TARZAN Handen af N EZO '-HcrfDBALEmmmruirAfeeémé eigen éocÉm.' Heï GeHeim unn van onze Oost en de vuren van Tohr Hoe komen wij naar België? Handen af van mijn radiotoestel Gevaarlijke portiekbouw Radioprogramma door Edgar Rice Burroughs Torrance Esdale Indië kan zichzelf- besturen aard dit ook ztj, en komende van welk land ook, van de hand te wijzen." De Nederlandsohe gezant te Tokio, gene raal J. C. Pabst, heeft een bezoek gebracht aan den Japamschen minister v. buitenland- sche zaken, Arita, en daarbij het bovenver melde rapport van Ishii bevestigd". TOERISTEN ORGANISATIES VAN DRIE LANDEN SLAAN DE HAN DEN INEEN. Op initiatief van den Luxemburgschen toeristenbond is te Brussel in het gebouw van de Nederlandsche kamer van koophan del voor België en Luxemburg een bijeen komst gehouden van vertegenwoordigers der voornaamste Nederlandsche, Belgische en Luxemburgsche toeristenorganisaties, waarin de moeilijkheden werden bespro ken, die zich op het oogenblik voor doen op toeristisch gebied. Nadat kennis genomen was van de maat regelen, die de eBlgische regeering heeft ge nomen teneinde het reizen naar een der beide andere landen te vergemakkelijken, werden met algemeene stemmen de vol gende wenschen geuit 1. dat de door de Belgische regeering genomen maatregelen, welke hieruit be staan, dat naast het gewone paspoort voor 5 francs een „laiser-passer" voor toeristen voor 3 dagen en voor 10 francs een voor 10 dagen wordt verstrekt, de regeeringen van Nedeland en Luxemburg aanleiding geven, soortgelijke mr»»'"»'»elcn in te voe ren. 2. dat de formaliteiten en de kosten van registratie van het bewijs van goed gedrag, dat voor het verkrijgen van de „laiser-pas ser" noodig is, worden afgeschaft. Het drama te Haarlem nogmaals berecht Veroordeelde verzekeringsagent en officier beiden in hooger be roep. Naar wij vernemen, hebben zoowel de offi cier van justitie mr. W. M. Paardekooper Overman, als de verzekeringsagent C. V., hoo ger beroep aangeteekend tegen het vonnis van de Haarlemsche rechtbank van 4 April waarbij V. werd veroordeeld tot tien iaar ge vangenisstraf, met aftrek der preventieve hechtenis, wegens doodslag op zijn collega de La Ch., gepleegd op 11 Mei 1939 in diens woning aan de Hertzogstraat te Haarlem. De officier van justitie had tegen den ver zekeringsagent twintig jaar gevangenisstraf geëischt. Zonderlinge methode van incas seerder. Een Utrechtsche incasseerder, optredende voor een aantal firma's, die goederen op afbetaling leverde, hield er zonderlinge me thoden op na, wanneer bij de koopers op de een of andere wijze de betaling stagneerde. Hij wist dan onder het een of an der voorwendsel de woning binnen te dringen en voor de menschen wisten wat er eigenlijk gebeurde was hij met het radiotoestel, dat nog niet geheel was afbetaald of met de stof zuiger verdwenen. De goederen bracht hij linea recta terug naar zijn opdrachtgevers. Tengevolge van de door de koopers geteekende contrac ten was het moeilijk tegen den man op te treden. Op zekeren dag belde hij aan, aan een wo ning, waarvan de heer des huizes en diens vrouw afwezig waren. Het dienstmeisje deed open en hij stapte zonder zich te storen aan de bezwaren van het meisje, de huiska mer binnen. Daar trof hij de dochter des huizes, die hem driemaal sommeerde het huis onmiddellijk te verlaten, terwijl zij hem verbood het radiotoestel ook maar met een vinger aan te raken. De doortastende incas seerder liet het echter niet bij èèn vinger, hij nam het radiotoestel onder de arm zonder zich aan de dochtr te storen. Wegens huisvredebreuk diende men een klacht tpgen den man in en de politierechter te Utrecht veroordeeld hm tot een maand ge vangenisstraf. In hooger beroep is bevesti ging van dit vonnis geëischt. BOUWERS IN RECHTEN AANGE SPROKEN. In de Geuzenstraat te Amsterdam staan, evenals in vele andere nieuwe wijken por tiekwoningen. welker buitendeur men be reikt door van de straat af langs een stee- nen trap naar boven te gaan. Men komt dan in een portaal, waar vier buitendeu ren der verschillende woningen uitkomen. De heer J. Cohen kreeg een uittioodiaing van een bewoner van perceel 85, ten diens huize te komen ten einde een prijsopgave te doen. Hij beklom de portiektrap en bel de. Daarna bleken de bezwaren, welke aan den bouw, zooals deze hier is uitgevoerd, verbonden zijn. Want toen Cohen naar bin nen stapte, voelde hij geen grond onder de voeten en stortte hij in de diepte. Dienten gevolge heeft bij ernstig letsel bekomen. Wanneer namelijk een binnentredende, de buitendeur opduwend,, de gang wil betre den, welke naar de woonvertrekken voert, heeft hij onmiddellijk de trap naar beneden aan zijn rechterhand, zoodat men hij dat binnenkomen iets naar rechts gaande, alle kans loopt door het trapgat naar beneden te storten. De heer Cohen, die stelde een schade te hebben geleden van 31.000,—, sprak voor dat bedrag in rechten aan de N.V. Bouw bedrijf H. van Saane. De rechtbank te Amsterdam wees in be ginsel de vordering van den heer Cohen toe. Het gerechtshof te Amsterdam vernietigde dit vonnis en verklaarde Cohen niet ont vankelijk omdat het den ontwerper en bouwer in opdracht van woningcomplexen niet jegens derden aansprakelijk oordeelde. Cohen kwam hiervan in cassatie. De Ilooge Raad heeft nu overwogen, dat Cohen niet gesteld heeft, dat hij niet over normale gezichtsvermogens en opmerkings gave beschikte, zoodat het Hof van het wel aanwezig zijn van normale gezichtsvermo gens en opmerkingsgave mocht uitgaan. Het Hof heeft de grenzen aangegeven, welke bij de beoordeeling van de gevaren, aan het binnentreden van een perceol ver bonden, moeten worden in acht genomen, wil men van een onrechtmatigen daad te genover een binnentredende kunnen spre ken. Hiermede heeft het Hof een juiste norm gesteld en beslissende, dat in een be paald perceel, aan die norm getoetst, voor den over normale veHRogens beschikkende binnentredende, indien deze zich normaal gedraagt, het gevaar voor neerstorten niet bestaat, een feitelijk oordeel gegeven, dat tevergeefsch in cassatie is aangevochten. ZATERDAG 20 .APRIL 1940. Hilversum I. 1875 en 414,4 m. KR O-uitzending. 8.00 Berichten ANP. 8.059.15 en 10.00 Gramofoonmuziek. 11.30 Godsdienstig halfuur. 12.00 Berichten. 12.15 Musiquette. 12.45 Berichten ANP, gramofoonmuziek. 1.10 KRO-orkest. 2.00 Voor de jeugd. 2.30 Gramofoonmuziek. 2.45 Kinderuurtje. 4.00 Gramofoonmuziek. 4.30 KRO-orkest. 5.15 Internationale sportrevue. GEEN BUITENLANDSCHE HULP NOODIG. De woordvoerder van het Japansche depar- sche departement van buiteniandsche zaken heeft gisteren verklaard: „De Nederlandsche minister van buiten iandsche zaken heeft uitdrukking gegeven aan de waardeering zijner regeering voor de Japansche houding ten aanzien van Neder- landsch-Indië. In Tokio is tot dusverre geen officieel com mentaar te verkrijgen betreffende de verkla ring van Huil, waarin de staats-secretaris hij de andere naties aandrong op eerbiediging van den status quo van Nederlandsch-Indië. De Japansche woordvoerder verklaarde he den: „Wii wenschen Nederlandsch-Indië niet in vreemde handen te zien vallen." Indië kan zichzelf regeeren. Naar aanleiding van het gepubli ceerde aangaande het onderhond, dat de Japansche minister van Buiten- landsche Zaken, Arita, dezer dagen met den Nederlandschen gezant te Tokio heeft gehad, heeft, naar wij vernemen, de Nederlandsche regee ring aan de Japansche regeering doen weten, dat zij niet voornemens is eenige vreemde mogendheden te vragen, in geval Nederland in Euro pa onverhoopt in een oorlog mocht worden gewikkeld, om bescherming van Nederlandsch-Indië, noch derge lijk bescherming, mocht zij worden aangeboden, te aanvaarden, onder opmerking, dat de regeering van Ne- derlandsch-Indië in het onderstelde geval, zoowel In feit® als rechtensin staat is het bestuur over die gewes ten in vollen omvang te verzekeren en de orde aldaar te handhaven. Geen buiteniandsche hulp wordt geaccepteerd. Er wordt in Tokio geen officieel commentaar geleverd op de verklaring van Huil. Gisteren middag om 5 uur heeft echter de woordvoer der van het Japansche departement van bui teniandsche zaken de volgende verklaring af gelegd over de kwestie van Nederlandsch-In dië. „Wij hebben van onzen gezant te \-Gra- jenhage, Itaro Ishii een rapport ontvangen Tan de volgende strekking: De gezant, Ishii, heeft op 16 April een be zoek gebracht aan den Nederlandschen mi nister van buiteniandsche zaken, van Klef- fens, wien hij een uiteenzetting gaf van de houding der Japansche regeering ten aan zien van de kwestie van Nederlandsch Indië. De Nederlandsche minister van Buiteniand sche Zaken gaf uitdrukking aan de waar deering der Nederlandsche regeering voor de houding der Japansche rcgceri. g en ver klaarde tezelfdertijd dat de Nederlandsche regeering niet egstreefd had naar, noch ln de toekomst zou streven naar de bescher ming van Nederlandsch-Indië door welk land het ook zij, en dat de Nederlandsohe re geering vastbesloten was om ieder aanbod van bescherming of interventie, van welken FEUILLETON doorRoy Vickers 2. Maar Torrance wilde, met haar gewone doortastendheid, op het onderwerp doorgaan. „Misschien ben ik wel zelfvoldaan. Maar ziet u het klinkt misschien verwaand ik heb tot nog toe altijd bereikt, wat ik be reiken wilde. Op school hield ik zoowel van werken als van sport. Ik kreeg mijn vrij stelling en was datzelfde jaar op school te gelijkertijd captain van de hockey club. En zoo is het altijd gegaan. Toen U bij het plaatsing-bureau een tijdelijke secretaresse vroeg zij maakte een keurig buiginkje voor hem „wilde ik er ontzettend graag voor in aanmerking komen. En ik werd ge kozen." „Weet je wat jou mankeert?" zei meneer Massiter. met vaderlijke crüheid, „je moet eens flink ruzie maken met je verloofde en dan moet j ij ongelijk krijgen. Als je een ander meisje zou moeten toetakelen voordat je hem terug kon krijgen „Met Gerald zou er eenvoudig geen sprake van een ander meisje kunnen zijn," zei Tor rance beslist, „en ruzie hebben we geregeld. Al vijf of zes keer is hij voor de laatste keer weggerend. Nu herinner ik me ook, dat we op het oogenblik hoogloopende ruzie hebben over de kwestie of ik hem aan een baan zou kunnen helpen. En hij vindt het vreeaelijk, iets door mijn toedoen te krijgen." „Dan zou het nutteloos zijn, als U hem vroeg om eens met mij te komen praten." Torrance lachte slechts. Het was een aller aardigst geluid. „Vandaag is het Maandag. Mag ik hem aanstaande Donderdagmiddag aan u voor stellen Getrouwd en wel?" „Maar Ik dacht, dat u mij vertelde, dat hy in Spanje zat?" „Dat is ook zoo, maar dat was een tijdelijk baantje. Woensdag komt hij thuis. Als ik vandaag naar het registratiebureau ga. zal ik *wgen, dat we door middel van een „licence" kunnen trouwen. Wat kijkt u verbaasd 1 Ik dacht altijd, dat in Amerika iedereen bin nen het half uur kon trouwen." „Dat is ook zoo, maar „Tusschen twee haakjes, meneer, waarom moet die man, die by u myn-ingenieur wordt, getrouwd zyn?" „Ja, zie je, het is er eenzaam. Wat licha melijk gevaar betreft, is het er even veilig als de hoofdstraat hier ln Torquay, maar voor een man is het eenzaam. Geeft moei lijkheden. Ik kan je die dingen niet zoo pre cies uitleggen neemt U maar van my aan dat we voor die baan een blanke, getrouwd met een blanke vrouw, noodig hebben. En dan is er nog iets. Geregeld krijgt er iemand in het kamp een ongeluk. Nu kan een vrouw, die handig een verband kan aanleggen voor dat de dokter komt en dat duurt meestal een heelen tyd..." „Ik heb myn Eerste hulp by Ongelukken", zei Torrance snel. „Daar twyfelde ik niet aan, juffrouw Es dale. En ongetwijfeld kunt u ook uitstekend koken. Zoudt u nu niet graag aan uw ver loofde willen telegrafeeren?" Torrance keek vluchtig naar haar blocnote. „Zou het niet beter zyn, als we eerst uw correspondentie afmaakten? Ik kan Gerald onmogeiyk telegrafeeren, want hy is al op de thuisreis. Als ik hem per adres zyn oom schrijf en dan zorg dat ik de post van van middag haal..." „Wees toch eens gewoon", zei haar baas, en kon zich indenken hoe het jongmensch zich voelde, wanneer hy „voor den laatsten keer" wegrende. Torrance glimlachte opnieuw en ging vlug de kamer uit. Laat ze zakelijk zyn, dacht meneer Mas siter, als ze de kamer uitgaat, dan neemt ze het zonlicht mee. Het werd opnieuw het strenge interieur van een hotelzitkamer en meer Massiter voelde zich ook weer den ouden worden. Hg was ziek geweest, maar niet eens zoo heel erg ziek. En als hij vroeger ooit verliefd was geweest, dan was hy het nu vergeten. HOOFDSTUK III. Vaststelling van den huwelijksdatum. Torrance liep door de zonnige straten van Torquay en nam in het geheel geen notitie van de bewonderende blikken, waarmede men haar nakeek. De mannen keken haar één keer om haar schoonheid na en nog een keer om haar on genaakbaarheid. De vrouwen keken haar om beide na en nog een derden keer uit pure jaloezie. En Torrance wandelde maar opge wekt glimlachend door. Zg was zeer tevreden over zichzelf; door haar capaciteiten en niet door haar schoonheid was het haar gelukt Gerald deze baan te bezorgen. Zij was niet dom en zy wist dat zy mooi was. Maar haar moeder was een schoonheid geweest; zy had getracht haar schoonheid productief te maken en was hierin niet ge slaagd. Het resultaat van deze mislukking had de jeugd van Torrance bedorven en had haar een zeer duidelyken levensweg gewezen. Of je maakte van je schoonheid een carrière op zich zelf. vond zy, of je vergat het voor altyd; en Torrance had besloten het te ver geten. Afgezien van al die vroege levenswysheid was de grondgedachte misschien, dat alleen Gerald haar mocht zeggen dat zy mooi was. En alleen Gerald mocht voor haar schoon heid buigen en zy voor zyn kracht. 82. „Opnieuw heb je my het leven gered," be gon Ukah, maar Tarzan viel hem in de rede. „We moeten opschieten". Weer nam de ko ning van de jungle de leiding en koos op goed geluk zyn weg door het labyrinth van gan- veld waren. Vlug trok Mungo de doek van de mond van een van hen en deze vertelde nu wat er gebeurd was. „Onmogeiyk!" schreeuwde Mungo, „want Tarzan zit bene den in de kerker." Aan de andere kant kon slechts de machtige Tarzan voor dit voorval aansprakelyk zijn. Mungo verioor geen tyd. 5.30 Gramofoonmuziek. 5.45 KRO-Nachtegaaltjes. 6.15 Gramofoonmuziek. 6.20 Journalistiek weekoverzicht. 6.45 Gramofoonmuziek. 7.00 Berichten. 7.15 Causerie „Goddelyke paedagogie". 7.35 Actueele aetherflitsen. 8.00 Berichten ANP, mededeelingen. 8.15 Overpeinzing met muzikale omiysting. 8.35 Gramofoonmuziek. 8.45 Gevarieerd programma. In de pauze: Gramofoonmuziek. 10.30 Berichten ANP. 10.40 Causerie „Het onvergankeiyke Ryk" (met muzikale omiysting). 11.1012.00 Gramofoonmuziek. Hilversum H. 801.5 m. VARA-uitzendlng. 10.0010.20 vjii. en 7.80—8.00 VPRO. 8.00 Berichten ANP, gramofoonmuziek. 10.00 Morgenwijding. 10.20 Voor arbeiders in de Continubedryven. 12.00 Orgelspel. 12.45 Berichten ANP, gramofoonmuziek. 1.00 Gramofoonmuziek. 2.00 Esperanto-uitzendlng. 2.20 Gramofoonmuziek. 2.30 Muzikale causerie. zy ging het registratiebureau binnen. „Ik wilde graag «Donderdag aanstaande trouwen." „Door middel van een „licence", juffrouw? Dat kost twee pond vyftien. Wilt u de ge gevens van beide partijen even opgeven?" „Torrance Amelia Esdale, vier en twintig jaar ja, ongehuwd. Ik heb drie weken in het Seinol hotel hier in Torquay gelogeerd en ik wil trouwen met Gerald Percival Sara- nack, zeven en twintig jaar, myn-lngcnleur. Hy heeft geen vaste woonplaats. Indien u een privé adres wenscht, noteert u dan maar het adres van zyn oom, den heer Julius Sara- nack, Huize Hillfoot, Landkey Road, Calling- ham, Kent." Zy was heelemaal niet opgewonden, terwyi alles in orde werd gemtiakt. Haar overheer- schende gedachte was geweest, dat Gerald eindeiyk de kans bijna de zekerheid had, een werkeiyk goede positie te krijgen. Want al hun eeuwige kibbelarytjes waren ontstaan, doordat Gerald tot nog toe geen carrière had gemaakt, terwijl zy de hare wel veroverd had. Zy wisten beide, dat dit de oorzaak was van hun oneenighcid zy hadden het be praat, er ruzie over gemaakt, er over ge vochten. „Wat hindert het nu, Gerry. wie van de twee de ander voorhelpt. Wanneer jy nu door myn baan carrière kunt maken." Maar Gerald trok dan aan zyn kuif en liep kwaad de kamer op en neer. „Daar gaat het niet om! Het zit hem hierin, dat iedereen zich best voor kan stellen, dat jy my voorthelpt en nooit dat ik iets voor jou doe. Ik wil het gevoel hebben, dat ik myn eigen weg gevonden heb goeie Hemel, Tor rance begryp Je dan niet, dat jy ln alles overheerscht! En dAn kom ik." Gewoonlyk kon haar zelfbeheerschlng, haar gen. Hy kon slechts hopen, dat hy de weg naar de vrijheid mocht vinden... Doch enkele minuten later maakt» Mungo, een kapitein van de ïyfgarde van koningin, een inspec tie door de onderaa gangen en kwam plotseling by de twee kwakers, die door Tarzan en zyn vri'a^n overvallen en gekne* Hy rende naar de dichtstbyzynde wachtpost en beval, dat alarm gemaakt moest worden in alle gangen van deze onderaardse doolhof. Iedere gang moest worden doorzocht. Iedere uitgang worden geblokkeerd. Tarzan en zyn makkers moesten tegen elke prys opnieuw gevangen genomen worden. 3.00 Reportage. 3.30 Gramofoonmuziek. 4.00 VARA-Harmonie-orkeet. 4.30 Vragenbus. 4.505.50 De Stem des Volks (Haarlem en Leiden), solisten en de Haarlemsche Or- kestvereeniging (opn.). 5.55 Orgelspel en zang. 6.15 Groningsche uitzending. 6.45 Kinderleesclub. 7.00 VARA-Kalender. 7.05 Felicitaties. 7.10 Politiek radiojournaal. 7.30 „Mobilisatieproblemen", toespraak. 8.00 Herhaling SOS-Berichten. 8.03 Berichten ANP. 8.15 Puzzle-uitzending. 8.30 Rosian-orkest. 9.05 VARA-Varia. gramofoonmuziek. 9.15 Radiotooneel. 9.30 VARA-strykorkest en soliste. 10.00 En nu... Oké! 11.15 Berichten ANP. 11.2512.00 Cello, zang en orgel. zakelykheid hem kalmeeren. Maar den laat sten keer had zy, om de een of andere reden, geen vat op hem gehad. zy was haar zelfbe heerschlng kwyt geraakt. Zy was opgestoven, ven. „Weet je wat jy noodig hebt, zoo'n dweperig kind. dat altyd om je heen hangt en je den heelen dag vertelt, hoe knap je bent!" En hy had geantwoord, precies alsof hy het ernstig in overweging nam „Mis schien heb je geiyk. Misschien heb ik dat wel noodig." En toen zy, nog steeds kwaad, ge zegd had „Ga er dan zoo een zoeken" had hy geantwoord: „Misschien doe ik dat wel." Enfin, nu kon zy het gevoel van eenzaam heid, dat zy gedurende de maand van zyn af wezigheid ondervonden had, vergeten. Hy had net geschreven en zy was byna naar zyn Oom gegaan, om te hooren of er nieuws van hem was. By de gedachte aan oom Julius bleef zy stilstaan. Hij was Gerald's oom en voogd ongeveer zyn eenigste familielid. Hy ver wachte natuuriyk, dat hy by het huwelijk tegenwoordig zou zyn. Zy stapte een post kantoor binnen en verzond een telegram aan den ouden heer. „Gerald en ik trouwen Don derdag aanstaande Torquay registratie kan toor. Elf uur. Verzoek u te willen getuigen." Z;; wist dat hy waarschynlyk over de reis zou mopperen, maar dat hy in elk geval zou ko men. Zy kenden en begrepen elkaar. En wie moest die tweede getuige zyn? Zy besloot tegen dien tyd een vreemde hiervoor te vra gen. Haar vader bemoeide zich slechts met de kinderen uit zyn tweede huweljjk en uit een groot aantal neven en nichten kon zy er niet één bedenken, die graag zou overkomen. Zij besloot dus geen van hen te vragen en vervolgde haar weg naar het hotel. „Het wordt tyd. dat ik de bruidegom op de hoogte stel, de eenigste kwestie die lk nog niet geregeld heb." zy bereikte haar kamer zonder meneer Massiter te ontmoeten en haalde de prach tige schryfmap, die een vorige ryke werk gever haar gegeven had, voor den dag. Ge rald was er altyd tegen geweest, dat haar tydeiyke „baas" haar. behalve een salaris, dat toch al ruim was. bovendien nog een ca deau gaf. Maar zy had het altyd ongemanierd gevonden om het niet aan te nemen. (Op nieuw een argument dat afgedaan had daar het in de toekomst Gerald zou zyn, die alle aangeboden schryfcassetten zou krygen). Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1940 | | pagina 7