N1PPER EN PELLE
Het
granaatappelsap
Hef voorjaar nadert...
De crisis in Argentinië
Cbineesche zeelieden in
Engeland veroordeeld
Radioprogramma
Het vertrek van den Britschen
gezant te Boekarest
j De Deutsche Diplomatisch:Politische Kor-
Irespondenz ziet het eigenlijke motief voor
het vertrek van den Britschen gezant uit
Boekarest in het feit, dat Engeland zich er
sedert jaren aan had gewend in Roemenië
een exponent te zien van zijn financieele en
zijn politieke belangen, zooals vroeger in
den wereldoorlbg heeft Engeland het nog
voor kort beschouwd als vólkomen natuur-
üij'k om in Roemenië naar eigen goeddun
ken te kunnen optreden. Vooral heeft Enge
land geen bezwaar gehad om alle sabotage
die het in het belang van zijn oorlogvoering
noodzakelijk voorkwam, in Roemenië voor
ie bereiden en te laten uitvoeren..
De Korrespondenz wijst er vervolgens op,
dat deze tijden en toestanden thans wel de
finitief tot het verleden behooren zullen en
pierkt op:
Thans, nu generaal Antonescu sedert de
recente woelingen in het land niet alleen
scherp is opgetreden tegen alle verstoorders
van de orde. maar ook de zwaarste straffen
heeft gesteld op iedere onruststokerij en
sabotage is het ideale terrein van activiteit
voor een Britschen gezant te Boekarest als
beschermheer van alle veelzijdige met de
Roemeensche belangen in strijd zijnde En
gelsche daden uiteraard niet meer aanwe
zig. Zijn agenten zijn gecompromitteerd of
.vreezen terecht, dat hun de bescherming
,van de vroeger zoo almachtige Engelsche
legatie niet meer ten nutte za! zijn. Lon
den heeft dit ingezien en daaruit de conse
quentie getrokken, wanneer Engeland ge
looft met zulke onder doorzichtige voorwend
eelen ondernomen demonstraties in Europa
pog indruk te maken, heeft het zich ernstig
vergist. De eene Europeesche positie na de
andere heeft Groot-Brittanje in dezen oor
log reeds moeten opgeven. Met iedere daad
van dezen aard komt het slechts het stre
ven tegemoet dat in de uitschakeling van
Engeland uit Europa de bevordering ziet
van een gezonde continentale solidariteit.
De slag legen het grootste rijk
der wereld komt nader.
In het Bulgaarsche blad Slovo schrijft de
gepensionneerdie kolonel Gantsjef, dat de
komende lente zeker de groote oorlogson
derneming zal brengen, waartoe een groot
volk heeft te besluiten, n.1. den slag, dien
het Derde Rijk reeds sedert acht maanden
'tegen het grootste rijk der wereld voorbe
reidt. In 1939 en 1940 heeft Engeland al
zijn bondgenooten verloren, voor het eerst
in zijn geschiedenis staat het geheel alleen
tegenover Duitschland. De veiligheid van
de Britsche eilanden, die vroeger door een
geweldge vloot géwaarborgd werd, is thans
door de Duitsche heerschappij in de lucht
in het tegendeel veranderd. Met het oog op
de vernietigpnae bcteekenis van den Duit-
echen slag, die voorbereid wordt, is hét tij
delijke verlies van Libye en Érithrea van
geen belang. Dat zullen ook de leidende
kringen te Londen wel beseffen.
In Italië zal men in volkomen kalmte de
eindoverwimng der spilmogedheiden tega-
moetzien. De pogingen der Britsche propa
ganda verwarring te brengen in den geest
van het Italiaansche volk, zijn bij voorbaat
tot mislukking gedoemd, want Italië is
met Duitschland in leven en dood verbon
den en geen tijdelijke successen van Enge
land op ver van Europa gelegen plaatsen
kunnen het hechte geloof aan de overwin
ning aan het wankelen brengen. In vergelij
king met de millioenen legers van Frankrijk
Polen en België, die voor Engeland verlo
ren zijn gegaan, zijn de verliezen in Afrika
voor de spilmogendheden een episode zonder
beteekenis. Wie het tegendeel beweert, al
dus Gantsjef, zal weldra anders leeren, want
het voorjaar nadert.
FEUILLETON
do&i etfiel ïïl. ell
Nog steeds hield hij haar in zijn blik ge
vangen. Mijn dwaze, kleine Persephone!
En'toch wilde je me ontvluchten! Is dat nu
verstandig? Je schijnt niet te beseffen hoe
veel geluk je hebt! En plotseling perste hij
zijn dunne lippen op de hare.
Toen hg haar losliet zag ze doodsbleek.
Nonchalant wreef hij met zijn hand langs
haar wang en zei: Je hebt natuurlijk
leelijk in angst gezeten, maar nu wordt alles
goed. Ik zal je helpen. Laat eens kijken?
Hoeveel tijd hebben we nog? Nu, we zullen
voortmaken. Aanstaande Zondag zal ik dus
je hand vragen, tot vreugde van de heele
familie. Ik weiger dan lang te wachten met
trouwen en we stappen 'over ongeveer een
maand in het huwelijksbootje. Dat zal, dunkt
me, iedereen naar den zin zijn. En jij, lieve,
zult je wat verstandiger hebben te gedragen
en vooral wat beter op jezelf moeten passen,
je weet wel waarom. Hij grinnikte zacht.
De oude man zal blij zijn zoo gauw een
stamhouder te hebben. Vanavond nog zin
speelde hg erop; weinig konden we toen ver
moeden dat zijn wensch binnen zoo korten tijd
in vervulling zou gaan... Hij aaide haar onder
de kin. Zoo, voel je je nu wat beter? Je
moet jezelf wat meer ontzien, denk daaraan!
En nog eens je mag wel erg dankbaar zijn.
dat ik gekomen ben.
Maar nu kon Diana het niet langer ver
dragen. Met een sprong vloog ze overeind
en keek hem aan met groote, brandende
oogen.
Ik ben niet dankbaar! riep ze harts
tochtelijk uit. Ik haat je, hoor je, ik haat
je! Liever sterf ik dan met jou te trouwen!
Oh ja? Hij zei het kalm, maar zijn
oogen stonden dreigend. Plotseling greep hij
haar arm beet en sleurde haar door de kamer
naar het dakvenster. Hg opende het wijd en
honend zei hij: Best als je denkt dat
87. Een verschrikkelijke
ontdekking
1. „Beste juffrouw Schnick-
schnack, we zullen alles doen
wat in ons /ermogen is,
om uw spaarpenningen op
te sporen. Dit weten we al
dat het de beruchte pleis-
bende is, die deze overval
gepleegd heeft.
2. „Wat gebeurt me daar bo
ven
3. „Daar hebben we hem. Het
gs was zeker niet sterk ge
noeg. Nu zullen we hem
wel te pakken krijgen."
88. De Inbreker wordt vast
gebonden.
1. „Wees voorzichtig, Nipper,
hjj kom je wel eens dood
schieten."
2. „Nou zou ik wel eens wil
len zien, dat hfl zijn been
wil terugtrekken."
PRESIDENT TEGEN VICE-PRESI-
DENT.
President. Ortiz, die nog steeds ziektever
lof heeft, heeft thans zijn aangekondigde
boodschap tot het Argentijnsche volk ge
richt. Hij zegt daarin, dat het bij de tegen
woordige verwarring op constitutioneel ge
bied taak van de staatsleiding is. de natie
den weg tot overwinning der crisis te wij
zen. Ortiz verklaart het steeds als zijn
hoogsten plicht beschouwd te hebben, de
tegenstellingen in het volk te overbruggen.
Helaas is door onverantwoordelijke politici
een breuk in deze duidelijke lijn gebracht.
Geweld en bedrog zijn in de plaats van
recht en wet gekomen. Er is uit dezen
doolhof van verwarring slechts één uit
weg, die de natie van den dreigenden cha
os kan redden: een eendrachtig geloof aan
de republikeinsche zaak, de terugkeer tot
grondwettelijke toestanden en de onbaat
zuchtige vaderlandslievende plichtsvervul
ling.
Tn Argentijnsche politieke kringen is voor
al opzien gebaard door de passage in de
boodschap, waarin de President verklaart,
dat hij tegenover het volk iedere verant
woordelijkheid voor de daden en de poli
tieke. oriënteerin-g der regeering van den
vice-president afwijst. Men wijst in deze
kringen op de zeer scherpe formuleering uer
boodschap, waaruit, zoo zegt men, kan wor
den opgemaakt., dat de President zich zoo
ver mogelijk wenscht te houden van de po
litiek van de vice-president. Castillo.
Naar Tass uit Londen meldt, is daar op
31 Januari de uit 29 matrozen bestaande
bemanning van een Britsch koopvaardij
schip zonder meer in hechtenis genomen.
De zeelieden werden .er van beschuldigd, dat
zij na aankomst in de haven van Londen
van boord waren gegaan om uitbetaling te
verkrijgen van een oorlogsrisicopremie,
welke hun geweigerd was. Zeventien hun
ner werden tot dwangarbeid veroordeeld,
vijf tot boete.
Op denzelfden dag werd een tweede pro
ces, tegen21 Cbineesche zeelieden, behan
deld. Ook "deze hadden geprotesteerd tegen
oneerlijke behandeling door de reederijen.
Het bericht van Tass herinnert er aan,
dat op de Britsche koopvaardijvloot meer
dan 20.000 Chineezen werkzaam zijn, groo-
tendeels aangeworven te Hongkong en Kan
ton. Zij worden echter geheel anders behan
deld dan bij voorbeeld de Engelschen. Het
hoogste loon voor Chineesche matrozen be
draagt een derde of een kwart van dat der
Engelschen. De Chineezen hadden al lang
geëischt, dat ook hun voor het oorlogsri
sico een loonbijslag betaald zou worden. Pas
kortgeleden hebben de onderhandelingen tus
schen den bond van Chineesche zeelieden en
twee groote reederijen tot overeenstemming
geleid. Den Chineezen werd daarbij een veel
kleinere bijslag toegezegd dan de Engelschen
genieten. Boventlien gold deze regeling
slechts voor 8000 Chineezen, terwijl de rest
nog steeds geen bijslag ontvangt. Het
spréékt vanzelf, 4at dit tot groote ontevre
denheid onder de Chineesche zeelieden ge
leid heeft.
De Roemeenen 's nachts niet
buiten
Het militaire bevel van Boekarest, dat
onlangs een verbod heeft uitgevaardigd om
na 10 uur op straat te verkeeren, heeft
thans bevolen, dat dit verbod geldt voor
den tijd tusschen 10 uur des avonds en 5
uur des morgens. Allen, die in dien tijd op
de straat worden aangetroffen, worden ter
stond door de militaire overheid onderzocht
De in Roemenië gearresteerden
In zijn dagelijksch rapport van den toe
stand deelt het ministerie van binnenland-
sche zaken mede, dat tot dusverre 3428 per
sonen zijn gearresteerd naar aanleiding van
de Januari-onlusten. Van hen zijn er 827
weer op vrije voeten gesteld. In de provin
cie bedraagt het aantal Arrestanten 4117.
Voor de militaire rechtbank te Boekarest
hebben wederom 27 personen terecht ge
staan. Drie hunner worden veroordeeld tot
dwangarbeid van 5 tot 7 jaar, de anderen
tot gevangenisstraffen van 3 maanden tot
3Vz jaar.
Smokkelarij van goud
en deviezen
De Roemeensche politie te Constantza
heeft een groote smokkelarij van goud, gou
den munten en deviezen ontdekt. De Turk
Tsjali Kogloe uit Istanboel, die zich reeds
vaak aan smokkelhandel heeft schuldig ge
maakt, is aan boord van het Roemeensche
s.s. „Transsylvania" gearresteerd op het
oogenblik, dat hij het land wilde verlaten
met een bedrag van ongeveer 10 millioen lei
aan goud en deviezen. De smokkelaar wilde
den kapitein omkoopen met een som van
een millioen lei. Goud en deviezen zijn4 in
beslag genomen.
Buiteolandsche invloeden
te Vichy
Het Parijsche blad de „Nouveau Temps"
wijst op de buitenlandsche invloeden, die in
Vichy sterk aan den dag treden. Het blad
schrijft, dat het zeker is, dat de ambassa
deur van Roosevelt, admiraal Leahy, een
uiterst felle campagne voert om invloed uit
te oefenen op de besluiten van Pétain. Het
Witte Huis tracht, evenals Engeland in'
1939 en 1940 heeft gedaan, de laatste moge
lijkheden van Frankrijk uitsluitend ten
eigen voordeel uit te buiten. Terwijl admi
raal Lcahy in Vichy zijn kuiperijen uitoe
fent, laat Roosevelt door Engeland Frank
rijk uithongeren. Verbiedt hij het vertrek
van schepen, die levensmiddelen en genees
middelen hebben geladen en laat hij op
lepgenachtige wijze verklaren, dat de blok
kade effectiever zal zijn dan de Duitsche
wapenen. Deze coalitie van de Angel-Sak
sische politiek en de financieele wereld gaat
in Vichy samen met de smerige ambities
van de mannen van 13 December en Frank
rijk loopt gevaar met zijn bodem, zijn toe
komst en zijn levenskracht te betalen. Het
is de taak van Franschen met helderen blik
om met alle ter beschikking staande mid
delen te reageeren.
VRIJDAG 14 FEBRUARI 1941.
Hilversum I. 415 m.
Nederlandsch Programma. AVRO.
7.30 Gramofoonmuziek.
7.45 Ochtendgymnastiek.
7.55 Gramofoonmuziek.
8.20 Ochtendgymnastiek.
8.30 Nieuwsberichten ANP, gramofoonmuziek
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gramofoonmuziek.
10.25 Voor de vrouw.
10.30 Ensemble Jack der Kinderen en solist.
11.00 Declamatie.
11.20 Ensemble Jack der Kinderen en gramo
foonmuziek.
12.J5 Gramofoonmuziek.
(12.30—12.33 Almanak).
12.45 Nieuws- en economische berichten ANP.
1.00 De Romancers en soliste.
2.00 Cyclus „Schilders van het Hollandsche
landschap".
2.15 Orgelspel.
3.00 Gramofoonmuziek.
3.20 Omroeporkest en solist.
4.00 Gramofoonmuziek.
4.15 Omroeporkest.
5.00 Gramofoonmuziek.
5.10 Uit Berlgn: „Gruss aus der Heimat", pro
gramma voor de Duitsche Weermacht.
je de moed hebt, spring dan nu naar beneden!
Het is van hier af een heele hoogte en je zult
het er beslist niet levend afbrengen, want je
komt op de harde steenen terecht van de
binnenplaats. Kom, probeer het dan toch!
Hij duwde haar naar voren, maar met een
kreet wankelde Diana terug, haar handen
voor haar oogen. Nee! smeekte ze, oh
nee!
Dat dacht ik ook! Hij sloot het raam
weer en bracht haar terug naar haar stoel,
waarbij hg haar krachtig moest ondersteunen
En nu geen nonsens meer! Je zult doen
zooals ik je zeg, versta je! Als ik je niet
wilde hebben, zou het natuurlijk wat anders
zijn. Maar dat wil ik wel; ik wil zelfs met
je trouwen. En je bent nu eenmaal niet in
een positie, dat je je kunt veroorloven mij te
haten. Integendeel, je zult je naar mijn wen-
schen moeten voegen en mij beminnen!
En plotseling trok hij haar omhoog uit
haar stoel, boog haar achterover en perste
zijn lippen op de hare.
HOOFDSTUK XXIV.
Oh, moeder wat een prachtkans heeft
Diana! riep Blanche twee dagen later opge
togen uit. Het is bij hem een liefde op het
eerste gezicht, dat kan m^i duidelijk zien. Ik
vind hem buitengewoon aardig hij Tieeft
savoir-faire en dat hij een gentleman is lijdt
geen twijfel. Wat een zegen zal dat zijn als
onze wilde loot veilig getrouwd is: we be
hoeven ons dan niet meer zorgen om haar
te maken. En Fortescue ziet er wel naar uit
dat hij in staat is op zijn eens verworven be
zit te passen.
Denk je werkelijk dat Diana hem zal
accepteeren vroeg Lady Carvis nerveus.
Maar natuurlijk! Heb je niet opgemerkt
dat ze. telkens wanneer hg maar naar haar
kijkt, van kleur verschiet? Ze is diep van hem
onder den indruk, dat kun je wel merken, hoe
wel het best mogelijk is dat ze het zichzelf
nog niet wil bekennen. Ik denk, dat het wel
gauw voor elkaar zal zijn. Fortescue heeft
alleen oogen voor haar hg volgt haar
overal met zijn blikken.
Het komt me toch voor, dat het kind
niet erg gelukkig is; zei Lady Carvis met een
zucht. Ze wordt hoe langer hoe magerder
en ze heeft niet de minste belangstelling voor
de dingen, waar ze vroeger van hield.
Oh, dat is niets! zei Blanche. Zooiets
komt vaker voor bij jonge meisjes. Als ze
eerst maar eenmaal getrouwd is, zal je zien
hoe ze opfleurt! Zoo eenig om hen waar te
nemen en de ontwikkeling van hun liefde van
het begin af te volgen! En ze zuchtte
sentimenteel. Ik vraag me af wat ze nu
doen.
Diana is met Jock uitgegaan voor een
wandeling, zei Lady Carvis. En Fortescue
heeft me gevraagd of ik wist waar ze naar toe
was hij is hun tegemoet gegaan. Maar
hij zal zich nu toch nog niet verklaren? Het
zou veel te gauw zijn!"
Hij is iemand, die recht op zijn doel af
gaat, zei Blanche. Ik heb zoo'n idee, dat hij
morgen misschien al om haar hand komt vra
gen. Mogelijk stélt hij het ook uit tot na het
bal, dat de Wilbers geven. Wat zal ze dragen?
Een japon van witte satijn! zei Lady Car
vis, die altijd veel belang stelde in het onder
werp „kleeren", op levendigen toon. Het
staat haar werkelgk betooverend!
Is dat niet Marjorie's stem in de hall?
vroeg Blanche.
Ja, warempel, daar zijn ze al! riep Lady
Carvis verschrikt uit. En ik ben niet eens
op tijd om ze te verwelkomen! Wat moeten zé
wel van mij denken?
Vlug dribbelde ze de kamer uit, gevolgd door
Blanche, die het niet noodig vond zich zoo te
haasten.
Marjorie en haar man, Clement Heath, waren
juist aangekomen en haar moeder vloog op hen
af om hen teeder te begroeten. Iedereen sprak
nu tegelijk en Sir John, die uit zijn kamer ge
komen was, deed driftig zijn best zich door
schreeuwen verstaanbaar te maken. Iedereen
ging nu naar de zitkamer, voorop Marjorie, die
er, als steeds, 'zeer excentriek uitzag. Ze kleed
de zich, zooals zij het noemde, „stglvol" en
stoorde zich niet in het minst aan wat de mode
voorschreef. Marjorie was verre van mooi, bo
vendien had ze een scherpe tong, waardoor men
vaak eigenlijk een beetje bang voor haar was.
Haar man was directeur yan een middelbare
school en stond zeer hoog aangeschreven. Hg
was lang en mager en had een typisch klassiek
gezicht. In de omgeving, waarin hij werkte,
werd hij algemeen gerespecteerd, ja, soms
haast gevreesd, maar in zijn huis was het Mar
jorie, die de lakens uitdeelde en hij was té
filosofisch aangelegd om zich niet bij dit feit
neer te leggen.
Het was ook Marjorie, die in den regel het
hoogste woord voerde, reden waarom Sir John
geweldig het land aan haar had. Maar Diana
hield van deze zuster en er had altijd een innige
band tusschen hen bestaan, hoewel ze elkaar
slechts weinig zagen en nooit schreven Mar
jorie correspondeerde namelijk nooit met haar
familie.
Nu ook, was het eerste dat ze vroeg: Waar
is mijn jongste zusje toch? Is ze er soms met
iemand vandoor gegaan?
Maar Marjorie, zooiets doet Diana niet!
zei Blanche, heftig verontwaardigd. Ze is
met de hond uitgegaan en kan ieder oogenblik
thuis komen. Kgk, daar komen ze al aan!
6.00 Amabile-sextet en soliste.
6.42 Almanak.
6.45 „Boeren, ontwaakt", toespraak.
7.00 Economische vragen van den dag ANP.
7.15 Nederlandsch kamerkoor (7.307.45
Berichten, Engelsch).
8.00 Nieuwsberichten ANP.
8.15 Gramofoonmuziek.
8.30 Berichten (Èngelsch).
8.45 Amusementsorkest, solisten en gemengd
koor.
9.15 Dialoog.
9.30 Gramofoonmuziek.
9.45 Engelsche berichten ANP.
10.00 Nieuwsberichten ANP en sluiting.
Hilversum II. 801.5 m.
NCRV.
7.30 Gramofoonmuziek.
7.45 Ochtendgymnastiek.
7.55 Gramofoonmuziek.
.8.00 Schriftlezing en Meditatie.
8.15 Gewijde muziek (gr.pl.).
8.20 Ochtendgymnastiek.
8.30 Nieuwsberichten ANP.
8.45 Gramofoonmuziek.
10.30 Morgendienst.
11.00 Orgelconcert (gr.pl.).
11.30 Zang en pianobegeleiding en gramofoon
muziek.
12.00 Berichten.
12.15 Reportage of muziek?
12.45 Nieuws- en economische berichten ANP
1.00 Gramofoonmuziek.
1.20 Celesta-ensemble.
2.00 Gramofoonmuziek.
2.15 Celesta-ensemble en gramofoonmuziek.
3.00 Vrouwenhalfuurtje.
3.20 Gramofoonmuziek.
3.30 Bijbellezing.
4.00 Gramofoonmuziek.
4.15 Voor de kinderen.
4.45 Gramofoonmuziek.
5.00 VPRO: Gesprekken met luisteraars.
5.15 Nieuws-, economische en beursberichten
ANP.
5.30 Gramofoonmuziek.
6.00 Berichten.
6.05 Arnhemsche orkestvereeniging.
6.45 „Boeren, ontwaakt!" toespraak.
7.007.15 Economische vragen van den dag
ANP en sluiting.
Ze En, naar buiten kijkend, riep Marjorie
uit: Wie heeft ze daar toch bg zich? Die
man lgkt wel een Chinees! En, op Blanche's
waarschuwend gekuch: Wat? Is dat onze
stiefbroeder? Wat een raar individu is dat!
Zonder acht te slaan op de pijnlgke stilte, die
op deze woorden volgde, liep ze op'het raam
toe en tikte hard tegen de ruit.
Diana keek op en wuifde haar met een mat
gebaar toe. Daarna liep ze rustig door naast
haar begeleider, zonder, zooals ze vroeger ge
daan zou hebben, het op een loopen te zetten om
zoo gauw mogelijk binnen te zgn.
Wat is er met dat kind aan de hand?
vroeg Marjorie op afkeurenden toon. Ze
ziet er beroerd uit en ze doet zoo slapjes
heelemaal niet de oude Diana.
Onze Diana wordt langzamerhand een
vrouw en begint te leeren zich wat waardiger
te gedragen, legde Blanche uit.
Je grootje! flapte Marjorie er uit. Net
iets voor jou om zooiets zots te zeggen een
teeken dat je het kind heelemaal niet kent. En
zich naar haar oudere zuster overbuigend, ver
volgde ze met gedempte stem: Jij hebt je
zeker tot taak gesteld die twee aan elkaar te
I-oppelen, niet? Nu, ik mag lijden dat het je
niet lukt. Hij ziet er uit of hg ai aardig wat
achter den rug heeft!
Ik hoop waarlijk, Marjorie, zei Blanche
op beleedigden toon, dat je niet zult trach
ten Diana te beinvloeden, tegen haar eigen be
lang in. Fortescue is een schitterende partij
voor haar. Bovendien heeft moeder er haar zin
nen op gezet het zou haar zóó gelukkig
maken!
Zal welzei Marjorie, een beetje spottend.
Maar als Diana met dien man door het leven
moet gaan dan sta de hemel haar bg!
De deur ging open en Diana en haar cavalier
kwamen binnen. Meteen liep Marjorie op haar
toe en de twee zusters begroetten elkander
hartelijk, zonder echt overdreven te doen, iets
wat Marjorie verafschuwde.
Zoo, kuiken, doe je een vermagerings
kuur? was het eerste wat Marjorie vroeg.
Calif heeft me liever zoo, antwoordde
Diana, op haar oude, spottende toon. Dat is
prettiger voor hem als we hindernissen nemen,
weet je! Trouwens, zelf ben je ook niet een
van de diksten!
(Wordt vervolgd.)