De Japansche politiek
jegens China
N1PPER EN PELLE
Het
granaatappelsap
Aanval op kabinet van
Konoje
Aanvallen afgeslagen
Die GRIEP-aanval
wordt gestuit!
akkers Abdijsiroop
Radioprogramma
ER IS GEEN STRAAL VAN
HOOP OP REGELING.
In de plenaire vergadering van de
begrootingscommissie van het huis
van afgevaardigden heeft de eerste
minister, Konoje, uitdrukking ge
geven aan grimmige vastberaden
heid om de wapens in handen te
houden, toen Mijake, vroeger lid van
de thans opgeheven partij der so
ciale massa een aanval deed op de
regeering wegens, naar hij zeide,
de veelvuldige kabinetswisselingen,
aldus een bericht van Domei uit
Tokio.
Mijake zeide. dat de Chinecsche zaak uit
gebroken was in 1937 onder het eerste ka
binet van Konoje. Prins Konoje trad ech
ter af zonder overtuigende redenen te ge
ven. terwijl de Chineesche zaak niet gere
geld was. ..Het wekt slechts misverstand
onder de natie, wanneer een kabinet dat
nationale populariteit geniet en gesteund
wordt door het. parlement, ineen zou stor
ten. Na het aftreden van het eerste kabinet
van.Konoje hebben alle volgende kabinet
ten slechts een kort leven gehad, sommige
traden af na vier maanden, andere na
acht maanden, waardoor een voortdurende
politieke instabiliteit bestond", aldus Mija
ke.
Verwijzende naar den Chineesch-
Japanschen oorlog van 1S94 tot 1895
en naar den Russisch-Japanschen
oorlog van 19041905. tijdens elke
oorlogen er geen kabinetswijzigin
gen voorkwamen, maakte de inter-
pellant melding van het in omloop
- zijnde gerucht, volgens hetwelk
prins Konoje mogelijk uit de regee
ring zou treden.
Hij voegde hieraan toe: „Ik zeg
niet, dat Prins Konoje alleen ver
antwoordelijk is voor de regeling
van de Chineesche zaak maar hij
is een-van degenen, die een zware
verantwoordelijkheid op zich moe
ten nemen voor de regeling er van"
Spr. verzocht Konoje zijn houding
ten aanzien van de politieke stabili
teit op te helderen.
In zijn antwoord op de interpellatie ver
klaarde Konoje: „Gelijk de spreker heeft
gezegd, is de Chineesche zaak uitgebroken
onder het eerste kabinet-Konoje, en bevindt
zij zich thans in het vijfde jaar.
En toch is er peen straal van
hoop op een regelingDe strijden
de diensten echter zijn niet verant
woordelijk hiervoornoch is iemand
anders verantwoordelijk. Ik alleen
draag daarvoor de verantwoordelijk
heid. Ik ben mij bewust van mijn
verantwoordelijkheid met een gevoel
FEUILLETON
doo*. etM. m. vm
14.
Natuurlijk was ook Diana van de partij. Ze
bereed haar vriend, Kalif, een grijs getint, fijn
gevormd paard, dat ze slechts met moeite in
toom wist te houden Van tijd tot tijd sprak ze
het dier toe en klopte het bemoedigend op den
rug. bemoeide zich weinig met de overige
leden van het gezelschap: alleen maakte ze af
en toe een grapje met Bobby en Pat. Edmund
V eston negeerde ze volkomen ze keek zelfs
niet één keer in ziju richting.
Het was een schitterende dag; er woei een
f-'isschen wind en er was geen wolkje te be
kennen aan den bleek-blauwen hemel. De
stemming was er een van vreugde en verwach
ting men had een heerlijken dag voor zich,
die besloten zou worden met een bal, dat des
avonds gegeven werd in het eenige feestgebouw
dat Tarford bezat.
Je komt toch ook? vroeg Pat aan Diana.
Denk het wel, klonk het onverschillig.
als ik tenminste voor dien tijd mijn nek
niet heb gebroken
Zoo Ben je van plan er allés op te zet
ten? Nu, ik doe mee, hoor!
'Diana keek eens naar het paard van den
spreker. Veel kans geef ik je niet, plaagde
ze.
Hoepel op! zei Pat, zoi der veel plicht
plegingen. Hpt is wat een fijn beest maar
je moet natuurlijk weten hoe je er mee moet
omspringen. Hij boog zich naar haar over en
liet zijn stem dalen, toen hij vroeg: Zeg,
weet jij wat die vent van Crackmead Grange
hier uitspookt? Doet hjj soms mee aan de
jacht
Hoe weet ik dat? klonk het antwoord.
Een rare snuiter, vond Pat. En hij
groet niemand.
Een lompe vlegel! viel Diana hem bij.
Nu kwam Bobby naderbij en grinnekend
vroeg hij: Zeg !>eb' en jullie Weston gezien?
Ik ben benieuwd wat hij met zijn hekken heeft
gedaan. Een week of twee geleden was de
oude heer er en toen had iemand de heele
11 Een -matige geschiedenis.
1. ..Zie je, *Ml5, ik had Krul-
lekop in de toren gelokt en
daarna de ladder wegge
haald; hjj begon toen echter
de klokken te luiden en toen
de mensen kwamen aan
lopen, was hjj verdwenen.
Je moet me helpen zoeken.
2. „Stil, ik hoor wat!"
3. „Hoor je die stemmen aan
de andere kant van de
jnuur?"
12. Een paar misdadigers
verraden zich.
1. „Pelle, hier hebben wjj de
oplossing van \et raadsel."
2. „Dat deze kerel ons heeft
ontdekt, is toch wel heel
erg. We moeten de goederen
zien g te K'jjgen, want
als ze den jongen vinden,
dan kon hjj wel eens uit de
school klappen, en dat moe
ten we voorkomen."
van schroom jegens troon en natie
wegens het enorme bedrag aan
staatsfondsen, dat is uitgegeven en
wegens de honderdduizend officieren
en manschappen, die tijdens den
strijd in China zijn gesneuveld.
Terwijl een regeling van de Chinee
sche aangelegenheid nog in een
verre toekomst ligt, is de toestand
nog enstiger geworden. Ik ben diep
getroffen door de Keizerlijke be
zorgdheid te dien aanzien. Ik
schaam mij over mijn beperkte be
kwaamheden, vooral daar de Kei
zer van den aanvang af zoo bezorgd
is geweest over de Chineesche aan
gelegenheid. Zoo lang het den kei
zer behaagt vertrouwen te stellen in
mijn nederige persoon, ben ik grim
mig vastbesloten het land door de
moeilijke periode heen te halen
door alles te geven in dienst van
het openbaar.
De woorden van Konoje betreffende
zijn grimmige vastberadenheid wer
den met applaus aangehoord.
Duitsch weermachtbericht
Het opperbevel der Duitsche weermacht
deelt mede:
„In het zeegebied ten Westen van Ierland
heeft een gevechtsvliegtuig met grooten ac
tie-radius een voltreffer op een klein koop
vaardijschip geplaatst.. Voor een Britschc
haven zijn mijnen gelegd.
Verdragend geschut heeft in de avond
uren van 27 Januari militaire doelen in
het Zuidoosten van Engeland beschoten.
Gisternacht heeft de vijand boven Duitsch
land noch boven het bezette gebied gevlo
gen. Jagers hebben een vijandelijk jacht
vliegtuig van het. type Lockheed-Hudson
neergeschoten. Een eigen vlregtuig wordt
vermist.
Italiaaasch weermachtbericht
Engelschen bombardeerden het
vliegveld van Catania en Napels
en omgeving.
Het opperbevel publiceert weermachtsbe-
richt no. 235 Het luidt als volgt:
Aan het Grieksche front hebben wij tij
dens acties van plaatselijken aard den vij
and zware verliezen toegebracht, gevange
nen gemaakt en automatische wapens buit
gemaakt. Afdeelingen van onze luchtmacht
hebben hevige offensieve acties ondernomen
tegen colonnes gemotoriseerde strijdmidde
len, troepenconcentraties en vijandelijke
voorbereidingen.
In Cyrcnaica worden de gevechten ten
Oosten van Derna voortgezet. Onze. troepen
hebben een vijandelijke colonne afgeslagen
en haar verliezen toegebracht alsmede
krijgsgevangenen gemaakt. Ons luchtwapen
heeft gepantserde strijdmiddelen met bom
men en mitrailleurvuur bestookt evenals
de vijandelijke infanterie. Tijdens een ge
vecht hebben onze jachtvliegtuigen twee
vliegtuigen van het type Hurricane neerge
schoten.
In Oostafrika hebben onze afdeelingen
Duj)ats een vijandelijkcn post verrast en
den vijand gevoelige verliezen aan man
schappen en materiaal toegebracht. Onze
luchtformatios hebben doeltreffend vracht-
Duizenden nebben reeds vroeger de ver
tassende werking van Akker s Abdijsiroop
bij griop-aanvallen ondervonden. Door haar
hoest-stillende werking, haar ziektekiem-
doodende eigenschappen, haar gunstigen
invloed op de borst, keel en ademhalings
organen is de bekende, vanouds geprez«*.
het beproefde hoest geneesmiddel!
flacon 90 cr., f. 1.50, f. 2.40. Ov.ral verkrijgbaar.
Mae grooter flacon, h*» voordeelïger hot gebruik.
wagens en pantserauto's van den vijand
gebombardeerd.
Onze jagers hebben een vliegtuig van het
type Glosier neergeschoten. Een tweede
vliegtuig is neergeschoten door onze ver
kenningstoestellen.
In den nacht van 27 op 28 Januari hebben'
vijandelijke vliegtuigen een aanval gedaan
op Catania. Zij wierpen eenige bommen
neer, maar hebben geen schade of slacht
offers gemaakt. Een tweede aanval was
gericht op Napels en omgeving, waar uiterst
geringe schade is veroorzaakt en geen slacht
offers vielen.
ELZASSISCHE SOLDATEN NAAR HUIS.
Sedert een week vertrekken van hel
rijksstation te Bazel over Offenburg. Khel
en Straatsburg treinen met soldaten uit den
Elzas. die door Zwitserland en de Fransche
autoriteiten vrij zijn gelaten. Deze soldaten
waren met de Fransche troepen, waartoe zij
behoorden, in Juni op Zwitsersch gebied
gekomen en geïnterneerd. Door een Fran
sche militaire commissie worden zij thans
op het Elzas-stntion te Bazel in groepen
van 200 man uit den dienst ontslagen. Op
het 'Duitscho station worden zij begroet
door een Duitsche organisatie, hetgeen
zeer door hen op prijs wordt gesteld.
DONDERDAG 30 JANUARI 1941.
Hilversum I. 415 m.
Nederlandsch Programma. AVRO.
S.00 Gramofoonmuziek (8.308.45 Nieuws
berichten ANP.
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gramofoonmuziek.
10.30 Zang en orgelconcert m.m.v. leden van
het Omroeporkest.
11.10 Declamatie.
11.30 Ensemble Jonny Kroon en gramofoon
muziek.
12.45 Nieuws- en economische berichten ANP
1.00 Orgelspel.
1 20 AVRO-Amusementsorkest.
2.00 Cyclus „In den schijnwerper".
2.15 Sylvestre-trio.
3.00 Voor de vrouw.
3 10 Omroeporkest en solist.
4.00 „De vernieuwing' van ons tooneel",
causerie.
boel in brand gestoken en omver gehaald. De
vent was toen bezig diepe greppels te graven
warr hij de rommel in liet stoppen. Kijk dus
goed uit!
Is dat waar? vroeg Diana op verontwaar
digden toon.
Wat! Wist je dat niet? vroegen Bobby
en Pat tegelijkertijd.
Nee, natuurlijk niet! Ik ben tóch al dien
tjjd weggeweest?
Maar heb je dan ook niet gehoord dat zijn
hikken in brand gestoken waren? vroeg Pat.
Oh ja, daar weet ik van, zei Diana!
Dat dachten we al! zei Bobby met een
veelbeteekenend gegrinnik. Jammer dat we
er niet bij waren om een handje te helpen. Nu,
het resultaat weet je. Pas dus op voor die grep
pels, als we dien kant uitkomen!
Hoe durft bij! zei Diana.
Bobby keek haar eens aan met een bewon-
derenden blik in zijn vroolijke, donkere oogen.
„Er was anders nog iemand, die ook aardig
durfde! zei hij.'
Hou je mond toch! waarschuwde zijn
jongere broer. Te zou de boel nog verraden,
idioof!
Diana keek het tweetal glimlachend aan en
zei niets.
Plotseling klonk een vroolqk hoorngeschal
en tegelijkertijd kwam er beweging in de stoet
die w" voorafgegaan door de luid blaffende
honden. Men trok de hoofdstraat door, eerst
een troep joelende en schreeuwende kinderen,
dan de jachtstoet en er achter een heele file
auto's, gevolgd door een lange rij voetgangers.
Het was en schitterend schouwspel en Miss
Penn, die over «en gordijntje voor een der
ramen van het postkantoor stond toe te kijken
zuchtte jaloersch.
Stel je voor. zeg! zei ze tegen Bessie,
die het vertrek op de stoep had gadegeslagen
en nu juist weer binnenkwam, hij was er
ook bg! En niemand nam notitie van hem,
za^: je wel Zelfs Miss Mostyn niet en hij reed
£OCh vlak achter haar!
Nu ze hebben elkaar met de Kerstdagen
geen kaart gezonden, dus er kan niets geweest
zijn tusschen hen, zei Bessie.
Ik denk dat die hond alles in de war heeft
geschopt, veronderstelde Miss Penn. Er
was beslist een brief van haar aan hem en dien
avond kwam hij toch persoonlijk het antwoord
brengen. Misschien probeert h\j nu weer bij
haar in de gunst te komen.
Dat lijkt me niets voor Mr. .Weston,
merkte Bessie op.
Niettemin bleef het feit dat Weston, hetzij
toevallig, het^jj opzettelijk, vlak achter Diana
bleef rijden.
En Diana, hoewel ze haar hoofd niet had
omgewend, was er zich van bewust. Ze maakte
zichzelf wijs dat het haar in het geheel niet
interesseerde, maar toch hinderde het haar.
Sinds die ontmoeting in het postkantoor had
ze hem niet meer gezien en door alle gebeur
tenissen van de laatste twee weken was hij
heelemaal uit haar gedachten geweest.
De honden sloegen een zijpad in en Diana
trachtte de afstand tusschen hem en haar te
vergrooten. Ze gaf haar paard de sporen en
voort vloog het. Maar ze hoorde dat hij nog
steeds vlak achter haar was en met opgeheven
hoofd, rechtop gezeten, reed ze door.
Nu kwamen ze aan een bos; het spoor was
slipperig door den modder en het voortgaan
werd moeilijker. Diana deed een nieuwe poging
aan haar achtervolger te ontkomen. Ze wendde
haar paard en bracht het onder het geboomte,
waar de grond harder was en bedekt met af
gevallen bladeren.
Honden en jagers gingen nu met groote
snelheid een heuvel af; vele der jagers moesten
echter hun vaart minderen door de gladheid.
Het bosch weerklonk van hoorngeschal, hev
geblaf der honden en het klappen van zwepen.
Nu ontdekte Diana Weston's paard vlak
naast het hare en ostentatief keerde ze hem
haar rug toe.
Doch: Miss Maslyn! riep hij.
Er klonk iets als een bevel in die woorden
en, zonder het eigenlijk te willen, wendde
Diana haar hoofd om. Ze zag dat ze alleen
waren de anderen waren nu allen de heuvel
afgereden.
Hij plaatste zijn paard voor het hare en keek
haar met zijn doordringende, grijze oogen
scherp ran.
Wel, wat is er vroeg Diana uit de hoogte
Hij stak zijn hand uit. Hier heb ik iets
dat, als ik me niet vergis, aan u toebehoort.
Mogelijk hebt U het tot nu toe niet gemist,
maar ik. heb het bij het graven gevonden, dicht
bij een van mijn hekken.
Rechtop zat ze en bewegingloos en ze be
antwoordde zijn blik zonder ook maar één mo
ment met haar oogen te knipperen.
Ik weet niet wat het is, antwoordde ze,
maar het kan niet van mij zijn.
Zijn hand bleef uitgestrekt en streng zei
hij: Het is van U! En U kunt het beter
nu aannemen het mocht anders eens ge
bruikt worden als bewijsmateriaal tegen U.
Eenige seconden lang keek ze hem aan met
een blik vol minachting. Toen, zonder verder
iets te zeggen, wendde ze de teugel en galop
peerde weg.
Op dat oogenblik brak er in de verte een
onbeschrijfelijk lawaai los, een teeken dat
men nu een vos op het spoor was. Diana
spoorde haar paard aan en Kalif vloog voor
uit. Ze boog zich ver over ziin nek om een
aanraking met de zwiepende takken der.
boomen te vermijden. Ze - verlangde er naar
zich bij de anderen te voegen en aan de
jacht deel te nemen en vooral verlaagde
ze er naar te vergeten. Het was een geroep
en geschreeuw van belang en Diana voelde
zich opgenomen in de algemeene opwinding.
Ze zaten den vos nu dicht op de hielen;
Diana was een van de voorsten. Eindelijk,
tijdens deze wilde jacht, voelde ze zich voor
het eerst weer vrij! Het was alsof zware
ketenen van haar waren afgevallen, alsof alle
ellende van de laatste weken plotseling van
haar was weggenomen. Ze lachte luid. Het
was goed te leven. 'De ondervinding, die ze
had opgedaan, zou haar niet beletten met
volle teugen te genieten ze zou niet de
rest van haar leven laten bederven door dien
4.15 Omroeporkest en gramofoonmuziek.
5.15 Nieuws-, economische- en beursberichten
ANP.
5.30 Puszta-orkest.
6.00 Cyclus „Sport en lichamelijke opvoe
ding".
6.15 Gramofoonmuziek met toelichting.
6.45 Actueelc reportage of gramofoonmuziek.
7.00 Vragen van den dag ANP.
8.15 Gramofoonmuziek.
8.30 Berichten (Engelsch).
8.45 Concertgebouw-orkest en soliste (opn.).
9.30 Dialoog.
9.45 Engelsche berichten ANP.
10.00 Nieuwsberichten ANP en sluiting.
Hilversum II. 301.5 m.
KRO.
8.00 Wij beginnen den dag.
8.30 Nieuwsberichten ANP.
8.45 Gramofoonmuziek.
9.30 Kamermuziek (opn.).
10.05 Gramofoonmuziek.
11.30 Godsdienstig halfuurtje.
12.00 Berichten.
12.15 KRO-orkest.
12.45 Nieuws- en economische berichten ANP.
1.00 Gramofoonmuziek.
1.15 KRO-Melodisten en solist.
1.45 Gramofoonmuziek.
2.00 Orgelconcert en zang.
2.45 Gramofoonmuziek.
3.00 Rococo-octet.
3.30 Cabaretprogramma (gr.pl.).
3.45 Musiquette.
4.15 Gramofoonmuziek.
4.30 Ziekenpraatje.
4.45 Gramofoonmuziek.
5.00 VPRO: Cyclus: „Lezen in den Bijbel".
5.15 Nieuws-, economische- en beursberichten
ANP.
5 30 Voor de jeugd.
5.50 Gramofoonmuziek.
6.00 Cabaretprogramma (In de pauze: Hoor-
speel t. b. v. de W. H. N.).
6.45 Actueeele reportage of gramofoonmuziek.
7.007.15 Peersoverzfcht voor binnen- en bui
tenland ANP en sluiting.
eenen ongelukkigen nacht.
En wat Weston betreft ze was van plan
zich niets van hem of zijn dreigementen aan
te trekken. Wat verbeeldde hij zich wel? Hij
moest niet denken dat hij haar Diana!
kon intimideeren. Oh, ze voelde zich weer
vrij!
En voort snelde ze, gedragen door haar
prachtig paard, niet wetende dat het nood
lot haar achtervolgde, en dat het onmogelijk
was zich daaraan te onttrekken,
HOOFDSTUK XTV.
Na een snelle galop door het open veld
kwamen ze aan de bosschen van Crakmead
Down, waai'in hun vos gevlucht was.
Hier wachtte het gezelschap een teleur
stelling; ze vonden hun weg geblokkeerd door
ijzerdraad, dat van boom tot boom was ge
spannen rondom het terrein. Aan iederen
vierden boom was een bordje gespijkerd met
het opschrift: „Verboden toegang! Pas op
voor het prikkeldraad!"
Dit deed iedereen direct omzien naar den
eigenaar van deze gronden, maar deze bevond
zich niet langer onder hen. De honden dron
gen in het bosch door, maar de jagers hielden
de teugels in en de jagermeestèr, Kolonel
Wilber, iemand, voor vvien men veel ontzag
had, gaf het bevel te rijden.
Ellendige kerel! mopperde hij. Na
tuurlijk is hij nu nergens te vinden!"
Ik zou wel eens willen weten waar dat
prikkeldraad eigenlijk voor is, riep iemand
van het gezelschap uit.
Ik geloof, dat ik dat wel weet, zei
Bobby Kelso. Het zal verscholen zijn onder
de bladeren. Zal ik er eens door kruipen en
den grond onderzoeken? opperde hij.
Onder de bladeren verscholen? vroeg de
Jagermcester. Wat bedoel je daarmee,
Kelso
Bobby sprong op den grond en eyierp zijn
broer de teugels van zijn paard toe. In een
wip was hij onder het ijzerdraad door ge
kropen en waadde door een dikke laag afge
vallen bladeren.
Dat dacht ik al! riep hij triomfantelijk
uit. Hij bukte zich en hield een kronkelende
streng prikkeldraad omhoog, die onder het
blad verborgen had gelegen. Hij waagde nog
een stap verder en meteen zakte hij bijna
tot zijn knieën weg in de bladerenmassa. Be
hendig werkte hij zich er weer uit. Ziet
U wel! riep hij. Maar goed dat U de paar
den er niet over hebt laten springen.
(Wordt vervolgd.)
