NANKING El TOKIO sluiten een verdrag loonvorming beperkt A.SPIRIN Vrijheid van DIRECTEUR PERSWEZEN BENOEMD Duifsch weermacht^ericht Southampton in vlammen Radioprogramma j Hei meisje in de taxi LEIDING VAN STAATSWEGE BIJ HET BEPALEN DER LOONEN EN SALA RISSEN. Geen loonsverhooging zonder goedkeuring TAAK DER RIJKSBEMIDDELAAR.J BELANGRIJK UITGEBREID, VOOR RUST EN ORDE IN HET ARBEIDSLEVEN. Volgens een verordening van den rijkscommissaris is voorlaan in het algemeen het geven van loonsverhoo- gingen zonder goedkeuring verboden. Mede door reeds eerder uitgevaardig de bepalingen over het verbod van verlagen der loonen, heeft de Staat het thans in de hand, de ontwikke ling der loonen naar beneden en naar- boven zoo te leiden, als geëischt wordt door het algemeen belang, met inachtneming van de belangen der werknemers, aldus de officieele toe lichting. De verordening is niet van toepassing op de arbeidsverhoudin gen in overheidsdienst noch op hui selijke diensten. COLLECTIEVE L00N0VEREENK9MSTEN AAN BANDEN. Do leider van de afdeeling Sociale Zaken van het Rijkscommissariaat heeft op deze verordening liet volgende commentaar ge geven: De totstandkoming van loonen, salarissen en andere arbeidsvoorwaarden voor groepen van ondernemingen was tot nu toe uitslui tend voorbehouden aan de regeling door collectieve arbeidsovereenkomsten. Volgens de wet. op de collectieve arbeidsovereenkomst van '27 konden collectieve arbeidsovereen komsten slechts door de in de wet speciaal genoemde partijen, in den regel de werkge vers- en werknemersorganisaties, worden gesloten. De staat zelf was slechts bevoegd, wanneer het algemeen belang het cischte, gesloten collectieve arbeidsovereenkomsten of afzonderlijke bepalingen algemeen ver bindend, d.w.z, ook voor de niet-aangcslotcn ondernemingen verbindend te verklaren, de onverhindondheid van collectieve arbeidg- overeenkomsten of van afzonderlijke bepa lingen uit te spreken of verbindcndverkla ringen in te trekken. De staat bad echter niet de mogelijkheid zelf regelend in te grij pen in de totstandkoming van de loonen en arbeidsvoorwaarden. Oude normen behouden. De nieuwe verordening houdt in het alge meen aan het principe vast, dat slechts de partijen bij de C.A.O.. meestal dus de werk gevers- en werknemersorganisaties, bevoegd zijn een C.A.O. te sluitend. Zooals echter het bedrijfsleven en de eco nomie van een volk door den staat moeten worden geleid, willen zij aan de belangen der gemeenschap geheel dienstbaar worden gemaakt, kan ook de totstandkoming van de loonen leiding van staatswege niet ontberen. De verordening heeft dan ook de algeheele vrijheid van de loonvorming door collectie ve overeenkomsten in zekere mate moeten beperken. Zij maakt collectieve arbeidsovereenkoms ten afhankelijk van goedkeuring van hoo- gerhand, voor zoover zij loon- en salarisver- hoogingen betreffen. Bovendien verbedt zij, bepalingen op te nemen, welke loon- en sa larisverhoogingen automatisch van voor waarden afhankelijk maken, welke de ar beidsverhouding niet onmiddellijk raken, bv. van de ontwikkeling der prijzen. Dezelfde bepalingen als voor collectieve arbeidsovereenkomsten gelden natuurlijk ook voor arbeidsovereenkomsten, 'welke op- andere wijze tot stand zijn gekomen. Verder maakt de verordening alle andere loons- en salarisverhoogingen, afhankelijk van een vergunning, welke niet reeds als collectieve regelingen aan vergunning zijn onderworpen. De verordening vervangt hier door het tot nu toe geldende verbod van loensverhoogingen van den Duitschen Hee resgruppebefehlsh aber van 17 Mei. Zij verruimt echter dit verbod met in achtneming van de door do prijsstijging veranderde economische en sociale toe standen in zooverre, dat zij loonsverhooging toelaat, wanneer zij goedgekeurd worden door den staat, vertegenwoordigd door de Rijksbemiddelaars. Niet te laag, niet te hoog. Evenals de Staat ongegronde loonsver lagingen moet verhinderen, moet hij er ech ter ook op letten, dat ongecontroleerde loonsverhoogingen, welke het algemeen belang schaden, achterwege blijven. Dit sluit echter" niet uit, dat bijv. te laag ge bleven loonen, ongerechtvaardigde ver schillen tusschen het loonpeil in dc ver schillende plaatsen of tusschen de ver schillende leeftijdsgroepen cn dergelijke worden opgeheven. Steeds echter moet er acht op geslagen worden, dat ongewensch- te terugslag op het economisch evenwicht en storingen in de prijsverhoudingen wor den vermeden. Natuurlijk mag daarbij ook niet worden vergeten, dat, evenals dc Ne- derlandsche economie met die van geheel Europa nauw vervlochten is cn vervloch ten zal blijven, ook de loonen cn salaris sen in dit algemeen kader moeten passen. Be staat kan ook zelf het loon bepalen. Terwijl de verordening aan den cencn kant het principe aanhoudt, dat de C.A.O. wordt gesloten door werkgevers- en werknemers organisaties, legt zij aan den anderen kant dc grondslagen voor de juridische mogelijk heid de loonen en salarissen er. andere ar beidsvoorwaarden ook dan voor hcele be drijfsgroepen te regelen, wanneer dit ter be scherming van de bcdrijfsgenooten noodig blijkt, doch een C.A.O. niet tot stand komt of bij gebrek aan wettélijken grondslag niet kan worden gesloten. De staat kan in dergelijke gevallen op eigen initiatief en eigen gezag bin dende regelingen treffen en wel voor heele bedrijven, voor afzonderlijke ondernemingen en voor afzonderlijke arbeidsverhoudingen. Uitdrukkelijk is echter de bepaling opgenomen, dat de regeling van staatswege geëischt moet zijn door het belang van de be scherming der werkenden. De staat grijpt dus in, wanneer gerechtvaar digde belangen van de werknemers zijn bescherming noodig hebben. Tot het verleenen van dc in de verordening voorgeschreven vergunning zijn op grond van een uitvoeringsbesluit van den sccrèta- ris-generaal van het departement van Sociale Zaken de rijksbemiddelaars bevoegd.' Deze autoriteiten zijn tevens belast met de rege ling van loons- en arbeidsvoorwaarden bui ten het kader van de C.A.O. De aangeslotenen bij een C.A.O., alsmede iedere werkgever en werknemer, kunnen zoodoende zich in 'de toekomst voor alle kwesties van loon, salaris en andere arbeidsvoorwaarden tot deze in stanties wenden. De verordening is te zamen met de verorde ning omtrent het verbod van verlaging van lo'oncn en salarissen geëigend, de noödige rust en orde in het arbeidsleven te brengen. De economische ontwikkeling en de veran deringen in het prijsniveau hebben ook op het gebied der loonen in den laatsten tijd een zekere beweging teweeggebracht. De veror deningen scheppen de vcrcischtc juridische basis voor de maatregelen, welke genomen moeten worden om, met inachtneming van de sociale belangen van de werknemcrsilhet evenwicht tusschen loonen en prijzen te doen ontstaan en alaarmede storingen in hot eco nomische en openbare leven te voorkomen, welke ten slotte ook voor de werknemers slechts schadelijke gevolgen zouden kunnen hebben. Tsjoengkmg ontzegt de overeenkomst elke wettigheid Als gevolg van dc tusschen de Japansch- geBinde Chineesche regeering te Nanking, onder Wang-Tsjing-Wei en de Japanschc regiering gevoQvde besprekingen inzake ..de liquidatie van het Chineesche conflict, is een verdrag tot stand gekomen, dat gisteren onderteekend is. Dit verdrag bestaat uit een inleiding en negen korte paragrafen, terwijl de hij het verdrag behoorende twee aanvul lende overeenkomsten elk vijf artikelen be slaan. In hoofdzaak komt het verdrag hier op neer, dat Tokio de regecring te Nanking er kent als de eenige wettige regeering van China. De verdrag sluitende partijen willen elkaar wederkeerig bij de bestrijding van communistische actie van eiken aard steu nen. Daartoe zullen Japansche troepen ge legerd worden in Binnen-Mpngolië en op bepaalde punten van Noord China. Tijdens den duur der bezetting zal worden samenge werkt om rust en orde te handhaven. China zegt Japan het recht toé, deelen van de vloot te stationneeren iti bepaalde Chineesche ha vens met het oog op den legenwoordigen toestand. Een ander artikel betreft de nauwe eco nomische samenwerking volgens de begin selen der gelijkgcrechtigheid en Wederzijdsch nut alsmede de nauwste Japansche mede werking bij het ontsluiten van de bodem schatten vooral in Noord China en Mongolië, voorts bij de ontwikkeling van den handel in het benedendal van de Yangtse. Japan belooft, na de versterking der wederzijdsche betrekkingen, de afschaffing der exterrito rialiteit en het teruggeven der nederzettin gen in overweging te nemen, waartegenover China vrijheid van vestiging en vrije han delsmogelijkheden aan de Japanneezen in China toezegt. De aanvullende overeenkomsten betreffen o.a. dc Japansche toezegging, dat de Japan schc troepen zich binnen twee jaar na her stel van den vrede in heel China zuUeh te rugtrekken, alsmede de Chineesche verplich ting schadevergoeding aan Japanscliè bur gers uit te keeren. j Nanking een „onwettige orga nisatie". Naar aanleiding van het onderteekonon van het pact tusschen Japan enWang Tsjing Wei heeft dc Chineesche minister Van huitenlandsche zaken van de Tsjoeng- king-regeering een verklaring gepubliceerd waarin..deiregeering van Nanking een „il legale, pjtganisatie" wordt genoemd en waar in óntlcdnd wordt, dat het zoojuist geslo ten verdrag eenige wettigheid cn binden de kracht zou hebben. De verklaring geeft te verstaan, dat de toekomstige houding van de Ts.joen k i ng-regceri ng tegenover huitenlandsche mogendheden van de er kenning der -.Nwkifig-reggei-irig. zal afhan gen. O Onrust te Sjanghai. De dag der onderteekening van het Chi- rteesfchi-J'apart^öho' verdrag is te, Sjanghai niet rustig verloopen. In het westelijke sladBdcel is ècri Japansche politie agent dpor,§cn revolverschot ernstig gewond. Een Chinees is door een Japansehen gendarme neergeschoten. Dit stadsbeeld is thans af gesloten. Op een scheepswerf werden eeni ge'handgranaten geworpen. Van de auto bussen en tramwagens zijn biljetten; die de bevolking opriepen, Wang Tsjing Wei te-steunen, afgescheurd. Een deel dor Chi neesche politie iu> de nederzetting ging in staking, doch des middags was dit conflict weer bijgelegd. De bekende bankier Percitsjoc is ont voerd. iCyvitut /tuis' Koningin der Aarde vindt haar Keizer Bij besluit van den secretaris-generaal van het departement van Volksvoorlichting en Kunsten is met ingang van 1 December 1940 benoemd tot directeur van het Perswezen de heer N. Oosterbaan te 's Gravenhage. De heer Oosterbaan was destijds ambte naar bij de Bataafsche Petroleum Maat schappij cn toen tevens medewerker van verschillende bladen. Ilij is van anti-revo- lutionmriron hiuze en lid van de NSB Den iaatsten tifrl behandelde hij voor deze be weging verschillende perszaken. Verdrag van Nanking vredesverdrag. geen Het verdrag van Nanking is geen vredes verdrag, zoo heeft de woordvoerder van 't Japansche departement van buiteniandsche zaken op de persconferentie verklaard na het bekendmaken van de officieele mede- deeling. Het verdrag bepaalt veeleer de fundamentecle Chineesch—Japanschc be trekkingen. De vrede met China zal eerst dan gesloten worden, wanneer Tsjoenking zijn tegenstand opgeeft, of wanneerzijn te genstand zal zijn gebroken. Een. onmiddel lijke evacuatie der Japansche troepen uit China is in het verdrag niet bepaald. Het opperbevel van de Duitsche weer macht maakt hekend: Een Duitsche hulpkruiser, die in de over- zecsche wateren opereert, meldt als to taalresultaat van zijn actie tegen de koop vaardij liet tot zinken brengen van 79.000 b.r.t. vijandelijke scheepsruimte. Dit cijfer omvat nog niet do resultaten van de mij nen, waarmco de liulpkruiser .geopereerd heeft. In den nacht van Vrijdag op Zaterdag beeft het Duitsche luchtwapen opnieuw een grootscheepschen aanval op Londen on dernomen. Golf na golf vloog over de stad cn wierp hommen van zwaar en het zwaarst kaliber, o.a. op Packlington, Ken- sington en Battersea. Geweldige branden verlichtten de stad en wezen den aanval lenden vliegtuigen den weg. Ook andere voor den oorlog belangrijke doelen als Li- verpool, Birmingham en Plymouth werden met succes aangevallen. Overdag beperkte de activiteit der Duit sche vliegtuigen zich tot gewapende ver kenning. Hierbij werd geconstateerd, dat te Plymouth nog steeds zware branden woeden, voorpl in de tankinstallaties. Lon den is in den loop van deze vluchten op nieuw ruet bommen bestookt. Aan de Kanaal kust is het tot verscheidene luchtgevechten gekomen. Bij een der her haalde pogingen van den vijand om de Duitsche ravitailleeringsvebindingen met zee in het ongereede te brengen, hebben Engelsche snelbooten voor de Schelde een Duitsch stoomschip aangevallen. De escor- teerende patrouillevaartuigen bestreden de vijandelijke vaartuigen en troffen twee snelbooten zóó zwaar, dat met liet verlies ervan rekening moet worden gehouden. Een derde boot werd zwaar beschadigd. Het Duitsche stoomschip, dat in staat was ge bleven zich drijvende te houden, kon bin nengesleept worden. In den afgeloopcn nacht heeft het Duit sche luchtwapen een grootscheepschen aan val ondernomen op een vitale haven aan de Kanaalkust. Het Britsche luchtwapen liet zich in dezen nacht niet zien. DINSDAG 3 DECEMBER 1940. Hilversum I, 415 m. Nederlandse!» Programma KRO. 8 00 Nieuwsberichten ANP. S 15 Wij beginnen de dag. 3.45 Gramofoonmuziek. 13.30 Godsdienstig halfuur. 12 l'O Gramofoonmuziek. 12.IE Russisch orkest „Slavva" en solisten. (12.451.00 Nieuws- en economische be richten ANP, 1.001.15 Gramofoonmuziek). I.45 Gramofoonmuziek. 2.00 Voor de vrouw. 3.CG Cello en piano. 3.15 Zang met pianobegele» ling. 3.25 Gramofoonmuziek. 3.50 Vervolg van 3.15. 1 00 KRO-symphonie-orkes*- 5.00 Cyclus „De oetrekkingen met het Neder- Lu.dsche muziekleven van groote figuren uit dc muziekgeschiedenis" 5.15 Nieuws-, economische- en beursberichten ANP. 5.30 Gramofoonmuziek. 5.45 KRO-Symphonie-orkest. C.-15 Lezing over de Nederlandsche Cultuur kring. 7.007.15 Vragen van den dag en nieuwsbe richten ANP en sluiting. Hilversum H, 301,5 m. AVRO. 8.00 Nieuwsberichten ANP, gramofoonmuziek 8.30 Orgelspel. 8.50 Gramofoonmuziek. 10.00 Morgenwijding. 10.15 Gramofoonmuziek. 10.30 Voor de vrouw. 1 .35 Pianovoordracht. II.00 Huishoudelijke wenken. 11.20 Philharmonisch kwartét. 12.00 Gramofoonmuziek. 12.15 Puszta-orkest. 12.45 Nieuws- en economische berichten ANP. 1.00 Cyclus „Uw I ond en de mijne". I.05 Amabile-sextet en soliste. 2.00 „Johannes Brahms in Nederland", caus. 2.15 Omroeporkest en solist (2.453.00 Cyclus „In de schijnwerper". In de pauze: Gramo foonmuziek). 4.00 Cabaretprogramma (opn.). 4.30 Lily Matthé en naar orkest. 5.00 VPRO: Jeugduitzending. 5.15 Nieuws- economische- en beursberichten ANP. 5.30 AVRO-Amusementsorkest en solist. 6.15 Zang met pianobegeleiding en toelichting. 6.45 Lezing over de Nederlandsche Cultuur kring. 7.007.15 Vragen van den dag en nieuwsbe richten ANP en sluiting. Kootwijk, 1785 m. VARA. 7.00 Berichten (Duitsch). 7.15 Gramofoonmuziek (7.307.45 Berichten Engelsch. Om 8.00 Nieuwsberichten ANP. 9.009.15 Berichten Duitsch). II.3011.45 Berichten (Engelsch). 12.00 Berichten. 12.15 Gramofoonmuziek. 12.30 Berichten (Engelsch). 12.45 Nieuws- en economische berichten ANP, 1.00 Orgelspel. 1.30 Berichten (Engelsch). 1.45 Gramofoonmuziek (2.002.15 Berichten (Duitsch). 2.30 Berichten (Engelsch). 2.45 Verkorte opera „Faust" (gr.pl.). 3.30 Berichten (Engelsch). 3.45 Gramofoonmuziek. 5.00 Berichten (Duitsch). 5.15 Nieuws-, economische en beursberichten ANP. 5.30 RVU: Cyclus „Een studie in zwart op wit". 6.00 Orgelspel. 6.30 Berichten (Engelsch). 6.45 Gramofoonmuziek. 7.007.15 Vragen van den dag en nieuws berichten ANP en sluiting. Bii de luchtgevechten van gisteren wer den zes vijandelijke vliegtuigen neergescho ten. Vier eigen toestellen worden vermist. SOUTHAMPEON BRANDT NOG STEEDS. Duitsche vliegtuigen hebben in het kader de gewapende vekenning gisterenavond bo ven Zuid-Engeland vastgesteld, dat te Sout hampton' nog steeds talrijke branden woe den. Boven de stad hangen machtige rook wolken. die tot ver boven het Kanaal drij ven. Naar tot nu toe kon worden geconsta teerd. is de in den afgeloopen nacht aan gerichte schade buitengewoon groot, wat verband houdt met het 'feil. dat als gevolg van den steeds meer achterwege blijvender» afweer de Duitsche vliegtuigen zeer laag kunnen vliegen. FEUILLETON door P. G. WODEHOUSfc 18. „Op de heele wereld is nergens iets zoo mooi als dit. Ik zou hier wel altijd willen blijven staan, niets doen dan kijken." „Ilc verzoek uw aandacht", dreunde Keggs, achter hen, „voor dit raam, in de familieover levering bekend als „de sprong van Leonard". Het gebeurde in het jaar zeventienhonderd zevenentachtig, dat Lord Leonard Forth, oud ste zoon van zijn genade den hertog van Lochlane zichzelf uit dit raam wierp, ten einde de schoone gravin Marsmoreton niet te compromitteeren, met wie men beweerde, dat hij een onschuldige amourette had. 's Avonds laat in het boudoir van haar ladyship, wat deze kamer toen was, verrast door his lord- ship den graaf, sprong hij door het open raam in de takken van den cederboom, die beneden staat en was zoo gelukkig er op een paar on beduidende schrammen na, goed af te komen". Een bewonderend gemompel begroette het verhaal van dezen vaardigen achttiende- eeuwschen ridder, „Juist", merkte Bellie vol vuur op, „dat is nu precies mijn opinie over dit land. Het is vol van „sprongen van Leonard". Ergens in zoo'n plaats zou ik willen wonen en mijn heele leven blijven en niets doen dan koeien melken en eten brengen aan armen men- schen." „We zullen nu", zeide Keggs, den drom met een armbeweging den weg wijzend, „doorgaan naar den amberkleurigen salon, waarin een paar gobelins hangen, welke door kenners zeer geroemd worden." De gehoorzame drom koerste hem achterna. „Zeg George", vroeg fluisterend Belüe, „als we dien amberkleurigen salon eens in den steek lieten? Ik verlang verschrikkelijk naar dien tuin. Een man is bezig met de rozen. Misschien laat hij ons den boel wel zien." George volgde haar wij zenden vinger. Juist beneden hen stond een dikke man met ver brand gezicht in een corduroy pantalon zijn pjjp aar» te steken. „Zooals je wilt". Ze gingen de hoofdtrap af. De stem van Keggs, de gobelins lovend kwam hun voor als veraf tromgeroffel. De deur uitgaande, wan delde ze naar den rozentuin. De man met de corduroy pantalon had zijn p\jp aangestoken en stond weer gebogen over zijn werk. „Zoo, Dedda!" zeide Bellie vriendelijk, „hoe staat het met den oogst". De man ging rechtop staan. Het was iemand van middelbaren leeftijd met een aar dig gezicht, hij had de goedige oogen van een vriendelijken hond. Hij glimlachte gemoedelijk en maakte aanstalten om zijn pijp op te bergen. Bellie hield hem tegen. „Zeg, rook gerust door", zeide ze, „ik houd er wel van. U hebt een goed baantje gekozen! Als ik een man was zou ik niets liever doen dan mijn acht uur in een rozentuin te wer ken." Zij keek om zich heen. „En", verzekerde ze met bijval, „deze tuin is net wat hij be hoort te zijn". „Houdt u veel van rozen, missy?" - „Dat zal waar zijn! Ik geloof, dat u hier alle soorten hebt, die er bestaan. Wel vijfen zeventig verscheidenheden". Er zijn ongeveer drieduizend verscheiden heden", zeide de man: toegeeflijk. „Ik zei het maar bij wijze van spreken, u kunt mij niets leeren over rozen. Ik ken ze allemaal. Hebt u Ayrshires?" De man in corduroy scheen tot de slotsom gekomen te zijn. dat er niets op de wereld bestond dan Bellie. De openbaring van een verwante ziel hield hem gekluisterd. Gebrge telde in het geheel niet. „Die daar zij Ayrshires, missy". „Wij, bij ons in Amerika, hebben ze geen- Ayrshires. Ik heb er tenminste nooit een ge zien. Ik geloof, dat ze er niet zijn." „U hebt niet den goeden grond." „Klei en veel regen." „Juist". Óp Bellie Dore's gezichtje lag een ernstige uitdrukking, welke George er vroeger nooit had gezien. „Zeg, Dedda, hoor eens, het betreft roze George ging weg. Het gesprek werd hem te technisch en hij vermoedde, dat hij niet ge mist zou worden. Bovendien had hij plotseling een ingeving gekregen, zooals groote gene raals soms ook hebben. Hg had dien middag het kasteel bezocht zonder een vast plan alleen met de vage hoop van iets van Maud te zullen zien. Hij had nu gemerkt, dat daar al heel weinig kans op was. De familie verdween klaarblijkelijk Donderdags onder den grond, waar ze bleef tot de sightseers weg waren. Maar een andere weg tot haar was hem ge opend. Die tuinman scheen hem bijzonder schrander. Hij durfde hem wel een briefje toe- vertrouwen om aan Maud te geven. Bij zijn wandeling door Belpher Castle in gezelschap van Keggs en gevolg, had George. het voorrecht gehad de bibliotheek te bezich tigen. Het vertrek was gemakkelijk van uit de groote „hall" te ht reiken. Hij verliet Bellie en haar nieuwen vrie.id geheel verdiept in slakken en luis en liep vlug terug naai het huis. Er was niemand in de bib:.- ineek. George hield niet van halve maatregelen. Hij liet niets aan het noodlot over. De tuin-, man leek hem heel betrouwbaar, maar je kon nooit weten. Het was mogelijk, dat hij dronk. Hij kon dat kostbare briefje eens vergeten of verliezen. Dus, met een half angstigen blik naar de deur, krabbelde George haastig een duplicaat. Het was in een wip gedaan. Maar in den tuin komende, zag hij Bellie Dore, die juist in een blauwe auto zou stappen. „O George, hen je daar, ik wist niet waar je gebleven was. Zeg. Ik ben dikke vrienden met Dedda. Ik heb hem mijn adres gegeven en hij heeft beloofd meeen massa rozen te zullen sturen. Och toe, zeg mr. Forsyth eens goeden dag, Freddie, dit is George Bevan, die de muziek van ons stuk componeerd. De deftige jongeling aan het stuur stak een hand uit: „Prachtig stuk. Prachtige muziek. Prach tige heeleboel." „Nu. dag George. We zien je toch zeker gauw?" „Ja zeker. De groeten aan alle menschen." „Zal doen. Laat hem nu maar eens er van door gaan, Freddie, Goeiendag." „Tot weerziens." De blauwe wagen ging in volle vaart en verdween uit het gezicht. George ging terug naar den tuinman, die diep gebogen stond over een stok. „Och een oogenblik, alsjeblieft," zeide George haastig. Hij haalde het eerste der briefjes te voorschijn. „Geef dit aan Lady Maud, zoo gauw ais je er gelegenheid voor hebt. Het is van belang. Hier is een pond voor je moeite". Meteen ging hij weg. Hij merkte, dat het fooitje den ander het bloed naar het hoofd had gejaagd en waar hij bescheiden van aard was, maakte hij zoo gauw mogelijk, dat hij weg kwam. Overmoedige bedankjes maakten hem verlegen. Maar nu moest het tweede briefje nog be zorgd worden. Het was feitelijk wel overbodig om zoo'n voorzorg te nemen, maar George wist, dat voorzichtigheid de moeder der wijs heid is. Ongeveer een honderd yards van den rozentuin af, kwam hij een kleinen jongen tegen, wiens veelknoopige livrei den chaus- seur verried. De jongen kwam van achter een dikken ceder vandaan, waar hij natuurlyk een gekaapte sigaret had zitten rooken, „Wil je een halve kroon verdienen?" vroeg George. Boodschappers wai'en plotseling in waarde gedaald. Het jongetje hield zijn hand op. „Dan moet je dit briefje aan Lady Maud geven." „Ik zal er voor zorgen!" „Zorg je er voor, dat ze het direct krggt?" George ging heen, voldaan over zijn vrucht baren dag. Albei-t de chausseur, na even op zijn halve kroon gekeken te hebben, stak haar in zijn zak. Toen vloog hij weg, zijn groote blauwe oogen straalden van opgewondenheid en vreugde. (Wordt "«rvolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1940 | | pagina 2