Strandmode
Het bereiden van jam
Hoe vecht de
Sovjet-soldaat?
Postelein inmaken
Te koop
Zaterdag 5 Juli 1941
Vierde blad
Symphonieën in rood.
Wanneer de zomer met zijn klaren hemel
zijn bloemen zijn vogels zijn intrek heeft
genomen dan is de tijd gekomen voor de
groote schouw van Vrouw Mode. Dan valt
het den meesten vrouwen niet zwaar hun
lakonieke en zuinige mannen althans over
te halen eens mee te gaan kijken en hem
in een zoo goede bui te brengen, dat hij
niet al te krap kijkt wanneer het nieuwe zo
merjurkje een gulden of wat boven de be
grooting komt. Door de tijdsomstandigheden
waarschijnlijk blijven dit jaar de „mode
shows" in onze omgeving uit, in de groote
steden worden ze nog wel gehouden. Bij
zonder eigenen zich caféterrassen voor het
doel. Wij hadden het genoegen een groote
show in een onzer zeebadplaatsen bij te
wonen en eerst kregen wij een heele rij
strandkleeren te zien. Het waren alle pakjes
in frissche tot helle tinten. Het drie deelige
kleed dus, bustehouder, korte beenbeklee-
ding en jakje schijnt de groote mode te zijn.
Iedere vrouw kan dat echter niet dragen.
Daarvoor moet men mooie lange rechte
beenen hebben, bruinverbrand en moet men
op de kurken zolen van zijn sandalen kun
nen zweven. En dat kan iedere Holland-
sche vrouw nu eenmaal niet. Troost U, er
waren andere modellen genoeg. Wij zagen
een aardig swingrokje van wit linnen met
allerlei aardige figuren bedrukt, en honderd
andere modelletjes, allemaal variaties op
dit thema, meer.
Over de korte beenbekleeding kan men
van meening verschillen.
Dat is ook alweer een kwestie wie het
staat en wie niet. Maar, wat wij ook zagen:
rood was de groote mode. Rood en nog eens
rood.
Als bijzonder nieuw geldt het tweedeelige
pakje met gebloemde rondgesneden rok,
witte Georgetteblouse waarbij een kleurige
hoofddoek wordt gedragen.
Voor de vrouw
GRONDSTOFFEN GENOEG.
SUIKER IS TE VERVANGEN.
Het Voorlichtingsbureau van den Voe
dingsraad schrijft, niet alleen van aardbeien,
frambozen en bessen, maar ook van toma
ten,. rhabarber, rozebotteis, kortom van alle
vruchten,, zelfs van worteltjes kaai men
jam maken.
In het algemeen heeft men voor
1 Kg. vruchten Kg. suiker noodig,
wanneer men eerst de vruchten in
kookt tot 2/3 van hun volume. Voegt
men V/2 x zooveel suiker toe als
vruchten, dan behoeven de vruchten
slechts 5 minuten te koken. Daar
door blijven kleur en smaak van de
vruohten het best behouden.
Thans ziet men eerder om naar
methoden, waarbij weinig suiker ge
bruikt kan worden. Degenen, die nog
over glucosestroop -beschikken, kun
nen deze zeer goed in de jam ver
werken. Daar het conserveerend
vermogen van glucosestroop gerin
ger is dan van suiker, moet men
méér toevoegen, n.1. op 1 kg. vruch
ten of 1 L. vruchtensap, 1 Kg. glu
cosestroop. De smaak van de jam
wordt beter, wanneer men slechts
een deel van de suiker door glucose
stroop vervangt. Een goede verhou
ding is 1 Kg. vruchten, 750 gr. glu
cosestroop en 250 gr. suiker.
Is men niet in het bezit van glucosestroop
en wil men toch minder suiker, dan van
het gewicht van de vruchten gebruiken, dan
koke men een vruchtenmoes, hetwelk men
in inmaakglazen nog 20 minuten sterili
seert. Hiervoor kan men zoowel weckgla-
zen als jampotjes gebruiken. De potjes wor
den met de warme jam gevuld en gesloten
met de bijpassende deksels met gummirin-
gen. De deksels doen dezelfde dienst als de
knippen op de inmaakflesschen. Om te
voor-komen, dat de flesschen knappen tij
dens het steriliseeren wordt het schroefdek
sel eerst vast en daarna 1 slag terugge
draaid. Na het steriliseeren draait men de
deksels onmiddellijk vast. Oogensohijnlijk
kost deze methode veel brandstof, de jam
behoeft voor het steriliseeren echter niet
ingekookt, te zijn en ze is, mits goed behan
deld, onbeperkten tijd houdbaar.
Koel en donker.
Alle inmaak moet men op een koele en
donkere plaats bewaren en geregeld contro
leeren, want wanneer een fout bij de be
handeling is begaan, kan vooral in het be
gin snel bederf optreden.
AARDBEIENJAM.
Recept van aardbeien jam, die niet
gesteriliseerd behoeft te worden.
De huisvrouw, die haar inmaak
wil laten slagen, moet zorgen, dat
de omgeving waarin zij werkt en
het materiaal, dat zij gebruikt zéér
schoon is en dat de vruchten, die zij
gebruikt, gaaf en niet beschimmeld
of aangestoken zijn. Hierdoor wordt
vermeden, dat er bacteriën (schim
mels of gistcellen) bij de inmaak
komen, waardoor vroeg of laat be
derf op kan treden.
1 Kg. aardbeien of y2 Kg. aardbeien plus
y2 Kg. rhabanber of y2 Kg. aardbeien plus
y2 Kg. aalbessen, Kg. suiker, wat bessen
sap of citroensap.
De aardbeien schoonmaken, fijndrukken
en aan de kook brengen. De vruohtenmas-
sa inkoken tot plus minus 2/3 van het vo
lume. De suiker en het citroen- of bessen
sap toevoegen en de jam laten koken totdat
een paar druppels, die men snel op een
bord laat afkoelen, niet meer vloeien. De
jam zoo noodig afschuimen en heet in de
potjes doen, die zorgvuldig gewasschen en
met schoon (liefst gekookt) water zijn om
gespoeld. De potjes zoo vol mogelijk vullen
en afsluiten met een stukje vochtig cello-
phane, dat met een elastiekje of touwtje
strak over het potje wordt gespannen. Een
schoteltje op het potje plaatsen, het geheel
omkeeren en zoo af laten koelen.
Geen inmaakglazen noodig.
s'-Graverchage, 30 Juni. Het voorlich
tingsbureau van den voedingsraad schrijft:
Velen schatten deze heerlijke groente nog
niet op de juiste waarde. De oorzaak is
waarschijnlijk de voor groente eenigszins
ongewone zure smaak.
Toch verdient het aanbeveling, te trachten
deze tegenzin te overwinnen, want nu de
groenten duur zijn, is het verstandig van de
seizoengroenten te profiteeren.
De bereidingswijze van postelein is zeer
eenvoudig.
Voor 4 personen heeft men 1.5 kg. poste
lein, 15 gr. aardappelmeel en zout noodig.
De postelein wordt eenige keeren doorge
sneden, gewasschen en vlug gaar gekookt,
zonder water met zout. Kooktijd 10 a 15 mi
nuten. Wanneer de groente gaar is, bindt
men het vocht met aangemengd aardappel
meel. Door toevoeging van wat melk of
taptemelk wordt de smaak verzacht. Ook
kan men eenige in stukken gesneden toma
ten meekoken, waardoor de groente van
smaak en kleur verandert.
Postelein kan uitstekend als sla
bereid worden. De grondsmaak komt
dan minder uit Een heerlijke com
binatie is postelein met komkommer,
tomaat en ui.
Men maakt een slasausje van wat tapte
melk, azijn, (peper), zout, mosterd en een
fijngemaakte aardappel en vermengt dit
met *4 kg. gewasschen en fijngesneden pos
telein, 150 gr. in plakjes gesneden komkom
mer (14 komkommer), 2 gesnipperde of ge
raspte uitjes en 2 in plakjes gesneden to
maten.
Wil men postelein inimakeji, dan behoeft
men er geen inmaakglazen voor te gebrui
ken. Men kan gewone flesschen gebruiken,
doch deze zeer goed schoonmaken en met
gekookt water uitspoelen. De flesschen wor
den gevuld met de gaar gekookte postelein,
bijgevuld met kookvocht tot 2 om. onder
den rand en onmiddellijk met uitgekookte
kurken gesloten en dicht gelakt. Ook het
materiaal, dat bij het vullen van de fles
schen gebruikt wordt, moet goed schoon
zijn.
Het voordeel van deze inmaak methode is,
dat men het vrij kostbare inmaakmateriaal
niet noodig heeft en dat zij weinig bewer
kelijk is. Door de in postelein voorkomende
zuren blijft deze groente goed zonder geste-
riliseerd te zijn.
Ernstige tegenstander ln de ver*
dediging, aanvalskracht niet
groot.
Beschouwing in de „Völk. Beobachter".
In de „Völkischer Beobachter" beant
woordt dr. Graf Podewils, oorlogscorrespon
dent van zijn blad, de vraag, hoe vecht de
Sowj et-soldaat.
Opmerkende, dat in het allereerste begin
van den grooten slag in het Oosten nog
geen antwoord in algemeenen zin op deze
vraag kan worden gegeven, schrijft hij oa.:
De soldaten uit den wereldoorlog roemden
den Rus als-een zeer ernstigen tegenstander
bij de verdediging. In dit opzicht schijnt er
weinig te zijn veranderd. Daar waar de aan
vallen van onze weermacht den tegenstan
der niet vóór waren, niet door zijn op*
marsch doorbraken en de verdedigingsli
nies niet bij verrassing, nog voor zij waren
bezet, konden veroveren, hebben de man
schappen, die de kazematten bezet hielden,
verbitterd tot den laatsten man gestreden.
Tal van Duitsohe infanteristen en geniesol
daten, die in hun stoottroepen de bestor
ming van permanente vestingwerken aan
het Westelijk front hebben medegemaakt,
moeten constateeren, dat de Sowjet-soldaat
in doodsverachting den tegenstander in het
Westen overtreft.
Taai verzet en fatalisme deden den Sow-
jetsoldaat volhouden, tot hij met zijn kaze
mat werd opgeblazen of in den strijd met
de bajonet van man tegen man viel.
Ook de bekende vaardigheid van den te
genstander bij het aanleggen van verster
kingen, loopgraven, ondergrondsche verbin
dingswegen, schietgaten die tot de laatste
oogenblik door graszoden worden gecamou
fleerd, treedt weer aan den dag Bij den
overtocht over de Boeg werden op sommige
punten de eerste Duitsohe aanvalsgolven
doorgelaten, zonder dat er een schot op werd
gelost, waama plotseling een moorddadig
vuur werd geopend op de volgende troepen
Zoo voel »taat in d« krant te koop
Mat onbekenden levensloop.
Wat waggaat naar een ander,
En ook al leeft in menig ding
Een kostbare herinnering,
Toch zien we lè.ngs elkander!'
We vragen slechts naar kwaliteit.
En naar den prijs en zijn bereid
Tot koop en en betalen.
Niet wijl er een herinnering,
Maar ale ln 't leven onderling
Een koopje is te halen!
En toch een fiets van klein model,
Gehavend door het kinderspel,
Spreekt even tot het heden
'n Verjaardag, en een zon. die scheen,
En moeder roept: „Hij rijdt alleen!"
Maar dat is lang geleden!
Een kinderwagen, nog paraat.
Betrouwbaar en in goeden staat,
Kan een herinn'ring dragen
Een tuintje en een dag in Mei,
Twee jonge menschen gaan voorbij B
Dat was in vroeger dagen!
Een huis. een zaak, men komt en ziet,
Wè.t is de rente, het debiet?
Welk een voordeel staat te wachten?
Daar is geleefd, gehoopt, gewerkt.
Wat hebben wij er van gemerkt
In d'eigene gedachten?!
Een ring in het geheim gekocht
Van hem, die naar wat ruimte zocht
In 't al te schrale leven
We nemen nietig een besluit.
Dan wisschen we de letters uit,
Die binnen staan geschreven!
Zoo veel ie overal te koop
Met onbekenden levensloop,
Dat voordeel weet te schenken 1
Maar veel raakt in den levensstrijd
Onmerkbaar in vergetelheid.
'Waaraan we niet meer denken!!
Juli 1941. KROES.
(Nadruk verboden).
en in den rug van de reeds doorgebroken
troepen.
AI kan men zijn waardeering niet ont
houden aan deze vuurdiecipline, aan dit
koelbloedige volhouden op een waarschijn
lijk reeds verloren post zoo blijkt hieruit
toch ook het arglistige van de burgeroor
logstactiek, die aan het Sowjet-leger door
zijn politieke leiding werd geleerd. Het
schieten uit een hinderlaag, hetzij onder
den grond, hetzij uit een boom of een huis
behoort tot deze bolsjewistische strijdme-
thode.
De strijd om de grens versterkingen i6
overal waar hij moest worden uitgevochten,
verbitterd geweest. De Duitsohe infanterie,
de meerdere van den tegenstander in de
oorlogservaring, heeft zich met onovertref
bare doodsverachting op den vijand gewor
pen en in samenwerking met de wapens,
die de infanterie steunen, ten slotte ook de
laatste kazemat overweldigd.
Sommige gedeelten van de vijandelijke
linies waren nog niet voltooid, op sommige
gedeelten waren er slechts grondverster-
kingen, doch veelal evenaarden de beton-
kazematten in structuur en sterkte van het
materiaal de bekende sterke vestingwerken.
Ook werd in minstens één geval geconsta
teerd, dat geheime ondergrondsche gangen
naburige stellingen met een betonnen ves
tingwerk verbonden, want het gebeurde wel,
dat daaruit, hoewel het was veroverd, na
korten tijd opnieuw werd geschoten.
De vijandelijke bommenwerpers hebben de
eerste dagen overal waar zij in de lucht
geen Duitsche tegenactie vermoedden, zich
krachtig op de Duitsohe troepen geworpen,
voora! op de wegen waarlangs de opmarsoh
geschiedde. Uit het aantal treffers bleek
echter, dat de Sowjet-vliegers over een
uiterst gebrekkige werp-techniek beschik
ken. De logheid, ja hulpeloosheid der Rus
sische bombardementsvliegtuigen trad zeer
duidelijk aan den dag, toen Duitsche ja
gers zirih bliksemsnel als bijen, die willen
steken, op de zware kolossen der ludht stort
ten. De verliezen van het Sowjet-luchtwa-
Een interessant
Poema-welp in
.Artis"
In de eerste buitenkooi van de groote
roofdieren galerij van „Artis" is een aardig
Poema-welp te zien, dat nog het gevlekte
jeugdkleed vertoont.
De ouders van dit jong zijn de Argentijn-
sche poema's, die men aan het einde van
de galerij kan vinden. Men heeft dit welp
van de moeder moeten afnemen, omdat de
ze dit jaar slechts één jong ter wereld
bracht en nu haar vollen ouderlijken ver-
zorgingsdrang, die anders aan drie of vier
welpen t,en goede komt, aan dit eene jong
uitleefde, met het gevolg, dat door haar
overmatig likken een wondje aan den
buik van het jonge dier ontstond, dat door
herhaald belikken met moeders rastptong,
niet kon genezen en aanleiding tot gevaar
lijke infectie zou kunnen geven.
Nu heeft de oppasser van de roofdieren
de zorg voor den jongen poema op zich
genomen en bij het welp heeft zich thans
een kinderlijke' „instelling" op de „pleeg
moeder" ontwikkeld, waarbij het diertje
volkomen voederlam en iiandmak is ge
worden ten opzichte van zijn menschel ij ke
verzorgers. Dartel en speeisch gaat het
bontgevlekte' roofdieren jong in zijn ruime
zandperk met klimboom te keer. Evenals
de leeuwen-welpen heeft het in de prille
jeugd nesthaar, dat een intensieve vlekken-
teekening vertoont. Misschien mogen wij
hierin een reminiscentie zien van een vroe
gere voorouderlijke teekgning uit het verre
verleden der soort, die dan in de prille
jeugd nog even geactualiseerd wordt, welk
verschijnsel zich bij zooveel ongevlekte
zoogdieren in de eerste jeugd voordoet
(hert-kalfjes, wilde zwijn en-biggetjes, ta
pir-jongen, enz.) In elk geval echter heeft
dit gevlekte jeugdkleed nuttige bet.eeke.nis
als camouflage, zooals we die ook bij de
kuikens van „nestvliedende" vogels (kie-
vitten, meeuwen, plevieren, eenden) zien.
Bloemenstandaard
Een handige knutselaar, die zaag en ha
mer weet te hanteeren, zal bijgaande bloe
menstandaard zeer goed kunnen maken.
Voor men aan het werk gaat, wordt be
gonnen met een schets te teekenen, waar
op de verschillende maten worden aange
geven. De hoogte van nevengaande stan
daard is 1.20 M., terwijl het tafeltje, dat als
grondvlak dient 50 x 30 cM. is en genoeg
ruimte biedt om in het midden op elk der
verdiepingen een plant te plaatsen. De
grootte der verschillende zij plankjes dient
eveneens eerst nagegaan te worden, ter
wijl de verschillende afstanden op de zij
kanten aangegeven worden. Men kan even
tueel de onderdeelen op de gewenschte
grootte laten maken en daarna het geheel
in elkander maken. Aan de zijkanten kan
men groeven laten aanbrengen, waarin de
zijplankjes geschoven worden, waarna men
er steuntjes onder aanbrengt ter verster
king.
Men kan deze standaard b.v. van triplex
maken en daarna beitsen, terwijl het om
practische redenen aan te bevelen is om
onder de pootjes van het tafeltje wieletjes
aan te brengen.
(Scherl-Wagenborg. M.)
Twee die elkaar goed begrijpen
pen waren dan ook gelijk uit de berichten
van het Duitsche opperbevel blijkt, reeds
na een paar oorlogsdagen vreeselijk eil ne
men sinds dien nog steeds toe, zoodat men
op dit gebied reeds thans kan spreken van
een beslissend, onmiskenbaar overwicht aan
Duitschen kant.
In grooten getale zijn krijgsgevangenen
gemaakt. Hun uitrusting kan men als nau
welijks voldoende kenschetsen. Inplaats van
leeren schoenen dragen de meesten schoei
sel, dat slechts een vaste zooi heeft en ove
rigens uit in teer gedrenkt linnen bestaat.
Hieruit blijkt duidelijk het gebrek aan leer,
dat op zijn beurt weer het gevolg is van de
fatale agrarische politiek van het bolsje
wistische systeem. De gecollectiviseerde boe
renbedrijven hebben de veehouderij, die
niet loonend meer is, tot een minimum te
ruggebracht, zoodat er geen' voldoende hoe
veelheden huiden meer worden geleverd.
Niettegenstaande de quantitatieve meerder
heid van den tegenstander, die ook aan
zienlijke massa's gevechtsvliegtuigen en
tanks in actie had gebracht, en niettegen
staande de onmiskenbare hardnekkigheid,
waarmede vele Sowjet-eenheden strijd le
verden, kón de Duitsche weermacht, voor
een deel reeds na 36 uur overgaan tot den
modernen bewegingsoorlog, waarbij de snel
le troepen en pantserwagens vooruit worden
geworpen en het front van den vijand door
onophoudelijke stooten in de flank en in
den rug niet tot rust komt, ja zelfs geen
tijd krijgt om gevormd te worden.
Het is, aldus besluit het artikel in de
„Völkischer Beobachter" wellicht nog te
vroeg om over de leiding van het Sowjct-
leger te oordeelen. Wellicht heeft zij haar
eigen bijzondere plannen, waarover thans
nog de sluier van het geheim ligt. Maar zij
zal het moeilijk hebben als zij zich naar de
oude Russische traditie, met haar welis
waar goede, maar bedachtzaam en lang
zaam uitgevoerde plannen, wil meten niet
een vijand, bij wien sinds September 1939
elke nieuwe veldtocht den vorige aan koe
ne besluitvaardigheid en bliksemsnelle uit
voering heeft overtroffen.