LB
*JfB 001100 T Bill
!t
C. KVJJPER Cz.
VRIJ VAN VERGIFT
KAPITAAL DISPONIBEL
Geïllustreerd Europa
1
II
Stoomart-Maatsctorö
w
3
MEUBELEN EN
'i
P
JITTF® n
Kantoor ,,'t Alpieen Belanf te Texel.
Feuilleton.
GABRIELLE DE MEYRAR.
Veilig en voldoend Waschmiddel.
Boekhandel van W* G. Re ij,
Directe Wekelijksche
td
td
Bij de ondergeteeken-
de zijn verkrijgbaar
diverse soorten
m m su, u q
SOLIEDE BEDIENING
BILLIJKE PRIJZEN.
Onderl. Militie Verzekering.
I
m
Aanstaande Donderdag 24 Mei en verder iedere week vertrekken de YEEBOOTEN
8 uur precies nit de haven van Texel.
S|
J. C. VISSER.
h-i
PQ
NI TP
TP IPII TP
lT
Information bij
NB. VOOR STALLING E\ MARKTPLAATS WORDT ZORG GEDRAGEN.
m
Mc DOUG ALL'S vergiftlooze SCIIAPEX-
en RUNDVEE-WASCH is een uitmuntend wasch-
midclel voor SchapenRundveePaarden, Geiten
Honden, Gevogelte enz. enz.
Dit wasclimiddel met heet of koud water
gebruikt, vernietigt alle insecten, is voordeelig
in gebruik, bevordert den groei der wol en
geneest alle wonden en zweeren; kan zonder
gevaar worden aangewend, als zijnde
GEHEEL VRIJ VAN VERGIFT.
Verkrijgbaar in bussen bij J. KUIPER
Koog er s traa t, Burg-Texel
voor langen termijn a 4% onder verband van
le hypotheek onroerend goed.
Conditiën bill ij k. Onkosten gering.
Adres franco brieven onder letter A. Bureau
dezer Courant.
verschijnt in afleveringen met tal van fraaie
gravuren voorhanden 1ste aflevering in den
welke zich tevens beleefd aanbeveelt tot
levering* van Boeken, Tijdschriften, Muziek
werken, enz.
IISlSl'BÜ -MH
Medelezers gevraagd op bovengenoemd blad.
Adres: LANGE VELD DE ROOIJ.
cr
3 B
2 s
s o
a» 2
ft
2. 5T
voor Passagiers Ie He en Ille Klasse
met de prachtige Stoomschepen der
Hoofdkantoor te Rotterdam: Noor
der eiland. Passagekantoor te Am
sterdam: 44 Prins Hendrikkade
over h. nieuwe Centr. station.
Vlugste en goedkoopste aansluiting-
met Curasao.
Districts-InspecteursI. E. Kroes, Gro
ningen, E. Bolsius, Oostenrijk.
Agenten Koning Go. Texel en
A. Dros Albz. De Cocksdorp.
«5
in ui
II» v ssJsiil m la
XI.
Lucien raapte zijne sabel weder op.
Laat ons voortgaan, sprak hy
Na eenige oogenblikken werd Timolion aan den
arm geraakt. Het was een geringe wonde, hij had
slechts de huid geschaafd, maar toch vloeide er bloed.
Lucien liet zijn wapen zakken.
Ga voort, zeide Timolion op zijn beurt, die schram
zal ons gevecht niet beletten.
De twee vechtenden stelden zich weer in postuur,
maar deze keer met die koelbloedigheid, welke aan
wees, dat de worsteling nu ernstig ging worden.
Lucien gevoelde dat Timolion hem opnieuw wilde
ontwapenen.
Hij beschreef dus dezelfde cirkel als zijn tegen
stander en deed vlug een stoot van boven naar beneden.
De brigadier had deze beweging voorzien, maar
het zij toeval of onhandigheid, hij was te laat om
haar te pareeren. Hij wankelde en zakte in elkaar.
De sabel van Lucien was hem door de dij gegaan.
Eindeljjk, mompelde Timolion, doch niet zonder
moeite.
Lucien knielde by hem neder en poogde het bloed
dat uit de gapende wonde vloeide, te stelpen.
Timolion stootte hom zacht terug.
Luitenant, zeide hy tot Lucien, vergeef my myne
grove woorden, maar ik wist geen ander middel om
niet genoodzaakt te zijn u te arresteeren, u en uwe
vrienden, zonder myn consigne te breken.
Hoe, riep Lucien tot tranen toe bewogen, hebt
gij me daarom uitgedaagd?
Natuurlijk.
Maar, onzinnige, ik had u kunnen dooden.
Dan was ik zeker geweest u niet gevangen te
nemen.
Lucien was wanhopig en wist niet wat te doen.
De brigadier verloor zijn bloed en zijne lippen be
gonnen bleek te worden.
En nu luitenant, ga naar de hut van Nointel,
want hetgeen ik niet kan doen, zal een ander mis
schien beproeven.
Ik kan u hier echter niet zonder hulp laten.
Mijne gendarmen zijn daar. Vertrek I
Lucien drukte de hand, die Timolion hem toestak
en verwijderde zich, doch niet zonder een medelyden-
den blik op den brigadier te werpen, die op het gras
lag uitgestrekt.
Hm, het was tijd, mompelde Timolion, het hart
draait mij om.
Toen Lucien verdwenen was, verzamelde hij zijne
krachten en riep met een zwakke stem:
Ohé! Planchet!
Gelukkig stond Planchet op den uitkijk. Hij kwam
zoo hard hij kon aanloopen.
Kom gauw mijn jongen, gij zijt vroeger apo
theker geweest, gij moet dus ook een weinig chirur
gijn zijn. Kijk eens, wat ik hier aan mijn been heb.
Planchet uitte een kreet van schrik, verscheurde
zijn' zakdoek en dien van Timolion en haastte zich
de wond te verbinden.
Is het die luitenant, die dat gat gemaakt heeft,
brigadier? vroeg hij.
Mijn God, ja, myn jongen, wij kregen woorden.
Hij beweerde dat onze laarzen met sporen klompen
waren, en ik heb dien ongelukkigen stoot gekregen
op het oogenblik, dat ik hem een prikje in de borst
wilde geven. Het is jammer, dat ik geen tijd gehad
heb hem te
Timolion kon niet eindigen, hij viel in zwijm.
Planchet riep zijne kameraden. Men sneed boom
takken af en maakte er een draagbaar van, waarop
de brave brigadier zoo zacht mogelyk gedragen werd,
terwijl één gendarme in galop naar Beaumont reed
om hulp te halen.
Hoofdst. X.
Lucien had een kwartier noodig om zich naar Nointel
te begeven.
Toen hij voor de hut aankwam, was zy omringd
door schreeuwende en dreigende boeren, gewapend
met vorken enz. Lucien ging door den troep, die
eerbiedig uiteenging, de uniform ziende, waarop de
officiers-epauletten schitterden.
Niemand dacht er aan, onder die uniform den boer
Bastiaan te zoeken.
Lucien doorliep de hut van voor naar achter, Ga-
brielle roepende. Maar niets dan het verward rumoer
daarbuiten antwoordde hem op zyn geroep.
Alles was in wanorde in de kamer van het jonge
meisje; men kon zien, dat er een hevige worsteling
had plaats gehad.
De meubelen waren omgeworpen en gedeeltelyk
gebroken. De kleine spiegel boven de schoorsteen
was door een kogel getroffen. Eenige bloeddruppels
bezoedelden den vloer.
Het bloed van Gabrielle misschien!
Bij dit bloed trok een ruiker van veldbloemen zyn
aandacht. Het was de ruiker, die hy aan Gabrielle
gegeven had.
Zonder twijfel had het arme kind hem daar als
een. laatst vaarwel neergeworpen.
Lucien drukte hem aan zyne brandende lippen.
Een voorwerp gleed er uit en viel met een metaal
klank op den grond.
Het was een ring met een smaragd, die Lucien
dikwijls aan den vinger van Gabrielle hadgozienen
dien zij als een laatste afscheidsgroet in zijn'ruiker
had gedaan. Op den steen stond een woord gegra
veerd, dat het jonge meisje tot devies diende, het
Engelsche woord „Remember", dat „Herinner u"
beteekent.
Helaasdit woord had Karei I, koning van Engeland,
op het schavot van „White Hall" uitgesproken. Was
het daarom dat dit woord als een droevige waarschu
wing klonk voor Lucien.
Maar de jonge man was vol moed en vertrouwen,
twee deugden, waarmee men groote dingen doet. Hy
moest Gabrielle redden of met haar sterven. Hy
wierp een laatsten blik op de verlaten kamer en ging
uit de hut, zyne dierbare gedachtenissen, den ring
en den ruiker, medenemende.
(Wordt vervolgd
Snelpersdruk LANGEVELD DE ROOIJ Texel.
n
C/i
<Ti
rt
O
si
V.
p*
ft
S5
O n
ft
et a
2
O
U
bl ct
CS
ss
SS
«9
=J
ci
d
