Bevolkingsonderzoek
irdoostnolder
T ARZAN de
vuren van Tohr
Groote Clown?
Kinderen uit Rotterdam
naar Egmond aan Zee
VxxtihaL
door Edgar Rice Burroughs
Radioprogramma
in den
Vischvergunningen in het Llssel-
meer zullen nog verder beperkt
worden.
In de Statenzaal van het Provinciehuis
te Zwolle is op verzoek van de stichting
voor het bevolkingsonderzoek in den droog-
gelegden Zuiderzeepolder, een bespreking ge
houden over het wetenschappelijk onderzoek
in den Noordoostpolder, zooals dat ook in de
Wieringermeerpolder heeft plaats gevonden.
Aanwezig waren o.m. de Commissaris der
Koningin in Overijssel, enkele leden van Ge
meenten, gelegen in het Noord-Westelijke
deel van Overijssel, de ingenieurs van Rijks
waterstaat, die de leiding hebben bij de in
poldering en verscheidene leden van boven
genoemde stichting.
De vergadering stond onder leiding van
den Commissaris der Koningin, Mr. A. E.
Baron van Voorst tot.Voorst.
Prof. Van Veen toonde zich namens de
stichting dankbaar voor de gelegenheid, wel
ke haar thans geboden werd haar werk be
kend te maken in den kring van hen, op wie
men in de toekomst hoopt te kunnen reke
nen.
De stichting, aldus spr., hoopt uit uw mid
den nieuwe denkbeelden te mogen ontvan
gen, die bij haar onderzoek haar werk
vruchtbaarder en rijker maken. Spr. legde
uit, dat de kolonisten steeds een bijzondere
groep in onze maatschappij vormden. Hun
betcckenis voor de economische en geeste
lijke ontwikkeling van ons volk, verplicht
ons, zoo zeide spr., veel aandacht te schen
ken aan hun huidige en toekomstige om
standigheden.
1'ot nu toe, zoo vervolgde hij, is aan het
vrije initiatief, wat betreft onderwijs, voe
ding e.d. in ons land veel ruimte gelaten.
Dat wetenschappelijke voorlichting evenwel
gewenscht is, toonde spr. aan door te wijzen
op de visscherij, waar men met schade en
schande wijs is geworden. Hierna zetten de
vertegenwoordigers der verschillende secties
zeer in het kort de doelstellingen daarvan
uiteen.
Zoo sprak prof. Jansen over het belang
van het onderzoek naar de voeding dat voor
den N.O. polder, waar menschen samen zul
len komen wonen, die gewend zijn aan ver
schillende voedingswijzen, van groote betee-
kenis is.
Dr. De Groot zette het belang van de
anlihropologische wetenschap voor den N.O.
polder uiteen. Hij sprak in*dit verband van
een keuring voor de toekomstige bewoners,
die ook voor de andere polders haar nut kan
hébben.
Dr. I-Ioeben sprak over de visscherij, waar
bij hij mededeelde, dat gebleken is, dat het
I.Tsselmeer ook in den toekomst een behoor
lijken vischstand zal hebben, vooral wat de
aal betreft. Een nieuwe vischsoort in het
Meer is de snoekbaars, die zich zeer voor
spoedig ontwikkeld heeft en waarvan reeds
groote hoeveelheden aanwezig zijn. De snoek
baars is speciaal van belang, doordat het een
wintervisch is. De visschers zijn, door op
snoekbaars te vissollen, niet meer gebonden
aan de seizoen visscherij. In de vroegere Zui
derzee kon men onbeperkt visschen. Nu is
dat niet meer het geval en daarom zijn ver
gunningen uitgegeven.
Bij het droogleggen zal het aantal
vergunningen nog verminderd moe
ten worden en het inpolderen zal
vooral moeilijkheden meebrengen
voor de visschers, die thans langs
den polderrand wonen.
FEUILLETON
WAAROM TREUR JE,
DOOR A. H KOBER
32.
Daama traden zijn als equilibristen op. De
Onderman ging op den rug liggen, liet zgn
partner op zijn omhooggestrekte armen klim-
ir.on en stond dan langzaam op, steeds met
zijn partner op de uitgestrekte armen, om
dan tenslotte een zakdoek uit zijn zak te ha
len en zijn voorhoofd af te vegen, terwijl de
bovenman in de lucht bleef staan. Nu merkte
men pas, dat deze aan een ijzerdraad hing,
dat aan zijn zitvlak bevestigd was... Nadat
dus ook deze toer mislukt was, besloten de
beide pechvogels den toeschouwera thans een
eersteklas bokswedstrijd te laten zien. Doch
helaas kregen zij ruzie nog eer zij begonnen
waren en het geval eindigde met een verbit
terd oorvijgenduel, waarbij tenslotte de twee
tegenstanders uitgeput ter aarde zonken.
Daarna kwamen er straatvegers, laadden ze
met de schop op hun handwagen en brachten
ze weg.
De Caramelli's kregen maar een matig
applaus.
„Het is misschien toch niets voor u?"
vroeg de agent uit Parijs aan zijn directeur.
Maar deze dacht er nog eens over na. „De
muziek past er natuurlijk niet hij, men moet
iets dergelijks met zachte, gelijkmatige mu
ziek illustreeren, inplaats van zooals hier, de
zaak met marschen te bederven; ook de cos-
tumes zijn slecht, die tooverij bevalt me niet,
het boksen is overbodig, de heele zaak zit
niet goed en toch: daar is iets van te
maken. Die twee lui hebben humor, dat zijn
raskomieken... Ja, Ik wil het wel met hen
probeeren. Boek dat nummer maar. Ik zal
wel eens zien, hoe ik ze voor Parijs verander.
In ieder gevol zijn ze origineel."
Achter de coulissen hoorde de agent dat de
chef der Caramelli's een zeker mister Joe
Golden was, garderobe nummer 18.
Golden was zich juist aan het omkleeden
toen de agent bij hem binnenkwam en deze
herkende hem als den reiziger, den toovenaar
Zij zullen zich echter in den polder kunnen
gaan vestigen. Ook in de toekomst zal er in
de visscherij zeker een beslaan zitten, maar
eerst zal rnen liet resultaat van het weten
schappelijk onderzoek moeten afwachten.
Dr. Heel gaf in het kort de visie van de
economische sectie, terwijl dr. R. N. M.
Eykel, voorzitter der sociaal-hygiënische
sectie den wensch uitsprak, dat de bevol
king van den N.O. Polder Rhoentgenolo-
gisch zal worden onderzocht.
Aan het slot der vergadering verzocht
Prof. van Veen den burgemeesters der rand
gemeenten den stand van zaken in hun ge
meente te willen registreeren overeenkom
stig de wensclien van de verschillende sec
ties. Uit de vergadering werd naar aanlei
ding hiervan de opmerking gemaakt, dat er
in N.W. Overijssel reeds een streekcommis-
sie bestaat, die tot op zekere hoogte hetzelf
de doel nastreeft.
Prof. van Veen verheugde zich, met deze
commissie samen te kunnen werken.
Tentoonstelling van werken
over de inpoldering van
de Zuiderzee
De inpoldering van de Zuiderzee is zelfs
in verhouding met den tijd, waarin dit ge
beurt, en haar technische mogelijkheden,
een van de grootste werken, welke de Ne
derlanders, die in den loop der eeuwen toch
wel getoond hebben vo^r geen kleintje ver
vaard te zijn, hebben ondernomen. Het is
daarom van dr. F. Schmidt Degener, hoofd
directeur van het Rijksmuseum, een bij
zonder goede gedachte geweest een tentoon-
s'elling te organiseeren van schilderijen,
scheisteekeningen, pastelteekeningcn en
aquarellen van den schilder J. J. van Mas
tenbroek, die vanaf het begin van dc werk
zaamheden de drooglegging met zijn schets
boek heeft gevolgd. Daarnaast zijn twee
kleine zaaltjes ingeruimd voor maquettes,
photo's en kaarten, welke meer de techni
sche bijzonderheden uiteenzetten.
De aard van de schilderijen wettigt deze
tentoonstelling in het Rijksmuseum volko
men. Van Mastenbroek heeft zijn onderwer
pen op prachtige wijze uitgebeeld. Zijn
schilderstukken en ook zijn teekeningen
kemmerken zich door hun kracht van lijnen.
Zijn kleurencomposities zijn fijn. De groot
heid van den arbeid spreekt tot den be
schouwer uit ieder van de doeken en teeke
ningen.
Hedenochtend om tien uur is de tentoon
stelling voor het publiek op onofficiecle wij
ze opengesteld.
Gisterenmorgen verzamelden zich eenige
tientallen kinderen met hun ouders en hege
leiders in de groote hal van het Rottèrdam-
sohe postkantoor. Het waren 77 kinderen van
P.T.T.-personeel, die door de goede zorgen
van het „Kinderfonds P.T.T." in staat zijn
gesteld zes weken te Egmond aan Zee door
te brengen. Vorige week zijn reeds 41 kin
deren uitgezonden, nu gingen er 77 en op
27 Juli zal nog een groepje van 21 kinderen
vertrekken, zoodat het fonds dan in totaal
ongeveer 150 kinderen eenige gelukkige we
ken bezorgt.
Daartoe heeft het fonds tot en met 20 Au
gustus beslag weten te leggen op eenige va-
cantie-koloniehuizen. De eerste maal zijn on
middellijk getroffen kinderen weggezonden.
Gisteren waren het de indirecte slachtoffer
tjes, n.1. die door de gebeurtenissen in hun
gezondheid geschaad zijn. Bij de eerste groep
waren ook kinderen uit het Grebbegobietl,
terwijl gisteren alleen kinderen uit Rotler-
dam en onmiddellijke omstreken van de
partij waren.
Doodelijk ongeval te Havelfe
De landbouwer A. Gunst te Havcltc, had
gisterenmorgen zijn paarden uit de weide
aan den rijksweg gehaald en de dieren voor
den wagen gespannen. Door onbekende oor
zaak sloeg het tweetal op hol, waardoor
Gunst viel en onder den wagen terecht
kwam. De man werd in zeer zorgwekkenden
toestand naar het diaconessenhuis te Mep-
pel overgebracht, waar hij eenigen tijd later
overleed.
Het Nederlandsch elftal
tegen Rotterdam
De keuzecommissie van den K.N.V.B. heeft
het Nederlandsch elftal voor den wedstrijd
tegen Rotterdam, welke Wtoensdag 24 Juli
a.s. op het Spartaterrein te Rotterdam ge
speeld wordt, als volgt samengesteld:
Doel: Wille (E.D.O.).
Achter: Wilders (Blauw-Wit) en Van der
Heide (Feyenoord).
Midden: Paauwe (Feyenoord), de Vries
(V.S.V.) en de Vroet (Feyenoord).
Voor: Draeger (D.W.S.), Van der Vegt (H.
B.S.), Vente (Feyenoord), Van Spaandonck
(Neptunis) en de Harder (V.U.C.).
Naar eenheid in de
voetbalsport
In een bijeenkomst van vertegenwoordi
gers van voetbalorganisaties is het volgende
besluit genomen.
Vertegenwoordigers der hieronder genoem
de voctbalorganisatics: de Koninklijke Ne-
derlandsche Voethalbond, de Roomsch-Ka-
tholieke Voetbal Federatie en de Christelij
ke Voethal Bond. de Nederlandsche Arbei
ders Sporthond en de Nederlandsche Voet
bal Federatie, in vergadering ten departe-
menle van onderwijs, kunsten en weten
schappen hijeen onder leiding van Mr. J.
J. P. C. van Kuyk, voorzitter van de natio
nale stichting tot bevordering van de licha
melijke opvoeding, overwegende, dat zij
principieel overeengekomen zijn tot samen
smelting van de bestaande voetbalbonden op
grond van enkele nader bekend te maken
algemcene grondslagen, behoudens goedkeu
ring hunner besturen, besluiten voor 24 Ju
li a.s. de definitieve beslissing over de be
oogde samenwerking ter kennis van het be
stuur van voornoemde stichting te brengen.
Naar eenheid in de wandelsport
Overtuigd van de noodzakelijkheid, dat het
Nederlandsche volk ter behoud van zijn ei
gen volkskarakter ook op het gebied van de
wandelsport, kome tot meerdere eenheid, be
sloot het hoofdbestuur van de Christelijke
Nederlandsche Wandelsport-Organisatie
(C.N.W.O.), in haar op Woensdag 17 Juli te
Amsterdam gehouden vergadering, zich aan
te sluiten bij de Nederlandsche Wandelsport-
Federatie (N.W.F.). Door deze aansluiting
van de C.N.W.O. bij de N.W.F. zijn nu alle
landelijke wandelsportvcreenigingen van al
le gezindten in één nationale wandelsport-
organisatie vereenigcl.*—
WACHTPARADE IN
DEN HAAG
De marschen van het Berlijnsche wachtba-
taljon vormen daar ter stede een onmisbare
noot in het stadsleven. Deze marschen, welke
op gezette tijden plaats vinden, trekken
steeds veel bekijks.
Den Haag zal nu ook een dergelijke bijzon
derheid krijgen. Het. daar gelegen wachtba-
taljon, d.i. liet bij den staf van den weer
machtbevelhebber behoorende troependeta-
cement, zal eiken Woensdag en Zaterdag te
13 uur langs liet Plein defilceren, voorafge
gaan door een muziekcorps.
De brand in een houten
loods te Utrecht
Scholier aangehouden.
Woensdagmiddag is door de Utrechtsche
recherche een 14-jarige scholier aangehou
den, die er van verdacht wordt, den brand
te hebben gesticht in de loods van de firma
Serrec, gelegen achter het perceel aan de
Oude Gracht te Utrecht, welke een dag te
voren een prooi der vlammen is geworden.
Op last van den commissaris van politie
in de eerste afdccling is de jongen in ver
zekerde bewaring gesteld.
154.
Tarzan begreep, dat als het gezang uit de
zaal van Pantu kwam Janette gedoemd
was om te worden geofferd op de vuren van
Tohr. Met een vlug bevel rende hg door de
gangen, zijn breed zwaard gereed om er mee
toe te slaan...
In de zaal van Pantu voelde Janette zich
het laatste restje moed ontzinken. „Dit is het
einde," zei ze rillend. „De dood is niet het
einde, doch het begin," zei Dr. Wong. „Er
staat niet voor niets geschreven: „De Goden
houden het geluk van de dood voor de men
sen verborgen, opdat zg de ellende van het
leven kunnen dragen."
Rustig keek Ahtea toe bij de voorbereidin
gen voor het offer. Janette werd bij de hoek
van het nog gesloten luik gebracht. Door het
neerhalen van de hefboom zou de opening
zichtbaar worden, en Ahtea was van plan
het meisje eigenhandig in het vuur te stoten.
...Juist voor dit noodlottig moment zou aan
breken, stormden Tarzan en zijn vrienden de
hoek om. Een honderd meter nog en zij wa
ren bij de deur van de zaal van Pantu ge
sloten! Buiten stonden eenige reuzen op
wacht. „Ik ben bang dat ze te veel in aantal
zijn voor ons," zei Paul d'Arnot.
ZATERDAG 20 JULI 1940.
Jaarsveld 414.4 m.
A V RO-uitzending.
8.00 Berichten ANP, gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gramofoonmuziek.
10.30 Ensemble Jonny Kroon (11.0011.20
Declamatie).
12.15 AVRO-Puszta-orkest.
12.45 Berichten ANP, event. gr.muziek.
1.00 Gramofoonmuziek.
1.45 AVRO-Aeolian-orkest.
2.30 Voor de Vrouw.
2.45 Het Philharmonisch kwartet.
3.30 Disco-causerie.
4.30 Orgel en zang.
5.15 Kinderkoor „Zanglust" met pianobege
leiding.
5.45 AVRO-dansorkest.
6.15 Omroeporkest en solist.
7.15 Gramofoonmuziek.
7.40 Medische causerie.
8.00 Berichten ANP.
8.15 Revue-uitzending.
10.00 VPRO: Avondwijding.
10.1510.30 Berichten ANP en sluiting.
Kootwyk 1875 m.
KRO-uitzending. 11.1511.80 n.m. Be
richten.
7.00 Berichten Duitsch.
7.15 Berichten Engelsch.
7.30 Wij beginnen den dag.
7.45 Gewijde muziek (gr.pl.).
8.40 Berichten ANP.
en den bovenman bij de evenwichtstoer. Gol
den scheen erg nerveus, luisterde onwillig
naar het aanbod en zei tenslotte vlug:
„Nee, dank u wel! We zgn voor de volgende
maanden bezet, wij gaan met circus Pincy
Fxankri'k door.
„Maar neem mij niet kwalijk ïijnheer Gol
den: Pincy is een kleine onderneming en ik
bied u het Alhambra te Parijs aan, het beste
huis van heel Frankrijk..."
„Weet ik allemaal wel!" onderbrak Golden
hem. „Ik ben al twinig jaar in het vak, dus
ik ken het klappen van de zweep wel... Maar
ik wil u wel vertellen, waarom ik met die
kleine Pincy meega. Omdat ik namelijk nog
wat leeren moet, probeeren, experimenten
maken. Mijn nummer is nog jong en op het
oogenblik niet veel waard; bij Pincy wil ik
eiken dag een nieuw entrée probeeren, alle
entrées die bestaan, de eene na de andere, en
ik zal dan blijven bij hetgeen mij het beste
ligt. ik wil een groote clown worden en wan
neer ik dat ben, dan kunt u mij boeken voor
Parijs... Tot ziens, mynheer...!" En met en
kele opgewonden bewegingen loodste hij den
agent de deur uit...
Bijna tegelijkertijd kwam Golden's partner
binnen, Alf Söderström, die eerst de requi-
sieten had opgeborgen. Hij ging zwijgend
voor de spiegel zitten, deed zijn valsche neus
en zgn pruik af en vroeg bescheiden toen hij
zag, dat Golden wou heengaan:
„Moet ik nog iets voor je doen?"
„Nee. Maar het is vanavond weer beroerd
gegaan! Om tien uur morgenvroeg wordt ge
oefend!" Zonder groet verliet Joe de garde
robe.
Terwijl Alf Söderström in de garderobe van
het Coliseum zich in zijn herinneringen ver
diepte, liep zijn partner Joe Golden door de
straten van het nachtelijke Londen. „Vandaag
had die onrust hem weer te pakken, hg moest
maar steeds aan Stassy en Lupu denken!
Er waren anderhalf jaar verstreken sinds
zij van elkaar waren gegaan, Stassy was nu al
anderhalf jaar met Lord Lemaile getrouwd.
Dat was de grootste pech van zijn leven ge
weest, juist toen Joe Golden er achter was ge
komen, dat hij geen betere vrouw zou kunnen
vinden dan Stassy Popescu, moest hij hooren,
dat zij al in stilte met dien Engelschman, dien
Lord verloofd was en dat het met hun heele
werk, de heerlijke „Hoedendoos" gedaan was!
Lupu had Golden laten beloven, dat hij nooit
meer zou trachten om Stassy te bezoeken, dat
hij "ook nimmer naar haar zou informeeren en
haar in elk opzicht met rust zou laten.
Joe Golden had den Roemeen daar de hand
op gegeven en zijn belofte steeds gehouden,
hoe moeilijk het hem ook dikwijls gevallen was
om niet te vragen: waar zou de kleine Stassy
zijn? Hoe zou ze zich voelen als Lady Le
maile?
Circus Pincy opende het seizoen met een
voorstelling in het stadje Pau, dat geheel in
het Zuiden van Frankrijk is gelegen.
De Caramelli's hadden een lange en ver
moeiende reis achter den rug, toen zij aan
kwamen; maar directeur Pincy verstond het,
hen op te monteren. Hij was een groote breede
man, een echte athletengestalte, met een vuur-
roode lange baard, welke bijna zijn geheele
borst bedekte, en een vitaliteit die ondanks
zijn zestig jaren zoo krachtig was als bij een
jongeman. Toen Alf en Joe aankwamen, stond
hij juist voor zijn circus en riep hen met een
donderende stem toe:
„Hallo jongens! Welkom! Als jullie goeie
artisten bent, dan zul je hier op je plaats zijn!
Dan beloof ik je, dat het je goed zal gaan bij
Pincy! Maar de duivel mag jullie halen als je
tot dat moderne soort luilakken en dagdieven
hoort, die de directeurs enkel maar geld uit de
zak willen trommelen! Welkom!" En hg
schudde hun handen zoo hartelijk, dat hg ze
bijna ontwrichtte. Daarna liet hij hun het cir
cus, de stallen, de dieren en hun woonwagen
zien om hen tenslotte uit te noodigen voor een
kop koffie bij madame Pincy.
Madame paste, wat omvang en kracht be
trof, uitstekend bij haar man. Zij was een
geboren Pezon, en de Pezons waren evenals
dt Pincy's al sedert vier of vijf generaties
„diermenschen", dat wil zeggen dompteurs en
dresseurs van alle soorten van beesten. Zij
waren niet troepen brullende leeuwen en
tijgers rondgetrokken, commandeerden beren
en olifanten, doch konden evengoed paarden,
apen en katten voor de manege africhten.
De geheele eerste helft van het programma
bestond uit dierennummers, die de familie
Pincy-Pezon en aanverwanten een groote
troep van tamelijk mooie en goed gebouwde
mannen en vrouwen op zich nam. Leeuwen,
tggers, luipaarden, ijsberen en hun bruine
broeders werden door de hoofdkooi gejaagd,
het publiek kreeg eèn „Afrikaansch festijn" te
zien, opwindende „Gevechten in de Jungle",
waarbij nogal veel met nijlpaardenzwepen en
revolvers geknald werd, „berentournooien" en
dergelgke sensaties. Daarna werd de hoofd
kooi in de manege weer afgebroken en nu
kwamen gedresseerde zeeleeuwen hun kunsten
vertoonen, apen, die een pantomine speelden,
duiven, die op commando wegfladderden en
weer terugkwamen, dansende en springende
honden, prachtig onderhouden en versierde
paarden en een groep, die uit een olifant, een
zebra, een pony en een kameel bestond.
Het tweede deel van het programma behels
de een reeks effectnummers, die Pincy geën
gageerd had. Een vrouw maakte op een motor
fiets een waarlijk gziiigwekkende „doodenrit",
8.15 Gramofoonmuziek (9.309.45 Berich
ten Vlaamsch. 11.1511.30 Berichten En-
gelach.
11.30—11.45 Berichten Duitsch.
12.45—1.00 Berichten APN).
I.45 Gramofoonmuziek (2.002.15 Berichten
Duitsch).
2.45 Musiquette.
3.15 Berichten Engelsch.
5.00 Berichten Duitsch.
5.15 De Minnestrelen (opn.).
5.30 KRO-orkest.
6.15 Berichten Engelsch.
6.30 John Kristel en zijn Troubadours.
7.00 Reportage.
8.00 Berichten Duitsch.
8.15 Berichten ANP.
8.30 Berichten Engelsch.
8.45 Berichten Vlaamsch.
9.00 KRO-Melodisten en solist (9.159.30
Berichten Engelsch.
9.40 Wij sluiten den dag.
9.45 Berichten Vlaamsch.
10.00 Berichten Duitsch.
10.1510.25 Berichten ANP.
II.1511.30 Berichten Engelsch.
waar zij tot verlichting van de toeschouwers
levend afkwam; een athleet gooide met stalen
kogels en granaten om zich heen, knallend
stepten danseressen over de planken; gooche
laars wierpen lichtende knuppels in het rond;
luchtacrobaten maakten halsbrekende toeren
en de Caramelli's lieten salvo's van luidruch
tige buitelingen en kletsende oorvijgen hooren.
Directeur Pincy had het zoo gewenscht:
„Jullie stille komiek is heel goed, maar zij
werkt bij ons publiek toch enkel, wanneer je
naderhand des te meer drukte maakt. Dus
altijd eindigen met een flinke herrie, met veel
struikelingen en slagen!"
Alf Söderström had daarom gelachen en ge
zegd dat dit een erge ouderwetsche opvatting
was; bovendien voelde hij er weinig voor zich
zoo in het zweet te werken.
Maar Go sloeg de raad van den ouden er
varen Pincy niet in de wind. Zijn nummer was
vol afwisseling, hij vertoonde haast elke dag
een andere scène. Het geheele goede, oude en
overbekende clowns-répertoire werd door hem
afgewerkt: zoowel de barbier als de scherp
schutter, de gestoorde muzikanten, de onhan
dige acrobaat, de kunstmatige zebra, het
levende standbeeld, mijnheer en mevrouw
nachtegaal, dat alles kreeg zijn beurt en
het einde was onveranderlijk een wilde vecht
partij.
Dagelijks moesten zij oefenen, want Joe
wilde, dat elk van beiden alle rollen zou be-
heerschen. Hij voelde wel, dat Söderström zijn
werklust niet deelde, doch het lijdelijk verzet
van Alf prikkelde hem slechts nog meer.
Circus Pincy vloog van de eene stad naar
de andere en bleef hoogstens twee of drie
dagen op een plaats. De oude baas had het
werk zeer goed georganiseerd, elke kameraad
uit de tentenstad, man of vrouw, wist precies
wat hem te doen stond, bij de voorstelling zoo
wel als op reis, ieder had zgn nauwkeurig om
schreven plichten.
Joe Golden was met dit haastig leven te
vreden. Hij maakte ook nu weer een tijd door,
waarin hij niets méér vreesde dan aan zich
zelf overgelaten te zijn en tot bezinning te
komen.
Daarom was hij teleurgesteld toen de oude
Pincy hem meedeelde, dat hij een heele week
te Agen wou blijven, omdat daar jaarmarkt
was.
(Wordt vervolgd.)
