Om de millioenee van Francis Drake Gewezen onderkoning ambassadeur Wintersche kou en zomersche hitte Sluikhandel in ongebanderolleerd vet Veelbelovende knapen Bombardementen Rome's uitbreidingsplan als Hoogste en laagste temperaturen op aarde En de winter van 1939-'40 (Van onzen meteoroloog). Het vriest weer, en meestal dat hét kraakte. Het ys heeft sloot en gracht, havens, vijvers en kanalen weer, „net als verleden jaar", in zijn boeien geslagen, en menigeen* vraagt zich, vanwege de kolenschaarschte, reeds angstig af: zou er weer zoo'n barre win ter als die van 1939'40 op komst wezen? 't Is met het weer wat anders dan met de sterren: voorspellingen op het gebied der astro nomie zijn vooruitberekeningen, op dat der meteorologie echter niets meer dan redelijke verwachtingen, die heel anders kunnen uit vallen! Maar wanneer we overwegen, dat de af- geloopen winter slechts door die van 1890'91 geëvenaard werd, dan mogen we onwetenschap pelijk maar menschelijk wel zeggen: 't zou wel bar toevallig wezen, als er nu twee zulke frigide topprestaties achter mekaar kwamen! De temperatuurgrenzen op aarde. Alvorens enkele cijfers te noemen omtrent den vorigen record-winter zij hier echter eerst de vraag gesteld: hoe koud, en hoe warm, kan het op aarde, d.w.z. op of vlak bij den beganen grond, ten laagste en ten hoogste nu wel wezen? De „koudepool" der aarde bevindt zich om trent Werchojansk, aan de Jana, in Noordoost- Siberië: daar kan de temperatuur tot 70° (Cel sius!) onder het nulpunt dalen! Het is om, bij de gedachte alleen, te rillen, neen, te verstij ven van de kouDe gemiddelde jaartem peratuur is daar 16°. De „Fram" op haar be kende expeditie leverde in de Noordelijke IJs zee een jaargemiddelde op, dat nog lager was: —19°, met een warmste maand (Juli) van ge middeld 0°. Dit wat de laagste temperaturen betreft; en nu de hoogste De 125° (Fahrenheit) die schr. dezes op de Kamaran-eilanden eens waarnam, blijkt over- trefbaar te zijn: in de Doodsvallei in Züidelijk- Californië heeft men op 10.7.1913 56°,7 C 135° F.) waargenomen, en temperaturen van boven de 50° zijn in Arabië, Mesopotamië, de Sahara, de binnenlanden van Californië en Australië, geen zeldzaamheid. De plaats met het warmste klimaat op aarde is wellicht M&ssöea, aan de kust van Eritrea, b(j de Roode Zee: het jaar- gemldelde ligt daar boven de 30 C 86 F), het Juli-gemlddelde Is er 35 C 95 F). Strenge winters in Js'ederland. In zyn studie „De IJswinter van 1940" (H D. '40 Nr, 5) rangschikt prof. dr. E. van Everdingen, de oud-directeur van het K.N.M.I te De Bilt, de winters naar hun ijs-strengheid: dan blykt voor heel Nederland beschouwd, die van 1890'91 nog nr. 1 te zfln, maar, in de waarr.emingsreeks die van het midden der vorige eeuw af loopt, is die van verleden jaar onmiddellijk tweede. Dan volgen, in rangorde van ijs-gestrengheid: 185455; 1928'29; 1860'61; in, censlotte, de wereldoorlogswin ter 1916'17, met een ijsdagenlengte van 35 Naar „temperatuursommen" berekend een andere meteorologische vergelijkingsmethode is, volgens dr. L. Braak (H D. '40, nr. 3) de strenge winter van 18901891 door dien van 1939'40 ru.mschoots overtroffen; de temperatuursom van gene 354°) is aan zienlijk minder dan die van deze, n.L: 393®. Tenslotte nog vier cijfers van den vorigen winter; gedurende 41 dagen is de temperatuur (op 't K.N.M.I. te De Bilt) heel den dag bene den nul gebleven; op 49 dagen was het mini mum beneden 5° en op z6 dagen was het lager dan 10°; het absolute minimum in De Bilt was 16.7 En de lengte van den ijswinter van 1939'40 was 71 dagen. Laat ons hopen, vooral voor diegenen, welke nu reeds met brandstofgebrek te kampen hébben, dat de winter van dit jaar geenerlei recordpogingen zal wagen: een kwakkelwinter is nu 't beste. Want het overigens in ons land zoo terecht hoogge waardeerde ijssportgenoegen weegt thans niet op tegen het leed dat de koude de minder met aardsche goederen, vooral minder met brandstoffen gezegenden, zal veroorzaken! (Nadruk verboden.) In samenwerking met de Amsterdaasche recherche'.heeft de Zaamlanische politie een zestal arrestaties verricht terzake van sluik handel in ongebanderolleerd' vet en hier mede verband houdende overtreding van de prijzcnbeschijcking 1940/1, vervoeren van vet zonder geleidebiljet, verkoopen zonder toewijzing van de Züivelcentrale en tenslot te ontduiken van de accijnzen, omdiat het ongebanderolleerd verkocht werd. Onder de arrestanten bevindt zich een 40- jarige bedrijfsleider V. van een N.V. te Zaandam, die zich toelegt op de fabricage van z.g; technische vetten. Het artikel, dat in pondspakken in den handel gebracht werd, werd getrokken uit beenderen. Vooral paardenvet werd in on- geraffineerden staat in den handfel gebracht en vond gretig aftrek bij talloozen. Dit blijkt uit de talrijke arrestaties. Elk der arrestanten was wederverkooper, zoodat inderdaad van een wijdvertakt com plot gesproken mag worden, ook al omdat niet alleen Zaandammers, maar ook Wor- msrvoerders en Amsterdammers zich mét den handel bezig hielden. De Züivelcentrale is thans in de zaak gemoeid, terwijl het on derzoek nog wordt voortgezet. Ongeveer 1500 pond ongebanderolleerd vet werd reeds achterhaald. Ook een baal sui ker werd ontdekt. De herkomst hiervan wordt nog onderzocht. Jongens van 12 en 14 jaar plegen 53 inbraken Door de aanhouding van drie jongens resp. 12, 14 en 14 jaar oud, zijn niet minder dan 53 inbraken, die gedurende de laatste anderhalf jaar in Den Haag zijn gepleegd, tot klaarheid gebracht. Zaterdagavond jl. hoorde de chef van het filiaal van de firma Albert Heyn in de Abrikozenstraat, die naast de winkel woont, gestommel. Dit kwam hem ver dacht voor, zoodat hij een onderzoek in stelde. Het licht in de winkel brandde, doch verder ontdekte hij aanvankelijk niets. Verder zoekend vond hij onder een toonbank en verscholen achter eenige fiet sen, echter twee jongens, waarop hij de politie waarschuwde, die spoedig verscheen en de jeugdige inbrekers meenam naar het hoofdbureau. Het bleken te zijn de 12- jarige schooljongen J. H. en de 14-jarige loopjongen G. van E. Op het hoofdbureau werden de jongens duchtig ondervraagd, met het gevolg dat Zondagmorgen een derde jongen kon wor den aangehouden, de 14-jarige L. II., een broertje van den 12-jarige. Voorts bracht het onderzoek het ontstellend feit aan het licht, dat men, door de aanhouding van deze drie jongens, de hand had gelegd op de daders van niet minder dan 53 inbra ken. Het verhoor, leverde vele bijzonder heden op omtrent de daden van het veel belovende trio. Hierbij bleek, dat zij het vooral gemunt hadden op kantoren en winkels, waar zij geld en snoeperij buit- maakten. Over het algemeen gaat het om kleine bedragen, doch ernstig is het groo- te aantal inbraken dat zij hebben gepleegd. Zij begonnen hun „werkzaamheden" in Juni 1939, waarbij in den aanvang vooral in het Laakkwartier, waar de twee broer tjes wonen, werd. geopereerd. Toen de si tuatie daar te gevaarlijk werd, verlegden zij hun operatieterrein naar andere wijken en tenslotte werden winkels en kantoren in de meest uiteenloopende wijken be zocht. Het gebeurde wel, dat zij drie in braken op een avond pleegden. De drie jongens zijn van het type „boef je" en zijn te beschouwen als slachtoffers van hun omgeving en van het weinige toe zicht dat op hen werd gehouden. De twee broertjes stonden onder toezicht van een gezinsvoogd, waarover zij hij het verhoor spraken als „de landvoogd", doch ook dit heeft weinig geholpen. De wijze, waarop zij bij het verhoor vlot alles bekenden, en de politie zelfs nog aanwijzingen gaven, bewijst wel hun jongensachtigheid en ge brek aan inzicht. Toch zijn verschillende inbraken op een dergelijke „vakkundige" wijze uitgevoerd, dat de politie zeker niet dacht aan jongenswerk, doch van mee ning was, dat hier „vakmenschen" aan het werk waren geweest. Engelsche luchtaanvallen op ons land Gebruik makend van het gunstige weer heeft het Engelsche luchtwapen in den nacht van Donderdag op Vrijdag op een groot aan tal Nederlandsche plaatsen aanvallen ge daan, waarbij vele brisant- en brandbommen zijn uitgeworpen. Het grootste gedeelte van deze bommen kwamen buiten de bebouwde kommen neer. Bij de slordige wijze van bombardeeren, welke de Engelsche vliegers toepasten, kon het niet uitblijven, dat tal van huizen, boerderijen en schuren schade opliepen. Twee woonhuizen werden geheel vernield, verschillende andere zwaar be schadigd. In een gemeente werd de lichtlei- ding eenige uren buiten bedrijf gesteld. Er was ook veel glasschade. Een klein aantal personen werd licht gewond. Het aantal slachtoffers zou gering zijn geweest, indien niet in een plaats in het zuiden des lands, welke bijzonder zwaar met brisantbommen werd bestookt, ver schillende bommen waren gevallen op een Roomsch katholiek ziekenhuis. Zij verniel den een kapel, waar juist de zusters voor een godsdienstoefening verzameld waren. Drie zusters werden gedood, een zwaar ge wond en een dienstmeisje licht gewond. Door luchtdruk werden nabijgelegen huizen beschadigd. Als een middel om de burgerbevolking te terroriseeren wordt het feit aangezien, dat militaire doelen nauwelijks zijn aangevallen en dat. op verschillende bewoonde plaatsen mitrailleurvuur is geopend. Zoo zijn bv. in Den Haag de woningen in de Tholensche straat, nrs. 59 en 61, door mitrailleurvuur getroffen. Een Engelsch vliegtuig is door een Duit- schen jager neergehaald, de vier inzitten den zijn gedood. GISTERENNACHT ELF ENGELSCHE STEDEN GEBOMBARDEERD Naar United Press meldt omtrent de luchtaanvallen in den vorigen nacht op Engeland, zijn in totaal elf steden gebom bardeerd. Liverpool en andere steden in het dal van de Mersey zijn bestookt met brand- en brisantbommen. In Liverpool is een reeks huizen vernield. In Londen zijn twee personen door Engelsche afweergra- nat,en om het leven gekomen. Voorts is in Londen een reeks huizen vernield. Duitsch weermachtbericht Het opperbevel van de Duitsche weer macht maakt bekend: Het luchtwapen heeft gisteren bewapende verkenningen tot boven Noord-Schotland uitgevoerd. In den nacht van Donderdag op Vrijdag hebben sterke formaties eigen ge vechtsvliegtuigen talrijke voor den oorlog belangrijke doelen in Midden- en Zuid-Enge- land, vooral te Manchester, Londen en Li verpool, succesvol met bommen aangevallen. Aanvallen van den vijand hebben zich in denzelfden nacht voornamelijk op verschil lende plaatsen in West Duitschland gericht. Behalve enkele woonhuizen zijn het klooster Bethlehem bij Keulen beschadigd en het katholieke gezellenhttis te Dtisseldorf ver woest. Er zijn geen militaire en oorlogseco- nomische doelen getroffen. De verliezen van de burgerbevolking, die bijna uitsluitend buiten schuilgelegenheden voorvielen, be dragen twintig dóodèn en enkele gewonden. Een vijandelijk vliegtuig is door nachtja gers en een ander door luchtdoelartillerie neergeschoten. De Italiaansche hoofdstad groeit naar zee. In een wet, die in het Italiaansche staats- blad verschenen is, wordt het plan tot uit-! brei ding van Rome naar de zee goedge-f keurd. De terreinen, die binnen het uit-| breidingsplan liggen, zullen in 1950 ont eigend worden door den Staat onder con trole van een speciale commissie van het bureau van den gouverneur van Rome. Zij zullen afgestaan worden aan hen, dié ze willen gebruiken. Deze commissie zal ook de prijzen van bouwterreinen bepalen en over den bouw zelf beslissen. Deze wet vormt een mijlpaal in het le ven van Rome, omdat hierdoor de eerste stap gezet wordt op de weg naar de ver wezenlijking van het grootsclieepsche pro gram omtrent ^uitbreiding van de metro pool naai' zee. Op te merken valt, dat en kele werkzaamheden van dit program reeds verricht of onderhanden zijn. Zoo ligt aan zee bij Ostia b.v. reeds de wijk Lid, de hadplaats van Rome. Onder de werkzaamheden in aanbouw moet herin nerd worden aan den aanleg van de Via Imperiale, die het hart van de stad met de zee verbindt, den ondergrondschen spoor weg en de wereldtentoonstelling. Lord Halifax, de man die liever geestelijke had willen worden Niet geschikt als evenknie van Chnrchill Tot opvolger van den overleden lord Lo- thian is benoemd lord Halifax. die dus En geland in Washington zal vertegenwoordi gen. Of deze keuze gelukkig is geweest, zal de tijd moeten leeren. Als Engelsch minis ter van buitenlandsche zaken is hij ver vangen door Anthony Eeden. In Februari 1938 vond juist het omge keerde plaats: Eden moest zijn portefeuille als minister van buitenlandsche zaken af staan aan lord Halifax. In de rivaliteit tus- schen deze beide politici spiegelen zich, ovenals dit het geval was bij Neville Cham- berlain en Churchill. de schommelingen, stemmingen en richtingen af. waardoor de Engelsche politiek zich in de laatste jaren heeft gekenmerkt. Lord Halifax was de ver trouweling van Neville Chamberlain; Eden. die eenmaal door lord Baldwin „een man, die wat beloofde", werd genoemd, ging over naar de partij van Churchill. Vooral sedert Chambprlain zich had teruggetrokken, stond het wel vast, dat het uittreden van den „tweeden man van München" uit het oor logskabinet nog slechts een kwestie van zeer korten tijd zou zijn. GEWEZEN ONDERKONING VAN INDIA Als lord Irving was Halifax van 1926 tot 1931 onderkoning van Indië. In deze hoe danigheid bereidde hij de nieuwe statuten voor de Indische grondwet voor. In die ja ren bevestigde hij zijn roep als „Realnoli- tiker". die zich zelfs tegen de moeilijkste vraagstukken opgewassen toonde. Ter gele genheid van de internationale jachtten- toonsteling bezocht hij in November 1937 SENSATIONEELE ERFENIS PERIKELEN. De glazenwasscher die millioenen wilde erven en de herberg, die bij testamentaire beschikking niet mocht worden schoongemaakt. De Arnhemsche rechtbank heeft ,haar „cause célèbre" in een ge ruchtmakende erfeniskwestie, waar bij een stichting vele tienduizen den guldens betwist. Het doet ons denken aan de sensationeele erfe nis-kwesties die de geschiedenis steeds oplevert en waarvan wij er een tweetal in de herinnering wil len terugroepen. De eerste was die van den Engelschen Amerikaan John Drake, die in Chicago zijn brood verdient als glazenwasscher en die onlangs zijn aanspraak op de „Drake-erfe- nis" afgewezen zag. Het reuzenvermogen van de zoogenaam de „Drake-erfenis" was al ontelbare malen het onderwerp van strijd geweest in ein- delooze erfenis-processen, waarvan het re sultaat steevast negatief was voor allen, die zich als rechthebbende erfgenaam had den aangemeld. Men berekende op zekeren dag, dat in totaal ongeveer 200.000 perso nen in deze erfeniskwestie verwikkeld wa ren en dat er inmiddels al een bedrag van 2 millioen pond sterling was verdiend door alle bemiddelaars in dit monsterproces. Wat bij de „Drake-erfenis" nu eigenlijk feit en wat fantasie was, dat werd reeds herhaaldelijk door experts in het licht gesteld: Sir Francis Drake, de beroemde admi raal van Koningin Elisabeth, stond niet alleen bekend als zeeheld, maar was bovendien een schrander zakenman. In de eindelooze con flicten met de toenmalige eenige wereldmacht Spanje slaagde Drake er niet alleen in als admi raal de belangen van zijn konin gin te verdedigen, maar voorts zelf een reusachtig vermogen te verwer ven. Spaansche goudschepen wa ren de vurig-verlangde jachtob.je*c- ten van zijn gevreesde expedities langs de Atlantische kust. De buit, die Drake bij deze „roof-expedities" in den loop der jaren vergaarde, groeide aan tot een goudschat van fantastische waarde. De juiste waar de van dit bezit, waarvan het be heer tenslotte door de Engelsche regeering werd overgenomen, is evenwel tot op heden nooit precies békend geworden. De autoriteiten zijn volgens de Engelsche wetten niet verplicht tot het geven van in lichtingen. zoolang geen wettelijk erfgenaam aanspraak op het geld maakt. Waar tot op heden nog geen enkel erfgenaam er in slaagde, zijn wettelijke aanspraken te dnen gelden, zijn er ook nooit authentieke details omtrent den omvang van het ver mogen bekend geworden. De 28-jarige fabrieksarbeider Ahvin Do- nald Drake. die ongeveer twee jaar geleden zijn aanspraak op de erfenis van Sir Dra ke liet gelden, scheen een bijzonder goede kans te hebben. Een financieele commissie, die na reeds enkele successen in het proces te hebben geboekt, zoo langzamerhand recht had op het leeuwenaandeel, had aan de hand van kostbare genealogische onderzoe kingen de complete voorvaderen-galerij van Ahvin Donald. Drake tot in 't begin van de 17e eeuw onderzocht. Deze stamboom voerde inderdaad naar de onmiddellijke omgeving van Sir Francis Drake's rechtstreeksche nakomelingen, maar brak dan plotseling af. Het waarschijnlijkheidshewijs. dat de advo caten aan- Alwin Drake toen wilden aan voeren. werd door de rechtbank niet geac cepteerd, waarmee opnieuw een zoete er- fenisdroom van een der evcntueele nako melingen van Sir Drake in rook vervlogen was. Evenzoo verging het den 26-jarigen gla zenwasscher John Drake. wiens aanspraak van enkele maanden geleden dateert. John Drake. die reeds enkele jaren in Amerika woont en zich heeft laten naturaliseeren. kwam plotseling tot de ontdekking, mis schien een afstammeling te kunnen zijn van Francis Drake. Doch ook hij kon niet genoeg bewijzen hij elkaar brengen, en zijn eisehen werden dan ook nfgewezen. Rn zoo wachten de geldsommen, die nog dateeren uit den tijd van koningin F.lisa bcth, nog steeds op een eigenaar. Zal deze misschien gevonden worden, wanneer pt we derom een koningin Elisabeth op den troon van Engeland zit? Uitgesloten is dit niet. want Prinses Elisabeth zal immers naar alle waarschijnlijkheid haar vader opvolgen. De tweede, nog veel zonderlinge erfenis kwestie, waarop wij doelden, is eigenlijk twee ecuwen oud Zij is veeleer het voorbeeld van een zonderling testament. In 1745 liet een herbergier te Bishopsgate in Londen een merkwaardig testament na. Hij vermaakte nl. zijn erfgenamen de tot dus door hem gedreven herberg onder de uitdrukkelijke voorwaarde, dat noch het huis. noch de herberg, noch de glazen ooit mochten worden schoongemaakt, wilden zi.i en hun nakomelingen niet voor altijd het recht op de erfenis verliezen. Geen bezem geen stofdoek, geen poetslap mocht ooit een voorwerp In deze ruimten aanraken. Boven dien verbood het testament, dat men een klant ooit meer dan een ounce (ongeveer 30 gram) vloeistof tegelijk mag schenken, on verschillig of het brandewijn of bier is. Nog veel wonderlijker dan dit testament was echter het gedrag van de erfgenamen en van het publiek. De erfgenamen kwa men nauwkeurig de bepalingen van den overledene na. en het publiek werd het lo kaal, waarin zich stof en afval, tot ware ber gen ophoopten, niet ontrouw, maar ging er in grooten getale uit nieuwsgierigheid heen. en dronk zelfs vergenoegd zijn glaasje, hoe wel sedert den dood van den erflater geen glas meer werd schoongemaakt. De bepalingen van den erflater brachten den erfgenamen grooten rijkdom. De her berg bestond tot het eind der zeventiger ja ren van de negentiende eeuw en gold als een bezienswaardigheid. De rommel, die zich daarin hijna anderhalve eeuw had opgehoopt overtrof ieder voorstellingsvermogen, toen het gebouw eindelijk in 1877 wegens bouw valligheid werd gesloopt. Een koopman in Toulouse, die gedurende zijn leven een zonderling geweest was, riep voor zijn dood acht der beroemdste notaris sen van de stad bij elkaar en Verklaarde hun, dat hij zijn neef tot universeel erfge naam benoemde. Hij wenschte echter, dat zijn testament slechts uit een paar woorden zou bestaan. De notarissen verklaarden, dat dit onuit voerbaar was. daar juist in dergelijke aan gelegenheden de formaliteiten streng in acht moeten worden genomen. „Ik zal U bewijzen, dat U er niets van begrijpt, en dat men wel met een woord kon zeggen, wat noodig is," zei de -stervende. Hij liet zijn neef komen en gaf hem een zak, die naast zijn bed stond en al zijn verbintenissen, aanspraken en contracten bevatte met de woorden: „Voor jou!" „Dit is mijn testament", vervolgde hij tot de verblufte notarissen, „en het is zeker even plechtig als geldig. Daar U allen er ge tuigen van bent!" LORD HALIFAX, Engelsch gezant te Washington. (Foto Archief)* Duitscjiland en werd hij hij,die gelegenheid ook door Hitier ontvangen. In dienzelfden tijd zag Engeland zich ge noodzaakt, een einde te maken aan zijn. tegen Italië gerichte sanctie-politiek, en scheen neiging aan den dag te leggen om tot een duurzaam vergelijk te komen met de spilmogendheden. Het aftreden van Eden- en de ambtsaanvaarding door zijn opvolger maakten toenmaals den indruk, of men vol gens een vastgesteld programma te werk ging. Men zou Halifax een man van traditie kunnen noemen, wien de eigenaardige taak ten deel viel. met deze traditie te breken op een beslissend punt in de geschiedenis: hij teekende als verantwoordelijk man voor de garantie aan Polen, daarmede een einde makend aan den stelregel, dat Engeland in het Oosten nimmer een bindende verplich ting op zich zou nemen. Dit, had tot gevolg, dat. een vergelijk onmogelijk werd gemaakt en het spookbeeld van den onvermijdelij- ken oorlog oprees. LIEVER GEESTELIJKE DAN POLITICUS? Halifax stamt uit den oudsten EngelsCheiï adel. Hij trad niet alleen in de voetstappen zijns vaders, waar het de politiek betrof, doch ook ten aanzien van de Engelsche kerk. Men beweert zelfs, dat hij liever geestelijke was geworden, dan politicus en dat hij vaak in het gebed raad zoekt in politieke aangelegenheden. Hij spreekt in het Hoogerluiis altijd mpt een min of meer scntimenteele stem, die aan het geestelijke heroep herinnert, dat hij zoo gaarne zou. hehhen omhelsd. De buitenlandsche politiek, zooals Cham berlain die voorstond en die steeds moer afdreef naar het vaarwater van de oppo sitie. leidde via Münrhen naar de onver mijdelijke oorlogsverklaring aan Duitsch land. Men is in Duitschland van meening, dat Chamberlain de overeenkomst van Mfinchen slechts heeft beschouwd als een middel om tijd te winnen, ten einde den achterstand in bewanening te kunnen in halen. De medewerking van Halifax kan niet eelukkig wordén genoemd! de steun- arfie aan Polen kon den bondgenoot in het. Oosten niet red'den e" de Sowjet-Unie had geen ooren naar de Engelsche voorstellen. Zoo ontwikkelde zich uit den man des vredes TTalifnx oen oorlogszuchtige natuur. Torh is hij altijd verreweg de mindere wehlevpn van rohustere naturen zooals Churchill. Hii moest veelal de rol van zon- denhok op zich nemen; en on den achter grond stond altijd Anthonv Eden. Men kan dan nnk zpggen. dat het verscheiden van den Engelschen gezant in Washington, lord T.oth'an. den tegenstanders van lord Hali» fax niet ongelegen kwam. Nu kon men hem. mpf de gehniikeliike dankbetuigingen voor nfln den lande bewezen diensten naar Ame? rika overniantsen. om de plaats in te ne- m«n van den overledene. Er kan geen twiifel nan bestaan, of de nocf van vertegenwoordiger van Groot- Rrittannië in dp Vpreenigde Staten legt op nieuw een eronfe verantworvrde'iikheid op ""'n c^nudprs tt:: 7al moeten trachten, de ^nfyoiechiYoyirirlheid van de Amnriknnen mef "nHe rneo-oliilrp middelen aan fe wakke» -mi. Natnurli'k hliift het een onen vraag, of hii daarvoor de rechte man de rechte plaats zal blijken te zijn.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1941 | | pagina 6