S'. KELffi fi, iatetot,
P
P
P
k
O
GERT en 6AL.
in hst Logement „de Zwaan."
Entree voor een HEER iel DAIE 50 Cts„
HKBÏWAS ai KASBAS.
verkoopen en verhuren:
Ilooigeicas en Nagras van
Groote Opruiming'
van MANUFACTUREN.
O
O
P3
fi
P
4
op Zaterdag 29 dezer,
Feuilleton.
Uitgevers Texelsche Courant.
zal op Dinsdag 2 Juli 1889
SNELPERSDRUKKEltlJ.
O. A. Broekkamp.
De Verzoening.
s avonds 8 ure, in het logement „de Zwaan"
aan DEN BURG,
ten oversta an van den Deurwaarder KOAIi\G'
7.58.10 HuiskoogHooge Huiskoog en Rapeland.
4.04.50 Vier en achthonderd en Achterstehoekjes.
8.93.80 Hoogehoekjes en de Barbier.
Eerst afzonderlijk en daarna gecombineerd.
0.81.90 Bovenste Mietkoog.
1.81.50 Koeijenioeicljesin 2 perceelen.
1.69.90 Benedenste Mietkoog.
1.53.20 Kleine Koevjemoeidje en 't Hok.
1.29.90 Tweemad.
2.56.80 Dirk de Smit.
1.46.90 Voorste en Achterste Hanebakker.
1.92.90 Lage Veldmuis.
Alles gelegen in E verstekoog en vanK. Brouwer.
MOOIGEWAS van:
2.67.50 gelegen in het Burger Nieuwland,
eigendom van Aaltje Kikkert.
ii CONTANT
Gedurende de Kermisweek geef ik aan mijn
begunstigers 5% korting zonder eenige prijsver-
hooging der goederen, dus doet uw voordeel.
Pil. VLESSING,
Waalderstraat.
SPOEDIG en NETJES.
r
voor
Gemeenten, Polderbestu-
t ren en Vereenigingen.
l5V\XVÜ*L|Ll)IlAA<l\3uefï\) 1
OVERLIJDINGSBRIEVEN,
Verlovingskaarten,
Ondertrouwkaarten.
Bericht- en Adreskaarten.
met letters naar keuze.
REKENINGEN,
NOTA'S,
WISSELS,
Kwitantie n,
PRIJSCOURANTEN,
Memorandums.
Dril":
Convocatie n,
programma's
j ENTRÉEKA AR TEN,
MENU 'S.
Verkoopbi Ij e t ten,
STROOIBILJETTEN
enz. enz. enz.
BILEIJKEPRIJZEN.
Het geachte publiek van TEXEL
wordt door deze bekend gemaakt dat
's avonds 9 uur of onmicldelijk na afloop der
avond-voorstellingdoor het Strijk-orkest van
den Heer Princelli B A L zal gegeven worden
tot een beperkt getal.
BURG-TEXEL. UEd. Dienaar,
Vrij naar 't Fransch door A. B.
Novelle.
5.
Hoofdstuk V.
Nauw'lijks had mijnheer Martin zijn brief geëindigd
of hij viel in zwijm, toen hij weer bijkwam, bemerkte
hij zijne vrouw, welke naast hem stond en hem
verzorgde, haar oogen waren met een uitdrukking
van teederheid en medelijden op het gelaat van
haren man gericht.
Gy wilt sterven? vroeg zij op een toon,welke
hem deed sidderen, terwijl zjj hem het üeschje
gevuld met laudanum, dat voor hem op de tafel
stond met de vinger aanwees. Ik wil dat niet hebben
voegde zij er by, terwijl zij de brief welke George
juist geschreven had opnam, laat my deze eens
lezen, waarschijnlijk vind ik er de verklaring in van
't verledene. Arme vriend, rust een weinig uit, ik
kom dadelijk terug.
O, mijn God is het waar wat ik hoor, mompelde
hy, terwijl hij zyn vrouw met den blik volgde
zy heeft mjj haar vriend genoemd 1
Mevrouw Martin kwam na verloop van een uur
terug; haar oogen stonden vol tranen.
George, zei zy, door uw lang lijden hebt gij
boeten gedaan, ja uw misdaad is daardoor uitge-
wischt - - - heb moed. Gy moet weer geheel in uw
eer hersteld worden door een leven geheel gewijd
aan de deugd, door het ve rrichten van edele en edel
moedige daden De wereld, uw familie zullen
u weer gaan achten, waarom zouden zy het niet
doen, daar God u vergiffenis schenkt. Hij die ter
rechter tijd tracht het goede te doen, vind er ook
gelegenheid voor. Ziehier vooreerst wat ik u voorstel
Het geld, dat deze portefeuille bevat komt uit
een onzuiveren bron, wy kunnen het niet houden.
Geef het aan de hospitalen dezer stad. "Wy zullen
dit huis met hetgeen het bevat verkoopen, en de
opbrengst er van ook onder de ongelukkigen vor-
deelen. Ik zal mijn vader schrijven, ons het noodige
geld te zenden om ons met eenige landverhuizers
naar een onbebouwde streek te begeven. Wij zullen
daar evenals die lieden leven, van de vruchten onzer
arbeid. Het ongeluk heeft ons beter gemaakt, wy
zullen toegevend zijn, voor hunne gebreken. Als
er een geschil tusschen hen ontstaat zullen wij ze
kalm maken door woorden van vrede en liefde.
Is dat niet beter dan een zelfmoord.
Helena - ik aanbid u, riep George, terwijl
hij voor haar op de knieën vielik wil alles, wat
gij wilt hoe gelukkig gevoel ik mij, dat gi)
verlangt, dat ik blijf leven
Maar, voegde hy er bij in tranen uitbarstende
ik kan niet toestaan, dat gij met my dat bestaan
van ontberingen en harde arbeid deelt - - Gy hebt
niets te boeten, gy wier leven zeer rein en heilig
is 1 Ga naar uwe vader - - Als gij zult oordeelen.
dat ik u weer waard ben zult gij mij laten roepen.
Ik heb mijn hart veel te lang het stilzwijgen
opgelegd zei zy, glimlachende en als ik u verliet,
wie zou u dan moed inspreken? wie begrijpt uwe
bedoelingen. Gij zyt mijn man, de vader van myn
kind, ik ga met u. Ik ben te hard geweest lieve
ik heb u zien lyden, zonder de minste moeite te
doen uw kwellingen te verzachten. Uw smart en
wanhoop hebben u in mijne oogen veel grooter ge
maakt en doen mij groot pleizier Ik zag er
de bewijzen in van uw berouw en uwe liefde.
Hoofdstuk VI.
Tien jaren na bovengeneemd tijdstip traden twee
vreemdelingen het dorpje Wilhelm binnen. De Duitsche
landverhuizers die het gesticht hadden, hadden het
den naam gegeven van den meest geachten onder
hen.
Het dorpje was lief gelegen op de helling van een
heuvel, een riviertje besproeide de vruchtbare velden
in 't rond. De uiterlijke teekenen van voorspoed en
geluk, welke als het ware over de woningen en de
inwoners verspreid lagen, beviel den reizigers zoo
goed dat zij er vroolyk door gestemd werden.
De oudste der twee vreemdelingen was omstreeks
vyftig jaren; een dikke grijsachtige knevel bedekte
zyn bovenlip, zyn kleeeing was die van een zeeman
en een klein ordelintje versierde zyn borst. Zyn
metgezel, naar gissing twintig jaren was nog in de
bloei der jaren.
Het was zondag; de dorpelingen kwamen allen
uit de kerk, orgeltonen weergalmden door de lucht.
De menigte verspreidde zich naar alle kanten, allen
keeken de vreemdelingen nieuwsgierig aan.
Kunt gij ons het huis ook aan wy zen, waar
mijnheer Martin woont vroeg de oudste der onbeken
den.
O, dat is daar. anntwoordde een vrouw, terwyl
zij met een gebaar een huisje aanwees, half ver
scholen achter struikgewas en hooge bloemendaar
woont onze goede heer.
De reizigers gingen met langzame schreden de
tuin door en traden het huis binnen mijnheer Martin
was alleen in de voorkamer. Hy was een weinig
verouderd, zjjne haren waren bjjna geheel wit, maar
in zyn oogen schitterde nog jeugdig vuur, zyn voor
hoofd toekende duidelijk de sporen van gebrek. Het
was voorzien van talrjjke rimpels.
Om zyne lippen speelde een glimlach welke vol
doende bewees, dat zyn hart niet van steen was.
Hij keerde zich om naar de nieuw gekomenen en
bleef onbewegelijk van verwondering en vreugde
staan.
Wilt gy mij dan niet omhelzen broeder, zei de
onde soldaat, terwijl hy zyn armen uitbreidde.
Sedert lang zocht ik er naar u de hand te
drukken, voegde Eduard Gannond er by, terwijl hy
met de oogen mevrouw Martin zocht.
Helena, riep George uit, Helena, myn broeder
is hier hy schenkt my vergiffenis
Helena verscheen op de drempel; haar schoon
heid had een ernstiger, een engelachtiger karakter
aangenomen, de reinheid van haar ziel weerkaatste
als het ware op haar heerlijke trekken, haar oogen
hadden nog steeds dezelfde bekoorlyke glans bewaard.
Zy kwam nader en stak de handen aan Jhare gasten
toe.
George, hernam kapitein Martin, ik geef uniet
alleen rnyne achting weder, maar ik ben trotsch op
uUwe vrouw heeft ons jaarlyks geschreven en
ons verteld van uwe werken, uwe vroome en edele
onderwerping. Wy weten dat die eenvoudige lieden
welke u omringen u hun geluk en vrede verschul
digd zyn, dat gy niet geleefd hebt voor u zeffmaar
voor hen, wy hebben vernomen dat gy velen van hen
het leven gered hebt, dat gy voor hen een weldoener
een vriend geweest zyt. Zy heeft ons gezegd, dat
gy niets bewaard hebt van het geld, dat haar vader
haar by zyn dood gemaakt heeft.
Een kerk, een algemeene bibliotheek ryk aan
uitstekende boeken zyn gekocht en opgericht onder
uw beheer. Gy hebt uw fout door lange jaren van
wysheid, liefdadigheid en deugd uitgewischt; wy
zyn gekomen om u dat te zeggen.
Zy is het zy die my gered heeft, zei
George terwyl hy een teedere blik naar zyn vrouw
wierp. En myne moeder?
zy heeft u in hare laatste uren gezegend,
antwoordde de soldaat en Ik kom myn laatste dagen
by u doorbrengen Gy zult my leeren wel te
doen, ik zal uw zoon leeren exerceeren. Waar is hy,
myn neef?
Dat zou een nuttelooze zaak zyn; zei mevrouw
glimlachendehier in deze streken kennen wy geene
vyanden.
Welnu zooveel te beter, hernam de kapitein,
ik heb geen rein geweten op dat punt, ik heb myn
leven verkeerd gebruikt begin ik te geloovon, God
moet aan de zyde van den vrede zyn.
Ik hoop dat gy hier eenigen tyd by ons zult
blyven mynheer; zei mevrouw Martin tot Eduard,
het doet ons groot genoegen u in onze nederige
woning te zien.
Ik zal u morgen verlaten, mevrouw, antwoordde
de jonge man met een onvaste stem. Dat God u in
vrede bewake.
Snelpersdruk LANGEVELD& DE ROOIJ— Texel.
«VY v(tf
