TULPEN De wijn was nog goed WAT VOERT ENGELAND IN SYRIË IN ZIJN SCHILD? Gelukwenschen aan den Paus Birmingham onder vuur Engelsche gezant zwijgt Vreemde vondst in de Beemster. WRAK VAN EEN SCHIP IN DEN GROND. Er was eens (zoo beginnen immers alle oude verhalen) een hofstede aan den Middenweg in de Beemster. welker fundamenten waarschijnlijk gemetseld wa ren in de Gouden Eeuw. Toen zal het een lustverblijf, geweest zijn van een rijken Amsterdamschen koopman. Daar was in de jaren, waar wij over spreken, niet veel meer van te zien. Maar zette men de spa in den grond, dan stuitte men op overblijf selen van bouwwerken, fragmenten van beelden en een enkelen keer op een gaaf stuk versiering. In het Beemster Museum bevindt zich nog zoon beeldfragment. Omstreeks het jaar 1S70 heeft op die hof stede iets eigenaardigs plaats gevonden. Er moest een niéuwe schuur gebouwd worden en timmerlieden en metselaars wa ren gekomen om dat karwei volgens de regelen voor elkaar te brengen. Het was een gemoedelijke tijd. men werkte goed en solide. Dus moest ook deze schuur op deugdelijke fundeeringen rusten. Men begon te graven, behoorlijk diep en breed, want beton was onbekend (alles werd toen nog gemetseld). Op een gegeven oogenblik stuitten de spaden van twee werklieden op hout. Geen vermolmde of vergane boom- resten, maar stevig eikenhout. De grond werd weggewerkt over een be paalde breedte en nu hoorde men een hol geluid wanneer de spa wat hard op het hout tieer kwam Het was een vreemde geschiedenis, want was bleek? Men stond op het dek van een schip. Wan neer dit den lezer ongeloofwaardig voor komt. gelieve hij te bedenken dat ecnige honderden jaren geleden, wanneer de Zuid westerstorm de golven van het Bamestra- mecr schuimend voortjoeg, menige boot een wanhopigen strijd voerde op dat onstuimige water. Het dek van een schip dus. Het visioen van een gezonken galjoen met Spaansche schatten aan boord begon de gravers voor de oogen tc komen. Nog wat grond weg en ia. dat moest de kajuit zijn. De boer met gezin en het. personeel waren natuur lijk spoedig op de hoogte van die zonder linge historie en wachtten in spanning het verdere verloop af. Wie zou er in de kajuit gaan? 't Was eenigszins giezelig. Misschien was het schip ecnige eeuwen geleden wel met man en muis vegaan, misschien wa ren er kooien waarin de wacht, de krullenjongen, die was voor geen kleintje vervaard. Eerst allemaal een borrel op den goeden afloop. Gert, de krullenjongen, slaat ook een kommetje achterover. In die jaren dronk men op de karweien de borrels uit kommen. Daar duikt-ie al de kajuit bin nen. ..Nou Gert, hoe is het, kom je nog terug?" Gert komt terug met drie platle flesschén. flessehen met inhoud, twee half vol en één volle, goed dichtgekurkt. De kurken er af en ruiken. Het ruikt goed geen wonder, die wijn is belegen! Een slordige paar honderd jaar heeft het sap tijd gehad om die volmaking te bereiken, die een fijnproever als het hoogste genot beschouwt. Maar dat weten die werklieden niet, die hebben meer vertrouwen in een gewone borrel. Ja, eigenlijk durven ze niet proeven, 't kan wel vergif wezen. „Zeg Jan tje". dat tegen bet meidje van den boer ..wil j ij een slokje?" Maar de maagd be dankt, En wéér is bet de krullenjongen die het proefkonijn wordt. En hij doet het grondig. Veel werk heeft Gert dien dag niet meer gedaan! Later jaren, timmerman in de Beemster gewordenvertelde hij. en hij kris en kras bezwoer hij de waarheid daarvan: .„De ka pitein zat nog bij tafel met .een fiesch in z'n hand. Toen ik er uitkwam, zei ik: mannen, ga niet naar binnen, 't is daar niet pluis, gooi dicht de boel" (Prov. Noordh. Crt.) Troepenconcentraties aan de grens van Palestina en Syrië. Geld steunt de Engelsche pro paganda. (Van onzen V.P.B. correspondent). Beyroet, Maart 1941. Er loopen allerlei vage geruchten over hetgeen Engeland ten opzichte van Syrië in zijn schild voert. Verschillende van die ge ruchten zijn echter van zoodanigen aard, dat er in bepaalde, den toon aangevende Syrische kringen levendige ongerustheid door gewekt wordt. Het betreft hier be paalde Engelsche maatregelen, die onge twijfeld als voorbereidingsmaatregelen kun nen worden beschouwd. Zoo spreekt men hier van aanzienlijke Engelsche troepen-» concentraties aan de grens tusschen Pales tina en Syrië. Het schijnt ook, dat Enge land een levendige propaganda voert onder de stammen in het Syrische grensgebied, die natuurlijk wordt gesteund door geld, dat met kwistige hand wordt uitgedeeld en dat nooit zijn invloed mist op den Arabier. Men verwacht, dat de Syrische autoritei ten krachtige tegenmaatregelen zullen ne men. Indien het gerucht, als zou minister Eden Turkije zekere voorstellen hebben ge daan met betrekking tot Syrië, waarheid bevat, megnt men reden te 'hebben om aan te nemen, dat Turkije voor dergelijke ma noeuvres weinig voelt. De buitengewone activiteit, welke de En gelsche regeering aan den dag legt, niet in de laatste plaats met de bedoeling, invloed uit te oefenen op de Arabische wereld, blijkt ook uit de reis, die de Engelsche generaal Newcamp door de Arabische staten heeft gemaakt. Hij had opdracht, zich op de hoogte te stellen van de wenschen en ver langens van de verschillende Arabische re geeringen, om te trachten deze in overeen stemming te brengen met de Engelsche beslissingen. Het schijnt evenwel, dat hij weinig succes heeft gehad. Oogenschijnlijk heeft men met de keuze van generaal New camp een slechten greep gedaan, omdat hij tijdens den wereldoorlog een rol schijnt te hebben gespeeld bij de onderhandelingen, waarbij aan de Arabieren een „groot Ara bisch rijk" werd beloofd, welke belofte En geland niet is nagekomen. Dat hebben de Arabieren, naar het schijnt, niet vergeten. De ontploffing in het Turksche hotel Een bom in een koffer? In een korte officieele mededeeling over de ontploffing in hotel Perapalast te Istan- boel wordt gezegd, dat het onderzoek nog niet geëindigd is, zoodat geen bijzonderhe den kunnen worden bekend gemaakt. Het feit meldden wij gisteren_ reeds. Intusschen heeft zich hét voorval volgens de ontvangen inlichtingen als volgt afge speeld. Te 21 uur arriveerde met een spe- cialen trein de Britsche gezant te Sofia, Rendell, met een gezelschap van 70 perso nen. Hij begaf zich onmiddellijk naar het hotel. Terwijl de kamers werden aangewe zen en de bagage daarheen werd gebracht, deed zich in de drukke hall van het hotel een hevige ontploffing voor. Twee Turksche politie-agenten in burger en een Engelsche vrouw werden gedood, talrijke personen, voor het meerendeel Engelschen uit Sofia, werden gewond. De hall werd verwoest. De huizen aan de overzijde en voorbijrijdende tramwagens kregen schade, kien hoort het vermoeden uitspreken, dat de haard der ontploffing zich in een koffer bevond. De Turksche ochtendbladen denken, dat deze koffer deel uitmaakte van de bagage der Engelschen uit Sofia. Kort verhaal door WILLIAMS „Bier- Het meisje keerde zich om naar haar vader, die lang-lui lag uitgestrekt in den ouden rieten stoel, het hoofd achterover in een luiden, onbedwongen geeuw, welke de zwarte holte van den wijd open mond met de regelmatige tanden toonde. „Vader?" Met een wijd armgebaar rekte de man zich uit, ging met eenige groote schreden naar het raam. „Wat een dag weer, de he mel beware me!" Rie wachtte stil. Nu wendde hij zich om „Haal me vijf achtcents sigaren!" De oogen van het kind, waarin een vage angst gekomen was, gle den naar het ledikant achter in de kamer en ontmoetten den blik van de zieke, groote, lichte oogen in een stil wit gezicht. „Ga maar gauw even Rie". Het was de klanklooze stem van een teringpatiente. Het kind kwam bij net bed en kustte schuw de smalle wang. „Moeder". „Pop" Toen wezen de oogen naar de deur. Rie hield de hand op; vader zocht in zijn portemonnaie, scharrelde vier dubbeltjes bijeen, daarop gleed het tengere figuurtje 'de kamer uit. Met een klap gooide de man de portemon naie op de tafel, lachte even kort en scherp. „Nog een gulden heb ik er in, dat is alles!" „Henri „Och dat gezanik van HenriIk kan 't ook niet uit mijn vel snijden, nietwaar?" „Nee". „Nou dan!" Hij gooide zich weer in den rieten stoel terug, en staarde, 'n diepe plooi tusschen de werkbramven, voor zich uit. ,,'n Mensch is als een gevangene in z'n huis. Is dat, 'n ellende?" 'n Stilte vieL Tweede verjaardag der paus kroning herdacht. Ter gelegenheid van den tweeden ver jaardag der kroning van Paus Pius XII, heeft hij een plechtige mis bijgewoond in de Sixtynsche kapel. Hierbij waren tegen woordig de familie Pacelli, de grootmeester der militaire orde van Malta, vertegenwoor digers der orde van het H. Graf, de leden van het diplomatieke corps bij den H. Stoel, talrijke vertegenwoordigers van den Ro- meinschcn adel en vele andere vooraan staande personen. Paus Pius XII. (Foto archief). In de sacristie bekleedde Pius XII zich met de pauselijke gewaden en de tiara, en, omgeven door de kardinalen werd hij op de Sedia Gestatorïa naar de Sixtynsche ka pel gedragen. De H. mis werd opgedragen door den kardinaal-diaken èn de paus gaf zijn zegen. Alvorens naar zijn vertrekken terug te koeren, heeft de Paus zich met de kardinalen onderhouden. Ter gelegenheid van den tweeden verjaardag van zijn kro ning, hebben staatshoofden, leiders van re geeringen en talrijke andere vooraanstaande personen den Paus gelukwenschtelegram- men gezonden. ftaliaanscli wccrmacht^cricht BRITSCHE STELLINGEN BIJ KEREN VEROVERD. Het Italiaansche hoofdkwartier publiceert weermachtsbericht no. 278. Het luidt als volgt: Aan het Grieksche front zijn vijandelijke aanvallen in de sector van Vojussa afgesla gen. De vijand heeft zware verliezen Erele den. De Italianen hebben krijgsgevangenen gemaakt en hun zijn wapens in handen ge vallen. Gisteren en vannacht hebben onze luchteskaders herhaaldelijk ravitailleerings bases, installaties en militaire inrichtingen, batterijen, en vijandelijke troepen aangeval- De zieke, heel jong lijkend met de groote, glanzende oogen in het, witte gezicht tus schen de glad-7.wartc vlechten, lag te luis teren naar het juichen der spelende kinde ren beneden, klanken uitgestooten in ju belende onbezorgde levensvreugd. Lente Het 'raam omlijstte een stukje lichtende lentelucht, deze doorschijnend gele lint her innerde haar aan het, goud van zonbesche nen tulpen. Lentebloemen! Wat had zij de lente liefgehad, de lente en het leven Zij rekte zich uit, voelde onder het laken het strekken der boenennog korten tijd. dan zouden deze voeten stil zijnvoor altijd onbewogen, dan was het uit, voor al tijd voorbijsoms was deze gedachte zoet, soms vatte zij haar bij de keel, met wurgen- den angst, Henri duwde met wrevelig gebaar de portemonnaie in z'n broekzak. Nog vier dagen „Dan is 't de eerste", zei ze, „als 't geld dan maar komt." ,,'t Moet komen, verdorie, komt 't me toe of niet? Is 't geen ellende dat ze je naar zoo'n armzalig nest sturen. Wat kan je hier in zoo'n provincie-sfadje doen? Je stand ophouden moet je nog... waarvan? Inspec teur van een levensverzekering maatschap pij. 't klinkt goed, maar 't geeft beroerd slecht te eten. 'n Abonnement in je zak en geen geld om er op uit te gaan." Rie kwam binnen, legde het, zakje siga ren op tafel en ging rustig bij een tafeltje zitten met haar schoolwerk. Weer was het. stil. Henri stak een sigaar aan en blies den blauwen rook in kringetjes omhoog. De deur werd tamelijk onzacht geopend. „Mevrouw?" Het was het. dagmeisje. Henri stoof op. „Verdorie kan je niet klop pen als je binnen komt." ,,'n Postpakket, meneer! Voor mevrouw!" 'n Postpakket! In 'n oogwenk stond Henri op z'n bpcncn, was 't beschuttende papier van 't kistje afgescheurd. Ilij zette z'n zak mes onder 'f. deksel.. Wat snoeperijtjes voor 't kind en de zieke, wat vruchten, 'n velle tje postpapier met een paar kriebelige let tertjes, zorgvuldig gevouwen om een gloed nieuw krakend briefje van tien. „Ach!" zei Henri, turend op het biljetje. De oogen van de zieke wachtten stil. „Van je moeder. Anneke!" Van moeder! Dat was smartcgeld, ge spaard van ha.kr.toch al zoo kleine wedu wen-pensioentje. len in ononderbroken acties. Tijdens lucht gevechten zijn twee vijandelijke vliegtuigen neergeschoten. Twee italiaansche vliegtui gen zijn niet teruggekeerd. In den nacht van 11 op "12 Maart hebben vliegtuigen van het Duitsche vliegercorps militaire doelen op Malta gebombardeerd. In Noord-Afrika heeft het Duitsche vlie- gerscorps een Britsch kantonnement en Briische gemotoriseerde strijdmiddelen be stookt. In den nacht van 10 op 11 Maart heeft de vijand een luchtaanval gedaan oo Tripolis: er viel geen enkel slachtoffer, lichte schade. Op de Egeïsche zee hebben vijandelijke toestellen onze luchtbases op het eiland Rhoclos aangevallen. Een persoon werd ge wond, eenige schade ontstond. In Oost-Afrika hebben onze detachementen een positie van den vijand in den sector van Keren aangevallen en bezet en het garni zoen op de vlucht gedreven. In den sector van Soinaliland heeft onze luchtmacht brandbommen geworpen naar vijandelijke troepen, waardoor hevige branden ontston den. Britsche toestellen hebben plaatsjes in Erythrea gebombardeerd zonder noemens waardige schade aan .te richten. Doifsch weermachthericbt OOK LONDEN EN SOUTHAMPTON MOESTEN HET ONTGELDEN. Het hoofdkwartier der Duitsche weer macht maakt bekend: De handelsoorlog tegen Engeland heeft gedurende de vier wintermaanden van No vember 1940 tot en met Februari 1941 aan zienlijke resultaten opgeleverd. De vijand verloor in dien tijd 2.037.000 brt. koopvaar- dijscheepsruimte. Daarvan werden 1.524.000 brt. door de marine en 513.000 brt. door het luchtwapen tot zinken gebracht. Bovendien beschadigde het luchtwapen 175 vijandelij ke koopvaardijschepen door bomtrcffers ern stig. In deze cijfers zijn niet berekend dé verliezen van den vijand als gevolg van mijnen. Formaties gevechtsvliegtuigen deden gisternacht doeltreffende aanvallen met bommen op voor de oorlogvoering belang rijke indusirieele installaties te Birming ham, alsmede op de haveninrichtingen van Londen en Southampton. Een verkennings vliegtuig bombardeerde voor de kust van Noord-Schotland een in konvooi varend eroot koopvaardijschip, dat een voltreffer kreeg en bleef liggen. Geslaagde aanvallen waren overdag gericht op vliegvelden in Zuid-Engeland en op de haveninrichtingen van Porthsmouth. Verdragend geschut van het leger beschoot vijandelijke oorlogsvaar tuigen in het Kanaal. In het gebied van de Middellandsche Zee plaatsten formaties van het Duitsche lucht wapen bomtreffers van zwaar kaliber op militaire inrichtingen op het eiland Malta. Andere geslaagde aanvallen waren gericht op Britsche colonnes voertuigen in Noord- Afrika. De vijand liet gisternacht op ecnige plaatsen in Noord-Duitschland brisant- en •brandbommen vallen. Behalve geringe ma- terieele schade werden eenige burgers ge dood of gewond. In den tijd van 6 tot 11 Maart verloor de vijand elf vliegtuigen, waarvan vier in luchtgevechten twee door luchtdoelartille rie en een door marine-artillerie werden neergeschoten. Vier vliegtuigen werden, naar met stelligheid kon worden waarge nomen. op den beganen grond vernield. De 'vernietiging van andere op den beganen grond aangevallen vliegtuigen kan mét zekerheid worden aangenomen. Gedurende denzelfden t-i.id bedragen de eigen verliezen negen machines. Henri's stemming was plotseling omgesla gen. i.Veel is 't wel niet", zei hij opgewekt, „maar 't helpt ons op 't oogenblik uit den brand. Rie zag naar beiden met 'n wijs begrijpend gezichtje, liet den omvang van 't gebeuren tot zich doordringen en ging dan weer op haar bedaarde manier naar haar tafeltje. Henri liep op het bed toe. „Als de nood het. hoogst is. is de redding nabij. En nu zullen we 'r is voor jou zorgen, hè vrouwtje. Wat heeft de dokter ook weer gezegd, wat je moest hebben, kalfsvleesch en „Och Henri, laat dat, denk alsjeblieft om alles wat betaald moet worden. We hebben de vorige keer zoolang moeten wachten eer 't geld kwam „Geen zorgen voor den dag van morgen. Ik zal straks nog schrijven, dat ik 't precies op den eersten verwacht. Wat donder, k heb d'r toch recht op. En nou jij eerst! Rie wat zei de dokter ook maar weer?" „Melk, kalfsvleesch, en nu en dan eens een glaasje Tokayer." Helder, als een dikwijls herhaald en van buiten geleerd lesje kwamen de woorden. Haar gezichtje glansde. „Mooi, dan zal 'k daar dadelijk maar voor zorgen, hè! Te duurWat kost dat nou, pen half' fleschje? En bovendien 't komt je toe, hè? 't Beste kalfje van stal Ja, ja, 'k zal zuinig aandoen, 'k Weet waar achtig ook wel waar dit geld vandaan komt Zij zwichtte voor den weinig gehoorden, weeken toon'in zijn stem en legde 't hoofd berustend neer. Hij streelde haar hand... nu ben je ver standig Anneke!" Hij verliet de kamer, en kwam nog even terug in 'n tamelijk afgedragen demi en 'n coquet dun rottinkje onder den arm. „Och Henri!" „Ja?" „Zou je Rie niet meenemen; ze komt zoo weinig uit. en 't. is zoo heerlijk buiten!" „Wel ja, waarom niet, kleed je maar aan. kind, je hebt 't. wel noodig." „Graag vader!" Even later, hoorde de zieke het toeslaan der zware eiken voordeur Zij- trachtte scherp luisterend op de straat hunne voetstappen te onderscheiden, toen koesterde zij zich in de heerlijke rust van het alleen zijn en sloof, de oogen. Henri zoemde zachtjes een liedje tusschen Ook ongehuwd rijkspersoneel bedacht Tijdelijke toelage in bepaalde ge vallen. Blijkens een circulaire van den secreta ris-generaal van binnenlandsche zaken aan zijn ambtgenootcn, zal de tijdelijke toelage voor het lager bezoldigd gehuwd rijksper soneel ook van toepassing zijn op ongehuw de in gezinsverband levende eenige kost winners en op wachtgelders, terwijl laatst genoemde categorie eveneens in aanmerking komt voor de verhoogde kindertoelage. Britsche bommen op ons land Een doode en gewonden. Ge bouwen beschadigd. In den nacht van Dinsdag op Woensdag zijn eenige Engelsche vliegtuigen boven Nederlandsch grondgebied waargenomen. Er is een aantal bommen geworpen. In een plaats zijn twee gehouwen zwaar bescha digd. In het midden des lands werden door bomscherven een man gedood en dertien personen gewond, terwijl ook schade aan huizen werd toegebracht. In een andere plaats is een jongen, die niet tijdig dekking had gezocht, door scherven van granaten van het afweergeschut licht gewond. Groote hoereelbeid koffie en thee gestolen Gisternacht omstreeks half twaalf is inge broken in ccn magazijn aan de Miquelstraat t,e Amsterdam. De inbrekers hebben zich toegang verschaft door een belendend per ceel, een meubelmakerswerkplaats, waar zij een gat irf den grond hebben gemaakt. Hier door zijn zij in het magazijn gekropen. Een groote hoeveelheid koffie, thee. cacao en ve- ,1e andere goederen werden ontvreemd. Deze hoeveelheid is zoo groot, dat de dieven een bakfiets of een ander vervoermiddel hebben moeten gebruiken om de- goederen te expe- dieeren. Britsche vliegtuigen boven Noord-Duitschland Stad aangevallen. In de vroege ochtenduren heeft de Brit sche luchtmacht, naar het D.N.B verneemt, een aanval op een stad in Noord-Duitschland ondernomen. De Engelschen konden tenge volge van het Duitsche afweervuur hun bommen niet richten. Slechts in de woon wijken werden eenige huizen beschadigd. Militaire schade is niet toegebracht. Eenige mensclien zijn om het leven gekomen, ver- scheideno gewond. Geen politieke vragen beantwoord Anders dan zijn ambtsgenoot te Boekarest heeft de Engelsche gezant Rendell, die te Istanboel uit Sofia is aangekomen, tegen over de Turksche pers een zeer gereserveer de houding aangenomen en geweigerd op politieke vragen te antwoorden. De Amerikaansche gezant te Sofia heeft Rendell tot aan de grens vergezeld. Ren dell reist binnen twee dagen verder naar Ankara en zal daar de aanwijzingen zijner regeering afwachten. de tanden, zijn hand omvatte Rie's tenger polsje, hij keek naar haar, 'n kostelijk fijn poppetje, was zij, waarachtig een aardig kind, zooals zij daar met haar stil, tevreden snoetje naast hem voortstapte. Ja, tevreden was zij, een zachte blijdschap was in haar hartje, om wat nu toch de middag gebracht had. Op het pleintje.ston den nog kooplieden met voorjaarsbloemen... manden vol tulpen. 'n Half verlegen vraag: „Vader, koopt U er wat, voor moeder?" Hij lachte: „Vooruit dan maar!" Éven later liepen ze voort. Henri zelf droeg de tulpen, hij vond, dat het stond, als je kennissen wisten, wat je voor je zieke vrouw over had. Met 'u tersluiksohen blik spiegelde hij zichzelf in de ruiten...... 'n verdraaid knap pe vent was hij toch, vond-ie zelf! En dat. was nu zoo in de wolken met een sjofel briefje van tien! 't Was waarachtig wel ver met 'm gekomen, 'n Plotseling nij dig gevoel kwam over hem. En dat kind, waarom moest dat nu mee, zoo ineens, om op te passen, om controle te houden, of vader wel op z'n pootjes terecht kwamWat 'n armelijk zieltje was het, in d'r verwasschen katoentje en slordige schoenenhij, die zoo van chic en ele- gance hield. Zijn stemming was ineens omgeslagen. Hij liet het vochtig warme handje los. „Ga naar huis", zei hij. „Zeg je moeder, dat ik geen oppas noodig heb!" Rie kromp ineen... 'n felle angst in de oogen, toen keerde zij zich om en ging weg, als een kleine geslagen hond. Even bleef hij staan, niet een pijnlijk ge voel van berouw, toen vervolgde hij z'n weg ......een diepe plooi tusschen de oogen, de mond vertrokken tot een lange streep, maar spoedig vertrok de wrevel van zijn gezicht, z'n rotting zwaaide, z'n jas werd luchtiger. Uit 'n café, waarvoor op het terras rieten stoelen onder rood gestreepte marquisen, kwam een zacht, klakkend geluid van bil- jardballen. Hij liep door, voorbijdoch plotseling keerde hij zich om, en liep zonder aarzelen, met vasten, zekeren stap het café binnen. Hier ademde hij, hier was hij thuis viel elke herinnering van onaangenaamhe den van hem af,hij gooide z'n tulpen op 't eerste 't beste tafeltje en bestelde een glas bieronderwijl reeds oogende naar den stand van 't spel op hetg roene laken. Met opgetrokken schoudertjes, met korte snikjes, opwellend in haar keel, sloop Rie voort; ze voelde zoo'n heftige, schrijnende pijn, de teleurstelling had zoo plotseling in haar blijde hartje gegrepen. In de straat waar ze woonde, bleef het kind plotseling staan, ze was bang, dezelfde pijn van teleurstelling te zien in moeders vragende oogen Als vader eens gauw terug kwam...! Ze zette zich op de sloep. Rie kon van hier meerdere vensters zien. De schemering hing al in de straat. Het werd koeler, stil en donker Toen vermande zij zich, en ging haar huis binnen. Een oogenblik later zat zij hij moe ders bed en staarde met wijd vertrokken oogen in het gezicht van de kleine sche merlamp, de zieke streelde haar koud-ge- worden handen Stil zaten ze zoo. Rie dacht, dat moeder 't kloppen van haar hart moest hooren, ze wachtte een vraag, doch het bleef stil, dood, doodstilNu vertelde Rie in korte, door snikken afgebroken zinnen en bedaarde langzaam door moeders weldadige nabijheid en het voelen van haar goede handen „En ga nu maar slapen, mijn lieveling". Rie wilde zich weren, zeggen, dat ze bij de zieke wilde blijven, haar het wachten wilde kortenmaar ze ging, gewend aan gehoorzamen en in haar kamertje, waar ze door het houten beschot moeder vlak bij zich wist, wat haar een gevoel van veiligheid gaf, viel ze spoedig in slaap. In de zieken kamer was geen geluid Stil als de dood, dacht de zieke. Donkere gedachten kwamen, groeiden, werden zwar ter, banger De uren vergingen, aldoor weer klonk het carillon over de daken, bonsden bij heel en half uur de zware metalen slagen, aldoor vergleden de schaduwen, en elke voetstap, die echode tegen de hooge huizen, en voor- bij ging, gaf denzèlfden steek van pijnlijken teleurstelling. Even nadat van de torenklok twaalf dreu nende slagen waren verklonken, werd de sleutel in de deur gestoken en kwam iemand tastend en schuivelend de trap op... Henri Zij zag hem in de lichtkring van de open deur, en haar stille, onbewogen blik nam hem op, zooals hij daar stond met zijn on zekere houding, zijn rood gezicht met sta rende dronkenmansoogen en met de ver flenste tulpen als geschenk voor haar in zijn slappe handen1 (Nadruk verboden)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1941 | | pagina 6