NEZO
Het
granaatappelsap
N1PPER EN PELLE
Het vlagincident
te San-Francisco
Dc ontmoeting
tusschen
Hitier en Mussolini
do&i &M, ÏÏL 2)M
Alle sierduiven laten
registreeren
Radioprogramma
EEN HERNIEUWDE BEKRACHTING
VAN DE ONVOORWAARDELIJKE
SOLIDARITEIT DER SPILMOGEND-
HEDEN.
De ontmoeting tusschen de Duce
mi den Fudhrer, aldus een D.N.B.-
bericht uit Berlijn, wordt door de
Duitsche ochtemlbladen een her
nieuwde bekrachtiging genoemd van
de onvoorwaardelijke solidariteit der
spihnogendheden op politiek, ideëel
en militair gebied.
De bladen herinneren er aan, dat
deze ontmoeting reeds de negende
is tusschen de beide staatsleider»,
mi wijzen er op, dat het reeds tot de
traditie der buitenlandsche en- in
het. bijzonder van de tegen de spil
gekante pers behoort om iedere bij
eenkomst van Adolf Hitier en Mus
solini te begeleiden met dezelfde
ongegronde combinaties en - progno-
sen.
De „Voelkischer Beobachter" schrijft, dat
deze uit de lucht gegrepen beweringen
Iteeds de uitdrukking zijn geweest van de
nletuitgesproken bezorgdheid, wat wel het
resultaat der bijeenkomst zou kunnen zijn.
Het is doelloos, zoo constateert het blad
verder, de „meeningmakers" van dezen aard
er van te willen vertuigen. dat de gemeen
schappelijke strijd der beide leiders en der
beide volken geen wankeling kent in zijn
diopgefundeerde verbondenheid. De oorlog
boft hen gehard. Het gemeenschappelijk
vergoten bloed vormt een onderpand van
een niet te scheiden vriendschap der vol
ken. Daaraan veranderen de plompe pogin
gen van den gemeenschappelijken tegenstan
der niets, welke tegenstander deze gemeen
schap van het Duitsche en Italiaansche
volk uiteen zou willen slaan, omdat hii daar
In zijn grootste gevaar ziet. Het blad stelt
voor de prognosen omtrent deze nieuwe hij-
eenkomst ook ditmaal over te laten aan den
Angelsaksische pers, die reeds aoht maal
opheldering heeft gekregen.
In gelijken zin herinnert de „Berliner
Boersenzeitung" er aan, dat ter gelegenheid
van iedere ontmoeting tusschen Adolf Hitte
en Mussolini veel er over is gerakeld, wat
Duitsdhland, of wat Italië wel voor plannen
zou hebben. Het blad merkt op, dot deze
alternatieve wijze van vragen stelten aan de
feiten voorbijgaat. Er is hier geen „of", zoo
constateert het blad, maar alleen een
nauwverbonden „en". Er hestaat niet hier
een Duitsch-Rngelsdie, daar een Italiaan-
Engelsche oorlog, maar alleen een gemeen
schappelijk front, van de spil in strijd en
werk Met 't verlangen naar verdere bijzon
derheden omtrent den inhoud der laatste
conferentie moet. Engeland geduld hebben
tot Duitschland en Italië het gepast achten
de deur van de wachtkamer te openen.
Le Jtaliaansche pers over de
ontmoeting.
In de ontmoeting tusschen Fudhrer en
Duce zien de Italiaansche kranten opnieuw
«en definitief bewijs voor de vaste verbon
denheid van de in wapenbroederschap ver
eende bevriende volken. Zij leggen den na
druk op de volkomen overeenstemming in
opvattingen, die ook door deze laatste
conferentie van de beide staatsleiders be
vestigd wordt.
Het Giornale d' Italia wijst op de om
standigheid. dat deze vijfde ontmoeting van
de beide leiders der asm ogend heden sinds
Ben laatste poging.
1. „Daar is onze oude vriend
Piet, dien sullen we eens
van onze Afrikaansche
avonturen vertellen, h\j zal
ons wel gelo en!"
2. Goede dag, Plet, neb je ons
niet gemist, terwijl we in
Afrika waren? Je kunt je
voorstellen, dat we veel be
leefd hebben. We hebben
met krokodi'ien en slangen
gevochten en zijn met de
Koningin op de drakenjacht
geweest in haar onderaardse
rijk.
3. „Dat is maar een peuleschil
letje! Nee, dan zal ik jullie
eens vertellen, wat mjj over
komen Is, toen ik vele hon
derden jaren geleden in de
buurt van Kreta schipbreuk
heb geleden en naar Egypte
zwom, waar Ik de koningin
van Saba vond, waarmede
ik toen trouwde
4. „Bn wfl hadden ons er zo
op verheugd om thuis onze
geschiedenis te vertellen.
Wanneer zelfs Peter ons
voor -ten gek houdt, dan ls
het wel erg."
het begin van den oorlog opnieuw voor de
gehoste wereld de gewapende solidariteit
van de beide vol kon heeft geproclameerd en
tevens aan alle illusies van den vijand den
bodem heeft ingeslagen.
De Messaggero verklaart, dat de helden
daden van de lucht- en zeestrijdkrachten
der beide verhonden landen in hun strijd
tegen liet inistortende Britsche imperium
in de Middellandsche Zee en in den Atlanti-
scken Oceaan den triomfalen achtergrond
vorm,en voor de bijeenkomst tusschen Adolf
Hitier en Mussolini.
De Popoio d' Italia betoogt,, dat. Mussolini
en Hit ter in een nieuwe bijeenkomst de
volstrekte gelijkheid van de Duitsch-Itali-
aansche gezichtspunten bekrachtigd heb
ben.
FEUILLETON
8.
In een oogenblik was de anders zoo keurige
kinderkamer in een warboel herschapen.
Eindelijk viel Diana htfgend en uitgeput op
een stoel neer, maar haar kleine neven gun
den haar geen rust en kwamen onmiddellijk
aandragen met verschillende speelgoedbeest
jes, die Diana moest laten spreken. En dus
stootte ze wel een kwartier lang de meest
vreemdsoor.ige klanken uit. Ze kwam tot de
ontdekking dat ze door de kinderen beschouwd
werd als een wezen, met ongelimiteerde mo
gelijkheden en, totdat ze naar bed moesten,
deed ze al haar best ze niet teleur te stellen
ln hun verwachtingen.
Moe, maar prettig gestemd, kwam ze daar
na op haar eigen kamer, om zich voor het
diner te kleeden. Wat een grappige kleine
jongens zijn Bonny en Phil toch, dacht ze.
Maar ik za ze een beetje moeten temmen,
anders blijft er voor mij geen rust over zoo
lang ik hier gelogeerd ben.
Ze was half klaar met haar toilet, toen er
op haar deur geklopt werd. Op haar „Bin
nen!" verscheen Enid.
Mr. Elliot "h-eft een boodschap laten
zenden, dat hij vfeest niet voor het diner
thuis te kunnen zyn, madam, zei ze. Hij
heeft een zakelijke conferentie.
Verschrikt keek Diana het meisje aan,
Maar dat is toch al te gek! riep ze uit.
Ze laten me hier voor alles opdraaien!
Heb je niet gezegd dat Mrs. Elliot ook al
niet thuis komt eten?
Hoe kon ik dat, msdam? Ik wist het
niet, antwoordde Enid onbewogen.
Verduiveld, dat s waar ook! Ik heb ver-
gete het je te zeggen. En daar zit ik nu
opcescheept met een stelletje menschep
waar ik nog nooit van heb gehoord! Het is
wat moois!
Maar er zijn geen gasten voor het dlne-
ultgenoodigd, madam, merkte Enidop
Al!een maar voor vani.vond.
Dat weet ik wel, maar dat maakt het niet
San Francisco,(D.N.B.) Bij de
behandeling van de zaak tegen de
beide Amerikaansche matrozen, die
de Duitsche vlag hebben weggerukt
van het Duitsche consulaat-generaal,
heeft de waarnemende rechter,
naar Associated Press meldt, ver
klaard: „Dit is een vergrijp jegens
een andere natie en wel een natie,
waarmede wij in vrede leven. Een
dergelijk vergrijp kan ik als ambte
naar niet vergeven. De president
heeft uitdrukking gegeven aan zijn
verlangen om ons buiten den oorlog
te houden. Het is onze plicht dit te
steunen.
In verhand met het vlagincident in San
Franci&co, wijst de „Deutsche Diplomatisch-
Politische Korrespondenz" er op, dat het
Duitseh-Anverikaansche vriendschaps, han
dels- en consulaire verdrag van 17 Augus
tus 1925 de bepaling behelst, in artikel 20,
dat de wederzijdsclte consulaire ambtenaren
de vlag van hun land op hun officieele
gebouwen mogen hijschen. Deze bepaling is
niet alleen in dit vermelde Duitseh-Ameri-
kaansche verdrag opgenomen, aldus de diplo
maar is ook in overeenstemming met een
oude traditie van de beschaafde volken.
Desondanks is het ongehoorde gebeurd, dat
de vlag van het Duitsche rijk door leden
van de geregelde Amerikaansche marine
van het consulaat generaal is gehaald en
geschonden.
Dit is een feit, welks moreele waardeering
cu oorzakelijke achtergrond door geen be
tuiging van leedwezen uit Washington uit
de wereld kan worden geholpen. De Diplo
herinnert er in dit verband aan, dat het
standpunt der Vereenigde Staten ten aan
zien van de algemeene geldigheid van het
volkenrecht juist de laatste dagen eigen
aardige interpretaties heeft ondergaan. Het
volkenrecht zou, naar de opvatting van
staatssecretaris Huil, klaarblijkelijk al
teen dan in Noord Amerika van toepassing
zijn, wanneer het opportuun voorkomt aan
zijn politieke conceptie. De Korrespondenz
vindt het bijzonder opmerkelijk, dat Huil
weliswaar veel heeft, gesproken over „plan
nen tot verovering der wereld van den kant
van de spilmogondhcdon, maar een ontwij
kend antwoord heeft gegeven op de vraag,
of Duitschland en Italië speciaal de Ame
rikaansche neutraliteit hebben geschonden.
Verder wees hij zeer in het algemeen op
beweerde schendingen van het volkenrecht
door de spil en zeide, dat er een lange
lijst was van uitdrukkelijke verklaringen
en voornemens, op grond waarvan hij het.
hewiis kon leveren voor het gevaar, dat den
vrede van het westelijke halfrond van den
kant van Duitschland en Italië bedreigt.
In werkelijkheid, zoo constateert de Di-
nlo. ziin noch in Duitschland noch in Italië
verklaringen van dezen inhoud, zelfs niet
naar den geest, aan eenigeriei instantie be
kend. Wel bestaat er een menigte van ver
klaringen van tegengestelden aard van de
meest toonaangevende Duitsche en Italiaan
sche persoonlijkheden, die ondubbelzinnig
rle erkenning van de Monroeleer behelzen.
Staatssecretaris Huil heeft dus ten aanzien
van de ontzaglijke portee zijner bewerin
gen de verplichting eindelijk het. bewijs
der waarheid te leveren. Van essentieele be-
teekenis blijven op dit oogenblik, als resul
taat van deze debatten en van de ophitsing
die hun uitvoering volgens program moet
voorbereiden, die onwaardige gebeurtenis
sen in San Francisco. Zij kunnen intus-
schen voor. een beschaafd volk geen .veront
schuldiging vormen.
AANSLAG IN BOEKAREST.
Duitsch officier het slachtoffer.
Een officieel communiqué van het Roe-
meensche ministerie van hinnenlandsche
zaken deelt mede: In den nacht van 18 op
19 Januari is een Duitsch officier gedood
door een individu van bui ten landsche natio
naliteit. De dader trachtte te ontvluchten,
doch werd gevangen genomen. De Duitsche
officier was terstond dood. De regeering
heeft last gegeven tot de strengste maat
regelen. Het onderzoek naar de motieven
van den dader wordt voortgezet.
AARDSCHOK OP CYPRUS.
Op Cyprus is Maandagochtend een aard
schok gevoeld, welke 30 seconden duurde.
In Paralimni. in het district van Fama-
gusta, zijn 50 huizen vernield en 100 be
schadigd. Er zouden echter slechts 7 ge
wonden en geen dooden zijn gevallen. In
Famagusta werd de St. Nicolaas-kathedraal
door de aardbeving licht beschadigd.
De secretaris-generaal van het de
partement van hinnenlandsche za
ken heeft aan de burgemeesters me
degedeeld, dat de geldende uitzon
dering ten aanzien van krop pers,
pauwstaarten, raadsheeren, tuime
laars met sokken alsmede slenkera,
vervallen is Mitsdien behooren alle
soorten van sierduiven zonder uit
zondering ter registratie te worden
opgegeven.
Tot deskundige op het gebied van
sierduiven is aangesteld de secreta
ris van den Netterlandschen Bond
van Sierduivenverecnigingien, de
heer C. A. M. Spruyt, van Bever-
ninghlaan 36. Gouda. Laatstgenoem
de is met het registreeren van alle
sierduiven belast.
WINTERHULP NEDERLAND.
Heden, Woensdagavond, zal van
1S.45 uur tot 19 uur voor de radio
een vraaggesprek plaats vinden met
mr. E. Otto, chef van de hoofdafdee-
ling organisatie dor W.H.N. over de
lijstencollecte op 31 Januari en 1
Februari a.s.
DONDERDAG 23 JANUARI 1941.
Hilversum I. 415 m.
Neclerlandsch programma. KRO.
8.00 Wij. beginnen den dag.
8.30 Nieuwsberichten ANP.
8.45 Gramofoonmuziek.
10.00 KRO-orkest.
Keukenzoüt van Boekelo, 1 3 ct. p. Kilo-pak.
Hygiënisch bereid en verpakt.
minder erg! riep Diana wanhopig uit. Hoe
moet ik die menschen ontvangen? Enfin, als
ze eenmaal bridgen, loopt het wel vanzelf, dat
is een troost. Ik kan dan rustig in een,andere
kamer wat gaan zitten lezen.
Er is nog de gast van de familie Chart,
die ook mee zou komen, hielp Enid herinneren
Diana schrok. Die had ik heelemaal ver
geten! Wat zou jij met zoo iémand beginnen,
als je in mijn plaats was, Enid?
Er vloog iets van een glimlach over het ef
fen gezicht. U zou met hem in de huis
kamer kunnen gaan zitten, stelde ze voor.
Ik kan daar koffie en sigaretten voor U neer
zetten.
Diana begon te lachen. Nee. dank je wel!
zei ze. Ik bedank er voor om me minstens
drie uur te zitten vervelen met het een of
andere manspersoon, dat natuurlijk over niets
anders weet te praten dan over bridge of
theaters. Enfin, ik zal me" eerst maar eens aan
het menu van hedenavond tegoed doen en dan
zullen we wel weer verder zien.
Enid verdween en Diana voltooide haar toi
let in een niet al te best humeur.
Zooiets zal me niet nog eens gebeuren!
beloofde ze zichzelf. Toen ze echter goed en
wel klaar was, keek ze alweer zonniger. Diana
kon nooit lang boos blijven. Ze was gekleed
in een zeegroene japon, die haar slanke fi
guurtje op zijn voordeeligst deed uitkomen:
haar haren glansden met 'n prachtigen gloed
en. zonder dat ze het zelf besefte, zag ze er
onweerstaanbaar charmant uit. Zelfs de ge
reserveerde Enid keek, ondanks zichzelf, naar
haar met onverholen bewondering.
Diana zat geheelalleen aan tafel, maar liet
het zich, niettegenstaande dit, uitstekend sma
ken. Toen de maaltijd was afgeloopen, stond
ze op en ging de zitkamer binnen.
Hier was alreeds een bridgetafel klaar gezet,
de divan opzq geschoven en er waren twee lage
fauteuils uitnoodïgend by het haardvuur ge
plaatst. Diana zette de fauteuils een eind ver
der van elkaar af en "schopte woedend tegen
een kussen. Ik ben benieuwd of ik het hiei
wel een heele week zal kunnen uithouden,
zuchtte ze.
Enkele minuten later ging de bel. Daar
zal je het hebben! zei ze benauwd, maar er
was niemand die haar hoorde of haar moed
kon inspreken.
Geschuifel van voeten, dj-uk gebabbel eri
daar ging de deur open en de onberispelijke
Enid kondigde aan: Sir Ridgemont en Lady
Pallas Kolonel en Mrs. Chart Mr..Frost.
Allemaal tegelyk! mompelde Diana.
Nu maar de lieve gastvrouw spelen, zooals
zuster Blanche dat zoo mooi kan.
Met een vriendelyken glimlach liep zé op de
binnenkomenden toe. - Hoe maakt U het?
Het is verschrikkelijk jammer, maar ik ben
alleen hier om U te ontvangen. Hoe maakt U
hef? Hoe maakt U het? Ik ben een jongere
zuster van Blanche en op het oogenblik haar
plaatsvervangster. Lady Juniper kon haar
vanavond onmogelijk missen in het Tehuis voor
Meisjes, weet U! En James, mijn zwager, is
om de een of andere zakelijke reden, naar het
schijnt, ook in gebreke gebleven. Dus U zult
met mij alleen genoegen moeten nemen, vrees
ik. Hoe maakt U het? Gaat U zitten, alstu-
bliéft. Wat een mist, vanavond! Een warm
kopje koffie en een likeurtje zullen U goed
doen.
Ze moest even op adem komen en ze slaakte
een zucht van verlichting toen Enid verscheen
met het koffieblad.
De gasten schaarden zich om -het vuur. De
beide echtparen waren al wat ouder en Diana
kwalificeerde hen direct als „saai". Lady Pal-
las had grijs haar: ze was in het zwart fluweel,
wat haar bepaald statig maakte. Mrs. Chart.
was veel opzichtiger gekleed; ze droeg een
donkerrode japon en haar nagels waren ge
lakt in precies dezelfde kleur. Maar het meest
werd de aandacht getrokken door een paar
groote oorbellen, overigens het eenige op
merkelijke aan haar, vond Diana. De beide
heeren stonden dicht naast elkaar, waardooi
het verschil des te sterker uitkwam; Sir
Ridgemont was namelijk klein en mager, ter
wijl Kolonel Chart juist groot en breed was
De gast van de Charta stond een beetje apart
- hij teek jonger dan de overigen.
We zijn maar allemaal tegelijk gekomen,
zei Lady Pallas met haar diepe altstem.
We wonen vlak bij elkaar, ziet U! Zoo, U
bent dus Blanche's jongere zuster. Wat aar
dig! U hebt ons Uw naam nog niet genoemd.
Oh, ik heet Diana, klonk het antwoord.
Het spijt me erg dat we niet twee bridge
tafels hebben kunnen arrangeeren, maar daar
is nu niets aan te doen. Ik zal wel uitvallen
ik speel heelemaal niet goed. Wilt U de
sigaretten even laten rondgaan? Mist het bui
ten erg?
Op het oogenblik gaat het nogal, ant-
wourdde Kolonel Chart. Als het tegen den
nacht maar niet erger wordt. Maar gelukkig
we wonen niet ver weg. Het zou minder aan-
sronaam zijn voor onze vrienden, de Elliots!
Zal ik het voorrecht genieten wat met U te
blijven praten, terwijl de anderen spelen, mijn
lieve jongedame?
Oh. hemeltje nee! riep Diana uit. Ik
heb gehoord dat U dol bent op bridgen, het
spreekt dus vanzelf dat U meespeelt lk zou
zeggen met Lady Pallas. En Sir Ridgemont
met Mrs. Chart. Lijkt U dat geen goede ver
deeling
Dan zal deze jongeman hier dus de ge
lukkige zijn, riep Sir Ridgemont, op den gast
van de Charts wyzend.
Wij zullen wel toekijken, zei Diana.
Daar ben ik dol op en je leert er zooveel van.
Maar natuurlijk, als Mr. Frost dat niet pret
tig vindt... in.de huiskamer staat de radio.
Kolonel Chart bulderde van het lachen.
Hebt U het gehoord, Mr, Frost! De radio voor
U en Miss Diana voor ons! Een goeie mop.
Ik kom U ook wel eens gezelschap hou
den, beloofde Diana den geplaagde groo .moe
dig. Maar als U het vervelend vindt er hier
zoo bij te zitten, zal niemand het U kwalijk
nemen wanneer U naar huis gaat.
Ik denk niet dat ik me zal ''- velen, ant
woordde hij en iets in zijn stem noopte Diana
hem wat aandachtiger op te nemen.
Hq was een man van middelmatige lengte,
maar zeer gespierd. Zijn gezicht zag geel
bleek en hij had donkere, toegeknepen oogen
zyn heele uiterlijk had iets van een ooster
ling. Ze voelde zich beslist niet tot hem aan-
10.45 Gramofoonmuziek.
11.30 Godsdienstig halfuurtje.
12.00 Gramofoonmuziek.
12.15 KRO-Melodisten en solist.
12.45 Nieuw»- en economische berichten ANP.,
1.00 Gramofoonmuziek.
1.15 KRO-Melodisten en solist.
2.00 Orgelconcert.
2.45 KRO-orkest.
3.30 Gramofoonmuziek.
3.45 ">e Kamermuziekspelers.
4.30 Ziekenpraatje.
4.45 Gramofoonmuziek.
5.15 Nieuws-, economische en beursberichten
ANP.
5.30 Lezing „Vorming van de rijpere jeugd.-:
Terug naar de natuur,,.
5.45 Gramofoonmuziek.
6.00 Cabaretprogramma.
6.45 Actueele reportage of gramofoonmuzie'k.
7.00 Vragen van den dag (ANP).
7.15 Gramofoonmuziek.
7.30 Berichten (Engelsch).
7.45 Gramofoonmuziek.
8.00 Nieuw9berich*ei ANP.
8.15 KRO-Kamerorkest (opn.).
8.30 Berichten (Engelsch).
8.45 Eugen Wolf en zijn solisten.
9.40 Wij sluiten den dag.
9.45 Engelsche berichten ANP.
10.0010.15 Nieuwsberichten ANP, sluiting;
Hilversum II. 301 m.
AVRO.
8.00 Gramofoonmuziek.
8.30 Nieuwsberichten ANP.
8.45 Gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwijding.
10.15 Orgelspel (gr.pl.).
10.30 Omroeporkest.
(Ca. 10.50 en 11.25 Declamatie).
12.00 Berichten, eventueel Gramofoonmuziek,
12.15 AVRO-Amusementsorkest.
10.0010.15 Nieuwsberichten ANP, sluiting,
1.00 AVRO-Amus°.nentsorkest.
1.30 Cyclus „Groote Nederlanders".
1.35 AVRO-Musette-ensemble en soliste (opn.),
2.15 AVRO-Aeolian-orkest.
3.00 Causerie „'Nuttig en noodig".
3.10 Zang met pianobegeleiding.
3.30 „Anna Pavlova", causerie (met gramo-
foonmuziek).
4.15 Sylvestre-trio.
5.00 VPRO: Cyclus „Lezen in den bijbel".
5.15 Nieuws-, economische en beursberichten
ANP.
5.30 °uszta-orkest.
6.00 Orgelspel.
6.15 Cyclus „Sport en lichamelijke opvoeding",
6.30 Orgelspel.
6.45 Actueele reportage of gramofoonmuziek.
7.00-7.15 Persoverzicht voor binnen- en bui
tenland (ANP), sluiting.
getrokken, maar hij interesseerde haar wel,
vooral om zijn stem, die een eigenaardig ge
heimzinnige klank had. Hij glimlachte tegen
haar en zij glimlachte onwiliekejrlg terug.
Houd hem maar in de gaten! zei Kolonel
Chart. Hij heeft ze achter de mouw!
Diana wist niet wat hierop te antwoorden,
maar voor rtehzelf was ze blij dat de man, die
niet mee zou bridgen, tenminste interessant
beloofde te zullen zijn.
Ze schonk echter verder geen aandacht aan
hem, totdat de anderen rond de bridgetafel ge
zeten waren en het spel een aanvang had ge
nomen. Toen ze naar hem toeging stond hij,
diep in gedachten, voor het vuur te rooken.
Wilt'U niet liever gaan zitten? voeg ze,
terwijl ze een sigaret nam.
Hy voorzag haar van vuur en antwoordde:
Ik dacht dat U me naar de huiskamer wil
de verbannen.
Ze keek hem even aan en zei toen onver
schillig: Dat kunnen we doen. Zoo meteen
komen de nieuwsberichten door. En, fcich tot
de overige gasten wendend: Amuseer U
goed en maak vooral geen ruzie.
Ze liep op de deur toe, gevolgd door haar
lotgenoot.
Het is een goed idee van U de bridge-
enthousiasten maar alleen te laten, zei hij.
En wat gaan we nu doen?
Dezen kant uit. zei Diana, voorgaand
naar een kamer, op dezelfde verdieping ge
legen. Brr, wat is het hier koud! rilde ze, toen
ze het vertrek betraden. We zullen gauw
den haard aansteken.
De huiskamer was kleiner dan die, welke ze
zoojuist verlaten hadden. Een schryfbureau
stond in een hoek en een klein tafeltje in het
midden, waaromheen diepe, leeren fauteuils
geschoven waren. Het radiotoestel stond in
een hoek, maar eerst ging Diana naar den
electrischen haard en draaide die aan.
Die ellendige mist dringt overal door,
merkte ze op. Oh, wat haat ik Londen eigen
lijk.
Ze stond met uitgestrekte handen voor den
haard; de man kwam dicht naast haar staan
en keek neer op haar zuiver profiel en het
prachtige, koperkleurige haar met het air van
een kenner.
Oh nee, dat doet U niet, zei hij heel be
slist. Dit huis misschien, deze sfeer! Maar
dat is Londen niet!
(Wordt vervolgd.)
