TARZAN en de
Geeft nationaal
vuren van Tohr
Groote Clown?
Morgen collecte
door Edgar Rice Bmroughs
Radioprogramma
Onder den titel. „N.S.B. en volkseer" ver
scheen in „De Weg", het blad van Natio
naal front, een beschouwing welke als
.volgt aanvangt:
Wij begrijpen niet, dat de N.S.B., na de
zware dagen, die achter ons liggen, nog
maar altijd niet wil aannemen, dat zij Ne-
derlandsch moet denken en voelen, om
door ons volk verstaan te worden en dat
zij dus onze Nederlandsche volksper in
vollen omvang heeft te respecteeren. Dat
heeft ze reeds te' doen, omdat zij een groep
Nederlanders omvat. Want voor leden
of groepen van de Nederlandsche volksge
is het een natuurlijke plicht de
ser van die gemeenschap op te houden
te eerbiedigen. Maar zelfs indien ze dit
voelt hetgeen wijzen zou op een
gemis aan waarlijk Neder-
andsch bewustzijn zou ze er zich reeds
lit eigenbelang van moeten onthouden on-
volkseer te kwetsen, wijl de Duitsche
tezettingsoverheid onmogelijk respect kan
voor een beweging van een vreemd
die dat eigen volk versmaadt! Daar-
oor zijn deze Duitsohers te waarachtige
en eerbiedigen zij te zeer een
ezonid nationalisme van andere volkeren,
elfs dan wanneer ze die volkeren om re-
enen, aan het Duitseh belang ontleend,
bestreden.
De heer Mussert heeft het goed geheeten,
at N.S.B.-ers bij den intocht der Duitsche
■oepen dezen begroet hebben met „Heil
Dat is een slag in het gezicht zoo-
van het Nederlandsche als van het
uitsche volk. Een slag in het gezicht van
Nederlandsche volk, welks gesnpuvel-
jn toen nog boven aarde waren. Een slag
het gezicht lan het Duitsche volk, want
loil Hitier" is de Duitsche groet, op-
cht en vol beteekenis wanneer zij uitge
wordt in Duitschland of buiten
Liitschland door een Duitscher, onoprecht
vol wanklanken wanneer zij uit den
ond komt van een niet-Duitscher. Men
zich maar eenis in hoe valsch „Heil
.tier" ki de ooren van een oprecht
litsch nationaal-socialist zou klinken,
hij morgen door de Franschen al-
s zou worden begroet!...
de hagespraak heeft de heer Mussert
N.S.B.-klok weggeschonken aan gene-
Goering, den schepper van de Duit-
le luchtmacht. Generaal Goering is an-
een groot man, 'n groot Duitseh
Echter het lot heeft gewild,
t zijn luchtvloot, om redenen van
itsch militair belang, Rotterdam heeft
jombardeerd. De bezettingsautoriteiten,
de Rijkscommissaris Seyss-Inquart,
m alles om deze wonde zoo spoedig mo-
te helen. De N.S.B. rijt de wonde
Men kan Goering als Duitseh staats-
en schepper van de luchtvloot toch
isch .wel erkennen zonder hem daartoe
i 30.000 kilo zware klok aan te bieden,
j willen de laatsten zijn om de Duitsche
ïrmacht het noodige metaal te misgun-
maar ook zonder de klok van den
r Mussert zal hij dezen oorlog wel win-
Wat zal een man als Goering, die
vliegofficier was in den vorigen oor-
in zijn hart van zulk een zoollikkerij
denken?
ovendien doet de N.S.B. met zoo te han-
groote afbreuk aan de hoe langer
betere betrekkingen tusschcn Nederland
de bezettingisautoritciten. Wij. Nederlan-
hebben met waardigheid verloren, wij
incn slechts to een betere en ongetwij-
goede verstandhouding komen, wan-
r de Duitscibers de Nederlandsche waar-
JILLETON
'AAROM TREUR JE,
DOOR A. H. KOBER
jeens verbrak Bolansky zijn contract en
nadat hij een tg-melyk hooge schadever-
ing had betaald, met zijn menschen van
naar Parijs om in het Circqu d'hiver
e treden. Zulke plotselinge besluiten
den bij zijn temperament; wanneer de
te artist een concurrent vermoedde kon
niets weerhouden om zich aanstonds
hem te gaan meten.
it was nu in Parijs het geval. In het
de Paris traden sedert een week de
clowns Tanti op met buiten
succes: „Onaangename concurrentie
u ik begrijp wel, dat u onder deze
andigheden uw contract met Parijs niet
afsluiten; had een agent te Brussel
1 Bolansky gezegd. En toen had de
onmiddellijk besloten naar Parijs te
nu juist, nu dadelijk!
debuteerde te Parijs voor een
rkochte zaal en oogstte veel applaus
zijn alleraardigst soloprogramma. Ook
was vol lof over zijn prestaties. Maar
erden vergelijkingen gemaakt met de
clowns in het Cirque de Pari3
deze niet te zijnen ongunste uit-
kan men toch hier en daar lezen, dat
broers een nieuwen stijl hadden ge
in, v/aar ongetwijfeld toekomst in zet.
ansky raasde van woede. Hij schrapte
ijk cncenks de hevige prot?Jiên van don
al de numers zijnor vei schil-
troepen van het programma en
euwde
zal jullie toonen, dat ik, Boransky, heel
i uitverkochte zalen maak, en het met
concurrent durf opnemen!"
eiken avond kwam hij met nieuwe grap-
nieuwe sprongen, nieuwe muziekinstru-
nieuwe nummers en nieuwe costu-
Hy werkte als een krankzinnige, maar
kracht en alle geest waarover hij
ikte.
digheid respecteeren. Zij doen dat Zij ont-
zien ons zelfrespect met alle tact, die ze
blijken te bezitten. De N.S.B. echter gooit
onze Nederlandsche eer telkenmale te
grabbel!
Het artikel eindigt als volgt:
Houdt op, zeggen wij, met het eigen
volk te slaan! Daarmee wint ge
niets. Ge vensterkt slechts de be
staande afkeer tegen u bij ons volk
en ge verliest iedere achting bij den
op eer en waardigheid gesteldcn
Duitscher!
De Maasbode zegt over dit stuik in „De
Weg":
Het verwondert ons niets, dat we in tal
van bladen uit dit artikel geciteerd zagen,
want het geeft onomwonden weer wat in
veler harten brandt.
De N.S.B. komt werkelijk onze volkseer
te na.
Op hetzelfde moment, dat de „Deutsche
Zeitung in den Niederlanden" met even
veel woorden schreef: „In Nederland is het
goed leven", herhaalde Mussert nog eens in
„Volk en Vaderland" met volle overtuiging
zijn gezegde van 1937, dat Nederland geen
toekomst heeft zonder de N.S.B. Zoo
ellendig zijn hier de door de Duitschcrs
geprezen toestanden.
In hetzelfde blad doet deze ingenieur, in
wien nu eenmaal geen staatsman steekt,
schrijven: dat de Duitschers door de bezet
ting „schoonmaak" in Den Haag hadden
gehouden.
Verondenslellen we eens, dat een Duitscher
over een mogendheid, die Berlijn bezet
had, verklaarde, dat deze daar „schoon
maak" had gehouden: de algemeene volks
verachting ware liet allerminste, dat hem
te wachten stond.-
Wij wilen geen verguizing van de N.S.B.
Dat de dood van overste Mussert een voor
werp wordt van onderzoek voor den zoo
hoog staanden Nederlandschcn rechter,
achten wij zonder meer gewenscht en recht
vaardig.
Voor de N.S.B. ware het daarenboven
ook alleszins gewenscht., dat de zoo talrijke
beschuldigingen van o ri vader landipch ge
drag, in de dagen van de bezetting tot
leden der N.S.B. gericht, eveneens een
voorwerp werden van onderzoek voor dien
zelfden onafhankclijkcn rechter.
Dat is de éénige wijze om de N.S.B. in
de oogen van het Nederlandsche volk recht
te doen.
Hulp
door militairen aan
de politie
Gisteren is uitgegeven een buitengewoon
politieblad, waarin liet. volgende onder de
aandacht wordt gebracht.
Op verlangen van den Duitschcn opperbe
velhebber in Nederland is bepaald, dat dc
Nederlandsche militairen zich moeten ont
houden van het verlccnen van hulp aan
politiebeambten, indien dezen optreden te
gen politieke partijen of tegen leden van
zoodanige partijen, die als zoodanig duidelijk
zijn te herkennen.
In geval van ozodanig optreden door de
politie zijn aanwezige Nederlandsche mili
tairen verplicht zich terstond tevenvijderen.
Ingevolge dit voorschrift behoort derhalve
de politie harerzijds in dergelijke omstan
digheden verzoeken tot hulp aan militairen
achterwege te laten terwijl er ten overvloede
op zij gewezen, dat door liet verbod tot ver
leening van hulp, op militairen de desbetref
fende artikelen van het Wetboek van Straf
recht bij weigering van hulp tegen politieke
partijen-of leden daarvan, buiten toepassing
moeten blijven.
Voor extra broodrantsoen
Aanvragen aan de
distributiediensten.
plaatselijke
De secretaris-generaal, waarnemend hoofd
van het departement van Landbouw en
Yisscheiïj deelt mede, dat aanvragen voor
extra broodrantsoenen op grond van het
verrichten van zwaren lichamelijken arbeid
of van ziekte, uitsluitend dienen te worden
gericht tot de plaatselijke distributiedien
sten.
Het Centraal distributiekantoor zal in
verband met het voorgaande in den vervol
ge aanvragen, welke bij dit kantoor inko
men, niet meer in behandeling nemen.
Ons volk weet te geven
In tijden van nood,
Daarvan spreekt alom zijn historie,
Al zijn we dan klein,
In de hulp zijn we groot,
Dat blij ft inderdaad onze glorie!
Nooit stellen we and'ren,
Die vragen teleur,
Wie 'klopt ooit in Neerland
Vergeefs aan de deur?!
Steeds opent die deur zich,
En schenkt onze hand
Een gave voor hen, die soms lijden.
Zóó voelen we steeds.
In het hoogste verband,
Al, wat ons verbindt door de tijden!
Want loeide een stormramp
Vernielend voorbij,
Wij stonden de zwakken
Als natie terzij!
Als 't water ging stijgen,
Zoo hoog en zoo snel,
Dat have en goed ging verloren,
Stond voor de gezinnen
't Bestaan op het spel,
Dan werd weer de hulpc geboren!
Dan reikten de handen
Van Neerland spontaan,
Wat zinkend in 't water
Teloor was gegaan!
En nu? Men komt vragen,
Ons volk staat gereed,
Als immer bereid om te geven,
We bouwen weer op,
Na de ramp en het leed,
En steunen ons Nederlandsch 'leven!
Straks spreekt de collecte
Een eerlijke taal,
Tot heil van de natie,
En breed nationaal!
Want' allen gaan geven,
Liefdadig als steeds,
We leerden 't van ouder op ouder,
In grootvaders lijden
Verstond men dit reeds,
Thans staan we weer schouder aan schouder!
En dankbaar waardeeren
We 't landje zoo klein,
Dat, juist in den nood vaak
Zoo groot weet te zijn!!
Juli 1940.
KROES.
Een lastig heerschap
Maandagavond heeft de Haagschc politie
aan den 42-jarigen drukker C. V. V. een
gummistok ontnomen. Gisteren vervoegde hij
zich aan het bureau Prinsestraat., en ver
zocht zijn eigendom terug. Hem'werd mede
gedeeld dat de gummistok ter beschikking
van dc politie was gesteld in verband met
het proces-verbaal, zoodat teruggave niet
mogelijk was. Hij weigerde te voldoen aan
het verzoek om het bureau te verlaten en
ook niet aan het daarop volgende bevel.
I-Iierop werden eenige agenten ontboden om
hom te verwijderen waarop hij een mes trok
en de ugenten bedreigde.
Hierdoor was de maat vol cn werd hij
aangehouden cn overgebracht naar het
hoofdbureau, waar proces-verbaal werd op
gemaakt wegens bedreiging met misdrijf
tegen het leven.
Later werd hij voorloopig op vrije voeten
gesteld.
Lijkenroover tot zware
strat veroordeeld
De Rechtbank te 's-Hertogenbosch heeft
vonnis gewezen in dc strafzaak tegen den
34-jarigen thans gedetineerden landbouwer
J. va.n L., woonachtig te Vechcl, clic zich al
daar aan lijkenroof heeft schuldig gemaakt.
Op 12 Mei j.1. heeft hij' van een gesneu
velden soldaat die in een sloot lag, een hor
loge ontvreemd. Overeenkomstig den eiscli
van den officier van justitie, heeft dc recht
bank hem veroordeeld lot twee jaren gevan
genisstraf met aftrek van het voorarrest.
142.
Zwaaiende met zijn slurf hield Malluk de
soldaten, die in een hoek gedreven waren, in
bedwang, terwijl Tarzan en zijn vrienden de
muur van de stallen opklommen. Langs een
kronkeling, om de achtervolgers op 'n dwaal
spoor te brengen, leidde de koning der jungle
zijn vrienden naar de juwelengroeve, waar
zij de slaven wilden bevryden. Tarzan klom
op de hoge poort van de muur rond de
olifantsstallen en hielp daarna Kailuk en
Perry naar boven. De weg naar de slaven-
barakken lag achter het huis van de bewa
kers. De mannen hoopten dit ongemerkt t'
passeeren, maar hun hoop was spoedig ver
vlogen. Een waarschuwende kreet kondigd
nieuw gevaar aan. Terwijl de bewakers naar
buiten stormden, rende het dappere drietal
naar de slavenbarakken. ,,Ga naar binnen,"
beval Tarzan aan O'Rourlte, „en bevrijd de
slaven, De sleutel van hun kettingen hangt
aan de muur vlak bij de deur. Kailuk en ik
blijven hier staan. We zullen ons best doen
de wacht tegen te houden. Het plan van den
aapman was wanhopig, van enige kans op
slagen kon nauwelijks sprake zijn. Hoe kon
den hy en Kailuk denken, dat ze het tegen
de gewapende Tohrianen zouden bolwerken?
Tarzan had slechts een kort mes, terwijl de
arme Kailuk in het geheel geen wapen bezat.
ZATERDAG 6 JULI 1940.
Jaarsveld, 414,4 m.
AVRO-uitzemling.
8.00 Berichten ANP, gramofoonmuziek.
8.30 Orgelspel.
8.50 Gramofoonmuziek.
9.15 Concertgebouw-orkest (opn.).
10.00 Morgenwijding.
10.15 Concertgebouw-orkest, Koninklijke ora-
toriumvereeniging en solisten (opn.).
10.45 Omroeporkest (11.2511.45 Declamatie)
12.30 Gramofoonmuziek.
12.45 Berichten ANP, eventueel gramofoon
muziek.
1.00 AVRO-amusementsorkest en solist.
2.00 De Staalmeesters.
2.40 Disco-causerie.
3.30 AVRO-dansorkest.
4.00 AVRO-strijkorkest.
4.45 Kinderkoor „Zanglust" met pianobege
leiding.
5.15 Omroeporkest en gramofoonmuziek.
6.40 Interview.
7.00 AVRO-Musette-ensemble.
7.30 Reportage.
8.00 Berichten ANP.
8.15 AVRO-amusementsorkest, de „Harmony
Sisters" en solist.
9.15 Gramofoonmuziek.
10.00 VPRO: Avondwijding.
10.1510.30 Berichten ANP.
Kootwijk, 1875 m.
KRO-ult zending. 11.15—11.30 n.m. Ber.
S.00 Berichten ANP.
Voor elk van zijn nieuwe nummers werd
groote reclame gemaakt. En inderdaad: het
Circque d'hiver liep eiken avond vol.
Doch ook het Cirque de Paris, waar de drie
Tantis werkten, was dagelijks uitverkocht.
Joe, die nu tijd genoeg had, omdat de
Smilis-troep niet optrad, gings eens naar de
Tantis kijken.
Ja, dat waren heele andere clowns als Bo
lansky. Zij zochten het niet in sprongen en
in gymnastiek, maar zy speelden komische
scènes. De eene verscheen als witgepoederde
clown, juist zooals Bolansky en zooals elke
clown sedert eeuwen, dan kwam er een Dom
me AugU9t bij en tenslotte liep een totaal
verbogen kerel de manege binnen, zoo grotesk
van houding, gebaar en kleeding, dat de
Domme August bij hem vergeleken nog een
gentleman was.
Deze man belichaamde de onhandigheid, de
opgeblazenheid, het ongeluk en de dwaze
zelftevredenhéid op zulk een drastische wijze,
dat de toeschouwers zich tranen lachten. Of
het drietal op de vlooienjacht ging of een
scheersalon opende, of zij als schutters, als
brandweerlieden of als goochelaars en acro
baten optraden steeds was het de derde
man, die zoo onbeschrijfelijk op de lachspie
ren werkte.
„Ik ben gisteren naar de Tantis gaan kij
ken," fluisterde Joe den volgenden dag zyn
collega Lupu toe," ze zijn uitstekend..."
„Laat de oude het in 's hemelsnaam niet
merken!"
„Ik wou hem juist voorstellen om een der
gelijke c^ownsfiguur in ons programma op te
nemen. Ik zou dat wel graag zelf willen doen.
Je kunt zooiets in elk willekeurig nummer
aanbrengen, ook bijvoorbeeld in het onze."
Maar Lupu zei: „Je hoeft er niet aan te
denken, dat Bolansky daar op ingaat."
„Maar geloof je dan niet, dat ik een goeie
clown zou zijn?"
„Je hebt er misschien wel talent voor,
ook je gestalte, die kort en breed is, zou wel
komisch kunnen werken, maar ik raad je
toch in ernst om er den chef met geen woord
over te spreken. Er zou een ongeluk van
komen."
Golden sloeg dien raad echter in den wind
en deed Bolansky zijn voorstel. De groote
clown staarde hem aan, alsof hij een krank
zinnige voor zich had toen raasde hij, dat
het door het heele circus weerklonk:
„Ik kan alléén meer dan die drie Tantis
samen, meer dan alle clownstroepen ter we
reld! En ik sla iedereen, die daaraan twijfelt,
de hersens in!"
Joe Golden sloop als een geslagen hond
naar de garderobe van de Smiles terug. Daar
zat Edith voor den spiegel en poederde haar
gezicht.
Hij vertelde haar wat er gebeurd was.
„Trek je er niets van aan," troostte zy
hem, „iedereen heeft wel iets, wat hij zoo
graag zou willen en wat hem verboden
wordt. Maar eens komt de dag, waarop nie
mand je meer iets te verbieden heeft, je
moet er alleen op kunnen wachten.
„Hoe bedoel je dat?"
Zij keek haar spiegelbeeld critisch aan,
vond zich blijkbaar mooi genoeg, stond op,
nam haar taschje en ging naar de deur. „Ik
bijvoorbeeld ik verheug me op mijn ver
jaardag over vier weken. Dan word ik een en
twintig en niemand heeft meer iets over mij
te zeggen, ook papa niet!" Zij knikte glim
lachend en verdween.
Joe liep haar langzaam achterna. Hij had
nog zoo graag gehoord, wat Edith dan eigen
lijk wilde gaan doen, wanneer zij aan de va
derlijke macht ontgroeid was.
In een hoek bij de garderobe vond hij
Stassy, die aan het oefenen was.
„Train jij?" vroeg hij verwonderd.
„Mijn oud caoutchoucnummer. Ik wil toch
niet vastroesten!" zei het jonge meisje en
probeerde tegen hem te glimlachen. Maar het
lukte haar niet verlegen sloeg zij de don
kere oogen neer en ging aarzelend door met
haar oefening.
„Wat is Stassy toch altijd ernstig, dacht
Joe en ging met een haastigen groet verder.
Stassy keek hem heimelijk na. Zij hield
toch zoo veel van hem en hij merkte er
maar niets van! Voor hem bestond niemand
anders dan Edith Bolansky! Edith had haar
ook al trots verteld hoe verliefd Go op haar
wasStassy had er niets op geantwoord,
zij was veel te trotsch om haar ongelukkige
liefde of haar jaloezie te verradenWie
er ener van de Smiles moest worden, konden
Joe en Lupu een tijdlang niet beslissen. Joe
vond er zichzelf te jong voor en Lupu wilde
niet graag aan het hoofd staan van een
troep waartoe de dochter van den baas be
hoorde. Maar nadat Joe hem beloofd had om,
als het noodig was, steeds zijn partij te ne
men tegen Edith, liet Lupu zich ertoe over
halen om chef van de Smiles te worden.
Zij deelden Bolansky dit besluit mee en hij
nam er met een kort gebrom kennis van.
Zijn gedachten zwierven ergens anders. Hij
moest nog vier weken in Parijs optreden,
daarna veertien dagen in Londen en dan
volgden Blackpool en Liverpool.
Maar op den .achttienden dag van zijn op
treden in het Cirque d'hiver verbrak Bolans
ky zijn contract, schreef ook al zijn Engel-
sche engagementen af en maakte bekend, dat
hij naar Amerika ging, naar Sells Floto, een
van de grootste circussen in de nieuwe
wereld.
8.15 Wij beginnen den dag.
8.30 Gramofoonmuziek (11.1511.30 Berich
ten Engelsch).
12.00 Rococo-octet.
12.30 Berichten (Duitseh).
12.45 Berichten ANP.
1.00 KRO-orkest.
1.45 Gramofoonmuziek (2.002.15 Berichten
(Duitseh).
3.153.30 Berichten (Engelsch).
5.005.15 Berichten (Duitseh).
5.30 KRO-Melodisten (6.15—6.30 Berichten
Engelsch).
7.00 Reportage.
7.15 Gramofoonmuziek.
8.00 Berichten (Duit9ch).
8.15 Berichten (Engelsch).
9.30 Musiquette.
9.55 Wij sluiten den dag.
10.00 Berichten (Duitseh).
10.1510.25 Berichten ANP.
U.1511.30 Bei'ichten (Engelsch).
Dit besluit verraste iedereen, ook Bolans-
ky's eigen menschen.
En toen volgde er iets, wat zij heelemaal
niet meer begrepen: in het circusrestaurant
verzamelde hij hen allen om zich heen en
hield een kleine toespraak:
„Jullie blijven allemaal hier in Europa.
Elke troep heeft haar chef, die haar tournees
en al het overige bepaalt en waaraan zij
moet gehoorzamen alsof ik het zelf was. Ik
reis alleen naar Amerika. Ik wensch jullie
allemaal het beste! Laten we niet veel
praatjes maken: tot ziens!"
Hij drukte enkelen van zijn getrouwen de
hand, gaf ook Edith een haastige kus en
verdween toen, terwijl de overigen verbaasd
in het circusrestaurant achterbleven.
Den volgenden morgen berichtten de kran
ten reeds, dat de bekende clown Bolansky
zich in Boulogne had ingescheept naar New
York.
Joe Golden had tijdens dien laatsten toe
spraak van zijn chef Edith voortdurend in
het oog gehouden en tot zijn groote verwon
dering had zij hem, op het oogenblik, dat Bo
lansky meedeelde alléén naar Amerika te
willen gaan, blij toegeknikt.
Een week, twee weken zat de Smiles-troep
nu al in Parijs en wachtte maar. De onaan
genaamste situatie, die een artist zich kan
voorstellen: wachten op een engagement.
Men had niets te doen, men liep in zijn beste
pak rond, steeds weer naar de post, steeds
weer naar de agenten
Lupu was boos, omdat deze heeren niet
gauw genoeg voor een engagement zorgden.
Joe zat overdag in zijn kamertje of in eer
cafe en probeerde een komisch nummer ti
bedenken, 's Avonds liep hij alle voorstellin
gen in de variétés, circussen en bioscopen af
Edith was den heelen dag uit en liep doo
de groote magazijnen. Stassy oefende bijn:
voortdurend alle bochten, draaien en knooper
die men van een slangenmensch eischen ka;
en vond. dat zij veel te dik was geworden e1
lang niet meer zoo lenig als vroeger
Eens vergezelde Joe Edith cp haar gam
door de stad. Hij vond dat vervelend en ver
moeiend bovendien. Maar het was nog saaier
om met Stassy naar een voorstelling in he
Alhambra te gaan; het scheen, dat d
variété nummers, die voor hem de hoofdzaa
waren, haar heelemaa' nier interesseerden i
ieder geval kon hij er met haar geen gesn're
over voeren. -
OV ordl vervolgd.)
