Alkmaar wint
electriciteitsproces
TARZ AN en de
vuren van Tohr
Droeve tijding
voor dienstplichtige
Als Uw kind
hoest,,,
Parmentier signaleert
ingevroren schepen
Een sergeant
in feeststemming
Radioprogramma
De provincie Noordholland
veroordeeld
de gemeente gegadigde tot het
verkrijgen van electrischen
stroom in den zin der concessie.
In het geschil tusschen de gemeen
te Alkmaar en het Provinciaal
Electrisch Net (P.E.N.) naar aan
leiding van de pogingen der pro
vincie, om het gemeentelijk elec-
triciteitsbedrijf, dat stroom van
het P.E.N. betrekt en deze aan de
verbruikers distribueert, over te
nemen, is thans door de rechtbank
te Haarlem uitspraak gedaan.
In haar vonnis verklaarde de rechtbank
rich bevoegd, van de ingestelde vordering
kennis te nemen. Zij verklaart voorts de
gemeente Alkmaar ontvankelijk en be
paalt. dat de gemeente Alkmaar gesradig-
dc is tot het verkrijgen van electrischcn
stroom in den zin der aangehaalde conces
sie-voorwaarden, ook voor den stroom, be-
noodigd voor haar distributiebedrijf.
De provincie Noordholland, aldus
de rechtbank, is verplicht aan Alk
maar te leveren een electrischen
stroom door haar gewenscht, zoo
wel voor eigen gebruik als voor
haar distributiebedrijf.
De provincie wordt veroordeeld
om onverminderd voort te gaan met
de levering van electrischen stroom
aan' Alkmaar en zich geheel te ont
houden van maatregelen, welke de
stroomlevering, in strijd met de
behoeften aan stroom van de ge
meente Alkmaar, in aard of hoe
veelheid zou kunnen belemmeren,
beperken of opheffen.
De provincie Noordholland wordt
voorts veroordeeld tot betaling aan
Alkmaar van een dwangsom van
tienduizend gulden voor iederen
dag, dat de provincie in gebreke
mocht blijven, aan deze veroordee
ling te voldoen en tot betaling van
een gelijke dwanqsom weqens iede
re handeling, welke op die veroor
deeling inbreuk mocht maken.
toen alkmaar met ver
duistering bedreigd werd.
Dc reden van het geschil was, zooals be
kend, dat de provincie haar pogingen om
tot centralisatie der electriciteitsvoorziening
te komen, daar de gemeente Alkmaar me
dewerking weigerde, za» mislukken. Ten
einde de gemeente te dwingen, besloot de
provincie op den dag, dat het contract tot
stroomlevering afliep, deze levering stop
te zetten, zoodat Alkmaar tegen haar wil
„verduisterd" zou worden.
Dcregccring bemoeide zich echter met de
kwestie en besloten werd een rechterlijke
beslissing uit te lokken, zoodat de „verduis
tering" niet ten uitvoer werd gelegd.
FEUILLETON
U*t fodrizylijUe
door
MONICA HART
34.
Boemboemeen gefluit, en weer
daalde een regen van ijzer neer. Dezen keer
op den troep toeschouwers, die te zeer ge
schrokken waren om zich te kunnen ver
roeren.
Niemand dacht meer aan Halfont in dit
aauve-qui peut!
Boemboem
Weer kwam een granaat neer. Ondertus-
«chen was Halfont, die nu alleen nog maar
met een riem aan den boom vastzat, er in
geslaagd uit het mierennest te komen en een
in de steek gelaten assegaai te bemachtigen.
Het volgende oogenblik had hij zijn banden
door gesneden en het eerste wat hij deed
was zich van nog meer wapens, die overal in
het rond lagen, meester te maken. Toen, In
de richting loopend waar het kanonvuur van
daan kwam, baande hg zioh een weg door het
bosch en hoopte nu maar dat hij niet te
gauw zijn bewustzijn zou verliezen.
Ongeveer een uur later, toen de Engelsche
troepen, bezig -waren de batterijen gereed te
maken voor het vertrek, zagen officieren en
soldaten tot hun verbazing 'n ongekleeden
blanke uit het woud te voorschijn komen,
gewapend met een groot aantal vervaarlijk-
Uitziende speren.
Als eenige bedekking had hij een schild.
Als versuft zagen ze hem nader komen.
wankelend en op het punt ineen te zakken.
Dat is werk'voor mg, zei de dokter, die
met zijn verplegers op de vreemde verschij
ning toeliep.
Ik mag doodvallen als dat Halfont niet
Is, riep een van de soldaten.Ik heb nog
nooit iemand gezien die zooals hij altgd op
het laatste oogenblik aan het gevaar weet
te ontkomen.
Deze keer schijnt het wel op het aller
laatste oogenblik geweest te zijn, merkte
ecu ander droog op.
PRO EN CONTRA.
Mr. A. E t. Njjsingh, pleitende voor de
gemeente Alkmaar, bteoogde tijdens cl» zit
ting van de rechtbank op 22 November j.I.
dat de gemeente, door de distributie in ei
gen hand te houden, financieel voordeel ge
noot. De provincie betwist, dat de gemeen
te in den zin der concessie gegadigde is
voor de distributie. Pleiter stelde zich op
het standpunt, dat de gemeente wèl gega
digde is en dat de provincie tegenover den
gegadigde plichten heeft.
Mr. A. Baron van Haersolte, die het stand
punt van het P. E. N'. verdedigde,- was ech
ter van meening, dat de provincie tegenover
gegadigden geen verplichtingen heeft in
dien zin, dat de gemeente het recht heeft
eischen te stellen. De concessie is een een
zijdige overheidsbeschikking gepaard gaan
de met een overeenkomst. De voorwaarden
kunnen door beide partijen los van elkaar
eenzijdig worden herzien De provincie heeft
zoo betoogde mr. v. Haersolte, Tiict cle plicht
tot het sluiten van een stroomlevering con
tract met de gemeente Alkmaar.
Zijn jonge vrouw dood in haar
woning gevonden. - Vermoede
lijk kolendampvergiftiging.
In den nacht van Maandag op
Dinsdag js te Hilversum een twin
tigjarige vrouw levenloos aangetrof
fen in haai woning aan de de Bazcl-
straat. Haar man bevond zich in mi
litairen dienst, de benedenburen wa
ren uitstedig en er werd bij bellen
niet opengedaan.
De familie van de vrouw heeft zich
Maandagavond tot de politie gewend met
de mededeeling, dat zij sinds eenigo dagen
vermist werd. Bij een onderzoek door dc
politie vond men het ontzielde lichaam der
vrouw in nachtgewaad op den grond in de
voorkamer naast haar bed liggen.
Het lijk vertoonde geen sporen van ge
weld, aanwijzingen van inbraak waren niet
te vinden.
Vermoedelijk is de vrouw door kolendamp
vergiftiging om het leven gekomen, daar dc
haard nog geheel gevuld was. terwijl het
vuur was uitgedoofd en de haardslcutel
naar beneden gedrukt was.
Op de voormat in den gang lagen eenige
brieven, gedateerd 13 Januari.
In verband daarmede achtte dr. Planten
hc't waarschijnlijk, dat de vrouw Zaterdag
avond is overleden.
De politie kon den echtgenoot des nachts
niet meer bereiken, zoodat hij gisterochtend
van het gebeurde in kennis is gesteld.
Hangende hot onderzoek is dc woning
verzegeld, terwijl het lijk in beslag is ge
nomen.
locrl altijd het gevaar van «rgei
gevolgen en daarom mag een
hoestje nooit verwaarloosd wor
den. Als Uw kind hoest, geef 't dan
dadelijk AKKER's Abdijsiroop,
bestaande nit extracten van oude
kruiden, welke verzachtend, slijm-
oplossend en genezend werken,
benevens de krachtigste hoest-
bedwingende stof „codeïne". Door
deze veelzijdige werking noemt
men Akker'sverstèrkte Abdijsiroop
'a-Werelds beste Hoestsiroop
BE3
tegen hoest, griep, bronchitis, asthma
flacon 00 et. f1.60. f 2.40, f 4.20. Alom verkrijgbaar
Een zeer nuttige vlucht over het
IJsselmeer.
Parmentier heeft tijdens zijn postvlucht
naar Uidt en terug gisteren in beide richtin
gen over de drie stoombooten van de reede-
rij Koppe te Amsterdam gevlogen. Deze
schepen waren Maandagochtend naar het
IJsselmeer vertrokken, teneinde te trachten
een vaargeul tc maken naar Kampen en
verder den lJssel open te breken tot Wijhe,
waar sinds eenige dagen een tweetal sche
pen van genoemde reederij in het ijs vast
zit. Parmentier. die opdracht had gekre
gen. naar de vaartuigen uit te kijken, rap
porteerde dat de „Friesland", welke met een
zware ijsploeg uitgerust, voorop voer, in het
ijs vast zit. D^ twee andere schepen de
„Holland" en de „IJsel", liggen op korten
afstand naast elkaar achter de „Friesland".
Uit de lucht kon worden waargenomen,
dat laatstgenoemde booten nog temidden
van drijvende schotsen in beweging waren,
doch aangezien zij van den ijsbrekcr afhan
kelijk zijn, wordt liet onmogelijk geacht,
dat. zij den tocht alleen zouden kunnen
voortzetten. De opvarenden, die leeftocht
voor vele dagen aan boord hebben, bleken
welgemoed te zijn. Eenigen hunner bevon
den zich op het ijs en liepen om de „Fries
land" heen. Zij wuifden de inzittenden van
het vliegtuig, dat laag over hen heenscheer-
de, vroolijk toe. Parmentier meldde nog dat
het op Urk weer hard vroor. De tempera
tuur bedroeg vier graden onder het vries
punt. Het konvooi bevindt zich op 12 K.M.
afstand van Urk op de route naar Kam
pen. Het Fokkertoestel, dat om 12 uur van
Schiphol was gestart, heeft op de heenreis
-43 zakken post meegevoerd en is om ruim
half twee in de Amstcrdamsche luchthaven
teruggekeerd met drie passagiers en zes
postzakken.
Geen K.L.M.-vogels
Waddeneilanden.
de
ln verband met de weersgesteldheid en
landingsmoeilijkheden is gisteren afgezien
van de voorgenomen postvlucht naar Schier
monnikoog en Ameland.
Vergrijp tegen de krijgstucht.
De 19-jarige sergeant D. B., die twintig
manschappen onder zich had, vroeg ter ge
legenheid van PrinsesIrencs geboortedag
of het avondappèl voor de soldaten niet
kon vervallen, opdat deze nog wat konden
feestvieren, doch dit verzoek werd gewei
gerd. Toen deed hij iets heel doms.
Hij deelde den manschappen eigenmach
tig mede. dat lnj wel wat later thuis kon
den komen en dat hij geen avond-appèl zou
houden. Aan zijn superieuren rapporteerde
hij- evenwel, dat dit appèl wèl gehouden
was en dat enkele soldaten, die te laat
thuis gekomen waren, er op tijd geweest
zijn.
De Bossche Krijgsraad legde den sergeant
geen straf op, doch verwees dc zaak naai
den tot straffen bevoegden commandeeren
den officier,
De auditeur-militair toekende hooger be
roep aan cn de advocaat-fiscaal, meende,
dat de sergeant in deze Omstandigheden
niet in zijn rang gehandhaafd kon blijven.
Spr. eischic een voorwaardelijke gevange
nisstraf van één maand met verlaging tot
den stand van soldaat.
De verdediger wees op verdachte's jeugd
en onervarendheid. Met klem verzette plei
ter zich tegen de degradatie.
De uitspraak van het Hof volgt later.
Mr. Dr. A Baron Roëll
onderscheiden
De minister van Binnenlandsche Zaken,
de heer H. van Boeyen, heeft in zijn rede ter
gelegenheid van het zilveren ambtsjubileum
van den Commissaris der Koningin, in
Noordholland, mr. dr. A. baron Roëll, mede
gedeeld, dat het H.M dc Koningin heeft
behaagd, den jubilaris te benoemen tot
commandeur in do Orde van den Nederland
schen Leeuw.
door Edgar Rice Burroughs
10.
Aller ogen waren gericht op het vreselijke
gelaat, waarop Janette de aandacht had ge
vestigd. Het flikkerende licht van het kamp
vuur liet een reusachtig gedrocht zien en
door het gebladerte trad een reus naar vo
ren sterk en gespierd.
Het saffraankleurige schepsel trad lang
zaam en voorzichtig naderbij. Kleine rode
ogen. die strak op Janette gevestigd waren,
glinsterden duivels onder de zware, "borste
lige wenkbrauwen. In zgn ene hand had hij
een zware knots, in zjjn andere een speer met
een koperen punt. „Het lijkt de duivel zelf
wel," fluisterde Perry O'Rourke ademloos. Op
het geluid van zijn stem bleef het monster
staan en keek naar den spreker. Tarzan deed
zwijgend enkele stappen voorwaarts. „Üjhiet,
Perry!" zei Majoor Burton zacht. „Dat wezen
lgkt me vreselijk gevaarlijk toe." „Niet
schieten, laat het maar aan Tarzan over,"
raadde d'Arnot aan. Op hetzelfde ogenblik
eindigde hij in een kreet: „Tarzan! Pas op!
Die speer Voordat hij zjjn waarschuwing
beëindigd had, sprong het monster naar vo
ren en wierp zijn speer naar Tarzan toe.
DONDERDAG 18 JANUARI 1940.
Hilversum I. 1875 en 414.4 m.
8.00 Berichten ANP, Gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwijding.
10.15 Twee violen en orgel (opn.).
10.30 Voor de vrouw
10.35 Omroeporkest.
11.00 Voor de vrouw.
11.15 Omroeporkest en soliste.
12.15 Ensemble Spezialetti.
12.45 Berichten ANP, Gramofoonmuziek.
1.00 Ensemble Spezialetti.
I.30 Gramofoonmuziek.
2.00 Voor de vrouw.
2.30 Vioolvoordracht.
3.00 Brei- en borduurcursus.
3.45 Gramofoonmuziek.
4.00 Voor zieken en thuiszittenden.
4.30 Gramofoonmuziek.
5.00 AVRO-Weekkaleidoscoop.
5.30 AVRO-Amusementsorkest en solist.
6.30 Sportpraatje.
7.00 Voor de kinderen.
7.05 Voor de miltairen.
7.30 Engelsche les.
3.00 Berichten ANP, mededeelingen.
8.20 Concertgebouw-orkest en solist (ca, 9.25
Lezing over Jan Pietersz. Coen).
10.40 „Èen Nederlander bij de Karelische
landengte", vraaggesprek.
II.00 Berichten ANP, hierna tot 12.00 AVRO-
Danscrkest en gramofoonmuziek.
Hilversum U. 801,5 m.
8.00 Berichten ANP.
8.059.15 en 10.00 Gramofoonmuziek.
HOOFDSTUK XXVH.
Ezulwini.
Amberley, de officier van gezondheid, die
de leiding had van de ambulance-colonne, die
de gewonden van Makanya naar Ezulwini
moest vervoeren, mopperde, niet hardop,
maar hardgrondig. Perie, de andere officier
van gezondheid, mopperde eveneens, doch
minder hevig, waarschijnlijk een gevolg van
verschfl van temperament.
Zij hadden ook wel eenige aanleiding om
op een dergelijke manier hun ontstemming
te uiten, want nadat zij nu al een paar uur
weg waren, kwamen zg aan een punt, waar
een sterk escorte zich bij hen zou voegen,
ener was niets te zien.
De muildierwagens waren dieper de kloof
in, uitgespannen en op een plek, waar zij
een ruim uitzicht hadden zeehten de dok
ters het geheele terrein voor hen af. doch
zelfs met hun veldkijkers konden zij geen
spoor van de mannen, die de ambulance ver
der zouden begeleiden, ontdekken. En de am
bulance-wagens waren al een heelen tgd uit
gespannente lang al.
De avond begon te vallen. Toen ze de
hoofdmacht verlaten hadden, leek het veilig
om te reizen; estafetten waren vooruitgegaan
om te zorgen dat een escorte hen zou bege
leiden van hier af en nu was er niets!
Zg moesten nog mjjlen afleggen mijlen
over slechte wegen met langzaam vooruit-,
komende muilwagens en een zeer sober po-
litie-escorte; met de groote kans een min of
meer sterke impi te ontmoeten! Geen won
der, dat de leiders van de ambulance hart
grondig mopperden.
Het heeft geen nut om langer te wach
ten, zei Amberley geprikkeld. Wg hebben
ons al lang genoeg opgehouden. Wat zeg jij
ervan, Horrabridge? Zouden wg maar niet
verder gaan?
Ik dacht van wel, dokter. Het is ten
minste een voordeel dat het gauw donker
is, antwoordde de sergeant. Wij zijn gauw
genoeg in het open veld en de negers ne
gers blijven 's avonds in het struikgewas er-
de bossch. Zij houden er niet van om
'3 avonds en 's nachts uit te gaan.
Terwjjl zij nog eens goed hun hart lucht
ten over 't wegblgvend escorte en over de
officieren, die er verantwoordelijk voor wa
ren, keerden de drie mannen terug naar het
karip en gaven order de wagens in te span
nen.
Ik geloof dat het gehakt zal betecke-
nen, als wij tegen een impi aanbotsen, hé
3ergeant? zei Amberley vermoeid.
Horrabridge zei niets.
Hallo, riep iemand, die met moeite op-
itond na een slaapje, is het escorte er al?
Loop rond met je escorte! antwoordde
de dokter. Maak je niet bezorgd. Halfont.
Klim in je wagen en blijf goed zitten. Wij
gaan verder.
Ja? Nu. ik zou wel op een paard kun
nen zitten als er een voor me was.
Er is er geen, was het korte antwoord.
Hé? Wat is er aan de hand?
Dit als antwoord .op de woorden van een
der mannen in den wagen een vrijwilliger
die op gebiedenden toon te kennen gaf dat
hij wenschte te weten wat voor den dit
en dat het te beteekenen had. dat ze ver
der gehobbeld werden op zoo'n laat *uur, als
zg gezellig en rustig bij elkaar waren. Het
zou verstandiger zijn om tot den zonsopgang
te wachten veiliger ook. Maar Amberley
en zgn collega keurden hem geen antwoord
waardig.
De wagens waren ternauwernood ingespan
nen en kiaar om te vertrekken, of een man
van de Inla.id-jche politie, die op verkenning
geweest was, kwam vertellen dat op een mijl
of vier af3iand een groote impi zichtbaar
was, die in de r'chtir.g marcheerde, waarin
de ambulance-colonne zich moest bewegen
om haar bestemming te bereiken, zoodat een
ontmoeting onvermijdelijk was. De doktoren
cn Horrabridge keken elkaar aan met wan
hoop in de ocgen. Zij waren niet groot ge
noeg in aantal om een gevecht te kunnen
wagen.
De mannen liépen zwijgend den heuvel op,
vanwaar zg te voren de omgeving hadden
verkend. Zij gingen plat op den grond lig
gen en keken het terrein voor hen af.
La pa Kangala! fluisterde de in
boorling.
Langs den weg. geen drie mijl van hen af,
zagen zij een dichte groep zwarte figuren
zich vcoi tbewegen. Door den kyker zagen
zij een sterke, zwaar-gewapende macht, ge
heel in oorlogsuitrusting, alhoewel de hem
den en andere onderdeelen van Europeesche
kleeding een eigenaardig contrast vormden
met de gepluimde schilden en assegaaien.
Het terrein was open, onderbroken door lage
heuvels, maar aan hun rechterhand eindigde
het in een scherpe, donkere ïyn, waar het
woud van Makanya over rotsen en kloven
omhoog ging tot de vallei; twee duizend voet
beneden hen.
Dat beteekent gehakt! net wat ik
gezegd heb. mompelde Amberley. Wat
moeten we beginnen?
Niemand antwoordde. Toen, plotseling hield
de impi halt en schoolde tesamen. Een paar
minuten was er geen beweging, toen hervat
ten zg hun marsch. Maar zij waren van
richting veranderd. Zij hielden niet langer den
10 15 Morgendienst.
10.45 Gramofoonmuziek,
11.30 Godsdienstig halfuur.
12.00 Berichten.
12.15 KRO-orkest (12.45—1.10 Berichten ANP
en gramofoonmuziek).
2.002.55 Handwerkuurtje.
3.00 Gramofoonmuziek.
3.45 Bgbellezing.
4 45 Gramofoonmuziek.
5 00 Handenarbeid voor de jeugd.
5.30 Orgelspel.
6.30 Lezing „Donkere wolken, manr zilveren
randen".
7.00 Berichten.
7.15 Boekbespreking.
7.45 Gramofoonmuziek.
8.00 Berichten ANP, herhaling SOS Bc.lchten.
8.15 Reportage.
9 15 De Postillons.
10.00 Berichten ANP, actueel halfuur,
10.30 De Postillons.
11.10 Gramofoonmuziek.
Ca. 11.50 Schriftlezing.
weg. zij bewogen zich van den weg af in
de richting van het bosch. waarin zg be
trekkelijk spoedig verdwenen waren. De Brit-
sche militairen ademden verlicht op.
Zij zijn in het bosch verdwenen, zei
Horrabridge. Als we snel en voorzichtig
weg kunnen komen, hebben wij een kans en
Goddank! het is gauw donker.
Zij keerden naar het convooi terug. Er
werden nadrukkelijke orders gegeven, dat er
niet geschreeuwd mocht worden of met de
zwcepen geknald en dat er onder geen om
standigheden licht mocht worden gemaakt.
Vlug kwam de duisternis vallen en by het
licht van mvrïaden sterren trokken zij over
de stille vlakte urenlang het convooi
van gewonden, hulpelooze mannen met hun
sober geleide en het gevaar van den loeren
den dood bij iedere wentelling van de wielen.
Het goed-ingerichte hospitaal by Ezulwini
was geheel gevuld met gewonden van het
front en ook Halfont behoorde tot hen. H(J
kreeg tengevolge van z(jn wonden hevige
koorts, zoodat dokter Amberley en de ver
pleegsters een poosje voor zijn leven vrees
den. maar zijn krachtig gestel deed hem dit
alles toch, te boven komen. Na eenigen t(jd
kon hy het hospitaal verlaten en nam hy zgn
intrek in het Nodwengy-hotel om geheel te
herstellen. Zgn plaats in het ziekenhuis was
spoedig genoeg weer ingenomen door een an
der. die thans meer dan hy de hulp van de
artsen en de deskundige verpleegsters noodig
had. Een van de eersten, die hij in z(jn nieuw
verblijf ontmoette, was Malina.
Wel, dat is een aardige verrassing, zei
hy. nadat ze elkaar hartelijk begroet hadden.
Ik heb me vaak afgevraagd, wat er wel
van u en uw man geworden mocht zgn. Is
hg ook hier?
Neen.
Halfont meende op te merken, dat zij liever
niet over de verblijfplaats van Harland sprak,
waaruit hg de gevolgtrekking maakte, dat
deze op een minder aangename manier met
de gestelde machten in aanraking was geko
men. Zijn gedachten hielden zich hiermee be
zig en hij was daardoor niet in staat het ge
sprek voort te zetten. Doch Malina had het
gesprek onmiddellijk een andere wending ge
geven en praatte opgewekt over den tijd, die
zjj in eikaars gezelschap hadden doorgebracht.
Halfont nam haar eens goed op. Ze zag er
moe en ziekeiyk uit, meende hij. lang niet zoo
knap als toen hij haar in het Berg-hotcl ge
zien had.
(Wordt vervolgd.)
