G.J.O. D. DIKKERS,
Het KOFMUIS iet Terpnii, piiaaitó
Be INVENTARIS Tan pzeïtl Mijiinis, als
vastgoed'
Een HUIS met eenip perceelen LAND,
Mevrouw Timmer te Utrecht,
Janssens Pasteyns, te Leuven,
PUBLtlK V©&K@©PtRs
Onmiddellijk daarna
Publieke Verkooping
G. J. 0. D. DIKKERS, Notaris
De burgemeester van Tozel sal,
publiek verknopen
Uit do band te koop
tweede meid
Charles Emden, te Parijs,
LEG EL,
BRUSSEL.
Feuilleton.
„B URG ZICHT"
Notaris G. J. O. D. DIKKERS,
tf 7^ Nooit Gedacht
Factoor ter Yischmarkt.
MARIE STEVENSON.
vu.
NOTARIS te TEXEL,
zal op I) O N I) E R1) A G 20 J IJ LI 1888,
's morgens 10 ure, in natemelden Koffijliuis
met ERF, SCHIJF R en eenige perceelen LAAI),
gunstig gelegen aan den Grintweg onder
Hoögenberg op Texel, samen groot 2.72.75
Hectaren.
AANVAARDING 28 JFEÏa.s. Een groot gedeelte
der koopsom kan op de perceelen gevestigd
blijven.
stoelen, tafels, biljart niet toebehooren, glas
werk enz, benevens MEUBELEN, HUISRAAD
en INBOEDEL.
Eigenaar de Heer Jan Janszoon BAKKER
te Texel.
te TEXEL, zal op Maandag 30 Juli 1888,
's avonds 7 ure, in het Café PARKZICHT
aan den Burg op Texel
I» IIB L a E li V E R li O O a» E N
staande en gelegen aan de Weste n en op
de Veen te Texel, samen groot 17,34,30
Hectaren, en zulks in perceelen, als volgt
H. A. C.
1. 0,02,06 HUIS, Sectie E, No. 1073
2. 1,69,94 Huiskoog, 1074
3. 0,97,00 Achterstestuk825
4. 1,34,70 Jan Eesen765
5. 1,15,30 Roodzand778
6. 2,82,20 Eesen779
7. 1,68,80 .Dirkjeskoog, 804
8. 1,50,70 ScJietterweid, 853
9. 1,82,00 Papenland, K, 900
10. 1,56,60 de Eentjes, 872
11. 2,75,00 Kaaistuk, 1), 489
Eigendom van den Heer Mn. Dz. Koorn, te Texel.
als gemachtigde van den Heer I. S. FIEGEE,
te Vlaardingen, ten overstaan van den
op WOENSDAG 1 AUGUSTUS 1888, 's namiddags
2 ure, in het koffijliuis van Jb. BUIJS te
DE COCKSDORP op Texel,
/Y De SCHOKKERSCHUIT genaamd
itro°t ton, groot over steven
17 voet, liggende in de haven van
de Cocksdorp, benevens de geborgen
ZEILEN, NETTEN en den INVENTARIS.
Alles voor een ieder aldaar te zien.
Nadere inlichtingen te verkrijgen bij den
Heer Burgemeester voornoemd en bij Jan Stark
te de Cocksdorp.
25,000 OUDE METSELSTEENEN
3,000 STRAATKLINKERS, alsmede een
flinke partij BRIK, en verder AFBRAAK.
Te bevragen bij A. LI.- en J. Ant.zoon GEUS,
Warmoesstraat ajdBurg Texel
MALIESINGEL 39,
vraagt tegen den eersten AUGUSTUS aan
staande een
Brieven franco aan bovengenoemd adres.
Commissionair Halles-Centrales, kantoor,
16 Rue de la Chapelle, en gros verkoop van
vcrsclie Zee- en Rivier Viscli en alle soorten van
Wild en Gevogelte.
FACTOOR IN ALLE VISCIISOORTEN,
Hootdst. IX.
Op een sclioonen lente-morgen, ongeveer 3 jaren
na het vertrek van William, ging Marie weder uit
tot het geven van hare gewone lessen.
Zij kwam aan „Grosvenor Square" in het „West
End" aan het hotel van lord Melborn, welks dochtertje
van ongeveer 8 jaar zij les gaf.
Marie ging naar de kleine salon, waar zich gewoon
lijk Lady Melborn en hare jonge leerlinge bevonden.
Nu waren zij er evenwel niet, maar lang behoefde
zij niet te wachten, want toen zij de piano opende,
liet de zilveren stem van de jongejuffrouw Melborn
zich in een aangrenzende kamer hooren.
En ik zeg je hoor, dat gij niet binnen zult gaan,
zeide zij lachende.
Ach, zusjelief, ik bid er u om, antwoordde hij.
Neen, neen en nogmaals neen, hernam het kind
met klem.
Vervolgens kwam zij vlug binnen, sloot de deur
en draaide de sleutel om.
A, pas maar op, zeide ze nog op een half drei
genden, half tartenden toon.
Wat is er toch, mejuffrouw Anna, vroeg Marie.
Myn broeder wil mij helpen by mijne muziek
lessen, om zoodoende meteen eens te zien hoe ver ik
gevorderd ben.
Mijnheer uw broeder is dus terug uit Italië.
Ja, sedert gister avond; en nu is hy reeds
ondeugend. Hy maakt gebruik van de afwezigheid
van mama om mij te tyranniseeren, maar ik zal hem
toonen, dat dit zoo gemakkelijk niet gaat. Hier
binnen te willen gaan zonder mijne toestemming.
En waarom wilt gij het hem niet toestaan?
Omdat ik wil, dat hij mij niet hoort voor ik
goed speel en dan wilde ik hem met zijne verjaring,
welke in de andere maand is, eens verrassen.
Dan hebben wij ook geen tijd te verliezen, zei
Marie op zachten toon, terwijl zy een studieboek voor
haar leerlinge op de piano plaatste.
Het kleine meisje ging aan het klavier zitten en
was gedurende een kwartier bezig met het spelen
van oefeningen. Zoo nu en dan word de stem van
Marie gehoord om de fouten aan te wijzen; somtyds
zelfs sloeg zij ook met hare vingers op de toetsen
en ontlokte eenige heerlijke tonen aan het instrument,
die het jonge meisje trachtte na te doen.
Eensklaps in 't midden van eene oefening, bemerkte
zij haren broeder, die zachtjes de deur inkwam, welke
gemeenschap verleende met de groote salon. Met
één sprong was zy by hem.
O, verrader, riep zij uit, zoo eerbiedigt gij mijn
wil Vertrek
Dit zeggende nam Anna een houding aan, die zelfs
door de beste treurspel-actrice moeilijk verbeterd
had kunnen worden.
Maar haar broeder stoorde zich weinig aan dezen
theatralen toonhij groette de jonge piano-onderwij
zeres en maakte dadelyk daarop een beweging van
groote verwondering.
Marie kleurde een weinig, want in den broeder
van Anna herkende zij een jongeling, die zij ook op
het bal haars vaders gezien had en die haar twee
jaar later gevolgd was in het St -Jamespark.
Welnu, waarom ziet gij zoo verwonderd. Kent
gij mejuffrouw Stevenson? vroeg Anna aan haren
broeder.
Ik had vroeger reeds de eer haar te zien, ant
woordde de jonge graaf, terwyl hij opmerkte dat
Marie nog schooner was dan eertyds.
Hé, hernam Anna verwonderd. En waar was
dat, broer?
Eerst op een bal.
Arthur Meibom had ternauwernood deze woorden
geuit, toen hij bedacht, dat het bal waarop hij doelde
bij de jonge pianiste droevige herrinnering moest
opwekken. Zich schamende over zijne onhandigheid
wilde hy het weer herstellen en stotterde excuses,
maar hij was hierbij zoo linksch, dat het jonge meisje
geloofde hem maar te hulp te moeten komen.
Het is reeds vijf jaren geleden, dat ik voor 't
eerst en ongetwijfeld ook voor het laatst danste.
Vijf jaren kunnen de angel van de smart verstompen,
zoo heeft dan ook de herinnering, die gij bij mij
hebt opgewekt, niets pijnlijks meer voor my.
Ik dank u, mejuffrouw, dat u op zoodanige
wijze mijne fout verontschuldigt, antwoordde de jonge
lord bevallig. Al kon ik niet vergeten onder welke
omstandigheden ik de eer had u te zien, dan had
ik ten minste moeten weten te zwijgen.
Dit compliment veroorzaakte een oogenblik stilte,
welke Anna weldra afbrak.
En nu, ga heen, laat mij les nemen, zeide zij.
Omdat gij er op aandringt, trek ik mij terug,
antwoordde Arthur Evenwel, hernam hij op
eenigszins spottenden toon, ik verzeker u, dat het
niet onaangenaam is u eens te hooren.
Gy hebt mij dus gehoord?
Wel zeker, vervolgde hij op denzelfden toon
en het doet mij nog genoegen.
Wel, is het niet verschrikkelijk! Hij stelt zich
niet tevreden met mijne geboden te overtreden, neen
hij lacht mij zelfs uit in mijne tegenwoordigheid.
Foei, wat is dat leelijk
Kom, ik ga, deugniet.
Adieu, gedraag u beter, hernam de snaak.
Arthur groette de jeugdige pianiste diep en vertrok.
O, broer, zei Anna, terwijl zij nu ook de salon
deur met de sleutel sloot, ik tart u nu nog binnen
te treden.
De voorzorg van Anna was nutteloos; Arthur
trachtte niet meer binnen te komen. Hij ging in de
salon zitten in de vensterbank van een raam, dat
uitzicht verleende op den tuin van de „Square".
Hy dacht na over de onverwachte ontmoeting, welke
hy zooeven had gehad.
Terwyl hij in gedachten verzonken was, werd de
deur geopend; Marie verscheen, zy ging de salon
door en toen zij Arthur opmerkte, die zoodra hij haar
zag, met levendigheid opstond, boog zy het hoofd.
Zij was reeds verdwenen, toen de jonge lord nog
droomend op dezelfde plaats stond.
Waaraan denkt gij toch, vroeg Anna eensklaps,
terwyl zij naar hem toe kwam huppelen.
Ik dacht er aan u een prachtige pop te geven,
antwoordde hij, terwijl hy zijne zuster omhelsde.
Waarlijk een uitstekend idéé, hernam de jonge
schalk lachende.
Hoofdst. X.
Marie kwam driemaal 's weeks in het hotel van
lord Melborn en ontmoette iederen keer de jonge
lord in de kleine salon; maar liy was bescheiden
genoeg zich terug te trekken, zoodra de les begon.
Zeker was het ook, dat Marie, wanneer zy heenging,
hem steeds in de groote salon vond zitten; zy groetten
elkaar en daarmede is dan ook alles gezegd.
Eens evenwel vond zy by hare komst in de kleine
salon niemand anders dan de jonge lordhy zat aan
de piano en zijne onhandige vingers dwaalden over
de toetsen.
Is mejuffrouw Anna hier nog niet? vroeg zy.
Lang zal zij niet meer uit blijven, antwoordde
Arthur; zij is met mama uitgegaan om inkoopente
doen en het verwondert my, dat zij nog niet terug zyn.
Arthur maakte eene beweging om de kamer te
verlaten, maar hij bedacht zich en ging by een klein
tafeltje, waarop zich een prachtig gebonden album
bevond, zittenhij opende die en bladerde het door,
maar de schetsen, pastel- en waterverfteekeningen
en etsen kwamen beurtelings voor zijne oogen, zonder
ze echter te zien. Hy dacht er aan de stilte af te
breken, maar wist niet wat te zeggen.
Wordt vervolgd.)
Snelpersdruk LANGEVELD& DEROOIJ Texel
nai1 ■m—w iciuw» mm
