- Zorg dat je boeken er netjes uitzien! -
Nieuw Raadsel
7 7 7
Mevrouw Zon en Mijnheer Regen
zijn het niet eens
RtiU fangum en meilj&l!
Alvorens ik de briefjes ga behandelen
moet ik er eerst weer eens op wijzen, dat
lk deze week verschillende briefjes niet be
antwoorden kon omdat de schrijvers (of
•chrijfsters) verzuimd hadden hun naam en
adres te vermelden. De afspraak is: naam
en adres volledig onder aan de brief. Ge
beurt dat niet. dan krgg je ook geen ant
woord. En dat is voor ullie zelf het ver
velendst. Daar denken we dus voortaan weer
eens extra aan? Afgesproken!
Volgende week behande ik de overige
briefjes. Wij schrijven dus deze week géén
briefjes bij 't raadsel.
Ik zal nu eerst even vertellen wie de prjjs
gewonnen heeft, dat is:
JAN GROOT,
Tweewegen, Wieringerwaard.
En nu de briefjes:
Coba van Ham, Anna Paulowna. Ben
j(j zo gerust over de overgang, Coba? Nu,
dat is prettig. Ik zelf weet me nog best te
herinneren, dat ik verscheidene malen ge-
zweten heb bij zo'n overgang. Maar meestal
viel het nogal mee gelukkig.
Piet van Ham, Anna Paulowna. Zo is
Tonie Schouwenaar, die ook met de club
meeschrijft een vriend van jou en vindt je
hem eerr aardige jongen? Nu, zo denk ik er
ook over. Ik denk, dat er in de toekomst
nog wel meer vrienden "'an je mee gaan
doen. Leuk hè?
Ato Vader, Callantsoog. Ik lees, dat
jjj bij Niestadt in Schagen op de foto bent
geweest. Nu Ato, je zou me een heel groot
genoegen doen, als ik ook zo'n foto van je
kreeg. Zou dat gaan? En wat lees ik...?
Is vader al met de frambozenstruiken in de
tuin bezig? Ik kom vast eens een schoteltje
proeven van de zomer. Mag het?
Geerie Kuiper, Moerbeek. Wat jammer,
Geerïe, dat je de vorige maal geen antwoord
ontvangen hebt. Ik zal eens nazien hoe dat
mogelijk is. Het boek „Kruimeltje" ken ik.
Prachtig is dat. Wat geweldig spannend. En
je kunt er wel doorloopend om lachen. Het
andere boek „Keesje Oranje" ken ik niet. Is
dat ook mooi? Dag!
Jacob Westerman, Barsingerhorn. Ja,
ik kan me voorstellen Jacob, dat, daar jouw
vader zelf bakker is, je liever een boek dan
een taart wint. Maar nu schrijf je: ik heb al
driemaal geschreven en nog niets gewonnen.
Weet je wel Jacob, dat er vrienden en vrien
dinnen zijn, die al een jaar en langer mee
doen en nog nooit iets wonnen. Dat is een
kwestie van... geluk.
Bep Tysen, Wieringerwerf. Pijn Bep,
dat je besloten hebt nog mee te blijven doen.
Ik had je werkelijk gemist. En hoe kan het
anders, daar we reeds zoo lang goede vrien
den geweest zijn. Aardig dat Rie Geluk, je
vriendin, ook schrijft, 't Wordt een hele
vriendenkring zo langzamerhand. Ik weet nu
precies Bep. waar je woont. Schrik niet, als
ik op een goeden dag eensklaps voor je sta...
Anneke Eerland. Alkmaar. Ja Anneke,
als je alleen het raadsel oplost kom je na
tuurlijk alleen bij de goede oplossingen te
staan en niet bij de briefjes. Wat aardig van
mevrouw Nieuwhoff om jouw en Janny ieder
een zak knikkers te geven. Wie wint er het
meest van jullie? En gaat mevrouw Nieuw
hoff met jou naar Schagen? Dan zal Marijke
opkijken, zeg en tante Stien in het Herenbos
niet minder denk ik. Tot volgende week!
Henk Stammes, Anna Paulowna. Heee...
daar hebben we Henk ook weer eens. Wat
heb ik jou een tijd gemist, zeg! Is Janny
Kolen een vriendin van je? Dat is een
trouwe briefschrijfster!
Wim Boontjes, Stolpen. Wanneer wordt
de gymuitvoering gehouden, Wim? Je
bent zeker in spanning hoe dat afloopen
zal. Aan welke oefeningen doe jg mee?
Trien Tysen, Wieringerwerf. Ik denk
dat Wim Baarleveld vandaag of morgen
ook wel mee gaat doen met onze club. Is
hij een goed vriend van jullie in de Wie-
ringermeer? Vraag hem maar eens wan
neer hij begint. Jg kent natuurlijk al die
raadselvrienden uit Anna Paulowna. Kom
Je er nqg wel eens?
Leo Hofstee, Wieringerwaard. Als je
naam niet bij de goede oplossingen ge
staan heeft, denk ik, dat het raadsel...
niet goed was opgelost, Leo. Speel je fijn
met je mecano-doos? Ik heb vroeger ook
van die dozen gehad en daar jaren mee
gespeeld. Vliegmachines en hijskranen en
treinen en allerhande werktuigen.
Bepple Kole, Anna Paulowna. Wat jam
mer dat je postpapier, dat leuke papier, op
raakt. Nu, ik denk dat moeder je wel ter
zijner tijd nieuw zal geven. Is het niet zo?
Ik zou het jammer vinden, als ik je moest
missen in de rubriek.
Forra Schouwenaar, Anna Paulowna.
Ja, beste Forra, de ene maal is het raadsel
moeilijk en de andere maal makkelijk. Daar
is niets aan te doen. Maar als het moeilijk
is en je vindt het... dan is het dubbel-prettig.
Vindt je ook niet?
Tonnie Schouwenaar, Anna Paulowna.
Wat vertel je me nu...? Heeft Forra de
Rode Hond? Daar heeft ze me niets van
geschreven. Ik hoop dat ze er niet al te ziek
van is en weer gauw helemaal hersteld. Hoor
ik dat volgende week?
Lucas Siepel, Nieuwesluis. Is Leo Hof
stee je vriend? Ja, die en ik. Leuk dat jij
ook besloten hebt mee te doen. Wat een ge
weldige hoeveelheid nieuwe -vrienden krijg ik
toch. Iedere week nieuwe gezichten! Het
boek „De Negerhut" ken ik natuurlijk.
Mooi hè?
Marianna Braaf, Wieringerwaard. Ik
ben het met je eens, larianne, dat de
sneeuw eh het ijs nu maar voorgoed moeten
wegblijven. Kou en nattigheid hebben we
voldoende gekregen en daar zitten we niet
meer op tè wachten. Nu gaan we met volle
zeilen de lente tegemoet. Wat zal dat koste
lijk zijn als we weer in 't duin liggen of op
het strand. Te stoven in de zon...
Luitje Kuiper, Hensbroek. Weet jij mijn
naam Luitje? Heeft Nico Dissel je dat ver
teld? Ik geloof er niets van. Niemand weet
dat ik heet. Wat de weggeraakte of niet
verstuurde brief van Jannie de Vries be
treft, ik weet niet wat dat is. Vraag haar
of ze nog eens schrijven wil. Is Opoe 86 jaar
geworden? Ja, dat is geweldig oud, Luitje.
Dat noemt men een gezegende leeftijd!
Gerrit en Bennie Klaver, Heerhugo-
waard. Was vader juist jarig en houdt
hij ook zoveel van taart... Ja, dat is dus
net als de Kindervriend zelf. Die zit er ook
altijd met verliefde ogen naar te kijken.
Ik hoop, jongens, dat er spoedig een bij
jullie thuisgebracht wordt.
Geesje Kuiper, Winkel. Als ik jou was
Geesje, deed ik nu dubbel m'n best om over
te gaan. Je schrijft me dat vader een gulden
uitgeloofd heeft en dat lijkt me best de
moeite waard om er dubbel en dwars voor
te werken. Wanneer is het overgang?
Jacobus Schouten, Breezand. Ook al
aan het varen, Jacobus? Pas maar op dat
je niet, net als Jaap Borst, te water kiepert
en kopje onder gaat. Dat lykt me, nu het
water nog zo koud is, lang niet prettig.
Diemvi Schouten, Breezand. Zo, was
Ger van 't Oever ziek, toen hg de taart
kreeg? Ik- vermoed dat hij meteen spring
levend geworden is bij het zien van dat
smakelijke smül-ding. Is het niet zo?
Paula, Jaap en Martina van Legen, Bar
singerhorn. Kijk eens hier, drie nieuwe
vrienden tegelijk. Dat zet aan! Jaap en
Martina zijn tweelingen. Lijken jullie veel
op elkaar zoals dat met de meeste twee
lingen het geval is? Ik hoop dat jullie
trouwe vrienden van de club worden.
Jan Groot, Wieringerwaard. Ik vind
het flink van je Jan, dat je vader al zo
goed helpt met het penenrijden voor de
koeien. Dat zal hem best bevallen, denk ik,
zo'n vlijtigen knecht. Denk maar zo, Jan:
werken is gezond. Er is nog nooit iemand
van flink werken doodgegaan. Wat jg!
3Iiekje Mink, Waraienhuizen. En hier
hebben we Miekje weer. Die schreef een
hele tijd niet, omdat... ze ziek geweest is.
Ook al griep. Fijn Miekje, dat je nu weer
helemaal beter bent. Maar... pas op je ge
zondheid hoor. Dat is de grootste schat en
die moet je zuinig en met veel zorg bewaken.
Wat schreef je me een lange en gezellige
brief, vriendin. Ik heb hem tweemaal ge
lezen. M'n complimenten hoor. Jij kunt het!
Jongens en meisjes, het restant der briefjes
dus volgende week. Tot zolang!
Oplossing raadsel vorige week
De appel valt niet ver van den stam.
Goede oplossingen ontvangen vant
Tjeerd v. d. W., Wieringerwerf; Annie S.,
St. Maarten; Anny de J., Breezand; Tini
Vr., Nieuwe Niedorp; Geerie K., Moerbeek;
Jan M., Schagen; Grietje S., Sijbekarspel;
Marietje E., St. Maartensvlotbrug; Piet B.,
Schagen; Grietje M., Schagen; Henny K.,
Anna Paulowna; Geerie Z., Schagen; Sietske
B., Nieuwe Niedorp; Nel B. Kinderen H.,
Barsingerhorn; Wim M., Nieuwe Niedorp;
Ina en Nettie van den H., Callantsoog; Ali
W., Schagen; Piet S., Schagen; Aagje B.,
Schagen; Rikus H., Dirkshorn; Maartje G.,
Anna Paulowna; Annie K., Winkel; G. P. v.
H., Anna Paulowna; Ato V., Callantsoog;
Jacob W., Barsingerhorn; Bep T., Wie
ringerwerf; Anneke E., Alkmaar; Henk
S., Anna Paulowna; Wim B., Stolpen; Trien
T., Wieringerwerf; Leo H., Vieringerwaard;
Beppie K., Anna Paulowna; Kinderen S.,
Anna Paulowna; Lucas S., Nieuwe Sluis;
Marianne B., Wieringerwaard; Luitje K.,
Hensbroek; Pietertje K., Heer Hugowaard;
Gerirt en Bennie K., Heer Hugowaard; Ja
cobus S., Breezand; Dieuwie S., Breezand;
Ngllie Kinderen Van L., Barsingerhorn;
Jan G., Wieringerwaard; Nellie P., Kolhorn;
Miekje M., WarmenhuizenCoba v. H„ Anna
Paulowna; Geesje K., Winkel; Hilda B.,
Schagen.
1. X lawaai.
2. X zit vlak boven je voet.
3. X meisjesnaam.
4. X zuster van je ouders.
5. X gebruikt je Moeder, om wa
ter te. vervoeren.
Op de kruisjeslijn lees je van boven naar
beneden iets, dat gelukkig met rasse
schreden nadert.
Je mag de volgende letters voor de oplos
sing gebruiken:
a-e-e-e-e-e-e-e-e-e-i-k -
1-1-1-m-m-n-n-n-n-r-t-t - v
Een dringende vraag
Toe, willen jullie aan ons denken?
Ons een beetje voedsel schenken?
Als je straks zelf hebt gegeten,
Toe, wil ons dan niet vergeten!
Bij sneeuw is onze zorg zo groot,
Krijgen wy een stukje brood?
Namens alle vogels:
Huismus, de brutale.
WAT ER PER UUR VERDWIJNT.
Pv.r uur verdwijnen in mensenmagen over
de geheele wereld:
20 r- kg. aardappelen; 25 millioen
kr 3.6 millioen kg. vlees; 3.5
vis en100.000 ton sui-
.i ton is 1000 kg.)
:ioim heeft men dit alles uitgere-
d, maar.... vóór de distributie!
WAT ER PER UUR VERSCHIJNT.
Per uur verschijnen over de geheele wereld:
7500 auto's; 2000 ton papier, waarvan
1700 dienen voor 't drukken van kran
ten en tijdschriften. Verder wordt 47
km. film verbruikt en worden er
115.000 telegrammen en 1.200.000.000
brieven verzonden.
Maar ook dit. berekende men vóór den
oorlog.
M
Vier kleine benen*
Eén grote bal,
Dat gaat warempel lang niet mal.
Twee kleine kerels,
Eén grote bal,
Wat er uit jullie eens worden zal?
Polly.
WIE GOED DOET, GOED ONTMOET.
Vanzelfsprekend! Als iemand je een vrien
delijkheid bewijst, dan zul je hem toch ze
ker niet met ONvriendelijkheid betalen?
Ik heb wel eens gehoord dat er zulke din
gen gebeuren, maar ik wil niet geloven,
dat dat waar is en van jullie verwacht ik
dat zéker niet!
ZOALS DE WAARD IS, VERTROUWT
HIJ ZIJN GASTEN. Nog al glad! Als je
eigen hoofd steeds vol zit met nijdige ge
dachten. dan denk je vanzelf dat alle an
dere ménsenhoofden op dezelfde wijze vol-
zitten. Maar zit je eigen bol vol gezellige
gedachten, dan denk je onwillekeurig dat
alle bollen een gezellige inhoud hebben.
ALLE KWAAD STRAFT ZICHZELF. -
Reken maar, dat dat geen praatje is! Soms
lijkt 't wel eens anders en zou je zo denken,
dat mensen die lelijke streken uithalen 't
meeste plezier in hun leven hebben. Maar
op een keer krijgen ze al hun wandaden
met rente terug. Dat heb ik honderden ma
len gezien en daarom waarschuw ik jullie
maar even.
door JdANNIE FRANKEN
„Pfff", zei mevrouw zon, „wat ben ik
toch mooi en wat ben ik toch nuttig! Zon
der mij zou geen bloem bloeien en geen
vrucht rijp worden! Wat ben ik toch mooi
en nuttig!" Toen greep ze een klein wit
wolkje en veegde zich daarmee 't gezicht
af, want ze had 't zo warm/zo warm! Hoe
meer warmte ze aan de aarde gaf, hoe war
mer ze 't zelf had! Toen ze haar bolle ge
zicht afgedroogd had, begon ze weer op
nieuw zichzelf te prijzen. ,Wat ben ik toch
mooi en nuttig!"
Mijnheer regen, die juist voorbij drup
pelde, hoorde deze WQorden en wist niet
wat hij er van zeggen moest. Zou hij haar
uitschelden? Of zou hij lachen om haar ver
waande woorden? Hij besloot maar te
lachen en had geen vermoeden dat juist
dat lachen mevrouw zon buiten zichzelf kon
brengen van woede.
„U durft mij uit te lachen, mijnheer re
gen? Maar ach, dat kan men van iemand
als U ook verwachten."
Nu werd mijnheer regen toch een beetje
kwaad. „Mevrouw, de donkere wolken zijn
mijn ouders en de wind is een oom van mij.
En als u uw woorden niet dadelijk terug
neemt, dan zal mijn oom een liedje voor u
zingen, dat horen en zien u vergaat."
Mevrouw zon trok haar schouders eens
op. ..Zoudt u ook niet uw zuster, de sneeuw,
opnoemen, die gelukkig alleen 's winters
maar kans krijgt haar dwarrel-dansen uit
te voeren, mijnheer opschepper?"
„Mevrouw zon, mijn zuster is de meest
volmaakte danseres, die er bestaat."
„Maar voor mijn stralen gaat zij op de
vlucht! En zou ze 't wagen mij onder de
ogen te komen, dan verscheur ik eenvou
dig haar witte jurk."
„Behoort dat ook tot uw nuttigheid?"
smaalde mijnheer regen.
„Ik ben overtuigd van mijn nuttigheid",
zei mevrouw zon waardig.
„Ik wil u graag geloven, maar zoudt u
niet zo vriendelijk willen zijn mij eens te
vertellen, waarin uw nuttigheid eigenlijk
bestaat?"
De zon nam een grote slok van de melk,
die de koeien van de Melkweg haar elke
morgen brachten, ging daarna in een gou
den stoel zitten en begon te vertellen.
„Als ik er niet was, zouden de mensen
altijd treurig zijn."
Deze verwaandheid maakte mijnheer re
gen woedend. Hij nam zijn regenspuit en
begon een beetje te sproeien. „Zooooo! En
j ik? En ik dan?" begon mijnheer regen.
„U?" de zon schaterde. „Kijk maar eens
naar de gezichten van de mensen als u aan-
komtl"
„Hm-hm-hm". pruttelde mijnheer regen,
„u denkt dus dat ik overbodig ben?"
„Natuurlijk! U bent volkomen overbo
dig."
Dat werd mijnheer regen een beetje te
kras. Hij draaide zich om en zei oveT zijn
schouder: „Ik ga en als u me nodig mocht
hebben, dan roept u me maar, uit mezelf
kom ik niet meer bij u."
„Ha-ha-ha", lachte mevrouw zon, „stel u
voor, ik u nodig hebben!" Mevrouw zon
schudde van 't lachen. .Stuurt u mij nog
een briefkaartje van uw reis?" roep zij. hem
spottend achterna. Op deze hatelijkheid gaf
mijnheer regen niet eens antwoord. Hij
trok z'n neus op en ging verder, zonder me
vrouw zon te groeten. Hij ging naar zijn
huis, een grote, grijze wolkenberg en pak
te zijn koffer. Hij nam een paar schaap
wolkjes mee om onderweg op te peuzelen,
trok zijn gummilaarzen aan en begon zijn
reis.
„Ha", juichte de zon, „nu kan ik schijnen
van 's morgens vroeg, tot 's avonds laat en.
niemand kan mij storen!" Ze snoot haar
neus en riep daarna al haar stralen om
zich heen. Toen was 't zomer op aarde. De
bloemen keken naar haar op en de vogels
zóngen hun hoogste lied en alles was even
vrolijk. Maar toen gebeurde er iets. Na drie
dagen van volop zonneschijn liéten de bloe
men hun kopjes hangen, de bladeren van
de bomen waren grijs van 't stof en de
vogels zaten lusteloos in de dakgoten. En
overal klonk dezelfde klacht: ,,'t Is niet
meer om uit te houden."
Twee dagen nog deed ieder zijn best om
de hitte te verdragen. Maar toen schreef
een klein, vrolijk berkje een briefje aan
mijnheer regen om hem te vragen of hij
alsjeblieft terug wilde komen.
„Als u niet komt", schreef 't berkje,
„moeten wij allemaal dood gaan." Een
leeuwerik bracht de brief naar mijnheer
regen. Die was eerst erg verwonderd en
toen blij. En hij kwam dadelijk te hulp met
millioenen druppels. Hij stofte de bomen af
en gaf de bloemen te drinken en voor de
vogels maakte hij waterplasjes om in te ba
den. Hij was goed voor iedereen, alleen
mevrouw zon gaf hij een paar lelijke snau
wen. Hij had dat beter kunnen laten, dat
was voor alles beter geweest, maar hij kon
dat niet, mevrouw zon had hem ook zo be
ledigd. Nu beledigde hij haar, en daarom
ging de zon op reis. Dat vonden de men
sen en de vogels en de bomen en de bloe
men eerst heel best. Maar na drie dagen
moest er weer een briefje geschreven wor
den. Nu aan mevrouw zon. Die wilde eerst
niet terugkomen, maar toen ze zag hoe de
regen de aarde had toegetakeld, kreeg ze
medelijden en samen met haar stralen be
gon ze de aarde te drogen. En toen ge
beurde er een wonder. De zon werd opeens
verstandig. Ze ging naar mijnheer regen en
zei: „Mijnheer regen, de aarde kan ons
beiden niet missen, wij moeten samenwer
ken en haar om beurten verzorgen. Willen
we goede vrienden worden?" „Graag", zei
mijnheer regen en sinds deze ruzie wisse
len zon en regen elkaar altijd af en kib
belen doen ze nooit meer. En dat is voor
de mensen en dieren en voor de bomen en
bloemen het allerbeste.
Juist de boeken waar je 't meest van houdt,
die je telkens en telkens weer in je handen
neemt, gaan er dikwijls erg slordig uitzien.
Vooral als ze niet gebonden, maar inge
naaid zijn. Toch kun je, met een beetje
moeite, die gehavende boeken nog weer
netjes opknappen. Je neemt een reep boek
binders- of ander linnen. Die reep moet aan
de boven en onderzijde 1 cm. langer zijn.
dan de rug van 't boel dat je gaat opknap
pen. Wat de breedte betreft, moet je er
voor zorgen, dat aan elke zijde -'an de rug
2 cm. overschiet. Heb je nu een reep van
de juiste grootte, dan geef je in de breedte
zijden twee knippen aan weerszijden van
de rug van 't boek. 't Stukje linnen tussen
de twee knippen, vouw je naar binnen, op
dezelfde wijze als je doet, wanneer je een
boek kaft. Ben je daarmee klaar, dan vouw
je de reep weer even uit om hem te besme
ren met gom of een ander plakmiddel.
Maar denk er om, 't plakmiddel moet goed
zijn, anders gaat 't mis! Nu buig je 't los
geknipte stukje weer naar binnen, 't plakt
dan vanzelf vast. 't Boek met opengesla
gen omslag leg je daarna op de gegomde
reep, vouwt de uitstekende stukjes om de
omslag en de nieuwe rug is aangebracht!
Vooral stevig aandrukken met de vingers!
De bewerking is heel eenvoudig, dat merk
je wel, maar je moet 't wel nauwkeurig
doen, anders ziet je boek er uiteindelijk
nog slordiger uit als 't was! Doe 't netjes,
dan geeft dit werkje echte voldoening. De
hoeken van 't boek zullen we ook nog even
onder handen nemen. Je knipt van 't lin
nen vier flinke driehoeken, dan kijk je
naar 't voorbeeld en 't werk is gedaan! Ook
bij de hoekjes 't linnen stevig aandrukken
en zorgen dat er geen rimpeltjes komen.
Ziezo, nu kun je voor een keurige boeken
plank zorgenl
