)e oorlogsfakkel
lotbrandt
ook in Syrië
eLen
nn Hei moenns
N1PPER EN PELLE C
Chris de la Mar
jubileert
Radioprogramma
Duitsche vliegtuigen landen bo-
dempersoneel op Irak's vliegvel
den.
e ngeland gaat den vroe-
eren bondgenoot in syri8
e lijf.
ei V.P.B.) Syrië heeft zich plotseling we-
!r in het brandpunt van de belangstelling
pplaatst van de geheelc wereld, door het
vj iriclit, dat, Groot Brittannië zal overgaan
a t een actie tegen de Syrische vliegvelden,
il ndat de Duitschers naar men beweert, van
ze vliegvelden gebruik makëjt in verband
et de ongeregeldheden in Irak.
Nog steeds houden de Iraksche troepen
and tegen de Britsche krijgsmacht, doch
t is gemakkelijk te voorzien, dat zij het
ot lang meer uit zullen kunnen houden,
ie s er ge?n hulp van buitenaf'komt opda-
n. Deze hulp nu kan alleen van buiten
men en wel speciaal van de spilmogend-
den. De Middellandsche Zee is, met eenig
ico, gemakkelijk te overvliegen. Alleen
e ijlt de moeilijkheid, waar het vliegtuig zou
r' oeten landen.
Volgens de Engelsclhe lezing nu
heeft men daartoe Syrië uitverkoren.
I Syrië is wel is waar Fransch man
daatgebied, doch, indien het bericht
waarheid bevat, is het zeer waar
schijnlijk, dat het gebruik maken
van de Syrische vliegvelden door
Duitsche vliegtuigen een onderdeel
heeft uitgemaakt van de besprekin
gen tusschen Hitier en admiraal
Darlan en dat de Fransche regeering
daartoe haar toestemming heeft ver
leend. Al te zeer te verwonderen zou
dit niet zijn, want het is maar al
te bekend, dat Frankrijk met den
bondgenoot van gisteren op zeer ge
spannen voet staat.
Ms men de kaart voor zich neemt, is de
natie met één oogopslag duidelijk. Inder-
id is Syrië, ora met bet Engelsche be-
ht te spreken, gemakkelijk te bezigen als
iringplank voor het bereiken van Irak",
1 t om zoo te zeggen vlak naast de deur
2! t. Wanneer men geen rekening houdt met
mogelijkheid, dat de Duitsche toestellen
naar hun Iraksche bestemming
or Engelsche toestellen worden neerge
lóten, dan is het bereiken van liet eind-
il, Irak slechts een kwestie van zeer
tien tijd.
DE omvang van eventu-
EELE DUITSCHE HULP.
literaard kan het brengen van Duitsche
i litaire hulp niet anders dan van beperk-
o in vang zijn, want nu de aandacht van
3 ®Ot Brittannië eenmaal op het geval is
.estigd, ligt het voor de hand, dat het alle
ichten zal inspannen om het verleenen
n hulp van die zijde met alle ten dienste
l ande middelen te belemmeren.
)e landing van een Duitsch expeditieleger
de kust van Syrië gesteld dat Frank-
i daarvoor toestemming heeft gegeven
ïoort tot hel. rijk der mogelijkheden, maar
t van de waarschijnlijkheden.
.en andere zaak is hel overbrengen van
Feuilleton
Door Monica Hart
Het is erg vriendelijk van u zoo goed
or haar te zorgen, zei Philip. Het zal me
lieuwen of het mysterie van haar verschij-
ii ooit opgelost zal worden. Er is één ding
mij buitengewoon treft, voegde hij erbij,
en dat is, dat het bed van Procrustes zijn
putatie op zulk een vreemde manier gelogen-
'aft heeft.
Ik stel veel belang in het bed van Pro-
ustes, antwoordde Lord Raynóur en ik
niets onbeproefds laten om het bed even-
het andere meubilair uit die kamer van
las Marden over te nemen. Ik denk, dat na
gebeurtenissen van den afgeloopen nacht
ze vriend Marden, behalve die paar meu-
ls, wel zijn heele herberg weg zal willen
en.
Gedurende het welverzorgde diner, waar
echts vier personen aanzaten, daar Lady
ynour op haar kamer bleef, praatte Lord
jynour met Harry over oude meubelen en
riositeiten, waarvan zij beiden liefhebbers
tren. Greta en Philip hadden het over
eta's- verblijf op Grosvernor Square en de
iendschap, die ze met Dora gesloten had.
We kunnen goed met elkaar opschieten
ik hoop, dat jk uw zuster dikwijls zal ont-
>eten. Dora was eerst 'n beetje verlegen,
aar ik lachte haar uit. Het is een aardig
eisje cn iedereen is vol bewondering voor
ar. Ze zag er ook heel aardig uit op het
1, ze droeg... maar daar zal ik maar niet
er praten, want dat interesseert mannen
ch nooit.
Ze veranderde plotseling van onderwerp.
indt u het niet jammer van Lady Kantards
oenen diamant? Ze verloor hem op den
;ond van het bal en ze weet zeker dat ze
im nog had toen de laatste gasten goeden-
'ond wenschten. Ze kwam nog in mijn ka-
er, voor ze naar bed ging en ik ben haast
>ker dat ze hem toen nog aan had. Maar
•en zy in haar eigen kamer kwam, was hij
177
De toverstaf wordt bedwongen.
1. „Hier heb ik bijvoorbeeld
een zeerc/er met een hou
ten been; het was een milde
straf, om hem in een ever
zwijn te veranderen!"
2. „Wel rlle mensen, dat lijkt
die centaur wel, waarmee
we onlangs kennis gemaakt
hebben!"
3. „Ik zal in ieder geval aan
meester op school vertellen,
dat hij zich vergist, wan
neer hg zegt, dat de water
geesten alleen in sagen be
staan."
Nu is Nlpper erbij!!
1. ,,Ik kan me heel goed in
denken, dat je bedroefd
bent! Troost je echter met
de gedachte, dat je vroeger
slechts één gezond been had.
terwijl je er nu drie hebt!"
2. „Nu ben jij aan de beurt,
mijn kleine vriend!"
3. „Houd hem, houd hem, hij
gaat er vandoor!"
een aantal deskundigen, die als adviseurs
van het Iraksche leger zouden kunnen op
treden en den Engclschen het leven zuur
zouden kunnen maken. Aan dergelijke des
kundigen bestaat in Irak groot gebrek. De
inrichting van het Iraksche leger is vrij
gebrekkig en in de taktiek van het oorlog
voeren een van de factoren, waaraan de
Duitsche troepen, naast andere oorzaken,
hun successen te danken hebben heeft de
leiding het ook nog niet ver gebracht naar
alle waarschijnlijkheid. De aanwezigheid
van dergelijke deskundigen zou dus van
grooten invloed kunnen zijn.
Aan de bestaande bewapening kunnen
deze deskundigen echter ook niets verande
ren. Zij zouden moeten trachten, hun zen
ding zoo goed mogelijk te vervullen met
gebruikmaking van het aanwezige materi
aal.
Aanval op de Syrische vliegvel
den door de Engelschen?
Van het allergrootste belang is de vraag:
zullen en kunnen de Engelschen hun bedrei
ging tegen de Syrische vliegvelden uitvoe
ren? Dat dit een daad van openlijke vijan
digheid tegenover Frankrijk is, zal Groot-
Brittannië, dat zich door dergelijke overwe
gingen ook niet liet weerhouden van het
bombardeeren van de Fransche vloot bij
Mers-el-Kebir, ook van een dergclijken aan
val niet terughouden. Men kan dus met vrij
groote zekerheid een actie van dien aard
voorspellen.
Daar zullen echter de Duitsche toestellen,
die thans reeds in Syrië zijn, natuurlijk niet
op wachten. En evenzeer zullen de Fran-
schcn zich niet onbetuigd laten en het
luchtafweergeschut een woordje laten mee
spreken.
De voorloopige conclusie is dus
dat de Engelschen, evenals bij ver
schillende vorige gelegenheden, te
laat zullen komen. Dit schijnt te
worden bevestigd door een later in
gekomen bericht, dat de Duitschers
er reeds in geslaagd zijn, bodem-
personeel te landen in Irak. Boven
dien kunnen zij niet al te veel vlieg
tuigen onttrekken aan hun lucht
macht in Irak, die zij brood noodig
hebben voor hun militaire operaties.
Of een en ander van beslissenden invloed
zal blijken te zijn op den loop der gebeurte
nissen in dit deel van de wereld is niet te
voorspellen. Het eenige, wat zeker is, is, dat
een aanval op de Syrische vliegvelden de
thans reeds bestaande kloof tusschen Enge
land en Frankrijk nog zal verbreeden.
30 jaar op de planken.
(Van onzen Haagschen correspondent.)
Vandaag, 20 Mei, zal het dertig jaar ge
leden zijn, dat de bekende tooneelspeler, re
vue- en operette komiek en kleinkunstenaar
Chris de la Mar voor de eerste maal op de
planken stond. Dit jubileum zal dezen
avond feestelijk herdacht worden in het
cabaret „Piccadilly", waar hij nu al een
maand met groot succes optreedt met voor*
voordrachten en -transformatieschetsen. Zoon
uit een artisten-geslacht van grooten naam
zijn vader Charles de la Mar was in zijn
tijd een der bekendste tooneelisten en wie
kent niet wijlen zijn broer Nap en diens
dochter Fientje? heeft Chris de la Mar
een veelzijdige loopbaan gehad.
Van kantoor weggeloopen, speelde hij
eerst in de tent van Dclmonte, Voor een
rijksdaalder per dag met vrij logies, moest
hier alles doen, tent ophouwen en afbreken
en daar tusschen door grandseigneur-rollen
spelen, maar had zoo een prachtige leer
school; kwam bij Prot in de Amsterdamsche
Plantage, met Kellv en Lageman, speelde
Heyertnans bij Adriaan van der Horst en
Jan Musch, ging met Louis Bouwmeester
naar Indië. tournee, welke door den wereld
oorlog eindigde, waarna hij een jaar lang
in Flora in de Amstelstraat zijn aandeel
leverde in de Rido-revue „Loop naar den
Duivel", die het lot meer dan 500 voorstel
lingen bracht het groote succes dan daar
uit was „Zandvoort bij de zee" en had
inmiddels de smaak van de operette beet
gekregen. Na het Rembrandtheater trok In
dië weer over de Oost raakt Chris de
la Mar niet gauw uitgepraat ditmaal op
tournée met de jonge Louis Bouwmeester,
Tilly Lus, Lous Saridbergen cn Cor Ruys
vervolgens hier in het land weer operette
onder leiding van-zijn broer Nap, met on
der anderen Beppie de Vries.
In dien tijd kreeg hij ook contact met het
cabaret de Kleine Kunst, die volgens
hem vaak moeilijker is dan de groote, als
men het goed wil doen en begon toen
alras mot zijn transformatiesketches: „Trein
020", „Brand in de Jongejan" en „Feest".
Dan volgt zijn derde Indische tournee, met
Elly van Stekelenburg en Jan Mulder en
ditmaal bleef hij vijf jaar weg, in dien tijd
den geheelcn Archipel doorkruisend, in
ons land teruggekeerd speelde de jubilaris
van vandaag bij verschillende ambulante
gezelschappen cn sedert het najaar 1930
werkt hij nu weer in het Cabaret waar
van langen tijd in Den Haag, eerst in
„Hollandais", nu in „Piccadilly".
De tijden zijn moeilijk, zeker ook voor
den tooneelist, maar och, zegt Chris de la
Mar, ik mag niet klagen en hou me maar
aan de stelregel van mijn vader vast, dat
niemand je in ons vak, als je geen ta
lent hebt, je dat kan geven; maar dat als
je het wèl hebt, niemand het je af kam ne
men! En nog eens naar Indië? Graag, zoo
gauw de oorlog voorbij is!
Door trein vermorzeld
Zaterdagavond om zes uur verliet de 10-
jarige Th. V. de ouderlijke woning in het
Tuindorp onder de gemeente Maartensdijk
met de bedoeling achter de nabijglegen
spoorbaan een zak hooi te gaan halen.
Toen de jongen des avonds om tien uur
nog niet thuis was, werden zijn oudei-s on
gerust en togen op onderzoek uit. Bij de
spoorbaan vonden vader en moeder het
zwaar verminkte lijk van hun zoon, die,
zonder dat iemand daarvan iets had ge
merkt, door een trein was overreden en
gedood.
WOENSDAG 21 3IEI 1941.
Hilversum I. 415,5 m.
6.45 Gramofoonmuziek.
6.50 Ochtendgymnastiek.
7.00 Gramofoonmuziek.
7.45 Ochtendgymnastiek.
8.00 BNO: Nieuwsberichten.
8.15 Gewijde muziek (gr.pl.).
8.45 Gramofoonmuziek.
9.15 Voor de huisvrouw.
10.00 Ensemble Jack der Kinderen met solist.
10.20 Voordracht.
10.40 Ensemble Jack der Kinderen.
11,15 C#llo, piano en gramofoonmuziek.
12.00 Gramoföonmuizek.
12.25 Voor den boer.
12.42 Almanak.
12.45 BNO: Nieuws- en economische berichten.
1.00 Ensemble Bart Ekkers.
1.45 Orgelconcert.
2.15 Voor de vrouw.
2.30 Kinderkoor „Zanglust" met pianobegelei
ding en gramofooiunuziek.
3.15 Orkest Eloward.
4.00 Bijbellezing. (Voorbereid door de Christe
lijke Radio Stichting).
4.20 Voor de jeugd.
5.ul Gramofoonmuziek.
5.15 BNO: Nieuws-, economische- en beursbe
richten.
5.30 „Vliegen op groote hoogte", causerie.
5.45 Ensemble Bandi Balogh.
6.15 Voor den binnenschipper.
6.30 Musette-orkest „Les Gars de Paris" en
soliste.
7.00 BNO: Economische vragen van den dag.
verdwenen, en hij is nergens meer te vinden.
Heeft uw zuster u er niet over geschreven in
haar brief? Ik meen dat u bericht van haar
hebt gehad.
Zij vertelde mij er niet zooveel van als u:
ze schreef alleen van het verlies van den
diamant.
Ik denk dat hij wel teruggevonden wordt,
vervolgde het meisje; het is niet waar
schijnlijk, dat hij gestolen is, denkt u wel?
Ze veranderde alweer van gesprek, een ka
rakteristieke trek van haar. Eindelijk, toen
het diner was afgeloopen stond ze op en ver
liet het gezelschap, om haar moeder op te
zoeken. Lord Raynour bracht de twee jonge
lieden naar hun kamers door het trappenhuis,
waarvan aan het einde de schilderijengalerij
lag.
Hij wees op een deur. Dit is mijn kamer,
zei hij, en als jullie soms iets noodig mocht
hebben, weet jullie waar je me vinden kunt.
Ik lijd aan slapeloosheid en zit soms heele
nachten op, maar ik amuseer my uitstekend
met mijn boeken en men kan beter studeeren
als alles stil is.
Ze gingen door de schilderijengalerij, ver
licht zooals alle kamers in het huis.
Dit, is de beroemde Godfrey, zei Lord
Raynour en hij bleef staan voor de beeltenis
van een donker man, slank en knap, ondanks
zijn somber uiterlijk. Hij droeg de typische
kleeding uit het Tudor-tljdperk.
Hij ziet er niet uit om ruzie mee te ma
ken, nietwaar?, vervolgde Lord Raynour.
Wat ook zijn zonden geweest mogen zijn. hij
heeft er zwaar voor geboet. Er'wordt gezegd,
dat zijn geest in deze galerij rondwaart, maar
ik kan niet zeggen ooit iets verdachts gezien
te hebben of gehoord en evenmin heb ik ooit
iets erover van de bedienden vernomen.
Ze lieten Harry bij zijn kamerdeur en gin
gen toen verder tot Philip's kamer. Hier
wenschte Lord Raynour zijn gast goeden
nacht.
Ik denk niet, dat je je oogen dicht hebt
gehad den afgeloopen nacht, zei hy hartelijk.
ik hoop, dat je nu goed zult slapen.
Als een marmot, antwoordde Philip op
gewekt. Ik zal slapen zoodra mijn hoofd
het kussen voelt. Bovendien ben ik een lang
slaper en u moet het mij maar vergeven, als
ik soms te laat aan het ontbijt verschijn.
Een paar minuten later lag hij in bed en
in een diepen slaap, overtuigd dat dien nacht
niets hem zou storen.
Maar na een poosje ontwaakte hij plotse
ling met het beklemmende gevoel, dpf °r iets
niet in orde was.
HOOFDSTUK XXI.
Philip lag eenige oogenblikken doodstil, zijn
oogen half gesloten. Hij trachtte zichzelf te
overtuigen, dat hij wakker was geschrikt uit
een angstigen droom. Misschien hadden zijn
overspannen zenuwen hem parten gespeeld,
want het was toch te idioot om te veronder
stellen, dat hier, op Wendlesham Manor, zich
de reeks van mysterieuze gebeurtenissen zou
voortzetten. Het was ook heel wel mogelijk
dat een of ander onbestemd geluid in het huis
hem had doen ontwaken. Hij was alweer half
in slaap en wendde zich op een gegeven
oogenblik met een diepen zucht op zijn an
dere zy om weer te gaan slapen. Toen, door
zijn half gesloten oogleden, werd hij zich be
wust van een vreemde lichtstreep over den
vloer en zijn oogen geheel openend, zag hy
ook. dat de deur van zijn kamer openstond,
en dat het licht uit. een verlicht venster in de
gang naar binnen viel. Zijn kamer zelf was in
duisternis gehuld; het raam was gesloten en
zware damasten gordijnen hingen ervoor.
Vaag was hij zich bewust dat het vreemd
was dat de deur openstond. Hij kon zich niet
herinneren, dat hij haar gesloten had, maar
Lord Raynour had het zeker gedaan toen hy
van hem was weggegaan. Wanneer de deur
was open blijven staan, dan had hij, Philip,
het toch wel gezien, voordat hij naar bed
ging. Het was vreemd, maar oververmoeid als
hij was, voelde hy er weinig voor het elec-
trische licht aan te steken.
Eenige oogenblikken gingen voorbij; toen
werd hij klaar wakker door een geluid naast
zijn bed. Een donkere gestalte, de gestalte
van een jongen man zooals Philip kon onder
scheiden, kwam uit de duisternis naar voren
en passeerde nu de lichtstreep op den vloer.
Er was geen geluid van een voetstap;- het leek
wel alsof de gestalte over den vloer gleed.
Philip zag een paar witte handen, maar het
gezicht bleef onzichtbaar voor hem. Terwijl
hij ingespannen toekeek, hield de gestalte
even stil als in aarzeling, doch ging toen door
de open deur en verdween in de gang.
Toen kreeg Philip zijn energie terug. Hy
sprong op in bed en keek om zich heen, alles
was thans weer donker. De deur was geslo
ten, hoewel het verdwijnen van de gestalte
met geen enkel geluid gepaard was gegaan.
Zenuwachtig draaide Philip den knop van het
riectrische licht om. De kamer zag er precies
uit zooals ze geweest was voor hij naar bed
ging; er was geen spoor van de aanwezigheid
van een ongewenschten bezoeker. Niettemin
prong Philip uit het bed en gooide zijn cham-
'tercloack om. Waarom was hij daarnet toch
le slaperig geweest om het licht aan te
draaien?, bedacht hij met spijt.
Ik geloof dat het per slot van rekening
toch een droom is geweest, mompelde hij,
maar dan een buitengewoon duidelijke en on-
7.15 Volkszangkoor met pianobegeleiding.
7.40 Gramofoonmuziek.
8.00 BNO: Nieuwsberichten.
8.15 Spiegel van den dag.
8.30 Ömroep-Symphonie-orkest en solist.
9.10 Gramofoonmuziek.
9.25 Dagsluiting (Voorbereid door de Christe
lijke Radio Stichting).
9.30 Berichten (Engelsch).
9.45 Gramofoonmuziek.
10.00 BNO: Engelsche berichten, sluiting.
Hilversum H. 301,5 m.
6.45 Gramofoonmuziek.
6.50 Ochtendgymnastiek.
7.00 Gramofoonmuziek.
7.45 Ochtendgymnastiek.
8,00 BNO: Nieuwsberichten.
8.15 gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwijding (Voorbereid door he.t
Vrijzinnig Protestantsch Kerkcomité).
10.20 Gramofoonmuziek.
10.30 Viool en piano.
11.00 Voor de kleuters.
11.20 Gramofoonmuziek.
11 0 Orgelconcert.
12.00 Berichten.
12.15 Puszta-orkest.
12.45 BNO: Nieuws- en economische berichten..
1.00 Omroeporkest.
1.45 Gramofoonmuziek.
2.00 Nederlandsch Kamerorkest en soliste.
4.15 Gramofoonmuziek.
5.00 Cursus „Het geestelijk karakter van ons
/olk" (Voorbereid door het Vrijzinnig Pro
testantsch Kerkcomité).
5.15 BNO: Nieuws-, economische- en beursbe-
richten.
5.30 Revida-sextet.
6.00 Gramofoonmuziek.
6.15 De Ramblers.
6.45 Reportage.
7.00 BNO: Brabantsch praatje.
7.15 Orgelconcert.
7.30 Declamatie.
7.45 Orgelconcert.
8.00 BNO: Nieuwsberichten.
8.15 Spiegel van den dag of gramofoonmuziek.
8.30 Ons schemeruurtje.
9.30 Causerie: ,,De Kamers van Koophandel
en fabrieken in Nederland".
9.45 Gramofoonmuziek.
10.00 BNO: Nieuwsberichten, sluiting.
aangename droom.. Want niemand zou toch
die deur hebben kunnen openen en sluiten-
zonder dat ik het gehoord had.
Hij liep naar de deur en wierp ze open. Aan
den overkant van de gang was een klein
tralievenster, waardoor de maan een blank
schijnsel over de gang wierp.
Dat schijnt er toch op te wijzen, dat ik
niet gedroomd heb, zei hij in zichzelf, terwijl
hij langzaam de gang afliep. Ik geloof dat
mijn zenuwen mij parten spelen; ik denk, dat
ik het lichtschijnsel door een reet of door het
sleutelgat heb gezien en me de rest verbeeld
heb.
Toch zette hij zijn nachtelijken tocht voort.
Ten slotte bereikte hij de portrettengalerij.
Het was daar net zoo licht als op de gang
bij zijn kamer, want .boven in den muur wa
ren een paar tralievensters, waardoor helder
maanlicht naar binnen viel. Het koude, bleeke
licht gaf iets fascineerends aan de portretten
van de lang-gestorven Tarrants, die er langs
de muren hingen. Philips blik viel op de beel
tenis van den beruchten Godfrey.
Ik geloof, dat ik van jou gedroomd heb,
meester Godfrey, zei Philip zacht; je had
een zwart gewaad aan; zooiets als hier op
het portret van je schouders hangt. En ik
zag je witte handen; precies in dezelfde hou
ding als je ze hier hebt.
De handen van den man op het portret
Philip zag het nu voor het eerst waren
buitengewoon blank en fijn; er was iets on
definieerbaar-misdadigs in die handen, vond
hij, met hun lange spits-toeloopende vingers.
Een met juweelen bezette ring prijkte aan
den middenvinger van de rechterhand.
Ik vind je handen al net zoo gruwelijk
als je gezicht, mompelde Philip, en ik zal
blij zijn, als ik hier morgen vandaan kom,
want de belofte, dat de gasten een bed krij
gen, waar ze rustig en vast op slapen, is aan
mij ook al niet bewaarheid!
Na deze alleenspraak wendde Philip zich
om, ten einde naar zijn kamer terug te gaan.
Maar plotseling schrok hij door het geluid
van een deur, die geopend werd aan het an
dere eind van de gang. Hij stond onmiddellijk
stil en keerde zich om, zich afvragend wat er
nu weer zou gebeuren.
Wordt vérpolad
