- Wel, ging Claudia voort, lk hoorde Ward
tegen den man zeggen dat ny zyn kantoor ver
laten moest. Ward'a stem klonk ontzettend
kwaad. Daarop hoorde lk den ander. Mc Glrk.
Hy zei: Je hoeft niet zoo hoog te paard te zit
ten. mooie meneer; je bent 'n grooter schooier
dan Ik ben! Hy zei het op. een smalenden
snauwende» toon.
Dat waa dua wat ze dien avond ln Barretta
kantoor gehoord had en hem niet had willen
vertellen, flitste door O'Malley's hersens.
Het meisje zette haar verhaal voort.
Ik hoorde Iemand anel bewegen. Er kwamen
een paar bonaen en slagen en de deur vloog
tegen myn gezicht. Ik viel op den grond Maar
ik zag Mc Glrk uit War«ls kantoor stuiven.
Hy kwam naast me op den grond terecht en
bewoog zich niet meer.
Ward waa nogal kwaad toen hy me overeind
hielp, ging Claudia met een berouwvol glim
lachje voort. Hy waa booa. omdat hy dacht,
«lat lk geluisterd had. Ik begon hem uit te
leggen, dat lk met dien brief kwam. maar hy
verzocht me nogal kortaf hem niet meer lastig
le vallen en heen te gaan. Ik geloof, dat hy
nog nydig op Mc Glrk waa en dat hy ook nog
niet met hem klaar waa. Het kan zijn, dat hy
ook kwaad waa op Mc Girk, omdat ik gevallen
was. Ik weet niet wat ik ervan moet denken.
Ik was vreeselyk geschrokken van wat de man
tegen hem gezegd had. Ward la geen man.
'egeo wlen men zich vryheden veroorlooven
•ian en Mc Glrk leek heel zeker van zyn zaak.
Ik kon me niet voorstellen, dat hy myn broer
en schooier zou durven noemen zonder renlge
e-len. In leder geval zei Ik nleta meer van den
rkef. Ik haalde hem zelfs niet uit myn tasrh
De lift kwam naar boven en Ward zette my
rin. HU had er om gebeld. En lk ging het
•oouw uit ln een soort verdooving. Het was
dlemaal zoo overrompelend ge wee* i en zoo
akelig.
- Maar boe wist Mc Girk. dat je den brief
dltte genogt; veur heel m'n leven, o God! Veul
bedankt."
Daar wlerd thuis nooit meer over gespro
ken. Alleen op deuze manier: ..Dré. hakte gy
vandaan dat stukakc boach 'na om, daar t'endc
den boekweit: die vettig boomen staan al Ja
ren ln den weg".
Avonds lagen de vyftig reuzen plat, pront
gelaat. In diep geluk om de onbegrenade
kracht van m'n Jonge donderment. „lag" lk de
boomen. tot op 't end 'nen blocdrooien sche-
j nier veur m'n oogen danste. M'n broek hong
ala 'nen zak veur m'nen buik aan de galgen.
Gin lood vet bleef me over. Alleen... dat da-
j geiykschc, diepe geluk van 'nen kearel te zyn,
1 die stieren en boomen. die de wearetd baas
j kon. Die de ploeg deur den tragen. zwaren
eerde stouwde mee hoogstens 'n bietje apyt-
i gevoel, dat den eerde nle zwaarder, de ploeg
j zoo... locht was!
't Is mee deuze hcrinderlngen. na'k mynen
compagnon, da'k Dré III zoo goed begryp. nou
ie gekomen la tot de jaren van beseffend geluk.
Tot aan deuzen zomer leefde-n-ie, min of
meer, vort ïyk 'n dartel veulen. Maar z'n ge-
lukslnstlnct rypte tot gelukaveratand! En den
dag. dat le Onzen lievenheer dankt veur z'n
prachtige, krachtige corpus is ie wyd meer.
I>cn dag dat le den Doop van Kearel krygt ia
dlchtenbye.
Trui. ochérm. verstaat dat nle. Is wel be-
zurgd om dieën jongen reus.
„I>enk er om, Dré, hy is nog ln den groei,
hy ontziet z'n eigen te weinig. Vandaag of
mergen gaat ie z'n kracht te buiten en... (dan
staan 'r oogen wyd open ln glazigen angst) „en
dan zou 'k me ginnen hemelschen raad
weten!"
„Lot 'm maar gaan, w#f! Hy vecht veur 'n
groot Iets. Hy wocht... den Stier!"
Trui ként dlcën Stler-mec-'n-hoofdletter!
Dan zwygt ze. Want ze staat dan. mee al heur
ervaring van Groot-Moeder veur 't raadsel
van de kloek, die 'n ecndcnkleken had uitge
broeid. den geelen snotplek de sloot zag inagna
en... le verzuipen!
„Allee. Trulke. Dré III ia myn afdeeling; en
ik geloof nog nle veul fouten te hebben ge
mokt. mee 'm."
Dan la ze weer gerust veur 'n paar dagen.
In heur oogen glanst 'nen lach van vertrou
wen en ala Dré III aan tafel komt. zit Trui
allerlei komedie en leugens te verzinnen, om
den jongen reus over de grens van z'n twintig
botrammen mee kermen*Jen struif van elers
mee spek en zoo henen te helpen!
Stadsche mensrhen verstaan dat nle: twin
tig botrammen...! Maar lk mot er dltte by
zeggen: 't zyn botrammen gesnejen van boe-
renmlk en zulke „bammen" tellen dubbel!
Nou verstaat den atadter 't heelegaar nle-
meer.
Maar als ge den Dré *s morgens veur dag
en dauw ln de achomerverte zag gaan achter
peerd en ploeg, den zwaren eerde anydend lijk
koek; klont veur klonkt de akkers, meef dan
'nen kijk wyd, open- en omgooiend. In *n dan
sende hitte, den ganschen dag, tot by zonson-
dergank; al» ge zien kost hoe 't peerd glimt
van zweet, hoe den Jongen ber zflnen kiel
donker van het zweetwater aan de beenlgc
schoeftcn plakt; en als ge dan ten avond zien
kust hoe daar bunders «n bunders stoppelak
ker veranderd liggen ln geploegde» zwarten,
zuiveren grond, dan zoude iets begrypen van
twintig botrammen, die tellen veur twee. Maar
lk dwaal af.
'k Wou gezeed hebben g'ad: de vreugde, 't
gelu't, 't diepe zielsgeluk. Ja, 't verbeten
geluk om de bewustwordende kracht-van-dcn-
kearel, 't groote bezit van den boer-grondbe-
zittcr, die lyk 'n koning zyncn grond beh'eer-
nchen en beheeren mot, 'a aeerjuze geluk, den
diepen ernst die gepeerd gaat aan die vreugde,
't staat op 't gladde vcurhoofd van m'n baas-
ke. 't Staat op zynen bruin-verbranden kop. 't
Ligt op zynen heele wezen, dat soepel ala 'n
tygeriyf, rustig boven z'n jaren, achonkig van
gebusselde krachten gereed ataat veur... den
Stier! Veur zyn examen! Veur zyn examen als
Kearel. als Boer! Ala Koning op den hof mee
allen grond rondomme, mee de gewassen, mee
de runders, mee de nicrischcn. Maar ook „mee
sturm cn onty. met alle natuurgeweld, mee...
de hondadagenhitte, die bevochten mot worden
ïyk 'nen zwaren beer. die zyn machtige poot en
p oew schouwers plant.
Maar ook onze Ecker ia druk ln actie. Ook
deua plichtsgetrouwe manneke zwoegt de zwa
re maand deur. in constanten, nyveren arbeid.
Eiken mergen krygt ie z'n taak van zyncn pa
troon Dré III. 'n taak die den tongeren Eeker
sjuust baas kan. Vandaag b.v. ia te doende mee
den aanleg van nuuwe aardbeibedden. Nle lan
ger dan 'n jaar of drie meugen die velden
aangehouwru worden, anders „verwildert" 't
gewas, wordt de vrucht den pluk nle weerd. Ik
doel er veul ln. Hou deuzen ouwerwetschen
oogst van de befaamde „Bredaache aardbei"
geren ln eere! 'k Heb dus ferme bedden noo-
dig. waarin de jonge afzetaela, gescheurd van
de moederplanten, prontjes op ryen worden
geplant ln goed gespaaiden, smeuïg bemesten
grond. Sjecuur werk. den trouwen, gewetens-
vollen Keker bestkg toevertrouwd.
't Zweet siepelt tapllngs over zynen „rocsti-
gen" sproetenkop. De roasc pinharen, natge-
werkt, pieken alle kanten uit. maar den gos-
ganscheiyken dag zit ie daar. in de verte, wyd
achter den erf. lyk 'n klein, gebogen flguurke.
schemerend ln 't dansend zonnelicht, te sap
pelen ln zwijgende eenzaamheid. En als straks
Baas Dré langs komt den arbeid schouwt en
nikt anders zegt dan: „oemoem", knikkende
mee zynen kop. waarin de oogen Iets doffer
staan van moeiheid. dan is den Ecker zynen
dag goed. Dan gaan ze samen op huls aan. sa
men onder de pomp. den een zwingelt, terwyi
den ander de Ijzige straal over 't bloote bovcn-
lyf laat plenzen en zoo spoelen de jonge gasten
ponden vermoeidheid van 't Jonge lichaam den
gootsteen deur.
Maar den Eeker heeft 'n dubbele taak deus
dagen. Trui is van de been. Ze trapte cnnlgte
dagen gelcjen in 'n scherf, toen ze op bloote
voeten 't achterhuls schuurde.
Avonds, als 't volk naar huls ls. wU weer
ondereen zyn mee z'n vieren, dan is 't den
Ecker, die Trui bystaat ln 't anyen van de bo
trammen. zetten van den koffie, papkoken, ver-
kens afvoeicren, melk meten cn klaarzetten
vcur dc fabriek, kommekes waaschcn, eiers uit
de hokken halen en wegtassen, 't achterhuis
ruimen en duuzend andere karwelkes van de
vrouw, karwoikes dlc gekanst nle bespeurt,
maar die gedaan motten worden. Ook „dok
tert"' ie. Want „'nen dokter wil Trui nool aan
'r ïyf hebben". ïyk ze dat zegt; ik mag nle
helpen, want ik heb „vcula te harde pooten",
beweert ze en Dfc III komt om dezelfde „man
kementen" als ik. evenmin in aanmerking om
te dokteren. Maar den Eeker doet 't pront!
Zachtekens legt le den kwajen voet op 'ncn
stoel, trekt Trui'a kous uit en weekt, spren
kelend mee laauw sodawater 't verband los.
Ondertuschen staat er 'n pan water te vuur.
als de kou er af is gaat ook daarin 'n hands-
volleke soda en dan zee-t-le: „hang nou ocwen
voet veurzichtlg ln den teil, over 'n kwartier
kom ik verom".
Dan gaat le 'n nuuw verband leggen en Trui
zit rustig toe te kyken zonder eenlgen vrees
veur pyn of hardh&ndigheld.
Den Eeker z'n studeer-uurkes die hy 's
avond» nog over had, zijn er mee naar de pin
nen. Maar gin woordeko van klacht of onte-
vrejeheid. Zwygcnd. opgeruimd doet ls al z'n
nuuwe karweien en als Trui heelegaar ver-
zurgd mee 'nen zucht van behagen achterover
valt ln den rieten zurgstoel. nadat den Eeker
haar kusaels nog 'ns opgeschud heeft, dan ziet
ie Trui efkens vragend lachend aan en als zy
dan maar zeet: „zoo is*t hestig, Eeker". dan
knippert ie mee z'n verschoten oogwimper»,
tevrcjenheld giydt over z'n sproeten ïyk 'n
spulsche zonnestraal en hy dweilt den vloer
droog, ruimt den teil en 't ouwe verband op
en zet den pap op. Trui hoeft heur comman
do's nlemeer te geven: den Eeker zynen avond
pap is zoo lekker als die van Trui!
Neeë, er biyft gin uurke over veur *m om op
den deurdrempel, zyn vaste plekskc, z'n eigen-
gedraald sigaretje te rooken. Hoogstens 'n
kwartier kan ie daar dan zoowat zitten pein
zen, trekkend aan de lichtgekleurde pluua hor-
kes op z'n armen.
En Trui beweert: „als we den Eeker nie
hadden, ik wist nu gin raad, want mee jou kan
'k ging bliksem aanvangen."
Tcuge Dré III zee ze dat niet rechtstreek»,
maar hy nimt zyn medicijn tóch ook en knipt
stiekum oogskc naar me.
Ja, daar ls veul verschil tusschen die pracht-
tiepkes, maar den een 'nen geboren boer, pa
troon. den ander geboren knecht, veur ge
leerde misschien! maar allebei kolossaal op
hun plots!
'k Heb er veul steun aan. Och Ja. 'k heb 't
oe al 'ns meer geseed: Dré I gaat den berg af.
Dre III gaat 'm op.
En ala ik zoo 's avonds, onder den notrnlcer,
mycn compagnon, mynen opvolger eigeniyk!
zitten, ritselend mee 'n krant, smorrend
aan 'n pepke (Ja. hy zal sigaretjes rooken...!
MOTORBOOT MET „HANDMOTOR". De
motorboot op ons plantje wordt gedreven
met de hand. De beweging der handles
wordt naar de schroef overgebracht en de
boot vaart!
Nik» horre! Nog alty: net-als-opa!), en Tc zie
dieën rechten rug, die breeje schouders, die
steuvige pooten in de zware leerzen, heel die
frlasche figuur, waaraan gin apoorkc van ver
moeidheid. noch van 'nen verzengenden Augus
tusdag van 's mergens vyf tot 's avonda acht
over z'n lejen. dan dan allee, gin muizen
nesten! Ik ben veul gelukkig mee deuzen fleren
opvolger, die 't roer van 't bedryf per dag
steeds steuviger in de knuisten pakt en van
daag of mergen zynen „Stier" ontmoet!
Maar wel weet lk nou. eigens flink in de
tig, wat deur myn vider gedaan is. den dag,
dat-ie mee schorre stem my m'n eerste borrels
liet schenken.
Zoo ls 't leven.
't Koren is af. 't Geboomte gaat geelen.
Herfstty komt...!
Allee, ik schel 'r ns af.
Veul groeten van Trui, Dré m. den dokter
en als alty gin horke minder van oewen t.a.v.
8.30 KRO. 9.30 NCRV. Uiig»
NCRV. 7.45—11.30 KRO.
i: lUUoiJ
,standscei3
ar hst*
binéA
at ui
llenaLl
ZONDAG 27 AUGUSTUS 1939.
Hilversum L 1875 en 414.4 m.
8.55 VARA. 10.00 VPRO. 12.00 AVRO. 5.00
VARA. 8.00—12.00 AVRO.
8.55 Gramofoonmuzlek.
9 00 Berichten.
9.06 Tuinbouwhalfuur.
9 30 Gramofoonmuzlek.
9 40 Causerie: „Van Staat en Maatschappij
9 59 Berichten.
10.00 Toespraak: „In de vreugde dezer dl
gen".
10.30 Ncdcrlandach Hervormde Kerkdienst.
11.50 Toespraak: „Beekbergen begint weer.
12.00 Film rubriek.
12.25 Berichten. Hierna: Omroeporkest.
1.00 Gramofoonmuzlek met toelichting.
1.30 Causerie „Huizenbouw in Indië".
1.50 Gramofoonmuzlek.
2.00 Boekbespreking.
2.30 Omroeporkest en soliste.
3.15 Orgelspel.
3.30 De Vagebonden en soliste.
4.15 Ensemble Illlescu.
4.35 Uit Milaan: Reportage.
5.00 Arbeiders Muzlekvereeniging „Kunst
aan 't Volk" en gramofoonmuzlek.
5.30 Esmeralda.
6.15 John de Mol's Swing Specials.
8.30 Sportpraatjc,
6.456.55 Sportnieuws ANP en gramofoon
muzlek.
7.00 VARA-Kalendcr.
7.05 Debat"... en toch ben lk van meening,
dat
7.30 Sylvia en solist.
8.00 Berichten ANP, readiojourna&l, mede-
deelingen.
8.20 Residentle-orkeat en solist.
9.15 Declamatie.
10 00 Omroeporkest.
10.30 Gramofoonmuzlek.
10 40 Uit Milaan: Reportage.
1100 Berichten ANP Hierna tot 12 00 De
Twlllght Serenadere (opn.).
nog had? vroeg O'Malley. Het was Mc Glrk,
die je „Bleekneus" achterna heeft gestuurd om
dien brief tc pakken. En toen „Bleekneus" geen
aucces had. kwam Mc Glrk zelf aanrennen
en probeerde my van de baan te knikkeren cn
hem zelf te pakken tc krygen. herinner Jc Je?
Ik wist het, antwoordde Claudia. Ik vroeg
er Ward den volgenden morgen naar. Hy moet
gehoord hebben, dat ik tegen Ward zei. dat lk
den brief ln myn tasch had.
En toen rende hy het gebouw uit, vulde
O'Malley aan. even na jou: hy zag Je en gaf
Bleekneus Instructie je achterna te gaan rn
den brief afhandig te maken. Tot zoover ls
bet duidelijk genoeg. Maar... weet jy wat er
ln dien brief stond. Claudia?
Het meisje schudde het hoofd.
Ward wilde het my niet vertellen, gaf ze
ten antwoord. Wat stond erin. mr. O'Malley?
Waa het iet* ergs?
O'Malley zweeg even.
Wel. verbrak hy cindeiyk de stilte, als
je broer het je niet wilde vertellen, kan lk
het ook moeilyk doen.
Claudla'a andere hand raakte zyn arm aan.
Toe. vertel het me alsjeblieft, drong ze
aan
0"Mnllev bleek onvermurwbaar.
Nu niet. hield hy vol. Je zult het waar-
•chyniyk wel hooren. ala alles opgehelderd la.
Andera zal ik het Je vertellen. Maar nu kan
ik het je heuseh niet zeggen.
Claudin ging een eindje van hem afzitten.
De beslistheid In zyn stem deed haar helme-
lUk pleizler. want meestal kon ze allea van de
mannen, die zo kende, te weten komen. En
wat haar. ondanks haat nederlaag, nog meer
genoegen deed, was het feit, dat O'Malley
die terugtrekkende beweging negeerde. Hij
had zich omgewend en keek uit het raampje
naast hem. Zc waren nu de Manhattan Bridge
gepasseerd en reden Noordwaarts langs dc
wagensporen van de byna verlaten Bowery
In leder geval ben je nu veilig, merkte
O'Malley voldaan op. En ik heb het ge
voel, dat allea in orde komt. Heb maar ge
duld!
Ja. dank zy Jou ben ik veilig, zuchtte
Claudia opgelucht, maar het volgende oogen
bllk voegde se er aan toe: Die mannen zyn
afschuwelijk. Maar Ward zal wel met ze af
rekenen. Niet dat JU ze al hun portie gege
ven hebt, eindigde ze haastig, Ik bedoel
alleen maar. dat hy ze zal laten arrrstceren.
Om Mc Glrk en Bleekneus zou lk me
maar niet druk maken, adviseerde hy opge
wekt; die zullen binnenkort hcuach hun ver
diende loon wel krygen.
Ze bereikten eindelijk het flatgebouw.
O'Malley zei. dat hy de taxi wilde houden om
hem naar huls te brengen, maar Claudia wilde
daar niet van hooren. Ze stond er op. dat hy
mee naar binnen ging om zyn arm behoor lyk
toe laten verbinden en tenslotte gaf de jonge
man toe. hoewel met tegenzin Vóór allea
had hy rust noodig, doch Claudla'a aandrang
was onweerstaanbaar.
John. Barretta oude bediende, liet hem bin
nen. Ze namen O'Malley dadciyk mee naar
een badkamer en samen verzorgden zy den
arm.
De oude man waa zoo zielsgelukkig, dat
Claudia weer thuis was. dat hy. nadat hy Iets
van haar avontuur gehoord had. letteriyk
alle» voor O'Malley zou hebben gedaan. Zo
reinigden en verbonden de wond. Toen ze er
elndeiyk mee klaar waren volgde O'Malley
Claudia naar Barretta statige en smaakvolle
bibliotheek.
Toen ze binnen waren kon O'Malley de
verleiding niet weerstaan een sigaret op te
steken om het intieme samemQn te rekken.
John was weggegaan. En nu ze weer veilig
in haar eigen huis was. werd Claudla's ma
nier van doen zichtbaar hartelijker. Maar z«
waren nog geen minuut alleen toen de deur
openvloog en Julian binnenvloog. Hy zag
Claudia cn zyn gezicht klaarde op.
Goddank dat Je er weer bent. zus. riep
hy. Ik heb ln doodsangst over Jc gezeten!
Daar moet Jc mr. O'Malley hier voor
bedanken. Juli, zei het meisje. Haar toon
waa een heetje droog, maar O'Malley zag dat
er een zachte glans ln haar oogen waa toen
ze naar haar broer keek.
De belde mannen sloegen elkaar gade. ter-
wyi Claudia haar avonturen verhaalde. Toen
ze ermee klaar waa. knikte O'Malley.
En. merkte hy op. een van het tweetal la
nog wel een landsman van my. Zyn naam
la Mc Glrk.
O'Malley had geen oog van Juli af om
niets van de uitdrukking van zyn gezicht te
verliezen. Maar de reactie van den jongen
verbaasde hem.
Wat? schreeuwde hy.
O'Malley voelde zich opgelucht
Miss Hunt. verzocht hy, zou lk mis
schien een oogenbllk alleen met uw broer
kunnen spreken?
Na een vluchtlgen verwonderden blik
lachte Claudl» goedkeurend en liet hen al
leen. Julian zette groote oogen op, maar durf
de haar niet tegen te houden.
Ja. begon O'Malley terloops, zoodra het
meisje weg was. ja. het was Mc Glrk, de
man. dien jy van tijd tot tyd ontmeot.
Julian werd vuurrood.
Hoe... hoe weet u dat? stamelde hy.
Ik zag Je... vanmorgen uit zyn huis
komen. Ik heb je ook een paar avonden ge
leden met hem zien praten.
Spionnccrdc u? riep Julian.
8.30 Morgenwydlng.
9.30 Gewyde muziek (fr.pL).
9,50 Nederlands Hervormde KrrkW
na: Gewyde muziek (grpl.) J
12.15 Berichten, hierna
hte Katholiek Middens:
12 35 Gramofoonmuzlek.
I.00 Boekbespreking.
1 20 KRO-orkest.
2 00 Gramofoonmuzlek.
2 30 KRO-Melodlsten en solist.
3.15 Gramofoonmuzlek.
4.30 Causerie: „Alle zielen naar
hoog te dragen door los te bl
met het lage vereent: Dat
levenstydlng".
4.555.00 Gramofoonmuzlek.
5.05 Gereformeerde Kerkdienst.!
Christ. gemende Zangvereenlginj|
den Heer" en gramofoonmuzlek.f
7.45 Gramofoonmuzlek.
8.00 Berichten ANP, mededeellngsgA
8.15 Gramofoonmuzlek.
8.35 KRO-Melodlsten en solist.
9.15 KRO-orkest en gramofoonmuR»
10.30 Berichten ANP.
10 40 Epiloog.
II.00—11.30 Esperantolezing.
MAANDAG 28 AUGUSTUS
Hilversum L 1875 en 414.4
Algemeen programma,
VARA. 10.06—10.20 VPRO.
8 00 Gramofoonmuzlek (Om 8.1
10.00 Morgenwyding.
1020 Orgelspal.
10.50 Declamatie.
11.10 Gramofoonmuzlek.
11.30 Pianovoordracht.
12.00 Gramofoonmuzlek.
12.15 Berichten.
12.17—145 VA RA-o rk est
mofoonmuzlek).
2.00 Gramofoonmuzlek.
3.00 Declamatie.
3.30 Zang en orgel.
4 00 Gramofoonmuzlek.
4.30 Voor de kinderen.
5.00 Esmeralda en gramofoonmu
6.00 Orgelspel.
6-28 Berichten.
6.30—7.00 Muzikale causerie (met
7 05 VARA-Kalender.
7.10 Causerie voor schakers.
7.30 Pianovoordracht.
8.00 Herhaling SOS-berichten.
8.03 Berichten ANP.
10.10 Esmeralda.
10.30 VARA-orkest.
11.0012.00 Dansmuziek (gr.pl.).
Hilversum II. 301.5 m.
NCRV-ultzendlng.
8.00 Schriftlezing, meditatie.
8.15 Berichten, gr&mofoonmuziek
Gelukwenschen).
10.30 Morgendienst.
11.00 Chriateiyke lectuur.
11.30 Gramofoonmuzlek.
12.00 Berichten.
12.15 Zang met pianobegeleiding, en
foonmuziek.
1.00 Gramofoonmuzlek.
I.30 Amsterdam»ch Kamermuziekkwt
Gramofoonmuzlek.
3.00 Causerie: „Hoe maak lk een
rotatuintje?"
3.40 Gramofoonmuzlek.
3.45 Bybellezlng.
4.45 Gramofoonmuzlek.
5.15 Voor de kinderen.
6.15 Gramofoonmuzlek.
Ca. 6.30 Ber, vragenuur. (7.007,:
7.457.55 Gramofoonmuzlek.
8.00 Berichten ANP, herhaling SOI
8.15 De Postillons.
9.00 Causerie „Amalia van Solms".
9.30 Vervolg concert.
10.00 Berichten ANP, actueel hal/uoc,-
10.30 Apollo-enscmble.
II.25 Gramofoonmuzlek.
11.5012.00 Schriftlezing.
Precies, klonk het kalm. Mc
Barretta vyand, hy ontvoerde je
heeft haar doodsangst op het ïyf
En daarby bleef het niet: hy wL_
Juist mishandelen toen ik op het tooa
scheen. Ik dacht dat Je dat wel zou I
IDeksels, dat meent u toch niet?
Het ls de zuiverste waarheid. B
heb Barrett gisteravond gesproken.
Maar hy is verdwenen!
Ik werp geen blaam op hem!
O'Malley langs den neus weg op.
Julian sprong op.
bedoelt dat lk. Dat ls nis..
Ik begreep het niet. Natuuriyk hadP
geen idee van dat Mc Girk... Hy r
Luister u eens. mr. O'Malley. Ik
wat u met de heele zaak tc mi
Maar u hebt myn zuster gered cn ik
van plan ruzie met u te maken.
Laat je daardoor niet weerhoi
klaarde O'Malley vroolyk. En ik heb
heele boel mee te maken, ofschoon Ik
danks mezelf ln betrokken ben g
heb groote sympathie en bewondt
Barrett en lk vind dat hy behoort
dat een van zyn hulsgenooten...
weet wat lk bedoel
Julian zei niets. Hy staarde maar
uit En plotseling lachte O'Malley t(
Hoor eena hier. Hunt. zei hy
lk geloof geen aecondc dat je
wetens let» gedaan hebt om Barrett
te berokkenen, maar een feit ls
vermoedetyk gedaan hebt. Welke
bestaat er tuaachen jou en Mc Girk
behoort dat allemaal te weten. Masrl
me heel wat liever dat jy hem ze8
dan dat ik het moet doen.
Hebt u hem nog nleta verteld?
Geen woord. Maar ik vind dtf
moet weten. Vind jezelf ook niet fi
Julian ging weer zitten.
Wel. mr. O'Malley. zei h(J. ft
ontzettende tptjt van. De zaak rtt
Girk kwam by me en vertelde m»
effectenhandelaar waa en dat Ward f*|
dlg op de hoogte waa van de markt ft»
dat hij ook een hoop geld kor.
hy wist waar Ward heenging
deed. Hy beweerde dat hy daaruit
hoe verschillende dingen
markt
irult k-"*
i ujom r
Wordt tcrvêltH
