N1PPER EN PELLE
Be!
Het
granaalappelssp
De varkensteeltregeling
1941
nio
fcip'non
Politie en -brandweer
voor WINTERHULP
daoA m&t ra. d.m
Brittannië en de V.S, als
machtig afweerblok
NO fr fyn" r» A r"o» 4»
-J LuJ'wl
op
;n levön
illV - -wij
Blccd van oas bloed.
cbode levert een pleidooi
ïnhi» aan België met het 003
Ilier wordt de gelegenheid geboden tol
een ware daad van naastenliefde, aan clo
noodzaak waarvan niemand behoeft te twij
felen, onverschillig welke opinie hij is toe-
degaan. Een Amerikaansche commissie
stelde hier feiten vast.
Ongetwijfeld moet het den Duitschen in
stanties met organisatische middelen moge
lijk zijn in te grijpen cn de ramp, die Bel
gië bedreigt, voor eenigen tijd ie verschui
ven. Zij zouden daarvoor slechts Nederland
se he voorraden bcllocven aan te spreken en
te laten vervoeren. Meer nog dan in het
.verleden reeds geschiedde.
Maar aan den anderen kant zou dit door
velen niet begrepen, misverstaan of niet ge
loofd worden. Nog ozuden velen twijfelen
aan de bestemming.
Mede juist daarom meenen wij dat alle
Nederlanders, die daartoe in staat zijn, zich
thans zonder uitstel en zonder onderscheid
bereid moeten vn-klaren een broedervolk
de helpende hand loc te steken door 'n Bel
gisch kind tot zich te nemen en te verzor
gen. V r ij w i 11 i g, omdat wij ons dat tot
een plicht en eejt eer 'rekenen.
In de eerste plaats diegenen, die de Groot-
Ni derlandsehc gedachte onderschrijven. In
lederen kring en van allen stand, l-loed van
hun bloed moéten zij helpen. Wij mogen
niet lijdelijk toezien, dat de kinderen van
hen. die onze taal mede spreken, een der
gelijk lot overkomt. Hier is de gelegenheid
"voor hen om een ideaal met de daad te be
zegelen. Ili-r is plaats voor een- initiatief,
dat aan geen anderen dan Nederlanders
mag worden overgelaten.
Velen duizenden in, ons Vaderland zou dat
mogelijk zijn. De drie politieke bewegingen
zouden hun organisatie, menschep en mate
riaal ter beschikking kunnen stellen. Met
haar zouden organisaties voor kindcruttzen-
ding met doktoren cn vci-plegingspersQheol
kunnen samenwerken onder leiding van de
Winterhulp Nederland, die onmiddellijk in
contact kan treden met de Belgische zus
terorganisatie. De Duitsche autoriteiten ten
slotte zouden hun medewerking moeten vcr-
lècnen voor het transport.
Een organisatie daarvoor kan in enkele
weken met hard werken, goed voor elkaar
worden gebracht. In groote eensgezindheid,
snel en bondig.
De komende straatcollecte.
Bij' de komende straatcpjllecte voor Win
terhulp Nederland op cn 15 Februari
zullen ook politie en brandweer medewer
king verleenen.
Ten einde deze collecte zoo goed mogelijk
te doen slagen, heeft Winterhulp zich in
verbinding gesteld met de 'heeren A. W. de
Koningin inspecteur-generaal van do Nc-
derlandsche politic, l'. L.. van. Boven, hoofd
inspecteur van het brandweerwezen en A.
van Batenburg, rijksinspecteur voor de be
scherming der burgerbevolking tegcp lucht
aanvallen.
Deze heeren hebben met het plah om po-
FEUILLETON
Westoh sprak opnieuw zijn zinnen waren
kort en afgebeten. Goed, je heeft niet te
antwoorden. Hindernissen zijn er om over
wonnen te worden. Mogelijk weet je nog niet
wat werkelijke liefde is ik zal het je leerên.
Ik zal je, wanneer je naar mij toekomt, tegen
de heele wereld beschermen. Ik heb een ge
voel dat je hard bescherming noodig hebt. En
dit zeg ik je schenk me je vertrouwen.
Ik zal hét nooit beschamen. Doe je het niet
ook goed! Niets ter wereld zal me er toe
kunnen bewegen jou op te geven!
Zijn stem was diep en laag. Diana was hevig
ontroerd en ze had de grootste moeite dit te
verbergen. Hij had haai lot in haar diepste
wezen geraakt en ze was bang doodsbang
voor wat hij in haar had ontketend en dat
haar nu de baas dreigde te worden. t
De paarden waren heel rustig. De zon was
nu hlemaal weg' en het werd schemerdon
ker. Een soort, paniekstemming maakte zich
van Diana meester. Ik meet weg, zei ze
hees maar zelf hoorde ze hoe zwak en be
sluiteloos haa- stem klonk.
Is dat al es, wat je me te zeggen hebt
vroeg Weston.
Ze knikte. Ik kan er niets aan doen, zei
ze hn'pe'oos en, tamelijk dwaas, voegde ze er
aan toe: Het is mijn schuld niet.
Ik neem de volle verantwoordelijkheid
op me. zei hij. En plotseling voelde ze hoe hij
zijn arm om haar heen legde en haar dicht
tegen zich aantrok. Nu ga ik je kussen, zei
hij. Verweer je niet! Het eenige rcsuliaat
zat zijn dat je de paarden aan het schrikken
maakt;
En ze verweerde zich niet; ze wist dat ze
niets tegen hem beginnen kon, dat hij als hij
dat wilde, haar met gemak op zijn eigen
paard kon tillen. Blindelings veegde ze zich
naar zijn wil en ze voelde hoe hij zijn lippen
op de hare drukte. Een rilling voer haar dooi
dc leden; het was haar alsof de wereld om
hen heen verzonk. Nog voor ze geb genhèid
had gehad zich te verdedigen, had hij haar
overmeesterd cn ze kón. noch wilde zich ver
zetten.
Nlpper keert als overwinnaar
terug.
1. „Mijne heeren, brengt deze
beide misdadigers in ver
zekerde bewaring. Laat ze
vooral niet ontsnappen."
2. „Ik moet me haasten om
weer b\j de anderen te ko
men. Ze zullen niet begrij
pen. waar ik blijf."
3. „We moeten direct naar het
politiebureau. Ik heb de
dieven gevangen."
„Dan feliciteer ik je, mijn
jongen. Dat levert je even
tjes een belooning .op van
500 gulden."
30.
Sam Co.
1. „Dat was een streep door
mijn rekening, jongens. Nu
werk ik al maandenlang om
deze belooning in de wacht
te slepen, en daar komt me
zo'n dreumes en die kaapt
me die voor mijn neus weg."
2. „Maar Sam, je begrijpt toch
wel, dat het vanzelfspre
kend slechts een kleine
dienst is, die ik je heb be
wezen, als dank dat je
Krullekop gered hebt. Die be
loning is natuurlijk voor
jou."
„Jongens, willen jullie mfjn
compagnon worden? Ik heb
een paar andere gevallen,
waarbij ik jullie uitsteken
de hulp best zou kunnen ge
bruiken."
litic en brandweer te doen samenwerken
niet de in terhulpactie, hun volle instem
ming betuigd en hun wensch daartoe door
gegeven aan de plaatselijke bevoegde in
stanties en reeds thans is gebleken, dat
van alle kanten veel medewerking wordt
ondervonden.
Ten einde de gedachte van deze samen
werking meer ingang hij hct'publiek te doen
vinden is in verband met de komende col
lecte mede een verkeersweek georganiseerd,
gedurende welke in tal van plaatsen de
monstraties zifllen worden gehouden van
politie en brandweer.
Zoo zal b.v. in Amsterdam een vcrkccrs-
insfrueiietentoonstclling worden geopend,
terwijl de politie op drukke verkeerspunten
instructies aan het publiek zal geven.
Voorts hebben brandweerdemonstraties
plaats, waarbij o.a. de Jan' van der Heyden
bij het Amstelhotel met zijn spuiten in wer
king zal worden gesteld.
In het kader van deze verkeersweek zullen
ook verschillende radioreporatages worden
gegeven.
Het doel van deze reportages is om poli
tie en brandweer zoodanig in het middel
punt der belangstelling te plaatsen, dat bij
do komende collecte voor Winterhulp een
zekere sfeer van contact met het publiek
wordt geschapen, waarbij de verwachting
mag worden uitgesproken., dat ieder op 14
cn 15 Februari, wanneer de politiemannen
hun collectebus zullen aanbieden, met milde
hand zal offeren ten bate van het noodlij
dende deel onzer bevolking.
Bouw van- Amerikaansche
vliegtuigmotoren in Brazilië?
Besprekingen omtrent de productie van
Amerikaansche vliegtuigmotoren in Brazilië
zijn, volgens berichten in het Amerikaansche
blad te Washington! aangevangen tusschen
vertegenwoordigers van het staatsdeparte-
ment en liet ministerie van oorlog eenerzijds
en een vertegenwoordiger der Braziliaansche
regoering, kol. Muniz, anderzijds, üc Brazi
liaansche officier, die hier Maandag is aan
gekomen. deelde mode, dat de Braziliaansche
regeering van de Vercenigde Staten reeds
dc licentie heeft verworven voor den bouw
van Curtiss Wright Whirlwind motoren. In
Hio de Janeiro zal binnenkort een fabriek
voor 2 millioen, dollar worden opgericht.
Hij, Muniz, heelt den opdracht de voor de
vliegtuigproductie noodige machines in dc
Voreenigdó Staten te koopon.
Anderhalf millioen biggenmerken
worden dit jaar toegewezen.
Hoofdzakelijk zullen de erkende
varkensfokkers voor een toewij-
zing in aanmerking komen.
Op de Donderdag te Barnevcld gehouden
voorjaarsvergadering van den „Bond van
Varkcnsfokveroenigingen West-Veluwe"
heeft de technische arviseur van dezen bond
dc heer A. Blikman, hoofd-assistent van
den Rijksveeteeltconsulent te Arnhem, en
kele interessante mededeelingcn gedaan
omtrent de tccltregcling van varkens voor
het jaar 1941.
Dc heer Blikman deelde de vergadering
mede, dat dit jaar 1.500.000 biggenmerken
zullen worden toegewezen, waarvan - 307.052
in de provincie Gelderland (vorig jaar
412.821).
Dc heer Blikman deelde voorts in dit 1
verband mede,''dat zij, die het vorige
jaar geen fokzeugen hadden, niet
meer in aanmerking zullen komen
voor een toewijzing biggenmerken.
een regeling, die niet alleen voor de
provincie Gelderland, maar voor het
gchcele land zdl golden.
De erkende stamboekfokbedrijven, aldus
spr., zullen echter zooveel mogelijk intact
worden gelaten. Voorts zal men per boven
tallige fokzeug dit jaar 2 a 3 fok varkens
mogen houden. Er zal geen onderscheid
meer worden gemaakt tusschen drachtig cn
niet-drachtig. De toewijzing fokhcercn zal
worden veranderd. Per iialf jaar zal een ge
lijk aantal worden toegewezen als voor een
jaar noodig is.
Tenslotte deelde, de heer Blikman nog
mede. dat de eischên voor erkenning dezelf
de blijven. Men moet twee jaar als fokker
zijn ingeschreven en aan alle verplichtin
gen als zoodanig hebben voldaan, wil men
officieel als varkensfokker kunnen worden
erkend.
Dit beteekent dus, dat in dit jaar ilc var
kensfokkerij, d.w.z. de staniboekfokkerij, na
genoeg onbeperkt voortgang zal kunnen
vinden.
Duitsch weermachthericht
ACTIES IN DE LUCHT.
Het opperbevel der Duitsche weermacht
maakt bekend:
Een duikboot heeft twee gewapende vij
andelijke koopvaardijschepen van in totaal
12.000 b. r. t. tot zinken gebracht. Aan de
Engelsche Oostkust is een motortorpedo
boot erin geslaagd, een Britsch kustvaar
tuig tot zinken tc brengen.
De luchtmacht heeft ondanks het slechte
weer gewapende verkenningsvluchten on
dernomen in het zeegebied rond Engeland
en mijnen gelegd voor Britsche havens. In
het Middellandsche Zeegebied hebben ge
vechtsvliegtuigen storingsaan vallen onder
nomen op militaire installaties op het
eiland Malta.
De vijand heeft gisteren in de avonduren
en in den nacht gepoogd met afzonderlijke
vliegtuigen het bezette gebied aan de Ka-
naalkust binnen te dringen. Slechts in één
havenstad zijn door het werpen van brand
bommen kleine branden ontstaan, die de
burgerbevolking snel kon blusschcn. Het
luchtdoelgeschut heeft hierbij een gevechts
vliegtuig van het type Armstrong-Whitley
neergehaald. Een tweede vliegtuig werd ge
dwongen te 'landen cn de bemanning werd
gevangen genomen.
Italiaansch weermachthericht
VERWOEDE VELDSLAG BIJ BENGHAZI.
Het 245ste weermachtsbericht van het
Italiaansche hoofdkwartier luidt:
Van het Grieksche front niets te melden.
In Cyrenaica is een verwoede veldslag
gaande tusschen onze troepen en vijandelijke
formaties in het gebied ten zuiden van
Benghazi.
in den sector van Cheren in Oost-Afrika
duren de gevechten voort. Aan het zuidelij
ken front zijn vijandelijke aanvallen door
onze dappere troepen afgeslagen Onze lucht
inachtiormaties hebben artilleriestellingen,
troepen cn auto's gebombardeerd en daar
bij branden in munitie- en brandstofvoorra
den veroorzaakt. De vijand heeft aanvallen
gedaan op Asmara en ecnige andere nlaat-
sen, zonder, ernstige schade aan te richten.
Te Asmara is een gloster-vliegtuig neerge
schoten door onze jagers, die snel tusschcn-
bcide kwamen. Een onzer vliegtuigen is niet
teruggekeerd.
Wel? vroeg hij somber, haar nog steeds
omvat houdend.' Was dat zoo verschrik
kelijk
Ze had haar oogen gesloten en hijgde naar
adem. Na een stilte zei ze: Ik moet gaan.
Alles op zijn. tijd, zei hij. Ik wil dat je
eerst iets heel goed begrijpt, namelijk dat je
van nu af aan de mijne bent. Dit is niet iets
van voorbiigaanden aard het is iets blij
vends. Er zal een dag komen dat jij en ik
één zullen zijn. Het is nutteloos tegen het
noodlot te vechten het is sterker dan wij.
Je hebt gezegd dat je alleen je weg door het
leven wilt gaan, maar vanaf den dag dat je dit
in'mij wakker riep, heb je dat voor jezelf on
mogelijk gemaakt. De weg, die ik zal gaan,
zal voortaan ook de jouwe zijn, waarheen die
ook leidt.
Vaster trok hij haar tegen zich aan. haar
haast de adem benemend. Het oogenblik van
verwarring was voorbij, maar nog steeds voel
de ze zich niet in staat te spreken.
Je blijft dus zwijgen, zei hij. Goed.
het hindert niet. Dit moment zal je nooit meer
kunnen vergeten en mij evenmin. Dat is
liefde, zooals ik die ken. En jij zult haar
ook ieeren kennen. Liefde is niet iets, waar
aan je kunt ontkomen ze achtervolgt je
overal.
De paarden begonnen onrustig te trappelen
en langzaam liet hij haar los.
Ga nu. zei hij. Maar denk er aan dat
ik op je wacht en ik zal niet heel lang
wachten.
Met die woorden hief hij, juist als bij het
begin van hun ontmoeting, zijn hand op, dit
maal ten afscheid. Daarna liet hij dien vallen
op den nek van zyn paard. Meteen schoot het
dier weg en Diana bleef achter, met moeite
haar steigerend paard in toom houdend. Toen
het haar gelukt was Calif wat te kalmeeren,
was Edmund Weston al een heel eind weg.
Geen keer had hij omgekeken.
Heel stil was het nu om haar heen
roerloos zat ze op haar paard. Maar op haar
lippen brandde nog zijn kus en in haar ooren
klonken zijn woorden na. Dit was dus de
liefde, zooals hij die kende en dien ook zij
zou leeren kennen. En wat geweest was, noch
wat voor haar lag, zou daar iets aan kunnen
veranderen... Nee, ze had geen enkele poging
gedaan om zich tegen hem te verzetten ze
had het ook niet gekund, misschien niet eens
gewild. Het diende nergens toe de waarheid te
ontvluchten hij had haar door zijn kus aan
zichzelf ontdekt. En al ging ze tot het einde
der wereld, nooit zou dit meer uitgewist kun
nen worden. Hoe had hij het ook alweer ge
zegd? „Liefde is niet iets, waaraan je niet
kunt ontkomen ze achtervolgt je overal.
HOOFDSTUK XXI.
Overal brandde licht in de hall toen Diana
thuiskwam. Ze zou niet kunnen zeggen waar
ze al dien tijd geweest was. Sinds Weston was
weggereden, had ze, gezeten op Calif. door
bosschen en velden gezworven, totdat het wil
de kloppen van haar hart een beetje bedaarde.
Nu had ze haar paard naar stal gebracht en
slipte door een zijdeur, die tot den tuin toe
gang gaf, naar binnen. Snel liep ze de trap
pen op en ging meteen door naar haar kamer,
door niemand opgemerkt.
Het was nu heelemaal donker buiten en het
vroor een beetje. Diana had het koud gekre
gen en ze was doodmoe. Snel trok ze haat rij-
pak uit en schoot haar peignoir aan. Er
brandde geen vuur in haar kamer en. na even
aarzelen, kroop ze onder de gewatteerde deken,
die op haar bed lag. Ze klappertandde, maar
dat was niet alleen van koude.
Dat komt doordat ik zenuwachtig ben.
zei ze tot zichzelf.
Ze trachtte kalmer te worden, 11a te den
ken, maar het was haar onmogelijk. Ze trilde
over haar heele lichaam en het klappertanden
wilde maar niet ophouden. Het leek wel of
ze koorts had. Lange tijd bleef ze zoo liggen,
doch eindelijk werd ze rustiger.
Buiten sloeg een klok zeven uur en meteen
hoorde ze Migg's voetstappen in de gang.
De kamenier klopte aan haar deur en kwam
daarna binnen. Hemeltje! riep ze uit.
Ze hebben U overal gezocht en nu bent U
warempel rustig in Uw kamer. Bent U ziek.
dat U op dit uur in bed ligt?
Ik geloof dat ik weer eens kou heb ge
vat, zei Diana. Dat komt van dat ellendige
klimaat hier. Denk je dat een warm bad zou
helpen, Miggie?
Daar heb je het al natuurlijk weer
verkoudenEn ik heb U nog zóó gewaar
schuwd nu eens een beetje op Uzelf te passen,
zei Miggs hoofdschuddend. Hebt U al thee
gehad
Nee, ik ben pas laat thuis gekomen.
Diana zette haar vriendelijkste gezicht.
Weet je wat ik graag zou willen hebben, Mig
gie Een glas kokend-heete melk met een
scheutje brandewijn er in. Je zult eens zien
hoe ik daarvan opknap! Ga jij het nu even
voor me klaarmaken, dan neem ik in dien
tijd een bad.
Meteen stond ze op en pakte haar bad
handdoek.
Weer schudde Miggs haar hoofd, maar
tegen die klank in Diana's stem kon ze niet
op. Terwjjl ze naar de deur ging, zei ze nog:
Mr. Carvis is vanmiddag gekomen. Als ik
U was, zou ik me voor vanavond maar een
beetje mooi maken.
Wat ellendig! zei Diana en met een rim
pel tusschen haar oogen liep ze naar de bad
kamer. Ze had den verwachten gast heele
maal vergeten en ze was nu totaal niet in
de stemming een heelen avond te zitten pra
ten over allerlei onbenulligheden. Maar, na
even nadenken, vond ze het niet meer zoo heel
erg. Zijn tegenwoordigheid zou de aandacht
van haar afleiden, iets wat haar bijzonder
welkom was.
Ze voelde zich na het bad al aardig opge
knapt en de melk met brandewijn deed de
rest. Een aangename gloed verspreidde ziCh
door haar leden en ze was voor één keer in
haar leven Miggs heel dankbaar. Ze had er
weer moed door gekregen en ze kleedde zich
haastig, bereid de komende gebeurtenissen
onder de oogen te zien.
Een vluchtigen blik in den spiegel vertelde
Dc wet 1746 heeft weliswaar het redclen
van Engeland als eerste, geenszins echter
als laatste doel, aldus verklaart de bekende
Amerikaansche publicjst Lippmann, in de
„Washington Post". Eerder kan men zeg
gen, dat het hoofddoel van de wet is, een
opvanginrichting tot stand te brengen, voor
het geval Engeland de nederlaag lijdt. Daar
over kunnen de leden der Amerikaansche
régeering natuurlijk niet spreken. Het is
echter duidelijk, aldus Lippmann, dat dc
wet niet den minsten zin zou hebben, als
Engeland in dc komende maanden onder de
Duitsche bestorming zou bezwijken, of als
Lindbergh gelijk zou krijgen metzijn be
wering, dat Engeland zich ook met Ameri
kaansche hulp niet op de been kan houden.
Om voor dit geval gewapend te zijn, heeft
Boosevelt de in de wet 1746 geformuleerde
volmachten noodig. De president moet om;
deze roden met Engeland omvangrijke re-
gelingen treffen, om in geval van nood de
Engelsche vloot en de in de geheele wereld
verspreide deelcn der Britsche luchtmacht
alsmede de steunpunten van het empire te
kuncn overnemen. Wanneer de Ver. Staten
het Britsche empire willen redden, zoo be
sluit Lippmann, moeten zij de wet 1746 zoo
snoedig mogelijk aannemen, opdat liet em
pire en de Engelsche vloot zich. in geval
ili- Engelsche eilanden zouden vallen, met
de Ver. Staten tot een groot afweerblok
zouden kunnen aaneensluiten.
haar dat ze er dien avond bijzonder goed uit
zag. Ze had weer wat. kleur op haar wangen
en het glanzende, rood-bruine haar vormde
een prachtig contrast met de zacht-blauwe
kleur van haar japon.
Ze ging haar kamer uit en, zich herinnerend
dat dit vroeger haar gewoonte was, liep ze
fluitend de trappen af naar beneden. Als het
dan toch moest gebeuren, dan nu meteen
maar, zoolang ze nog moed had. Niet dat ze
bang was voor een ontmoeting met Sir John's
zoon, dat niet! Maar doordat haar moeder
zoo duidelijk haar wenschen ten opzichte van
hem en haar te kennen had gegeven, zag ze
toch tegen de kennismaking op en ze was
zich bewust van een lichte verlegenheid
een vreemd en onbekend verschijnsel yoor
Diana. Maar kom. ze moest maar zoo gauw
mogelijk door de zure appel heen bijten. Ze
begreep niet wat haar bezielde! Het leek
waarachtig wel of ze niets ernstigers aan
haar hoofd had!
Met meer lawaai dan haar gewoonte was
deed ze de deur van de zitkamer open en
vond daar niemand! Zoo, ze was dus vandaag
het eerste beneden! Opgelucht liep ze de ka
mer door naar een serre, aan het andere ein
de. Hier was het heerlijk rustig en een zware
geur van planten en bloemen kwam haar tege
moet. 's Avonds was de serre een van haar
geliefkoosde plekjes; er viel iets licht naar
binnen vanuit de zitkamer, maar overigens
was het er donker. Diana hield van dat sche
merige licht en bovenal van de lucht van
vochtige aarde, die er hing.
In de verste hoek stond een rieten stoel en
hierop viel ze neer, haar pose van luchthartig
heid en onverschilligheid geheel vergetend.
Het gezicht van Edmund Weston rees voor
haar op en op dat oogenblik zag ze het zóó
duidelijk, dat het was of hij in levende lijve
voor haai stond, haar voor zich opeischend.
Oh, ze was dien middag bedwelmd geweest
door zijri omhelzing, niet bij machte zich tegen
hem, maar vooral tegen zichzelf te verzetten.
Nu echter, zonder zijn dichte nabijheid, had ze
hevige spijt van wat gebeurd was. Ze moest
hem zien te bewegen haar op te geven, hem
schrijven! Maar wat? De waarheid? Neen,
duizendmaal neen! Maar er moest toch iets
op gevonden worden; ze moest hem iets
schrijven, waardoor hij zou begrijpen, dat zijn
verlangen naar haar nooit vervuld kon wor
den... Ze martelde haar hersens af, maar kon
niets bedenken Vreemd, eigenlijk had hij geen
enkel recht op haar en toch had ze het ge
voel dat dit wel zoo was. Hij was het. die
haar had doen ontwaken, die haar had over
tuigd van het bestaan van iets. waarin ze van
te voren niet had kunnen gelooven vooral
niet na de bittere ervaringen, die ze in Lon
den had opgedaan.
(Wordt vervolgd.)