NIPPER EN PELLE Het granaatappelsap persoonskaart Radioprogramma Geheimen van de VELERLEI WAARBORGEN TEGEN VERVALSCHING. Foto, vingerafdruk en linker oor. (Van onzen Haaqschen correspondent). Dit wordt een verhaaltje van zes mil- lioen linkerooren en vuile wijsvingers! Wij hebben dezer dagen reeds een en ander verteld over nut en belangrijkheid, om niet te zeggen onfeilbaarheid, van vin gerafdrukken iu verband met de invoering van de Persoonskaart met ingang van 1 Maart a.s. Met die kaart blijkt men uiter mate omzichtig te zijn en allerlei te heb ben bedacht om namaak en vervalsching naar menschenvermogen onmogelijk te maken. De Persoonskaart bestaat eigenlijk uit een soort boekje van zes bladzijden. Het papier is niet wit en niet van een andere bepaalde, duidelijke kleur, maar zoowat flets grocn-grijs. Dit onbestemde kleurtje schijnt moeilijk na te maken te zijn. Na tuurlijk zit er verder een watermerk in, zooals in de bankbiljetten, op ieder der drie dichtvouwbare blaadjes ziet men, als zg. schaduvvmerk, den Nederlandschen Leeuw. Het geheele papier, dat natuurlijk niet geschikt is om op tg radeeren, is voorts bedekt met een „onderdrukt" bestaande uit „Bevolkingsregister van Nederland", in kleine ruitjes gedrukt. Deze drukinkt heeft bovendien nog de bijzondere eigenschap van terstond chemisch te reageeren zoodra men wil probeeren het geschrevene, ge drukte of er opgeplakte te veranderen. liet zelfdb geldt voor de eigenlijke tekst van de kaart. Zelfs de lijm waarmede de foto wordt opgeplakt heeft dergelijke geheim zinnige eigenschappen; Hetzelfde geldt voor het zegel van betaling en voor de inkt van dit zegel. Om het dan heclemaal moeilijk en eventueele amateurs-knoeiers tureiuursch te maken, zijn de inkten op voor- en ach terzijde van de kaart weer afwijkend in hun reacties. Een bijzondere controle wordt nog uit geoefend met behulp van de foto's en vin gerafdrukken. Waar de foto wordt opge plakt is nl. een luikje uit de kaart ge spaard en nu komt een van de beide vin gerafdrukken juist op de blanco achter zijde van de foto, vlak naast de andere af druk. Verwisseling van foto's is hiermede bij voorbaat onmogelijk geworden, omdat vingerafdrukken niet te veranderen en bij te werken zijn. Zonder beschadiging is de foto trouwens reeds daérom niet te verwij deren. omdat het betaalzegel met een doorschijnend middengedeelte juist over de fotoachterzijde met vingerafdruk wordt geplakt. Na vorenstaande is het ook wel duide lijk, veronderstellen wij, waarom aan de pasfoto's zulke precieze eisclicn van maat en „schoone" achterzijde worden gesteld. Men ga dus tijdig naar den fotograaf voor drie modelfoto's één voor het mislukken van don vingerafdruk van bij 4y2 cm, met blanco achterzijde. En denk voor al aan het linkeroor! Van het oor gesproken: Zij die bij een gewestelijke dracht nog een kap, oorijzer of muts plegen te dragen, zullen die voor deze gelegenheid bij den fotograaf toch moeten afzetten! Want zonder dat linker oor kan de Persoonskaart het niet stellen. Alleen bestaat nog de mogelijkheid, dat voor religieuze zusters een uitzondering zal worden gemaakt, waartoe voor iedere Orde de Rijksinspectie der Bevolkingsregisters desgevraagd een principieele beslissing zal geven. Maar ovci'igens zullen om en bij zes mil- lioen ooren aan de openbaarheid moeten worden prijsgegeven. Het eenige wat men thans reeds kan gaan doen. is zich model laten fotografee- FEUILLETON do&i ethet rri. <ÜM 19. HOOFDSTUK XVIII. Diana ging niet vóór den middag naar Crackmead Gran.e en ze zou misschien ook dar nog niet gegaan zijn, als ze niet, toen ze 's middags op haar kamer kwam. het pluchen tafelkleed had zien hangen. Ze schrok ervan ze had er heelenaal niet meer aan gedacht, noch aan alles, wat er verband mee hield. Ze had den heelen tijd moeten denken aan den brief, dien ze dien morgen had ontvangen en aan de ontstellende zekerheid, die zoo kort daarop was gevolgd. Ze had het zich wel een dozijn keeren verwaten, dat ze niet op het postmerk op de enveloppe had gelet. Maar och, wat deed het er eigenlijk toe en wat was die brief in vergelijking met de moeilijkheden, waartegenover ze nu geplaatst zou worden. En per saldo had .e diep in zich altijd wel ge weten dat ze den man nog eens zou ontmoeten, ook al had ze ziciizelf verteld dat dit nooit meer zou gebeuren. En of dit nu wat vroeger of later plaats zou hebben, was van weinig belang. Veel gewichtiger was het hoe ze hem zou ontmoeten en op welke manier ze hem het beste aan "ijn verstand zo. kunnen bren gen dat hij geheel uit haar leven moest ver dwijnen. Maar tot nu toe was het haar nog niet gelukt rustig over dit probleem na te denken; het weten alleen al dat ze hem, moge- lijf al binnenkort, weer sou zien, maakte haar totaal van streek Ze voelde zich niet opge wassen tegen al de moei dikheden, die haar van alle kanten bedreigden. Een gevoel van moedeloosheid bekroop haar. Oh, ze zou wel willen vluchten! Maar waarheen? En ze wist trouwens heel goer' dat x daarmee haar nood lot niet ontloopen kon. Toen ze dan dien middag, diep ellendig en met een gevoel var verslagenheid, haar kamer binnenkwam, viel haar blik op hét bewuste tafelkleed en tegelijk daarmee kwam de her- 21. Krullekop vertelt. 1. „Wel, toen Nipper, mijn beste vriend, mij zo netjes ln de toren in de steek liet en de ladder mee naar huis nam..." 2. begon ik in angst de klokken te luiden om hulp..." 3. maar twee verdacht uitziende mannen verhinder den mij dat al heel gauw." 22. Krullekop vertelt verder. 1. „Ze bonden mij, waarop ik niets meer kon uitrichten en daarna sleepten ze mij door een donkere tunnel naar de rivier!" 2. „Hier bonden ze mij in een boot vast, namen liefdevol afscheid van mij en lieten mij gaan, waarheen mijn boot'me zou brengen. 3. „Gelukkig kwam ik de boot van Sam tegen en daar ik met mijn hakken tegen de achtersteven trapte, gelukte het mij, hem op mijn aan wezigheid attent te ma ken!." ren. Verder dient men af te wachten tot men een oproep ontvangt op vertoon waar van met inlevering van twee foto's men dan de Persoonskaart, met alle hier boven geschetste waarborgen omgeven ont vangt. Er is uitgerekend, dat voor het ge heele land de termijn 1 Maart1 October hiervoor wel noodig zal zijn. Voor het maken van een goeden vinger afdruk is een schoone rechter wijsvinger noodig. In dit verband wordt om zoo noodig te kunnen poetsen vier liter benzine per 1000 inwoners beschikbaar ge steld, of te wel in totaal met het oog op de uitreiking van de Persoonskaarten al thans volgens Bartjes, dit is géén officieel cijfer 24000 liter! Voor geëvacueerden. Tenslotte nog een wenk voor ge- evacueerden. Om het verplichte Persoonsbewijs in ontvangst te kunnen nemen, moet men op grond van de inschrijving in het Bevol kingsregister een oproep hebben ontvangen. De Persoonskaart lcan uitsluitend worden uitgereikt in de gemeente waar men is ingeschre ven, dus niet in de tijdelijke ver blijfplaats! Zij dtie niet meer. al thans voorloopig niet, in de offi- cieele woonplaats vertoeven, zullen dus verstandig doen, zich zoo spoe dig mogelijk te laten overschrijven naar de tegenwoordige werkelijke verblijfplaats. In twijfelgevallen zal ongetwijfeld de ge meente-secretarie advies kunnen geven. ARBEIDSNIEUWS VERHOOGING STEUNNORMEN EN BA- SISUURLOONEN GEVRAAGD. In aansluiting aan vroegere verzoeken heeft het bestuur van het Christelijk Natio naal Vakverbond opnieuw aangedrongen bij het Departement van Sociale Zaken, op ver hooging van steunnormen en van de ba.'>is- uurloonen van de werkverschaffingsarbci- ders en zulks, wijl de toestand in de trc- zinnen van de steuntrekkers en van de ar beiders, die in de werkverschaffing wer ken, tezamen ongeveer 100.000 personen, met den dag zorgelijker wordt. ELASTIEKE ZELFB1NDERS OP RIJWIE LEN EN ONGEVALSVERZEKERING De Centrale Raad van Beroep te Utrecht heeft uitspraak gedaan in een zaak van een arbeider, die den ring van den elastie ken snelbinder tegen een zijner oogen gekre gen had, toen hij, alvorens per rijwiel van zijn werk naar huis te vertrekken, een broodtrommeltje op zijn bagagedrager wilde bevestigen. De Rijksverzekeringsbank wei gerde ongevalsuitkeering. Deze beslissing werd, nadat deze eerst door den Raad van Beroep was vernietigd, door den Centralcn Raad bevestigd. Laaistgenoem college nam deze beslissing o.m. op gmnd van de vol gende overweging: „dat ten deze immers van beslissende betcekenis is geweest, dat de betrokken arbeider bij het voorbereiden van zijn gang naar huis een trommeltje, waarin brood voor particulier gebruik ge borgen was geweest, op den bagagedrager van zijn rijwiel wilde bevestigen met behulp van een hem toebehoorenden snelbinder, weshalve het hieraan verbonden risico (het welk, blijkens vele door snelbinders teweeg gebrachte ongevallen van denzelfden aard als het onderhavige, geenszins gering is) voor zijn eigen rekening dient te blijven." Het platteland geen extra brandstof Probleem der brandsloffenvoor- ziening besproken. Verschillende organisaties, om. de land bouworganisaties, de landarbeidersbonden en het Centraal Secretariaat voor land- en tuinbouw, hebben in de laatste weken po gingen in het werk gesteld om te komen tot een betere brandstoffenvoorziening van 't platteland, ook in verband met het feit, dat de meeste plattelandsbewoners voor kook- doeleinden niet beschikken over gas en pe troleum Besprekingen over den toestand heb ben ook plaatgevonden met den directeur van het Centraal Distributiekantoor. Of schoon laatstgenoemde al zijn medewer king toezegde, is toch wel komen vast te staan, dat ten behoeve van het platteland geen extra toewijzing voor brandstof kan plaatsvinden. De bestaande moeilijkheden zijn algemeen en dragen geen plaatselijk karakter, tewijl de huidige brandstoffenpo- sitie van dien aard is, dat het onmogelijk is extra hoeveelheden vrij te maken. ARBITRAGECOMMISSIES TER BESLECH TING ARBEIDSGESCHILLEN LAND EN TUINBOUWBEDRIJF. Het Centraal Secretariaat voor land- en tuinbouw, waarin vertegenwoordigd zijn het Koninklijk Ned. Landbouw-Comiié, de ICath. Nederl. Boeren- en Tuindcrsbond, de Chr. Boeren- en Tuindersbond, de Algemee- ne Ned. Zuivelbond, alsmede de moderne, chr. en katholieke landarbeidersbonden, heb ben onder den naam van arbitrage-regeling 1910 arbitragecommissies ingesteld, welke op gemeenschappelijk verzoek van werkge vers en arbeidersorganisaties in het land bouw-, tuinbouw-, zuivel- en sierteeltbedrijf uitspraak zullen kunnen doen inzake de aan haar voorgelegde arbeidsgeschillen. WOENSDAG 5 FEBRUARI 1941. Hilversum I. 415 m. Nederlandsch Programma. NCRV. 8.00 Schriftlezing en meditatie. 8.14 Gewijde muziek (gr.pl.). 8-*50 Nieuwsberichten ANP. 8.45 Gramofoonmuziek. 10.30 Morgendienst. 11.00 Gramofoonmuziek. 11.30 Celesta-ensemble en gramofoonmuziek. 12.15 Reportage of muziek. 12.45 Nieuws- en economische berichten ANP. 1.00 Celesta-ensemble en gramofoonmuziek. 1.45 Fluit, piano en gramofoonmuziek. 2.20 Gramofoonmuziek. 3.00 Christ. lectuur. 3.30 Nederlandsch Pianokwintet. 4.00 Voor de jeugd. 4.30 Nederlandsch Pianokwintet. 5.00 Gramofoonmuziek. 5.15 Nieuws-, economische- en beursberichten ANP. 5.30 Onderwijsfonds voor de Scheepvaart: Technische causerie. innering aan dien vorigen dag. Wa- het pas gisteren, dat Wes*on haar met z4jn auto thuis had gebracht was het pas gisteren dat ze zich zoo dwaas had aangesteld? Was er een tyo geweest dat nietigheden, als die hekken kwestie, haar in een dergelijke staat van op gewondenheid konden brengen? Vandaag leek zooiets haar ondenkbaar. En haar gevoel van vijandschap ten opzichte van Edmund Weston - - wat was daar nu nog van over Dat alles lag achter haar -• het ehoorde tot een ver leden, dat haar nu *-oescheen den gelukkigsten t(jd van haar levi-r te zijn geweest. Toch bleef het 'eit dat ze hem een excuus verschuldigd was en dan was er ook nog het tafelkleed, dat hem toebehoorde. Ze zou het nu meteen teri gbrengen en dan die episo de voorgoed af 31 uiten. Zoo ging ze dus op weg De lucht was be wolkt nu en dan scheen de zon e,ren. De aarde was nog ./eek na de hevige regens van den vorigen dag, maar er was iets prikkelends in de lucht, iets dat aan vorst deed denken. Het zou prettig zijn als het ging vriezen na al die sombere dagen, dacht Diana en meteen daarop verbaasde ze er zich over dat zooiets haar nog kon schelen. Ze nam den kortsten weg naar Crackmead Grange door een pad te olgen, dat dwars door de weilanden liep. Alles was doodstil om haar heen en Diana voelde in haar ellende die Stilte als een druk, die haai, heel eenzaam maakte. Het was een heel eind naar Crackmead, maar eindelijk kwam ze toch aan de bosschen, die tot de terreinen van Weston behoorden. Ze was doodmoe en haar schouder begon ook meer pijn te doen. Moeizaam sleepte ze zich voort over het dikke bladerentapijt, dat hier de paden bedekte, totdat ze aan een omgeval len boomstam kwam. Ze kon de verleiding onmogelijk weerstaan en met een zucht zette ze er zich op neer. Een heelen tijd bleef ze zitten; geen enkel geluid vernam ze in het bosch en de doodsche stilte deed haar huiveren. Plotseling, vlak bij haar, klonk het geluid van een schot en met een kreet sprong Diana overeind en keek verschrikt om zich heen. En daar. aan het einae van het pad, stond Ed mund Weston met zijn geweer in de hand. Hij had haai ook gezien en met langzame, zware passen kwam hg op haar toeloopen. Toen hij haar op enkele meters genaderd was, nam hg vormelijk zijn hoed af en ze knik te hem kort toe. Wat komt U hier doen' vroeg hij op tamelijk ruwe toon. U had in Uw bed be- hooren te liggen. En toen, het tafelkleed in het oog krijgend: U bent toch niet heele- maal hier naar toe komen loopen om dat ding terug te brengen? Feitelijk wel, zei Diana. Maar, aan gezien U nu toch hier bent, wilt U het mis schien wel verder meenemen. Hij nam het tafelkleed van haar aan en gooide het over zijn schouder en toen bleven ze een pooslang tegenover elkaar staan, zon der iets te zeggen. Totdat Diana dat zwijgen te zwaar werd en vroeg: Hebt U veel geschoten? Niet veel, antwoordde hij, haar onderwijl scherp opnemend. Alleen maar een duif. Ik heb U toch, hoop ik, niet aan het schrikken gemaakt Oh. heelemaal niet, zei Diana, die zooiets voor geen geld zou willen toegeven. Maar aan een ondeugende flikkering in zijn oogen zag ze dat ze hem niet voor den gek kon houden. Hij had zeker gézien hoe ze daar net opgesprongen was. Hij zei er echter niets van, doch inplaats daarvan vroeg hij, nog steeds met dienzelfden onderzoekenden blik: Wat scheelt er aan? Is die schouder nog steeds zoo pijnlijk? Nee, dat gaat alweer veel beter, dank U, antwoordde ze. En toen, al haar moed bi - i eenrapend: Ik zou U graag even willen spreken, ik... Goed, viel hij haar in de rede. Kon dan maar mee naar huis. Hoorde ze goed? Was er iets als vriende- I lijkheid in de toon, waarop hij dit zei? Ze aarzelde even, maar toen antwoordde ze: Nee, dank U, ik ga liever niet verder. Ik wilde U alleen nog bedanken voor alles, wat U gisteren voor me hebt gedaan en... Wat een nonsens! viel hij haar heftig in de rede. Maar, alsof hij niets gezegd had, vervolgde ze, en het klonk als van een kind dat een les opzegt: en ik bied U mijn verontschuldi gingen aan voor de manier, waarop ik me heb misdragen. Goeie hemel! riep hij uit. Wat hebt U zich nu in Uw hoofd gehaald! Maakt U nooit excuses als U weet dat U fout bent geweest? vroeg ze op een toon van verdediging. Hangt er van af, antwoordde hg. In Uw plaats zou ik het zeker niet doen. En waarom niet? Omdat, wat U gedaan hebt, juist heel goed is geweest voor Uzelf, voor mg, vooi iedereen, die er belang bij heeft. En omdat ik dat heb ingezien, heb ik er naar gehandeld. Zyn toon klonk ironisch en een beetje bitter. Diana staarde hem verbaasd aan. Maai ik begrijp U niet, zei ze. Hij maakte een berustend gebaar. Het komt hierop neer dat U hebt gewonnen dal is alles, zei hij grimmig. U hebt Uw zin gekregen; dat beroerde prikkeldraad heb :k weg laten halen en de greppels dichtgegooid. Goeie genade! riep Diana uit. Hoe bent U daartoe gekomen? Door U, vertelde hg haar op norschen toon. Door mij Ze voelde zich plotseling *,eel hulpeloos niet in het minst trotsch op haar winning. Nooit had ik gedacht dat U ?ts zou doen, mompelde ze. was het toch die me dat heeft verzocht, niet? Tenminste, als ik het goed heb •=-<» *wen, was dat de bedoeling van Uw brief. Oh, mijn brief! zei Diana. Die was ik VeT«¥iaal vergeten. Het lijkt me eeuwen ge leden sinds ik dien schreef. 6.00 Berichten. 6.05 Revida-sextet. 6.45 Actueele reportage of gramofoonmuziek. 7.00 Economische vragen van den dag ANP. 7.15 Gramofoonmuziek. 7.30 Berichten (Engelsch). 7.45 Gramofoonmuziek. 8.00 Nieuwsberichten ANP. 8.15 Gramofoonmuziek. 8.30 Berichten (Engelsch). 8.45 Causerie „De geestelijke zorg voor gezin nen van elders tewerkgestelden". 9.05 Nederlandsch orkest ,,'s-Gravenhage" (opn.). 9.35 Zang met orgelbegeleiding (opn.). Hier na: Schriftlezing. 9.45 Engelsche berichten ANP. 10.00 Nieuwsberichten ANP, sluiting. Hilversum H. 301 m. VARA. 8.00 Gramofoonmuziek. 8.30 Nieuwsberichten ANP, gramofoonmuziek. 10.00 VPRO: Morgenwijding. 10.20 VARA-orkest. 11.00 Declamatie. 11.20 VARA-orkest. 12.00 Berichten. 12.15 Orgelspel. In de pauze: VARA-Almanak. 12.45 Nieuws- en economische berichten ANP. 1.00 Nationale Bond Landbouw en Maatschap pij: „Het kader voor de agrarische jeugd", lezing. 1.15 Esmeralda en solisten. 2.00 Voor de vrouw. 2.30 Rotterdamsch Pianokwartet. 3.20 Gramofoonmuziek. 3.40 Lezing „De Wereld van het kind". 4.00 Gramofoonmuziek. 5.00 VPRO: Cyclus „Het geestelijk karakter van ons volk". 5.15 Nieuws-, economische- en beursberichten ANP. 5.30 Gramofoonmuziek. 6.00 VARA-Harmonie-orkest. 6.42 VARA-Almanak. 6.45 Actueele reportage of gramofoonmuziek. 7.007.15 Brabantsch praatje ANP, sluiting. Mogelijk is Uw geheugen niet al te best, veronderstelde hij. Het mijne is prima in orde, dat kan ik U verzekeren! In ieder geval hoeft U me niet excuus te komen maken. De heele jacht kan voor mgn part in het vervolg over mgn terrein gaan. Oh, riep Diana uit. Dat vind ik buiten gewoon vriendelijk van U. Maar voor die ruit zult U me moeten laten betalen dat deed ik uit wrok, geloof ik. Hij maakte een ongeduldige beweging. Wat mankeert U toch? vroeg hij. U bent vandaag heel anders dan gisteren. Gisteren! herhaalde Diana en ze keek hem aan met een blik, zóó troosteloos, dat hg er van schrok. Ik ben vandaag een beetje uit mgn doen, zei ze toen. Men kan niet altgd op zgn best zgn! Gisteren was U anders ook niet op Uw best, zou ik zoo zeggen! mopperde hij. Maar toen was U in ieder geval heel anders veel meer voortvarend. Wat scheelt er aan Hebt U beroerdigheid Ze knikte. Deze man was toch niet om den tuin te leiden, dat voelde ze wel en er was iets in zgn korte manier van vragen stellen dat haar vertrouwen gaf. ik voel me als een wurm, die aan een haak kronkelt, zei ze heftig. Nu, nu, niemand is van plan U op te happen, zei hij op drogen toon. Wat hebt U er eigenlijk tegen mee te loopen naar de Grange en daar een vredespgp te rooken of, als U dat prefereert, een kop thee te drinken? Het is niet ver hier vandaan. De herhaalde invitatie verbaasde haar* trouwens, alles aan hem verbaasde haar hg scheen zoo heel anders dan ze zich had voorgesteld. Weer aarzelde ze, maar ook nu weigerde ze. Dank U vriendelijk, zei ze. Ik moet naar huis - het spgt me. v.er1onder8tel dat U weigert, omdat U bang bent in moeilijkheden te geraken als U met mg mee zou gaan, zei hg kort Moeilijkheden? Wat bedoelt U daarmee' "ienkt'u ft' k'°nk het ""'woord. Nu dteUif!kendr'eden! Hil 'achte 'pottend meDe|a*i 2™'"* (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1941 | | pagina 7