T ARZAN en de
2 out uit X-e&i&aH. cL'seiaeti &odetn,
JOXO
hexo
Fransclie verbinding
met Engeland bemoeilijkt
vuren van Tohr
De Nederlaadsche pers
ia volkschen zin
WAAROM TREUR JE,
Groote Clown?
Egypte en Italië
Engelsche achterlijkheid
Radioprogramma
door Edgar Rice Barroughs
zijn weer verkrijgbaar
tegen dezelfde lage prijzen
HEI
lv.6ï*n 8"-«,pond,pak
13 CVP
Raad van voorlichting door Com
missaris-generaal Schmidt ont
vangen.
De onlangs opgerichte raad van voorlich
ting der Nederlandsche pers werd Zaterdag
middag door commissaris-generaal Schmidt
op het bureau van Rijkscommissaris Seyss-
Inquart ontvangen.
Aanwezig waren, behalve de hieronder te
noemen leden, de heer W. Jankc, presscde-
zernent in den staf van den Rijkscommissa
ris, en de heer H. J. Spcrling.
In zijn begroetingswoord uitte de Commis
saris-Generaal zijn waardeering voor het
feit, dat uit Nederlandsche perskringen zelf
dit initiatief naar Voren is gekomen, omdat
dit de beste waarborg is voor een vruchtbare
samenwerking tusschen de Nederlandsche
pers en de overheid.
I>e Commissaris-Generaal uitte zijn voldoe
ning over de mogelijkheid, dat door middel
der nieuw op te bouwen organisatie de Ne
derlandsche pers haar taak van volksvoor
lichting ten volle zal kunnen vervullen en
de Nederlandsche journalist in het sociale
en cultureele leven de plaats zal kunnen in
nemen, die hem toekomt.
De Commissaris-Generaal stelde het op
prijs, dat deze raad van voorlichting een Ne-
derlandsch bemiddelingsorgaan zal kunnen
zijn tusschen de overheid en de pers, in den
ruimsten zin des woords.
Hierna werd namens den raad van voor
lichting het doel, dat deze zich voorstelt te
bereiken, in bijzonderheden uiteengezet
Het zal in de eerste plaats taak van
den raad van voorlichting zijn, een
nederlandsche perskamer voor te be
reiden, die de geheele pers corpora
tief zal omvatten en met publiek
rechtelijke bevoegdheid haar in
Volkschen zin leiding zal geven.
Als onmiddellijk terrein van werkzaam
heid zal de raad een bemiddelende taak te
vervullen hebben, zoowel jegens de Neder
landsche pers als Jegens do overheid. Deze
taak zal dus een tweeledige zijn:
a. Voorlichting verstrekken aan de pers,
welke deze in staat zal stellen haar taak
van nationale opvoeding ten aanzien van
haar lezers te vervullen. Het is duidelijk,
dat deze werkzaamheid er op gericht moet
zijn, het Nederlandsche volk daadwerkelijk
te doen deelnemen aan de nieuwe Europee-
scho gemeenschap.
b. Waar noodig raadgevend op te treden
jegens de overheid.
Do raad van voorlichting bestaat uit de
.volgende leden:
Voorzitter: Dr. T. Gocdewaagen (Hoofdred.
„De Waag")
Wnd. voorzitter: A. Meyor Schwencke
(Hoofdred. „Y'crccnigdp Pcrsbureaux")
Secretaris: Drs. W. Goedhuys (red. buitenl.
„Het Vaderland")
Leden: P. J. vpn Megchelen (Hoofdred.
„Algemeen Nederlandech Persbureaux"),
Dr. Ab. van der Poel (Hoofdred. „Neerlan-
dia—Pers")
Mr. M. M. Rost van Tonningen (Hoofdred.
„Het Nationale Dagblad")
DEZE WEEK GEHEIME ZITTING VAN
HOOGER- EN LAGERHUIS.
L o n d e n, 16 Juni (Reuter)
In den loop der komende weck zal Chur-
chill in het. Lagerhuis een verklaring over
den toestand in Frankrijk afleggen.
Lord CAldecote zal in het lloogcrhuis een
soortgelijke verklaring afleggen.
Donderdag zullen het Hoogerhuis en het
Lagerhuis in geheime vergadering bijeenko
men, ter bespreking van de verdediging der
hoofdstad.
FEUILLETON
DOOR A. H. KOBER
„Dat zou ik me ook maar moeilijk kun
nen voorstellen: een schoonheid uit de hooge
aristocratie en deze foeileelijke clown met
zijn waterhoofd! Want hy zal er in civiel
wel even belachelijk uitzien als In d$ ma
nege?"
„Dus u kent hem werkelijk nog niet?"
vroeg Maud. „Bent u heusch journalist en
geen rechercheur?"
„Journalist, mejuffrouw op mijn eere
woord! Maar mag ik vragen waarom u zulk
een afkeer van rechercheurs hebt?"
„Omdat ik vrees, dat zy mlster Golden
zullen arresteeren, hem naar de gevangenis
brengen," antwoordde het mooie meisje, ter
wijl er angst in haar oogen stond. „En dat
zou ik voor een groot en wreed onrecht
houden!"
Zjj gingen zwijgend verder. Nash dacht er
ingespannen over na, welke geheimzinnige be
trekking deze drie menschen. Lord Lemaile.
zijn dochter en den clown verbonden. Maar
op het oogenblik doorzag hij dit niet
„Uw vader heeft er ons van verzekerd, dat
mlster Golden niet den minsten last zal
ondervinden," zei hij tenslotte, „Is dat niet
voldoende om u gerust te stellen?"
In Maud's donkere oogen was dankbaar
heid te lezen.
„U zult mister Golden dus ontmoeten, mijn
heer Nash? Journalisten bereiken immers al
tijd wat zy zich voornemen! Als u by hem
bent, zeg hem dan toch alstublieft, dat ik
niet boos op hem ben!"
Maud had haastig gesproken en de laat
ste woorden waren er fluisterend uitgekomen.
Eer de journalist haar nog iets kon ant
woorden. was zy verdwenen.
Hy stond nu alleen voor den Ingang van
het park: ginds zag hy hoe het jonge meisje
het terras van de villa opging
Hy draaide zich om. ging de straat op en
begon te rennen om de volgende bus naar
De Egyptische regeering heeft de Italiaan-
sclie regeering door tusscheakomst van den
Italiaanschcn gezant te Cairo en den Egvp-
tlschen gezant te Rome de volgende mede-
deeling gezonden:
„Ingevolge de oorlogsverklaring van den
kant van Italië heeft de Egyptische regee-
ring overeenkomstig het bondgenootschaps
verdrag met Groot-Brittannië, besloten de
diplomatieke betrekkingen met de Italiaan-
sche regccring te verbreken. Het Egyptische
parlement hoeft kennis genomen van dit
besluit en in zijn zitting van 12 Juni j.1. heb
ben de Kamer van Afgevaardigden en de
Senaat goedkeuring gehecht aan de volgen
de verklaring, afgelegd door den minister
president: 1. Egypte zal de verplichtingen
van zijn bondgenootschap met Groot-Brittan-
nie eerbiedigen en al het. noodigc doen in
het binnenland van zijn gebied om zijn
bondgenoot alle hulp en alle faciliteiten te
verschaffen, welke deze zal vragen. 2. Egyp
te zal slechts aan den oorlog deelnemen in
geval het zal worden aangevallen door Italië
op een van de drie volgende wijzen:
a. Wanneer Italiaansche soldaten het
initiatief zullen npinen tot een inval op
Egyptisch gebied; b. wanneer Italië Egypti
sche steden door bombardementen zal ver
woesten; c. wanneer Italië luchtaanvallen
zal ondernemen op Egyptisch militaire doe
len".
Onder den titel „verloren tijd", bevat het
Engelsche blad „Sunday Express" een jam
merklacht, waarin wordt gezegd, dat Enge
land in de laatste 20 jaar aan golf- en tcn-
nis-veldcn de voorkeur heeft gegeven boven
schietvereenigingen, aldus het D.N.B. Het
blad vraagt of er wel ooit van zulk een
dwaasheid sprake is geweest als in de af-
geloopen 20 jaren. Ook thans, na 9 maan
den oorlog, is mei. in Engeland met do
mobilisatie eerst aan de 28-jarigcn toe.
Voorts stelt het blad vast, dat met de ben
zine, welke verbruikt werd door de 30.000
auto's, waarmee bezoekers naar de laatste
derby werden gebracht, een tankdevisie 2
dagen lang bad kunnen worden verzorgd.
Engeland heeft er de voorkeur aan gegeven
geld te verdienen in plaats van mannen op
te voeden.
De havens kunnen niet meer on
gestoord werken
In een beschouwing in de Kölnische Zci-
tung wordt er op gewezen, dat Frankrijk
met Duinkerken, Calais en Boulogne de ha
vens verloren heeft, die de dichtsbijzijndc
en beste verbindingen met Engeland boden.
Deze verbindingen kunnen ook nog van an
dere Fransche havens uit onderhouden wor
den. doch om verschilcnde redenen zijn
die thans bemoeilijkt De aanval op Marseille
toont aan, dat ook de grootste haven aan de
Middcllandschc Zee niet meer ongestoord
kan werken. Frankrijk heeft de verbindin
gen met zijn koloniën, met Engeland en de
am'erc ovcrzeesche gebieden zeer dringend
noodig. Zonder aanvoer van buiten af is
de Fransche wapeningsindustrie, voor zoo
ver ze niet in Duitsche handen of binnen
het bereik van het Duitsche vuur is, bijna
lamgeslagen.
Na een gedetailleerd overzicht van de rol
die Engeland en andere landen spelen bij 't
leveren van grondstoffen voor de Fransche
wapenindustrie, gaat de beschouwing over
in het bespreken van de bcteekenis der zee
havens, waarvan Frankrijk er met zijn lan
ge „natte grens" een heele reeks bezit. Geen
enkele van deze havens benadert de betecke-
nis van de groote "wereldhavens aan de Rijn-
monding en aan de Noordzee. Natuurlijk
kan ook geen enkele Fransche haven zich
meten met de groote Engelsche havens.
In de laatste jaren ging Marseille aan het
hoofd van de Fransche zeehavens. Aan de
kust van den Atantischcn Oceaan en van
Het Kanaal zijn Rouaan, Havre,-Duinkerken,
Bordeaux en de oorlogshaven Cherbourg
waaromtrent geen cijfers van het havenver-
koer ter beschikking staan - do belangrijk
ste havens. Het volgende overzicht van de
goederenbehandeling (zonder het- binnen
en havenverkeer) toont de volgorde van de
Fransche havens aan
Tot goederenverk. Invoer
in 1000 t. 1938 1937 1938
Marseille 99Ó7 9777 6714
Rouaan 7701 9058 6526
Havre 6667 6064 5137
Cherbourg
Duinkerken 4244 4852 2837
Bordeaux 4144 4993 2996
Nantes-St. Nazaire 2948 3841 2256
Caen 1729 2224 1029
Sète 1649 1361 1250
Boulogne 1091 1109 613
La Rochelle-Pallicce 924 1020 844
Brest 907 946 738
Calaifc 763 763 590
Kolen en olie staan in Rouaan op den
voorgrond. Tijdens den wereldoorlog was
deze haven om 't zoo eens te zeggen, een
Engelsche haven aan de Fransche kust,
Zij was het belangrijkste Engclscho mili
taire depot. In en om Rouaan is de chemi
sche industrie zeer sterk vertegenwoordigd.
Van daar af tot aan Havre staat oen groot
gedeelte van de Fransche olie-industrie,
in het bijzonder raffinaderijen. Nog kort
voor den oorlog leverden ze ongeveer 4
mill. ton brandstof, de Jielft van de Fran
sche behoefte.
Havre is, evenals Duinkerken, Calais en
Rouaan, een verbindingshaven voor het
verkeer met Engelandhet is echter, zoo
als Marseille, toch meer een wereldhaven.
In Havre werden voor den oorlog overge
laden 90 pet. van den Franschen cacao-in
voer, 80 pet. van de koffie, 65 pet. van de
katoen, 65 pet.van deninvoer van exotische
houtsoorten, 50 pet. van den koperinvoer.
Havre ging er prat op, de grootste voor
raadschuur van katoen te zijn. Bordeaux
was in de 17de en de 18do eeuw de belang
rijkste Fransche haven.Het heeft een ge
deelte van zijn verkeer aan Marsello, Rou
aan en Havre verloren. Het kanaal tus-
sche de twee zeeën heeft geen groote be-
teekenis meer. Ook bij Bordeaux treft men
groote olie-raffinaderijen aan.
De beschouwing eindigt met op te mer
ken, dat de Fransche havens het econo
mische lot van Frankrijk doelen. De Fran
sche economische huishouding had een
achterstand te boeken gekregen; zij heeft
met de vorderingen op technisch gebied
niet gelijken tred kunnen houden.
DINSDAG 18 JUNI 1940.
Jaarsveld 414.4 m.
AVRO-Ultzending.
8.00 Berichten ANP.
8.05 Gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwijding.
10.30 Omroeporkest.
11.0011.20 Huishoudelijke wènken.
12.15 Gramofoonmuziek.
12.45 Berichten ANP, eventueel gramofoon
muziek.
1.00 De Romancers en soliste.
2.00 Zang met pianobegeleiding.
2.25 Gramofoonmuziek.
2.40 Lyra-trio.
3.30 Officieele mededeelingen. Hierna: Gramo
foonmuziek.
4.00 Viool en piano.
4.30 Concert (opn.).
126.
De gloeiende middagzon scheen onbarmhar
tig op de menigte gele mannen, die verzameld
was in de arena van Tohr. Onder een baldakyn
van huiden zat Ahtea op een platform, dat
van de trappen van het paleis te bereiken was.
Aan haar eene zyde stond Janette Burton, aan
de andere Dr. Wong Tai. Een lange rij van
olifanten kwam aanrijden. In het midden van
de ry zat Mungo trots op de nek van de grote,
onrustige Malluk, 't dier. dat door Tarzan was
getemd. De trillende lucht was vervuld van
zenuwachtige spanning. Nu ontstond er een
gemurmel onder de dicht opeengepakte me
nigte. Want van het eind van de arena kwam
een stoet aan van bewakers, waartussen
O'Rourke, Kailuk en Tarzan met stoïcijnse
kalmte naar de open plek in het midden lie
pen. De drie slaven werden naar palen ge-
5.00 AVRO-Amusementsorkest en gramofoon
muziek.
7.10 Mandoline-ensemble „De Speellieden".
7.30 Officieele mededeelingen.
7.45 Reportage.
8.00, Berichten ANP.
9.00 Radiotooneel.
8.10 Omroeporkest en solisten.
9.20 Omroeporkest en solist. 10.00 Berichten
ANP, sluiting.
Kootwijk 1875 m.
KRO-uitzending. 11.15—11.80 n.m. Berich
ten.
8.00 Berichten ANP.
Fransch. 11.1511.30 Berichten En
gels).
12.00 KRÓ-Melodisten (12.30—12.45 Berich
ten Duitsch. 12.45—1.00 Ber. ANP).
1.45 Berichten (Fransch).
2.00 Berichten (Duitsch).
bracht, die diep in den grond geslagen waren.
Hieraan werden ze stevig vastgebonden. Toen
kwamen achter eiken man twee reuzen te
staan. Ze speelden met hun lange zwepen en
wachtten op het teken van de koningin om
met hun onmenselyke marteling te beginnen.
2.15 Rococco-octet.
2.45 Musiquette.
3.15 Berichten (Fransch).
3.30 Gramofoonmuziek (5.005.15 Berichten
Duitsch).
5.30 KRO-orkest.
6.15 Berichten (Engelsch).
6.30 „Hoe doe ik zuinig met electriciteit?",
vraaggesprek. Hierna: Gramofoonmuziek.
7.00 Gramofoonmuziek.
8,00 Berichten (Duitsch).
8.15 Berichten (Engelsch).
8.30 Berichten ANP.
8.45 KRO-Groot-Amusementsorkest en Musi
quette.
9.15 Berichten (Engelsch).
9.30 Gramofoonmuziek.
10.00 Berichten Duitsch).
10.15—10.25 Berichten ANP.
11.1311.30 Berichten (Fransch).
JDZONEZO
BE
kehoe
i ooXtE KtUK£
hxoüi
N.V. KON. NED. ZOUTINDUSTRIE - BOEKELO - HENGELO
Wllop»k
Londen te pakken, want vandaag nog
moest hij mister Golden, den „clown met den
gouden lach" opsporen.
Empire was een niet zeer groot cn een
voudig huis uit den gemocdelyken tyd van
Dickena. Men kon het eigenlyk geen hotel
noemen, het was meer een gelegenheid waar
een vaste kring van welgestelde grondeige
naars. die Jaariyks met hun families de
hoofdstad bezocht, kwam 'logeeren. Mister
Golden en zyn gezellin waren dan ook niet
zonder eenig wantrouwen opgenomen. Maar
de twee gasten gedroegen zich zoo rustig en
bescheiden, dat men hun aanwezigheid nau-
weiyks bemerkte. Zes weken lang tenminste!
Want vandaag, sedert den vroegen ochtend,
was er in de kamera vyf en zes. die door
mister Golden bewoond werden, zulk een
drukte, dat iedereen vanaf de eigenares tot
den piccolo wenschte, dat die menschen
nooit in huia waren gekomen
De magere vrouw met den groenen weer
glans in het haar, wier ouderdom niet goed te
schatten viel, joeg met een koeterwaalse!»
van Engelsche, Fransche. Russische en Duit
sche woorden het heele personeel door elkaar,
telefoneerde en telegrafeerde naar alle kan
ten. pakte groote hutkoffers in en pakte ze
weer uit ook, en informeerde alle oogenblik-
ken of er soms brieven of boodschappen
voor haar waren aangekomen. Tenslotte ont
dekte men de reden van al die opwinding:
mister Golden was verdwenen en zy zocht
hem
Het was even over eenen, toen Wilson Nash
den portier zyn kaartje overhandigde: „Ik
moet mister Golden dringend spreken."
„Mister Golden is helaas niet aanwezig
maar misschien wil mevrouw u ontvangen..."
Enkele minuten later stond de journalist
in kamer No. 5, die er als een slagveld uit
zag.
„Hebt u een boodschap van Golden?" riep
een foei-leelyke vrouw hem toe.
Nash schrok en schudde het hoofd:
„Integendeel! Ik kwam juist informeeren
waar ik mynheer Golden zou kunnen vinden!"
De vrouw zonk hevig teleurgesteld in een
fauteuil en sloeg de handen voor het gezicht.
Nash kreeg medelyden met haar, maar toen
stond zij weer driftig op cn riep met fon
kelende oogen
„Hy heeft my in den steek gelaten op de
leeiykste manier! En zonder my zou hy niets
geworden zyn, ik, ik heb hem groot gemaakt r
Tien, vyftien jaar heb ik hem geholpen, voor
hem gewerkt, was hem goed genoeg
Een klop op de deur onderbrak haar, „Een
telegram!" klonk het van buiten.
De vrouw opende de deur op een kier, nam
het telegram aan en scheurde het open
Toen ging zy zonder zich nog aan Nash te
storen naar de huistelefoon en riep:
„Dadeiyk twee taxis! De koffers moeten
naar beneden! De rekening alsjeblieft!"
Het gelukte den journalist een blik in het
telegram te slaan. Het was zeer lang. Hy
kon slechts lezen waar het vandaan kwam
en wie het had opgegeven, de woorden Do
ver en Golden vielen hem in het oog. Dat
was voldoende. Vlug ging hy de kamer uit.
Golden was dus in Dover en waarschijn-
lyk op het punt om naar het vasteland over
te steken. De Jonge journalist besloot onmid-
dellijk den clown naar Dover achterna te rei
zen. Het was nu vijf minuten voor twee. In
anderhalf uur kon hy met den trein te Do
ver zyn.
Wilson Nash Jachtte naar Charing Cross,
het naaste stationMaar de trein was
juist vertrokken en de volgende ging pas
twee uur later.
Dus verder naar het Victoria-Station.
Nieuwe teleurstelling: de treinvertrok pas
na drieën.
Nu rende de journalist naar het bord, waar
de verbindingen van Dover met het continent
stonden aangegeven, om vast te stellen hoe
laat de booten vertrokkenbijna was hy
tegen mevrouw Golden aangebotst. Want zy
stond voor de tabellen en zocht hetzelfde als
hy. Vlug liep hy door en vroeg in de wacht
kamer om een spoorboekje, waarin hy zag.
dat hij met den trein van drie uur vyf de boot
naar Calais of naar Boulogne niet meer kon
h^len
Wat te doen? Hy moest een auto nemen!
De eerste chauffeurs, die hij aansprak,
weigerden omdat zy niet buiten de stad wil
den gaan. De eene kostbare minuut na de
andere verliep en er lagen honderddertig
kilometer tusschen Londen en Dover! Einde-
iyk het was inmiddels twintig minuten
over twee geworden lukte het Nash een
taxi te vinden, die hem in anderhalf uur naar
Dover zou brengen.
Zoodra de chauffeur Londen achter zich
had, begon hy in een helsch tempo te ryden.
Af en toe vloog rechts of links van den weg
een kolossaal plakkaat voorby:
„Sensationeel! Nieuw voor Londen! De
clown met den gouden lach! In Mtll's Olym-
pia Kerstcircus!" Daarnaast grynsde Golden's
gezicht hem aan. grotesk vergroot. Een der
plakkaten was door regen en wind losge
raakt en een groote spleet liep door Golden's
schedelNash vond het een spookachtig
gezicht en sloot de oogen
Toen hy weer ontwaakte zag hij de witte
rotsen van Dover al voor zich. Zijn horloge
wees vier uur twintig dus hoog tyd!
De chauffeur moest nu langzaam ryden
omdat zij door een dorp gingen. Hy wenkte
met het hoofd naar links.
Nash keek in de aangeduide richting en
zag een trein aankomen.
„Dat is de trein van 15.05. Victoria Sta
tion!" verklaarde de chauffeur.
En daarin zit mevrouw Golden, dacht de
journalist.
„wy moeten beslist vroeger in Dover zyn
als die trein." riep hij den chauffeur toe.
En werkelijk, zij kwamen er. Terwyi de
trein nog door het landschap hygde, zocht
Wilson Nash al aan de kade onder de reizi
gers, die zich naar Boulogne wilden insche
pen. het gezicht van den beroemden clown.
Tevergeefs, hij scheen hier niet te zijn!
Dan dus gauw naar de plaats, vanwaar de
booten naar Calais vertrokken.
Nash wilde het al op een draf zetten, toen
hy een man zag aankomen met moeden slee
penden tred, als een zieke. Hij verliet juist
de hal en ging naar het schip toe, in een
lange overjas gehuld en met sjaals om zyn
hals ofschoon het zacht weer was. Hij had
niets einders by zich dan een bruin kof
fertjeWilson Nash ging op hem af.
De andere merkte het en zocht hem te
ontwyken.
Nu herkende Nash zyn gezicht: het was
vaal ,oud en vol slappe vouwenWas dat
de clown met den gouden lach! Hy had hem
ingehaald en zy stonden naast elkaar.
„Ik moet u een boodschap overbrengen van
Lord Lemaile, mlster Golden!" zei de jour
nalist op gedempten toon.
Het was Golden. Hy bleef staan! Maar
slechts een seconde toen ging hy weer
door alsof hy niets gehoord had.
Wordt vervolgde
