Winkelhuis te huur,
voor ADYERTEITIËN dan
De Tsxelscta Cen&al,
De Notaris CONINCX WESTENBERG
Voor flen tijl van 3 jaron:
Voor den tiji van 3 jaren:
Voor lei tijd van 1 jaar:
VOOR TEXEL
GEEN GROOTER PUBLICITEIT
dis aldaar alwa en oak Mei Texel
veelvuldijr plezei wit.
publiek te verhuren;
II. Op Zaterdag 11 Februari a.s.
op de beste stand in de Binnenburg
W. C. H 1.1.
de gewone lage prijzen
Levensverzekering Genootschap
P 11 UDENTI A.
O PB UI MING
Feuilleton.
te Arnhem.
NOG VOORHANDEN:
Een Fijn Schoteltje.
presenteert
's avonds 7 ure, in het logement H T
WAP N VAN TX Lte Oosterend.
A. Voor den Heer Jb. Jbz. EELKAX.
Drie perceelen WEILAND genaamd
he Nes, de Koeienweid en liet Geestje ge
legen op OOSTte zamen groot 2.14.70
Hectaren.
It. Voor den Heer I». W. KOXIXG.
0.48.90 WEILAND genaamd Benedenste op
Oost."
1.16.00 Hectaren WEILAND, genaamd „liet
Noordveld" gelegen inden polder Oosterend.
aan den HURC op TEXEL.
AdresP. BOON, Burg op Texel.
VOORHANDEN ruime keuze britannia ver
nikkelde KOFFIEKAXXEX en THEEPOTTEN,
niettegenstaande algemeene prijsverhooging,
van dit artikel zoolang de voorraad strekt,
Op gericht in 18«3,
goedgekeurd door Z. M. den Koning en gevestigd
o in in i s s a r i s s e u
de Heeren
Ch. M. Hennv, Lid van de Provinciale Staten en
Assuradeur te Zutphen.
Jhr.Mr.P.P.VAN Gelre van Vrijberghe, Grond
eigenaar te Rijsenburg.
Dr. D. van Lankeren Mattiies, Oud-Directeur
der Hoogere Burgerschool te Amsterdam.
Dr. PT. van de Stadt, Directeur der Hoogere
Burgerschool te Arnhem.
A. J. D. C. Baeck, Adviseur bij de Ned. Bank
en Expediteur te Arnhem.
J. SAUERESsiG,Lid der Firma Boon IPartsinck
van Tijen,'Commissionairs in Effecten
te Amsterdam.
Directeurde Heer J. BAREXDS.
Dit Genootschap sluit verzekeringen, welke
op Levens- en Sterftekans zijn gegrond.
De Tarieven zijn volgens de nieuwere, sta
tistieke gegevens berekend.
Op plaatsen, waar liet Genootschap niet ver
tegenwoordigd is, worden Agenten gevraagd.
genegen veel verminderde prijzen
van behangselpapier en randen en tevens eenige
karpetten.
PARKSTRAAT. Jb. BAKKER.
Puik beste Aardappelen vanaf' f2.25 tot f3,—
voorts: alle soorten Groenten, Vruchten en
Fruiten Zuurkool, Snijboonen, gezouten Schel-
viscli, Stokvisch, eerste soort Haring enz.
Voorts zijn bij ondergeteekende verkrijgbaar
Prijscouranten van Landbouw- Tuin- en Bloem
zaden, Tuin- en Kamerplanten.
Aanbevelend,
oosterend. j. j. Trap.
ii.
(Slot.)
De dames, zei Péda Goog, zijn op 't oogenblik
in de keuken bezig. Je zult ze zoo aanstonds zien
verschijnen. Myn vrouwtje wil bij dat werk niet
gestoord zijn. Vlei je in deze gemakkelijke stoe^
en laat ons terwijl een bittertje drinken op je behou
den overkomst.
A propos, Houdt je van rolpens?
Kan je dat nog vragen? zei ik. Ik weet niets
lekkerders op de wereld!
Is 't waarachtig! Kerel, dat treft uitstekend!
't Is myn lievelingskostje ook.
Jeannette wil er vanmiddag op trakteeren.
Als dat zoo is, doe mij dan 't pleizier, de ka
merdeur open te zetten, dan kunnen wy alvast van
den geur genieten Zoo! O, ja, ik ruik iets
heerlijks!
We zaten weldra om 't hardst den geur van
gebraden vleesch optesnuiven.
Maar wat was dat? Droomde ik, of was 't wer
kelijkheid? Die heldere lach, waarvan het geluid
my zoo bekend scheen!
Merk je iets vreemds? zei Péda, en ik verbeelde
me, dat hij geheimzinnig glimlachte.
Sssst!
Hó, hernam hynog sterker snuivende dan
daareven, ruik je niets?
Stil dan toch! Alweer dat bekende, zilverhel-
dere lachen.
Snuif eens goed op!
Wy zagen eikaar aan, en lachten.
't Was in 't minst niet twijfelachtig meer, of de
rolpens stond aan te branden.
Daar gaat ons lievelingsgerecht! zuchtte Péda.
Wat maalde ik om alle rolpens ter wereld! Ik had
slechts ooren voor het geluid van eene meisjesstem
die my zoo bekend voorkwam.
Willen wy eens gaan kyken?
Ik was reeds van mijn stoel opgestaan. Hij deed
nog eene poging om mij terugtehouden, doch tegelijk
drong er zulk een vervaarlijke scliroeiluoht in onze
neuzen, dat Péda zich onmogelijk langer goed kon
houden.
Maar vrouwtje, wat is dat nu?
Met dien uitroep stormde mijn vriend, allo verbods
bepalingen ten spijt, de keuken binnen, ik hem
achterna.
Geen pen is bij machte het verrassende en tegelijk
grappige van dit tooneeltje te beschrijven.
Hier Péda Goog, op wiens gelaat de wanhoop te
lezen stond, terwijl hij de koekepan met de verbrande
rolpens van het vuur rukte, ginds het jonge vrouw
tje, bezig, volgens de regelen der hoogere kookkunst
een pudding of zoo iets dergelijks te bereiden, en)
in een hoek, half verscholen achter een kastdeur,
blozend en lachend, de mouwtjes tot boven de elle
bogen opgestroopt, het jonge meisje van al mijne
droomen!
O lieve Hemel, hoorde ik Péda Goog kermen,
't is allemaal verbrand!
Dit kwam er op zulk een kluchtig-wanhopigen toon
uit, dat mevrouw Pjjda Goog en liet jonge meisje
achter de dour en k tegeljjk schaterden van het
lachen.
En toen wy een b Jetje tot bedaren gekomen wa
ren, zei' myn vriendPuvrouw:
V
Kom maar voor den dag, Bella; 't is nu toch
allemaal verraden!
En voor den dag kwam ze, met de mouwtjes nog
opgestroopt, en zij stak mij lachend dejbeide handen
toe, en zo zei': „Ga jelui nu maar weer naar binnen
straks hij 't dinó zal zich alles ophelderen!"
Ik begreep er voorloopig nog maar heel weinig
van. En Péda hielp mij niet uit den droom. „M'n
heele Kerstmis is bedorven," zei' hij.
Als we in Amsterdam woonden, zou 'k zeggen
laat ons samen by Kras gaan eten. Hier worden
we onthaald op verbrande rolpens.
Maar tegen zóóveel pret, als wij hadden, toen de
tafel gereed en het diné begonnen was, bleek Peda's
landerigheid niet bestand.
Ik moest naast Bella] plaats nemen, en toen
ik haar, enkel om mij te Jovertuigen dat het geen
droom was, heel eventjes in de wang kneep, en zij
met onbetaalbaar koddigo verontwaardiging uitriep:
„maar mynheer!" Toen ging er een luid gelach op,
waarmee mijn vriend van harte instemde.
Met een weemoedige blik keek hij gedurig naar
den schotel met verbrande rolpens, die midden op
de tafel prijkte.
'tls jammer, dat dit nu zoo treft, zei hij dan.
Omdat ze een beetje te hoog-bruin gebakken
is? vroeg ik, met de grootste koelbloedigheid een
flinke portie nemende.
Eerlijk gezegd, 't was een afschuwelijke kost.
Wel hield ik my groot tegenover de beide dames
die daar toch haar tyd en vlijt aan de bereiding van
dat fjjne schoteltje hadden besteed, doch ik bracht
het niet verder dan tot twee of drie hapjes.
De pret. dien wij hadden, toen ik het moest op
geven!
Smaakt het niet? vroeg de gastvrouw.
O, 'tis bepaald erg lekker, zei' ik, maar zoo
machtig, ziet u!
Je bent gek, dat je er van eet, zei' Péda.
De vent had bepaald gelyk. Ik zou in elk ander
geval wel hartelijk hebben gepast, maar wat doet
iemand al niet, die tot over de ooren verliefd is ter
wijl hem het geheel onverwachte geluk te beurt
valt met het voorwerp zijner vereering aan één ta
fel te zitten! f
Mijne nieuwsgierigheid werd intusschen op een
zware proef gesteld. Ik kreeg op al myne vragen
slechts ontwijkende antwoorden.
Als we nu alles vertellen, zeiden ze, dan is 't
geen verrassing meer
Zoodoende kwam ik niet achter het geheim vóór
en aleer Bella naar huis ging.
Hoe vertrouwelijk lei ze hare hand op myn arm,
en hoe weinig stoorden wy ons aan Péda Goog's
vermaning, vooral wat aantestappen, omdat het zoo
ver was!
Neen ik had niet geweten, dat Bella en Jeannette
en mijn Haagsche Nichtje elkaar zoo goed kenden,
daar zy op een en dezelfde school hadden gegaan.
Was 't mij by geval ook bekend, dat Bella met
Kerstmis naar den Haag zou gaan? Of ik het
wist! Maar dat zij bedankt had, omdat Jeannette
die een logé zou krijgen, haar hulp zoo noodig had,
neen, dat kon ik weer niet weten.
Nu wy zoo verrukkelijk ver te wandelen hadden
kreeg ik ook nog gelegenheid, haar een paar vragen
te doen.
Was het haar bekend, dat ik belet gekregen had
van de Haagsche familie?
Wist zy, wie er te logeeren kwam by de familie
Péda Goog?
Hoe jammer, dat wy toen juist by Bella's'huis
waren en dat zij zooveel haast maakte om binnen
te komen!
Ja, ja, zei ze later, ik wist er alles van, nieuws
gierig Aagje! Maar die bekentenis deed zij eerst,
toen we samen des avonds van den tweeden Kerst
dag weer datzelfde wandelingetje deden.
Dien middag hadden Péda Goog en ik gesmuld
van een overheerlijk schoteltje rolpens, zóó over
heerlijk, zóó naar den eisch klaargemaakt!
Dien eersten middag, zei Bella, wou Jeannette
de rolpens volstrekt zelf bakken.
Ik zei' er niet veel op. Had ik niet m'n geluk te
danken aan het toeval dat Péda Goog's vrouwtje te
belezen en te ontwikkeld is voor de nederige rol
van keukenmeid?
Zal Bella 't nooit laten aanbranden? Enfin dat
is een ding van latere zorg.
Wy zijn nog maar pas geëngageerd.
Snelpersdruk - LANGEVELD DE ROO/lJ - Texel,
