Twee HUIZEN met BOET en ERVEN, TE KOOP 100 roofle en eenip zwarte Aaltasenloonien, i Stoomvaart-Maatschaiiiiii ii Dagelijks verkrijgbaar S .WEDSTRIJD Feuilleton. publidk verkoopen: G. J. 0. D. DIKKERS, G. J. O. D. DIKKERS VERMIST Directe Wekelijksche MAILDIENST MEUBELEN: kasteel, tafels, spiegels, A. BARNEVELD. mem I, D. DIKKERS, "ié- adres G. DrOS Pz. DE BANNELINGEN. Een vijftienjarig bestaande fabriékzaak vraagt A (GEN TEN. Vakkennis onnoodig, terwijl er met eenige ambitie zeer gemakkelijk 6 a 7 Gulden per week mede verdiend wordt. Uitmuntende bewijzen van eerlijkheid vereischt. Adres T X S, NIJGH VAN DITMAR, Rotterdam. Notaris te Texel, zal op DINSDAG 24 JANUARI 1888, 's avonds 7 ure in het logement Het Wapen van Amsterdam te O'O STEREND, benevens eenige perceelen WEILAND, gelegen bij Oosterend op Texelsamen groot 13.24.20 Hectaren. Eigendom van Mej. Harretje Kikkert, weduwe van D. C. Mantje, thans gehuwd met J. Zander. Notaris te TEXEL, zal op Donderdag 26 Januari 1888, 's avonds 7 ure, in het logement „HET WAPEN VAN AMSTERDAM" te OOSTEREND, PUBLIER VERKOOPEN 1. 1.25.20 Hectaren WEILAND Hooikoog 2. 0.82.00 idem WEILAND „Boor dike." 3. 0.71.50 idem WEILAND Boetstuk Alles gelegen in polder Oosterend op Texel. Eigendom van den Heer W. P. KONING. Notaris te TEXEL zal op Zaterdag 28 Januari 1888, 's avonds 7 ure, in het lokaal „Het Wapen van Am sterdam" te OOSTEREND, PUBLIEK VERHUREN: ZEVEN PERCEELEN land, eigendom dei- Hervormde Gemeente te Oosterend. ZEVEN PERCEELEN land, eigendom derDia- conie Hervormde Gemeente te Oosterend. VIER PERCEELEN landeigendom der Erven van Jan Hoedemaker. 3 jaar oud, staande in het voormalig Hoen derpark van J. Mantje te OOSTEREND. Te bevragen bij Jb. RIJK aan den Burg. FRANCO THUIS. van de zuiderzeedijk EEN SCHAAP, gemerkt zwarte stip op 't kruis, roode streep over den rug en roode stip op den staart; door P. HIN, NOORDKAAP. er 5 voor Passagiers Ie He en Ille Klasse met de prachtige Stoomschepen der 2 es FINALE UITVERKOOP van alle voorhanden WEVERSTRAAT. BURG op TEXEL. o K Hoofdkantoor te Rotterdam: Noor- -j dereiland. Passagekantoor te Am- sterdam: 44 Prins Hendrikkade 5 over h. nieuwe Centr. station. 2 3 Vlugste eu goedkoopste aansluiting ss Agenten met Curagau. Koning Co. Texel. 2 I. E. Kroes, Districts Inspecteur Gro ningen; E. Bolsius, Distr. Insp. Oosterwijk. BESTE GROVE a 75 et. per HL. a CONTANT. HAVEN OUDESCBILD. in het Logement „BELLEVUE" op Dinsdag 17 Januari 1888 om prijs en premie in CONTANTEN. Inleggeld 50 cent. Aanvangende 's avonds 7 uur precies. Waal, op Texel. W. DUINKER. door E. S. X. Die ontdekking maakte de oude proffessor wanho pig. Hij liep naar de uiterste grens van het bosch en begon zijn hond te roepen, het was te vergeefs. De troostelooze grijsaard wilde ondanks zijne ver moeidheid op zijne schreden terugkeeren; maar Ro- sow verzette er zich met kracht tegen en bracht hem bjjna met geweld weer in de iourte terug. Michel Kitzoff had zich bij het vuur reeds op een bed van bladeren uitgestrekt. Hoewel door zijn val al zijn leden hem pijn deden, gevoelde hij zich toch in staat een weinig voedsel te gebruiken, én vroeg aan Rosow een weinig jwrsa, die hij met sneeuw in een leêren nap weekte. De jonge man dwong Godu- reau liet ook te doen, maar het verlies van 'zijn hond had hem alle eetlust en al zijn moed benomen. Nicolaas trachtte hem te troosten en boezemde hem de hoop in, dat hij den volgenden dag terug gevonden zou worden; vervolgens spreidde lip eenige dennetakken op den grond uit, ging naast den ont vanger liggen en sliep in. III. Een gedeelte van den nacht was voorbijgegaan, Godureau had zich ook eindelijk, van vermoeienis bezwijkende, naast zijn gezellen neergelegd en was ingeslapen. De gedachte aan Vulkaan had hem evenwel niet verlaten en meermalen was hij plotseling ontwaakt, meenende het geblaf van den hond te liooren. Door die zinsbegoocheling misleid, zou hy juist zijne oogen voor de tiende maal weder sluiten, toen hjj de hut door een heldere en roodachtige gloed verlicht zag. Hij ging toen zitten, zich afvragende of hij soms nog de speelbal van een droom was, maar het licht werd schitterender en een brandlucht drong eens klaps in de iourte door. Godureau uitte een kreet, die de ontvanger en Nicolaas deed ontwaken. Wat is er, vroegen beiden tegelijk. Kijk, riep Godureau. hen de verlichtte hut too- nende. Beiden richtten zich op en liepen naar de deur. Het dennebosch wals aan eene zijde geheel in brand. Hun eerste beweging was zich naar de tegenover gestelde kant te spoeden; maar nauwelijks buiten, ontmoetten zij evenzoo vlammen, die liun dwongen terug te gaan. Zij liepen in eene andere richting toen in een derde; het vuur was overal en, na dui zend nuttelooze pogingen, bevonden zij zich weder op de opene plek voor de schuilhut. Nicolaas had dikwijls van die onmetelijke branden hooren spreken, die in de bosschen van Siberië aan worden gestoken door het tegen elkaar vrijven der boomen, de bliksem of ook wel een door de jagers verlaten wachtvuur. Maar het was de eerste maal dat hij getuige was van zulk een onheil en hij was er bijna even ontstelt van als zijne gezellen. De ligging van de plaats maakte daarenboven hun toestand zoodanig dat de ondervinding en het naden ken slechts kon dienen om hun de onmogelijkheid van hunne redding aan te toonen. Over zijn geheele omtrek in vlam staande, scheen het bosch een cirkel van vlammen rondom de drie reizigers te'trekken. Één enkel punt was van de brand verschoond gebleven, maar daar verhief zich een groep onbeklim bare rotsen aan welks voet de hut gebouwd was? waar 'zich Nicolaas [en zijne makkers opgesloten bevonden. Zoo omringd door de vlammen, die zij slechts door dien ondoordringbaren doortocht konden verlaten, was het zelfs] dwaasheid het te beproeven. Men moest er dus in berusten den dood in die vuurcirkel welke zich ieder oogenblik meer sloot, af te wachten. Rosow verklaarde, dat al zijn hoop vervlogen was en dat iedereen slechts aan zijn ziel moest denken. Godureau onderwierp er zich zwijgend aan en ging aan den voet vaffde rotsen zitten;*maar|Michel Kitzoff verviel in een wanhoop, die aan razernij grensde, hy liep als een waanzinnige aan den voet der rotsen die de doortocht afsloten, en poogde ze te beklimmen terwijl hij kreten van smart en woede uitte; maar, overtuigd van zyn onmachtfkwam hij met gevouwen handen en bevende lippen naar Rosow toe, hjj vroeg hem, hem te redden, beloofde hem rijkdom, vrijheid, hij omklemde zijne knieën, uitroepende, dat hij leven wilde. Deze lafheid boezemde aan Nicolaas zulk een af keer in dat hij die niet kon verbergen. Bewaar uw gebeden voor God, voor wien gij weldra zult moeten verschijnen, zei hij, en denk niet uw leven te koopen, maar wel vergiffenis te krijgen. Is 't dan waar! Is 't dan waar! stamelde Kitzoff verwilderd; is er geen hoop meer? Geene. Maar ik wil niet sterven, ik ben niet bereid te sterven. Rosow, in den naam van God, in naam uwer moeder red mij er uit! Beproef iets ten minste ik kan den dood hier zoo niet afwachten; ik kan het niet. De jonge man antwoordde niet; maar ging by den ouden schrijfmeester zitten. Deze zat met gebogen hoofd en bad in stilte; maar Nicolaas hoorende naderen, hief hy zijn hootd op en reikte den jongen man de hand. Nicolaas vatte hem met aandoening. Ik heb ongelyk gehad u te doen vertrekken vader Godureau, zeide hy, ik had voorzichtiger moe ten zyn. Denk daar niet aan Rosow, zei de grijsaard, myn levensweg is reeds voor drie vierde vervlogen, ik ben zeven en vijftig jaar, maar gij? gij hebt nog een toekomst in het verschiet u alleen wenschte ik hier buiten. En terwijl hy een blik wierp op de rotsen, zeide hy met een diep bewogen stem: Zijt gij wel zeker, dat het onmogelijk is ze te beklimmen, Nicolaas; gy zijt jong en vlug, misschien als gy het beproefdet Onmogelijk hernam de jonge man, het hoofd schuddende; gij zoudt mij daarenboven niet kunnen volgeu. Denk niet om mij, hernam Godureau levendig myn besluit is genomen. Maar gij Rosow, ik bid u beproef het nog eens! Zie die struiken, die daar aan dien steen hangen, zouden u kunnen helpen. Zoo sprekende was de grijsaard de rots genaderd toen hij plotseling staan bleef met een arm uitgestrekt en gebogen hals. Hoort gij niets vroeg hij aan den jongen man. Niets dan het knetteren der vlammen, antwoordde Nicolaas. Maar, daar in de rots? Nog eens neen! ik heb my niet bedrogen. Wat hoor je dan? Wordt vervolgd.) Snelpersdruk LANGEYELD &DE ROOIJ Texel. C 69 c* !1 3? K>2 3 c A O QJ ~S !S SS 53^ £-1 et c* n 2 O ss s ei ij vi 41 a CS

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1888 | | pagina 4