RADIO
Afwachten is
geen moed!
NIPPER EN PELLE
Nadere mededeelinp over
de kaasrege^ing
Het lokkende
Politie versus
tijwieldieven
Prijsopdrijving
„CONFESSIONEELS BONDEN OP
FOUTIEF STANDPUNT."
Aan een artikel van den heer D. Stoffels,
redacteur van het „Orgaan" van den Cen
tral en Bond van Nederlands Post-, Telegraaf-
en Telefoonpersoneel, ontleenen wij het vol
gende:
„Wij zullen verstandig doen, ons als vak
beweging buiten de vorming van een nieu
we politieke constellatie te houden. Dat is
een aangelegenheid waarbij elke Nederlan
der als staatsburger voor zichzelf positie
moet kiezen. De vakbeweging behoort ech
ter op een politiek-onafhankelijke grondslag
gevestigd te worden in den geest, zooals die
in de thans opgeheven N'ederlandsche Vak
centrale werd aangetroffen, al zal deze be
weging óók positief open moeten staan voor
verwezenlijking der nieuwe gemeenschaps
idealen.
Het gaat in de vakbeweging in de aller
eerste plaats hierom, dat men spoedig tot
een werkelijke eenheid komt, als zijnde een
Nederlandsch belang. Het zal hierbij niet vol
doende zijn, dat men slechts tot het stich
ten van federaties komt tusschen de ver
schillende „richtingen", met behoud van do
oude bestaande vakbonden. Er zal gekozen
moeten worden vóór den opbouw en inrich
ting van een groote politiek-onafhankelijke
vakcentrale, de eenige grondslag, die alle
N'ederlandsche werknemers kan omvatten,
die als taak de economische positie van de
werknemers stelt.
Het N.V.V. is thans van partij-politieke
invloeden gezuivei'd. Door de maatregelen
van den Rijkscommissaris inzake de functi-
onneering van het N.V.V., is dit vakverbond
in wezen en naar de vorm politiek-onafhan-
kelijk geworden. Alle directe of indirecte po
litieke handelingen zijn voortaan uitgesloten.
De feitelijke toestand is dus zóó, dat zoo
wel de N'ederlandsche Vakcentrale als het
N.V.V. op politiek-onafhankclijken grondslag
hun arheid op het zuivere vakvereenigings-
terrein voortzetten, met inachtneming van de
belangen van het geheele N'ederlandsche
volk.
We kunnen thans een nieuw verbond stich
ten, dat. plaats biedt voor eiken werknemer.
De weg daartoe ligt o.I. volkomen open. De
confessioneele vakcentrales kunnen helaas
geen verdere concessies doen dan een in het
leven roepen van hoogstens een federatieve
samenwerking. Dit is in de gegeven omstan
digheden beslist onvoldoende.
Er is noodig een sterke corporatie, sterk
I door een gelijkgerichte geestesgesteldheid.
I Dat is heel iets anders dan een federatie, die
1 slechts bestaande instellingen als het ware
■taan elkaar plakt.
Er zijn geen aparte R.K. of Chr.-protcs-
fantsche bedrijfs- en personeelsbelangen; er
wis slechts één gemeenschappelijk bedrijfs- en
vakbelang te behartigen, waarboven steeds
het belang van het geheele volk moet uit
gaan.
De confessioneele vakbonden mee-
nen, zeer ten onrechte, heel dapper
te zijn, wanneer zij een afwach
tende houding aannemen onder het
al te gemakkelijke motto: als wc
gedwongen worden tot eenheid,
zullen we ons erbij neerleggen.
Dat is een door en door foutief stand
punt.
Indien men invloed wil uitoefenen op de
vormgeving van de Ncdcrlandsche verhou
dingen, doet men wijzer daaraan reeds in
het begin van den opbouw zijn medewer
king te verleencn.
Wanneer men uiteindelijk niet gelijkge
schakeld wenscht te worden, moet men zich
niet bij voorbaat zelf uitschakelen."
De jongens maken kennis
met een van de slingerplanten
uit het oerwoud.
1. „We hebben heel wat ple
zier van deze peper ge
had!"
2. „Wat ia er dan nu weer
voor bjjzonders aan de
hand?",
3. „Loop, wat je lopen kunt!"
Het is gemakkelijk vier
handen te hebben!
1. „Help, ik ben met mijn
broek aan een tak blijven
haken!"
2. „Och, beste Waw hoo, zou je
het wel kunnen klaarspelen
om baas te worden over
die groote slang?"
3. Dat redt Waw Hoo niet.
We moeten onze gorilla
helpen.
Jongen door vrachtwagen
overreden
Dinsdagavond omstreeks zeven uur waren
eenige jongens aan het spelen op een ach
ter de De Mey van Streef kerkstraat te Lei
den gelegen terrein, waar eenige huizen in
bouw zijn. Bij.het spél waren zij op een
vachtwagen, welke bouwmaterialen vervoer
de, geklommen. Voordat de chauffeur ver
trok. joeg hij de jongens van de auto af
doch een der kinderen bleef stilletjes zit
ten of klauterde er later weer op. Hoe het
zij. de chauffeur reed weg zonder te weten,
dat hij een meerijder "had. Toen de auto
op den lioogen dijk was gekomen, kreeg de
11-jarige knaap er genoeg van. Hij wilde
ter zijde van den wagon springen. Hij sloeg
daarbij achterover en kwam vlak voor de
achterwielen terecht, welke hem over hot
lichaam gingen. De eerste hulpdienst ver
voerde den jongen naar liet Academisch
Ziekenhuis, waar hij bij aankomst reeds
bleek te zijn overleden.
Ir. S. L Louwes Directeur Generaal
van de Voedselvoorziening
Bij beschikking van den Secretaris-Gene
raal, waarnemend hoofd van liet Departe
ment van Landbouw en Visscherij, van 27
Augustus 1040, is met ingang van denzelfden
datum aan Ir. S. L. Louwes. Rcgeeringseom-
missaris voor den Akkerbouw en de Vee
houderij, hoofd van liet Rijksbureau voor de
Voedselvoorziening in oorlogstijd, tien per
soonlijken titel van Directeur-Generaal van
de Voedselvoorziening verleend.
FEUILLETON
Naar het Engelsch van:
OTTWELL DAVIS
24.
Wilfrid verklaarde zich bereid om te doen
wat noodig was en Dr. Shelton haastte zich
weg. De bedienden waren al in huis bezig;
Wilfrid hoorde een klok acht uur slaan en
rook de lucht van warm eten. Het was bijna
een uur later toen Beatrice weer verscheen
om naar de laatste berichten te vragen. Er
was geen verandering; Flower lag nog even
roerloos als drie uur geleden.
-— Ik heb den bedienden niets verteld,
fluisterde Beatrice. Er is hun alleen gezegd
dat mijn oom een lichte beroerte gehad heeft
en dat het heel rustig in huis moet blijven.
Maar zou je niet beneden willen komen ont
bijten? Alles staat klaar in de eetkamer. En
zou je het niet zoo kunnen inrichten, dat je
hier blyft tot Dr. Shelton terugkomt...?
Wilfrid stelde "haar gerust met de mede-
deeling dat hij dit al beloofd had. Niettegen
staande de zenuwschokkende gebeurtenissen
van den laatsten nacht, had hy goeden eet
lust en deed het uitstekend-toebereide maal
alle eer aan. Maar onderwijl moest hij voort
durend aan zijn eigen zaken denken. Plower
was voorloopig buiten gevecht gesteld, maar
Wilfrid was overtuigd dat Cotter instructies
had en deze prompt zou uitvoeren. Zonder
twijfel nam het noodlot zijn loop en 't was
hard dat hij hier moest blijven en niets kon
doen dan waken over den man die bezig was
hem te ruïneeren.
Maar van dat alles kon hy niets aan Bea
trice zeggen.
Het meisje zat aan het andere eind van c?»
tafel en kon geen brok door haar keel krij
gen; de jongste gebeurtenissen hadden haar
vreeselijk aangepakt. Langen tyd zweeg ze.
Nadat de Amsterdamsclie politie reeds de
zer dagen een goede vangst deed door de
arrestatie van twee rijwieldieven en twee he
lers, heeft zij Dinsdagavond omstreeks half
zeven opnieuw succes geboekt.
Rechercheurs van liet bureau Singel hiel
den een 21-jarigen man aan. die er van ver
dacht werd betrokken te zijn bij den dief
stal van een aantal rijwielen in liet cen
trum der stad.
De jongeman heeft een drietal rijwielen,
die van diefstal afkomstig zijn. weder ver
ko.ht, doch hij beweerde deze weer van ie
mand anders in ontvangst genomen te heb
ben.
De politie heeft in haar strijd tegen
hamsteren en prijsopdrijving dezer dagen
te Groningen proces-verbaal opgemaakt te»
gen een winkelier, die op heetenlaad werd
betrapt, toen hij tegen hef verbod om meer
dan een pund kaas af te leveren, aan ver
scheidene klanten kazen van een gewicht
van drie pond verkocht.
Voorts heeft de politie aangehouden cn
ter- beschikking van de justitie gesteld een
rijwielhandelaar, die ook in zeep bleek te
handelen en die de prijzen zoowel van
zeep als van de rijwielbanden onnoodig en
zeer belangrijk had verhoogd. Een groote
hoeveelheid 'zeep en banden is in beslag
genomen.
In aansluiting op de met ingang van 2S
dezer genómen maalregelén ten aanzien van
dén handel in kaas, maakt het Rijksbureau
voor de voedselvoorziening in oorlogstijd
nog liet volgende bekend.
Dc op 28 Augustus 1940 aanwezige voor
raden kaas, voor zoover deze grooter zijn dan
500 kg., dienen door de houders bij do N'e
derlandsche Zuivelcentrale, afdeeling Zui
vel, te worden aangemeld op formulieren,
welke door haar beschikbaar worden gesteld
Voor zoover belanghebbenden zoodanig
formulier op 28 Augustus niet van de Cen
trale hebben ontvangen, dient dit alsnog bij
haar te worden aangevraagd (Laan van
Meerdervoort 84 tc 's-Gravenliage).
Reeds thans verleent de Centrale toeslem
ming, van de kaas, die een houder op 28 de
zer in voorraad of voorhanden had, ten hoog
ste 10 te verhandelen, te vervoeren en af
te leveren.
Indien 10 van den voorraad minder dan
500 kg. bedraagt, mag desgewenscht ten
hoogste 500 kg. worden verhandeld, vervoerd
of afgeleverd.
Alvorens kaasproducenten en kaashande
laren tot 't verhandelen van kaas overgaan
zullen zij goed doen, de nadere mededeelin-
gen van dc Centrale, welke reeds verzonden
zijn, af tc wachten, opdat zij volledig kun
nen rekenen met de bepalingen en niet het
gevaar loopen een overtreding te begaan,
daar op dc naleving van deze bepalingen
zeer streng zal worden toegezien en in geval
van overtreding streng zal worden opgetre
den.
Met opzet botsing
veroorzaakt
Voor den kantonrechter te Delft stond
gister terecht een inwoner van Pijnacker,
die aldaar met opzet met zijn motorcarrier
tegen een ijskar was gebotst en daarna te
gen den ijsventer bedreigingen had geuit.
Volgens, getuigen zou er tusschen ver
dachte en den venter concurrentie nijd heb
ben bestaan, cn had de verdachte den ijsco-
venter toegevoegd: „Dat had ik je beloofd".
Het O.M. cischte een week hechtenis cn
intrekking van het rijbewijs voor den tijd
van een jaar. De kantonrechter veroordeel
de verd.H-hte onvoorwaardelijk tot f 50
subs. 30 dagen en voorwaardelijk tot 3 dagen
hechtenis en intrekking van het rijbewijs,
met een proeftijd van 2 jaar.
PROGRAMMA
VRIJDAG 30 AUGUSTUS 1940.
Jaarsveld, 414,4 m.
VARA-Uitzeuding.
8.00 Berichten ANP. Hierna: Gramofoonmuz.
10.15 Declamatie.
10.35 Zang, piano en gramofoonmuziek.
11.15 Declamatie.
11.35 Piano, klarinet en cello.
11.55 Gramofoonmuziek.
12.00 Berichten.
12.05 Orgelspel en zang.
12.45 Berichten ANP en gramofoonmuziek.
1.15 Esmeralda en solist.
2,00 VARA-orkest.
3.00 Declamatie.
3.30 VARA-orkest.
4.00 Gramofoonmuziek met toelichting.
4.30 Voor de kinderen.
5.00 Zang en iano.
5.15 Berichten ANP.
5.30 Gramofoonmuziek.
5.40 Causerie: ..Natuur en kunst".
6.00 De Ramblers.
6.30 VPRO: Causerie: „Linnaeus, de grote bio
loog".
6.s.5 Zang en orgel.
7.00 Vragen van de dag (ANP).
Ik moet je wat vragen, Wilfrid, zei ze
plotseling, ik moet weten of je iets ontdekt
hebt dat voor mij geheimgehouden is. Vertel
mij eerlijk, is dit de eerste aanslag die op mijn
oom gepleegd is of gebeurde er ook al zoo
iets dien nacht dat je op Maldon Grange
was?
Het spijt me toch zoo, dat je dit vraagt,
zei Wilfrid rustig, - omdat ik je niet in je
gezicht kan zien en je leugens vertellen. Ik
kan nog niet zeggen in hoeverre ik vannacht
geslaagd ben, maar by die gelegenheid scheen
de Voorzienigheid besloten te hebben dat ik
Samuel Flower's leven zou redden. Maar ik
bid je, vraag niet meer. Tracht moedig en ge
duldig te zijn, het zal allemaal wri in orde
komen.
Beatrice zei niets meer, maar het' was dui
delijk te zien dat het haar groote moeite
kostte, verdere vragen voor zich te houden.
HOOFDSTUK XXIX.
Een achtenswaardige firm.
De morgen ging traag voorbij; Shelton liet
zich nog steeds wachten. Het was om gek te
worden, dacht Wilfrid, om hier in huis den
kostbaren tyd te moeten verspillen, terwijl
het Noodlot zijn gang ging. Meer dan eens
kon hij het verlangen nauwelijks weerstand
bieden om de stad in te gaan en Russell en
Uzali op te zoeken.
Eindelijk tegen den middag hield een auto
stil voor het huis en Dr. Shelton, vergezeld
van een collega, stapten uit. Shelton trok
vragend zijn wenkbrauwen op, maar Wilfrid
schudde zijn hoofd.
Geen verandering, zei hij. De patiënt
is nog net zooals vanmorgen. Maar als het
eenigszins mogelijk is, zou ik nu wel graag
den patiënt aan uw zorgen overlaten, want
ik heb dringende zaken in de City.
Dan zou ik u het volgende willen voor
stellen, antwoordde Dr. Shelton. Als we nu
eerst ons consult houden, dat, naar ik denk,
niet meer dan een half uurtje zal duren, kan
mijn collega wel een poosje bij Mr. Flower
Wijven. Hij heeft tot twee uur den tijd en te
gen drie uur komt een verpleegster. Als u hel
zoo zoudt kunnen inrichten" dat u om twee
uur terug bent, en dan nog een uurtje zoudt
kunnen oppassen, zoudt u my buitengewoon
verplichten.
Er zat niets anders op dan even geduld te
hebben en Wilfrid volgde zijn beide collega's
naar de ziekenkamer.
Het definitieve oordeel luidde, dat de toe
stand van den patiënt een gevolg was van
een ernstige hersenstoring en de drie dok
toren twijfelden er sterk aan of Flower het
er levend af zou brengen. Maar in ieder ge
val zou hij wel nooit meer geestelijk de oude
worden.
Dr. Shelton opperde de vraag of het niet
noodig was de politie kennis te geven van het
gebeurde, maar Mercer, die een dergelijke in
menging allesbehalve wenschelijk vond. ver
zekerde den specialist dat hij voldoende van
de omstandigheden op de hoogte was om te
mogen zeggen, dat dit allerminst met de wen-
schen van den patiënt zou strooken.
De jonge man had nu een poosje tijd voor
zichzelf en het eerste wat hij deed was een
bezoek brengen aan de nobele firma Fowler
en Co. die zijn accept in handen hadden en
hem thans maken en breken konden. Mis
schien kon hij daar iets gewaar worden wat
hem van nut kon zijn.
Een adresboek in een café in de buurt ver
telde hem, dat hij het kantoor der firma
moest zoeken in Londen Wall en hij liet zich
door een taxi daarheen brengen. Het was een
alles behalve aanzienlijke buurt en het kan
toor was klein en smerig. Een oogenblik aar
zelde Wilfrid om naar binnen te gaan, toen hij
ineens Cotter uit het kantoor zag komen, in
druk gesprek met een klein nietig mannetje,
met loerende donkere oogen. Wilfrid begreep
terstond dat Cotter's bezoek in verband stond
met zyn aangelegenheid. De beide mannen
namen afscheid en een moment later stak
Wilfrid de straat over en stapte het groe
zelige kantoor binnen. Een schunnig uitzien
de klerk gaf hem te kennen, dat Mr. Fowler
geen belet had en voerde Wilfrid in een don
kere, stoffige achterkamer, waar hy achter
een lessenaar den kleinen man zag zitten met
wien Cotter enkele minuten tevoren had
staan praten.
Mijn naam is Dr. Mercer, zei Wilfrid
kortaf. U bent vermoedelijk Mr. Fowler. U
bent in het bezit van een accept dat ik aan
de firma Darnton en Co. afgaf tot een bedrag
van twee honderd vijf en zeventig pond. Dit
accept vervalt morgen en ik.zou graag wil
len dat het geprolongeerd werd.
De man trok zijn schouders op.
Mijn waarde heer. ik heb het heel druk
vanmorgen. Als u het accept niet kunt
voldoen, kent u de consequenties. Het spijt mij
wel, maar zaken zijn zaken.
Die consequenties zijn me bekend, zei
Wilfrid uit de hoogte. Maar ik wilde wel
graag weten hoe u aan dit stuk komt. Welke
relaties bestaan er tusschen u en Darnton en
Co. En waarom droegen ze mijn schuld
bekentenis aan u over?
Het scheen Mr. Fowler eenige moeite te
kosten onl deze vragen te beantwoorden. Hij
verschoot van kleur en zijn beenige handen
tastten naar een bel die voor hem op tafel
stond.
O, u hoeft niet bang te zijn, zei Wilfrid
minachtend. Ik ben niet hier gekomen om
geweld tegen u te gebruiken, ik kom alleen
maar enkele inlichtingen vragen en ik ben
van plan die van u te krijgen. Is mijn crediet
zoodanig, dat het de moeite waard is voor
u om te gaan speculeeren met een accept van
mij Maar laat ik ter zake komen. Waar is
de wissel?
Mr. Fowler wees over zyn schouder naar de
brandkast in den muur.
Die wissel is daar veilig opgeborgen, sir.
zei hij. Maar de hoofdzaak is. wenscht u
hem te honoreeren? Als u het geld niet hebt,
is de zaak al heel makkelijk afgewikkeld.
7.15 Berichten.
7.20 Felicitaties.
7.25 Voor de kinderen.
7.45 Gramofoonmuziek.
Event. reportage.
8.00 Berichten ANP.
8.15 Revue-programma.
9.15 Toespraak „Moeilijke dagen".
9.20 Radiotoneel.
9.35 VARA-orkest en solist.
10.15—10.30 Berichten ANP, sluiting.
Kootwyk, 1875 m.
NCR* -Uitzending.
7.00 Berichten (ruits).
7.15 Berichten (Engels)
7.33 Gramofoonmuziek.
8.00 Berichten ANP.
8.10 Schriftlezing en meditatie.
8.25 Gewijde muziek (gr.pl.).
8.45 Gramofoonmuziek.
9.25 Pianovoordracht.
10.15 Gramofoonmuziek.
10.30 Zang, piano en gramofoonmuziek.
11.15 Berichten (Engris).
11.30 Gramofoonmuziek.
12.30 B richten (Duits).
12.45 Berichten ANP.
I.00 Quintolia en gramofoonmuziek.
3.00 Gramofoonmuziek.
3.15 Berichten (Engels).
3.30 Gramofoonmuziek.
4.20 Cello en piano.
5.00 Berichten (Duits).
5.15 Berichten ANP.
5.30 Stichts Salon-orkest.
6.15 Berichten (Engels).
6.30 Apollo-ensemble.
7.00 Vragen van de dag (ANP).
7.15 Berichten.
7.30 Reportage of muziek.
8.00 Be ichten (Duits).
8.15 Berichten ANP.
8.30 Berichten (Engels)
8.45 De Postillons.
9.15 Berichten (Engels).
9.30 Orgelconcert (opn.).
10.00 Berichten (Duits).
10.15 Berichten ANP.
10.30-0,45 Berichten (Engels), sluiting.
II.15—11.30: 0.15—0.30 en 1.15—1.30 Berich
ten (Engels).
Er was een spottende klank in de stem van
den ouden woekeraar die Wilfrid het bloed
naar het gezicht joeg. Maar hij hield zich in
omdat hij wilde weten of Flower de waarheid
sprak.
Wilfrid nam een dik pak papieren uit zijn
zak en legde dat voor zich op de tafel.
Ik ben niet hier gekomen om u een
chèque aan te bieden, zei hij, omdat u die
misschien zoudt weigeren. Maar ik veronder
stel dat u geen bezwaar zult maken tegen
bankpapier.
Flower scheen allesbehalve aangenaam ver
rast.
Oh, zeker, mompelde hij, kennelijk te
leurgesteld.
Vertoon dan de wissel, dan kunnen wy
afhandelen.
Flower stond met tegenzin op en rommelde
in de massa papieren in de brandkast. Maar
dt wissel kwam niet te voorschijn, juist zooals
Wilfrid had voorzien. Met 'n vertoon van te
leurstelling kwam Flower weer naar zyn les
senaar terug en zei dat hij den wissel blijkbaar
thuisgelaten had.
Wilfrid stopte gewichtig het pak papieren
weer in zijn zak, tevreden dat hij den geld
schieter gedwongen had hem zijn kaarten te
laten zien. Er was geen twijfel aan, Cotter
was hier geweest en had den wissel meege
nomen om zelf, namens zijn nobelen meester,
den slag toe te brengen.
Goed, zei Wilfrid, terwijl hij opstond,
het .heeft niet zooveel te beteekenen, maar ik
kan onmogelijk terugkomen. U weet myn
adres in Oldborough. Ik ben daar morgen
ochtend en als u daar iemand heen wilt sturen,
zal ik de zaak in orde maken. Ik denk niet,
dat ik u nog langer op hoef te houden.
Met een kort knikje verliet Wilfrid het kan
toor en ging Uzali opzoeken. Hij vond den
Indiër opzitten in bed, gesteund door kussens
en na zijn avontuur van den afgeloopen nacht,
er vrij welvarend uitziend.
O, ik zal morgen wel weer heelemaal in
orde zijn, zei hij opgeruimd. Ik zou zoo zeg
gen, dat u wel verlangend zult zijn om te
hooren wat mij vannacht eigenlijk gepasseerd
is.
Waarde heer, ik brand van nieuwsgie
righeid, antwoordde Wilfrid. En als u
klaar bent met het verhaal van uw weder
waardigheden, heb ik ook nog pakkende mede-
deelingen voor u!
(Wordt vervolgd.)
