De heer Maas van alle rechts vervolging ontslagen De tragedie van een bedrijfsdirecteur In het openbaar aan den schandpaal In het geheim berecht Hebben B. en IV. hun bevoegdheid overschreden Hitier telefoneert met Mussolini Zitting van het ambtenaren-scheidgerecht over de schorsing achter gesloten deuren! Zeer tegen de geldende regelenvan onze rechtspraak in heeft het scheidsgerecht voor ambtenaren in Den Helder gisteravond in een der kamers, van het stadhuis in geheime zitting het klaag schrift van den heer P. H. Maas, directeur van gemeentewerken en plantsoenen, behandeld, tegen diens schorsing door B. en W. op 8 December jongstleden. Het is ons bekend dat de heer Maas zelf er prijs op stelde, dat zjjn zaak gisteravond wèl in het openbaar zou zijn behandeld. En wel om zeer begrijpelijke redenen! Immers: De Ofiicier van Justitie te Alk maar heeft den heer Maas van rechts vervolging ontslagen ten aanzien pan alle vier tegen hem ingebrachte beschuldigingen. Men weet dat hem ten laste werd gelegd: Diefstal van benzine». 3. Diefstal van oliereiniger, aan nemen van steekpenningen. Verduisteren van een autocrick en een bus spoelolie. Dc Voorzitter van het scheidsgerecht,, de heer Dr. Kctner, meende grond te vinden Dm geheime zitting te adviseeren in de bc- alingcn van de verordening op het ambte narengerecht van dc gemeente Den Helder. Hierbij is bepaald dat beraadslagingen en beslissingen van het scheidsgerecht in gehei me zitting dienen te worden genomen. Om trent. de behandeling zelf der zaak, dus de pleidooien en eventueel hooren der getuigen, is, naar het ons bekende oordeel van dén verdediger van den lieer Maas, den heer Mr. Dr. J. A. E. Buiskool uit Schagen, een der gelijke geheimhouding niet opgelegd. Slechts kan de voorzitter, geheimhouding opleggen omtrent bepaalde zaken. De heer Mr. Dr. Buiskool deelde ons reeds tevoren mede, dat hij zich op liet stand punt stelt, dat beraadslaging niet hetzelfde is als behandeling en dat men het beste een vergelijking kan maken tusscheft beraadsla ging van dc rechtbank in raadkamer en be handeling van een rechtszaak, met onder* [vragen van verdachte, en hooren *an getui gen. Het eerste is niét, het tweede wèl open haar. WAAROM DE DEUREN DICHT? Wij twijfelen er niet aan. of dc heer Mr. Dr. Buiskool zal gisteravond het scheidsge recht van «Ie beslissing van den Officier in kennis hebben gesteld en zonder ons overi gens op een standpunt te stellen, is liet toch ons inziens zóó, dat door deze beslissing de persoon van den heer Maas in een ander daglicht komt te staan en men hem gelegen beid had bchooren te geven, zich in hel openhaar te rchabilitceren. Het is een lacune in het ambtenarenreglement dat hoe eer hoe heter voorziening behoeft. Wij begrijpen anderzijds de moeilijkheid waartegenover dc lieer Dr. Kelner als voor zitter zich zag geplaatst. Dc verordening is door den raad vastgesteld en het is niet gemakke lijk thans na te gaan, wat dc raad destijds precies heeft bedoeld. Als men heel formeel wilde zijn, zou men de zitting van gisteravond hebben moeten verdagen, en had het scheids gerecht via een voorstel van B. en W. en een raadsbesluit, eerst wijziging van het artikel hebben moeten af wachten! DE MOREELE ZIJDE. Echter, waarom was «lit noodig? Het po litioneel onderzoek naar de handelingen des hoeren Maas heeft plaats gevonden ten aan- schouwe van een ieder, die lust gevoelde dit gade te slaan. l)e gordijnen van zijn woning hieven wijd open. terwijl een tiental politie mannen. onder leiding van commissaris v.d. Hoeven, in de woning rondspeurde. Nu de beschuldiging op niets is uitgclocpcn, was er ons inziens om der gerechtighcidswille niets tegen geweest nu, zoo niet de ramen, dan toch de deuren open tehouden van de zaal, waar deze zaak werd behandeld. ONZE KAPITALE FOUT— Laat ons eerlijk bakenen, wij hebben gis- t era vond een kapitale fout gemaakt, waar door wij onze lezers een moment suprème moeten onthouden. Wij hadden ons fototoestel moeten meenemen, toen wij ons gisteravond op het gemeen tehuis meldden om de zitting, die zooals wij nu stellig dachten openbaar zou zijn te gaan ver slaan. Onze intocht is moeilijk te beschrijven... Daar stond bode dc Ruijter met wijdgestrekte armen op de statige trap en riep ons reeds van verre toe geen stap naar boven hoe ren, geen stap naar boven En daar wierp de gemeente-secretaris, dc lieer Mr. Dr. van Bolhuis, als tweede Cer berus ons van de bovenverdieping zóó een koele blik toe. dat ons in de warmte van de corridor, na een tocht door dc sneeuw weer ecnigszins op temperatuur gekomen bloed, op slag weer verstijfde... Ach, bode de Ruyter deed slechts zijn plicht, hij schijnt wel zeer strenge en be paalde instructies van bovenaf ontvangen te hebben. Wethouder van der Vaart trad voor de gemeente op Echter, er zou door de heeron over ge praat worden, en dat is ook gedaan, want na drie kwartier vernamen wij, dat het scheidsgerecht dc meening van den voor zitter deelde, zoodat dc deuren gesloten ble ven. Bovendien heeft het scheidsgerecht ieder aanwezige ter zitting, ook persoonlijk ge heimhouding opgelegd, zoodat wij over het geen gisteravond is verhandeld, niets kun ncn nicdcdeelcn. Wij kunnen slechts raden. maar... heb ben toch wel eenig houvast aan de bakens van beide partijen. Ten eerste het klaag schrift van tien heer Maas. ons in afschrift vóór de zitting door den verdediger ver strekt en anderzijds het ambtenarenregle ment van de gemeente Den Helder. De burgemeester afwezig. Uit goeden bron hadden wij vernomen, dat de burgemeester, de heer Ritmeester, zelf voor de gemeente zou opjredon en daar wij Z.Ed, des middags om half vier nog bij den brand in de pastorie hadden gezien, hadden wij wel gedacht hem orn acht uur het raad huis te zien betreden. Voor de gemeente trad op de wethouder van bedrijven de lieer P. S. van der Vaart, bijgestaan door zijn raadsman den heer Mr. Dr. van Bolhuis, gemeentesecretaris. Het scheidsgerecht was samengesteld uit de hoe ren Dr. Kelner, voorzitter. .Mr. Veldman, notaris Engelman. Zandé en Hollander, ter wijl als secretaris fungeerde de heer Oo; terhout. De heer E. J. Maas, de bedrijfs directeur, die van rechtsvervolging is ontslagen. SCHORSING OP ZEVEN GRONDEN AANGEVOCHTEN. Op zeven gronden is het besluit tot schorsing van den lieer Maas door B. en W. in het klaagscho aangevochten. Aangevoerd wordt onder andere: 1 B. en W. zijn niet bevoogd deze schor sing uit te vaardigen^ daar volgens het Ambtenarenreglement van de gemeente Den Helder schorsing slechts mag worden toegepast door het college, dat betreffen de. ambtenaren heeft benoemd. In dit ge val dc gemeenteraad. 2 Gesteld dat bevoegdheid lot schorsing wel aan het college van B. en W. toekwam, dan nog zijn B. en W. gebonden aan de gevallen in liet reglement genoemd. Onder die gevallen kon niet worden gerekend de grond voor schorsing tegen dezen ambte naar: een aanhangig gemaakt gerechtelijk onderzoek. 3 Bij schorsing moet volgens art. 85 van het ambtenarenreglement der gemeente Den Helder verwijdering- uit den dienst voor een bepaalden tijd geschieden. B. en W. hebben echter voor onbepaalden tijd ge schorst. i Gesteld dat_ B. en W. los van de geval len ^in art. 85 genoemd, bevoegd waren naar omstandigheden eenlge maatregelen te nemen tegen een ambtenaar dan nog kunnen B. en W. geen maatregel toepas sen welke in wezen en gevolgen zwaarder is dan een strafmaatregel, welke wel in het artikel wordt genoemd en niet tot de competentie van B. en W. behoort. (Be doeld wordt dus dat een lager college als B. en W. niet. zwaarder mag straffen dan een liooger college als dc raad, dat voor dergelijke fouten als den hoer M. toege schreven geen schorsing voorschrijft). Dit zou ook in strijd zijn met de rechtspositie van eiken ambtenaar. 5 Volgens besluit van 8 December was grond van schorsing het tegen M. aanhan gig gemaakte gerechtelijke onderzoek. Op 8 December was er nog geen gerechtelijk onderzoek slechts een politionccle actie. Op 15 December werd het besluit van 8 December gewijzigd, zood dat geen salaris meer werd uitgekeerd. Voor deze wijze van schorsing is geen enkele grond ver meld. Dit is in strijd met do ambtenaren wet en het ambtenarenreglement, daar ieder besluit gegrond dient te zijn. Dit geldt ook voor wijziging van een eer der genomen besluit, daar in feite het be sluit van 15 Dcc. een ander besluit en in haar gevolgen cén veel zwaardere straf was Bovendien was voor die wijziging in liet nadoel van M. geen reden, daar de om standigheden waarin M. verkeerde op 15 Dcc. gunstiger waren. (Dc heer M. was toen uit de voorloopige hechtenis ontslagen Versl.) 7. De lieer M. ontkent eenige handeling te hebben verricht, welke toepassing vjyi dc bovengenoemde strafmaatregelen wettig de. Maatregelen welke in ieder geval niet in verhouding stonden lot hetgeen waarvan hij werd beschuldigd. (De lieer M. werd ten tijde van de schorsing slechts beschuldigd van diefstal van benzine en van een auto reiniger; later zijn pas de andere beschul digingen erbij gekomen. Wat is behandeld? Zooals gezegd, wij moeten raden, naar hetgeen behandeld is geworden. Het ligt in de rede, om te veronderstellen, dat van de zijde van den klager de gronden van het klaagschrift nader zijn toegelicht. Deze gronden komen in feite hierop neer, dat naar het oordeel van klager liet collego van B. en W. zonder gegronde redenen heeft gestraft en ook een onjuiste straf of maat regel heeft toegepast, waartoe B. en W. niet bevoegd waren. Uit het klaagschrift valt immers te lezen, dut aan B. en W. wordt verweten, dat «lit college een maatregel op den directeur hoeft toegepast, welke zwaar der is, dan de straf van schorsing welke eventueel door den raad zou kunnen wor den opgelegd, zoodat B. en W. hun bevoegd heid zouden hebben overschreden. Voorts is uit hot klaagschrift te lezen, dat tot B. en W. bet verwijt wordt gericht, dat de beide schórsingbesluiten zonder mo- tivecring van gronden zijn genomen en dat B. en W .zonder dat daarvoor e>n geldige reden was. een week na bet eerste schor singsbesluit waarbij het salaris nog werd doorbetaald zonder opgave van reden het salaris zijn gaan inhouden. Wij kunnen dus zelfs zonder dat wij iets van dc behandeling te weten konden komen wel aannemen, dat van de zijde van den raadsman van den directeur in den hierboven aan gegeven zin de schorsingsbesluiten van B. en W. als in strijd inet de voorschriften zijn veroordeeld ge worden. HOE DENKT DE GEMEENTE ER OVER? Wat kan van de zijde van hot gemeente bestuur bij de behandeling ter verdediging van zijn besluiten zijn aangevoerd? Wij moeten hier uit den aard der zaak geheel met veronderstellingen werken, om dat wij over geen enkel schriftuur beschik ken, waaruit het standpunt van B. en W. kan blijken. Toch hebben wij, wij zeiden het reeds een tweetal aanknoopingspunten, n.1. het klaagschrift van de tegenpartij (Maas) en het ambtenarenreglement van Den Hel der. Uit liet klaagschrift blijkt, dat het "Ge meentebestuur als grond voor de schorsings besluiten heeft aangevoerd dat dc schorsing noodig was omdat tegen den directeur ecu gerechtelijk onderzoek aanhangig was ge maakt, De schorsing was voor onbepaalden tijd geschied. Deze maatregel komt niet voor onder de in artikel 85 genoemde straf fen. Wel komt in Uit artikel de straf van verwijdering uit den dienst gedurende zeke ren tijd voor. Deze straf kan dus niet voor onbepaalden tijd worden opgelegd, terwijl alleen de raad deze straf kan opleggen. Wij kunnen moeilijk aannemen dat B. en W. met hun schorsingsbesluit deze straf op het oog hebben gehad, want dan zouden door B. en W. twee fouten zijn gemaakt, namelijk dat zij niet bevoegd waren die straf op te leg gen en dat die straf niet voor onbepaalden tijd, maar selchts voor 'n zekeren tijd mocht worden opgelegd. Wij zullen dus wel niet ver van dc waar heid af zijn, wanneer wij de veronderstel ling uiten dat B. en W. hun schorsing van den directeur op andere gronden zuilen heli ben verdedigd dan door den directeur in zijn klaagschrift is verondersteld. Zouden immers B. en W. wèl de door het klaagschrift veronderstelde maatregel op het oog hebben gehad, dan kunnen B. en W. niets anders tor hunner verdediging hebben aan gevoerd, dan dat de klager met zijn bezwaren gelijk heeft. Dit zou voor den heer Maas te mooi zijn om waar te wezen, en dus ligt het voor de hand dat wij moe ten zoeken naar een motiveoring van het optreden van B. en W. op 8 en 15 December j.1. buiten dc veronderstel lingen van liet klaagschrift om! Wij hebben het ambtenarenreglement er op nageslagen en dit naast het klaagschrift gelegd. Dc schorsingsbesluiten zijn gegrond op artikel 85, lid één van het reglement, zooals uit liet klaagschrift blijkt. Artikel 85 lid één luidt als volgt: „Onverminderd deb evoegdheid van Bur gemeester en Wel houders om bij tekortko ming van de hoofden van dienst die maat regelen te treffen, welke zij noodig oordce De gemeente secretaris, de heer Mr. Dr. E. J. van Bolhuis, die als rechtskundig adviseur wethouder v. d. Vaart terzijde stond De heer Mr. Dr. J. A E. Buiskool verdediger van den Heer Maas. eischte openbare behandeling van het klaagschrift len, "kan dc ambtenaar, die eenige hep.i.mg van zijn instructie of de verder op hem gel dende voorschriften overtreedt, of zich schuldig maakt aan een andere overtreding of wangedrag, worden gestraft met één dor navolgende straffen Hier volgen dan een aantal straffen, waar onder ook de hierboven genoemde schorsing. Wij hebben reeds de veronderstelling geuit dat niet deze schorsing door B. en W. is op gelegd, omdat in dit artikel alleen schor sing voor zekeren tijd en niet voor onbe paalden tijd bekend is. Een ander soort van ichorsing wordt in liet artikel niet genoemd! Rest dus dc conclusie, dat B. en W. dc wél opgelegde schorsing voor onbepaalden tijd hebben toegepast buiten dc in dit artikel genoemde straffen. GEEN ENKELE BEVOEGDHEID! Wij hebben in dit artikel geen enkele be voegdheid van B. en W. om te schor-en voor onbepaalden tijd te kunnen lezen. Het blijft ons dus een raadsel hoe B. en W. op grond van artikel 85 bun schorsingsbesluiten hebben kunnen verdedigen. Ook in een ander artikel van liet regle ment is een dergelijke bevoegdheid niet te vinden. Wij behoeven trouwens niet verder tc zoeken, want B. en W. hebben zichzelf in hun schorsingsbesluit uitdrukkelijk op ar tikel 85, lid één, beroepen. Wij kunnen dan ook geen andere conclusie trekken, dan dat B. en W. een niet in hel reglement genoem den maatregel op den directeur hebben toe gepast. Hoe dit college deze maatregel heeft ver dedigd, blijft vooralsnog in Jict duister, nu de behandeling met gesloten deuren heeft plaats gehad. Wij gelooven dan ook geen on gemotiveerde veronderstelling te uiten, wan neer wij de duisternis rondom de door B. en W. genomen maatregelen in verband brengen met de duisternis waarin de behan deling ten raadhuize heeft plaats gehad. Het is ons bekend, wij gaven dit hier boven reeds aan - dat do raadsman van kla ger krachtig op openbare behandeling zou aandringen Wij kunnen ons moeilijk indenken, dat liet scheidsgerecht een openbare behande-- ling zal weigeren, wanneer beide partijen daarvan voorstander zijn. Moeten wij hieruit concludeercn, dat het gemeentebestuur zich tegen openbare behan deling verklaard heeft? Het wil ons voorkomen, dat aan den klager, gezien het openlijke schandaal dat hij heeft moeten ondervinden, zeker toe kwam, dat het volle publieke licht over zijn strijd voor eerherstel had behooren te schij nen. Wij kunnen thans slechts afwachten, hoe de beslissing van het scheidsgerecht zal lui den en wij hopen - en deze bittere ironie moet ons van 't hart - dat dit scheidsgerecht artikel 100 van het reglement niet zoo zal interpreteeren, dat ook de beslissing con form het voorschrift geheim ls! In verband met het bezoek van Sumner Welles. Lit* betrouwbare bron wordt, volgens een U.P.-telogram vernomen, dat Sumner Wel les' aanstaand bezoek aan de hoofdsteden van Italië, Üuitschland, Frankrijk en Enge land het onderwerp is geweest van een mec- ningsuitwisseling tusschen Rome en Berlijn gedun-nde het afgeloopcu weekeinde. In den loop daarvan heeft HiUcr telefo nisch gesproken met Mussolini. De ministeries van huitcnlandsche zaken van Berlijn en Rome zijn ook met elkaar in contact getreden. De poging van Roosevelt is nog steeds het hoofdthema van bespreking In de Wilhelm* sjrasse, ofschoon er tot nu toe geen verkla ring omtrent de officieel aan tc nemen hou ding is afgelegd. Roosevelt niet meer beschikbaar De komen/te prrsirtrntsverkiezinqen. World Telegram meent te weten, dat Farley, de Amerikaansche minister voor de posterijen, pas in een can- didatuur voor bet presidentschap zou hebben toegestemd, nadat hij van Roosevelt de verzekering bad ontvan gen, dat de president zich niet \oor een derde ambtsperiode candidaat zou stellen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1940 | | pagina 3