De wedstrijd in
de vissenwereld
lijtilt fonyen) en meiijei.!
Laat ik beginnen met jullie allemaal een
zo goed en prettig mogelijk 1941 toe te
wensen. Ik wens voor jullie: dat dit jaar
de vrede komt, dat er weer voldoende kolen
in de kachel en eten op t~*el zal komen. Ik
wens, dat we vaei rustig zullen kunnen
leven en dat al de zorgen van deze droeve
tvjden worden weggenomen, dat wens ik
ieder van jullie in het bijzonder toe.
Zoals jullie gezien hebt, zijn de beide
laatste Vrijdagen de briefjes er lelijk bij
ingeschoten. Nu waren daar nog een aan
tal briefjes bij van drie weken geleden, die
ik toen niet beantwoord heb. Het leek mij
beter deze niet meer in de krant te beant
woorden, omdat dat al zo lang geleden is.
Ik heb ze natuurlijk allemaal gelezen en
dank de schrijvers en schrijfsters hartelijk
voor de vele goede wensen, die jullie aan het
adres .van mij en mijn vrouw richtten. Nog
maals: wederkerig hoor!
Deze week schrijven we dus opnieuw
allemaal en volgende week beantwoord ik
jullie allemaal. We beginnen met een
achone lei!
De taart werd gewonnen door:
NELLIE PAUW,
Kolhorn.
(Nellie moet vandaag nog even 2 brood
bonnen of 4 bloembonnen sturen aan de
Redactie Kinderrubriek Schager Courant.)
En nu de briefjes:
Atto Vader, Callantsoog. Natuurlijk
mag je wel eens een keer overslaan, Atto,
met het schrijven an een brief, maar lie
ver leb ik dat ik ook jouw brief iedere week
aantref. Hartelijk dank voor de vriendelijke
wensen voor de Kerst en voor oud en
nieuw. Laat ons hopen, dat ze uitkomen!
Grietje iVIaigret. Wij zitten thuis zelf
geweldig krap met de bonnen, Grietje en
vet hebben we bijna helemaal niet, zodat ik
aan je verzoek om een vetbonnetje te
sturen helaas niet kan voldoen. Al bood je
me ook honderd gulden!
Tini de Vries. Zo zo, dus jy bent een
Friezin Dan behoef ik me ook niet te ver
wonderen over het feit, dat je hoopt zo
spoedig mogelijk en zo lang mogelijk op de
schaats te kunnen. Nu... je kunt je hart
ophalen Tini. Op het oogenblik vriest het
5 graden...!
Gerrit Blom, Petten. Gerrit, jy vraagt
me te veel. Jy wil weten wie ik ben, waar
ik woon en of ik kinderen heb. Weet je
wat: ik zal m'n trouwboekje even naar je
opsturen! Maar in ernst: dat blijft een ge
heim, beste Gerrit. Niemand die het weet,
ook al hebben er reeds hee. wat naar ge
raden. Raadt jy ook maar eens!
Nellie Pauw, Kolnorn. Ook jou dank
ik voor de goede wensen. Maandag weer
naar school, hè? Nu, .k denk dat je daar
wel weer zin in zult hebben, is het niet?
Jullie hadden een lange Kerstvacantie dit
jaar.
Gerda Gilles, Purmerend. Hartelijk be
dankt Gerda voor je lange brief met het vele
nieuws. Jij kunt het, zeg! Was de Kerst
boom zo mooi? En... heb je het dikke var
ken er af gepeuzeld? Ik heb zo'n idee van
wel!
Beste vrienden en vriendinnen, ik stop.
Volgende week krijg ik weer brieven van de
hele club. Dat zijn er dus méér dan 100!
Spreken we dat af?
Oplossing raadsel
1. Kerk; 2. Eens; 3. Roepen; 4. Sparen;
5. Traag; 6. Feest; 7. Evert; 8. Eens; 9. Sla
10. T. Op de kruiajeslijn: Kerstfeest.
Goede oplossingen ontvangen vaat
Grietje M.; Lia de K., Schagen; Atto V.,
Callantsoog; Janny D., Schagerbrug; Nellie
P., Kolhorn; Gerrit B., Petten; Tinie de V.
Nieuw Raadsel
14, 6, 15, 7, 17 is een ander woord voor dier.
9, 1, 2, 13 is een meisjesnaam.
14, 1, 2, 9 is een vaartuig.
4, 10, 6. 15 is een drank.
14, 11, 12, 3 is een holle stang.
5, 2, 15, 16, 4 is een ander woord voor
wild, ruw, onstuimig.
10, 2, 11, 7 komt van de boom.
16, 1, 6, 13, 8 plaatsje in Utrecht.
De cijfers 1 tot en met 17 vormen samen
een spreekwoord.
Een sprookje.
In een mooie, brede rivier die door een
weiland stroomde en waarin prachtige wa
terplanten groeiden, woonde eens een oude
snoek. Hij voerde de onbeperkte heerschap
pij tussen het riet, tot grote schrik van de
kleine Witvisjes. Als ze aan de oppervlakte
van de beek plezier maakten en speelden,
kwam het monster plotseling uit de diepte
te voorschijn, pakte hier en daar een van
hun vriendjes weg en verdween weer.
Dag in dag uit leefden de witvissen in
angst. Konden ze die vreselijke snoek maar
uit de weg ruimen!
Op zekere dag riep de oudste witvis in
de rivier, alle witvissen tot een vergadering
op. Ze zouden een'middel proberen te vin
den om zich voorgoed van het monster te
bevrijden. De vergadering zou gehouden
worden bij de molendam. Daar zouden ze
geen last van de snoek hebben. Al zou dat
oude beest tussen hen in gekomen zijn. De
witvisjes bewogen zich zo vlug en lenig
door het springende water, dat de snoek
hen onmogelijk te pakken had kunnpn krii-
gen. Dat wisten de witvisjes en verd°r «stpl-
den ze de vergadering vast oo een middag
uur. want dan deed de snoek meestal zijn
middagdutje.
Op de vergadering werd druk gepraat.
Maar ze kwamen niet veel verder, tot een
witvis. die als erg pienter en handig he
kend stond het woord nam. Hij stelde voor
om de snoek voor een wedstrijd uit te no
digen. Als hij verloor, dan mocht hij peen
witvissen meer eten. maar zou z'>h vpor-
taan met kikkers, kevers en der^elüke die
ren tevreden moeten stellen. Als hij won.
bleef alles zoals 't nu was.
Een luid hoera was het antwoord on deze
rede. Het was toch maar gelukkig dat ze
zo'n knappen vriend in hun midden had
den! Maar nu moesten ze het voorstel aan
de snoek bekend maken Na lang beraad
namen ze het besluit om een oude witvis.
die al te groot voor de gretige snoek was.
naar de snoek te sturen om hem de uitno
diging over te brengen. De oude witvis
werd door alle witvisjes tot aan het riet
bosje gebracht, waar de snoek woonde. Na
tuurlijk spraken ze hem allemaal moed in,
want tenslotte was het geen kleinigheid,
wat de oude witvis ging presteren. Hij hield
zich goed. maar toch beefde hij een beetje
van angst. Stel je voor dat hij toch eens
opgevreten werd! Al was de witvis niet
meer zo jong. hij wilde toch nog graag van
het leven genieten.
De snoek lag te rusten in de schaduw van
een grote boomwortel en keek verwonderd
op toen de bezoeker binnen kwam.
„Wat zullen we nu hebben?" dacht hij bij
zichzelf. „Een witvis in myn huis! Hoe
durft hij!" Maar meteen zag-hij dat het
maar een oude en grote witvis was. „Bah,
niets voor mij", dacht de snoek direct.
Gelukkig voor de witvis was de snoek in
een goede bui, want hij had heerlijk gege
ten. Lachend nam hij het voorstel van de
wedstrijd aan. „Maar wat een idee! Zoiets
kan alleen door een gekke witvis bedacht
worden!" dacht de snoek schamper.
Ze kwamen overeen dat ze van de mo
lendam naar een oude wilg zouden zwem
men. waarvan de kroon ver over 't water
hing. Daar zouden de witvissen zich opstel
len en hun vrienden en winnaars te ont
vangen. De wedstrijd werd bepaald op de
volgende middag.
Hè. hè, dat was eruit! De witvis zuchtte
opgelucht, nam afscheid en zwom weg Hij
had 't niet laten merken, maar zo vreselük
oo z'n gemak had hij zich heus niet gevoeld!
Verheeld je toch eens, dat hij opgegeten
was!
Trots kwam hij bij de andere witvissen
terug en ver*°lde van zijn onderhoud met
den snoek. „Was ie niet bang7" vroeg een
heel klein witvisie nog. „Helemaal niet",
loog de oude witvis. „Stel je voor, ik
bang!"
De volgende middag verzamelden de
witvissen zich al vroeg bii de wil». 7° wa
ren er zeker van dat zij de wedstrijd zou
den winnen en konden het begin van de
wedstrijd gewoon niet afwachten „Geduld,
geduld kinderen1" rieo een witvissenmoe-
der tegen haar drie spruiten, die stonden te
„trappelen" van ongeduld. „Alles op zijn
tijd
De snoek zou tegen een van de witvissen
•vemmen. die met algemene stemmen door
'n vriebdpu was gekozen. Het was een
an de sterkstee en vlugsten onder hen.
'let was onmogelijk dat hii zou verliezen,
dachten de andere witvissen.
De twee zwemmers stonden naast elkaar
bij het beginpunt. Toen de kikvors, die als
onpartijdig scheidsrechter gekozen was. het
sein tot vertrok had gegeven, vlogen ze als
een nul uit de boog weg. Toen ze het doel
naderden, rekten, voor zover dat kon. de
witvissen onder de wilg°boom hun halzen
uit. Ja. ja, hun vriend zwom vooraan, hij
was de snoek een heel eind vooruit De
kleine visies, die hun mond niet konden
houden begonnen luidkeels te schreeuwen
en te juichen, maar weer zei de verstandi
ge moeder: „Stil jongens, de dag is nog niet
om!"
Toen ze vlak bij het doel waren en de
witvis zijn tegenstander niet meer naast
zich zag, keek hij om. Op hetzelfde ogen
blik schoot de snoek met inspanning van
ziin laatste krachten vooruit, z'n bek wijd
open. Voordat de witvis wist wat er ge
beurde. was hy in de bek van den snoek
verdwenen.
7.o kwamen de twee weliswaar gelijk
aan. maar het halve hoofd van den snoek
was er eerder dan het hoofd van den witvis.
Dat begrijp je toch hè? Want de witvis zat
in de bek van den snoek!
Het duurde niet lang voordat ook de an
dere witvissen dat snapten en jammerend
stoven ze uit elkaar, terwijl ze zo goed mo
gelijk een heenkomen zochten. Het kwam
hier op neer: ze hadden de wedstrijd verlo
ren en dat betekende dat alles onveranderd
zou blijven. En zo is het nu nog. Nog steeds
maakt de snoek jacht op witvissen en nog
steeds zoeken de witvissen naar een mid
del om zich van den snoek te bevrijden.
HOE DOORNROOSJE IN SLAAP VIEL
Wie kent er niet Doornroosje
Dat mooie, lieve kind
Die blonde krullen had en droeg
Een rose, zyden lint.
Een leuk knutselwerkje
In een boekhandel koop je een paar
rollen serpentine in verschillende kleuren,
en bij een drogist een beetje waterglas.
Voor dat waterglas neem je natuurlijk een
fles mee, want we moeten zuinig zijn. Nu
neem je de rollen serpentine helemaal uit
elkaar, zoodat er lange papieren slangen
ontstaan. Deze papieren slangen wind je
nu weer heel stevig op. zodat er in het
midden geen opening ontstaat. Als je één
rol zo stevig mogelijk hebt opgewonden,
neem je een druppel waterglas en plakt
het tweede rolletje er aan vast, dat je dan
ook stevig opwindt. Zo ga je door. Je kunt
rollen van verschillende kleuren nemen,
maar zorg er voor da* het kleuren zijn die
bij elkaar passen. Je gaat door met opwin
den, tot je een grote schijf gekregen hebt.
Dan begin je aan het vormen. De bodem
blijft «;t?an en de rand schuif ie de hoopte
in. zodat er een bakje of schaaltje ontstaat.
Nu giet je een beetje waterglas in het bak
je en strijkt dit met een penseel over de
hele oppervlakte van het voorwerp, van
buiten en van binnen.
Dit doe je een keer of vijf. Na elke keer
wacht je tot het droog is. Na de vijfde keer
is het bakje, dat eerst uit zacht papier be
stond zo hard als steen geworden. Nu leg
je er een paar spelden in en je hebt een
aardig speidenbakje voor moeder gekregen.
Ook voor jezelf kun je allerlei schaaltjes
en bakjes maken. Ten eerste kun je er
allerlei kleinigheden in bewaren, zodat die
niet op je kamer slingeren en ten twede
staan ze aardig op de vensterbank of op
een tafeltje. Verder kun je nog iets leuks
beleven met iemand, die zoiets nog nooit
gezien heeft. Je moet hem vragen uit wel
ke stof het schaaltje gemaakt is. van steen
van hout enz. Ik wed dat zo iemand er
niet achter zal komen voor je het hem ver
telt, en dat hij het eerst niet zal geloven
als je zegt dat het een schaaltje van....
papier is!
Om na te tekenen
en te kleuren
Dieren, die lang slapen
Weet je Jat er in Noord-Amerika ook
dieren zijn. die lang slapen? Zodra het
koud wordt valt de alligator in een diepe
slaap. Zo ook de krokodil. Ook de slangen,
schildpadden en salamanders houden hun
winterslaap. Deze dieren zoeken in de
grond of in de modder een plaatsje waar
ze tegen de kou beschut zijn. Je moet be
denken dat ze geen bont jasje of zoiets heb
ben om hen te beschermen. Ze zeggen dat
de schildpad jarenlang kan slapen. Dat
zelfde wordt van de slakken gezegd. Er
bestaat een verhaal dat een Engelsman
eens een verzameling slakken uit Egypte
meebracht en die toen aan een museum
gaf. Daar heeft men ze op karton vastge
plakt en na 4 jaar met warm water overgo
ten, waardoor ze eindelijk Wakker werden.
