DOODSVERACHTERS
IVOREN SCHAT
Hei legioen der
Rusland's nieuwe
vensters op de Oostzee
Bakfietsen geschaduwd
Een wond als
bewijs van ontchuld
Het geheim van de
door: A. PANDOR
LIBAU CN WINDAU STEUNPUK
TEN VOOR DE SOVJETVLOOT.
IJSVRIJE HAVENS MET VLIEG
VELDEN ER NAAST.
De Sowjet-Unle heeft hel aantal van
haar „vensters op de Oostzee" op
nieuw weten te vermeenleren door
een verdrag met Lélland, dat haar
het recht toefcent steanpenten voor
haar vloot en vliegvelden aan te leg
gen bij de beide havensteden Liban
en Wind au, ziedaar de persberich
ten, welke in de laatste dagen de we
reld deden opschrikken.
N'n Estland moet Letland thans tol beta-
)rn aan den machtigen nahuur, in den vorm
van een voorioojug bescheiden afstand
van gebied, zonder dat daardoor, naar het
beet. dc onafhankelijkheid des land» wordt
aangetast Over dit laatste kan men denken,
gooais men wel. Het onornstootelijkc feit
blijft evenwel bestaan, dat het juist gesloten
verding aan Husland twee belangrijke steun
punten aan de Oostzee verschaft, naast die
welke het reeds in Estland had bedongen.
Reeds voor den wereldoorlog speelden dc bei
de 1-ctlandsehc havensteden Lihau en W'in-
dau een belangrijke rol onder de, wat men
sou kunnen noemen: vensters op de Oostzee.
Enkele bijzonderheden ziin voldoende, om
dit aan te tooncn Lihau neemt daarbij dc
i'gerste plaats In. Zoowel uit economisch en
militair als uit cultureel oogpunt staat Li
ban \er boven het ongeveer 100 kilometer
verder Noordwaarts gelegen Windau. Dit
blijkt ook reeds uit het aantal inwoners:
voor Lihau l>cdraagt dit namelijk 00.000, voor
Windau echter niet meer dun 18.000. l.ibau
is op een na de grootste stad van Letland
tn na ltiga het voornaamste handelscentrum.
Als eindpunt van verschillende spoorlijnen
neemt het ook ten opzichte van den binnen-
landschcn handel oen belangrijke plaats in.
De via de haven van Lihau ingevoerde goe
deren, uls steenkolen, koloniale waren, kunst
mest en machines \oor den landbouw gaan
per spoor naar .iet binnenland, alsook naar
Rusland en Litauen. Ook l'olen had, voor de
ineenstorting vu» dit rijk, een belangrijk
aandeel in dezen doorvoerhandel. Voor den
Uitvoer komen in hoofdzaak in aanmerking
bon:, graan, lijnzaad, vlas, lijnkoeken en
•piritu*.
Slechts zelden vriest de haven
dicht. -
De oude haven heeft het grootc voordeel,
dnl zij in den winter bijna geheel ijsvrij is.
Alleen in zeer strenge winters kan het voor
komen, dat zij dichtvriest. Dit behoort echter
tot 4c zeldzaamheden. Deze voor ©en ha\en
in fc«t Noorden buitengewoon gunstige om-
•tanfehcid had reeds onder het Tsaristische
regiraa de aandacht getrokken, zoodat Rus
land ifc iMH» ten Nooulen van de handelslui-
ven iKoorlogshaven liet uanleggen, de Kei
ler AJetnnder IlMiaven. welk.- belangrijke
baggerwerken noodzakelijk maakte. Door een
ruim drie en een halven kilometer lang ka
naai werd deze oorlogshaven verbonden met
de handelshui »n. Hiernaast valt nog te ver
nielden dat Lllmu zich in den zomer in een
vrij druk vreemdelingenverkeer verheugt,
daar het als Oostzee hadjilants en kuuroord
een zeer goeden naam heeft.
Windau is van veel minder bcteekenis.
TV ►ze havenplaats ligt aan den mond van de
Windau-rivier, welke zich hier in dc Oost
zee stort. Ook in \N indau zijn liet schoep-
vaar: en spoorwegverkeer, waaraan de stad
haar heteekenis ontleent, door middel van
in-, uit- en doorvoerhandel. Omstreeks 19ÜÜ
nam W indau een grootere vlucht, toen dc
Rusaischc regeering zich-liet lot der haven
aantrok en deze aanmerkelijk liet verdiepen
cn vergrooten, terwijl ook de outillage werd
gemoderniseerd. De gevolgen van deze maat
regelen Heten zich niet wachten: de uitvoer
vermeerderde met 900 de invoer zelfs met
J0»*) Ook deze haven is bijna geheel ijs
vrij. zoodat zij zeer geschikt is als vloot-
basis. Rusland had dus zeker geen betere
keuze kunnen doen. «lan hiervoor het oog
te laten vallen op Lihau en Windau.
FEUILLETON.
Het Meisjej
uil den
expres trein
Naar het Engelsch
bewerkt dooi
J. van der Sluys
9 ÜU.
XXXIII. 1>© Valstrik.
De man n het bruine pak ander» bekend
ais Trant, zat op een uitstekende pluk gras
«a wachtte. Hg kon niet weggaan voordat
zgn zending vervuld w of voordat Iemand
hem kwam aflossen. Dit verwonderde
hem ook Dc afspraak was immer» ge wee*,
dat Freddy Reevc van uit Holt versterking
Sou laten aanrukken
Hy voelde zich erg duizelig. Zelf» de mee*
(•harde man kan niet uit den trein vallen,
aondr r daarvan cenigc nadeellge gevolgen te
ondervinden. Z n geest me niet zoo helder
•Is hU geweest was. Al» de vuand terug-
kwam zou hg niet In de conditie zijn van
Voor de ontmoeting.
..Ik zou wel een» wil'en weten hoe laat het
k?- echoot hem door Je gedacht. Zfjn hor
log* w-a» verscheidene uren geleden verplet-
lord bij den val In den tunnel. Toen hg ech
ter aaar boven keek begon de hicht zgn
vraag te beantwoorden Boven een groepje
hoomcr. n oostelijke richting wa» een licht
rrijss plek Die kroop langzaam omhoog, hoe
iohger boe meer terrein winnend op den
*»eht. Maar de schemering was somber en
houd: geesten, tot n" toe veilig verborgen
fladderden 'hans al» angstige spoken rond
Tjri groepje toornen, dat In de duisternis ge-
•leprn h*d. huiverde tg dit ontwaken Een
Vogel, verrassend dichtbij, maakte in zgn
©en kirrend geluid,
zon gaat al baa* op.'
Op mb onbewaakt ospeabhh
sloeg de bende baar slag. Drie
Jaar tegen dea „aitkijk" ge-
De leider van hot complot, dat zich in
anuari j.l. bezig hield met het wegkapen
van goederun uit beztoldwagons, die een
oogonbiik onbeheerd stonden, stond gisteren
\oor het gerechtshof terecht. De rechtbank
had den man. die zelf meestal den rol
van uitkijk had vervuld, tot drie jaar ge
vangenisstraf veroordeeld.
De bende ging al* volgt te werk: Zag
men een bakfiets met goederen, dan werd
deze door het drietal geschaduwd, verwij
derde de begeleider zich even. dan sloegen
de diev<-n hun *lng.
Eindelijk liepen zij tegen de lamp en
huiszoekingen brachten de politie op het
spoor van andere diefstallen, o.a. van een
pak voering, pakken tandenborstels, zak-
klimmen en pukken met 10 Jassen.
I>e hoofddader was sedert llfi'i vrijwel her
haaldelijk veroordeeld en hij wa* juist
ontslagen, toen hij met de pakjesdiefstallen
begon.
De procureur generaal mr J Versteeg
requiirrrde wegens medeplichtigheid aan
diefstal drie jaar gevangenisstraf met af
trek van vijf maanden voorloopige hechte
nis.
GMf hem Mn kaasl
De verdediger achtte het niet onmogelijk
den verd. te reclasseeren en verzot ht zijn
cliënt een kans te geven, door hem een
niet te hoogc straf op te leggen.
Ui (spraak 25 October.
Arrestant la vrijheid pMtald.
De vorige week arresteerde de politie een
45 jarigen Amsterdamschcn koopman, om
dat zij hem er van verdacht, dat hij In
Weesperkarspel een inbraak had gepleegd.
Tijdens de achtervolging van de vluchten
den dader door de politie werd op den
vluchteling geschoten. De recherche had
kort daarop oen anoniemen brief ontvan
gen, waarin «Ie koopman als dader werd
aangewezen. Hij werd gearresteerd en het
bleek, dat hij een wond non het rechterbeen
had. zoodat men vermoedde, dat hij deze
blesnure bij de inbraak had opgeloopen.
Verd. is jaren geleden meermalen ver-
oordeeld, maar gedurende dertien jaar is
hij niet met de justitie in aanraking ge
woest. Hij hield zijn onschuld vol. doch hij
werd in het Hui* van Bewaring ingesloten.
Zijn verdediger bepleitte in raadkamer de
invrijheidstelling van verdachte, daar aan
de anonieme brief geen enkele waarde
mag worden gehecht omdat dit duidelijk een
wraakneming Is. De wond aan bet been
is ruim drie jaar oud en het gevolg
van een motorongeluk. De verdediger legde
hiervan bewijzen over en de rechtbank stel
dc den verdachte op vrije voeten.
VALSCHE GULDENS
Grapjesrun oud militair.
De rechtbank te Amsterdam veroordeelde
een oud Indisch militair, die drie valsche
guldens had uitgegeven, tot een voorwaar
delijke gevangenisstraf van acht maanden
met een proeftijd van drie jaar. De officier
had dezelfde straf geëierht.
De guldens waren zeer slecht nagemaakt
cn gemakkelijk te herkennen.
Verd. zeide, dot hij" het valsche geld bij
wijze van „grapje" had uitgegeven.
Clandestien
jenever stoken
De straffen, ton twee mannen
versacht.
De Rottenlanische rechtbank heeft den
22-jarigen arbeider C J. van G. wegens het
clandestien stoken van jenever, veroordeeld
tot vijf maal dri# maanden gevangenisstraf,
welke straf het Haagsche gerechtshof ver
minderde tot vijf gevangenisstraffen van
één maand.
De 22 jarige A. de R.'. die aan den eersten
verdachte een destilleer-ketel had geleverd
was veroordeeld tol vier maanden gevan
genisstraf. welke straf het hof terugbracht
tot drie maanden.
De ontgoocheling
te Berlijn
Na een uUbvndtye rtering wn
dm mrrede".
De Berkjnsche r«»rrv*t»oo<Wit van de
„Neue Zuercher Zeitung" beschrijft de too
neelen van vreugde, welke zich deze week
in Berlijn afspeelden, toen de geruchten
over een wapenstilstand aan het Westellj
ke front en dan val der Britaehe regeering.
zich in de stad verspreidden.
De correspondent schrijft, dat „het nieuws
een geweldige sensatie verwekte en *ne!
van mond tot mond ging. Steeds aangroei
ende groepje* incuschen bespraken deze
jongste ontwikkeling en op vele plaatsen
Itegon men uitbundig pleizier te maken.
Café-eigenaars verstrekten gratis consump
ties en vele winkelier» gaven hun klanten
een geschenk om het feit te vieren. Daarna
kwam de bittere ontgoocheling, toen dc
avondbladen op straat verschenen, welke
da geruchten in groote opschriften tegen
spraken.
DE OUDEREN VOOR DE JONGEREN
(Van onzen Parijachen correspondent)
Een voormalig officier der infanterie van
het Fransche leger. Jaeque* Péricard, die
reeds 62 lentes telt, heeft, zooals onlangs
gemeld, een oproep gericht tot alle Fran
»che mannen van ongeveer gelijken leeftijd,
om zich aan te melden, ten einde een „Vnj
willigerscorpê des Dood*" te vormen, welk»
ieden bereid moeten zijn, hun leven voor
het vaderland te offeren.
De man. die het denkbeeld propa
geert. zijn leven onvoorwaardelijk
voor het vaderland op te offeren,
grondt zich daarbij op het voor
beeld van de „levende torpedo's" in
Japan en soortgelijke opofferings
gezinde helden in Dultachland cn
Polen. In deze laatste gevallen zijn
het in den regel jonge me nee hen.
die dit besluit nemen! doch hij stelt
zich daarentegen op het «landpunt,
dat deze taak ten deel dtalt te val
len aan mannen, die niet meer In
aanmerking komen voor actieven
dienat in het leger.
Hij wendt zich In zijn oproep dan ook tot
alle zieken. Invaliden of „te oud geworden'
Franscben. die niets liever zouden doen,
dan zich op ©enigerlei wijze nuttig te ma
ken voor hun land.
„Het tijdperk van uw actieve leven I»
voor u afgegoten" roept Péricard uil.
„doch hier opent zich voor u een nieuw ver
schiet, rijker, ruimer, grooterher dan gij
ooit hebt kunnen droocnen. Gij waart aan
kant gezet, nutteloos, zwak niemand ver
wachtte meer iets van u. Indien gij dit
echter wen echt, kunt gij vandaag of morgen
behooren tot de moedigste en roemruchtig-
*ie verdedigers van het Fransche vader
land!"
Slechts één kan» op de tien,
om hot loven or af te brengen.
Zijn voorstel bestaat hierin, dat de leden
van het ..Vrijwilligerscorps des Doods" zich
zullen belasten met hot uitvoeren van zoo
gevaarvolle zendingen, dat tij hoogstens
10 kans zullen hebben, om het er levend
af te brengen. Soldaten in de volle kracht
van hun leven, die bestand zijn tegen de
vermoeienissen cn ontberingen in de loop
graven, betoogt hij, mogen daarvoor niet
worden gebruikt, want dat zou verspilling
van nuttige krachten beteekenen. Mannen
daarentegen, die oog Juist over voldoende
kracht beschikken om zich met h* vol
voeren van een dergelijke taak te belatten
en daarbij het leven te laten, vormen ide
aal mn'eriaa] voor het oprichten van het
Doodslegioerv
Het bezit van één arm la voldoende, gaat
hij verder. om den hefboom over
te halen ten einde een bom t« laten
vallen, wanneer men een vliegtuig bestuurt
dat zich zoo ver van zijn ha*i* moet verwij
deren, dat 't niet voldoende brandstof voor
zijn motor kan meenemen, om de terugreis
geheel te volbrengen. Een ander voorbeeld:
tien lijders aan t.b.c. kunnen een prikkel
draadversperring vernielen, welke d« Fran
Ken aiontvurhike reis naar de ontoegan
kelijke oerwoudm ran Afrika, op soek naar
de plaats, waar de olifanten hun laatste le-
rensdaom tUiten.
..Zo oud", legde Kaalmoto uit. gaan dood"
Op dit geaegde fronste Boo-loo-ia zgn voor
hoofd
..Ik ga naar d« olifanten zei hg. ..Ik kom
vannacht terug. Bwana Roho!" Zonder te
wachten op eenlg antwoord rende Boo-ioo
naar de groote dieren toe. die jui* in e
boachje waren verdwenen
„Luister, we moeten hem achterna." riep
Koen uit .Die oude olifanten gaan misschien
naar het dak dat wfl zoeken
René schudde xyn hoofd. „Misschien heb je
gelUk wat het olifanten dal betreft Koen."
set hU. Maar ik geloof, dat we beter kun-
nea wachten, totdat Boo-loo-ia vanavond
terug is Ik vreet zeker, dat hg zijn woord zal
houden
„Ik sluit mg b(J deze inemlng aan." set
Koena vader. ..achteraf hebben we nog nooit
werkelijk vaetgr*cid. dat Boo-loo-la ons ml»
leidde. Wg begrepen misschien niet allM wat
h<J doet maar dat zullen we later wel."
Zo trokken ze verder. Na een afmattende
tocht lsngs de met rotsblokken bezaaide
weg. langs ravijnen cn afgronden van de
Elgon bereikte de vermoeide groep tenslotte
het kamp van Shcik Mohammed.
De Shelk heette hen hartclgk welkom. HU
was een man op leiflgd. maar nog ao recht
als een boom. Hg was e kleed In een wit ge
waad en hU had een .cortr goed verzorgde
puntbaard Ze mochten hem allemaal dadelijk
graag. Mijnheer Hendrik» vertelde van het
verlies van de auto en de sheik zond een kaf
fer-renner naar Kl*imu om bg den offlcieelen
rrgcerlngsvertegenwoorchfc - den heer Tim
mer», aangifte te doen van de diefstal.
Jfc heb or
Mohammed, terwijl hg tegen mgnheer Hen
driks lachte. „Een oud vriend van me eea
vriend ook van den onfortuinlijk en Ttppoo
Tlb. die *tjn leven het hg het zoeken naar
Ivoor gaf me een kleine kaart met preelM
uitgewerkte gegevene over de richting., hoe
men „het ka*cel. dat roept", kan bereiken".
Het geselschap ontving dea
met uitroepen van -errasetng.
sclie loopgraaf scheidt van de vijandelijke
loopgraaf aan de overzijde. De eersten man
gelukt hel wellicht, ©rn of twee draden door
te knippen. «jen tweeden man nog een. den
derden svenenz een of twee. enz. Zij zullen
bet allen niet den dood bekoopen, doch «len
weg hebben stj vrij gemaaKR
Waar Mn wil lm, iz Mn wsg.
Honderd rnanen, die den middelbaren leef
tijd ver hebben overscliredcn, doch nog over
goed© beenen be*cliikken. kunnen evengoed
Storm toopen tegen een versterkte stelling
en deze ovormre«leren, als twintig tong©
soldaten en daardoor bereiken, dat 't leven
van deze laatstcn gespaard wordt. „Er be
staat geen groot ere kracht op aarde.' no**pt
Péricard geestdriftig uit. „dan «le mensrhe
iijke wil; en een man. die bereid Iz nm zijn
leven te geven, knn het aangezicht der we
reld veranderen'*
Het „Vrijwilligerscorps de» Doods" zal
niet in romantische uniform gestoken
moet#n worden, zich niet op den voorgrond
dringen. Péricard vat cie zaak op met gn»
te ernst. Wie bereid 1». zijn le\«n op t©
offeren, kan z.1. afstand doen van ©en stra
lenkrans. De duur van de verbintenis wordt
Trant, „verduiveld een kop thee zou ©en
weldaad zUn!" HU bekeek aandachtig de
grooter wordende grijs© vlek boven de boo-
m en groep. Toen bewoog zich weer let». Dl©
vogel weer?... Neen, ditmaal was het niet
de vogel!
Plotseling veratUfde Trant. zgn Instinct
waarschuwde hem. dat de ritselende onbe
kende hem niet vriendschappelijk gezind was
Maar het vond hem voorbereid. hg had die
lange uren van wachten niet heelemaal ver
spild.
„Air mUn hoofd maar helder was!" zuchtte
Trant.
Dat was het cenlge zwakke punt in zgn
positie, dat bonzende 'toofd van hem Zun
plannen waren gosrneed. en goed gesmeed
Als h(j zich nu maar *aande kon houd«n...
Er kraakte een twijg. Hallo daar ging
een an *gn mooie p!annen al naar de weer
licht! De vijand naderde niet door de hoofd
poort maar door een heg De heg was erg
dicht Verdorie! Trant sloop van zQn gras-
pluk naar een boschje
Er vervloog een minuut. Toen drong door
den alen ochtendschemer een *em. nauwe
lijks meer dan een gefluister.
Bar low!
Weer verging een m'nuut. Toen klonk de
fluister weer
Bark>w'"
De vgand volgde zgn voorwsartsche bewe
ging. Ern onduidelijke mars» verscheen op
nog geen Den voet af*and en wss een nogen-
blik later weer verdwenen De vjjand stoop
naar het huls
Trant stond onbeweeglijk HU liet den
vfjand ongehinderd tot bet huls naderen Hg
hoorde het zwake geluld van 'n sleutel die
omgedraaid wordt Toen glipte hJJ weg. HU
bereikte de portiek, net toen de voordeur
dichtsloeg.
Dal hinderde niet. Ds' was geheel volgens
het plan. Barkm- was niet In het huls en d©
vjjand zou ©r weldra Uit komen en beginnen
den tuin af te zoeken Er was niets anders tn
bet huls dat hem kon ophouder.
„Tenminste", vroeg ~rant zich af. „Ik
neem aan dat er niets Is".
De vqana bleef lang binnen! Of misschien
leek het lang? Vervelend als je geen horloge
hebt. En nog vervelender als je hoofd je in
den *eek laat...
„Idioot, oat ik ben!" groende Trant plotse
ling. „De achterdeur natuurlijk
De rijand sou waarschijnlijk van daaruit
gaan werken! En hg stond hier als 'n gek bg
de portiek. Woedend op zichzelf worstelde hu
met het bonzen in zgn hoofd.
Hg rende om het huis Ja - daar wa»
de kerel! Ds achtertum afzoekend, zun neus
in uit bouwt je» en *niiken stekend Aha nu
was hg bg den afgrond' Trant» hart sloeg
wat mel.tr
Vanuit d. beschermende scha du /en be
loerde hg den voortkruipende vgand
..Hallo, wat doet hg nu'" dacht Trant.
De vgand scheen de acht op te geven Hg
had den rand van den afgrond bereikt eren
naar beneden gek-ken en ging nu weer weg
In de richting van "*rant.
..Dat uü niet gaan". beetlMe de detectleve
Als de vgand hem bereikte, dan —as er geen
hoop De vg«n,I T°u gewapend zgr. hg wa.
ongewapend Zelfs als de vuand niet gewa
pend was een belachelijke veronderstel lui;
ui dit geval sou hg nog *erk sgn. terwgl
hg zwak was Daarom moe* de vijand hem
Was het zgn Instinct tot zelfbehoud, dat
Trant plotseling een steen deed vinden? Als
hg den *een niet gevonden had, zou hg er
niet tn geslaagd zgn den verderen loop der
gebeurtenissen roet zgn wil te beïnvloeden.
Trant gooide den steen niet naar den vgand.
Dat sou slechts *,n aanwezigheid verraden
hebben Neen. hg gooide den steen In de
lucht, zoodat hg over bet hoofd van dea
vijand zeilde en in den afgrond belandde, roet
vee! gesuis r gekraak neerkomen 1
De vgand gooide zJ'h met een ruk om.
„Moo «acht Trant „■dn—ml voor mg!"
Zga juichkreet bleek gerechtvaardigd, de
aan-.acht van den vgand was weer op hel
ravg.* gevestigd Na een oogenblik te hebben
stilgestaan, ging de vijand snel terug naar
den rand van den afgrond en keek nu beter
naar beneden De bodem wa» half verscholen
en nog in diepe schaduw gehuld. Hg tuurde,
nog rentgen tgd naar beneden en toen hg
keek. lichtte er iets gl-nsterends tn zgn hand.
SUlts
„Wie is daar?"
Weer stilte Toen begon de vgand langs
len »"ard van het ravgn te loepen
Er wa» msar ©én weg naar beneden TOen
hg dien bereikt had *ond de vgand stil en
tuunv Andermaal- Hg herhaalde zgn vraag
maar slechts zgn riem kwam naar hem
teiu? Drommels!" mompelde hg en begon
af s- ''alen.
Zgn beer. -n ver 1 wenen. *gn romp. Zgn
hoofd, i ranl wipte var uit rgn beschutting
op zo» maanden gesteld. Men houdt at na-
«••©lijk rekening mede, dat van een man en
zgn gezin «n bloeilverwanten niet kan wor
den verlangd, dat zij de zenuwachtige span
ning. waarin zij natuurlijk verkeeren, lan
ger «Un een half jaar kunnen uithouden.
Van eiken Vrijwilliger wordt niuwksurig
vastgesteld, welk© special* bekwaamheden
hg bc/it. Hel lot beslist er i»v©r, wie mi)
gevaarlijke zending te vervullen zal krijgen.
Voor zichzelf eischt Péricard evenwel een
uitzondering op dezen regel: hij wil alz al
lereerste uitgezonden worden, „zooais het
den man betaamt, die dezen oproep heeft
gelanceerd."
U vo»rachgn en kroop naar d© plek Hg
kwam zoo dichtbg ais hg maar kon. sander
gezien te worden en wachtte, op den grond
gehurkt ln scherp lui*ersa
In zgn gM* *ekto hg zich dal afdalen
voor. probeer*ml den tgd te bepalen Hg Mg
in zgn verbeelding de voorzichtig* gestalte
naar beneden klimmen, vaa tgd lol tgd *11-
*aand ©a rondkgkenU. Onderwgl trachtend
vo.vrr omklemd, en tot onmiddeilgk handelen
gereed. Het ,aat*« stuH vaa de afdaling te»
ch voor zgn geesueoog af. de aan-
den bodem, het angstvallig rond-
kgkentot dat...
..Verduiveld
Trant hield den adem in Hg behoefd» nu
niet meer te gissen Die scherpe uitroep van
beneden v©rrte<1 het bereikt© punt Het ko*L«
hem al sgn zelfbeheerschmg om niet overeind
te veeren en over den rand van hel ravgn
naar bova*>glag te spieden Maar de tucht
won het pielt Hg bewoog niet. Hg benwtte
erin nog een paar minuten geduld U moeten
hebben Intusnchen moe* hg voortgaan met
nog wat te wachten.
Ds go*ane beneden. de
dekking te hebben gedaan
Bariow's Igk War *elde Trant zich voor
oogea. hoe twee zenuwachtig trillende han
den In de zakken grepen, op Mn portefeuille
aMetar en die openden Maar de jxvrtefeullle
sou eeg Zgn. op een half velletje papier a*
waarop de vinder, als hg een lucifer ««-ftih.
of er een electrische lantaarn op richtte, of
het meenam naar den rand vaa het ravgn.
waar het grauwe licht jul* doordrong, dens
mededeeling sou lenen:
Je ben' verstegen Er sgn op dit oogen-
blik vier revolver» op je gericht Ale je dit
ravgn levend wilt verlaten, moet je roepi
•n zegge r waar je beide gevangenen zgn.
ft» je moet beneden blgven voortdurend
door levoUoio bewaakt, totdat de waarheid
van je woorden bewezen I*. Dan alleen zal
je eea kans hebben op je geld Anders Ml
je worden neergeschoten als een rat ln «Se
val Je hebt vgf minuten"
Dat was bet was Chrisholme ln de port»
feuiUe vond. ln-
(Wordt t/rrolfij
