TARZAN
en de
vuren van Tohr
De Fransche vloot
voor Martinigue
Veel raad «HU en geen baat!
Houfgebrek in Engeland
Groole Clown?
Vier weken in de olie
Dakloos koor zingt voor
getroffen Rotterdam
door Edgar Rice Burroughs
Radioprogramma
ENGELAND LIGT OP DE LOER.
EEN RIJK GEZEGEND MAAR OOK VEEL
GETEISTERD EILAND.
(Van een V.P.B.-medewerker.)
Door den loop der gebeurtenissen is het
Fransche eiland Martinique, deel uitmaken
de van de Eilanden boven den Wind, het
belangrijkste van de Fransche West-Indische
eilanden,, sterk op den voorgrond getreden.
Hier ligt namelijk een deel van de Fransche
vloot, waarop de Engelschc admiraliteit een
begcerig oog heeft geslagen. Britsche oor
logsscliepen kruisen voor de kust en blokkee-
ren het eiland; men verwacht dat de bevel
hebber van dit eskader een ultimatum tot
den Franschen admiraal zal richten, gelijk
luidend aan dat, hetwelk aan den overval op
de Fransche oorlogsbodems te Mers el Kebir
is voorafgegaan. De toekomst zal moeten lee-
ren, wat het lot dezer schepen zal zijn.
Zij hebben vermoedelijk ligplaats geko
zen in de Fort-dc-France-baai of op de reede
van St. Picrre, welke een goede ankerplaats
bieden, tenzij zij door een storm worden over
vallen, in welk geval zij genoodzaakt zouden
zijn open zee te kiezen, waaruit de moge
lijkheid zou ontstaan van een FranschEn-
gelsch zeevevecht. Wel is waar bestaan er
tal van andere baaien, die door oude lava-
stroomen zijn gevormd, doch deze zijn dooi
de sterke passaatwinden welke hier hcer-
schen en door de koraalriffen slecht toegan
kelijk.
Een door de natuur rijk bedeeld,
doch tevens veel geteisterd ge
bied.
Dat de Engelsehen hier een landing zouden
den bedroeven moet weinig waarschijnlijk
worden geacht. In 1693 beproefden zij reeds
tevergeefs, het in handen te krijgen. Met
even weinig resultaat had Michiel de Ruytcr
dit trouwens reeds in 1672 geprobeerd.
Het telt ongeveer een kwart millioen in
woners, waaronder niet meer dan c.a. 10.000
blanken. Het is sterk vulcanisch en bezit
een aantal ■steile bergtoppen. De uitbarsting
van de Mont Pelée in 1902 leeft nog steeds
in de herinnering voort. Hierdoor werd in
een oogwenk de stad St. Pierre verwoest,
welke ramp aan meer dan 30.000 menschen
het leven kostte.
Het eiland bezit een zeer weelderigen plan
tengroci en het klimaat is er tropisch warm
dank zij den passaatwind is het evenwel
draaglijk voor Europeanen. ïn den regen
tijd vallen er overvloedige regens, doch men
kent er ook perioden van buitengewone
droogte. Er komen vele kostbare houtsoor
ten voor. Er wordt veel suikerbiet verbouwd,
evenals cacao, koffie, katoen, maniok en ba
nanen; clfc handel, vooral met Frankrijk is er
zeer levendig.
zijn deze hakken van hout; en wanneer de
vrouwen inderdaad aan dezen oproep ge
hoor geven, berekent men, dat daardoor
jaarlijks duizenden tonnen van dit mate
riaal bespaard zullen worden.
Dat er gebrek aan papier heerscht is
reeds lang bekend. In dit verband wordt den
vrouwen er op gewezen, dat zij de omslagen
van haar distributieboekjes, welke dezer da
gen afloopen, niet moeten wegwerpen, doch
bewaren.Wanneer men bedenkt, dat er
ruim 40 millioen van deze boekjes zijn uit
gegeven, beteekent dit inderdaad een belang
rijke papierbesparing.
Waar Amsterdam al niet voor te
hoop loopt!
In de Utrechtschestraat nabij de Heeren
gracht was gistermorgen het verkeer gedu
rende een kwartier volledig gestremd. Au
to's, fietsers, trams en voetgangers dromden
samen en in het midden van dezen oploop
lag een paard, nieuwsgierig aangestaard
door vele paren menschenoogen.
Het paard weigerde op te staan. Het was
op de trambaan gevallen en had zich daarbij
bezeerd. Alle moeite van voorbijgangers en
voerman,' alle raadgevingen van fietsenjon-
gens en renteniers ten spijt, bleef het dier
waar het was.
Op een gegeven oogenblik kreeg de voer
man echter het goede denkbeeld het paard
volledig van zijn tuig te ontdoen en ziet,
nauwelijks was de laatste riem over den kop
van het paard getrokken of alle onwil was
vergeten en het dier stond Vrijwillig op.
De vrijheid was evenwel van korten duur.
Enkele oogenblikkcn later stond het weer
ingespannen voor den wagen en met de ge
moedsrust een paard op zijn leeftijd eigen,
vervolgde het zijn tocht.
Amsterdam had weer een oploopje gehad.
Engeland begin te lijden aan gebrek aan
hout, met hot gevolg, dat de meubelindu
strie gaat kwijner^ De andere idustrieën, die
hout verwerken, deelen in dit lot. Mijnhout
wordt thans ingevoerd uit Canada, doch dit
heeft ten gevolge, dat de prijzen enorm hoog
zijn. Zij kunnen slechts binnen eenigszins
redelijke perken worden gehouden door re-
geeringssubsidies.
Iloe ver het gebrek aan hout gaat blijkt
wel hieruit, dat de. regcering bet verzoek
heeft gericht tot alle vrouwen, om zoolang
de oorlog duurt, geen schoenwerk met hoo-
gc hakken meer te dragen. Zooals men weet.
FEUILLETON
WAAROM TREUR JE,
De eene luchtbeschermer
bestal den ander
Fiets meegepikt.
.'Eergisteravond kwam een lid van den vrij-
willigen luchtbeschermingsdienst, die gesta
tioneerd was in het wijkgebouw, gevestigd
in een school aan de Élisabeth Wolffstraat
te Amsterdam, tot de ontdekking, dat een
van zijn mede-luchtbeschermers een fiets,
welke hem zes weken geleden ontstolen was,
gebruikte. De politie werd er in gemengd
en die nam den nieuwen eigenaar, een 27-
jarigen schilder, mede naar het politiebu
reau Marnixtraat, Gisterenmorgen heeft
commissaris Schreuder hem aan een uitvoe
rig verhoor onderworpen en zijn aanvanke
lijke ontkenning met dezen diefstal iets te
maken te hebben, kon hij tenslotte niet ge
stand houden. Het bleek, dat Hij de fiets ont
vreemd had. Thans is hij opgesloten en bin
nenkort zal hij voor den Officier van Justi
tie worden geleid.
Voorzichtig met
gevonden voorwerpen!
AI weer ongeluk in Amsterdam.
Op de Houtmankade te Amsterdam is gis
termorgen een ongeluk gebeurd, dat te wij
ten is aan groote onvoorzichtigheid.
Tot voor kort werden de loodsen, die aan
dc Cocnhaven staan, gebruikt door militai
ren, die daar verschillende goederen opsloe
gen. Thans zijn deze loodsen ontruimd en
men liet toe, dat het publiek afval, dat in
deze loodsen was achtergebleven, meenam.
Twee mannen, die daar gistermorgen ook
een en ander hebben weggehaald, hebben
daar een klein voorwerp gevonden, dat zij
niet thuis konden brengen. Op de Houtman
kade heeft een van hen het op den grond
gegooid en de andet gooide er een zwaren
steen boven op. Het gevolg was, dat het
voorwerp vermoedelijk een geweer of ini-
traillcurpatroon ontplofte, zoodat een der
mannen ernstig werd gewond. Hij kreeg
brandwonden aan handen, borst en dijen en
bovendien een ernstige wonde aan het voor
hoofd.
Motorrijder botst tegen paard
Cavalerist ernstig gewond
In den afgeloopen nacht is op den Utrecht-
schen straatweg te De Bilt een motorrijder,
welke een bereden Nederlandsoh 'troepen
transport inhaalde, hierop ingereden. Het
transport was op weg van Amersfoort naar
Utrecht. De motor reed tegen een paard, dat
daardoor kwam te vallen. De soldaat, die er
op zat, sloeg tegen den grond en bleef be
wusteloos liggen 't Bleek, dat de man een
zware hersenschudding had opgeloopen. Hij
is ter verpleging naar het militaire hospi
taal te Utrecht overgebracht.
DOOR A. H KOBER
26
Haar broer kon ïn de spiegel haar ernstig
gezicht zien; veel te ernstig, bijna somber
keek zij, nu het plichtmatige lachje om haar
mond verdwenen was. Een fijne sluier van
melancholie lag over haar geheele verschij
ning...
Stassy was nu negentien jaar, dus nog een
kind, toen zjj te zamen met Joe Golden in de
Smiles-troep gewerkt had. Lupu had het ge
heim van zijn kleine zusje spoedig doorgrond;
zij was van Joe gaan houden en werd dus
bitter teleurgesteld, toen hij Edith Bolansky
trouwde. Daarom hadden de beide Popescu's
het niet ongaarne gezien, dat de Smiles-troep
werd ontbonden. Toch had Lupu niet geloofd,
dat die stille liefde zoo diep zat. Meer dan
twee jaren trokken zij nu al met hun „Hoe
dendoos" door de wereld en overal vond de
mooie Stassy vereerders in overvloed: doch
niemand kreeg ook maar een lachje of een
aanmoedigend woord van haar. Zij hield zich
angstvallig terug, vermeed elke ontmoeting,
elke toenadering; zeker dacht zij nog steeds
dien Joe Golden.
De vaktijdschriften brachten een oproep:
»,De heer Joe Golden wordt verzocht zich
onmiddellijk in verbinding te stellen met
Taussig in New York, waar een gewichtige
mededeeling op hem wacht.
Die mededeeling luidde: Henry Eagle is met
zijn troep zooeven New York gepasseerd en
op weg naar Cuba om daar in het Circo San-
ugo y Artas op te treden. De tijding dus, waar
Joe Golden zoozeer naar verlangd had! Thans
nu zij voor hem klaar lag, was hij nergens te
vmden...
De Londensche agent, die een half jaar ge
leden van Golden de opdracht had gekregen
om het adres van Henry Eagle te achterhalen,
ontving thans alle brieven en telegrammen,
me hij hem naar Parijs nazond, terug met de
mededeeling: geadresseerde vertrokken, nieuw
adres onbekend.
Zoo had hij dan tenslotte die oproep in de
Vakbladen gezet.
Maar ook hierop hoorde hij niets meer. Noch
Joe Golden liet iets van zich hooren, noch kon
MAAR NIET OP DE
GOEDE MANIER!
Sjouwerlieden ie Amsterdam op
heeterdaad betrapt.
In een olie- en azijnfabriek, gevestigd aan
de Weesperzijde, te Amsterdam, was het in
de laatste weken herhaaldelijk voorgekomen
dat flesschen slaolie werden gestolen. On
danks bet verscherpte toezicht, bleek hot
niet mogelijk dc daders te vinden, zoodat
tenslotte een rechercheur van politie in de
fabriek werd geplaatst, om toezicht te hou
den. Uiteraard was hot personeel hiervan
niet op de hoogte gesteld. Gistermiddag bad
de politieman succes. Hij betrapte een drie
tal sjouwers van 21 tot 24 jaar. toon zij en
kele flesschen slalolie wegnamen. Zij werden
onmiddellijk naar .het politiebureau Lin-
naeusstraat oversebracht, waar zij aan een
verhoor zijn onderworpen, terwijl bij hen
thuis huiszoeking werd verricht Hier kwa
men tien flesschen slaolie te voorschijn. Het
bleek, dat de jongemannen gedurende de
laatste vier weken regelmatig slaolie wegna
men om het thuis te gebruiken. Zij hebben
vermoedelijk niet getracht de gestolen goe
deren te verkoopen* Het onderzoek in deze
zaak wordt echter nog voortgezet.
Rotte's mannenkoor, de befaamde zangers-
schare van Bernard Diamant, thans onder
leiding van Neerlands bekendste mannen
koordirigent Jos. Vranken Jr. verloor op 14
Mei j.1. bij de ramp van Rotterdam zijn re
petitielokaal, den vleugel, zijn muziekbibli
otheek, kortom al zijn hebben en houden.
De repetities konden doorgaan, zij het dan
dat men zich behelpen moest, waardoor de
dappere zangers het hunne bijdragen tot
herstel' van het cultureele leven te Rotter
dam. Een concertzaal is er echter niet in
de Maasstad.
Dus besloot het eveneens onder leiding
van Vranken staande mannenkoor „Die
Ilaghe Sanghers" om den kunstbroeders de
gelegenheid te openen voor het publiek op
te treden. Op Zondag 14 Juli a.s. te 2 uur
heeft dan het zeldzame concert in Den
Haag plaats van een dakloos koor ten bate
van het getroffen Rotterdam.
Rotte's mannenkoor -2üngt'een uitgelezen
programma van werken, waaronder het eer
ste het prachtige madrigaal van da Pa-
lestrina. „Soave", Zoet is het te sterven", ter
nagedachtenis aan de gevallen slachtoffers
van Rotterdam.
BELANGRIJKE GIFT VOOR VRIJE
UNIVERSITEIT.
Dr. H. Colijn heeft, als president-directeur
van de Vrije Universiteit, tot delging van het
tekort van de Universteit (het tekort, be
draagt 90.000 gulden) een gift van 10.000 gul
den ontvangen.
148.
Tarzan riep allerlei bevelen tegen de olifan
ten. Ze liepen naast Zwarten Malluk. En nu
als een hechte muur stormden ze op de sol
daten toe. Een ogenblik bleven de mannen
staan, doch spoedig gooiden ze hun speren
neer en vluchtten alle kanten uit. Toen de
olifanten voorbij waren, kregen de soldaten
hun moed terug en ze wilden nu in de rug
aanvallen. Maar Zwarte Malluk en zijn ka
meraden waren reeds bij de poorten. Terwijl
Perry vlug de zware balk van de deuren op
tilde, liet Tarzan de dieren tegen de soldaten
ZATERDAG 18 JULI 1940.
Jaarsveld 414.4 m.
NCRV-Uitzending.
8.00 Berichten ANP.
8.10 Schriftlezing en meditatie.
8.25 Gewijde muziek (gr. pl.).
9.00 Apollokwartet en gramofoonmuziek.
10.15 Gramofoonmuziek.
11.15 Pianovoordracht en gramofoonmuziek
12.00 Berichten.
12.15 Gramofoonmuziek.
12.45 Berichten ANP.
1.00 Stichtsch Salonorkest en gramofoon
muziek.
2.30 Zang en piano.
3.00 Christ. lectuur.
front maken. Enkele tellén later zwaaiden
de deuren van de stadspoort" open en het
Rathoriaanse leger stroomde de stad binnen.
d'Arnot en Ukah liepen aan het hoofd. Er
was zelfs geen tjjd voor de vrienden om en
kele vriendelijke welkomswoorden te wisse
len. Er moest nu gehandeld worden. Snel
spraken zij af, dat, terwijl de Rathorianen
het Tohriaanse leger aanvielen, Tarzan een
afdeling naar het paleis zou brengen om Ja-
nette te bevrijden. „Als ze weet, dat we ko
men om Janette te halen, zou de duivelse
Ahtea haar wel eens eerst kunnen laten
doden," mompelde O'Rourke.
3.30 Gramofoonmuziék.
4.00 Bijbellezing.
4.45 Gramofoonmuziek.
5.00 Voor de kinderen.
5.45 Orgelspel en gramofoonmuziek.
6.30 VPRO: Bijbelvertellingen.
6.45 Christ. Tambours- en Pijperscoi*ps „Ju-
liana" en gramofoonmuziek.
7.30 Causerie „Zeilen op de Friesche meren".
8.00 Berichten ANP.
8.15 Bel Canto.
8.40 Causerie „Let op uw hart".
9.00 Bel Canto.
9.45 NCRV-Kleinkoor en -orkest (opn.). Hier
na: Schriftlezing.
10.1510.30 Berichten ANP.
Kootwjjk 1875 m.
VARA-Uitzending.
7.00 Berichten (Duitsch).
7.15 Berichten (Engelsch).
7.30 Gramofoonmuziek.
8.00 Berichten ANP, gramofoonmuziek.
9.30 Berichten (Vlaamsch).
9.45 Gramofoonmuziek.
10.00 Orgelspel.
10.40 Esmeralda en soliste.
11.15 Bex-ichten (Engelsch).
11.30 Berichten (Vlaamsch).
11.45 Esmeralda en soliste.
12.00 VARA-orkest.
12.30 Berichten (Duitsch).
12.45 Berichten ANP.
1.00 VARA-orkest.
1.45 Gramofoonmuziek.
2.00 Berichten (Duitsch).
2.15 Gramofoorxmuziek.
3.15 Berichten (Fransch).
3.30 Gramofoonmuziek met toelichting.
4.15 Reportage.
4.30 Ox-gelspèl.
5.00 Berichten (Duitsch).
5.15 VARA-orkest.
6.00 Gramofoonmuziek.
6.15 Berichten (Engelsch).
6.30 VARA-orkest.
7.00 Reportage.
7.30 De Ramblex's.
8.00 Bei-ichten (Duitsch).
8.15 Berichten ANP.
8.30 Berichten (Engelsch).
8.45 Berichten (Vlaamsch).
9.00 Esmeralda en solist. (9.159.30 Berich
ten Engelsch).
9.45 Berichten (Vlaamsch).
10.00 Berichten (Duitsch).
10.1510.30 Belichten ANP.
11.1511.30 Berichten (Engelsch).
iemand anders mededeelen, waar hij zich be
vond.
Signor Pellini trok met zijn „Galavariété
Olympia" door Bulgarije, Roemenië, Grieken
land en den heelen Balkan.
Het was een gezelschap van ruim twintig
artisten, en de witharige Levantijn, welke den
Balkan kende als zijn broekzak, omdat hij er
al tientallen van jai-en als theaterdirecteur
werkte, betaalde hen tamelijk goed. Hij liet
zijn menschen optreden in restaurants en
hotelzalen, welke hij huurde of wier eigenaars
hij een bepaald procent van den omzet gaf.
Pellini bracht zijn eigen décor mee, dat niet
overweldigend was, en zijn eigen orkest, dat
uit een pianist en een gramofoon bestond.
Het voornaamste deel van het programma
namen de humoristen en de soubrettes op
zich, waarvan hij er een dozijn had. Zij wisten
precies, wat er op den Balkan verlangd werd
en de temperamentvolle en ietwat ruwe vroo-
lijkheid van hun voordracht beviel het publiek
heel goed.
Verder had Pellini in zijn variété een dame
met drie gedresseerde honden, een acrobatisch
paar dansers, twee equilibristen, en Bumps,
de vroolijke huisknech*". Deze had het lartste
nummer van het lange program, dat tot diep
in den nacht duurde en vond niet meer veel
belangstelling.
Maar dezen nacht in het Alcazar te Salo-
niki klapte een der toeschouwers, een elegant
gekleed heer, opvallend lang en hartelijk in
de handen, toen Bumps de huisknecht zijn
dwaasheden verkocht.
Bumps was een middelgroot, stevig gebouwd
man, die een veel te wijde verkreukelde en
aan alle kanten gestopte jas droeg. Hij kwam
het tooneel op met een emmer aan zijn linker
arm, een lange bezem in zijn rechterhand en
een breede grijns op zijn gezicht, dat met de
dikke mopsneus een wit omschminkte reuzen-
mond en een geschilderd zwart snorretje een
grotesk mengsel van domheid en list scheen.
Hij zette zijn schoonmaakgerei met veel
drukte neer, haalde uit de diepste diepte van
zijn bi'oekzak een sigarenstompje, deed een
paar trekken en schrok toen door een ge
luid achter het tooneel op, wilde ter zijde
springen, gleed uit en landde met zijn zitvlak
in de emmer, waarvan de vochtige inhoud hem
onaangenaam verraste. Maar tenslotte troost
te hij zich weer en haalde een jeneverflesch
te voorschijn, waar hij na veel grimassen een
paar gi'oote slokken ui: nam. Daarna werd hij
overmoedig t deed enkele danspassen, waar
bij hij op den bezem trapte, die omhoog vloog
en hem tegen den neus sloeg, hem op deze
wijze heriixnerend, dat hij aan zijn werk moest
gaan.
Tot dat doel vischte hij dan een groot rond
stuk zeep uit den emmer. Maar omdat het zoo
glad was, gleed het hem telkens uit de han
den en aldus ontstond een opwindende jacht
op de zeep van rechts naar links het tooneel
over.
Nu was de vergenoegde huisknecht eindelijk
zoover dat hij de ruiten kon gaan lappen. Hij
klom op de ladder, verloor zijn evexiwicht en
vloog naar beneden natuurlijk weer in de
emmer. Woedend wierp hij de ladder van zich
af, schoof een tafel bij het raam, zette er een
stoel op en knelde zijn voet en zijn hand zoo
leeüjk, dat hij alles liet staan en vaix pijn
danste als een derwish.
Nu kwam Bumps met zqn slottoer voor den
dag. Wonderbaarlijk vlug zette hij vijf tafels
op elkaar, schoof op de bovenste nog een stoel
en ging bovenop zitten. Vex-genoegd stak hij
een pijpje aan, trok een krant uit zijn zak,
ontvouwde ze en begon te lezen. Maar owee,
nu hij zoo behaaglijk in zijn stoel achterover
leunde, begon de heele toren te wankelen! Eerst
schrok Bumps daarvan, maar toen vond hij
dat schommelen leuk en nu probeerde hij lang
zaam hoe ver hij gaan kon, naar voren, naar
achter, steeds verder heep en weer op de
wankele tafelpyramide met een vroolijke
grijns op het gezicht... Nu was het doode
punt bereikt, een paar seconden scheen de
heele zaak te zullen vallen, en vond toen toch
nog het evenwicht terug. Maar daar gaf me
die onhandige knecht nu een nieuwen ruk, die
het ongeluk werkelijk gebeuren deed: de tafel
toren vloog achtei-over en Bumps kon zich
op het laatste oogenblik slechts door een
pi-achtige salto redden...
Nog nooit had dit uitstekende equilibristi-
sche nummer op den Balkan het succes gevon
den, waarop het eigenlijk aanspraak mocht
maken tot op het oogenblik. dat de ele
gante toeschouwer, die zoo geestdriftig in de
handen had geklapt, achter de coulissen kwam
om den artist op te zoeken.
Hij vond hem bezig met het wegbrengen van
zijn requisieten. „Monsieur Bumps!" riep hij.
,,U bent een uitstekend artist! U moet bet
groote tooneel op naar Parijs, naar Londen,
naar Berlijn! Ik ben Sinxonides, agent, ik zal
u boeken
„Maak dat je wegkomt!" snauwde Bumps.
.Parijs en alle agenten kunnen naar mij flui
ten!"
En toen S'imonides nog een oogenblik bleef
staan om te overleggen hoe hij dezen vreem
den klant zou aanpakken, nam de „vroolijke
huisknecht" zijn bezem, hief die dreigend op
en schreeuwde:
„De deur uit! En gauw!"
Nu achtte Monsieur Simonides het inder
daad geraden om snel te verdwijnen...
„Wat is dat een gevaarlijke ruweling!"
zei hij tegen directeur Pellini, terwijl hij bij
hem aan tafel ging zitten. „Hij is zeker niet
goed by zyn'hoofd?"
Pellini knikte. Dat hij een beetje in de war
is, denk ik ook. Hij reist nu al zeven maanden
met ons mee en in dien tijd heb ik nog geen
twintig woorden met hem gewisseld. Tegen
de anderen zegt hij heelemaal niets. Zoo'n
zondexding heb ik nog nooit meegemaakt. Nie
mand heeft er een vermoeden waar hij van
daan komt, hoe hij heet, wat hij overdag doet,
we weten eenvoudig niets van dien Bumps:
Hij komt 's avonds stipt op tijd voor zijn num
mer en daarna verdwijnt hij dan weer; als wij
op reis gaan weet hij het altijd zoo in te rich
ten, dat hij niet bij ons in de coupé komt. Hij
zal een jaar of dertig zijn, een stevige knaap,
mij dunkt, dat hij een verongelukte kunst
rijder is. En naar zijn accent te oordeelen een
Engelschman of een Amerikaan."
„Zoozoo... En u denkt dus, dat ik hem niet
kan overreden om in groote variétés te gaan
optreden?"
„U zult niet eens met hem in gesprek kun
nen komen!"
„Jammer, heel jammer..." zei Simonides
teleurgesteld. „Er zit wel wat in die rare
snijboon. Zijn nummer is nog wat kramp
achtig hier en daar, maar dat wordt wel los
ser mettertijd... Ja, als hij heelemaal niet wil
je kunt niemand zijn geluk opdwingen."
...Joe Golden, die aldus als „vroolijke huis
knecht" met Pellini's galavariété Olvmpia
over den Balkan schommelde, leidde slechts
uiterlijk een idyllisch leven; innerlijk verkeerde
hij in voortdurende gisting.
Hij bedacht dagelijks nieuwe plannen om
zjjn dochtertje Zephora terug te krijgen. Hij
wist zoo goed als zeker, dat Edith hem het
kind met vrijwillig zou afstaan. Dan moest
hij het haar dus met geweld ontnemen, met
list ontfutselen; juist zoo handelen tegenover
haar als zij het tegenover hem had gedaan.
Maar Edith en Zephora werden nu door Henry
Eagle beschermd, en Eagle had relaties in de
heele wereld, zoodat hij zich vooi'tdurend op
de hoogte kon houden van Joe Golden's be
wegingen en zijn maatregelen nemen, zoodra
hij hoorde, dat Joe in de buurt kwam. Daarom
was Golden dan ook van den aardbodem ver
dwenen en had hij zich in den huisknecht
Bumps veranderd. Niemand moest weten
waar Joe Golden gebleven was. Ook toen hij
de oproep gelezen had om zich met Taussig
in New York in verbinding te stellen, waar
een belangrijk bericht voor hem lag, was hij
daar niet op ingegaan. Hij zei bij zichzelf, dat
deze agent, die voor hem nog nooit gewerkt
had, maar door Eagle al veel geld had ver
diend den beroemden equilibrist onmiddellijk
het adres van Golden verraden zou.
Wordt vv»nlQl
