Wat eet de polderjongen?
Veertig jaren
„in de lucht"
Chantage
Geleerde „pottenkijkers"
tusschen Kampen en Urk
De geit
voor het gezin
Naar verboden
zender geluisterd
VERBETERINGEN IN VOEDINGS
GEWOONTEN NOODZAKELIJK
GEACHT.
(Van onzen Amsterdamschen corres
pondent).
"De zegswijze „eten als een polder
jongen" geeft duidelijk aan, dat
de voedingsgewoonten van deze
groep Hollanders een bijzondere
reputatie geniet. Iemand die ge
weldige hoeveelheden dikke, goed
belegde boterhammen, groote por
ties vet eten en reuze stukken
vleesch venverken kan. maakt aan
spraak op bovenaangehaald com
pliment.'
Wij vragen excuus In dezen tijd van vet
kaarten en file-maken voor den slager,
te schrijven over een dergelijk onderwerp,
dat den lezer het water in den mond doet
loopen. Maar het toeval wil. dat Juist de
zer daeen een wetenschappelijk onderzoek
naar de voedingsgewoonten dier dijkwer
kers aan den N.O. Polder is beëindigd en
wij. In afwachting van het eerstdaags
verschijnende officieele rapport, reeds iets
vernemen konden over de resultaten.
Onderzoek naar c^e volksvoeding.
Zooals bekend, houdt het Ned. Instituut
voor Volksvoeding zich bezig met onder
zoekingen naar de wijze waarop het pu
lbliek zich yoedt. Deze onderzoekingen zijn
vooral in onzen tiid van het grootste be-
lanfr: men kan immers van de opgedane
ervaring, vooral onripr de minderbedeelden,
profiteeren bij de verdeeling der voorraden
en er aldus toe bijdragen den wolksweer
stand zoo lang mogelijk od peil te houden.
Natuurlijk zouden in normale fiiden der
gelijke enquêtes nog meer vrucht afwer
pen. daar de door de geleerden ontdekte
leemten dan gemakkelijker konden- worden
aangevuld.
De belangstelling voor de maag van de
dijkwerkers aan den N.O. Polder hangt
samen met de onderzoekingen vanwege de
Zniderzeestichtjng. De leider van de sub-
sectie „Voeding", prof. B. C. P. Jansen, is
tevens directeur van het Ned. Instituut
voor Volksvoeding. Hii belastte drs. van
Dorp met de uiterst delicate taak. zich 700
nauwkeurig mogelijk op de hoogte te stpl-
len van alles wat op de voeding der
polderjongens betrekking heeft.
Wij hebben het genoegen gehad'
prof. Jansen in zijn laboratorium
te mogen interviewen. Professor
verzocht den heer van Dorp, die
mede aanwezig was. ons een- en
ander van zijn belevenissen te ver
tellen.
Bereisde polderjongens.
De Jonge doctorandus heeft met een col
lega 14 dagen lang het .leven der polderjon
gens. die den onlangs voltooiden dijk
tusschen Urk en Kampen hielpen
bouwen, meegemaakt. Zij sliepen in oen
tentje naast de keet, stonden voor dag en
dauw op en aten wat de kok klaarmaakte.
Nu vergt het veel tact en misschien 4 nog
meer durf, anderen bij hun maaltijden'gade
te slaan met de duidelijke bedoeling, alles
zwart-óp-wit te zetten. Wij moeten over het
algemeen niets van „pottenkijkers" hebben
en wij kunnen ons dan ook best den
schroom voorstellen die de enquêteurs op
hun reis naar het IJsselmeer beving.
De arbeiders legden hun gasten
echter geen stroobreed in den weg,
integendeel, lieten zich gewillig als
studie-object gebruiken.
Nu hebben die dijkwerkers meer van de
wereld gezien dpn menigeen. Ze zagen Al
giers en Duinkerken, China en Argentinië;
daar trokken ze heen met onze ingenieurs
om mee te bouwen aan de wereldberoemde
Nederlandsche waterbouwkundige werken.
't Zijn meest Brabanders, Werkendam-
Uiers,. volkomen vertrouwd met het maken
van zinkstukken. Blijkbaar heeft hun be-
reisdheid hen al voor vele verrassingen ge
steld en vonden zij het niets bijzonders,
misschien zelfs voor de afwisseling wel
prettig, eens door hun eigen landgenootén
te worden „aangegaapt".
De geest onder de dijkwerkers bleek bij
zonder goed. dezen indruk nam de heer
van Dorp als een der levendigste van zijn
wetenschappelijke logeerpartij mede.
Een flinke lap vleesch erbij...
De enquête had plaats in Augustus jl.,
'dus toen de algemeene voedseltoestand nog
betrekkelijk weinig verschilde van den nor
malen. De arbeiders kregen een driedubbel
rantsoen brood en een dubbel rantsoen vet.
Ze aten aardappelen, een stuk vleesch van
plm. 2 ons, groenten en vette jus. „Het was
alles heel smakelijk", zoo vernemen wij.
„En da boterham?"
„Goed belegd".
„Hoe controleerde U de voedingswaarde
yan het eten?" willen wij weten.
„Wij wogen het warme eten op de bor
den en verder namen we monsters van de
diverse gerechten mee. naar Amsterdam.
Hier begon onze taak pas goed. Nauwkeu
rig hebben we alles gecontroleerd en op ta
bellen vastgelegd".
- „Wat is tenslotte Uw conclusie?" aldus
wenden wij ons tot professor Jansen.
„Het vitaminen- en vetgehalte
van de spijzen viel erg mee. Een
dijkwerker verbrnikt 4700 calorieën,
terwijl het normale aantal 3000 be
draagt, 'das eet hij ruim anderhalf
maal zooveel als een „gewoon
mensch". Over het algemeen viel
de voedseltoestand op den dijk
mee, mede in aanmerking genomen
het feit, dat de maaltijden in de
keet bereid werden en huisvrouwe-
lijke zorgen onder dergelijke om
standigheden ontbreken".
Verbeteringen noodzakelijk ge
acht.
„Acht u het. gezien de uitkomsten der
enquête, noodzakelijk, dat er wijzigingen
gebracht worden in den aard der voeding
of in de wijze vanv bereiding. professor?"
„Ja, zeker-tfiebben wil'enkele verbeterin
gen op het. oog, doch deze zullen straks in
het rapport gepubliceerd worden".
Professor Jansen zwijgt hierop vcelbe-
teekenend. Dit is het moeilijke oogenblik
in een interview. Als we 't niet gauw over
een anderen 'boeg gooien, "krijgen we niets
meer te hooren
„En hoe slaat het met drankverbruik?"
„Absoluut nihil", verklaart de 'heer van
Dorp. „Ten eerste was het drankverbruik
op den dijk verboden, maar ook als de pol
derjongens Zaterdags en Zondags naar Urk
gingen, was van misbruik geen sprake".
Hiermede was hetvraaggesprek geëin
digd. Wij hopen later terug te komen op
dit belangwekkende onderzoek, het eerste
in den groeienden polder, doch zeker niet
het laatste De heele staf van de Zuider-
zeestichting zit er a h.w. op te springen, dat
de polder droogvalt en de eerste bewoners
er zich zullen nederzetten:'prachtig mate
riaal voor den eeuwigen speurzin van den
geleerde.
Bij een gezin met b'este geilen
'wordt de pap niet gemeten
Ook al zit men daar met tienen
te eten
De geit brengt het voedsel ook
in nood,
Al is de last om voer voor hèar te
krijgen soms wel wat groot.
Nu men tegenwoordig als gevolg van de
oorlogsomstandigheden reeds vele voeder-
middelen in beperkte hoeveelheden of
soms in het geheel niet kan krijgen, dient
men in het L'elang van d8 volksgezondheid
uit te zien naar goede voedingsmiddelen
die men wel kan krijgen. Het is algemeen
bekend dat melk een uitstekend voedings
middel is voor de menschen, en als regel in
verhouding tot de voedingswaarde goed
koop. Toch heeft men dikwijls de neiging
bij de uitgaven het-eerst op de post melk
te bezuinigen. Dat dit geheel onjuist is,
springt dapelijk in het oog, wanneer men
bedenkt jlat de voedingswaarde van l liter
melk waaraan niets is onttrokken- onge
veer overeenkomst met 7 eieren, of 4 ons
biefstuk, óf 41/* ons visch.
Zoo dikwijls meent men dat men wel
grootendeels'buiten melk kan, terwijl het
ons daarentegen juist in staat stelt, op in
verhouding duurdere voedermiddelen te
bezuinigen Toch zijn er ongetwijfeld veel
gezinnen, waar ook de uitgaven van de
consumptiemelk bezwaarlijk zijn.
Veel voordeeliger kan men dan
ook inplaats van koemelk te koo-
pen zelf. één of meer geiten houden.
Om.een zoo goed mogelijke voorzie
ning van geitenmelk over het ge-
heele jaar te krijgen, 'zou men b.v.
over twee geiten moeten beschik
ken. Het werpen kan men dan zoo
trachten te regelen, dat de eene
geit .droog staat, wanneer het an
dere dier nog een flinke plas melk
geeft. In ieder gezin, maar in het
bijzonder in gezinnen met kinderen
heeft de geitenmelk groote betee-
kenis.
De geitenmelk, aldus de rijksveeteeltcon-
sulent te Alkmaar, kan men in tegenstel
ling met koemelk, dat soms zeer lang on
derweg is, altijd versch koken, hetgeen
.juist bij kinderen ter voorkoming van voe
dingsstoornissen van groote beteekenis
schijnt te zijn. Heeft men zelf een of meer
geiten, dan zal men per gezinslid in aller
lei vormep ongetwijfeld meer melk krijgen
dan wanneer men koemelk duur moet koo-
pcn. Voor koemelk betaalt poen op het
oogenblik minstens 15 cent per liter. Deze
melk die gestandariseerd is bevat 21/£%
vet. Bij geitenmelk kan men wel ongeveer
rekenen op 4%> vet. De voedingswaarde
van geiten- en koemelk is verder ongeveer
gelijk. In de geitenmelk, komt dus 1.5%
vet meer voor, dat is per kg (1.03 liter), 15
gram vet eVtra.
4 5 cent.
Bij kostenberekening komt men als re
gel op 4 a 5 cent per liter geitenmelk. Hier
bij is dan gerekend dat a.1 het voer moet
worden gekocht, terwijl de geiten juist in
staat zijn zeer veel huis- en keukenafval
dat niets kost. in melk en boter enz om te
zetten. De werkelijke kostprijs zal dan ook
dikwijls nog lager zijn. Hoewel deze kost
prijs vrij wisselvallig is, o.m. ook afhan
kelijk van de meer of mindere producti
viteit der dieren, zullen wij 5 cept ter ver
gelijking aannemen.
N'emeil wij dus een kostprijs van 5 cent
van de geitenmelk aan, en 15 cent con
sumptiemelkprijs koemelk, dan is de koe
melk in verhouding 10 cent per liter duur
der. Bovendien heeft men dan nog 15 gram
zuiver-vet extra Betaalt men voor een
pond rundvèt 70 cent, en neemt men aan,
dat hieruit 400 gram zuiver vet wordt ge
smolten, dan heeft de 15 gram vet in geld
uitgedrukt nog een. waarde ,van 2.6 cent.
Het verschil tusschen geitenmelk en koe
melk bedraagt dan dus totaal 12.G cent per-
liter ten gunste van de geitenmelk. Dit is
clan het financieelc voordeel. Men bedenke
daarbij, dat men zich bovendien door het
houden van geiten veiliger stelt ten op
zichte van de voedselvoorziening van eigen
gezin.
Terwille van de volledigheid vestigen wij
er nog de aandacht op, dat men geiten
melk ter voorkoming van bloedarmoede
(anaemié), niet eenzijdig aan zuigelingen
beneden een half jaar moet geven. In com
binatie met de moedermelk enz. is het wél
te gebruiken Bij gevallen waar het abso
luut onmogelijk is moedermelk te geven,
is het gebruik van koemelk zekerder.
Naar aanleiding van het bovenstaande
geven wij een ieder in overweging eens na
te gaan, of het geen aanbeveling verdient
het volgende voorjaar een geitlam aan te
koopen, of voor éigen gebruik een extra
lam aan te houden. Uitbreiding der gciten-
«fSpj-l is ongetwijfeld in het algemeen be
lang, zoodat het pas afgekondigde slacht
verbod ook zeer is toe te juichen. Een ieder,
werkè er aan mee, dat er veel meer.lam
meren, vooral van de beste geiten voor de
fokkerij worden aangehouden. Men streve
cr daarbij vooral naar lammeren aan te
houden, van moeder met een goed ex
terieur, die, en ook beste productie heb
ben, en ook van beste productiedieren af
komstig zijn. Voor de paring maké men
vooral van bokken van beste afkomst ge-
brieik.
Terloops werd eerder reeds opgemerkt,
dat de productiekosten van geiten met I100-
gen melkopbrengsten lager zijn, dan bij
minder goede gebruikscliere.il. Dit valt wel
zeer sterk op. wanneer men bedenkt, dat
voor het onderhoudsvoer bij geiten die 500
liter melk geven, vrijwel evenveel tioodig
is als voor geiten die 1000 liter melk per
jaar geven. Nemen wij eens aan voor voor
beeld. dat liet onderhoudsvoer van een
geit. 3,25 cent per dag kost, en de productie
kosten per liter melk 1.75 cent, dan kan
de volgende berekening het .meerdere voor
de] van bat'ere geiten bewijzen.
3.25 cent voor ondeiTioudvóer plus 1.75 ct.
oer 1 liter produclievoer is 5 cent.
3.25 cent voor onderhoudvoer plus 3.50 ct.
per 2 liter producfievoer is 6.75 cent.
3.25 cent voor onderhoudsvoer nlus 5.25 ct.
per 3 liter productievoer is 8.50 cent.
De uitgaven aan voer per liter melk be
dragen dus:
hij een melkgïft van 1 liter melk 5' cent.
bij 'n melkgiff van 2 1. melk 6.75 2 is 3.375 c
bij 'n melkgift van 3 I melk 8.50 3 is 2.85 c.
Zitting van het
Duitsche Landgerecbt
Voor het Duitsche Landgericht,
dat gister te Den Haag zitting hield,
stond allereerst terecht een echt:
paar, wonende te 's-Gravenhage, dat
er van beschuldigd werd in de
maand September van het vorige
jaar geluisterd te hebben naar een
verboden zender.
De man en de vrouw hébben een dienst
betrekking bij een Haagsche familie, resp.
als huisknecht en als dienstbode. Als ge
tuige werd in deze zaak gehoord een vrouw
die 14 jaar lang bij dezelfde familie in be
trekking is geweest, doch er sinds Novem
ber van liet vorige jaar niet meer is. Zij
verklaarde, dat het echtpaar dikwijls naar
een Engelschen zender had geluisterd. Bo
vendien had de vrouw zich tegenover haar,
meermalen beleedigend over de Duitsche be
zettingsmacht in Nederland uitgelaten. In
September had getuige oneenigheid met de
verdachten gekregen. Eeri en ander heeft
tot gevolg gehad, dat zij in November haar
dienstbetrekking heeft verlaten.
Het echtpaar bekende eenige malen naar
een Engelschen zender geluisterd te heb
ben. De man zoowel als de vrouw betoog
den met nadruk, dat zij het alleen hadden
gedaan uit nieuwsgierigheid. Zij waren
Duitschland «en de Duitschers niet vijandig
gezind, hetgeen de man illustreerde door te
vertellen, dat toen een Nederlandsche offi
cier zich tijdens de oorlogsdagen ten huize
van de familie vervoegde met de vraag of
er menschen in huis waren van Duitsche
nationaliteit,' hij ontkennend had geant
woord. hoewel hij wist, dat getuige Duit
sche was.
De Staatsanwalt, dr. Koblitz, eischte te-
gei^ ieder der verdachten een gevangenis
straf voor den tijd van drie maanden. Te
gen den man bovendien nog een geldboete
van f 60.èn inbeslagneming van het ra
diotoestel. De Staatsanwalt hield hierbij re
kening met de vrijmoedige bekentenis der
verdachten, alsmede met den indruk, die hii
vgn hen heeft gekregen en waaruit hii
concludeerde, dat zij niet hebben gehandeld
uit anti-Duitsche motieven.
De rechter, de heer Joppich, hierna von
nis wijzende, veroordeelde ieder der ver
dachten tot drie maanden gevangenisstraf
met inbeslagneming van het radiotoestel
Een echtpaar uit- Voorburg stond vervol
gens terecht wegens het luisteren naar e-ef
verboden zender. Voorts zou de man ziet
tegenover derden dikwijls beleedigend ovei
de Duitsche weermacht hebben uitgelaten.
Het eerste feit werd door de vrouw tooge
geven. Haar man ontkende het en verklaar
de bovendien, dat hij zijn vrouw herhaald!
malen had verboden naar verboden zendert
te luisteren. Devroüw bevestigde dat en 05
een vraag van den rechter waarom zij he
toch had gedaan, antwoordde de vrouw, daf
ze het alleen had gedaan om haar man t»
plagen. Andere motieven had zij niet.
Uit het verhoor van den man, bleek ver
dor, dat hij een praatjesmaker is. Een echt
paar, dat als getuige werd gehoord, ver
klaarde, dat de verdachte zich tegenove:
hen bolëcdigend over_ de Duitvsche weeiv
macht had uitgelaten. m. had hij beweert
dat Duitsche soldaten in Nederlandsche unl
formen aan don Moerdijk haddon gevochten
Voorts had hij gezegd, dat Duitsche solda
ten er verhongerd uitzagen. Ook had hi|
Goebbels beleedigd. Verdachte ontkende in
zooverre, dat hij ten aanzien van de Na
derlandsche unifomien niets meer en niet*
minder had gezegd, dat hetgeen daarom,
(rent in de kranten had gestaan. Hetgeen
hij gezegd had omtrent de mager uitziend»
Duitsche soldaten en omtrent Goebbels had-,
den de getuigen verkeerd uitgelegd.
De Staatsanwalt achtte bewezen, dat dt
man naar een verboden zender heeft geluis
terd en dat hii de getuigen door beleediging
van de Duitsche weermacht heeft geërgerd
Voor beide feiten tezamen vroeg hij een
half jaar gevangenisstraf.
Wegens het luisteren naar een verboden
zender eischfe hij tegen de vrouw vijf maan
den gevangenisstraf.
De verdediger, mr. Bakker, betoogde, dat;
beklaagde tegenover de getuigen meer heeft
gezegd, dat hij kon verantwoorden. Hij deed
dit om de getuigen te ergeren. Iedere ge-!
dachte an hetze of propaganda waren den-
verdachten vreemd. Zij hebben uit. domheidj
gehandeld. Spreker vroeg'voor den man
een milde straf, zoo mogelijk een geldboeJ
te. Ook ten aanzien van de vrouw bepleitte;
spreker de uiterste clementie.
De rechter veroordeelde den man tot een
gevangenisstraf voor den tijd van vier
maanden, met aftrek van voorarrest en de
vrouw tot drie maanden gevangenisstraf,!
eveneens met aftrek van voorarrest, en
faling van een geldboete van'f 300.voortsj
beval hij de inbeslagneming van het radio
toestel.
WANNEER DE VREEMDELING
MEXICO-CITY IN VOGELVLUCHT
WIL ZIEN, WORDT HIJ VERWE
ZEN NAAR DE TORENWACHTER
VAN DE KATHEDRAAL.
Men mag veilig aannemen, dat het
aantal Europeanen, dat in den loop
der laatste decennia de hoofdstad
van het oude Aztekenrijk heeft be
zocht, niet in de millioenon loopt.
Doch wie ooit Mexico bezoeken
zal, hetzij dat hij met den trein uit
het Noorden komt, hetzij uit de
richting Vera Cruz, steeds zal de
.vreemdeling bij het naderen van de
staa onder'invloed van haar betoo-
verende schoonheid komen.
Indien 'de vreemdeling de wensch
te kennen geeft Mcxico-City ook
eens in vogelvlucht te zien. dan
wordt hij naar den torenwachter
van de kathedraal verwezen. En
waarlijk, de klimpartij is niet voor
niets geweest. Men heeft een prach
tig uitzicht, niet alleen over de
stad, doch ook over de Mexicaan-
sehc hoogvlakte, die de stad om
geeft.
Heeft men voldoende van het uitzicht
genoten en offreert men den torenwachter
Om koAi utAhaal:
A. KONIJNBURG
De brief, die Marianne Pierson zoo had
doen ontstellen, viel op den grond. Zij buk
te en raapte hem op, met een gebaar, of ze
er vies van was.
Hoe was het mogelijk, na vijf jaar! Zij
had gedacht, dat hij al jaren in Amerika
was, en nu die brief, waar hij haar in
dreigde, hoe kon ze, binnen drie dagen,
duizend gulden bij elkaar krijgen? Geen
denken aan! Ilaar man alles bekennen?
die zou nooit begrijpen hoe ze zich in haar
onschuld, door dien schurk had laten ver
blinden. Haar ouders hadden haar des
tijds, toen ze nog Marianne Verburg heet
te, genoég tegen dien Pé Hanscn gewaar
schuwd; maar zij was nu eenmaal vol ver
trouwen in hem geweest, zelfs toen hij
haar de betrekkelijk kleine bedragen, die
hij'van haar geleend had, niet terugbetaal
de.
Toen, op zekeren avprtd,. was hij geheel
ontdaan bijhaar gekomen Hij bekende,
dat hij een groot bedrag had zoek gemaakt
en smeekte haar, hem te helpen om naar
het buitenland te kunnen vluchten. Hij
zou zijn leven verbeteren en alles later te
rugbetalen.
Ze gaf hem alles, wat ze bezat en zond
hem later, naar Berlijn, de opbrengst van
haar juweelen, om hem in staat te stellen
in Amerika een nieuw leven te beginnen.
Geen bedankje zelfs voor haar opoffering.
En nu bood die schurk haar dien brief
aan, tegen betaling Hij zat weer op zwart
zaad, en ging liever de gevangenis in,
dan zoo te blijven tobben. Maar als dat
gebeurde, schreef hij, was ook niemand
veilig voor hem.
Zou haar broer, Frans, dien schurk aah
kunnen? Hij had nogal connectie bij de
politie, en mogelijk kon die Hansen het
vuur nader aan de schenen leggen, dan
hem lief was. Zonder dat het een recht
zaak werd-, en haar man - er aan te pas
kwam. Dicnzelfden middag ha'alde Ma
rianne haar broer van diens kantoor af en
legde hem het geval uit.
'n Lastig geval, was zijn oordeel; geef
mij in ieder geval dien brief mee. Je kunt
gelijk hgbben; tegen zon'n geraffineerde!!
schurk moeten we direct de hoogste troef
uitspelen
Dien awnd bracht hij een bezoek aan
den jongen inspecteur van politie Verha
gen, dien hij, zij het oppervlakkig kende.
Hij. zette 't geval uiteen. Zijn zuster had
natuurlijk een fout begaan, maar moreel
was zij te verontschuldigen Als zij don
man afkocht., zou het recht zijn loop niet
hebben, maar om /elf in opspraak ge
bracht te worden, of erger, dat kon men
toch niet van haar verlangen. Bijgevolg
zou er niet veel overboord zijn als de kerel
zijn ^rdiende loon kreeg en zijn. Verburg's,
zuster vrij uitging, alsof zij nooit dén
schurk geholpen had. meende Frans.
Dat spreekt, zeiode ander; beter dat we
den hoofdpersoon te pakken krijgen. Wat
uw zuster betreft, zoolang de politie offi
cieel onkundig blijft van haar rol in dat
zaakje,, kraait er natuurlijk geen haan
naar.'U kunt met mij veilig spreken.
De conferentie viuurde lang, maar aan 't.
einde stond Verburg volkomen bevredigd
op. Naar huis gaande, resumeerde hij de
nositie nog eens in gedachten. Die schurk
had huiten de waard gerekend; zijn arres
tatie alleen al, waarop hij anders had kun
nen rekenen, wa's er door vérzekerd.
Toen HaTisen den volgenden middag in
een hoek van café Pays Bas juist gelijk
over wilde geven met Marianne Verburg
den ouden brief tegen een bankje van dui
zend werd zijn arm gegrepen door de ste
vige vuist van den inspecteur, die als uit
het niet opdoemde. De brief viel uit zijn
hand, maar nog voor hij den vloer bereikt
had, werd het papier gerepen door Frans,
die ongezien van den anderen kant gena
derd was. Ik zal dat papier even bewaren
in m'n nortefeuille, zei Frans totr den in
specteur.
Goed, antwoordde deze, U kunt het me
straks wel geven op het bureau als we
deze meneer daar aan den tand gaan voe
len.
Ilansen ging zonder verzet mee. Hij zag,
dat hij het spel \erloren had. Het geld nog
in handen van de jonge vrouw, de brief in
de portefeuille van haar broer, en hijzelf
in henden der politie.
Op het politiebureau wilde hij toch nog
even wraak nemen.
U vergeet dien brief inspecteur, zei hij
toon Frans zijn hoed opzette, om na het
eerste verhoor van den schurk te vertrek
ken.
O ja. hi,r hoeft gelijk, zei Frans; alstu
blieft, hier is het bewuste stuk.
Hij ging naar de deur, glimlachend te
gen den arrestant. De inspecteur vouwde
het papier open. Het handschrift was dat
van Marianne, dat zag Ilansen direct, dus
kreeg hij toch h'erin zijn zin. Goed, dat hij
eraan gedacht had. de gevangenis stond
dus niet alleen voor hem open.
Maar waarom moest die inspecteur op
eens lachen?
Dat u chantage hebt willen plegen is tot
daaraan toe. zei deze. maar dit is toch wel
wat grof. vindt U zelf ook niet?
Hij reikte hem den brief toe. Marianne's
hand, zeker; 'maar wat stond in dat schrij
ven? 'n Onschuldig afspraakje waarin ze
destijds had toegestemd!
Dat 's gemeen! riep Hansen driftig uit.
Hij heeft de brieven verwisseld.
Zeker, 't is gemeen, zei de inspecteur
schamper. Duizend gulden eischen voor
zoo'n onschuldig briefje, is wel wat erg
kras. Zelfs bij chantage zijn er grenzen,
dacht ik.
een sigaar, dan kan hot zijn. dat de oude!
man nog 'n episode uit zijn torenwachters-!
loonbaan vertelt. Sinds eeuwen is het
ambt van torenwachter met de familie De
Brena verbonden en van vader op zoon
overgegaan. Hun woning is in de toren
zelf gelegen. De onlangs gestorven tachtig
jarige moeder van den huidige.n torenwach
ter, had de laatste véertig jaren haar wo
ning niet meer verlaten. De kinderen van
dezen torenwachter zijn tot het bereiken
van den leerplichtigen leeftijd nooit op
«traaf gekomen en wat hemzelf betreft, dï
laatste tien jaar heeft hij de toren ook
niet meer 'verlaten.
Ofschoon moeder de Brena veertig jaren
„in de lucht" geleefd heeft, was zij toch
niet van de buitenwereld afgesloten, zoo
als men wellicht zou denken. Vanaf den
toren heeft zij sinds haar prille jeugd de
ontwikkeling van het moderne Mexico
kunnen volgen. Als kind woonde zii de
intocht van keizer Maximiliaan bij. Toen
Porfirïo Diaz in 1011 na een presidentschap
van dertig jaar tot aftreden gedwongen
werd. zag zij het hloed der gewonden op
de treden van de kathedraal vloeien.
Toen twee jaar later de regeering Fran-
cisco Madero de Huerta viel, was zij we
derom getuige van bloedige tooneelen en
sindsdien had zij zooveel rcgceringen zien
komen en gaan, dat zij zich aan het einde
harer levensdagen afvroeg, of de wereld
volslagen krankzinnig geworden was. Zij
zag generaal Villa aan het hoofd van zijn
rooversbende de stad binnentrekken, terwijl
de strijd van Zapata's troelen de ver
schrikkelijkste was. die zij ooit beleefd
had. Een hevige strijd werd in de stad ge
streden en om beurten bezetten de strijden
de partijen de rege'eringsgebouwen. De
partij, die uit de regeeringsgebouwen ver
dreven werd. vluchtte in de kathedraal om
van hieruit het presidentieele paleis te be
schieten.
President van Mexico is wel een der on
dankbaarste ambten ter wereld. De pas af
getreden president, Lasaro Cardenas, is
echter écn energiek man, die vele goede
verbeteringen in do Mexicaanscliö tóestan
den hepft gebracht. Hij is dan ook een der
zeer weinige Mexicaansche presidenten, die
een buitengewoon groot aantal aanhangers
heeft onder alle lagen der bevolking, en
maar zeer weinig tegenstanders.
De ontdekkingsreiziger Von ÏTumboldt
heeft Mexico eens de „schatkamer" van de
wereld" genoemd. En terecht: uit de berg
achtige bodera van Mexico borrelt petro
leum, de katocnplant is er inhecmsch. In
de 'staat Durango vindt men groote ijzer
en kopermijnen, terwijl daar ook nog dia
manten en andere edelstecnen gevonden
worden. Het is daarom niet te verwonde
ren, dat in dit land enorme fortuinen ge
maakt zijn, ofschoon de natuurlijke rijkdom
van den bodem slechts in bescheiden mate
geëxploiteerd wordt.
De Mexicaansche bevolking was echter,
voordat Cardenas aan het bewind trad,
vrijwel het armste der wereld. De strijd om
de agrarische wetgeving, waarin thans
voorzien wordt was naar alle waar
schijnlijkheid de oorzaak van de vele bur
geroorlogen. Cardenas echter voerde een
zesjarenplan in, dat in grondige agrarische
hervormingen ten gunste van den kleinen
hoer voorziet, en dat dan ook allcrwege
werd toegejuicht. Het Mexicaansche volk
bestond immers voor een groot deel uit
kleine boeren, die zoo dringend wenschtcn
een stuk land in eigendom te ontvangen.
De klokkenluider beweerde dan ook on
langs, dat zijn moeder haar oogen nauwe
lijks zou willen gelooven, wanneer zij nü
nog leefde en uit het toronraam keek. Zij
zou vredige tooneelen zien, waar vroeger
altijd bloedige botsingen hadden plaats ge*
had. En meer dan ooit zou zij de schoon
heid van Mexico-City hebben bewonderd,
van deze stad, waar 'vele eeuwen geleden
reeds zulk een hoogstaande beschaving en
kunst bloeide....
