ill let looftelistrict HELDER. Brand Assurantie Aputsclap TEXEL. G. J. O. D. DIKKERS, zal op Vrijdag 6 Januari 1888, Ëene Sciir iet 11.48.72 Hectaren WeiM, TE HUUR. Commensaals VERMIST Gymnastiek Vereeniging „Texel." üityoering voor een Miadii doel! eigengemaakte schaatsen Dij J. G. Moojcn. Feuilleton. North Amerika. m AFLOOP BAL. I I DE BANNELINGEN. ML FU I a s? 2 5 3- 2, S- 5 s*- Algeiueeue Vergadering: op Zondag 8 Januari 1888, met het oog op de buitenaf wonende leden, 's middags precies ten lialf een ure, in het lokaal TIVOLIte HELDER. Agenda: 1. Verkiezing van een Bestuur; en 2. Vaststelling van een Huishoudelijk Reglement. Het voorloopig Comité: T. Mooij. J. Jbz. Roeper. A. van Voornveld. F. Keijser. F. L. W. Beijerinck. A. C. Keijser Cz. D. J. Boom. S. Pz. Koning. S. C. Visser. D. Reedeker. G. Nobel. A. Eriks. K. A. Kaan. B. Snooij. Th. J. Waller. E. C.Willekes Mac Donald. Kiezersdie de liberale beginselen zijn toegedaanworden uitgenoodigdzich voor 't lidmaatschap der Vereeniging aan te melden bij den icaarn. Secretaris den Heer F. L. W. BEIJERINCK te Helder. De Haagsche Assurantie Compagnie voor brand enz., opgericht in 1805 te 's-Gravenhage, verzekert gebouwen en roerende goederen te gen VASTE PREMIE. Onkosten der polis ZEER BILLIJK. Agent te Texel, Notaris te Texel, 's avonds 7 ure, in het Café Parkzichtaan den Burg, publiek verkoopen: genaamd „DE KAMP" staande en gelegen in den polder Noord- en Zuid-Haffel op Texel aan den Grindweg naar den Hoorn. In perceelen en combinatiën. Eigendom van Mej. de wed. M. Langeveld. Een net WOONHUIS met 4 kamers, keuken, kelder, regen- en welput en verders alle gemakken. Dagelijks te bezichtigen in de Weverstraat aan den Burg. adres P. RAB. Er bestaat gelegenheid voor van fatsoenlijke familie bij de Wed. SNIJDER ZEGEL, Passaie N. F, foot of Washington Plaie van de zuiderzeedijk EEN SCHAAP, gemerkt zwarte stip op 't kruis, roode streep over den rug en roode stip op den staart; door P. HIN, NOORDKAAP. IN PLAATS VAN op Vrijdag' 6, op DONDERDAG 5 Januari a.s. Aanvang 7 Va ure. Entree 25 ct. de persoon. Diploma's zijn niet geldig:. IN VOORRAADBESTE 3" 3 s s» co s -s r* o 3 s 55 i li s 2 2. 5 2 5-© sr S jsr V g 5* 2 2 5 s 2s S. 2 B 2. 1 3 5* ff S» 2. e S S 2 S. j F 3 - ta1 <3 o W o 1 m 2- F &T B S E J"* 5 BB 3. <o 5' tr *r* 4 t* door E. S. VIL Dat is onmogelijk! zei Godureau met klem. Hoe, gy hebt de brutaliteit de wetten te ver loochenen? Ik zeg u, dat het onmogelijk is, herhaalde de schrijfmeester op besliste toon: uwe keizerin heeft gezond verstand is 't niet waar? Durft gij er nog aan twijfelen? ellende ling! Integendeel en daarom is 't zelfs, dat ik haar niet in staat acht van mij huiden van herme lijnen te eischen, van mij, onderwijzer in de schrijf kunst. Ik ben geen jager, mijnheer, en op mijne leeftijd leert men niet meer vossen en eekhorentjes te verschalken ik ben zes en vijftig jaar Daar uwe keizerin gezond verstand heeft, uwe eigen bekentenis, moet gij het eveneens hebben, gij die een harer vertegenwoordigers zjjt. Vraag my dus, indien gij dat wilt, een zeker aantal voorheelden van loopend, basterd of staand schrift; eisch eene belas ting van hoofd- of sierletters. Ik kan u slangen zonder einde, vogelkoppen en klimopblaren maken; maar wat betreft de huiden van die konijnen, welke gij hermelijnen noemt, even redelijk zou het van u zijn, mij een olifant te vragen. De schrijfmeester had dit soort van pleidooi met de waardigheid, een held eigen, uitgesproken en evenals iemand die zeker is, zijn tegenpartij geheel te zullen verpletteren onder het gewicht van diens eigen ongerijmde woorden. Michel Kitzoff scheen inderdaad te oordeelen, dat hij hierop niets te antwoorden had; want hy wendde zich naar de kozakken en beval hen de gevangene naar de gevangenis te brengen. Deze sidderde. Hoe, riep hij uit; maar dat is geen antwoord, mijnheer; ik heb u reden er toe gegeven. En ik vraag u hermelynhuiden, viel de ontvan ger hem barsch in de reden; er is geen andere keuze dan tussclien de iasak en de gevangenis. De grijsaard wilde nog iets zeggen; maar Kitsoff gaf een teeken aan de bewakers die hem reeds weg wilden brengen, toen Rosow tusschenbeide kwam. Neem hetgeen de keizerin toekomt, zei hy, terwijl hij den ontvanger de doos met de 2 herme lijnhuiden aanbood, en laat dezen grijsaard los. Kitsoff keek Nicolaas met verwondering aan. Wat! gij betaalt voor hem? riep hij uit. Hebt gij er bezwaar tegen? Geene, geene, hernam de ontvanger op leven dige toon, hij had Godureau reeds op de lijst gebracht van hen, die niet in staat waren de iasak te betalen en hoopte dus wel van deze onverwachte betaling- te profiteeren. De oude schrijfmeester wilde nog tegenwerpingen maken tegen de edelmoedigheid van zijn vroegere metgezel; maar deze maakte er dadelijk een einde aan door te zeggen dat dit eene rekening was, die later tussclien hen vereffend moest worden. Helaas! de rekening is in orde, zei Godureau verteoderd; ik zal voor u echter geen beter schulde naar zijn dan voor de keizerin. Ik heb te vergeefs getracht, sedert ik dit land bewoon, er de gewoonten van over te nemen ik ben zes en vijftig jaar al mijne pogingen zijn mislukt. Myn iourtedie slecht gebouwd was, is reeds in de eerste maanden onbewoonbaar geworden; het koren, dat ik heb gezaaid, is niet opgekomen en de rendieren, die men mij gegeven had, zijn door de wolven verscheurd geworden. Ik heb toen mijn toevlucht willen nemen tot de jacht en visscherij; maar op tien passen afstands bemerkte ik de elan den nog nauwelijks en de visch ontsnapte steeds aan mijn net ik ben zes en vijftig jaar Eindelijk, toen ik zag dat mijn onkunde en mijn gebrek aan ondervinding mijne pogingen vruchteloos maakten, heb ik alles laten liggen. En hoe hebt ge dan geleefd? vroeg Rosow. Des zomers had ik de vruchten uit het bosch de melk van de twee rendieren, die mij overbleven en de eieren van wilde eenden. Maar gedurende het koude seizoen? Dan vroeg ik een armehut bij een der rijke kooplieden van Beresow en nu zelfs kwam ik er een zoeken. Rosow aanschouwde den grysaard met medelij dende blik. Het gelaat van den goeden ouden man had niet meer die verheven, maar welwillende en eerlijke ernst, die aan zijn leelykheid zelfs de schijn van een weinig geluk gaf. Het lyden had er een soort van treurigheid op afgedrukt. Nicolaas was door die verandering getroffen. Arme vader Godureau, zei liy zyn hand vriend schappelijk op de schouder van den grysaard leg gende, gy hebt gedurende een jaar wel moeten lyden. Des winters, mynheer, des winters vooral her nam de grysaard aangedaan. Een professor in de schrijfkunst is niet gewoon genadebrood te eten; maar men moet de gastvrijheid van de kooplieden door vlijtig werken betalen, en wanneer dat het werken van een grijsaard is. zooals ik, dan brengt zoo iets wienig op en men laat het u gevoelen. Als ik nog alleen was geweest, zou ik alles met geduld verdragen hebben, ik zou zonder iets gezegd te heb ben, de overblijfselen van visch en bedorven rendier- vleesch aangenomen hebben; maar Vulkaan is in een beschaafd land opgevoed, mynheer, hij verma gerde by den dag en als ik voor hem alleen een beetje christelijker voedsel vroeg, vroeg men my of ik gek was gek! omdat men een ouden dienaar niet kan zien lijden. Maar waarom daarover nog gesproken. De wil van God moet vervuld worden en ik moest u niet langer met myn praatjes ver moeien. Bij deze woorden deed Godureau een poging alsof hy z\jne aandoeningen van zich af wilde schudden en vroeg aan Rosow of Oldork zou toestemmen hem dien winter te ontvangen. Gy wilt dus dit leven van slavernij en ontbee ring weer beginnen, merkte Nicolaas aan. Helaas! antwoordde de oude schrijfmeester, ik heb slechts keus tusschen de hut der armen en myn hut zonder levensvoorraad. Gij bedriegt u, zeide Nicolaas, vriendschappelijk er is een halve dagreis van hier een iourtewaar uw plaats is aangewezen. Wordt vervolgd.) Snelpersdruk - LANGEVELD DE ROOIJ - Texel. 30 3S S. o* s 3. s 3 15 li» 3 M bg O K 2 a O <3 O O ct £3 3 Q 3 (X? O* <3 3 e-t- 3 £3 JD (Th 3 rf h- 3 O 3 co C3 £3 «3: PV 3 3 3 3 O 3 £3 e-*- O c-I- 3 an 3. an" S .T C& Ct e* e-f- J- <ft> 5 3 3 O ct 3* c+* <3 <3 3 3 <w' 3 <3 3 3 <3 CfQ <3 3 3 <3 co O 3 £3 CT» «SI CD

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1888 | | pagina 4