TT ARZAN en de
De Britsehe Middellandsche
Zee-Éot leed groots schade
Opnieuw luchtgevechten
vuren van Tohr
Groote Clown?
Wijziging in bet Deensche
economische leven
Radioprogramma
door Edgar Rice Burroughs
Italiaansch legerbericht
Hef. legerbericht van het Italiaansche
hoofdkwartier luidt;
Volgens stellige berichten hebben bij de
luchtvlootgevechten tusschen 8 en 13 Juli
behalve hét vliegtuigmoederschip „Ark
Royal" en het slagschip „Hood". Nog een
slagschip van het type Warspite, groot
31.000 ton, en de kruisers Gloucester, groot
lO.OOOton, en Arethusa, groot 5200 ton, ern
stige schade bekomen. De verliezen onder
de vijandelijke bemanningen zijn aanzien
lijk.
Een vijandelijk vliegtuig, dat getracht
had de bemanning van een bnzer toestellen
met mitrailleurvuur te bestoken, toen het
door schade aan een der motoren gemeerd
lag en toen reddingspogingen in het werk
werden gesteld, is brandend neergeschoten
door onze jachtvliegtuigen. Een officier, die
per valscherm op zee was neergedaald, is.
gered en door een onzer watervliegtuigen
gevangen gemaakt.
In Noord-Afrika werden intensieve en
doeltreffende bombardementen der vijande
lijke bases in Sidi Barrani en Mersa Ma-
troe ten uitvoer gelegd.
In Oost-Afrika werden Engelsche troepen
en vliegtuigen gebombardeerd op de basis
van Duna en Wajir, waar een vijandelijk
jachtvlicgtuig werd neergeschoten.
Al onze toestellen keerden op hun base?
terug. Vijandelijke aanvallen op Asmara
richtten geen schade aan en maakten
geen slachtoffers.
Duitsch legerbericht
Groote tankboot tot zinken ge
bracht.
Het opperbevel der Duitsche weermacht
maakt bekend:
Duitsche gevechtsvliegtuigen hebben op
nieuw vliegvelden, haven-, tank- en fabrieks-
installatics in Engeland aangevallen. Ex
plosies en zware branden zijn waargeno
men.
Bij aanvallen op een convooi in het Ka
naal gelukte'het een tankboot en vier koop
vaardijschepen met een totalen inhoud van
ongeveer 4Q.000 br. reg. Ion door inslaande
bommen tot zinken te brengen.
Vijandelijke vliegtuigen, die in den nacht
van 21 op 22 Juli Noord- en West-Duitsch-
land binnenvlogen, richtten daar evenals
in de bezette gebieden met neergeworpen
bommen slechts materieele schade aan.
Een vliegtuig is door luchtafweergeschut
der marine, een tweede door nachtjagers
neergehaald'.
De totale verliezen van den vijand be
droegen gisteren acht vliegtuigen, o.m. een
Sunderland vliegboot, die bij Drontheim
werd neergeschoten. Vier, eigen toestellen
keerden niet terug, o.m. een z.g.n. „zeenood-
vliegtuig", dat boven de Noordzee door de
Engelschen werd neergeschoten.
EEN „DRIEMANNEN CONFERENTIE"
OVER IERLAND?
Volgens een bericht uit Londen in de
Zwcedschc „Dagens Nyheter' zou Chür-
chill het voornemen hebben den Ierschcn
premier, de. Valera,-en den premier van Ul
ster, Lord Craigavon, uit tenoodigen voor
een „driemannenijconfei'entie" te Londen.
FEUILLETON
WAAROM TREUR JE,
OOOR A H KOBER
35.
Gezond, twee jaar lang. Toen ontwaakte Alf
Söderström op zekeren morgen hij had dien
nacht lang gefuifd als uit een boozen
droom: het meisje was er met den koetsier
vandoor en. liad Alf's dollars en diamanten
meegenomen! Het eenige wat hij nog had was
zijn paard. Hij moest het verkoopen om in
leven te kunnen blijven.
Toen had hij in de artistenclub Witte Ratten
ln New York, waar hij gezelschap zocht, zijn
vroegeren partner Joe aangetroffen en zij
waren de „Caramelli brothers" geworden.
Zij waren met hun nieuwe nummer begon
nen in Amerikaansche bierhuizen, tusschen
hojo-kapellen en zangkomieken en hadden
later het geluk gehad om voor het Coliseum
te Londen geëngageerd te worden. Maar nu
had Joe een contract met Pincy afgesloten en
Alf Söderström rilde, wanneer hij aan de
moeite en inspanning dacht, welke die tournée
voor hem zou meebrengen.
Op den vijfden avond van hun optreden te
Oran werd er, terwijl zij zich afschminkten,
bescheiden aan de deur geklopt en dadelijk
daarna trad er iemand binnen: een vrouw, die
angstig achterom keek en haastige bewegin
gen maakte alsof zij vervolgd werd.
„O daar! Goeden avond!" riep zij ver
licht uit toen ze Alf zag en reikte hem de
hand.
De Zweed was zoo verrast, dat hg geen
woorden vond.
„Dat is nu toch wel wat bar!" zei Joe Gol
den halfluid. „Hier damesbezoek te ontvan
gen Toen zag hij, in de spiegel, dat de
vrouw blond was en nog niet zoo oud kon
zijn, ofschoon zij erg leelijk geschminkt '"as...
En opeens sprong hij op en ging voor haar
staan:
„Marfa Marfa Rasumow stamelde
hjj.
...„Joe Golden Ja: Joe Golden!" riep zij.
„Go!"
Rede van den Deenschen mi
nister van openbare werken.
De nieuwe Deensdhe minister voor verkeer
en openbare werken, Gunnar Lansen, heeft
voor de arbeiders van een Kópenihaagsche
machinefabriek en ijzergieterij een redevoe
ring uitgesproken over de noodzakelijkheid
en doelmatigheid van een reoriënteering
der Deensche Huishouding.
Hij begon met te wijzen op den toestand
die groote veranderingen op economisch
gebied onvermijdelijk noodzakelijk maakt
waarna hij uiteenzette, dat de samenwer
king met Duitschland voor zekere takken
van het economische leven in Denemarken
groote mogelijkheden en hetere voorwaarden
biedt. In het bijzonder is dat het geval
voor den Deenschen landbouw.
In dit verband Is het wenschelijk
te werken in de richting van een
stuiten van den trek van het land
naar de stad en op een omkeeren
van dezen stroom.
Wat de toekomstperspectieven van de
Deensche industrie betreft, liet is moeilijk
op het oogenblik daarover iets.bepaalds te
zeggen. Mogelijk moeten ook hier groote
wijzigingen aangebracht worden tengevolge
van de nauwere economische samenwer
king met een zoo krachtig ontwikkeld
industrieland als Duitschland. In ieder ge
val is spr. er van overtuigd, dat met de
Deensche industrie ook van Duitsche zijde
vergaand rekening zal worden, gehouden
Onder alle omstandigheden echter moet een
wijziging in het economische leven plaats
vinden. Evenzeer is het noodzakelijk de
Deensche sociale en politieke locstanden
aldus te vormen, dat de best mogelijke sa
menwerking met Duitschland in de toe
komst wordt gewaarborgd.
Proefmobilisatie in de
Vereenigde Staten
Volgens de „New-York Herald Tribune"
heelt de leider van het centrale bureau
voor de staatsmilities, generaal-majoor Wil
liams, een proefmobilisatie in liet uitzicht
gesteld van de gcheele militie der 48 staten
welke een sterkte heeft van 235.000 man
met 16.000 officieren. Als tijdstip voor deze
mobilisatie is 1 Oct. opgegeven. Een
machtigingswet, waarbij zulk een maatregel
in tijd van vrede toegestaan zou zijn, is
thans bij het congres in behandeling. Gene-
raaLmajoor Williams hoeft meegedeeld, dat
de staatsmilities onder de wapenen zullen
worden geroepen voor de oefening van he'
volksleger, dat president Roosevclt beeft
ontworpen. In dit verband meldt de „New
York Herald Tibune", dat talrijke officieren
der militie hiervan tegenstanders zijn, om
dat de Vereenigde Staten een millioenenle
ger niet noodig hebben, indien de vloot ter
volle haar taak vervult en den vijand ver
wijderd houdt van de Amerikaansche kus
ten.
Een Britsehe vijfde
colonne in Amerika
In een hoofdartikel op de frontpagina
waarschuwt de New-York Enquirer voor een
miskennen van den-invloed der Britsehe vijf
de colonne in de Vereenigde Staten. De par
tijprogramma's die geformuleerd zijn op de
recente partijdagen der beide partijen, heb
ben weliswaar duidelijk rekening gehouden
met den afkeer van het volk der Vereenigde
Staten van den oorlog, maar desondanks
moet men streven naar voortdurende waak
zaamheid om aanslagen te verijdelen van
den kant van hen, die weliswaar met luider
stem hun liefde en vereering voor vrede en
democratie prediken,.maar die nooit ophou
den met arglistige pogingen om het ongeluk
van een oorlog voor de Vereenigde Stalen op
te roepen, een oorlog, die niet in het belang
is van de Vereenigde Staten, maar die impe
rialistische macht, aan wier handen de voor
vaderen hun onafhankelijkheid hebben moe
ten ontrukken. Agenfen van de Engelsche
vijfde colonne zijn ook op de beide partij-con
gressen uiterst actief geweest ten gunste van
het Britsehe Keizerrijk. Gelukkig hebben zij
echter geen succes gehad. Het blad besluit
met te schijven, dat het. niet voldoende is,
dat het volk der Vereenigde Staten vastge-
sloten tegen den oorlog is, het moet ook
steeds weer met luider stem zijn wil tot vre
de doen hooren en er op letten, dat het niet
toch nog ten offer valt aan de „afschuwelijke
intriges" der Britsehe vijfde colonne.
De bezittingen der
Europeesche naties
in Amerika
Uit Cuba wordt vernomen, dat de Duit
sche en Fransche diplomaten den gedele
geerden van de Pan-Amerikaansche con
ferentie de verzekering hebben gegeven, dat
geen enkele poging in het werk zal wor
den gesteld om wijziging te brengen in de
souvereiniteit over Martinique of de andere
Fransche bezittingen in de Nieuwe We
reld. Bijgevolg acht men iedere ongerust
heid volkomen ongerechtvaardigd, evenals
iedere poging om de bezittingen van Euro
peesche naties in Amerika onder een Pan-
Amerikaanseh protectoraat te stellen.
Het Engelsche volk is onkundig
Naar „Stockholms Tidningen" meldt, is
in een ingezonden stuk in de „Times" de
geestelijke van Uckfield, rev. Denmott, aan
het woord gekomen en om zich te verzet
ten tegen de algemeen gehoorde bewering
dat het Britsehe volk vastbesloten is om
den oorlog voort te zetten, omdat het zijn
eigen kracht nauwkeurig zou kennen. Uit
talrijke gesprekken, die hij dagelijks voert,
aldus deze geestelijke, blijkt, dat de men-
schen ten eenemmale onkundig zijn van den
toestand en van de werkelijke verdedigings
mogelijkheden van Engeland.
Geen politiek uit een
droomwereld I
De Zweedsche minister van handel. Do-
moe, heeft in een redevoering door hem te
Brumso uitgesproken, opnieuvV geprotes
teerd tegen de bewering van Engelsche zij
de, als zou Zweden door het toelaten van
Duitsche transporten en van Duitsche ver
lofgangers zijn zelfstandigheid hebben op
gegeven. De Zweedsche minister van justi
tie, Westman, heeft in een rede geöischt,
dat de «Zweedsche neutraliteitspolitiek een
practisch doel nastreeft, Het is onmogelijk
deze politiek te vormen uit wenschdroomen
en volgens maatstaven, die thuis hooren in
een droomwereld.
Zweedsch visscbersvaariuig door
Engelsch vliegtuig beschoten
De Zweedsche vischtreiler „Mats" is Za
te rdagmielrlag, tijdens het viaschen in het
Skagerrak door een vliegtuig, klaarblijke
lijk een Kngclsch toestel, met machinege-
weervuur fel beschoten. Verder is een bom
naar het schip geworpen, die op ongeveer
30 M. afstand in zee viel en het schip, even
als een tweeden treiler, die achter de
„Mats" voer, aanzienlijk beschadigde. Ook
dit tweede schip werd door het vliegtuig
onder mitrailleurvuur genomen. Kort daar
op doken twee Duitsche machines op, dia
liet naar het Oosten wegvliegende toestel
achtervolgden.
WOENSDAG 24 JULI 1940.
Jaarsveld 414.4 m.
VARA-Uitzending.
8.00 Berichten ANP, gramofoonmuziek.
10.00 VPRO: Morgenwijding.
10.15 Declamatie.
10.30 Pianovoordracht.
11.00 Declamatie.
11.20 Orgelspel
12.00 Berichten.
12.05 Esmaralda en soliste.
12.45 Berichten ANP.
1.00 Gramofoonmuziek.
1.30 VARA-Harmonie-orkest (opn.).
2.00 Gramofoonmuziek.
2.45 Orgel en zang.
157.
Een harde, half krankzinnige lach klonk
van Ahtea's lippen, terwijl ze de punt van
het heilige mes tegen Janette's borst richte.
„Beweeg je niet," riep ze tegen de vrienden
van Janette, „of het meisje sterft. Jij Wong.
Blijf waar je bent. Ik zie, dat je naar me
toe kruipt." Perry O'Rourke beet zich op de
tanden. „Als ik die duivelin maar één ogen
blik in mijn armen kon houden," mompelde
hij. „Rustig Perry!" waarschuwde Tarzan,
De aapman was bang. dat de onstuimige
Perry door een ondoordachte daad, de ko
ningin zou prikkelen, zodat ze zou toesteken.
Tarzan keek woedend naar Ahtea. „Wees
geen dwaas! Uw stad is gevallen in de
handen van Shan Rathor. Uw edelen en sol
daten zijn dood of gevangen genoemen. De
dood van Janette zal U niet helpen." „Dat
doet er niet toe, het meisje zal sterven!" zei
de koningin kort. En ze voegde er hard aan
toe: „Tenzij je bereid bent te onderhandelen
voor haar leven." „Wat bedoelt U?" vroeg
de koning der jungle op kalmen toon, die
zijh boosheid verborg. „Het leven van Ja
nette in ruil voor dat van Shahn Rathor en
het jouwe. Tarzan van de Apen," zei Ahtea.
3.30 Voor de kinderen.
5.15 Berichten ANP.
5.30 Gramofoonmuziek.
6,00 De Ramblers.
6.40 Boekbespreking.
7.00 Vragen van den dag (ANP).
7.20 'Volkszang.
7.40 Felicitaties.
7.45 Puzzle-uitzending.
8.00 Berichten ANP.
8.15 Declamatie.
8.30 Radiotooneel.
9.00 Bont programma.
10.00 VARA-strijkorkest (opn.).
10.15^-1030 Berichten ANP.
Kootwjjk 1875 m.
AVRO-Uitzending.
7.00 Berichten Duitsch.
7.15 Berichten Engélsch.
7.30 Gramofoonmuziek.
(Orn 8.00 Berichten ANP).
9.00 Omroeporkest en solist (opn.).
9.30 Berichten Vlaamsch.
9.45 Gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gewijde muziek (gr. pl.).
10.30 De Twilight Serenaders (opn.).
11.15 Berichten Engelsch.
11.30 Berichten Vlaamsch.
11.45 Altviool, piano en klarinet.*
12.30 Berichten Duitsch.
12.45 Berichten ANP, eventueel gramofcon-
muziek.
1.00 AVRO-Aeolian-orkest en soliste.
2.00 Berichten Duitsch.
2.15 Omroeporkest.
3.15 Berichten Engelsch.
3.30 Gramofoonmuziek.
4.30 Avro-dansorkest.
5.00 Berichten Duitsch.
5.15 Berichten ANP.
5.30 Gramofoonmuziek.
6.15 Berichten Engelsch.
6.30 Onderwysf. Scheepv.: Taalles en causerk
„De waterwegen van West-Europa".
7.00 Vragen van-den dag (ANP).
7.20 Avro-Amusementsorkfest.
8.00 Berichten Duitsch.
8.15 Berichten ANP.
8.30 Berichten Engelsch.
8.45 Bei'ichten Vlaamsch.
9.00 De vroolijke vijf
(9.159.30 Berichten Engelsch.
9.45 Berichten Vlaamsch.
10.00 Berichten Duitsch.
10.1510.30 Berichten ANP en sluiting.
10.30—10.45; 11.15—11.30 en "0.15—0.30
Berichten Engelsch.
1.001.15 Berichten Vlaamsch.
1.151.30 Berichten Engelsch.
En toen schudden zij elkaar de hand, terwyl
Alf Söderström verbluft stond te kijken.
HOOFDSTUK 10.
Een weerzien.
Marfa was al langer in Oran dan de Cara-
melli's en wel met Billy Big's damesorkest,
dat al haast een maand in de Victoria-salon
speelde. Marfa was in het Grand Casino eens
gaan kyken naar het nieuwe programma en
had toen in een van de Caramelli's den man
herkend, die eens op de jaarmarkt te Agen
met haar geschertst had. Zij was indertijd
op zijn vleierijen alleen ingegaan omdat zij
hoopte, met behulp van dezen blijkbaar ver
liefden artist aan Billy Big's tyrannie te ont
komen. Het was haar ook bijna gelukt, in
Alf Söderström's woonwagen te vluchten
maar Big, die haar stilletjes was nagesloopen,
had haar gepakt en teruggehaald.
Doch nu in Oran had Marfa opnieuw een
gunstige gelegenheid om te vluchten. Big was
voor twee dagen naar Algiers om daar het
bezoek van zijn orkest voor.te bereiden en
juist nu had zij Alf Söderström, die in Agen
bijna haar redder was geworden, opnieuw ont
dekt. Het scheen haar geheel natuurlijk om
hem dadelijk op te zoeken.
En daar ontmoette zij nu Joe Golden, de
oude medewerker van haar vader! Zij was
uiterst verrast, want zij had hem op het too-
neel als Bumsti niet herkend. Het sprak van
zelf, dat zij Alf Söderström liet staan en zich
met haar zorgen aan Joe toevertrouwde.
Marfa Rasumow was waarlijk niet mooi
meer. Integendeel, haar gezicht had diepe
vouwen, die zij met schmink probeerde te vul
len. Golden's critische blikken ontgingen haar
niet. „Mijn tijd is voorby, beste Go," zei ze
lachend, „ik ben intusschen negen en dertig
jaar geworden. En dan het aandenken aan de
beren, kijk eens hier!" Zij vftegde d-
van haar eene wang en legde Golden's vin
gers in twee, drie diepe lidteekens. „Daar
heeft Oswin mij gestreeld indertijd en vijf
minuten later maakt hij papa dood..."
Marfa had in de laatste jaren vreeselijke
dingen beleefd. Nadat Joe Golden in het zie
kenhuis was gekomen en Bil weggestuurd,
was Rasumow zijn dochter gaan ti'ainen en
op haar een en twintigsten verjaardag debu
teerde zij met groot succes. Vijf jaar lang
ging alles uitstekend. En toen was in het cir
cus te Perm de catastrofe geschied: Oswin,
de grootste beer, viel Marfa aan en daarna
ook haar vader, die haar te hulp wilde komen.
Rasumow was al dood toen men hem uit de
kooi trok. Marfa leefde nog.
Twaalf weken lag zij in het hospitaal en
herhaaldelyk bedreigde een bloedvergiftiging
haar leven. Toen zij eindelijk ontslagen werd.
zag de wereld er heel anders voor haar uit.
Marfa was intusschen een wees geworden,
want haar moeder had haar vader niet lang
overleefd. Haar twee jongere broeders en haai
zusters waren bij verschillende familieleden
ondergebracht en de beren aan een dierentuin
ten geschenke gegeven.
Niemand bekommerde zich echter om
Marfa, en de eenige, die by haar terug
keer uit het hospitaal op haar wachtte, was
Big. Hij haalde haar af, had al voor een hotel
kamer gezorgd, schoot haar geld voor en be
geleidde haar op alle gangen, die noodig wa
ren 'om de kwestie van haar erfenis te rege
len. Hij scheen slechts te bestaan om Marfa
te dienen. Hij was intusschen de eigenaar ge
worden van een aantal schommels, carous
seis en tentjes, die hem veel geld inbrachten
Marfa volgde zyn raad en stak haar erf
deel in zijn onderneming. Drie jaar lang
reisden zij samen door Rusland. Toen had Big
pech doordat zijn concurrenten nieuwerwet-
sche toestellen uit Amerika hadden laten ko
men en verloor hun beidér geld. Maar Marfa
wilde, nu het Big slecht ging, hem niet in den
steek laten; zij begeleidde hem naar West-
Europa, waar hij er weer bovenop wilde ko
men.
Het lukte. Met zijn geüniformeerde dames
orkest verdiende hij in Frankrijk weer een
aardigen duit. Maar nu raakte hij aan den
drank, begon te spelen, werd ruw en gemeen,
en voor Marfa begon aan zijn zijde dat af
schuwelijke leven, dat zij thans tien jaar lang
met een eindeloos geduld had verdragen.
„Wij gaan van hier naar Mekines", zei Joe
Golden toen zij hem alles verteld had, „dat is
dus naar het Westen, terwijl Big naar het
Oosten trekt. Kom maar met mij mee; en als
Big zou probeeren je met geweld terug te
halen, dan krijgt hij met mij te doen."
Toch beraamde Marfa haar vlucht met de
grootste voorzichtigheid. Noch in Mekines,
noch in de volgende steden waarheen zij reis
de, bemerkte zij dat Big haar achtervolgde.
Ofwel hij wist niet, waarheen zy gegaan was,
ofwel hij berustte in haar vlucht, omdat hij
Joe Golden vreesde.
Marfa woonde nu met Golden samen, zorg
de voor zijn huishouden en gold als zijn
vrouw.
Alf gunde ze hem graag. Was hy aanvan
kelijk even beleedigd geweest toen Marfa zich
zoo hartelijk tot zijn partner wendde, nu was
hij blij, dat hij zich niet verder met haar had
bemoeid; want hoe meer hij haar zag, hoe
leeüjker hij haar vond, en hij was het geheel
eens met de menschen, die hunhoofd schud
den over zulk een huwelijk.
Marfa bemerkte wel, dat men over haar
lachte en het deed haar pijn. Als artiste had
zij weinig bereikt, als vrouw had zij geen man
gelukkig gemaakt en zij had geen kind het
leven geschonken. Dit bewustzijn drukte haar
terneer. Maar nu begon zy een taak in haar
leven te zien: Joe Golden! Uit hem een groot
artist te maken, de grootste clown ter wereld,
dat kon haar voor haar eigen verloren leven
schadeloos stellen, dit was werkelijk de in
spanning van een Marfa Rasumow waardig!
Van nu af aan wa3 zy degene, die Joe
Golden steeds verder dreef.
„Gooi Alf 'er toch uit!" ried zij hem aan,
toen de tournee door Afrika bijna ten einde
was. „Hij houdt je tegen. Je moet ook «einde
lijk dat Humsti Bumsti af gaan schaffen,
want het is al lang een cliché geworden!"
Golden zag in, dat Marfa gelijk had. Hij
deelde Alf mee, dat hij voortaan alleen zou
optreden, stelde een contract dat hy in
Frankrijk had, een jaar uit en ging met
Marfa naar Parijs waar hij in een voorstad
een kleine villa huurde.
Alf kocht een electronummer, waarbij hij
niet anders hoefde te doen, dan een paar
schakelaars om te draaien zoodat een sterke
electrische stroom dooor het lichaam van zijn
partner liep en hij daarmee lampen kon doen
branden. De „Electric Gigants" kregen dade
lijk een goed aanbod voor Zuïd-Amerika, zoo
dat Alf zonder wrok van Joe afscheid nam.
De „Caramelli-brothers" bestonden niet
meer. Een paar maal bemerkte Joe, dat men
zich zijn beroemden naam onrechtmatig toe
eigende; hij maakte een en ander in de vak
bladen bekend, zoodat de plagiaatplegers geen
succes hadden met hun twijfelachtige onder
neming.
Hij nam twee jonge Spanjaarden aan, wier
vader een klein reizend circus bezat. De oude
had zijn kinderen het métier van meet af aan
laten leeren. Juan en José waren goede dan
sers, muzikanten, hoogspringers, acrobaten,
jongleurs en pantomimisten. Joe vond in hen
dus ontelbare mogelijkheden voor zijn nieuw
nummer.
Hij zelf wilde in het nieuwe trio den voor
namen clown in het elegante pailletten-
costume spelen; Juan moest de komiek met
de enorme roode neus zyn, die door zacht
zinnige domheid op de lachspieren werkte en
José zou de rol van den grijnzenden. onhan-
digen August den Domme op zich nemen, en
e®n, Phantastisch jacquet, rok of jas rond
wandelen. costumea. die ofwel veel te nauw
of veel te wijd waren.
Wordt vervolgd
