Het eig endomsrecht
in de Gemeente Schoorl
Liet Hitler de wereld
positie kiezen?
De Economie in de ban
van het militairisme
Bewust aansturen op
verlaging van den
welstand
Ook het gewijzigde uitbreidings
plan geen genade in de oogen
der burgerij.
Nieuwe
protest-
vergadering
op handen
Economische beschouwing
r "v
Sombere
toekomst
van
Europa
r bijvoederiric-
in deweidey
s'
Naar wij vernemen, kan ook kat
gewijzigde uitbreidingsplan, zoo als
dit thans tar visie op de gemeente-
aooretarle la neergelegd, weinig In
stemming onder een groot deel der
Ingezetenen verwerven. In den loop
van de volgende week zal opnieuw
een groote protestvergadering plaats
vinden. Wel ls het plan op enkele
punten soepeler geworden, dooh het
hooldbezwaar, dat de erlacheidingen
veel te ruim zijn genomen, blijft
Als wij ons oor onder de Schoorlschc bur
gerij te luisteren leggen, is er slechts één
zeldzaam eensgezinde klacht: F.r zal op
den duur in Schoor! niet meer gebouwd
worden, want het slag menschcn dat zich
in Schoorl blijvend pleegt te vestigen,
kan en wil eenvoudig de groote sommen
niet betalen, voor de verplichte grondaan
koop bij een te bouwen huisje. Dit slag
mensclnn denkt er niet aan. veel meer
dan duizend gulden voor een bouwlerreintje
t« besteden en als dit uitbreidingsplan
wordt aangenomen, zullen vele duizenden
noodig zijn.
Dat ls te gek. Het ls geen wonder, dat de
Schoor Ier timmerlieden, die de burgerhuisjes
voor gepenslonneerde ambtenaren, kleine
renteniert, enz enz. plegen te zetten, bleek
om den neus zijn geworden, toen hun dit
uitbreidingsplan onder oogen kwam.
Afgezien van do economische kwestie
oen plaats heeft meer aan tien kleine men
schcn dan aan één groote man is het ook
nog dc vraag of het schoonheidsideaal ge
dicud wordt door dit bouwplan.
De lieer Hoozenburg. die met kijven en
schelden, want zoo is het toch, zijn vijftien
honderd gulden voor het ontwerp incas
seert, zal wel een knap man zijn, anders
zouden B. en W. zich toch wel niet zoo als
zoete jongetjes in den kinderwagen hebben
heen en weer laten sjouwen. Wij willen
de nesthethx-he kant dus ook maar laten
rusten, al blijven wij van oordeel dat in de
gezonde Schoorlsch© boerenkrentebol een
krent of wal meer geen schade zal doen.
Een andere vraag ls of het eigendomsrecht
door dit plan niet al te zeer wordt aangc
tast.
Het ziet er soms wel wat erg Russisch
uit, maar waar op do betreffende stukken
nog niet staat: voor accoord, Fridagowitsch,
chef van het gemengde raadpleger en Scher-
meroff, volkscommissaris, maar de goede
Nederlandscha namen, tullen we maar aan
nemen, dat het communistisch Ideaal den
heerrn nog vreemd is. Er moeten andere
oorzaken zijn. waardoor dit plan zoo is
opgezet, dat het sommigen zóó treft.
Welke oorzaken? Persoonlijke voeten te
gen den een of ander willen wij er niet
achter zoeken, al worden In de gemeente
In dien zin geluiden gehoord. ZooieU is
bovendien steeds moeilijk te bewijzen. De
tijd zal dit wel leeren.
F.cn raadsel In het plan Is voor velen
het geprojecteerde sportterrein en ook het
geprojecteerde parkeerterrein. Het nut van
beide zal wel niemand heatrijden, maar tot
heden zijn betreffende gronden nog steeds
particulier eigendom en voor zoover ons
bekend Is met den eigenaar van deze gron
den nog nimmer over de bestemming ge
confereerd, althans hun meening niet ge
vraagd
Het lijkt niet zeer kaufmünnUeh reeds
nu over bestemming van terreinen te laten
besluiten, als men plan heeft deze terrei
nen te koopen. Een andere verklaring Is
toch moeiliik aanvaardbaar, want als de
eigenaar niet van zins is r.ljn grond be
schikbaar te stellen voor het doel dat het
gemeentebestuur eraan wil geven, Is men
nog evenver. Maar wellicht ls er er
gen» nog een stoffig wetboek je verborgen,
«lat weer recht praat wat In feite krom Is
F.r i» op dit punt reeds jurisprudentie. Voor
beelden genoeg!
In de raadsvergadering van 8 Augustus
vroeg de heer Gutter hoe het stond met het
varbod tot bewonen van enkele nieuwge
bouwd© huizen in de gemeente.
Voorzitter verklaarde teer openhartig. dat
de liomwergunnlng te vrortr Ls verleend en
dat Ged. Staten in afwachting van liet be
«luit van den Kroon de beslissing hebben
aangehouden.
Voorzitter zclde. nog gewaarschuwd te
hebben, maar de meerderheid van het col
lege van B. en W. wilde anders-
Wij zouden zoo zeggen, hier wondt uiter
lijk erkend, dat een fout door B. en W. is
gemaakt en daar tolioeft niemand zich voor
te schamen.
Maar... wat nu?
Betrokkene heeft zeer onlangs bericht
van de Kroon ontvangen, dat hij niet inag
houwen, doch op grond van de door B. en
W. ver-strekte bouwvergunning is het hui»
reeds kant en klaar ÜH de betreffende
stukken bliikt nergens, dat de man zich
niet stipt gehouden lieeft aan de door B. en
W. voorgestrlden gedragslijn en uit niets,
tenzij men misschien ontzettend lurMtach-
llstig Iets anders gaat lezen, dan dat er
zwart op wit staat, blijkt dat H. en \N
hem ©enige beperking hebben opgelegd, na
dat dc gewaarmerkte trekening en vergun
nint heen gezonden zijn.
Als dit nieuwe uitbreidingsplan wordt
aangenomen, valt ook de grond, gelegen aan
de zijde van den weg. waar bedoeld hui»
1» getouwd eronder.
De andere kant merkwaardig genoeg
niet.
Wat moet de man nu met zijn huis, waar
hij door persoonlijke omstandigheden liever
vandaag dan morgen in moet trekken? Het
is goed dat het bijzonder tolang voor tot
algemeen belang wijkt, maar of het alge
meen bdang gediend wordt door ook voor
een jaren be*taanden weg. waarlangs groote
betouwing niet is te verwachten precies aan
één zijde een uitbreidingsplan toepasselijk
te verklaren wil er bij ons niet in. En er
is alle kans, dat dc man straks door de
(•©palingen van dit plan zal moeten af
breken.
Het geval staat niet alleen, zeiden wij
reeds. Ook ten aanzien van andere wonin
gen geschieden zonderlinge dingen.
Kr is een fout gemaakt, zegt de burge
meester, die fout is gemaakt door een of
meerdere leden van het college of misschien
door Ged. Staten.
Het rechtvaardigheidsgevoel eischt, dat
een fout hersteld wordt, door diengene wel
ke haar maakt.
Dat zijn hier niet de gedupeerd© bouwers.
Vender willen wij op de prolesivcrgnde-
ring, niet vooruitloopen.
Er zal daar vermoedelijk menig hartig
woordje worden gesproken.
En terecht!
Ter verduidelijking: Artikel fl van de Wo
ningwet bepaald onder andere: B. en W.
kunnen een bouwvergunning verleenen, in
dien liet plan voor welks uitvoering zij
wordt gevraagd, niet strijdt met tot ont
werp van het plan van uitbreiding of aan
(ied. Staten ter goedkeuring ingezonden
plan van uitbreiding.
Hier voige du» uit. dat in dit geval ook
de teekeningen enz. terecht zijn opgezonden
naar Ged. Staten. De fout zit dan OÓk nu l
in het niet-nakomen aan wettelijke bepalin
gen, maar in een voorharigtoid van bet
collega en daardoor een al te letterlijke
toepassing van de wel door dc hooge in
stanties!
Tenslotte nog dit Het is te hopen dat als
straks op den vijfden September het nieuwe
college van B. en W. gekozen zal worden,
men dan kerels zal kiezen. Kerels die
71. li niet verliezen in pietrpeuteriglni«lp-
en noodelooze breedsprakigheid, maar doen!
Dan zullen dergelijke fouten achterwege blij
ven voortaan en dan kunnen gemaakte fou
ten worden hersteld.
Misschien wordt don een enkel toilig
huisje opengemaakt, op een enkel teentje ge
trapt
rr wrocvrr tctc
éai^raiMïïniiM
DEN HELDE*
Aug. Zondags gesloten
Gezien wat er in de groote wereldpolitiek
gebeurt, is dat niet erg iu de dorpspolitiek.
Kn wethouder Schenner vindt straks
toch nis ex-wethouder Schermer troost in de
eervolle functie van lid van Provinciale Sla
ten. Kr wordt zelfs gemompeld van lid van
de Gedeputeerde staten.
Kilicve, de heer Schermer heeft zich zeer
vrnolijk gemaakt over ons compliment aan
de grijze ma—a onder zijn witte knillen.
Tja, er zit véél onder, maar of er nu ge
noeg onder zit, oin zich met de dagelijksche
dingen der provincie met vrucht te be
moeien?
Hier past voorloopig een veelzeggend zwij
gen!
Buitenlandsch
Overzicht
DE DUITSCHE TACTIEK TOONT AARZE
UNO. WORDT GEZOCHT NAAR EEN
TERUOTOCHTSWEO? VOORLOOPIG
SCHIJNT DE ZONDAG BESLISSEND.
V r ij d a g in i d d a g.
Als een motor blijft Duitschland steeds
uituwt spanning draaien in onze Europee
sche samenleving, maar er is geen twijfel
aan of deze spanning heeft zoo ongeveer
haar hoogtepunt bereikt. Want, al kennen
we dan tegenwoordig het begrip zenuw
oorlog, uiteindelijk is bet geen mensch daar
om te doen, terwijl de eigen bevolking er
evenzeer onder ie lijdéu heeft als ieder
ander.
Aanstonds zullen we dus weten, hoe dan
ook. Er is lechts keuze uit twee mogettyk-
boden: oorlog of vrede. Tot een daarvan
zal liet aanstonds zijn gekomen.
Wanneer we ons nu een oogenblik be
zig houden met de vraag, welke van beide
rirhtingeu bet aanstonds zal uitgaan, dan
kan dit niet anders zijn, dan een tot op
zekere hoogte tendentieuze beschouwing.
1>© mensch zoekt nooit geheel onbevooroor
deeld. Min of meer onwillekeurig laat hij
zich leiden door zijn hoop en waar onze
hoop geheel uitgaat naar den vrede, is 't
mogelijk, dat de toekomst zal bewijzen, dat
we te optimistisch zijn geweest. Doch, de
wenerh is nu eenmaal de vadqr der ge
dachte.
Als eerste en grootste lichtpunt dunkt
ons de omstandigheid, dat het nog steeds
vrede is. Het non agressiepact, onverwacht
als het was. is afgesloten en gepubliceerd
met zekere bedoelingen. Welke kunnen de
ze zijn geweest? Hitler geeft daarop zelf
het antwoord In zijn boek, waar het luidt:
..Een bondgenootschap, welks doel niet hel
voornemen tot een oorlog omvat, is zinloos
en waardeloos". (Bib. 719).
Nu moge het waar zijn. dat de prnctijk
langzamerhand heel wat van Hitiers
schoon.» theorieën omver heeft geworpen,
we willen aannemen, dat de ideecn van
den FQbrér ten aanzien van een bondge
nootschap onveranderd zijn gebleven. HA
non-agressiepact is dus afgesloten met de
bedoeling een oorlog te gaan voeren.
Het spreekt vanzelf, dat er. om de lont
in het kruit te stoken meer noodig is. don
alleen bet een of andere pact of bondgenoot
schap. De omstandigheden, welke deze ook
mogen zijn. doen hun invloed golden.
Nu meonen we, dat het voor Hitler gun
stigste moment is verstreken, zonder dat
iets is gebeurd. Dit oogenblik was daar,
toen de wereld als reactie op de afsluiting
van het DuitschRussische pact een
oogenblik door verbijstering was gegrepen.
Dit was het moment, waarop had behooren
te worden ingegrepen, zoo de Ffthrer inder
daad gijn positie volledig had willen uit
buiten.
In plaats daarvan beeft hij de wereld
een oogenblik rust gegund. Hij heeft haar
tot zichzelf laten konijn, haar \ertozing
laten overwinnen, haar standpunt opnieuw
laten bepalen.
Waarom gaf hij een groot voordeel prijs?
Want we geloovcn niet. dat de enorme
opmaking, waarmee bet pact is gelanceerd,
alleen ten doel had Hitler en zijn mannen
zich een tijdlang te laten verlustigen in de
verbouwereerdheid van de perplex geslagen
wereld.
Dus, met andere woorden, toen nlle.» paf
stond, was het oogenblik tot het ontketenen
van een oorlog niet daar.
Het was echter ongetwijfeld het gunstig
ste moment. Sedertdien heeft de wereld |k>-
sltle gekozen, d.w.z. ze heeft zich totaal niet
laten intimideeren. De situatie toeft zich
voor Hitler ten decle gewijzigd. Waarmee
o.i. de oorlogskansen moeten zijn gedaald.
Ook wanneer men aanneemt, dat (ie Duit-
sche regeering had gehoopt door do publi
catie van het pact de democratieën te zul
len zien terugdeinzen en zoo opnieuw een
overwinning te tohalen door intimidatie,
dan verandert dit niets aan 't feit, dat het
meest gunstige oogenblik niet is uitgebuit.
Het verdere verloop van zaken schijnt te
bevestigen, dat mflrtiawn stijgen.
Men dient daarbij eerstens te bedenken,
dat de beslissing over oorlog of vrede altijd
een besluit is van zoo verstrekkende betee-
kenis, dat men zou kunnen begrijpen, dat
alleen dc gedachte deze in handen te heb-
ton voldoende is om iemand rijp te maken
voor een zenuwinrichting. Door de houding
der democratieën weet Hitler. dat een grij
pen naar het zwaard gelijk kén staan met
een ter dood veroordeeling van zijn eigen
volk en van zichzelf. De economische poei-
tie van zijn rijk is waarlijk niet van zulk
oen aard, dat dc uitslag bij voorbaat vast
staat.
Intusschon i.» een tweede belangrijk oo
genblik verstreken, zonder dat iets is ge
schied. We bedoelen bet moment van de
onderteekening van het verdrag. Toen was
We leven in een tijdperk, waarin alles
wordt beheerscht door de oorlogsgedachte.
Wel is het op -het oogenblik, waarop we
Jit schrijven, nog vrede, maar de situatie
wijzigt zich hij het uur en slechts een groot
optimist zal met rustige zekerheid durven
zeggen, dat op het tijdstip van liet verschij
nen de hel niet al reeds over Europa kan
zijn losgebarsten.
Ook de vrede echter, die we hebben, «taal
sterk onder Invloed van dc steeds toegeno
men oorlogskansen en al zijn de leger» «Inn
nog niet tegen elkander opgetrokken, we na
deren meer en meer den toestand, waarin
eenvoudig alle» wat een volk heeft op te Ie
veren, zonder daarbij verder stil te staan
wordt opgeofferd aan do verdediging van
het land. In den oorlog zelf worden men-
achen levens* niet meer geleld. Dit ls de uiter
ste consequentie. Daaraan vooraf gaat dc ten
koste legging van geld en goederen.
Welnu, er kan genist worden gezegd, dat
we een conflict zoo dicht zijn genaderd, dat
maatschappelijke rijkdommen nog nauwe
lijk* worden geteld. Zoodra het eerste schot
zal zijn gevallen, wordt dit nog ergrr, dan
gaan een afsluitdijk, kostbare bruggen, won
derwerken van techniek, er aan zonder blik
ken of bloten. Doch ook nu reeds verkoe
ren we in het stadium, waarin defensie
slechts heeft te kikken om al zijn wenschen
bevredigd te zien. Het doet er weinig too of
die wenschen toteekenen een nadeel, dat
wordt toegebracht aan handel, nijverheid of
verkeer. Wat het zwaarst is moet het zwaarst
wegen en of uicu nu ai tegensputtert of ulct,
op het oogenblik is in de praktijk de lands
verdediging het zwaarst.
Onder zulke omstandigheden nog te gaan
spreken over economie, schijnt nutteloos en
noodeloos. Ze telt immers niet of nauwelijks
meer mee, waamui zou men zich er dan
druk over maken?
Kn toch ze blijft een ding van gewicht.
Want oorlog of geen oorlog, de menschcn
moeten worden gevoed, gekleed, gehuisvest.
Duitachland heelt den vorigen oorlog verlo
ren. juist omdat het economisch totaal was
vnstgeloopen. omdat er geen eten meer was.
De economische organisatie was verwuar
loosd ten gerieve vnn de militaire. Maar in
on/e wereld van verhoudingen, van totrek
kelijkheden was dit niet mogelijk. Het moest
zich wreken en tot heeft zich gewroken.
Kr kan geen twijfel bestaan aan het feit,
of de militaire leiders hebben in dit opzicht
iets geleerd. Wc kennen dc door hen ge
stelde wenschen ten aanzien van de reserve
vorming van levensmiddelen en grondstof
fen. Ook deze wenschen werden natuurlijk
volkomen gerespecteerd, er werd dienover
cenkomstig gehandeld, al is het de vraag ol
deze reserves zulk een omvang hebben kun
nen aannemen als in 1914 zonder hijion
dere voorbereiding het geval was. Toen wa
ren niet, gelijk nu. dc staatshuishoudingen
ondermijnd door een oorlogsvoorbereiding
als thans, een oorlogsvoorbereiding, die reed*
sedert lang de volkeren ten decle had ge
mobiliseerd voor de vervaardiging van wa-
peam an munitie.
Zoodoende is er nu reeds lang sprake van
een economie, die zich niet in de eerste
plaats ten doel stelt de welvaart der volke
ren te verhoogen dit was de opvatting, die
men in vroeger tijden aan het woord hecht
te doch van een economie, die tot op
dracht heeft de defensieve en misschim ook
de offensieve kracht van een land te vergroo-
ten.
Daarmee is haar taak echter een bijna vol
strekt tegengestelde geworden van voorheen.
In plaats van ©en verhooging van den wel
stand is duidelijk sprake van een opzettelijke
verlaging. Immers, deze welstand moet zóó
ver worden gedrukt als mogelijk is ten ein
de daardoor de militaire huishouding in dc
gelegenheid te stellen haar behoeften op zoo
uitgebreid mogelijke schaal te kunnen dek
ken. De productie van verbruiksgoederen en
tevens de consumptie daarvan moet worden
gereduceerd tot een minimum, opdat zooveel
mogelijk grondstoffen en werkkrachten ter
beschikking staan van de defensie.
Dit alle* is volkoineji begrijpelijk. Want
het gaat in deze wereld niet meer voorna
melijk om welvaart, doch om militaire
kracht. Zoolang dit feit door de volkeren
wordt erkend, zal een verandering niet rno
gelijk zijn.
Wat het zwaarst is, moet het zwaarst we
gen.
Dat eenmaal een reactie moet konten, is
duidelijk. Wellicht doet deze haar intrede,
zonder dat een oorlog nieuwe groote ver
woestingen heeft aangebracht en het to-
-taan*nivcau van verschillende cultuurvol
keren zal hebben gevoerd lot ver ouder het
minimum. Misschien zal Europa zich niet
aan liet dreigend noodlot kunnen onttrek
ken. Helaas!
Want ook. indien men nu reeds een blik
slaat door onze wereld, slaat iemand de
schrik om het hart bij de gedachte aan dc
enorme crisis, die eenmaal moet komen en
die in omvang alles wat we tot dusverre
hebben beleefd, verre zal moeten overtreffen.
Men moet hierbij eenerzijds bedenken, dat
de economische kennis der menschheld zich
langzamerhand heeft uitgeput in middelen,
om, zelf* onder toepassing van grooteu
dwang, het bereikte bestaansminimum
kunstmatig te bandhaven. Voor zoover ei
nog sprake i» van een zekere welvaart, mag
deze met recht worden genoemd schijnwel
vaart Ze t* gefundeerd op grondvesten, die
elk oogenblik kunnen ineenstorten. Kn zóó
het Kuropeesche maatschappelijk leven zulke
schokken ondervindt, dat de over ge por fec-
lionneordc organisatie defect raakt, weigert,
dan moet een catastrofe volgen. Het zou bij
na een wonder mogen heelen. indien deze
schokken, die hetzij kunnen worden veroor
zaakt door een internationale oorlog, hetzij
door burgertwisten, uitblijven eu zoo zou
alles in kannen en kruiken, wat op
dagavond nog niet kon worden toiegÊ
verband hiermee zou wellicht kunneia
den gezegd, dat de publicatie weHufi
druk die overigens ook heeft gemaald
toch nog voortijdig heeft plaats gehad,*
dagen te vroeg-
Op het oogenblik van de onderteek*
echter had de geheele wereld reeds
nieuw positie gekozen. En wel op een*
Hitler zoo ongunstige wijze al* tlffi
denkbaar was. 11
Ken derde oogenblik was dat, w«^
von Ribbentrop aan den Fiihrer \*tf®
had gedaan. Evenwel, ook dit
zonder dat icta gebeurde.
Het volgende groote oogenblik se!
zijn dat, waarop Hitler zijn rede h<
Tannenberg op Zondag a.s. Maar nu
zijn alle naties, die onmiddellijk
conflict zullen zijn betrokken, goeddeels]
mobiliseert!, dc troepen hebben hun
verhtastcllingen totrokken, alle» bi
staat van tegenweer. Aan een leek
moet het duidelijk zijn, dat de opgj
waarvoor aanstonds een Duitsch leger*
zijn gesteld, niet den dag een zwaarder* J
geworden. S
Zou de Führer niet terugdeinzen fl
stellig veel moeilijker omntandighH
waar hij het onder zooveel getiiakkel»
niet heeft aangedurfd?
De toekomst zal het uitwijzen, maar*,
ge twijfel schijnt gelukkig gerechtvaar*
De geruchten, ais zouden de deint
SChe delegaties toch weer in Moskou
ven en als zou Hitler druk overleg plq
met zijn generale staf, schijnt dc vredeS
denz te bevestigen. Daartegenover eci
staat het bericht al* zouden Rusland
Duitschland voornemens zijn Polen sas
te verdeden.
We willen er ten slotte de aandacht
vestigen, dat de bevordering van den goi
leider Forster tot Staatshoofd van Dunt
zou kunnen worden opgevat als een lx
van een poging om Hitler de gelegen
to bieden tot een retirecren. Ecu cond
ten aanzien van Dantzig zou zijn p«»
kunnen redden voor het l>uit»chr "-ol
Slechts vermoeden we, dat, indien
zoover' is gekomen, dat sprake is gewoi
van een prestige-ophouden van den Fuel
de anderen daartoe wel nauwelijks lx
zullen worden gevonden, zoo niet eet
zekerheid bestaat, dat het met de eeui
oorlogsdreigingen dan eindelijk eens is
loopen. Men mag verwachten, dat,
dc tegenwoordige troebelen hun einde i
den in een aanhechting van Dantzig bijl
Duitsche Rijk, daartegenover zekere sa
ties zullen worden gevraagd, die niet
ter op papier worden gesteld, maar I
zullen moeten worden nagekomen.
Tenzij Hitler toch den oorlog kiest,
altijd nog mogelijk blijft.
Drijven, wat we van harte hopen, de E
peeschc onweerswolken af, dan zal het
zijn de consequenties vnn het afge«k
pact rustig te overzien. Komt het tot
strijd, dan zullen voor alles de mul
op het slagveld toonaangevend zijn
den verderen gang van zaken, het
komt dan geheel op het tweede plan. Ki
het echter niet tot een conflict
dunkt ons alleen mogelijk, wanneer II
zich inbindt dan toteekent dit,
Fuchrer, zelfs met het verdrag in
de consequenties niet heeft eangedurl
we betwijfelen of hij dan straks van
nieuwe tondgcnootschap die vruchten]
kunnen plukken, die hij stellig heeft]
dacht, dat het hem zou opleveren.
het kunnen zijn. dat deelcn van EuropaI
nen afzienbaren tijd alle ellende zullen]
ren kennen, verbonden anti hongd
besmettelijke ziekten en wat die* meer]
Anderzijds zal een geleidelijke omstl
zelfs zoo daarmee heden ten dage
gin werd gemankt, niet kunnen wordt
reikt dan door enorme offer* en ontlL
gen. Men todenke, hoeveel daarvoor zal 4
ten worden afgebroken, waarin de uienl
beid gedurende een reek* van jaren al li
reserve* en besparingen <»eft tolegd, aU
industrieën ontstaan onder bescherming I
de vrijwillige of o|>gcdrongcn au tal
voorts de fabrieken voor wapenen en nl
tie. Men denko aan de honderdduizenden
straks het legioen der vverkloozcn zullen
men aanvallen, wanneer de oorlog-prodj
wordt toperkt of stopgezet, de leger* vofl
ontbonden.
Dat zal dan geschieden in em ««1
waarin het anti reserves zoo goed a!» 1
komen ontbreekL Het zal de vrene U|8
de overheden hij machte zijn den -toot d
vangen door een althans nog redelijke
loozensleun. Jn, het i* een open vr»«
deze overheden er zelf» zullen zijn. i
De toekomst vnn Europa hangt in het 4
ker. schijnt echter somber en mistielj
zelf* indien de gevreesde oorlog uitMP
Toch zal in dit geval nog veel ku«
worden gered, mil- dan ook de vla** 1
oorlogspsychose afdrijft en de volkert®
kaar weer iu riend-ehap gaan roeksR.|
Hoe het echter ook moge komen,
mensch zal blijven doorploeteren. 3
voor is hij nu eenmaal de mensch.
lot de regeerder» van heden ook
volkeren tobben weggelegd, na
nn< ld zal het eenmaal togn.nen te daflff
Maar de ochtendstond schout u